Παρελθόν και μελλον

Είμαι διαρκώς γεμάτος από παρελθόν και μέλλον. Οταν αυτά τα δύο ισορροπούν μέσα μου, τότε το παρόν αποκτά το μέγιστο βάρος που του αναλογεί. Έφτασα ως εδώ ταξιδεύοντας το σώμα μου σε πολλούς διαφορετικούς δρόμους, τρέφοντάς το όχι μόνο μόνο με πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και τα άλλα σχετικά,αλλά κύρια με στιγμές που ήταν και το ρεύμα που έκανε τη ζωή μου να δονείται. Άλλοτε καλές, άλλοτε κακές άλλοτε βαρετές και άλλοτε συναρπαστικές η και επικίνδυνες ακόμη. Ομως στιγμές που ήταν δικές μου ως το μεδούλι τους.
Δεν είμαι μόνος. Εχω υπάρξει μέσα σε όλα αυτά που έχουν γίνει πρίν από μένα και πιο πολύ μέσα σ'αυτά που το είναι μου αναγνωρίζει σαν δικά του. Υπάρχω μεσα σ'αυτά που συμβαίνουν και έχω κι εγώ μια μικρή η μεγάλη ευθύνη για όλα, αφού όλα έχουν πάνω τους το θαμπό αποτύπωμα της αναπνοής η της σιωπής μου. Θα υπάρχω ακόμη κι όταν πια δεν θα είμαι εδώ,στον κόσμο που κάθε μέρα όλοι μαζί δημιουργούμε και παραδίνουμε στους επόμενους. Παρελθόν και μέλλον λοιπόν ειναι οι δύο θυμωμένοι χορευτές που με κορμιά κλειδωμένα διαρκώς μεταξύ τους, χορεύουν το ταγκό της ζωής μου γλιστρώντας πάνω στην πίστα του άπειρου χρόνου.
Αυτός είναι και ο λόγος που με αφορά το ίδιο το τι έχει συμβεί στο πριν μου και το τι θα συμβεί στο μετά. Αυτός είναι ο λόγος που δεν χαρίζω σε κανέναν ούτε τις νίκες ούτε τις ήττες μου.Ούτε τα λάθη ούτε τα σωστά μου. Ουτε το χθές μου, ούτε το τώρα αλλά ούτε και το αύριό μου! Ολα αυτά είναι γραμμένα στα κύτταρά μου,κρυμμένα στις στροφές του δικού μου dna. Eιναι το κορμί μου το ίδιο και μ'αυτό μόνο γίνεται να ζήσω ότι μου αναλογεί. Απλά για οποιον ρωτάει ...