"Δεν ανήκω σ' εκείνους που φοβούνται το λαό. Αυτός και όχι οι πλούσιοι αποτελούν την εγγύηση μας για διαρκή ελευθερία. Και για να προστατεύσουμε την ανεξαρτησία του δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στους κυβερνώντες να μας φορτώσουν με διαρκές χρέος... Αν βρεθούμε σε κατάσταση τέτοιου χρέους ώστε να αναγκαστούμε να φορολογηθούμε για ό,τι τρώμε και πίνουμε, για τα αναγκαία και τις ανέσεις μας, για τις εργασίες και τις διασκεδάσεις μας... όπως συμβαίνει με το λαό της Αγγλίας, τότε και ο λαός μας θα χρειαστεί να δουλεύει 16 ώρες από τις 24 και να δίνει ό,τι κερδίζει από τις 15 ώρες στην κυβέρνηση για τα χρέη της και τις καθημερινές δαπάνες της... Τότε όμως δεν θα έχουμε χρόνο για να σκεφτούμε και κανένα μέσο για να εγκαλέσουμε αυτούς που μας κυβερνάνε άσχημα. Δεν θα έχουμε καμιά άλλη επιλογή από το να εκ-μιοθώνουμε τους εαυτούς μας οε εκείνους που το μόνο που θέλουν είναι να μας κρατάνε δεμένους... έως ότου ο κύριος όγκος της κοινωνίας καταλήξει να είναι ένα απλό αυτόματο μιζέριας δίχως καμιά άλλη αίσθηση εκτός από το να αμαρτάνει και να υποφέρει".Τόμας Τζέφερσον-3ος Πρόεδρος των ΗΠΑ(συνέταξε την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ)
"Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν πληρώθηκε ποτέ, ούτε αντιμετωπίστηκε με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από την άρνηση της αποπληρωμής του"
"η οικονομία του εθνικού χρέους, κάτω από το υπάρχον χρηματοπιστωτικό σύστημα, οδηγεί πάντα στην εξαθλίωση των παραγωγικών τάξεων...
Τους στερεί κάθε δυνατότητα έντιμης ανταμοιβής, μέσα από ένα ψεύτικο χρήμα, το οποίο τους ληστεύει ένα μεγάλο μέρος από τους ονομαστικούς μισθούς τους. Τους επιβάλει, μέσα από την έμμεση φορολογία, ένα εντελώς άδικο ποσοστό των δημόσιων βαρών και στην πράξη είναι ένας τεράστιος μηχανισμός για την καταπίεση και την υποβάθμιση τους, έστω κι αν δεν είναι εκ προθέσεως"Φράνσις Γουόκερ - οικονομολόγος του 19ου αιώνα!
"Σαν θετικό σύνθημα που τραβάει τις μάζες στον επαναστατικό αγώνα και εξηγεί την ανάγκη των επαναστατικών μέτρων για "δημοκρατική" ειρήνη θα πρέπει να ριχτεί το σύνθημα: άρνηση πληρωμής των δημόσιων χρεών" Β.Ι.Λένιν(το 1915)
Υ.Γ.Οι πληροφορίες ειναι από άρθρο του Δ.Καζάκη
Ο σημερινός κόσμος απέχει πολύ από τον κόσμο τού Τόμας Τζέφερσον ή των εργατών των μέσων τού 19ου αιώνα. Κι όμως, οι επιλογές που προσφέρει δεν έχουν αλλάξει ουσιαστικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως συνέβαινε πάντα στο παρελθόν, μπορεί κανείς να επιλέξει να είναι δημοκράτης ή αριστοκράτης, με την έννοια που έδινε στις λέξεις αυτές ο Τζέφερσον. Ο δεύτερος δρόμος προσφέρει πλούσιες ανταμοιβές, με δεδομένη τη συγκέντρωση πλούτου, προνομίων και εξουσίας, και των σκοπών, που αυτή φυσιολογικά επιδιώκει. Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος τού αγώνα, συχνά πυκνά τής ήττας, αλλά και ανταμοιβών, που δεν μπορούν ούτε να τις φανταστούν εκείνοι, που υποκύπτουν στο «Νέο Πνεύμα τής Εποχής: Κέρδισε Πλούτο, ξέχνα όλους τους άλλους εκτός από τον Εαυτό σου».
adegia
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πράγματα τελικά αλλάζουν με το δύσκολο τρόπο.
Τώρα το μοτο θα είναι "Κερδίζεις μόνο φτώχεια,δεν είσαι ο μόνος, θυμίσου τους άλλους"
Ο κόσμος αυτός χρεοκόπησε και η ζωή θα αναλάβει να κάνει διορθωτικές κινησεις.Ο δρόμος του αγώνα μπορεί να τις επιταχύνει να τις κάνει πιο ανώδυνες για τους πολλούς και να στρέψει το τελικό αποτέλεσμα υπερ μας.Ο άλλος δεν υπάρχει σαν επιλογή για μας.