Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Κι άλλος θρίαμβος λυώνει απ' τη ζέστη

Πλησιάζει σαραντάρι έξω ξανά.
Δεν αντέχεις πια να τους βλέπεις. Εκπρόσωποι αστικών κομμάτων "διασταυρώνουν ξίφη" σε μια παράσταση καραγκιοζιλίκι μπροστά στο τηλεκοινό. Επίδοξοι διεκδικητές μια εξουσίας που έτσι κι αλλιώς ανήκει αλλού κι αυτοί παλεύουν για τη διαχείριση. "Παλιοί και νέοι ψευτοσωτήρες" που προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτοί ξέρουν "τι χρειάζεται τώρα η χώρα"...

Η χώρα λοιπόν χρειάζεται λαό. Αυτό χρειάζεται. Λαό που να καταλάβει τις ευθύνες τό ρόλο και τη δυνατότητα που έχει να εκτοξευθεί σαν πέτρα πάνω στην εξουσία τους και να τη συντρίψει. Λαό που να δει πως η μόνη δυνατότητα πραγματικής σωτηρίας ειναι με δική του εξουσία, με αυτόν να παίρνει τα πράγματα στα χέρια του.
Τι προσπαθούν να μας πουν για άλλη μια φορά οι γελοίοι; Το ξέρουμε από πρίν. Το έχουμε δει το έργο τόσες φορές.
"Πρόκειται χωρίς καμιά αμφιβολία για μια μεγάλη νίκη, ένα θρίαμβο της ελληνικής διπλωματίας, όπου μπαίνουν επιτέλους οι βάσεις για να γυρίσουμε σελίδα και ..." και μπλα, μπλα, μπλα... τους φάγαμε και ζήτω μας.
Άλλος ένας θρίαμβος. Πόσους θριάμβους μπορείς να πιστέψεις;

Θα το πουν με το γνωστό ταλαντούχο, έμπειρο χαρισματικό ύφος τους. Χρησιμοποιώντας τις πιο σωστές λέξεις. Θα αποθεώσουν τον Πρωθυπουργό που πάλεψε με τα θηρία μέσα σε δύσκολες συνθήκες κλπ. Και βέβαια δε θα πουν ποτέ πως ο Πρωθυπουργός είναι στην ίδια πλευρά με τα θηρία και πως δεν έχεις τίποτα απολύτως να περιμένεις από όλους αυτούς. Πως για λογαριασμό άλλου "παλεύουν να σώσουν την οικονομία" , όχι τη δική σου οικονομία. Αυτή την έχουν επικηρύξει όπως και τη ζωή σου.
Μέσα στα τόσα "θριαμβευτικά"( με τις γνωστές επιφυλάξεις για να πείθουν) είδα και λίγη αλήθεια.
"Η  Μέρκελ δεν έκανε βήμα πίσω", "σε βαριά ατμόσφαιρα η συνάντηση". Κοινώς "έσπασε τα μούτρα του ο Σαμαράς" μετέφρασαν κάποιοι και εδώ από το ρεπορτάζ της LE MONDE.
Κι ο Σαμαράς με ύφος μαθητή και με σκυφτό κεφάλι δήλωσε υποταγή και έδωσε άπειρες "πειστικές" διαβεβαιώσεις πως θα τα πληρώσουμε όλα μέχρι δεκάρα, πως άλλαξαν τα πράγματα... Αν μη τι άλλο. "άλλαξε η ψυχολογία, η ατμόσφαιρα ανάμεσα στους 2 ηγέτες έμοιαζε τώρα πιο φιλική". Μάλιστα. Σε ενδιαφέρει άραγε η ψυχολογία της Μέρκελ και του Αντώνη, χωρίς δουλειά και με ένα πάκο λογαριασμούς να περιμένουν; Και τα σχολεία να ανοίγουν σε λίγο... Τα παιδιά, τι θα γίνει με τα παιδιά...
Αυτή ήταν λοιπόν η αλλαγή που ψήφισες τον Ιούνιο; Για να τα πληρώσεις όλα; Για να πάψουν επιτέλους οι σύμμαχοι-σωτήρες μας να ανησυχούν; Για να σε υποχρεώσουν "να υλοποιήσεις με γρήγορους ρυθμούς" την καταστροφή σου που υπόγραψαν ερήμην σου οι προηγούμενοι που "τους τιμώρησες με την ψήφο σου"; Για σκέψου τι κάνεις και τι έκανες;
Μην ανησυχείς λοιπόν, άλλαξαν τα πράγματα.
Θα τα πληρώσεις όλα, όλες τις δεσμεύσεις θα τις τηρήσεις όπως τις υπόγραψαν οι προηγούμενοι "που έδιωξες με τις κλωτσιές" το Μάιο από την πόρτα και σου μπήκαν απ'το παράθυρο τον Ιούνιο. Άλλαξαν. Τώρα είναι πρωθυπουργός ο Σαμαράς που είναι αποφασισμένος να πάει τη χώρα μπροστά... στο απόσπασμα.
Μην ανησυχείς όμως... κάποιος τρόπος θα βρεθεί, δε μπορεί. Κάτι θα γίνει. Κάπως...
Έτσι δε λές πάντα;
Πολέμα λίγο ρε γαμώ το.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου