Εξουσιάζομαι από τη σημασία που απέδωσαν
τα μάτια μου στον γύρω κόσμο !
Οι άνεμοι που αξίζουν την προσοχή μου
έχουν αυτομολήσει σ’ έναν άλλο ουρανό.
Αιθρία βαφτισμένη στο πέλαγο
και στην ώχρα της όμορφης γης !
Επάνω στα κλωνιά των δέντρων μικρά εγωιστικά
πουλιά κελαηδούν για έναν κόσμο γαλάζιο.
Η συνείδησή μου σαν τεντωμένο τόξο στοχεύει
σ’ έναν άλλο ουρανό.
Τελικά είμαι φρουρός της αγάπης
ή απλά ο υποταγμένος της;
Αν διακρίνω καλά στο μέλλον του κάθε παιδιού
γράφεται ένας κόσμος πιο άγριος.
Εμείς είμαστε οι φταίχτες της κάθε πικρής
των πραγμάτων κατάληξης.
Έζησα μέσα σε ποιήματα και τώρα να :
κουράζομαι να λέω για εκείνα που πονάνε.
Πάντως έχω λατρέψει το δέντρο
και τον άνεμο και το πουλί -
κι έναν θεό ολόγυρα κρυμμένο μέσα σ’ όλα
και μες την καρδιά μου.
Τώρα σπαθίζω στο αόρατο και εύχονται
οι αγγέλοι μου να αστοχήσω.
Να καταφύγω πάλι σε αυτό το νόημα που
απ’ τα πράγματα είναι το πιο εύκολο.
Όπως βυθίζεται ολοένα βυθίζεται ο άνθρωπος
και μέσα του λιγοστεύει το αθώο παιδί !
. .Στρατής Παρέλης. .
Από το Ένα λειβάδι μες την ομίχλη που ονειρεύεται
Γιώργο ευχαριστώ για την ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ που η ποίηση ενδιαφέρει πολύ κόσμο ακόμα!
Σ' αυτούς τους κακότροπους στείρους καιρούς..
Φίλε ποιητή,
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι πραγματικά για την επαφή και ιδιαίτερα για την γνωριμία με την ποίησή σου.Τιμή μου που πέρασες από εδώ.Τι θα ήταν άραγε η ζωή μας χωρίς την ποίηση;Και δεν πειράζει που δεν το καταλαβαίνουν ακόμη οι πολλοί.Απλά δεν είναι ακόμα ώρα.
Μην το βάλεις κάτω ποτέ.Ποτέ!
Γιώργο χαίρομαι γιατί διαπιστώνω ότι είσαι καλλιτέχνης με διευρυμένες ανησυχίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι να παρακολουθώ την σελίδα σου και να ξέρω ότι όσο εμείς ανησυχούμε για τον κόσμο αυτός θα βρίσκει την σωστή του ρότα..
όπως του πρέπει..
Την καλημέρα μου!
Φιλικά
Στρατής..