Yστερα από όλα τα συλλαλητήρια που έχουν γίνει τα 2 τελευταία χρόνια πρέπει κανείς να μετράει τα λόγια του όταν
πρόκειται να εκτιμήσει άλλο ένα
τελευταίο, αφού όλες οι λέξεις και οι εκφράσεις έχουν χρησιμοποιηθεί.
Το να πουμε
λοιπόν ότι το σημερινό συλλαλητήριο ήταν χωρίς προηγούμενο όσο κι αν είναι πολύ
κοντά στην αλήθεια θα είναι μια κοινοτυπία που έχει ξαναειπωθεί.
Παρ όλα αυτά
όμως αυτή ειναι η πραγματικότητα και δεν θα κοντράρουμε μαζί της ψάχνοντας μια
νέα κατάλληλη λεξη. Ηταν λοιπόν άλλο ένα από τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια του
τελευταίου καιρού που έχει και μια παραπάνω ξεχωριστή σημασία. Εδειξε οτι το σοκ από την
κάποια αδράνεια των τελευταίων μηνων μετά τις κινητοποιήσεις των πλατειών
ξεπερνιέται και ο λαός επιστρέφει δυναμικά στους δρόμους αποφασισμένος και
οπλισμένος με σοβαρότητα, για να παλέψει στη συνεχεια για τη ζωή του.
Για να πω
την αλήθεια ειδικά για την συγκέντρωση της
πλ. Κλαυθμώνος (ΑΔΕΔΥ αλλά βασικά των άλλων αριστερών κομμάτων και των ανενταχτων) δεν περίμενα καθόλου τέτοια τεραστια συμμετοχή. Αυτό φάνηκε από
νωρίς, αφού στις 11.30 την ώρα που περνούσε η πολύ μεγάλη πορεία του ΠΑΜΕ γεμίζοντας
την Παν/μίου, η Σταδίου ήταν γεματη όσο έπιανε το ματι από την Κοραή και η
πλατείες Κλαυθμώνος και Κοραή σχεδόν ασφυκτικά γεμάτες. Μια ώρα αργοτερα και η
Παν/μίου μπροστά στα Προπύλαια ήταν γεμάτη από τους φοιτητικούς συλλόγους και
τα Πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και η Σταδίου είχε γεμίσει μεχρι την Ομόνοια.
Δυο λόγια
για την συγκεντρωση πορεία του ΠΑΜΕ. Δεν πρόλαβα να φτασω στην Ομόνοια πριν ξεκινήσει η πορεία και δεν μπορώ να συγκρίνω με την 5η Μάη που ηταν
μάλλον η κορυφή. Το ότι όμως για μισή
ώρα τα μπλοκ περνούσαν πολύ πυκνά
ανεβαίνοντας την Παν/μίου που είναι 2πλάσια σε πλάτος από τη Σταδίου, με κανει
να πιστεύω ότι ήταν ανάλογη με εκείνη. Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία των
φοιτητών και ακόμη πιο πολύ των μαθητων και των μαθητριών που δίνουν το δικό
τους δίκαιο αγώνα στις καταλήψεις των σχολείων.
Θα πω πάντως
οτι επειδή η πλευρά του ΠΑΜΕ είναι πάντα σε καλά επίπεδα συμμετοχής, θεωρώ ως
κριτήριο για το που βρισκόμαστε το τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά που
κινητοποιείται δυσκολότερα. Με δεδομένο λοιπόν ότι δεν είδα να έχει «δουλευτεί»
ιδιαίτερα στα διάφορα μεσα το σημερινό
συλλαλητήριο, όταν είδα πόσος ήταν ο κόσμος γύρω και ιδιαίτερα όταν ξεδιπλώθηκε στην πορεία σκέφτηκα πως
ειδικά για όσους ήταν σήμερα εκεί ήταν μια μέρα ελπίδας, μια μέρα που όλα ξεκινούν και πάλι από μια νεα αρχή,
μια μερα τέλος που ο τελικός στοχος ξαναφώτισε στο βάθος αυτής της σκοτεινής
νύχτας που περνάμε και που θα διαρκέσει ακόμη για πολύ.
Να μην
ξεχάσω και την τριτη αρκετά μεγάλη πορεία των ΠΟΕ-ΟΤΑ που ανεβηκε την Ακαδημίας
γυρω στη 1μμ που όμως δεν μπορούσα να παρακολουθήσω.
Κάτι που
συζητιόταν πολύ ήταν η απουσία της Αστυνομίας μεχρι να βγούμε στην πλατεία Συντάγματος.
Ηταν καθαρό οτι οταν τα ΜΑΤ δεν βρίσκονται γυρω προκαλώντας με την παρουσία τους, τα
πράγματα είναι πολύ καλύτερα.
Το κακό και
πάλι ήταν το πόσο απλά διαλύθηκε η συγκέντρωση όταν το ντουέτο μπάχαλων - ΜΑΤ
άνελαβε δράση. Εχει καταντήσει βαρετό μικρές ομάδες 20-30 ατόμων απροσδιορίστου
ταυτότητας(με οτι σημαινει αυτο) να
αποφασίζουν να πάρουν πάνω τους το
παιχνίδι και το ρίσκο και να στείλουν στο σπίτι δεκάδες χιλιάδες κόσμο και μια τεράστια
διαδήλωση να μην κανει κατι γι αυτό. Ας αφηναν το ρόλο της διάλυσης μόνο στα ΜΑΤ,
υποχρεώνοντας το κρατος καταστολής να εκτεθεί χωρίς να του προσφερουν
δικαιολογίες και χρήσιμους τρόπους για να κρυβεται.
Σημερα λοιπόν ήταν
μια μερα με μεγάλο ενδιαφερον που θα μας έδειχνε σε ποιό σημειο βρισκόμαστε. Η
παρουσια του κόσμου έδειξε καθαρά ότι είμαστε και πάλι σε θεση μάχης. Ας
βάλουμε καλά στο μυαλό μας δυο-τρια πράγματα μόνο, κι ας βαδίσουμε με υπομονή
στη συνεχεια.
Οργάνωση,
ενότητα, αλληλεγγύη.
Ας σεβαστούμε τις διαφορες μας κι ας δούμε πως βρισκόμαστε αντικειμενικά στην ίδια πλευρά. Ειναι σίγουρο ότι μόνο μαζί θα τα καταφέρουμε.
Υ.Γ. Σε λίγο θα εχουμε φωτο και βίντεο και από τα σημερινά συλλαλητηρια
Γιώργο,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ με την εντύπωση, που έχεις για τις σημερινές διαδηλώσεις.
Επίτρεψέ μου, μόνο, δυό παρατηρήσεις:
Πρώτον, καμμία σχέση, αριθμητικά, δεν είχαν με την 5η Μάη.
Δεύτερο και σημαντικότερο, σήμερα η απεργία ήταν της ΑΔΕΔΥ και των ΔΕΚΟ.
Ο ιδιωτικός τομέας δεν απεργούσε, εκτος από κάποια μεμονωμένα συνδικάτα. Η ΓΣΕΕ απλώς κάλυπτε τις ΔΕΚΟ, που ανήκουν σε αυτήν και όχι στην ΑΔΕΔΥ.
Τα εργοστάσια δεν είχαν απεργία, ούτε οι εμποροϋπάλληλοι, ούτε οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, ούτε το πολύ μεγαλύτερο τμήμα του ιδιωτικού τομέα.
Αυτό έχει μεγάλη σημασία, ιδιαίτερα για την πορεία του ΠΑΜΕ, για το οποίο μέχρι πρόσφατα, ο χώρος του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ δεν ήταν καθόλου προνομιακός, πράγμα που φαίνεται πως αλλάζει ραγδαία.
Θέλω να πώ, ότι εαν το ΠΑΜΕ έκανε τόσο μεγάλη πορεία σε απεργία της ΑΔΕΔΥ, σκέψου τι θα γίνει στις 19 του μήνα, που απεργούν οι πάντες!
Καλή δύναμη και πιστεύω ειλικρινά,
ότι στις 19 θα ζήσουμε μια απίστευτα πετυχημένη απεργία και τεράστιες κυριολεκτικά διαδηλώσεις!
Κολοκοτρώνης,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τη διεκρίνηση.Να πω την αλήθεια δεν καταλάβαινα τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ αφου δεν απεργουσε. Σκεφτηκα τα μεμονωμενα συνδικάτα και τους ανεργους που ετσι κι αλλιως κοντευουν να γινουν πιο πολλοι από τους εργαζόμενους.
Ισως να το παρακανω με τη συγκριση με την 5η Μάη αλλα ηταν τετοια η συμμετοχή που οσοι ηταν χθες το δρόμο μαλλον πηραν τα πάνω τους. Ηταν η πρωτη μεγαλη διαδήλωση μετα την 28-29 Ιουνη (εκτός των 2-3 του ΠΑΜΕ που ειχαν συμμετοχή) εν μεσω καταιγίδας μετρων ανα τριήμερο. Πιστευω πως ειναι η μερα που σπαει το πάγωμα σοκ και δινει ελπίδα και πάλι. Βεβαια ξερουμε κι οι 2 οτι οι συγκεντρώσεις δεν ειναι το πάν. Η ανατροπή θα ερθει οταν γινει μια πραγματικη Γενική Απεργία με μεγάλη συμμετοχή που το συλλαλητηριο θα ειναι η επιβεβαίωση της επιτυχίας της. Η μερα δλδ. που θα φανεί πως ο κόσμος συνειδητοποιεί τη θεση του και ρισκάρει το μεροκάματό του στα εργοστάσια.
Κοσμο άλλωστε ειχαμε καθε μερα με τις πλατείες, αλλά στις απεργιες πηγαιναν κανονικα στη δουλειά και το απόγευμα επαναστατική βόλτα στην πλατεία. Δεν τους κατηγορώ, απλα διαπιστωνω το βαθμό συνειδησης της κατάστασης.
Καλή συνεχεια σε όλους.