Ας πάμε εδώ και τώρα ένα βήμα μπροστά

Η πλατεία Συντάγματος θα γεμίσει και σήμερα ασφυκτικά.
Από αυτά που ακούμε φαίνεται πως θα έχουμε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έγιναν ποτέ.
Ακούω δεξιά κι αριστερά να μπαίνουν στόχοι για 300 χιλιάδες και παραπάνω,
Ειναι όμως μόνο εκεί το θέμα;
Κατηγορηματικά οχι!
Δε χωράει αμφιβολία ότι η παρουσία του κόσμου στις πλατείες και τους δρόμους ασκεί πίεση ενώ εχει δημιουργήσει ένα νέο σκηνικό. Ομως οι μέρες περνούν και όλο αυτό πρέπει να αποκτήσει συγκεκριμένο χαρακτήρα, καθαρό πολιτικό στόχο και κάποια στοιχειώδη έστω οργανωτική δομή.
Αλλιως θα χτυπάει το σφυρί αλλά το αμόνι δε θα βγάζει ήχο.

Πρέπει οι πλατείες  να αγκαλιαστούν με τα προβλήματα των εργαζομένων.
Εχουμε ανάγκη τα σωματεία που είναι σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις (δεν εννοώ φυσικά τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) , να έρθουν εκεί με τα πανώ τους και τα αγωνιστικά τους πλαίσια και συνθήματα, και να δώσουν ένα παραπάνω ρεύμα στους συγκεντρωμένους,  που πολλές φορές χάνονται και τελματώνουν σε ωραίες μεν χρονοβόρες δε συζητήσεις.
Πρέπει εδω και τωρα να δημιουργηθούν συντονιστικά όργανα που να μπορούν τουλάχιστον να εκτελούν τις αποφάσεις των συνελεύσεων.
Πρέπει να πεισθούν και αυτοί που συμμετέχουν, και αυτοί που ακόμη δεν έχουν έρθει, αλλά κυρίως οι εργαζόμενοι τους οποίους καλούμε σε Γενική Απεργία, πως μπορούμε αποκτώντας σώμα, πρόσωπο και στόχο να γίνουμε χρήσιμοι και αποτελεσματικοι. Αλλιώς γιατί να ακολουθήσουν αυτό το κίνημα και όχι καποιο άλλο ή και κανένα ακόμη.

Η εμπιστοσύνη του λαού δεν θα κερδηθεί με συζητήσεις και λόγια, ούτε με δρώμενα και συναυλίες όσο κι αν αυτά είναι χρήσιμα και απαραίτητα. Θα κερδηθεί με έργα.
Για παράδειγμα, ελπίζω οι επιτροπές εξορμήσεων στις συνοικίες που λειτουργούν ήδη, να αποφασιστεί να γίνουν πολύ πιο μαζικές και να αρχίσουν σήμερα η τις επόμενες μέρες να συμμετέχουν (στους τόπους δουλειάς),  στην προπαγάνδα και την τελική μέρα στις περιφρουρήσεις της Γενικής Απεργίας που σίγουρα θα κυρηχτεί τουλάχιστον από το ΠΑΜΕ και τα Πρωτοβάθμια σωματεία.
Με λίγα λόγια πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα ένα βήμα πιο πέρα.
 Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη τη βοήθεια και την Αλληλεγγύη όσων μαζεύονται στις πλατείες.
Αλλά και η παλέττα και ο καμβάς όλου αυτού του νέου κινήματος έχει ανάγκη να εμπλουτιστεί από τα χρώματα, το δυναμισμό και την πείρα των γνήσιων εργατικών αγώνων.

Το κίνημα των πλατειών έχει ανάγκη να δυναμώσει  τη φωνή του, να νοιώσει εδώ και τώρα τις καυτές ανάσες γύρω.εδώ και τώρα να κοιτάξει στα ίσια τα βλέμματα που καίνε και να αποκτήσει καθαρά χαρακτηριστικά ρήξης.