Good bye Michael,we΄ ll miss you...

Ηταν άγγελος;ήταν δαίμονας;ηταν άνθρωπος, μαριονέτα η καρτούν;ήταν ο Σαρλώ η η Dianna Rosss;ο Jagger η o James Brown;ηταν pop,rock,electro,funk η τι τέλος πάντων;Ηταν όλα η τίποτα;
Ήταν απλά αυτό που ο καθένας ονειρεύεται κι ελάχιστοι αξιώνονται να καταφέρουν.Ηταν ο εαυτός του. Μια τεράστια,βαθιά,μοναδική κι ανεπανάληπτη προσωπική υπογραφή .
Ο καλύτερος performer και showman της εποχής του!Ήταν -τι κρίμα αυτό το ήταν- ο ΜICHAEL JACKSON.
Ζούσε πάντα από την άλλη πλευρά της ζωής-πως αλλιώς;-σε κάποια δική του γωνιά,σκοτεινή κι ακατανόητη, από αυτές που ξαφνικά γεννάνε αριστουργήματα σαν το Dirty Dianna,το thriller, το Beat it η το Ι just can't stop loving you και το Billy Jean.Πεθαίνοντας αργά εδώ και χρόνια, παλεύοντας τα δικά του "στοιχειά" και φαντάσματα, περιμένοντας τις ώρες της σκηνής, τις μόνες ίσως ώρες αρμονίας και λύτρωσης γι αυτό το αδύναμο πλάσμα που μεταμορφώνονταν σε Θεό κάτω από τα φώτα.
Ηταν αυτός που έδινε στην ελαφρότητα ένα βάρος κι ενα βάθος απίστευτο, τέτοιο που να σου γίνεται ξαφνικά απαραίτητη,όπως ένα ποτήρι νερό μες την κάψα του μεσημεριού η οπως μιά τυχαία εκδρομή το καλοκαίρι σε ένα μέρος που δε λογάριαζες αρχικά και έγινε ξαφνικά απο τα πιό αγαπημένα σου.
Ηταν μουσικός;ήταν τραγουδιστής,δημιουργός;,χορευτής;,performer; Όποιος προσπαθήσει να τα ξεχωρίσει θα μιλήσει για κάποιον άλλο γιατί ήταν όλα αυτά μαζί στο απόλυτο μάλιστα σημείο υπερβολής.Δέστε το Dirty Dianna και θα καταλάβετε.Την ώρα που τραγουδώντας στριφογυρίζει
στον αέρα σε μια Τζακσονική πιρουέτα, περνώντας χιλιοστά δίπλα από την ηλεκτρική κιθάρα,με το λευκό σκισμένο πουκάμισο ν΄ανεμίζει,αιωρείται για δέκατα τού δευτερολέπτου
και προσγειώνεται στη σκηνή σε μια απίστευτη κορύφωση μιας τρελά θλιμμένης νότας με απόλυτη ρυθμική ακρίβεια εξηκοστού τετάρτου.Εκεί που η τελειότητα της εκτέλεσης γίνεται αρμονία και δικαιώνεται όποιας μουσικής φαν κι αν είσαι.
Ο Μ.J. ΞΌΔΕΨΕ ΤΙΣ ΜΈΡΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΏΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΌΛΑΣΗ ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ.
Έζησε γρήγορα σκοτώνοντας κάθε μέρα κομμάτια του εαυτού του που μισούσε προσπαθώντας να γαντζωθεί απο τη μόνη ηλικία που λάτρευε, αυτή των cartoon των μύθων και των παραμυθιών.Ήταν μαύρος; ήταν λευκός;ήταν άνδρας ;ήταν γυναίκα;μάλλον πολύ αργά για να τον ρωτήσουμε.Μάλλον όλα.Ζήτησε την απόλυτη ελευθερία αλλά , "η φήμη αυτό το σφαγείο",του χάρισε τη φυλακή και το κυνηγητό της δημοσιότητας που τον έκανε να κυκλοφορεί με μάσκα τα τελευταία χρόνια παλεύοντας να κρύψει αυτά που όλοι ήξεραν.Ήταν ευτυχισμένος ηταν δυστυχισμένος;κι όλες αυτές οι φριχτές του αδυναμίες;Το είπαμε ήταν όλα και ειδικά αυτές οι σκοτεινές γωνιές του ήταν εκείνες που τον έκαναν να βαδίζει ως τα άκρα για να μπορεί λίγο πριν τη συντριβή του να γίνεται αυτός ο μύθος που λατρεύτηκε όσο ίσως ελάχιστοι...
Τώρα πετάει για τα αστέρια ,για εκεί που πραγματικά ανήκε πάντα ,αφήνοντας πίσω του μουσικές και ρυθμούς που θα υπάρχουν για όσο υπάρχουν πάρτυ και άνθρωποι που χορεύουν κι ερωτεύονται πάνω σ΄αυτόν τον πλανήτη...
Γεια σου Μάικλ, θα μας λείψεις...

Ιράν, ματωμένο "βελούδο"

Το ότι το Ιράν βυθίζεται αργά αλλά σταθερά στην ομίχλη ενός εμφυλίου πολέμου δεν χρειάζεται και πολύ σοφία για να το δει κανείς.Το γιατί όμως, είναι μια ιστορία που σηκώνει πολύ κουβέντα.
Ξεκαθαρίζω από την αρχή το οτι δεν είμαι από θέση υπέρ καμιάς από τις δύο πλευρές και οτι δεν πρόκειται να υποκριθώ πως "νοιάζομαι" για τον ιρανικό λαό.Απλά δεν γουστάρω το παραμύθι που πουλάνε ανάλογα με το τι συμφέρει κάθε φορά τα πρακτορεία ειδήσεων και μ άρέσει να το ψάχνω μόνος μου.
Ακούγοντας τα διάφορα δελτία ειδήσεων όλων των καναλιών το συμπέρασμα που βγαίνει ειναι το εξης.
1.Ο λαός του Ιράν ξεσηκώθηκε και δεν θέλει πιά τον Αχμαντινεντζάντ αλλά τον "προοδευτικό"
Μουσαβί.
2.Στίς εκλογές έγινε νοθεία και στην πραγματικότητα έχει νικήσει ο Μουσαβί.
3.Η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται για το λαό του Ιράν
4. Ο Αχμαντινετζάντ είναι μισητός στό Ιράν,τα πήγε χάλια στην προηγούμενη θητεία και πρέπει να φύγει.Ο Μουσαβί αντίθετα είναι ο αγαπημένος της νεολαίας και των γυναικών.
Άπιστος Θωμας όμως εγώ,εριξα μιά ματιά σε πηγές όλων των αποχρώσεων και να τι βρήκα.
Ο Αχμαντινετζάντ στη διάρκεια της θητείας του στάθηκε στό πλευρό των λαϊκών στρωμάτων και των φτωχών.Αύξησε μισθούς ,συντάξεις και αγροτικά εισοδήματα(σε πολλές περιπτώσεις διπλασίασε η και τριπλασίασε).Μοίρασε στο λαό μεγάλο κομμάτι από τα υπερκέρδη που προέκυψαν από την υπερβολή της τιμής του πετρελαίου και κατηγορήθηκε απο τους πλούσιους Ιρανούς για λαϊκίστικη οικονομική πολιτική που καταστρέφει την οικονομία.
Επίσης είναι αντίθετος με την ένταξη του Ιράν στον Παγκόσμιο Οργ. Εμπορίου ,με τις ιδιωτικοποιήσεις,και τα συμφέροντα των ξένων εταιριών στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο,πράγμα που μαζί με την αντιαμερικάνικη και γενικα αντιδυτική πολιτική που ακολουθεί τον κάνει ιδιαίτερα αντιπαθή στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και φυσικά στους Αμερικανούς.(Αυτά σε ότι αφορά στο καρότο, γιατί βέβαια υπήρχε και πολύ μαστίγιο αφού μιλάμε για ένα θεοκρατικό καθεστώς στον εικοστό πρώτο αιώνα.)
Αποτέλεσμα ήταν να γίνει ο εκλεκτός των φτωχών που είναι βέβαια η συντριπτική πλειοψηφία στο Ιράν. Έτσι σε δημοσκοπήσεις που έκαναν με όλα τα σύγχρονα μέσα 2 αμερικάνικες εταιρείες για λογαριασμό του ιδρύματος Ροκφέλλερ, το αποτέλεσμα που έδωσαν στους Αμερικανούς 2 βδομάδες πριν τις εκλογές ήταν πως ο Αχμαντινετζάντ θα κερδίσει καθαρά με 2 προς 1(οπότε για ποιό λόγο να γίνει εκτεταμένη νοθεία;)
Όμως τι ήταν αυτό που έκανε το σύμπαν της "πληροφόρησης" να πιστεύει πως κερδίζει ο Μουσαβί;Απλά οι δημοσκοπήσεις της τελευταίας βδομάδας ,που όμως ήταν τηλεφωνικές, ενω μακριά απο την Τεχεράνη το τηλέφωνο στο Ιράν είναι είδος πολυτελείας.Ακόμη τα τρομερά πάρτυ στους δρόμους με τέκνο μουσικές ,που έκαναν τους πάντες να λένε πως περνούσαν τόσο καλά που θα έπρεπε η θητεία να κρατάει 1 μήνα και η προεκλογική περίοδος 4 χρόνια.
Ο Μουσαβί πρέπει να πούμε πως ηταν ο "μπροστινός" του τέως ηγέτη Ραφσατζανί που ειναι μέσα στους 5 πιο πλούσιους Iρανούς και ξόδευε άπειρα χρήματα με αποτέλεσμα να κερδίζει τις εντυπώσεις στα ΜΜΕ και να δίνει την αίσθηση οτι θα "σαρώσει".Πάντως ενώ φέρεται ως ο αγαπημένος της νεολαίας οταν ο Αχμαντινετζάντ ζήτησε να κατέβει το όριο ηλικίας στους ψηφοφόρους αυτών των εκλογών ετσι ώστε να ψηφίσει ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας αυτός αντέδρασε αρνητικά!(να πούμε πως στο Ιράν το 60% του πληθυσμού ειναι μέχρι 30 χρονών).
Εχουμε λοιπόν μια τρομερά μπερδεμένη κατάσταση όπου ο μεν συντηρητικός πρόεδρος είναι ενα είδος "σοσιαλιστή" ισλαμιστή ενώ ο μεταρρυθμιστής Μουσαβί ο αγαπημένος των πλουσίων και σίγουρα των ξένων.Βέβαια προοδευτικός δεν θα μπορούσε να είναι κανένας από τους 2 μιας και είναι και οι 2 υποχρεωμένοι να κινηθούν μέσα στα πλαίσια μιας υπερσυντηρητικής
ισλαμικής δημοκρατίας ,με τους αριστερούς και τους κομμουνιστές εκτός νόμου και ότι άλλο μπορει να σημαίνει αυτό.Όμως το ότι ο μεν Αχμαντινετζάντ είναι ο πρώτος μη κληρικός πρόεδρος μετά από 24 χρόνια, ενώ ο Μουσαβί το "παιδί" του ζάμπλουτου Ραφσατζανί μπορεί να λέει κάτι.
Μια μικρή βόλτα στο παρελθόν τώρα.Το 1953 η CIA(σύμφωνα με δικά της δημοσιευμένα στοιχεία)έστειλε τον K.Roosevelt στο Ιράν ο οποίος οργάνωσε την γνωστή επιχείρηση Αjax
και ερριξε τον τότε πρόεδρο Μοσαντέχ. Ο τρόπος που χρησιμοποίησε ήταν ο εξής. Διοργάνωσε πληρώνοντας χρήματα μεγάλα συλλαλητήρια, και στη συνέχεια στρέφοντας πληρωμένες φυλές τη μιά εναντίον της άλλης αιματοκύλησε την Τεχεράνη και έδωσε αφορμή για επέμβαση του στρατού πο επανέφερε το Σάχη.(ΚΆΤΙ ΤΈΤΟΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΎΝΑΤΟ ΒΈΒΑΙΑ ΓΙΑΤΊ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΝΝΟΙΑ.Υπάρχουν οι "φρουροί της επανάστασης" που ελέγχουν το στρατό και είναι κάτω από την απόλυτη εξουσία του Xαμενεί ενω έχουν άριστες σχέσεις με τον Αχμαντινετζαντ).Ακολουθώντας την παλιά καλή συνταγή,η Δύση σίγουρα έβαλε και πάλι το χεράκι της με αφορμή όμως ένα εκλογικό αποτέλεσμα που όλοι οι σοβαροί αναλυτές αλλά και οι Αμερικάνοι περίμεναν.
Η διαφορά με το ΄53 είναι ότι αυτή τη φορά συμβαίνει να έχει ωριμάσει μεσα σε ενα μεγάλο κομμάτι των Ιρανών το αίτημα για περισσότερη δημοκρατία και ελευθερίες, για μια αλλαγή πρός μια πιο σύγχρονη κοινωνία απο αυτή που προσφέρει το Θεοκρατικό καθεστώς.(Και εννοώ πραγματικές ελευθερίες και όχι το να βλέπουν π.χ ότι μαλ... παίζει η "ελεύθερη " τηλεόραση της Δύσης).
Υπάρχει δηλαδή ένα δίκαιο αίτημα που και ο Αχμαντινετζάντ αλλά κι ένα κομμάτι των Αγιατολάδων το "βλέπει".Απο κει και πέρα όμως είναι φανερό οτι ο Μουσαβί μόνο συμπτωματικά βρίσκεται στη θέση του ηγέτη αυτής της εξέγερσης,αφού είναι ένα παλιό γρανάζι του ίδιου καθεστώτος που ξεκινάει με εντελώς διαφορετικά κίνητρα απ αυτά του κόσμου πού ματώνει στούς δρόμους.
Βέβαια είναι μεγάλο λάθος να προσπαθούμε να καταλάβουμε με δικά μας κριτήρια ένα λαό που στον πόλεμο με το Ιράκ πριν λίγα χρόνια έστελνε μικρά παιδιά -τά παιδιά του- να τρέχουν μπροστά απο τις γραμμές του στρατού πάνω στα ναρκοπέδια θυσιάζοντάς τα στο βωμό της ισλαμικής επανάστασης!
Για παράδειγμα , η αυτονόητη για μας απέχθεια πρός τη μπούργκα είναι για αυτούς ένα ζήτημα που το διεκδικούν σα δικαίωμα όταν ζουν στη Δύση όπου κάθε άλλο παρά υποχρεώνονται να την φορούν!
Ολα αυτά συνθέτουν ένα πάζλ πολύ δύσκολο να λυθεί και που μόνο ο Αλλάχ ξέρει το τέλος του...
Η γνώμη μου είναι ότι ανατροπή στο Ιράν δεν θα υπάρξει,μπορεί όμως μέσα απο όλα αυτά να βγει κάτι καλύτερο για τον ιρανικό λαό, ελπίζω όχι προς την κατεύθυνση που γουστάρει τρελά η Δύση.Ακόμα πιστεύω ότι όσο κι αν έγιναν "διάφορα" στις κάλπες ο Μουσαβί δεν βγαίνει από πουθενά ότι θα κέρδιζε.
Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί σφαγές στους δρόμους όσων ζητάνε ένα καλύτερο αύριο έστω και την επόμενη μέρα.
Όσο για την ανησυχία των Ευρωπαίων και Αμερικανών για τα δικαιώματα του ιρανικού λαού ύστερα από όσα έκαναν κι εξακολουθούν να κάνουν σε Ιράκ και Αφγανιστάν αλλά και στις χώρες τους τις ίδιες,τι να πω ;
Για οτιδήποτε άλλο ψάξτε το μόνοι σας, αλλά πάντως μην μασάτε με τις βελούδινες ειρηνικές επαναστάσεις που πουλάνε τα πρακτορεία ειδήσεων. Η παράδοση του Ιραν ούτε βελούδινη ούτε ειρηνική είναι...

Το μετέωρο βήμα του μεταναστευτικού

Στην εποχή της ευκολίας και της ταχύτητας όταν αρχίζει κουβέντα για τους μετανάστες ,το πιο εύκολο είναι να είναι κανείς ακροδεξιός!Το μόνο που έχει να κάνει, είναι να αραδιάσει μερικά τσουβάλια "επιχειρήματα" περί ανωτερότητας της ελληνικής φυλής που ωφείλει να διατηρήσει την καθαρότητα της,η περί του "κινδύνου διάρρηξης του κοινωνικού ιστού"η περί του αδιάσπαστου συνδέσμου ελληνισμού και ορθοδοξίας κλπ. και θεωρώντας τα ως αξιώματα που δεν χωρούν αμφιβολία, να καθαρίσει με τη μία!Και να τα χειροκροτήματα..
Αν πάλι δεν είναι τόσο ακραίος είναι το ίδιο εύκολο να μιλήσει κανείς "απλά" σαν σωστός Έλληνας "νοικοκύρης" που "καταλαβαίνει" μεν το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων αλλά πάνω από όλα βάζει την πατρίδα του και την οικογένειά του όσο ανθρωπιστής κι άν είναι!(και γαμώ τους ανθρωπισμούς!)Αμέσως θα εχει μαζί του τη μεγάλη "πλειοψηφία του λαού"που -γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε-δυστυχώς θα ευχόταν να ψεκάσουν τους μετανάστες σαν κατσαρίδες(φυσικά κάποιοι άγνωστοι) και να απαλλαγούμε από δαύτους μιά και καλή!
Αν όμως θέλει να λέγεται προοδευτικός η απλά άνθρωπος που βαδίζει με νέους όρους πρός το αύριο, και δεν τσαλαβουτάει στα λασπόνερα μιάς μίζερης επιβίωσης χωρίς όνειρο,τότε το πράγμα δυσκολεύει πολύ.Κι αυτό γιατι τότε θα πρέπει να σκεφτεί τον εαυτό του σαν μέλος και δημιουργό μιας κοινωνίας που σκέφτεται αρκετά διαφορετικά απο ότι η σημερινή απαράδεκτη δική μας.Μιας κοινωνίας πολύχρωμης που το κάθε χρωματάκι της διατηρεί την
ιδιαιτερότητά του και είναι το ίδιο απαραίτητο με κάθε άλλο και που αν λήψει,απλά κάτι πολύτιμο θά έχει χαθεί.Μιας κοινωνίας που λειτουργεί σαν κοινωνία,σαν σώμα δηλαδή που όταν ένα κύτταρό του "πονάει", πονάει ολόκληρο και ψάχνει τρόπο για να απαλύνει τον πόνο.
Μιας κοινωνίας άλλης δηλαδή, καλύτερης, αυριανης!
Το δύσκολο με το σωστό και το λάθος δεν είναι το να βρείς τι είναι το σωστό.ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!Ειναι το να βρείς μεσα σου εκείνη την ποιότητα που σε κάνει κάτι παραπάνω απο αυτό που σήμερα δεν σου επιτρέπει να κάνεις το μετέωρο βήμα που σε πάει στη λύση του προβλήματος.
Η λογική που λέει καταλαβαίνω,αλλά δεν μπορώ,όσο κι αν φαίνεται σωστή αν την "πας" λίγο πιό πέρα,καταλήγει σε δρόμους περίεργους."Ηξερα οτι ηταν έγκλημα αλλά το κορμί ηταν
τόσο όμορφο και τόσο γυμνό, που δεν γινόταν να μην το κάνω" η "τον έσπρωξα στο γκρεμό αλλά αν δεν το έκανα θα κινδυνεύαμε να πεθάνουμε κι οι δύο" η σε άλλες λογικές του στυλ "αμάρτησα για το παιδί μου".Μπορει για όλα τα εγκλήματα να υπάρχουν πάντα καλές δικαιολογίες,όμως δεν νομιμοποιούν το έγκλημα,τι να κάνουμε.
Πάντως όλες αυτές οι λογικές δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, αλλά μόνο να το κάνουν χειρότερο και για μας και για κείνους.Με τσαμπουκάδες ουρλιαχτά ,μαχαιρώματα και μπουνιές δε λύθηκε τίποτα.Ειναι οι λύσεις της πιο χαμηλής ποιότητας που τις "έχουν" όλοι.
Όλοι ξέρουν να βρίζουν και να κλωτσάνε κι εμεις κι αυτοί και τα ζωα... αλλά εδώ μιλάμε για ανθρώπινες λύσεις ,σε προβλήματα δύσκολα ,ανώτερης ποιότητας ,που έχουν να κάνουν με ανθρώπους ,με ζωές ,με το αύριο.
Ότι και να λέμε ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΎΝΟΡΑ εκτός αν τους πυροβολάμε σαν ζώα ,η τους αφήνουμε να πνιγούν όταν πηδάνε στη θάλασσα πράγμα που δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ ότι θα το έκαναν άνθρωποι σε ανθρώπους.(η μήπως δεν είναι άνθρωποι;)
Οτι και να λέμε, όλοι μας έχουμε ένα ποσοστό ευθύνης για τους πολέμους και την εξαθλίωση
που τους σπρώχνουν στην πόρτα μας!Και όσο το κακό δεν σταματαει τόσο αυτοι θα φεύγουν απο τις χώρες τους οπως θα κάναμε κι εμεις στη θέση τους.
Το πρόβλημα των μεταναστών είναι ένα απο τα δυσκολότερα που θα χρειαστεί να λύσουμε και δεν θα λυθεί μεσα σε λίγον καιρό, με κάποια μέτρα μια κι έξω.Θα λυθει αργα ,κουραστικά με απογοητεύσεις, συγκρούσεις,πισωγυρίσματα κλπ μεσα στα χρόνια. Ομως όταν τελειώσουμε με αυτό όλοι θα είμαστε κερδισμένοι και καλύτεροι!
Προέρχομαι απο οικογένεια προσφυγική και μεσα στα αυτιά μου κάποια βράδια βουίζουν ιστορίες γλυκές απο τη συμβίωση φυλών και εθνοτήτων στην Κων/πολη, στα χωριά της Προποντίδας και της Μαύρης Θάλασσας.Ιστορίες με πανηγύρια και μουσικές ελληνικές, τούρκικες, τσιγκάνικες και αλλες.Που ο παππους μου τραβώντας για το λιμάνι αξημέρωτα για αλλο ενα ταξιδι,άκουγε το μουεζίνη κι έκανε το σταυρό του -γιατί Θεός ηταν κι αυτός-κι ύστερα έμπαινε στην "εκκλησιά τη δική μας" να κάνει προσευχή ,να πάρει ευλογία και να φύγει.Ονειρεύομαι λοιπόν έναν κόσμο άλλο πολύχρωμο,που άνθρωποι απο όλα τα σημεία του ορίζοντα δίνουν τα χέρια και σκύβουν με προσοχή,αγάπη κι αφοσίωση πάνω απο τα ίδια προβλήματα.Που ανταλλάζουν γνώσεις, εμπειρίες ,μύθους, μουσικές κι αγώνες,πλούτο πραγματικό δηλαδή και μαζί προχωράνε κρατώντας ο καθένας τη διαφορετικότητα του.Έναν ΚΟΣΜΟ ΚΟΣΜΗΜΑ αληθινό που αρνείται να θαμπώσει βουλιάζοντας σε μικρότητες κραυγές και ουρλιαχτά εθνικισμού!

ΥΓ. Επειδή πολλοί θα πουν "και στην πράξη τι;" έχω να πω το εξής .Θεωρώ οτι το κυρίαρχο αυτή τη στιγμή είναι να ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ οτι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί ,ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΥΣΤΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΤΗΤΕΣ και ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
και αυτός είναι ο λόγος που με έκανε να γράψω γι αυτό.

Oλος ο Υμητός γεμάτος μικρά "καντηλάκια ".Τό βουνό προσεύχεται να περάσει ησυχα το βράδι.
Στην κορυφή πάνω απο τη Βούλα μαζεμένα πυροσβεστικά,με αναμένα τα κόκκινα φώτα να αναβοσβήνουν.Αραγε κοιμάται κανένας εκει;Από την άλλη μεριά στη χαράδρα πάνω απο την Αργυρούπολη μαλλον ανησυχουν περισσότερο.Εκει ερριχνε μεχρι αργά το ελικόπτερο μα μόλις σταματησε η φωτιά ξανασηκώθηκε γύρω στις 11.Τώρα όλα φαίνονται πιο ήσυχα κι ο αέρας έχει πέσει πολύ.Αύριο πρωί όμως ;

Πυρ και μανία στη Γλυφάδα

Δεν πρόλαβαν να πιάσουν οι πρώτοι καλοκαιρινοί αέρηδες και καιγται ο τόπος!
Βλέπω απο το παράθυρο τη φωτιά να τρέχει λίγο πιο πάνω ανάμεσα στο Πυρνάρι και την Αιξωνή και ο κόσμος τρέχει πανικόβλητος και εξαγριωμένος -ενάντια σε ποιόν άραγε ;
Τρία αεροπλάνα και 1 ελικόπτερο ρίχνουν νερό αλλά η φωτιά τρέχει ακόμα!
Τί περιμένουμε; ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΉΝΥΜΆ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΧΤΙΖΟΥΜΕ!ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ!ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΖΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΙ!

Φίλε Λάκη Λαζόπουλε

Φίλε Λάκη Λαζόπουλε,
Σέβομαι απόλυτα την άποψη αυτών που αποφάσισαν να απέχουν από τις εκλογές της Κυριακής,η μάλλον αυτών που το επέλεξαν συνειδητά σαν πράξη διαμαρτυρίας.Μέσα σε μιά τόσο "καρατσεκαρισμένα" άρρωστη κατάσταση ο καθένας εχει το δικαίωμα να αντιδράσει με όποιο τρόπο νομίζει ,ακόμη κι αν δεν είναι τρόπος κάποιας δράσης αλλά σιωπής.Αλλά
απο αυτό μέχρι το να μιλάμε γιά νέες πολιτικές πραγματικότητες, γιά κόμμα της αποχής που ήταν ο νικητής και άλλα τέτοια "αισιόδοξα" η απόσταση είναι χάος!Είναι μάλιστα κάτι πού δεν μου κάθεται καθόλου καλά.Ξαφνικά τα δελτία ειδήσεων γέμισαν απο φαν της αποχης!
Μέσα σε αυτό το μεγάλο "κόμμα της αποχής" χωράνε όλοι!Απο τον Τράγκα
και τό δελτίο του star με την Πετρούλα,τούς κοσμικούς της Μυκόνου και τους πλούσιους απολιτίκ,μέχρι τους αγανακτισμένους όλων των κατηγοριών ,τούς αναρχικούς αντιεξουσιαστές -που έτσι κι αλλιώς δεν ψηφίζουν, μέχρι τούς ανένταχτους αριστερούς και τον Λ.Λαζόπουλο.Κάτι δεν πάει καλά εδώ.
Πίσω από τις μεγάλες ομαδοποιήσεις και τις χοντροκομμένες κατηγορίες κρύβονται οι πρόχειρες αναλύσεις ,τα μεγάλα ψέμματα και πιό πολύ οι μεγάλες αλήθειες.
Ποιό είναι το μεγάλο ψέμμα;Μα φυσικά οτι αυτή η τεράστια κατηγορία της αποχης έχει καποια κοινη "φωνή".Είναι φανερό ότι δεν έχει.Η υπόθεση δε κοινης δράσης τη"αποχης"-που είναι και το ζητούμενο- είναι το καλύτερο ανέκδοτο που άκουσα τελευταία.
Η μεγάλη αλήθεια δε, είναι τόσο φανερή που μόνο με τεράστια και συντονισμένη προσπάθεια μπορει να κρυφτεί,και ειναι αυτή.Η κρίση που μας ταλαιπωρεί και θα μας ταλαιπωρεί όλο και πιό πολύ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ,ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ "ΚΑΚΩΝ" ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ που είναι τελικά εκτρώματα του συστήματος!
Ολοι συμφωνούν οτι είμαστε μπροστά σε μια σοβαρή κρίση του πολιτικού συστήματος.Ακόμη κι ο Γιακουμάτος!ΟΜΩΣ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;Η ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ;Η ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΛΟΥΣ;
Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα(και φυσικά ΔΕΝ σε θεωρώ κομμάτι του) επιχειρεί να προσποιηθεί πως συντάσσεται με κάποιο καθολικό αίτημα,προσπαθώντας απλά να το αποδυναμώσει και να το φέρει με τα νερά του.
Και μόνο φωνάζοντας και στρέφοντας οχλαγωγικά όλους εναντίον όλων,όλων των βουλευτών,όλων των κομμάτων μπορεί να κρυφτεί η ευθύνη αυτών που υποστηρίζουν, τρέφουν το άρρωστο αυτό σύστημα,και τρέφονται από αυτό.
Γι αυτό άλλωστε είναι ανάγκη οι πραγματικά προοδευτικοί άνθρωποι να σκεφτούν σε ποια πλευρά βρίσκονται και ποια προοπτική τελικα εξυπηρετούν.
Φίλε Λάκη Λαζόπουλε,είμαι φαν του τσαντιριού και πιστεύω πως παρά τις όποιες αδυναμίες είσαι η μόνη προοδευτική στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης, η μόνη στιγμή που αυτό το τρομερό εργαλείο του συστήματος εκπέμπει ελπίδα.Εδώ όμως είσαι λάθος...