"Τα ποτάμια είναι τα δάκρυα των βουνων", έλεγε λυρικά ο Μενέλαος Λουντέμης
Κι αυτά τα γαλάζια κρύσταλλα πάνω απ' τις ραγισματιές των παγετώνων της Αρκτικής είναι
τα υπέροχα δάκρυα του πλανήτη,που αυτό τον τρόπο έχει για να μιλάει!Δάκρυα όχι για κείνον,αλλά για μας,αφού το δικό του ρολόι μετράει το χρόνο αλλιώς ενώ το δικό μας...
Οι πάγοι λιώνουν πολύ γρηγορότερα απ'ότι είχε προβλεφτεί κι εμείς βολτάρουμε αγκαζέ με την πλαστική,κλεμμένη ζωή μας σφυρίζοντας αδιάφορα.
Ακούει κανειιιιιιιιιιίς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου