Σαν θα με καλέσει η πατρίδα-Νικόλας Άσιμος

Κάπου το είδα και το θυμήθηκα, πάνω που σκεφτόμουνα όλες αυτές τις αηδίες για τους αγρότες που κτυπούν το κύρος της πατρίδας "μας", αλλά και όλους όσους παλεύουν για τα αυτονόητα, που βάζουν σε κίνδυνο την οικονομία "μας".Μόνο που η πατρίδα "μας" για τους πολλούς έχει μόνο γραμμές και σύνορα απροσπέλαστα, φτώχεια, μιζέρια,σφίξιμο στο στομάχι ατέλειωτο.Ενώ για τους ελάχιστους, έχει και θάλασσες ,και νησιά, και βουνά χιονισμένα, και χιονοδρομικά και, και, και...
Α ρε Νικόλα, πές τα που να μας πάρει η τρέλα μας και να μας σηκώσει...

Σαν θα με καλέσει η πατρίδα
να πάω τον οχτρό να πολεμήσω
Θα τους πω, δεν έχω 'γω πατρίδα
ούτε θυσιάζομαι ποτές
Για των μπουρζουάδων τα μεράκια
για των μπουρζουάδων τα σαγόνια.

Θα τους πω, δεν βαστώ, δεν περνάει το παραμύθι
Δεν με μπλέκουν εμένα μ' αδερφούς μου να σφαχτώ
Οι οχτροί μου είστε ‘σεις που μας θέτε ν' αρπαχτούμε
Τα αισχρά συμφέροντά σας ματωβάφουνε τη γη
Η κεφαλαιοκρατία πάει πια έχει σαπίσει
Κι οι φαντάροι που ξυπνήσαν άλλο πια δεν πολεμούν.

Τα ντουφέκια μας τα θέμε, τα θέμε
για τα στήθια τα, τα στήθια τα δικά σας.
Κι οι λαοί αδέ..., λαοί αδελφωμένοι
θα σας στήσουνε, σας στήνουνε στον τοίχο.
Σαν κινήσετε, κινήσετε πολέμους
Τότε η μάχη θε να γίνει ταξική
Τότε η μάχη στα κεφάλια σας θα πέσει
Τότε η μάχη θα γυρίσει ταξική
Τούρκοι, Έλληνες, ʼραβες και νέγροι
Όλοι επανά..., όλοι επανά..., όλοι επανά-επαναστατήσαν
Και η νίκη μας ζυγώνει κάθε μέρα που περνά.

Σαν θα με καλέσει η πατρίδα
να πάω τον οχτρό να πολεμήσω
Θα τους πω, δεν έχω 'γω πατρίδα
μόν' τα χέρια μου έχω για δουλειά.

Και αυτά τα δυο μας χέρια σαν σηκώσουμε σφιγμένα
Θα γιομίσουνε οι δρόμοι απ' ανθρώπινες ζωές.
Που οι βοές τους θα συντρίβουν κάθε σας τσανακοκλέφτη.
Τίποτα, τίποτα, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει
Δεν μπορεί, δεν μπορεί να σταματήσει, τις φωνές, τις φωνές
Των πεινασμένων, τις φωνές, τις φωνές των σκλαβωμένων,
Που διψάν, που διψάν για λευτεριά, που διψάν, που διψάν
Αδελφωσύνη, που διψάν, που διψάν ελευτεριά.
Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το διάβα μας.
Της γης οι κολασμένοι, της γης οι κολασμέ...
Της γης οι προλετά..., οι προλετάριοι
Της γης οι προλετάριοι σαν βρούνε τους οχθρούς τους
Σα βρούνε τους οχθρούς τους, δεν κάνουν βήμα πίσω
Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το διάβα μας.
Ο καιρός, ο καιρός είναι μαζί μας
Και η επανάσταση θα γίνει
Κάθε μικρούλα σπίθα φουντώνει σε φωτιά.

Τα ντουφέκια μας τα θέμε, τα θέμε
Για τα στήθεια τα, τα στήθεια τα δικά σας
Κι οι λαοί αδέ-λαοί αδερφωμένοι
Θα σας στήσουνε, σας στήσουνε στον τοίχο.

Αυτοίνοι που χωρίσανε το βιος τους σε πατρίδα
Σε σύνορα μας μάντρωσαν σαν ζώα σε κλουβιά
Σε κάθε μας εξέγερση απάντησαν με βία
Κάτω το κεφάλαιο. Ρε κάτω η δουλειά
Η επανάστασή μας, θα γίνει, θα γίνει
Το μεγάλο άλμα για τη λευτεριά.

Το ξέρουμε, το μάθαμε, δεν έχουμε πατρίδα
Τους καθοδηγητάδες της κρεμά η εργατιά
Η επανάστασή μας θα γίνει, θα γίνει
Το μεγάλο άλμα για τη λευτεριά.