Μιλωντας για κουράγιο και δύναμη

"Δεν έχω ούτε χέρια ούτε πόδια αλλά είμαι ευγνώμων που έχω αυτό το chicken drum stick όπως χαρακτηρίζει αυτή τη δυσμορφία στο κάτω του άκρο

“Οι άνθρωποι τα χάνουν όταν με βλέπουν για πρώτη φορά...”

Συνήθως έχουν μια τρομερή έκπληξη στο πρόσωπο και κάθε μα κάθε φορά μπαίνω στον πειρασμό να κοιτάξω κι εγώ τον εαυτό μου με έκπληξη και να τους ρωτήσω...”Τι έγινε...; Τι το περίεργο έχω...”

Υπάρχουν φάσεις στη ζωή που λέμε “δεν μπορώ να κάνω αυτό,δεν μπορώ να κάνω εκείνο” με αποτέλεσμα να επικεντρωνόμαστε σε πράγματα που θα θέλαμε να είχαμε ή να μην είχαμε και έτσι...ξεχνάμε αυτό που έχουμε

Στη ζωή μου δεν έχει νόημα να λέω “μακάρι να είχα χέρια ή πόδια...

Αυτό που κατάλαβα είναι ότι είναι πολύ βασικό να είσαι ευγνώμων

Όταν ήμουν 8  είχα απελπιστεί.”Δεν θα παντρευτώ ποτέ,δεν θα βρω δουλειά,δεν θα έχω μια κανονική ζωή...Τι σόι άντρας θα γίνω αν δεν μπορώ να κρατήσω το χέρι της γυναίκας μου...”

Είναι ψέμα να πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά καλός.

Είναι ψέμα να πιστεύεις ότι δεν αξίζεις.

“Κάνει παγωνιά...Δεν νιώθω ούτε τα χέρια μου”

Πολλοί έρχονται και με ρωτάνε πως μπορώ και είμαι τόσο χαμογελαστός,και τους απαντάω ευδιάθετος...”Είναι μεγάλη ιστορία”

Είναι πολύ δύσκολο κάποιες φορές να χαμογελάς όταν συμβαίνουν πράγματα που δεν καταλαβαίνεις και δεν ξέρεις και αν θα τα ξεπεράσεις... Περνάς μέσα από καταιγίδες,αλλά δεν έχεις ιδέα πόσο θα κρατήσουν.

Το να κάνεις υπομονή είναι το δυσκολότερο πράγμα

Μπορεί να μην μπορώ να κρατήσω το χέρι της γυναίκας μου,όταν όμως έρθει η ώρα θα μπορώ να κρατήσω την καρδιά της

Είναι τρομακτικό το πόσες κοπέλες σήμερα έχουν διατροφικές διαταραχές

Είναι τρομακτικό το πόσοι είναι νευριασμένοι με τη ζωή εξαιτίας της κατάστασης στο σπίτι

Και επίσης τρομακτικό  το ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι...δεν αξίζουν τίποτα

Κάθε μία από εσάς ξεχωριστά έδω μέσα,θέλω να ξέρετε ότι  είστε πανέμορφες.Είστε υπάροχες έτσι όπως είστε....όσο για τα αγόρια εδώ μέσα...”you are the men”