Η νέα δημοσκόπηση μάλιστα του Canal+ που παρουσίασε και η le Monde δείχνει πως οι θετικές γνώμες για τις κινητοποιήσεις αγγίζουν το 70% με τάση μάλιστα αυξητική για την υποστήριξη των απεργιών.
Ριχνοντας μάλιστα μια πιο προσεκτική ματια βλέπουμε οτι τα πράγματα ειναι ακόμη καλύτερα από όσο δείχνουν για αυτούς που αντιστέκονται.
Ακόμη και αυτό το 70% γίνεται πολύ μεγαλύτερο στις ηλικίες κάτω των 65 ετων -στον ενεργό πληθυσμό δηλαδή- φθάνοντας το 84% όταν οι ερωτόμενοι είναι εργάτες!!!
Ας δούμε λοιπόν την έρευνα λίγο πιο προσεκτικά.
69% είναι υπερ των κινητοποιήσεων ενώ μόνο 29% είναι αρνητικοί.(+2% θετικοί από την περασμένη εβδομάδα-έρευνα της ίδιας εταιρειας)
Στους συμπαθούντες την ευρύτερη αριστερά(σοσιαλιστές ,κομμουνιστές, αντικαπιταλιστικη αριστερά κ.α.) το ποσοστό των θετικών απαντησεων είναι 92% ενώ και από τους ψηφοφόρους της δεξιάς θετικό είναι το 32%!
Στις διάφορες ηλικίες έχουμε τα εξής:
Kάτω των 25 ετών(το συνταξιοδοτικό είναι ακόμα πολύ μακρινή σκοτούρα):Υπέρ ειναι το73% και κατα το 22%!
25-64 ετών:Υπέρ το 74% και κατά το 25%.
65 ετών και πάνω(Ηδη συνταξιούχοι δηλαδή που δεν τους νοιάζει πια):Υπέρ 49% και κατά 50%-(ούτε εδώ δεν είναι απολυτη πλειοψηφία.)
Εργάτες:Υπέρ 92% και κατά 16%
Στην ερώτηση για τις απεργίες στις μεταφορές 52% είναι υπέρ(+2% απο την περασμένη έρευνα 15/10) και 45% κατά.Το θετικό ποσοστό φτάνει στο 58% στις ηλικίες 25-64 και το 63% στούς εργάτες.
Στην ερώτηση για την συμμετοχή των μαθητών και φοιτητών όπως και στο θέμα των μπλοκ των διυλιστηρίων οι απαντήσεις είναι ελαφρά προς την αρνητική πλευρά(46% και 48% υπέρ αντίστοιχα έναντι 50% και 52% κατά) πράγμα που και εδώ ωφείλεται στην αρνητική γνώμη των άνω των 65, ενώ στις ηλικίες 25-54 οι γνώμες είναι ξεκάθαρα θετικές.
Αν λάβει κανείς υπ΄όψιν ότι όπως κι εδώ έτσι και στη Γαλλία οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν κανένα λόγο να είναι απόλυτα αντικειμένικές -ειδικά όταν παραγγέλονται από συγκροτήματα των ΜΜΕ- μπορούμε να μιλάμε για σχεδόν καθολική υποστήριξη.
Να περιμένουμε λοιπόν όλη τη γκάμα δυσφήμισης του Γαλλικού Οκτώβρη, από προβοκάτορες κουκουλοφόρους στους δρόμους μέχρι παπαγαλάκια όλων των ειδών παντου, όπως συνηθίζεται άλλωστε σε όλον τον γνωστό "δημοκρατικό" κόσμο μας.
Η δημοκρατία του Σαρκοζύ πάντως απάντησε σήμερα ζητώντας από τη Γερουσία εκτάκτως και για πρώτη φορά, πρώτα να ψηφιστεί ο νόμος και μετά να συζητηθούν οι τροπολογίες!Τόσο υπολογίζουν τα εκατομμύρια που βγήκαν στους δρόμους αλλά και την κοινη γνώμη.
Δημοκρατία με τα όλα της λοιπόν ...
Οσο για τις κινητοποιήσεις, η συνέχεια την επόμενη εβδομάδα αναμένεται καυτή με τη νεολαία να σέρνει πρώτη το χορό.
Άντε και στα δικά μας.
Υ.Γ.Από τα πιο ωραία συνθήματα στη φωτό επάνω που λέει:"ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΝ"
και βέβαια είναι όλες οι κοινωνικές τάξεις ενωμένες
ΑπάντησηΔιαγραφήκανένα διαίρει και βασιλευε,όπως πάνε να περάσουν εδώ
τώρα διάβαζα .ο ακολουθεί μεγάλο κύμα διαμαρτυριών, σε Αγγλία, και Πορτογαλία
σίγουρα άλλο ένα παράδειγμα, προς μίμηση από τους Γάλλους μετά τον Μάη του 68
Γιώργο να σε καλά θα δημοσιευτεί
Να δούμε αν όντως και η δικιά μας σάπια διαφθερμένη Ελληνική κοινωνία βρεί τα κότσια και τα @@@ να αντισταθεί όπως κάνουν οι ΓΑΛΛΟΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως μια ζωή στην πάλη των κοινωνικών αγώνων ο Γαλλικός λαός!!!
Εμείς τώρα πάμε να ψηφίσουμε τους Δημαράδες τους Σγουρούς και τους Κικίλιες...
Ανεμε, ας μην μπερδευόμαστε.Δεν ειναι δυνατόν να είναι όλες οι τάξεις ενωμένες.Ο κόσμος αυτός είναι ταξικός τι να κάνουμε.Σίγουρα η μεγαλοαστική ολιγαρχία ευνοείται από τα σκληρά μετρα εναντίον των εργαζομένων.Αλλο οι ψηφοφόροι που από άγνοια , συνηθεια κλπ. ψηφίζουν δεξιά και άλλο οι πλούσιοι που ότι κι αν ψηφίζουν είναι αντικειμενικά εναντίον κάθε αντίδρασης.Και στο Μάη του ΄68 η διαίρεση της Γαλλικής κοινωνίας ήταν βαθιά.Απλά στην περίοδο των κρίσεων πολλοί από τους μικροαστούς ριζοσπαστικοποιούνται και ακολουθούν τις πρωτοποριες, και σίγουρα κάποιο μικρό κομμάτι της αστικης τάξης -κυρίως διανοούμενοι που χανονται στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται- αναγνωρίζει τι είναι δικαιο και προοδευτικό και το ακολουθεί χωρίς βέβαια να παραμένει σταθερό στη θέση του.Επίσης μερικές φορες όπως τώρα υπάρχουν στόχοι που συσπειρώνουν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.Εδώ είναι που χρειάζεται η σωστή παρέμβαση των κινημάτων για να μην υπερισχύει το διαίρει και βασίλευε που λές.Και σίγουρα πίσω από τους άμεσους στόχους της επιβιωσης πρεπει επιτακτικά να μπαίνει το ζήτημα της αλλαγής του κόσμου σε μιά νεα κατεύθυνση δικαιοσύνης, ισσνομίας, ισότητας και ελευθερίας σε όλα τα επίπεδα που τώρα φυσικά είναι γελοίο να ισχυριστεί κανείς οτι υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφή