Η ελπίδα...

Η ελπίδα
αλλάζει δρόμους
αλλάζει προορισμούς
Ανθίζει μες τα σώματα
τις εποχές του απρόβλεπτου ανέμου.
Περνάει με περιφρόνηση
πλάι σε παγιωμένες πεποιθήσεις
και χάνεται μέσα σ'αυτά
που πρόκειται να' ρθούν.

Η ελπίδα σηκωνεται και πέφτει
σαν το μαστίγιο της βροχής
πάνω σε σώματα από χώμα
που αφουγκράζονται το αθόρυβο
περπάτημα της ιστορίας.

Η ελπίδα είναι πάντα εκεί
μέσα στα μάτια που γυαλίζουν
στο σκοτάδι
ή τις μικρές πυρκαγιές των αστεριών,

μέσα στα αδύνατα,
που έρχονται απρόσκλητα
από το πουθενά!

Και ίσως έτσι να'ναι πιο καλά
αφού ότι ονειρευτήκαμε
κυλάει αργά και περιμένει

όπως το δραμα ενός περίπλου
η απελπισία ενός κύκλου,
την ώρα που συντρίβεται
στη σιγουριά της ολοκλήρωσης

Ενώ την ίδια ακριβώς στιγμή
σαν σπείρα δραπετεύει κρυφά
σε μιαν άλλη διάσταση!