Η ηλιθιότητα έπρεπε να πονάει!

Ζήτω!!-45000 θέσεις εργασίας χάνονται!

Οπως και να το κάνουμε ενα συμβάν είναι μια πραγματικότητα που εχει την αντικειμενική της πλευρά.Η μετάφραση όμως αυτής της πραγματικότητας ειναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.Ειναι κυριολεκτικά ό.τι νά' ναι ή μάλλον ό,τι συμφέρει.
Τα ΜΜΕ μας τα τρελά λοιπόν που όλα ανάποδα τα βλέπουν, παρουσίασαν χθες πανηγυρικά την είδηση της ημέρας που ηταν μαλλον η επιμήκυνση του ωραρίου των ΔΥ. Επιτέλους οι μισητοί Δημόσιοι δεν θα δουλεύουν 37,5 αλλά 40 ώρες την εβδομάδα. Και το καλό της υπόθεσης λένε, είναι ότι έτσι εξοικονομούνται κάποιες χιλιάδες ώρες εργασίας που αντιστοιχούν σε 45000 νεους υπαλλήλους. Και εκεί έπεφε το χειροκρότημα.Σε όλους εμάς τους αδαείς η είδηση έπρεπε να φαίνεται ικανοποιητική αν όχι εντυπωσιακή. Εξοικονόμηση 45000 μισθών!  (Τωρα σε ποιανού την τσέπη θα πάει η "εξοικονόμηση" είναι άλλο καπέλο αλλα ας το αφήσουμε αυτό...)

Για να δούμε όμως είναι έτσι τα πράγματα;Ειναι πράγματι καλή η είδηση;

Στην κρίση του 1929 ειχαμε χαρακτηριστικά που μοιάζουν εκπληκτικά με τα τωρινά και αυτό ειναι παραδεκτό από όλους.
Τότε λοιπόν  στην πρώτη φάση οι κυβερνήσεις ειχαν αποφασίσει τη λύση της σφιχτής δημοσιονομικής πειθαρχίας -όπως κάνει τώρα η ΕΕ και το ΔΝΤ- με καταστροφικά αποτελέσματα. Εκρηξη της ανεργίας ,κλείσιμο επιχειρήσεων, φτώχεια και γενικά  αδιέξοδο.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε στο προσκύνιο ο περίφημος οικονομολόγος John  M.Kaynes* με άλλο πακέτο πολιτικής.
Με απλά λόγια ο Keynes είπε το εξής "Αν θέλουμε να ξεπεραστεί η τρομερή κρίση πρέπει να βάζουμε εργάτες να ανοίγουν μια τρύπα το πρωί και το απόγευμα άλλους εργάτες να την ξανακλείνουν" Με άλλα λόγια δημόσιες επενδύσεις χωρίς να σκεφτούμε δεύτερη φορά.
Ετσι θα ξαναέβγαινε χρήμα στην αγορά που θα ανακυκλωνόταν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία θεσεων εργασίας και ξαναζέσταμα της "οικονομίας" και των επενδύσεων. Το μοντέλο αυτό λειτούργησε και κατα πολλούς έσωσε τότε την κατάσταση, ενω ενα ανάλογο μοντέλο προσπαθεί να ακολουθήσει η Αμερικανικη οικονομία και τουλάχιστον προσωρινά με βάση τους αριθμούς, δείχνει να έχει καλύτερα αποτελέσματα απο την Ευρώπη.Καθε φορά μάλιστα που οι δείκτες της ανεργίας καλυτερεύουν ή δημιουργούνται από το κράτος νέες θέσεις εργασίας, οι κανονιοβολισμοί χαράς ακούγονται σε όλο τον κόσμο.
Εδω αντίθετα οι αλλαλαγμοί "χαράς" ακούστηκαν επειδη η κυβέρνηση παίρνει μέτρα μείωσης των θεσεων εργασίας!!! Και τι σημαίνει αυτό; Οτι αυτοί οι 45000 μισθοί που θα έπεφταν στην αγορά υπό κανονικές συνθήκες θα πάνε στα ταμεία του κράτους.
Κι από τα ταμεία του κράτους στα ταμεία των ιδιοκτητών του.Εδω βέβαια αρχίζει η χαρά κάποιων καναλιών να βγάζει νόημα.

Αν προσθέσουμε μάλιστα τις εξοικονομήσεις που θα προκύψουν από τιε συγχωνεύσεις σχολείων, νοσοκομείων τότε η χαρά γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.Ακόμα λιγότερες θέσεις εργασίας, περισσότερη ανεργία, λιγότερο χρήμα στην αγορά, βάθεμα της ύφεσης, φαύλος κύκλος...
Πάντως όλη η κυβέρνηση εν χορώ μας διαβεβαιώνει οτι δεν πρόκειται για απαίτηση του ΔΝΤ αλλά είναι πρωτοβουλία δική μας. Χειροκρότημα παρακαλώ!
Κάποιοι έχουν τρελαθεί ενω εμείς γουστάρουμε το ρόλο του μαλάκα όλο και πιο πολύ.Σκάω,,,
Πάω Αίγυπτο...



*Ο Κέυνς αδιαφορούσε για την κάλυψη των ελλειμάτων στη διάρκεια των κρίσεων.Πιστευε στην αυξηση των ελλειμάτων τον καιρό των κρίσεων που θα εξισορροπηθούν από πλεονάσματα στις καλές περιόδους.
Το πρόβλημα είναι οτι τα πλεονάσματα αυτά καταλήγουν τότε σε άλλες τσέπες που μετά απαιτούν τη συνεισφορά όλων για την σωτηρία της πατρίδος.