Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Δήλωση στο Ριζοσπάστη:Ψηφίζω ΚΚΕ γιατί βαρέθηκα να βουλιάζω στο βάλτο του εφικτού



«Οι μεγάλες κρίσεις εκτός από μαυρίλα, γεννάνε ξανά και μεγάλα όνειρα και προσδοκίες. Για μένα, σε μια τέτοια στιγμή που ο χρόνος επιταχύνεται και τα άλλοτε μακρινά μοιάζουν πιο κοντινά από ποτέ, το να παραιτείται ειδικά ένας καλλιτέχνης από τα σπουδαία οράματα και το στόχο της αλλαγής του κόσμου δεν πονάει απλά, αλλά μου φαίνεται κάτι εντελώς ακατανόητο και τρελό.Προσωπικά δεν ψηφίζω ΚΚΕ επειδή απλά είναι το κόμμα των αγώνων και των θυσιών, αλλά γιατί είναι το κόμμα που τόλμησε να ανοίξει διάπλατα την πόρτα για τη μεγάλη ελπίδα της πραγματικής ανατροπής και της νίκης του λαού με τη λαϊκή εργατική εξουσία. Ψηφίζω ΚΚΕ και στέκομαι στο πλάι των μελών του στους καθημερινούς αγώνες γιατί με έκαναν να πιστέψω πως μπορούμε. Και μάλιστα, πως μπορούμε όχι στη δευτέρα παρουσία όπως χυδαία λένε όλοι οι άλλοι σε ένα περίεργο πυρ ομαδόν εναντίον του ΚΚΕ, αλλά σύντομα αν το πιστέψουμε και αποφασίσουμε να κάνουμε τα πρώτα βήματα που δεν είναι άλλα από την έντονη και μαζική ενεργοποίηση στα συνδικάτα και τις συλλογικότητες. Ψηφίζω ΚΚΕ γιατί βαρέθηκα να βουλιάζω στο βάλτο του εφικτού και πιο πολύ βαρέθηκα να δέχομαι, παριστάνοντας μάλιστα τον Αριστερό ή τον τρελό, ότι η μόνη λύση είναι η διαχείριση και η σωτηρία ενός συστήματος που πρέπει να είναι κανείς θεόστραβος για να μη βλέπει πως καταρρέει σκορπώντας εξαθλίωση ή και θάνατο γύρω. Ψηφίζω ΚΚΕ γιατί με έκανε ξανά να δω στο χάρτη του αύριο του δικού μας και των παιδιών μας αυτές τις υπέροχες "χώρες" που οι άλλοι έχουν καταλήξει στο "λογικό" συμπέρασμα πως δεν υπάρχουν».
Γιώργος Σαρρής Τραγουδιστής - τραγουδοποιός

3 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Γιώργο,

    Το πέρασμα της κόκκινης γραμμής από το εφικτό στην ανατροπή είναι ένα μεγάλο άλμα από το μηδέν στο άπειρο στη συνείδησή και στην πρακτική μας.

    Αυτό το άλμα σημαδεύει τη ζωή μας και τη ζωή των άλλων.

    Να είσαι καλά φίλε μου για την επιλογή του δύσκολου δρόμου. Εδώ δεν υπόσχεται κανείς τίποτα εκτός από αγώνα, ιδρώτα, θυσίες και, όχι λίγες φορές, πίκρες.. Είναι οι ανταμοιβές που τροφοδοτούν την ελπίδα, το όραμα και τη δικαίωση. Τη δικαίωση που αργά ή γρήγορα είναι πάντα η σφραγίδα της ιστορίας στις επιλογές μας.

    Στέργιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή