e-poema
λεία
θέλω πάντα να με κοιτάζεις
σαν λύκαινα που επέζησε μόνη
μέσα στον άγριο χιονιά για βδομάδες
και κατεβαίνει πεινασμένη στην πόλη
τύχη
απελπισμένα σε ήθελα
αλλά μπροστά μου υψώνονταν
εσώρουχα τείχη
αίμα
τα χείλη σου χίλιοι σφαγμένοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου