Η έκπληξη που είχε προαναγγελθεί...

Το τι ρόλο παιζουν οι οίκοι αξιολόγησης το ξέρουμε. Ειναι οργανισμοί που χρησιμοποιούνται από τους "μεγαλοεπενδυτές" ιδιώτες δανειστές των κρατών ως εργαλεία, για να εκβιάζουν επιτόκια ληστρικού τύπου, ή για να εξαπατούν αντιπάλους επενδυτές ή αφελείς και να επιτυγχάνουν ανακατανομές πλούτου προς το συμφέρον τους. Το πως γίνεται τώρα αυτοί οι οίκοι να θεωρούνται "ουδέτεροι" ή αμερόληπτοι εκτιμητές των οικονομιών που έχουν δανείσει, είναι ένα από τα πολλά "παράξενα" που συμβαίνουν.
Ομως εξ ίσου παράξενη είναι και η αντίδραση της κυβέρνησης. Και γιατί φέρεται και πάλι σαν να ανακαλύπτει για πρώτη φορά τους οίκους, αλλά κυρίως για έναν άλλο λόγο.
Τη στιγμή που η ΕΕ  προχωράει στη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού στήριξης που θα αγοράζει τα ομόλογα των προβληματικών κρατών που δεν θα μπορούν να βγουν στις αγορές χρήματος, χωρίς μάλιστα να προτείνει κάποια ουσιαστική λύση που δεν θα θεραπεύει απλά και μόνο προσωρινά συμπτώματα, τι περίμεναν; Αυτο δεν είναι τίποτα άλλο απο ομολογία οτι κάποια κράτη οπως εμείς δεν θα μπορούν να βγουν στις αγορές. Οπότε που βρίσκεται η έκπληξη για την υποβάθμιση;Μόνη της η ΕΕ "δείχνει" τα χρεωκοπημένα κράτη και βέβαια κρύβει τις χρεωκοπημένες τράπεζες που δημιουργούν το πρόβλημα.
Ακουσα τον Αλ.Παπαδόπουλο στον ΣΚΑΙ να λέει πως οι Ελλ.Τράπεζες έχουν χρέος 200-210 δις χωρίς τις εγγυήσεις που πηραν από το κράτος το οποιο χρωστάει 350δις! Οι γαλλογερμανικές τράπεζες που σφυρίζουν αδιάφορα είναι σε πολύ χειρότερη θέση...ενω ο μ.ο. δημόσιου χρεους ειναι πια παντού στο 100% του ΑΕΠ.

Ειπατε τίποτα; Μέχρι πότε άραγε θα μπαίνει το πρόβλημα κάτω από το χαλί παγκοσμίως;