Tι τρομερή αίσθηση η χθεσινή...
Υστερα όμως γυρίζεις σπίτι ανοίγεις την τηλεόραση και προσγειώνεσαι. Βλέπεις πως ο αντίπαλος είναι ακόμα εκεί κρατώντας όλα τα όπλα στα χέρια του, έστω και τρέμοντας από εκνευρισμό και φόβο.
Η εξουσία του αμφισβητείται μεν, δεν απειλείται δε. Ακόμη τουλάχιστον. Ας το έχουμε υπ΄όψη μας.
Οι συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων συνεχίζονται λοιπόν και τα σχέδια εξόντωσης -με ποιο τίμημα άραγε- είναι πάνω στο τραπέζι την ίδια στιγμή που ο λαός είναι στους δρόμους.
Ειμαστε πολλά βήματα μπροστά από ότι πριν αρχίσουν οι πλατείες να αρθρώνουν λόγο και φωνή και τα μέχρι χθες κουρέλια να τραγουδούν και φωνάζουν "Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρωνουμε".
Ο αγώνας όμως συνεχίζεται.
Η παρέλαση λοιπόν των ειδικών που παλεύουν με το αζημίωτο να μας βάλουν μυαλό συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Σημερα κάποιος Χ.Σ. στο ΣΚΑΙ εκπροσωπώντας μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία, έλεγε πως πρέπει να ενδιαφερθούμε για την αξιοπιστία μας προς τις αγορές, τους δανειστές και τους εταίρους μας.
Οταν όμως η παρουσιάστρια τον ρώτησε να δώσει μια εικόνα της ζωής του μέσου Ελληνα για τα επόμενα χρόνια της "κοινής προσπάθειας"(πόσος θα είναι ο μισθός, οι συντάξεις κλπ.) κατάπιε τη γλώσσα του. Φούσκωσε από υπερβολική ύπαρξη και απάντησε στάζοντας επιστημοσύνη.
"Η οικονομική επιστήμη δεν μπορεί να κάνει ακριβείς προβλεψεις όσον αφορα...κλπ"
Όταν όμως οι άνεργοι ξεπερνούν το 1εκ. και δεν έχουν καν τα στοιχειώδη αδιαφορούν πλήρως και για την οικονομική επιστήμη, αλλά και για οποιαδήποτε άλλα επιχειρήματα.
Γιατί τότε εμφανίζονται ξαφνικά με συγκλονιστικό τρόπο τα κυρίαρχα ζητήματα και κλείνουν τα στόματα των φλυαρούντων βολεμένων,
Το δικαίωμα στη ζωή, στη δουλειά, στη δημιουργία, στην αξιοπρέπεια, στη δικαιοσύνη, δεν χρειάζονται επιχειρήματα. Δεν συζητούνται.
Οσο για την οικονομική επιστήμη (αν είναι επιστήμη) αλλά και τις άλλες επιστήμες και τους φλύαρους επιστημονες μούρχεται στο μυαλό ο στίχος του μεγάλου Ν.Καρούζου.
"Τι να σου κάνουν τα βατραχοπέδιλα της επιστήμης όταν ανοίγεσαι στο πέλαγος της μεγάλης αγωνίας"
Να' ταν κοντα μας τωρα...κι αυτός κι ο φίλος του ο Λειβαδίτης και τόσοι άλλοι από αυτούς που από νικητές βρέθηκαν νικημένοι.
Θα το χαιρόντουσαν τόσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου