Παπαδήμος: Ανία, βαρεμάρα και "αισιοδοξία" με το στανιό

 Εμμονή στην καταστροφική πολιτική του μνημονίου χωρις αναστολές

 Δε νομίζω οτι χρειάζεται να αφιερώσουμε πολύ χρόνο για κριτική στην ομιλία του κ.Παπαδήμου(ειλικρινά δυσκολεύομαι να τον πω Πρωθυπουργό...) στη Βουλή.
Για όποιον είδε και ακουσε τα πράγματα ήταν καθαρά και σαφή. Εμμονή στην εφαρμογή της καταστροφικής πολιτικής του μνημονίου χωρις αναστολές. Και γι αυτόν, το μνημόνιο είναι ο μόνος δρόμος.

Σαν να μην έγινε τίποτα δηλαδή. Σαν να μην ξεσάλωσε η ανεργία, σαν να μη στεγνωσαν τα Ταμεια, σαν να μην έφτασε ο απλός λαός σε κατάσταση μη περαιτέρω, σαν να μην καλπάζει η ύφεση στα αχαρτογράφητα.
Οπότε το να περιμένει κανεις οποιοδήποτε φως από αυτή την κυβερνηση είναι τουλάχιστον αφελές και σίγουρα εντελώς ανόητο.Μια σφαίρα "αισιοδοξίας" καρφώθηκε δολοφονικά στο κεφάλι μας ακούγοντάς τον.
Οι γενικές αναφορές σε αδυναμίες της εφαρμογής της πολιτικης αυτής(και οχι της ίδιας της πολιτικής) που άφηναν κάποια υπονοούμενα για χαλάρωση εισπρακτικών πολιτικών δεν επεισαν οτι μπορεί να έχουν κάποιο πρακτικό αντίκρυσμα, αφου και πάλι, και  μάλιστα ίσως πιο έντονα αυτη τη φορά, το κύριο ζήτημα παραμένει η υπακοή στη βούληση των "εταίρων" και των δανειστών και "η εφαρμογή και τήρηση των (καταστροφικών) δεσμεύσεων".
Κατα τα άλλα αυτό που είδαμε και νιώσαμε ήταν ένας άνευρος, ανιαρός και βαρετός λόγος, που ακόμα κι αν είχε κάτι να προσθέσει δεν θα ενέπνεε κανέναν.
Δεν νομίζω οτι ο κ.Παπαδημος έχει συνειδητοποιήσει που βρίσκεται, όπως και κανεις άλλος με αποδοχές σαν αυτες που είχε εκείνος ως Τραπεζιτης είτε της ΤτΕ είτε ως αντιπρόεδρος της ΕΚΤ. Δεν εχει κανένα απολύτως λόγο να δει τι συμβαινει. Οσο κι αν υποπτευεται το τι θα αντιμετωπίσει δεν είναι δυνατόν να έχει οποιαδήποτε ευαισθησία που θα τον προστατευε ίσως από κακοτοπιές υπερβολών στις εφαρμογές των σκληρων πολιτικών που εχει κατα νού.
Ειδαμε ακόμα έναν άνθρωπο που ήρθε για να φυγει σύντομα, και που περισσότερο έβγαζε μια αύρα αγγαρείας ή στην καλύτερη περίπτωση μια διάθεση Δημοσίου υπαλλήλου που απλά του ανατέθηκε να εφαρμόσει(όσο μπορέσει...) και όχι να επινοήσει ή να δημιουργησει νεες πολιτικές. Ξερει πολύ καλά ότι θα εχει μια σύντομη θητεία, οπότε δεν χρειάζεται να αγχωθεί ιδιαιτερα για το τιποτα.
Με λίγα λόγια βλέποντας τον θα σκεφτόταν κανείς. Καλά τόσον καιρό παρακολουθώντας την πορεία των πραγμάτων αυτό ηταν το καλύτερο που ειχε να "προσθεσει". Ενα copy paste προηγούμενων κυβερνητικών ομιλιών (μπλαμπλακιών που λέει κι η Ελληνοφρένεια) χωρίς ούτε μια σταλα καινούργιο; Τετοια αγωνία για τον τόπο;

Κλεινοντας  απλά θα θυμίσω μια μικρή παράγραφο από ομιλία του ακριβως εναν χρόνο πρίν όπου -μιλώντας όπως λέει ο ίδιος "ως οικονομολόγος και κεντρικός τραπεζίτης"(για να μη λένε διάφοροι πως δεν ειναι τραπεζίτης δηλαδή)- δίνει την ετυμηγορία του για το θεμα της εκτίναξης των ελλειμμάτων στην Ευρωζώνη και ουσιαστικά ομολογεί ότι δεν ευθύνονται οι λαοί για τον εκτροχιασμό αλλά το ξεδίπλωμα της χρηματοοικονομικής κρίσης. Μόνο που και παλι αυτοί που δεν έφταιξαν αυτοί πρεπει να πληρώσουν για "να τηρηθούν οι δεσμεύσεις". Λέει λοιπόν τότε(Νοέμβρης 2010):

 "Στη ζώνη του ευρώ, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε, κατά μέσο όρο, σημαντικά στο 6,3% το 2009 από 0,6% το 2007. Δεν αναμένεται δε ουσιώδης βελτίωση το 2010 και 2011 (Διάγραμμα 1). Πολλοί και διάφοροι παράγοντες συνέβαλαν στην επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών. Οι παράγοντες αυτοί περιελάμβαναν: πρώτον, τη “δραστηιοποίηση” των “αυτόματων σταθεροποιητών” ως αποτέλεσμα της έντονης συρρίκνωσης τη οικονομικής δραστηριότητας, δηλαδή, την καθίζηση των φορολογικών εσόδων λόγω της κάμψης της παραγωγής και των εισοδημάτων· δεύτερον, την επίδραση των ειδικών δημοσιονομικών μέτρων που πήραν πολλές χώρες για να ενισχύσουν την οικονομία τους και, τρίτον, την κρατική στήριξη του χρηματοπιστωτικού τομέα."
 Χθες δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πως φθασαμε εδω όπως θα περίμεναν δικαίως πολλοί να κάνει σαν διακεκριμένος οικονομολόγος που ήταν σε ανώτατες θέσεις του συστήματος.

 Απλά περιορίστηκε σε αναφορες με γνωστή συνέχεια όπως αυτή:


 "Η πορεία θα είναι ανηφορική και δύσκολη. Η έξοδος από την κρίση με τους καλύτερους δυνατούς όρους και η επιστροφή της ανάπτυξης και της πλήρους απασχόλησης δεν θα πραγματοποιηθούν χωρίς κόστος προσαρμογής, χωρίς θυσίες"
 Ευχαριστούμε μα δεν θα πάρουμε.
Ως γνωστόν οι θυσίες θα προκαλέσουν σίγουρα και πάλι "την καθίζηση των φορολογικών εσόδων λόγω της κάμψης της παραγωγής και των εισοδημάτων" όπως έλεγε και γνωρίζει και ο ίδιος, και μάλιστα σε ένα σημείο πολύ πιο κρίσιμο από ότι τότε για μια πληγωμένη και καταρρέουσα οικονομια όπως η δική μας.

Αλλα τι τον νοιάζει. Αυτός είναι ένας απλός συνταξιούχος καθηγητής που σε λίγο δεν θα είναι καν εδώ...