Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Με τι λόγια...

Yπάρχει άραγε κάτι για να πει κανείς μετά τα χθεσινά;
Εχουμε μείνει άφωνοι.
Παρακολουθώντας χρόνια πολλά τα πολιτικά πράγματα δεν μπορώ να βρω κάποιο ανάλογο.
Το μόνο ανάλογο που σκέφτομαι ειναι η εποχή της χούντας -και δεν το λεω ούτε για να προβοκάρω ούτε για να συνθηματολογήσω, ούτε για να εκτονώσω το θυμό μου.
Και τότε όμως παρ' ότι ημουνα μικρό παιδάκι θυμάμαι πως βούιζε στα αυτιά μου εκείνο το "όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν" θα πάμε σε εκλογές...
Και τότε κάποιοι άθλιοι είχαν την αποκλειστικότητα στη σωτηρία της πατρίδας. Και τότε η δημοκρατία περνούσε μεσα από φίλτρα και μεταφράσεις και ακυρωνόταν φρικτά.
Και τότε η Βουλή ξεφτιλιζόταν όπως ξεφτιλίστηκε και χθές με ακατανόητες θεατρικές παραστάσεις κουρελιασμένων στη συνείδηση του λαού "ηγετών".(Χθες όμως κουρελιαστηκε κι ολόκληρο το κόμμα τους...)

Θυμάται κανείς πως ξεγάντζωσε τότε η χούντα που είχε κι εκείνη τον αξεγάντζωτο;
Με την τραγωδία της Κύπρου. Δυστυχώς...
Πρέπει να φτάσουμε σε απόλυτη τραγωδία λοιπόν για να ξεφορτωθούμε κάτι τόσο άρρωστο;
Το ερώτημα ειναι προς όλους. Και προς το ΠΑΣΟΚ που δεν έχω λόγια για το θεατρο των τελευταίων ημερων αλλά και προς όλους όσους από εμας δεν κάνουμε όσα πρεπει για να πάμε επιτέλους σε ένα κάποιο επόμενο βήμα.
Δεν εννοώ βεβαια αυτό που λέγεται από ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΛΑΟΣ περί "έντασης των προσπαθειών για λύση εθνικής συννενόησης" αλλά για ένταση  της πάλης για απαλλαγή από αυτην την πολιτική και για ξεγύμνωμα κάθε απόπειρας κοινοβουλευτικων πραξικοπημάτων που καμια σχεση δεν έχουν με αυτα που έχει ανάγκη και απαιτεί ο λαός.

2 σχόλια:

Ανατολή είπε...

Αυτό που νιώσαμε όλοι οι νοήμονες πολίτες αυτής της χώρας χτες το βράδυ παρακολουθώντας την ελληνική Βουλή, ήταν ένας τεράστιος εμπαιγμός.
Πρώτη φορά τόσο ξεδιάντροπα τα μέλη της κυβερνητικής οικογένειας συμπεριφέρθηκαν σα κοινοί παπατζήδες.

Πρώτη φορά έχω την αίσθηση ότι η Δημοκρατία δεν εξευτελίστηκε τόσο πολύ μέσα στο Ιερό της.
Κείνος ο χαρακτηρισμός που ακούγεται όλο και από πιο πολλά χείλη τους τελευταίους μήνες περί «χαμαιτυπείου», φαίνεται να αποκτά πλέον πραγματικό νόημα.

"Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία".
Κ. Καρυωτάκης

Ανώνυμος είπε...

Το καθεστώς της απάτης συνεχίζεται!…

Η πολιτική έπρεπε να είναι η τέχνη και η επιστήμη της αλήθειας και του δίκιου.
Και οι τωρινοί πολιτικάντηδες του χειρίστου είδους την κατάντησαν καθεστώς απάτης και ληστείας.Έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι σκοποί και τα συμφέροντα τα δικά τους και των πατρώνων τους τοκογλύφων.

Έβαλαν-προεκλογικά-οι απατεώνες, προκειμένου να εξαπατήσουν το λαό, το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Και επέβαλαν σε βάρος του οι αδίστακτοι το δολοφονικό καθεστώς της χείριστης νομικής, αστυνομικής και οικονομικής βαρβαρότητας.

Και, όταν διαπίστωσαν ότι η βαρβαρότητά τους δεν μπορούσε να αναχαιτίσει τη δίκαιη οργή και την ιερή αγανάκτηση του λαού προσέφυγαν στην απάτη του δημοψηφίσματος. Προκειμένου να τον παγιδεύσουν και να τον αναγκάσουν να σκύψει και να γονατίσει μπροστά στην κατοχική τους ιταμότητα.

Για να υπαναχωρήσουν, στη συνέχεια, στην απάτη μιας μεταβατικής (συναινετικής, κλπ), τάχα, διακυβέρνησης, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο και να συνεχίσουν το ληστρικό τους καθεστώς.

Διακυβέρνηση, που απέρριψαν ομοθυμαδόν όλα τα υπόλοιπα κόμματα. Ακόμη και εκείνα, που, σε τελική ανάλυση, συμπορεύονται με το τοκογλυφικό καθεστώς του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων. Επειδή, προφανώς, έμειναν κατάπληκτοι μπροστά το σήριαλ και το όργιο του χειμάρρου ακατάσχετης συρροής απατών.

Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν όλα φωνάζουν ότι η μοναδική διέξοδος, στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι εκλογές.

Διέξοδο, που οι αρχιτέκτονες του αδιεξόδου χαρακτηρίζουν καταστροφική. Προφανώς για τα συμφέροντα τα δικά τους και των τοκογλύφων…

Κι έτσι το γαϊτανάκι της νομικής οικονομικής και αστυνομικής βαρβαρότητας και απάτης συνεχίζεται και διαιωνίζεται.
Πάντοτε καταστροφικό για την Ελλάδα και εξολοθρευτικό για τους Έλληνες…

παπα-Ηλίας
http://papailiasyfantis.wordpress.com/

ShareThis