Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Όλα φίλοι


Να ξυπνάς από ύπνο βαρύ,
γεμάτο όνειρα θολά και στενάχωρα σαν εφιάλτες
κι εικόνες αγχωμένες να κυλάνε αργά στις φλέβες του μυαλού σου.
Το πρόσωπό σου τσαλακωμένο απ'το μαξιλάρι
που σούκανε πλάκα όλο το βράδι ιδρωμένο και δύστροπο
και να λες
Όλα φίλοι είναι...
κι οι φόβοι και τα όνειρα τα σκοτεινά,και τα άγχη
κι εκείνοι οι οιωνοί οι παράξενοι
Φίλοι κι αυτοί
Να χαμογελάς στην αρχή με το ζόρι
κι ύστερα ν'ανοίγεις ραδιοφωνάκι...
Ενα τραγούδι, δυο λόγια σκόρπια
πάνω στις νότες και πάμε.
Και πέρα στο μεγάλο δρόμο να βλέπεις
νά' ρχονται τα καινούργια από μακριά
Φίλοι κι αυτά
Πατρίδες κι αγκαλιές αδοκίμαστες
και ν' ανοίγεις τα χέρια,να κλείνεις μάτια,
να πίνεις χρόνο, μέρα, ήλιο, άστρα
Πλούσιος, ιδιοκτήτης μιας περιουσίας παλιάς
που λέγεται πίστη.

3 σχόλια:

  1. Τι είπες τώρααααα Γιώργο!!!
    1) έξοχο!
    2) όνειρο!
    Όπως όλα τα παραμυθένια...
    αλλά "παραμυθένια"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Ελια!Να είσαι καλά

    Μatriga σ' ευχαριστω.΄Δύσκολο καλοκαίρι..Ελπίζω να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή