Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Κι όσο η αύρα σου, δεν με ξεχνά εγώ δεν με χωράω

Ο έρωτας σαν έρωτας που είναι,
οφείλει πάντα να ξεπερνάει τα όρια του
βγαίνοντας έξω από τον ίδιο τον έρωτα.

Πόσο μάλλον η ερωτική ποίηση...

Γλυκιά μου κατηφόρα-Κ.Καραγιάννη


η νύχτα φορτωμένη
με όλα της τα συμπτώματα

ένας πήδος στο κενό

με γδέρνουνε τα χάδια σου
μόλις με βρουν μονάχη

αλαφιασμένο σύννεφο
πάει να σκορπίσει χάος

κι όσο
η αύρα σου, δεν με ξεχνά
εγώ δεν με χωράω

μεθοδικός ο φόνος σου
κι όλο με κυριεύει

για όσο δεν συνέρχομαι
δεν παύω να θυμάμαι

δεν θα γλιτώσω το ‘ξερα
γλυκιά μου κατηφόρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου