Βολτάροντας στην Πουέρτα ντελ Σολ

(Live από τη Μαδρίτη στην οθόνη κάτω)

 Σε 28000 εκτίμησε η αστυνομία τους συγκεντρωμένους στην Puerta del Sol της Μαδρίτης!
Αν σκεφτούμε ότι η δική μας αστυνομία εκτιμούσε το συλλαλητήριο της 11 Μάη στην Αθήνα σε 15-20000 καταλαβαίνουμε ότι χτές βράδυ στη Sol κυριολεκτικά δεν έπεφτε καρφίτσα. Πολλοί μιλούσαν για πάνω από 100000 λαού όλων των ηλικιών.
Ανάλογες συγκεντρώσεις έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται σε 10άδες άλλες πόλεις της Ισπανίας.
Το κλίμα είναι παράξενο. Σε κάποιους  φαίνεται απολιτίκ, σε άλλους ανωριμο, σε άλλους ό,τι καλύτερο τους έχει συμβεί από ότι λένε οι ίδιοι σε συνεντεύξεις που είδα.
Το τι θα γίνει με αυτές τις κινητοποιήσεις θα εξαρτηθεί από πολλά και θα το δούμε συντομότατα.
Ακόμα ομως κι αν η πλατεία αδειάσει τη Δευτέρα μετα τις εκλογες, κανεις δεν μπορεί να πει ότι δεν έγινε κάτι σπουδαίο.
Η αλήθεια είναι οτι πρόκειται για μια εντυπωσιακή αυθόρμητη διαμαρτυρία από αυτές που όλοι οι αριστεροί φορείς και κόμματα θα ευχόντουσαν να μπορούσαν να κάνουν αλλά δεν τα καταφέρνουν, και  που επίσης στέλνουν πολλαπλά μυνήματα προς όλους.
Μιλάμε για καθημερινές συγκεντρώσεις με κορυφαία την χθεσινή των πάνω από 100000 λαού που αν μπορούσαν να έχουν γίνει στην Ελλάδα θα είχαν τρομοκρατήσει κυριολεκτικά το μνημονιακό καθεστώς, ενω σίγουρα κάποιο γερό φρένο θα είχαν βάλει στα σχέδιά τους. Ακόμα κι αν τα συνθήματα ήταν απλα όπως αυτά της πλατείας Sol.
"Δεν έχω σπίτι, δεν έχω δουλειά, δεν έχω σύνταξη, δεν φοβάμαι"

Ειναι όμως απολιτικ το κίνημα αυτό;
Και ναί και οχι, αφου ναι μεν φαίνεται να υπάρχει μια ελαφρότητα σε όλη αυτή την περιπέτεια, αλλά από την άλλη το "Δεν έχω σπίτι, δεν έχω δουλειά, δεν έχω σύνταξη, δεν φοβάμαι" δεν μοιάζει και τόσο απολιτίκ.Νομίζω οτι το σύνθημα αυτό "περιγράφει" ικανοποιητικά το μανιφέστο της κινητοποίησης που διαβάσαμε. Ειδικά αυτό το απειλητικό "δεν φοβάμαι" στο τέλος δείχνει κάτι παραπάνω από μια βόλτα στην πλατεία όπως λένε κάποιοι.
Επίσης αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον είναι το αν όλοι αυτοί οι κατά βάση νεοι άνθρωποι που μαζεύονται καθε βράδυ στην Sol, ενεργοποιούνται, κινητοποιούνται ή συγκινούνται από κάποιο άλλο παραδοσιακό σχηματισμό. Γιατί αν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο (από ότι φαίνεται αυτή είναι η αλήθεια), τοτε η συνεισφορα του κινήματος 15Μ είναι κατα τη γνώμη μου όχι απλά σημαντική αλλά πιθανόν καταλυτική  και κρίσιμη.
Οπως και να είναι όμως, δεν είναι δυνατόν να μην λαμβάνει υπ όψιν κανείς, την δικαιολογημένη δυσπιστία της νεολαίας αλλά και των ανθρώπων που σήμερα υποφέρουν στην Ισπανία των 4-5εκ. ανέργων προς τις συμβιβασμένες ηγεσίες συνδικάτων και πολιτικών σχηματων που άλλα επαγγέλλονταν και άλλα κάνουν στην πράξη.
Δεν είναι δυνατον να μην ακούμε με σοβαρότητα το σύνθημα "δεν μας εκπροσωπείτε".
Δεν ειναι δυνατόν να αγνοούμε επίσης νεους τρόπους και μορφές αγώνων επειδή απλά δεν τους καταλαβαίνουμε.
 Μπορεί όλη αυτή η όμορφη ιστορία να έχει  χίλια ελαττώματα. Ομως παραμένει όμορφη και κάτι πολύ παραπάνω απ αυτό, αφού ήδη πολλοί ελπίζουν και σκέφτονται το πώς θα μπορούσε ίσως κάτι τετοιο να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.
Μπορεί επίσης να έχει ελαφρότητες, μικροαστισμούς, στοιχεία προσωπικής εκτόνωσης, τυχαιότητας η και έναν σωρό άλλα.

Ομως μην ξεχνάμε πως από έναν άνθρωπο και μόνο, αυτόν τον θρυλικό μικροπωλητή Μοχάμεντ Μπουαζίζι που αυτοπυρπολήθηκε στην Τυνησία, άναψε μια φωτιά που ακόμα καίει σε όλο τον Αραβικό κόσμο χωρίς να δείχνει υπό έλεγχο. Και βέβαια οι συνθήκες στην Τυνησία ήταν εντελώς κατάλληλες, αλλά και στην Ευρώπη δεν είναι λιγότερο κατάλληλες.
Eίναι επίσης σίγουρο ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αποφάσισαν να βγαίνουν καθημερινά στο δρόμο στην Ισπανία, θα είναι εντελώς διαφορετικοί όταν γυρίσουν σπίτι. Ο δρόμος αλλάζει τους ανθρώπους. Τους δίνει μια άλλη αίσθηση ελευθερίας, δημοκρατίας, σιγουριάς, αισιδοξίας και νίκης. Τους δίνει ακόμη απίστευτα μαθήματα αλληλεγγύης και συντροφικότητας ετσι που το εγώ να μπαίνει στην άκρη με συνοπτικές διαδικασίες και καμια φορά να ντρέπεται να ξαναβγεί. Ο δρόμος είναι μύηση όπως και να το κάνουμε.
Τέλος μην ξεχνάμε πως όλοι αυτοί οι "απολιτικ" είναι από χθες βράδυ παράνομοι αφου οι κινητοποιήσεις εχουν κυρηχθεί εκτός νομιμοτητας και έχουν απαγορευτεί. Και μάλιστα νικητές παράνομοι, αφού η αστυνομία αποφάσισε να μην επέμβει για να τους υποχρεώσει να αποχωρησουν από φόβο μιας γενικής ανάφλεξης, πράγμα που δεν είναι καθόλου δύσκολο. Λίγο είναι αυτό;

Πάλι όμως πιάνουμε τις βαρυσήμαντες  κουβέντες ενω θα έφτανε ίσως να  είμαστε απλά λίγο ειλικρινείς με τον εαυτό μας.
Είναι δυνατόν να  υπάρχει έστω κι ένας αριστερός  ή απλά ευαίσθητος δημοκρατικά άνθρωπος σε όλο τον κόσμο που να είδε τις εικόνες στην Puerta del Sol, και το μεσα του να μην ράγισε μια στάλα από αισιοδοξία λέγοντας:
"Λες ρε γαμω το";
Πάντως και σήμερα ο χαμός στη Sol συνεχίζεται, η πλατεία σείεται και μεις εδω ρίχνουμε ματιές και περιμένουμε με ζήλια.
Ακούω κάποιους να απευθύνονται στον κόσμο με τη λέξη "σύντροφοι" ή κάνω λάθος;
Kι αυτό το el puebo unido  jamas sera vencido ακούγεται υπέροχα.
(Live από τη Μαδρίτη κάτω)

Live Broadcast by Ustream.TV