Τα απαράδεκτα της πλατείας.

Τελικά μπορεί από τις πρώτες μέρες της κινητοποίησης να αποφασίστηκε ρήξη με τα ΜΜΕ, αλλά η άποψη τους είναι εκεί και μάλιστα χωρίς να έχει αποφασιστεί από κανέναν.
Ειμαι εκεί από την πρώτη μερα και έχω χάσει ελάχιστες στιγμές από τις λαικές συνελεύσεις.
Από όσο ξέρω δεν υπάρχει καμμια απόφαση και κανένα ψήφισμα που να λέει ότι "είμαστε εναντίον των κομμάτων",η "δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα". Υπήρχε κάποια τέτοια άποψη που δεν πέρασε όμως.
Ειναι τελείως διαφορετικό το να πούμε "ειμαστε κίνημα ακηδεμόνευτο από κόμματα" και τελείως διαφορετικό να πούμε "δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα". Πρωτα από όλα μοιαζει με δήλωση μετάνοιας και συμμόρφωσης προς την επιθυμία των κυρίαρχων κύκλων να εκφυλιστεί ο θυμός σε μια γενική απολίτικη διαμαρτυρία που δεν θα απειλεί κανένα. Δεύτερο είναι ψέμματα αφου οι πιο πολλοί κάπου ανήκουν και κάποιους εχουν ψηφίσει. Και τρίτο στέλνει λάθος μήνυμα αφου τσουβαλιάζει φασιστικά δίκαιους και άδικους. Οπως και να το κάνουμε είναι χυδαίο και επικίνδυνο να βάζεις στην ίδια μοίρα π.χ. το Μανώλη Γλέζο και την Ντόρα Μπακογιάννη επειδή και οι δύο είναι βουλευτές.

Ειναι ακόμα πέρα από κάθε συζήτηση οτι κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει ή να εμποδίσει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Εχει χυθεί πολύ αιμα για να βγαίνουν κάποιοι (δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει με ποιό σκεπτικό) και να απαγορεύουν πανώ με συγκεκριμένες απόψεις που όλως τυχαίως είναι αριστερές. Μπορούν αν θέλουν να το κάνουν στο μπαλκόνι του σπιτιού τους αλλά όχι στην πλατεία.

Με αφορμή κάποιο επεισόδιο που έγινε προχθές (επίθεση σε πανώ του ΚΚΕ-Μ.Λ. που βρίσκεται σε μια άκρη της πλατείας χωρίς να ενοχλεί ή να κάνει με το ζόρι αισθητή την παρουσία του) χθες τα μικρά πλακατ που έλεγαν το περίφημο "δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα" όχι μόνο μεγάλωσαν αλλά γέμισαν την πλατεία κυριολεκτικά. Το κυρίαρχο σύνθημα αυτή τη στιγμή είναι αυτό.
Αυτό είναι λοιπόν το πρόβλημά μας; Όποιος το νομίζει αυτό ας σκεφτεί σε πιο κρίσιμο μονοπάτι βρισκόμαστε και ας συλλογιστεί τι σύγχιση προσπαθεί να φέρει.
Αντί να γεμίσει ό τόπος με συνθήματα εναντια στο μνημόνιο, στο ΔΝΤ, την κυβέρνηση, στους μεγαλοβιομήχανους, ενάντια στο τραπεζικό σύστημα, στις αγορές, στις πολυεθνικές  κλπ, αντί να γεμίσει με συνθήματα που να δείχνουν ένα καινούργιο όραμα για το μέλλον, γέμισε ο τόπος με το βλακώδες και επικίνδυνο "δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα".
Προσωπικα παρα το ότι δεν ανήκω σε κάποιο κόμμα όλο αυτό το "φορεμένο" ακομμάτιστο και απολιτίκ που πάει να επιβληθεί με ενοχλεί αφάνταστα ιδιαίτερα τη στιγμή που δεν έχει περάσει από πουθενά, δεν έχει ψηφιστεί από κανέναν. Φαντάζομαι θα ενοχλεί πολύ περισσότερο αυτούς που ανήκουν σε κάποια κόμματα ή αριστερές παρατάξεις, που φυσικά η λογική τους δεν έχει καμμια απολύτως σχέση με τη λογική των εκολλαπτηρίων επαγγελματιών πολιτικών που είναι τα αστικά κόμματα.
Αν ο στόχος αυτων που γέμισαν την πλατεία με αυτά τα σκουπίδια είναι να διώξουν όποιον είναι πολιτικοποιημένος και ενταγμένος κάπου να το πουν καθαρά. Γιατί η λογική λέει ότι εκεί προσπαθούμε να συσπειρώσουμε και όχι να διώξουμε χρήσιμες και ωφέλιμες δυνάμεις, ιδιαίτερα εκείνους που με την εμπειρία τους και την αποφασιστικότητα τους πάλι θα βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά όταν έρθει η ώρα. Προσπαθούμε επίσης να δωσουμε το στίγμα του τι επιδιώκουμε λέγοντας και ξεκαθαρίζοντας τί είμαστε και τι θέλουμε και όχι τι δεν είμαστε.
Τα ΟΧΙ μας ας τα στρεψουμε αλλού και όχι πρός το εσωτερικό της πλατείας.
Στην πλατεία αυτή τη στιγμη αυτό που συμβαίνει είναι μια σοβαρότατη λαική κινητοποίηση.
Η άποψη λοιπόν να κάνουμε την εικόνα να μοιάζει με παιδική χαρά δεν θα περάσει έτσι εύκολα.
Η πλατεία δεν ανήκει σε κανέναν. Ανήκει σε όλους και καλά θα κάνουμε να ακούμε και να λαμβάνουμε υπ όψιν όλες τις διαφορετικές φωνές αυτων που συμμετέχουν ενεργά έχοντας μάλιστα παραιτηθεί από άλλες δραστηριότητες, αντί να προσπαθούμε να δωσουμε εικόνα καλών παιδιών που δεν θέλουν να κοντράρουν καθόλου με την άποψη των κυρίαρχων καναλιών των ΜΜΕ που φυσικά απεχθάνονται και τρεμουν αυτό που συμβαίνει στις πλατείες εδω και 15 μέρες.
Και για να τα λέμε όλα κάτι ακόμη.
Για μένα αυτη η λάθος λογική δεν αποτελεί δικαιολογία για εγκατάλειψη από οποιονδήποτε.
Η θέση όλων είναι στις πλατείες(και φυσικά και στους τόπους δουλειάς κλπ) πλάι στον κόσμο που έρχεται εκεί ζητώντας απαντήσεις στο δράμα που πλησιάζει με φόρα.