Κόντρα στο ρεύμα

"Το ΚΚΕ δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης παρά μόνο τη δικαίωση της εργατικής τάξης, του ελληνικού λαού." Δ.Κουτσούμπας (Σύνταγμα 27/2/2015)

Η Ελπίδα είναι εδώ!

Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που δεν κλείνουν τα μάτια.
Που δεν καταλαβαίνουν από "πίεση της κοινής γνώμης" που αποφάσισε να πηδήξει στο κενό.
Που αποφάσισαν, όπως πάντα, να πάνε κόντρα στο ρεύμα της μεγάλης πλειοψηφίας που, για την ώρα, την είδε να παραχωρήσει τη ζωή μας προς πάσα χρήση, να χαρίσει πολύτιμο χρόνο στους αντιπάλους μας δηλαδή τους καπιταλιστές που ψάχνουν τρόπο να λύσουν την κρίση τους πάνω μας, και να καθίσει στη γωνία και πάλι παρατηρητής και όχι πρωταγωνιστής της ίδια του της ζωής.

Ευτυχώς υπάρχει ένα κόμμα που ο ιστορικός του ρόλος δεν το αφήνει να κρύψει την αλήθεια από το λαό, οσο κι αν αυτό πονάει μερικές φορές.
Ευτυχώς υπάρχει ένα ΚΚ που δεν πρόκειται να ψάξει δρόμους συνεννόησης με ταξικούς αντιπάλους, που δεν πρόκειται να απαρνηθεί το ρόλο της εργατικής τάξης, που δεν πρόκειται να βάλει στην άκρη το όραμα της εργατικής λαικής εξουσίας.
Υπάρχει ένα κόμμα που ο στόχος του, σ'αυτή τη ζωή κι όχι τη Δευτέρα Παρουσία, θα είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η εγκαθίδρυση της εξουσίας του λαού και όχι ο "εξανθρωπισμός" του καπιταλισμού.

Που όταν λέει σοσιαλισμός, εννοεί σοσιαλισμό με σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, δηλ. τα εργοστάσια στους εργάτες, και όχι έναν δήθεν "σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο" που δεν είναι τίποτα άλλο από "καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο", δηλαδή κάτι ΄που δεν υπάρχει.

Ευτυχώς λοιπόν εδώ υπάρχει κομμουνιστικό κόμμα, το ΚΚΕ.
Κι από χθές ξεκίνησε μια πορεία με νεα ένταση, το δυνάμωμα αυτού που λεμε "Λαική αντιπολίτευση" πέρα από ψεύτικους διαχωρισμούς δεξιάς-Αριστεράς ή μνημονιακών-αντιμνημονιακών που οδηγούν τελικά στον ίδιο δρόμο που είναι το να βρεθεί λύση σωτηρίας για το σύστημα και όχι για το λαό.

"Πέρα από την αριστερά, τη δεξιά, τα ποτάμια και τα λαγκάδια, υπάρχει η ίδια η ζωή του λαού μας." είπε χθές ο ΓΓ του ΚΚΕ Δ,Κουτσούμπας.
"Αυτή τη ζωή το ΚΚΕ δεν τη βάζει στο ζύγι, δεν την εκταμιεύει σε νούμερα και αριθμούς για να κάνουν μπίζνες ντόπιοι και ξένοι καρχαρίες."

Τα ψέμματα λοιπόν τέλειωσαν γρήγορα. Τα πόδια τους όλο και κονταίνουν. 

Η αλήθεια είναι μια και μόνη.

Κανένα μέλλον δε μπορεί να χτιστεί πατώντας σε δυο βάρκες.

Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Και με τους δύο δε γίνεται.

Ο λαός πρέπει να σταματήσει να δίνει λευκές επιταγές.

Πρέπει να σταματήσει να παραδίνει τη ζωή του σε άλλους καλούς ή κακούς διαχειριστές και διαπραγματευτές και να βρει τη θέση του που είναι στο δρόμο των αγώνων. 

Πουθενά αλλού.

Ο ίδιος ο λαός πρέπει μέρα με τη μέρα, με κάθε μικρή ή μεγάλη διεκδίκηση,  με κάθε αγώνα,  να χτίσει τη δική του λαική αντιπολίτευση βάζοντας στόχο όχι μια χαμοζωή αλλά έναν άλλο, νεο ευτυχισμενο κόσμο.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.

Σε έναν τέτοιο δρόμο οι κομμουνιστές θα είναι μπροστά.

Πλάι στο λαό που θα σηκώσει κεφάλι και θα πιστέψει στον εαυτό του και τη δύναμή του.

Μπορεί κάποιοι να απογοητεύτηκαν και γι αυτό να βαφτίζουν το δρόμο της συναλλαγής "ελπίδα" και τη δουλικότητα "αξιοπρέπεια".

Όμως σ'αυτό τον άθλιο κόσμο του καπιταλισμού καμμιά αξιοπρέπεια δεν υπάρχει.

Ο φτωχός και ο άνεργος ξέρει πως όταν σκύβει το κεφάλι και κάνει πίσω,  καμιά περηφάνεια δεν έχει αυτό που κάνει.

Η μόνη αξιοπρέπεια βρίσκεται στην αντίσταση εναντίον αυτών που κλέβουν τη ζωή μας και τον ιδρώτα μας.

Ο μόνος περήφανος δρόμος για το λάο είναι ο δρόμος της Ανατροπής!

Συλλαλητήριο την Παρασκευή 27 Φλεβάρη στις 19.00 στο Σύνταγμα - Θα μιλήσει ο Δ. Κουτσούμπας

Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Καμία ανοχή στη νέα συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ για επέκταση του μνημονίου

Η νέα συμφωνία, που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά επέκταση του μνημονίου και των δεσμεύσεων που προέβλεπε, συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η συμφωνία αυτή και η λίστα "μεταρρυθμίσεων" περιλαμβάνει όλα τα αρνητικά για τους εργαζόμενους μέτρα που πήρε το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις του, μαζί με την ΕΕ στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, μέτρα που βοηθούσαν και την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Όλα αυτά, δηλαδή, για τα οποία ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια μάτωσε, αλλά και αντιπάλεψε: Αυστηρή επιτήρηση, αξιολόγηση από την τρόικα, που τώρα ονομάζεται "τρεις θεσμοί", διατήρηση και επέκταση των αντεργατικών και αντιλαϊκών κατευθύνσεων.


Η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει ότι οι διαπραγματεύσεις, ακόμη και οι ονομαζόμενες "σκληρές", που διεξάγονται μέσα στα τείχη της ΕΕ και με στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη, έχουν σταθερά αντιλαϊκό αποτέλεσμα. Η δήθεν "περήφανη" διαπραγμάτευση ήταν διαφημιστική απάτη.



Η όποια αναθεώρηση του προηγούμενου προγράμματος, π.χ. τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, δεν θα γίνει για να ανακουφιστεί πραγματικά ο λαός, ν’ αυξηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές παροχές, αλλά για να εξοικονομηθούν κρατικοί πόροι που θα στηρίξουν το κεφάλαιο, τις επενδύσεις και την κερδοφορία του, καθώς και τους δανειστές. Οι μισθωτοί, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι συνταξιούχοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν το "μάρμαρο" της όποιας ανάκαμψης, με συνέχιση της λιτότητας, που η κυβέρνηση αποκαλεί "λιτό βίο".


Ακόμη και τα ψίχουλα, κυρίως για την απόλυτη φτώχεια, που έταξε η κυβέρνηση με το πρόγραμμά της, είναι στον "αέρα" και θα εξαρτώνται από τη συμφωνία με τους εταίρους και με την προϋπόθεση ότι δεν θα τίθεται σε κίνδυνο η δημοσιονομική πειθαρχία, η ανάκαμψη της οικονομίας και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.


Γι’ αυτό και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, άλλα κόμματα και κέντρα του συστήματος, όπως ο ΣΕΒ, που τα προηγούμενα χρόνια στήριξαν την αντιλαϊκή πολιτική, χαιρέτισαν ως θετική τη συμφωνία της κυβέρνησης.


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει τη νέα συμφωνία ως αποτέλεσμα της λαϊκής θέλησης και της στήριξης του λαού στην κυβερνητική πολιτική. Επιδιώκει να εξαπατήσει και να φορτώσει στο λαό τους συμβιβασμούς και τις αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ. Προσπαθεί να χειραγωγήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να μετατρέψει το λαό σε χειροκροτητή της κυβέρνησης, να τον πείσει ότι πρέπει να συνεχίσει τις θυσίες του, να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα.


Καμιά στήριξη και ανοχή στην κυβέρνηση που συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, των δεσμεύσεων στην ΕΕ και της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Γι’ αυτό και βαφτίζει "εθνική" υπόθεση τις ανάγκες του κεφαλαίου, την εξυπηρέτηση αυτού του δρόμου που δεν είναι όμως προς το συμφέρον του λαού. Άλλωστε, ο λαός έχει πείρα και πρέπει να την αξιοποιήσει, ότι δηλαδή οι κάθε φορά "εθνικοί στόχοι" των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου κατέληξαν σε μεγάλες θυσίες για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.


Όσοι είχαν ελπίδες για κάτι καλύτερο, δεν πρέπει να απογοητευτούν, αλλά να αντιδράσουν. Πολύ περισσότερο δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το στόχο της πραγματικής κατάργησης των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και της ανάκτησης των απωλειών.


Η θέληση του λαού ν’ απαλλαγεί από την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται με μνημόνια, ν’ απαλλαγεί από τα μέτρα και τους επιτηρητές, μπορεί να αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο, όταν ο λαός διεκδικήσει με τον αγώνα του όσα έχασε, απαιτώντας εδώ και τώρα:


Λήψη άμεσων μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών και προστασίας των ανέργων.


Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, την υποχρεωτική εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων και την κατάργηση αντεργατικών μέτρων που χτυπάνε εργασιακά δικαιώματα.


Πραγματική επαναφορά, τώρα, με νόμο, του κατώτατου μισθού το λιγότερο στα 751 ευρώ για όλους, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, ως βάση για αυξήσεις των μισθών.


Επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης και κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων, που μείωσαν τις συντάξεις και αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, απαιτώντας ταυτόχρονα την επιστροφή των "κλεμμένων" από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και την καταβολή των υποχρεώσεων της πλουτοκρατίας και του κράτους.


Απαλλαγή των λαϊκών οικογενειών από τα χαράτσια, με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου αλληλεγγύης, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, του ΦΠΑ και του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και το φυσικό αέριο, την αύξηση του αφορολόγητου στις 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια, με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.


Κανένας πλειστηριασμός σε πρώτη και δευτερεύουσα κατοικία των λαϊκών οικογενειών. Διαγραφή χρεών από τόκους, δραστική περικοπή των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών.


Αύξηση των δαπανών για αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια.

Η εργατική τάξη, ο λαός μπορεί να τα καταφέρει, οργανώνοντας τον αγώνα και τη συμμαχία του, παλεύοντας για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με αποδέσμευση από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και με το λαό στην εξουσία.


Αυτός είναι ο δρόμος μιας πραγματικά περήφανης και αξιοπρεπούς στάσης του ελληνικού λαού.


Το ΚΚΕ καλεί το λαό της Αθήνας και του Πειραιά, της Περιφέρειας Αττικής σε συλλαλητήριο, την Παρασκευή 27 Φλεβάρη στις 7 μ.μ., στο Σύνταγμα, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα.

Το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ».


902

Ola kala

Ντεϊσελμπλούμ: Σοβαρή η ελληνική κυβέρνηση

Όλα καλά λοιπόν. 

Η "Ευρώπη", οι "θεσμοί", το eurogroup δέχτηκαν τη λίστα με τις "απαραίτητες" (για ποιον) μεταρρυθμίσεις, και ενέκριναν την παρααση του "συμβολαίου", προγράμματος, δανειακής σύμβασης, όχι μνημονίου, για 120 μέρες.

Ο μισητός Ντέισελμπλουμ είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι σοβαρή, οπότε ο σιχαμένος ο Σόιμπλε που είχε πει ότι είναι ανεύθυνη εκτέθηκε, οι αγορές ευχαριστήθηκαν πολύ κι έτσι το Χρηματιστήριο  "χαιρετίζει" με ράλι την έγκριση της λίστας, όπως γράφει έγκυρο καπιταλιστικό οικονομικό σάιτ και ανεβαίνει σήμερα 10%!

Όλα πηγαίνουν επομένως καλά και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για την Ελληνική οικονομία και τη σταθερότητα στον τόπο.

Κι ο λαός ειπατε;

Σιγά-σιγά... Ο λαός θα κάνει υπομονή.
Πρώτα να σταθεί "η οικονομία μας" στα πόδια της.

Τι έπρεπε να γίνει δηλαδή; Να καταρρεύσει η χώρα και να γίνουμε Β.Κορέα;

Σημασια έχει τώρα να είμαστε σοβαροί.

Καλό θα είναι μάλιστα να θεσπιστούν και βραβεία και κίνητρα σοβαρότητας για να είναι σοβαρός και όλος ο λαός, γιατί μπορεί μερικοί να μην έχουν πληροφορηθεί ότι άλλαξαν τα πράγματα και επομένως να μην είναι όσο σοβαροί πρέπει.

Είναι γεγονός ότι   τέτοια επιτυχία δεν την περιμέναμε!

Πρώτη φορά! 

Πρώτη φορά Αριστερά!

Περαστικά μας και kalo kouragio ellines...

Replay

Τό 'χω ξαναδεί αυτό το εργο.
Πολλές φορές, το 'χω βαρεθεί...

Ηταν απέναντι πάλι οι ίδιες φάτσες.
Στεγνές, ψυχρές, παγερά αδιάφορες για το αν ζεις ή αν πεθαίνεις. Καλοπληρωμένοι άξιοι υπάλληλοι της εξουσίας των ευρωπαϊκών κολοσσών των επιχειρήσεων, με αποστολή τη σωτηρία ενός κόσμου που τρίζει.
Με την ίδια διάθεση.
"Θα δούμε, θα εξετάσουμε, θα κρίνουμε με βάση τα υπογραμμένα, τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα..."
"Συμφωνήσαμε να υπάρχει έλεγχος...Τη Δευτέρα, σε ένα μήνα, σε τέσσερις μήνες", "...η Ελλάδα συμφωνεί να φέρει λίστα μεταρρυθμίσεων σε 2 μέρες. Θα την εξετάσουμε και αν είναι όπως πρέπει τότε ειναι δυνατό να ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση..."

Ένοιωθα πάλι το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι.
"Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως.

Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως όριζε το ανακοινωθέν του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου του 2012."

Ψυχροί, κυνικοί, αδιάφοροι. Η ΕΕ θηλιά στο λαιμό μας...
Τι κοινό μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σ'αυτούς και το λαό;
Για ποιο πράγμα ψάχναμε μια "αμοιβαία επωφελή συμφωνία";
Σε τι μπορούσαμε να τα βρούμε μ'αυτούς;
Σε τι συμφωνούμε;
Τι διαπραγματευόμαστε; Τη σωτηρία μας ή τη σωτηρία τους;
Σε τίνος γήπεδο παίζουμε;


Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι η κυβέρνηση είχε τις καλύτερες προθέσεις.
Εστω ότι εκπροσωπεί(εκτός των άλλων που η ίδια δέχεται) το κομμάτι του λαού που υποφέρει. Ας πούμε τον άνεργο. Έστω...

Και κάθεσαι εσύ ο άνεργος, και μαζί σου όλοι οι άνεργοι απέναντι στον Ντάισενμπλουμ...
Τι είσαι υποχρεωμένος να του ζητήσεις;
Μα τι άλλο;
Το λιγότερο που θα ζητήσεις είναι να έχεις το δικαίωμα να ζήσεις.
Δηλαδή, να έχεις επίδομα κοντά στον κατώτερο, των 751 όπως λέει η κυβέρνηση, και όχι 350 που είναι τώρα.
Όπως φυσικά και να παίρνεις το επίδομα σε όλη τη διάρκεια της ανεργίας, και βέβαια να το παίρνουν όλοι οι άνεργοι και όχι το 15-20% που το παίρνει τώρα.
Και βεβαια να σου βρούν δουλειά, να σταματήσει το μαρτύριο της ανεργίας.
Είναι παράλογο να ζητάς να ζήσεις; Να επιβιώσεις απλά, όχι κάτι παραπάνω...

 Και τι απάντηση μπορεί να πάρεις; Τι θα θέλει ο εκπρόσωπος των μεγάλων εταιρειών που το μόνο που τις νοιάζει είναι τα κέρδη τους και η επιβίωση στον ανταγωνισμό σε συνθήκες τρομερής καπιταλιστικής κρίσης;
Μα φυσικά να κόψεις κάτι ακόμη, να πάει το επίδομα στα 300, να το παίρνεις ακόμη λιγότερους μήνες από 12, να το παίρνουν ακόμη λιγώτεροι με ακόμα πιο δύσκολες "προϋποθέσεις". Και βέβαια κανένα ενδιαφέρον δεν έχει να ξαναβρεις δουλειά, αφου η μεγάλη ανεργία είναι που τσακίζει το μεροκάματο όπως βολεύει τα μονοπώλια. Υπερπροσφορά εργατικών χεριών και εργασίας  σημαίνει πτώση της τιμής της.

Σε τι μπορείτε να τα βρείτε;
Ο λαός ζητάει να πάρει, έστω κάτι όπως λέει η άποψη που ψήφισε αυτή την κυβέρνηση. Έχει ανάγκη να πάρει πολλά αλλά σίγουρα να πάρει κάτι.
Οι απέναντι, οι Ντάισενμπλουμ, Σόιμπλε, Λαγκάρντ και σία, δηλαδή τα μονοπώλια έχουν ανάγκη να μας πάρουν κάτι ακόμα. Ζητούν καθαρά να συνεχιστούν οι "μεταρρυθμίσεις", να συνεχιστεί η λεηλασία, να δώσουμε κι άλλα.
Που μπορούμε να συμφωνήσουμε;
Ποιο κοινό σημείο υπάρχει;
Αν ζητούσε ο λαός 10 και του έδιναν 1 θα μπορούσε να βρεθεί μια κοινή λύση κάπου στη διαδρομή από το 1 μέχρι το 10. Οταν όμως ο λαός ζητάει να πάρει 10 και ζητούν και οι αντίπαλοί του να του πάρουν 10 σε ποιο σημείο μπορούν να τα βρούν;

Ομως δεν είναι έτσι κι αλλιώς όπως λέει η νέα "καλή" κυβέρνηση.
Τα λέει μπερδεμένα. Και με το λαό, και με τον άνεργο και με την υγιή επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα γίνεται; Ειδικά μεσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης; Kαι με την ΕΕ και τους νόμους της να σφίγγει το λουρί των εκβιασμων; Είναι δυνατό;

Τό 'χω ξαναδεί αυτό το έργο.
Με τους υπουργούς Οικονομικών ιδρωμένους, ένοχους απέναντι στο λαό, να προσπαθούν να μας πείσουν για το θρίαμβο που "επιτεύχθηκε". Για τη σελίδα που γύρισε η χώρα... Για τη μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης.

Τη Δευτέρα η Ελλάδα θα καταθέσει λίστα μεταρρυθμίσεων. Νέων μέτρων που δε θα είναι μέτρα αλλά κάτι άλλο. Για όλα υπάρχει μια καλή κατάλληλη λέξη.
Για το καλό της ¨οικονομίας", της εύρυθμης λειτουργίας των Τραπεζών...
Για τη σταθερότητα...
Ποιανού πράγματος; Της μιζέριας και της δυστυχίας που ζούμε όλα αυτά τα χρόνια;

Έφτασε η ώρα της αλήθειας λοιπόν. Αυτής που περιγράφεται με πολλά ψέμματα και μισόλογα.
Τό 'χουμε ξαναδεί όλοι αυτό το έργο.
Με το κεφάλι ψηλά ή χαμηλά. Με ανάσα αξιοπρέπειας ή χωρίς.

Ψηλά το κεφάλι παιδιά. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Ας δούμε καθαρά ποιοί είναι απέναντί μας.
Η Δευτέρα είναι ήδη εδώ.
Οπως και το "κοινό ευρωπαικό μας σπίτι"...

Αοιδία...Τζιμάκου-Αγγελάκα

Mήπως ξέρει κανείς το τραγούδι του Τζιμάκου για τη ΝΔ ή τη Δεξιά;
Οχι βέβαια, γιατί δεν έγραψε τέτοιο τραγούδι.
Μήπως ξέρετε το τραγούδι του Αγγελάκα για το ΠΑΣΟΚ και τη Σοσιαλδημοκρατία;
Οχι φυσικά γιατί ούτε αυτός έγραψε τραγούδι εναντίον αυτών που ξεπούλησαν ανοιχτά και τσάκισαν το λαό.
Μήπως ξέρετε το τραγούδι που έγραψε ο Τζιμάκος και οι φίλοι του για τη Χρ.Αυγή ή το φασισμό;
 Μήπως το τραγούδι τους εναντίον του Ναζισμού;

Ούτε αυτο θα το βρείτε γιατί ούτε εναντίον του φασισμού-ναζισμού έγραψαν!

Το τραγούδι που έγραψαν εναντίον της Χούντας, για να μη γενικέυουμε και για να γινόμαστε πιο συγκεκριμένοι εδώ στον τόπο μας;
Ουτε τέτοιο τραγούδι θα βρείτε γιατί ούτε η Χούντα τους απασχόλησε σαν βασανιστής και εχθρός του λαού που ήταν το δικτατορικό καθεστώς!

Εναντίον του καπιταλισμού κάτι ρε γαμώ το;

Μην ψαχνετε, δεν υπάρχει...
Ο καπιταλισμός εχθρός; Θεός φυλάξει! Μη βρίζουν και το χέρι που τους ταίζει...


Κι όμως αυτά τα θηρια της καλλιτεχνίας, έγραψαν τραγούδι για να βρίσουν, αυτοί θα πουν για να "σατυρίσουν", το ΚΚΕ!
Και μάλιστα τραγούδι που θέλει τους κομμουνιστές πλάι πλάι με τους Χρυσαυγίτες!!!
Τόσο γελοίοι, τόσο αισχροί, τόσο αλήτες!
Τόσο πολύ, που όποιος τους θεωρεί ακόμη συναδέλφους καλλιτέχνες πρέπει να κοιταχτεί λίγο στον καθρέφτη.

Ο "συμπαθής" Τζιμάκος λοιπόν και ο "αντισυστημικός" Αγγελάκας βρήκαν πως ο εχθρός του λαού είναι το ΚΚΕ!
Όχι ο φασισμός, ο ναζισμός, οι αγορές, ο καπιταλισμός, οι εκπρόσωποί τους, τα κόμματα, οι αναλυτές τους, οι διάσημες και φωτεινές περσόνες τους, αλλά το ΚΚΕ!

Το βρήκαν αυτό ψάχνοντας μάλλον παρέα με το ίδιο το σύστημα, που βέβαια ξέρει καλά πως το μόνο κόμμα που απειλεί ανοιχτά την εξουσία του και τώρα και πάντα, ήταν και είναι το ΚΚΕ.
Τί σύμπτωση!
Γι αυτό άλλωστε το κυνήγησε σε όλες τις ιστορικές στιγμές που ήταν κρίσιμες γι αυτό με όλους τους τρόπους.
Με εξορίες, με φυλακές, με βασανιστήρια, με δολοφονίες, με απαγορεύσεις.
Τώρα αποφάσισε να το κάνει πιο  ύπουλα, ακολουθώντας διαχρονικά δοκιμασμένες πατέντες συμμάχων.
Το κάνει με τραγούδια "συμπαθών" καλλιτεχνών!
Όπως  με όργανά του άλλους καλλιτέχνες ή επιστήμονες, σε άλλες εποχές, ο καπιταλισμός χτύπησε και συκοφάντησε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε στή Σοβ. Ένωση και αλλού.
Οι καλλιτέχνες αυτοί στη συνέχεια είχαν "λαμπρές πορείες" με την πλάτη του συστήματος.
Όποιος "άξιος" συνεργάτης τους εξέδιδε για παράδειγμα ένα βιβλίο με συκοφαντίες εναντίον της Σοβ. Ένωσης, της Οκτωβριανής επανάστασης ή του Στάλιν έβλεπε τις πόρτες να ανοίγουν γι αυτόν.

Φαίνεται λοιπόν πως και ο Τζιμάκος, αποφάσισε, αφού δεν ενοχλείται καθόλου από το κλίμα της εθνικής διαπραγμάτευσης, να κάνει και τις δικές του διαπραγματεύσεις, το δικό του νταραβέρι.

Και μόνο η φθήνεια του αποτελέσματος πάντως δείχνει ότι ακόμη και σε έναν φθηνό προβοκάτορα όπως αυτός και δυστυχώς και  ο Αγγελάκας(δεν του τόχα), τελικά ένα τέτοιο σιχαμερό αποτέλεσμα δε βγαίνει άνετα από μέσα του. Έτσι και το τελικό άκουσμα  σερνόταν ανάμεσα στο χυδαία γελοίο(και καθόλου αστείο) το βαριεστημένο και το αηδιαστικά "επαγγελματικό" αφού όπως φαίνεται οι δύο καλλιτέχνες εδώ έκαναν "δουλειά" και τίποτα παραπάνω. Τόσο πολύ, που σ' έπιανε ναυτία και σφίξιμο στο στομάχι.

Αυτό βέβαια που έκαναν θα βαραίνει τις πλάτες τους για πάντα. Και ο Πανούσης και ο Αγγελάκας αποφάσισαν να βρωμιστούν για πάντα, κάνοντας επίθεση όχι εναντίον του ΚΚΕ μόνο, αλλά εναντίον της ιστορίας της Αντίστασης αυτού του λαού στους εξουσιαστές του.

Τι άλλο να πούμε...σε καλή μεριά τα κέρδη μάγκες. Άξιοι...
Να κοιμόσαστε με τη συνείδησή σας ήσυχη. Κάνατε καλή δουλεία.
Το τραγούδι σας θα παιχτεί με μανία από δολοφόνους φασίστες, ζάμπλουτους "πατριώτες", ακροδεξιούς και αντικομμουνιστές. Θα σκίσετε... Χτυπήσατε φλέβα κοινού!

Απανθρακωμένος άστεγος - Η "ζωή" συνεχίζεται

H "ζωή" συνεχίζεται.
Και μαζί η τραγωδία της.
Με ανάσες αξιοπρέπειας ή χωρίς.
Με ελπίδα αληθινή ή κάλπικη.
Με λόγια όμορφα ή πεζά.

Απανθρακωμένος βρέθηκε ένας άστεγος μες την παγωνιά των Αμπελοκήπων.
Είχε βάλει φωτιά σε ότι μπόρεσε να βρεί γύρω του, ξύλα, χαρτόνια, παλέτες κλπ για να τα βγάλει πέρα με το χιονιά. Πήραν φωτιά κουβέρτες και παλιόρουχα κι ο άνθρωπος βρέθηκε νεκρός.
'Αλλη μια ανθρωποθυσία στο βωμό της διάσωσης των κερδών.

Είμαστε ακόμη στον καπιταλισμό.
Ας μην το ξεχνάμε.
Εκεί που η ζωή του ανθρώπου δεν έχει αξία.
Εκεί που όλα εξακολουθούν να κρίνονται με πρώτο κριτήριο το "καλό της οικονομίας", δηλαδή των κερδών των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Εκεί που το κράτος δηλώνει αδυναμία γιατί πρέπει να τηρηθούν οι δεσμεύσεις προς τους εταίρους δανειστές.
Εκεί που υπάρχει αδυναμία να ξοδευτούν ακόμη και λίγες δεκάρες από τον προυπολογισμό για να μαζέψουν σε ένα ζεστό μέρος τους ανήμπορους, να τους φροντίσουν και να τους κοιμίσουν τουλάχιστον τέτοιες μέρες.

Εκεί είμαστε, όποια φαντασίωση κι αν ζει κανείς.

Λαός και Κολωνάκι

Όπως είδαν όλοι, οι συγκεντρώσεις που έγιναν στο Σύνταγμα και σε πολλές πλατείες της χώρας, είχαν πραγματικά ενθουσιώδη κάλυψη από τα κανάλια. Όλα τα δελτία ειδήσεων ήταν διαρκώς σε ζωντανή σύνδεση, ενώ όλες οι γνωστές αστικές εφημερίδες και τα σάιτ τους ασχολήθηκαν θετικά και με μεγάλη θέρμη με την κινητοποίηση "για μια ανάσα αξιοπρέπειας".

Αντίθετα το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ της 1ης Νοέμβρη που ήταν πολλές φορές μεγαλύτερο δεν είχε την τύχη να του αφιερώσουν ούτε λίγα δευτερόλεπτα, ενώ τα περισσότερα δελτία  δεν έδειξαν ούτε ένα πλάνο!

Ο λόγος ήταν ότι η "ανάσα αξιοπρέπειας" ήταν μια μαζική κινητοποίηση όπου συμμετείχαν "όλοι οι Έλληνες ενωμένοι", ΄"όλοι οι Έλληνες μαζί". Ήταν πράγματι μια κινητοποίηση όπου συμμετείχαν άνθρωποι που δεν ήταν μόνο ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων κομμάτων, πιθανόν όλων των άλλων κομμάτων.

Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι το ότι όταν έχουμε μαζί ανθρώπους που ψηφίζουν διαφορετικά κόμματα, πέρα από ταξικά χαρακτηριστικά, τότε τα ΜΜΕ μιλούν με χαρά και ενθουσιασμό γι αυτό το "μαζί". Όταν όμως  έχουμε δεκάδες χιλιάδες λαού, δηλαδή καταπιεσμένων με μικρά εισοδήματα, οργανωμένων κάτω από τα πανό περισσότερων από 1000 σωματείων και μαζικών οργανώσεων του λαού άσχετα με το τι κόμμα ψηφίζουν(μιλάμε βέβαια για το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ της 1ης Νοέμβρη), τότε τα ΜΜΕ δε βλέπουν τίποτα. Η μάλλον αυτό που βλέπουν δεν τους αρέσει και το θάβουν.
Αυτό το πραγματικό και με ουσιαστικό νόημα "μαζί", όλων των εργαζόμενων ενάντια στους καταπιεστές τους το απεχθάνονται.

 Είναι φανερό ότι το σύστημα, που βέβαια εκφράζεται απόλυτα μέσω των ΜΜΕ, χαίρεται πάρα πολύ όταν βλέπει να διαδηλώνουν "όλοι οι Έλληνες μαζί", και μάλιστα υπέρ της κυβέρνησης που το διαχειρίζεται φυσικά με την άδεια και την αποδοχή του. 

Κι αυτό γιατί όταν βρίσκονται "όλοι οι Έλληνες μαζί", φτωχοί και πλούσιοι δηλαδή, τότε δεν μπορεί παρά οι φτωχοί, ο λαός, να μη ζητούν τίποτα εναντίον αυτών που τους καταπιέζουν και τους αρπάζουν τη ζωή, γιατί τότε δεν θα ήταν "όλοι οι Έλληνες μαζί" για μια "ανάσα αξιοπρέπειας".
Ισα-ίσα που τότε οι φτωχοί όχι μόνο δε ζητούν κάτι από τους πλούσιους, αλλά τους δίνουν και την άδεια να συνεχίσουν να τους κλέβουν για το καλό της πατρίδας. 

Αυτή η "άδεια", η συναίνεση του λαού στη σφαγή του, ήταν και είναι για το σύστημα πάντα ένα πάρα πολύ σοβαρό ζητούμενο.

Όταν λοιπόν ο λαός βλέπει τα ΜΜΕ που είχαν όλα ζωντανές συνδέσεις με τις πλατείες να χαίρονται, τότε πρέπει να ξέρει ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα γι αυτόν. Κάτι δεν πάει καλά...

Μετά τα τόσα που έχει τραβήξει αυτός ο λαός καλό είναι να μη βιάζεται να πανηγυρίσει. Να μη δίνει λευκές επιταγές σε κανέναν. Να ρίχνει και καμιά ματιά για να δει ποιοι είναι αυτοί που είναι "μαζί" του.
Καλό είναι να προσέχει τι χειροκροτάει, τι στηρίζει και σε τι βάζει την υπογραφή του.

Κι ας σκεφτεί κάποια στιγμή πως οι λύκοι, που τρέφονται με αίμα προβάτων, για να χειροκροτούν δίπλα τους μάλλον είναι αδύνατον να χειροκροτούν τη χειραφέτηση των προβάτων, δηλαδή την ίδια τους τη λιμοκτονία.

ΥΓ:  "Καλό της πατρίδας" για τον καπιταλισμό σε σοβαρή κρίση, "καλό της οικονομίας", σημαίνει την ικανοποιητική κερδοφορία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, την ανταγωνιστικότητά τους και την ισχυροποίησή τους για να μπορούν να αντέξουν τις θύελλες της κρίσης.

 Όποια πρόθεση κι αν έχει κανείς, η κερδοφορία των επιχειρήσεων είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει ψωμί και στο τραπέζι των φτωχών. Κάτι παραπάνω από ψωμί ή από ψίχουλα δεν μπορεί να υπάρξει για το λαό όταν το σύστημα τρίζει και είναι υποχρεωμένο να στηρίξει τον εαυτό του.
Τα αμύθητα κέρδη που έχουν συσσωρεύσει αυτές οι επιχειρήσεις μεχρι τώρα από τη λεηλασία της δουλειάς των εργαζόμενων, απλά ξεχνιούνται και δεν μπαίνουν στη συζήτηση, αλλά ζητούν από την αρχή νέα προνόμια για να επενδύσουν και να μπορούν να αντέξουν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Αυτή την "οικονομία μας", που μόνο δική μας δεν είναι,  ζητούν από το λαό να στηρίξει.

Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις όμως, είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, δεν είναι ούτε λαϊκές επιχειρήσεις (όπως θα ήταν στο σοσιαλισμό όπου αυτές θα ανήκαν στο λαό), ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα και επομένως δεν δουλεύουν για το κοινό καλό. Αντίθετα όπως όλοι οι έστω και λίγο 'αριστεροί' γνωρίζουν, οι επιχειρήσεις αυτές έχοντας σαν στόχο το κέρδος εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους και ο πλούτος που αυτοί παράγουν ιδιοποιείται από τους καπιταλιστές.
Με αυτή την οικονομία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων λοιπόν, ο λαός όχι μόνο δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμπαραταχθεί όπως του ζητούν(φτωχοί και πλούσιοι "μαζί για το κοινό καλό"), αλλά πρέπει να βρεθεί δυναμικά απέναντί της και να την αντιμετωπίσει διεκδικώντας τη ζωή του και τον κλεμμένο του ιδρώτα.
Αυτός είναι ο εχθρός του και η αιτία της λεηλασίας της ζωής του.
Όσο γλυκά και ωραία λόγια κι αν μας λένε κυβέρνηση και ΜΜΕ, δεν έχουμε λαική κυβέρνηση. Λαική κυβέρνηση θα έχουμε μόνο όταν την εξουσία θα την έχει ο λαός και όχι οι καπιταλιστές.

Τόσο απλά.

Γιατί μας ζητούν να σωπάσουμε;

Τι χειροκρότημα!

Πριν καν δούμε τι σόι σχέδιο-γέφυρα είναι αυτό που ετοιμάζεται;
Πριν καν αρχίσει η κυρίως συζήτηση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους "εταίρους" της δηλαδή τους εχθρούς του λαού.

Τέτοια καλοπιστία;
Και μάλιστα μετά από τόσες δεκαετίες κοροιδία και τελικά σφαγή της ίδια μας της ζωής;
Και μάλιστα ενώ ήδη η υπόσχεση για 751 κατώτατο μισθό πάει για αργότερα(και να δούμε πως θα είναι η τελική διατύπωση) κι ας έλεγαν ότι θα ήταν χωρίς άλλο ο πρώτος τους νόμος, ενώ το 70% του μνημονίου(που ήταν καταστροφή...) και των μεταρρυθμίσεων κρίνεται ως θετικό και αναγκαίο, ενώ ήδη ψηφίσαμε τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, ενώ οι "κακοί" Γιούνκερ, Σόιμπλε, Ολάντ, Κάμερον κ.α. έγιναν "καλοί", φίλοι και εταίροι στο κοινό ευρωπαικό μας σπίτι...

Ε λοιπόν όχι! Εμείς δεν θα χειροκροτήσουμε ό,τι κι αν λένε εναντίον μας, όσο κι αν το θέλουν κάποιοι που δε θέλουν το λαό στα πόδια τους.
Αυτό που ζητούν άλλωστε, δεν είναι η σιωπή και το χειροκρότημα του ΚΚΕ. Ειναι ο συμβιβασμός και η σιωπή του λαού!

Ο λαός  πρέπει να σταματήσει επιτέλους να πιστεύει σε υποσχέσεις και να καθορίζει τη στάση του μόνο σε σχέση με το τι λένε και τι κάνουν άλλοι γι αυτόν.

Ας βγούμε επιτέλους σαν λαός από τη γωνία!
Φτάνει πιά!
Ας σταματήσουν επιτέλους να απαιτούν τη σιωπή του ΚΚΕ και όποιου άλλου αρνείται να σταματήσει να ζητάει όσα είναι δικά του, αρνείται να είναι καλόπιστος δίνοντας την άδεια να τον τσακίσουν και πάλι.
Ας σταματήσουν να ζητάνε τη σιωπή του λαού που υποφέρει.
Ας πάψουν πιά τη θλιβερή τους απαίτηση να βάλουμε πλάτη, εμείς ο λαός, για μια ακόμη φορά.
Έχουμε υποχρέωση στην ίδια  τη μία και μοναδική ζωή μας να διεκδικήσουμε όλα όσα μας αξίζουν!

Το πρόβλημά μας δεν είναι κάποια κυβέρνηση, αυτή ή όποια άλλη.
Το πρόβλημά μας είναι η απαίτηση των μεγάλων επιχειρήσεων να συνεχίσουν να αυξάνουν τα κέρδη τους για να αντέξουν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Η απαίτησή τους να συνεχίσουν να συσσωρεύουν αμύθητο πλούτο κλέβοντας τη δουλειά μας, τον κόπο των εργαζόμενων, τον πολύτιμο χρόνο τους, τη μόρφωση, την υγεία, την ευτυχία και τη ζωή τους.
Αυτούς πολεμάμε και σ'αυτό δεν θα κάνουμε βήμα πίσω!

Κατηγορούν το ΚΚΕ ότι είναι προκλητικά αρνητικό και πάλι.
Λένε ψέματα! 
Το ΚΚΕ αντίθετα  είναι προκλητικά θετικό υπέρ των συμφερόντων του λαού!

Είναι αρνητικό το ότι ζητάμε δουλειά για όλους;
Είναι αρνητικό το να ζητάμε εδώ και τώρα τον κατώτατο μισθό εκεί που ήταν πριν την κρίση;
Είναι αρνητικό το ότι ζητάμε δωρεάν υγεία και φάρμακα για όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους;
Είναι αρνητικό το ότι ζητάμε σχολεία σύγχρονα και δωρεάν για όλους;
Είναι τελικά αρνητικό να ζητάει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα ανθρώπινη ζωή για τους ανθρώπους αντί να τους πει να περιμένουν την ανάκαμψη της οικονομίας, δηλαδή των κερδών των επιχειρήσεων μήπως και  στάξει και σ' αυτούς καμιά στάλα φτηνής ζωής;

Μιλάνε όλοι. πλήν ΚΚΕ φυσικά, για το "κοινό συμφέρον", για την περίφημη "κοινωνική συνοχή", για το "κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι" και άλλα τέτοια.
Ε λοιπόν όχι!
 Εμείς δεν θα ρίξουμε στάχτη στα μάτια του λαού.

Κανένα κοινό συμφέρον δεν έχουν οι εκμεταλλευόμενοι με τους εκμεταλλευτές τους, οι πλούσιοι και οι επιχειρήσεις τους με το λαό.

"Κοινωνική συνοχή" σημαίνει να σωπάσουμε, να κάνουμε ειρήνη μ' αυτούς που μας αρπάζουν προκλητικά  τη ζωή, σημαίνει να δεχτούμε σιωπηλά και ειρηνικά τη λεηλασία των δικαιωμάτων μας για να μην προκληθεί κάποια βλαβερή "κοινωνική αναταραχή" που "θα βλάψει την πορεία του τόπου".

"Κοινό ευρωπαικό μας σπίτι" απλά δεν υπάρχει.
Η ΕΕ, η "Ευρώπη" των μονοπωλίων δεν είναι το σπίτι μας. Είναι το στρατηγείο του εχθρού μας και όποιος το κρύβει ας σκεφτεί σοβαρά τι ζημιά κάνει στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του λαού που τόσο είναι αναγκαία.

Δικό μας σπίτι είναι μια Ευρώπη δουλειάς,  ειρήνης και ευτυχίας για τους λαούς που δεν θα έχει Θεό της τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Ας σταματήσουν το παραμύθι λοιπόν.
Η ταξική πάλη δε σταμάτησε επειδή εκλέχτηκε κάποια κυβέρνηση που ισχυρίζεται πως είναι Αριστερή.

Ο πόλεμος εκεί έξω μαίνεται ακόμη εναντίον μας και το ερώτημα είναι ένα και μόνο.

Θα πολεμήσουμε;

Με τρελό ενθουσιασμό

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κατάσταση.
Ο φοβος έχει γίνει ενθουσιασμός σε πολλούς, ενώ όποιος τολμήσει να πει κακή κουβέντα ειδικά για το ντουέτο Τσίπρα-Βαρουφάκη τον τρώει το μαύρο σκοτάδι.
Ο "λαός" μοιάζει να νοιώθει πως βρήκε τους ηγέτες που ήθελε...
Αυτούς που θα κάνουν όσα έχει ανάγκη για λογαριασμό του, την ώρα που αυτός θα κοιτάζει τη δουλίτσα του και θα χαζεύει αμέριμνος σηριαλ, διαφημισεις και Αλτσαντήρι στην τιβί.

Δυο απλά πράγματα μόνο θα πούμε.
Πρώτα απ όλα δεν έχουμε καμιά εμπάθεια με το ΣΥΡΙΖΑ. Αν κάποιοι απο εμάς δίνουν τέτοια εντύπωση κάνουν λάθος και πρέπει να το κοιτάξουν.

Δεύτερο, δεν μπορεί να μη μας προβληματίζει  ο ενθουσιασμός των συστημικών αλλά και εθνικιστικών μέσων, τα μπράβο των αστικών εφημερίδων και δημοσιογράφων και όλο το περίεργο αλλά και πονηρό κλίμα που υπάρχει.

Αν καποιος έχει λίγη πολιτική σκέψη θα σκεφτεί πως δε γίνεται ο ΑΝΤ1, ο Μπόμπολας, ο Αλαφούζος και τ' αλλα παιδιά να χαίρονται μαζί με το λαό για το καλό που μας βρήκε και να χαιρόμαστε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι, αφεντικά και φτωχολογιά.
Κάτι δεν πάει καλά , ειδικά αν κάποιος έχει μεσα του μια στάλα μαρξισμό και εξακολουθεί να βλέπει πως σ'αυτό τον άδικο ντουνιά υπάρχουν και μετά τις εκλογές πλούσιοι και φτωχοί, καταπιεστές και καταπιεσμένοι. Εννοείται πως όλοι θα θέλαμε έναν κόσμο χωρίς συγκρούσεις, αλλά καλό είναι να μην κοροιδευόμαστε. Αυτό αργεί...Λίγη τσίπα χρειάζεται.

Τρίτο, κι εγω γουστάρω τις μαγκιές του Βαρουφάκη, αλλά ξέρω ότι δεν πρόκειται να δώσουν μεροκάματο σε κανένα φτωχό, γιατί ο ίδιος το λέει. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε πρέπει να υποσχεθεί "δάκρυα και αίμα¨" κι όχι παροχές. Αυτό το είπε πριν τις εκλογές. Τωρα ανάμεσα στα πολλά συμπαθητικά που λεει τονίζει απόλυτα την ανάγκη βαθιών μεταρρυθμίσεων που θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα.
Υπήρξαν πολλοί στο παρελθόν που ξεκίνησαν με καλές προθέσεις και κατέληξαν στην κόλαση της λιτότητας που τώρα λέγεται "λιτός βίος". Επίσης δεν είναι κι άσχημα, ούτε στοιχίζει τιποτα να μιλάς για "λιτό βίο" από την πλούσια σκοπιά της δικής σου άνετης ζωής.

ΕΜΕΙΣ λοιπόν οι ΚΚέδες δεν ονειρευόμαστε δάκρυα και αίμα για να σωθεί ο καπιταλισμός, ούτε δεχτήκαμε ότι ο καπιταλισμός είναι η μία και μόνη προοπτική που υπάρχει όπως όλοι οι άλλοι.
Εμείς ονειρευόμαστε έναν άλλο κόσμο. 

Κι όχι γιατί είμαστε ρομαντικοί, αλλά γιατί είμαστε ρεαλιστές. 

Ο σοσιαλισμός είναι ανάγκη κι όχι όνειρο των απελπισμένων.

Αυτοί λοιπόν που τώρα ενθουσιάζονται με όσα συμβαίνουν, χωρίς να έχει κερδηθεί απολύτως τίποτα, και   κοιτάζουν με μισό μάτι εμάς που βάζουμε στο τραπέζι πρώτα απ' όλα τις δικές μας ανάγκες, τις αυτονόητες καθημερινές ανάγκες της λαικής οικογένειας, ας επιτρέψουν σε κάποιους από εμάς να ονειρεύονται το δικό τους όνειρο.
Ας μας επιτρέψουν  να παλεύουμε για το δικό μας όραμα ενός άλλου κόσμου.
Αυτός ο κόσμος που ονειρεύονται, του "ανθρώπινου  καπιταλισμού", έχει περάσει και δεν υπάρχει πια. Αυτό που περιμένουν και τους φαίνεται εύκολο και εφικτό θα τους απογοητεύσει για άλλη μια φορά.
Ας κοιτάξουν λοιπόν και λίγο αλλού κι ας σκεφτούν λίγο παραπάνω.

Εμείς δε θα κάνουμε την ελπίδα κουρέλι, ονομάζοντας το συμβιβασμό αισιοδοξία και την υποταγή αντίσταση.