Όσα είπε ο Α.Τσίπρας - Σαν εκδρομή στο δάσος;

Άκουσα  προσεκτικά τα όσα είπε ο Α.Τσίπρας και για άλλη μια φορά ένιωσα αυτό το τεράστιο κενο...

Πρώτον είναι λάθος το ότι δεν έγινε διαπραγμάτευση. Ο Α.Σαμαράς και η ΝΔ εκλέχτηκαν επειδή κάποιος τους στήριξε. Κι αυτός δεν ήταν άλλος από τη δική μας αστική τάξη που ακόμη ποντάρει (κυρίως) στη δεξιά σκληρή διακυβέρνηση. Ο Σαμαράς λοιπόν δεν θα μπορούσε να μη διαπραγματευτεί για λογαριασμό αυτών που τον βοήθησαν να εκλεγεί. Εκτός κι αν υποστηρίξει κάποιος πως το συμφέρον του καπιταλισμού είναι ένα και ενιαίο και ότι δεν υπάρχουν ενδοκαπιταλιστικές κόντρες. Επίσης η ΝΔ και οι άλλοι 2 εταίροι, ενδιαφέρονται για το πολιτικό τους αύριο και επομένως δεν ήταν δυνατόν να δεχτούν ακριβώς ό,τι  τους έλεγαν οι τροικανοί γιατί κάτι τέτοιο ΄θα τους εξαφάνιζε αμέσως και κοινώς θα τους έκοβε το ψωμί. Ο ρόλος τους ήταν να προσαρμόσουν τις επιθυμίες της ΕΕ και του  καπιταλισμού στα δικά μας δεδομένα έτσι ώστε και τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή να έχουν εδώ, και τα συμφέροντα της δικης μας αστικής τάξης να μη θιγούν μέσα στον παγκόσμιο καπιταλιστικό ανταγωνισμό που μαίνεται. Διαπραγμάτευση λοιπόν έγινε. Μόνο που ο λαός δεν καθόταν στο τραπέζι, πράγμα που ήταν εξ αρχής γνωστό. Κι ας μη μας πουν ότι αυτό εννοεί ο Α.Τσίπρας γιατί βέβαια θα βοηθούσε πολύ στο χτισιμο μια διαφορετικής συνείδησης του λαού η ανάλυση και η διευκρίνηση που κάναμε πιο πάνω. Δεν εγινε όμως κάτι τέτοιο..
  Είναι βέβαια φως φανάρι ότι όλη αυτή η φασαρία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δείχνει απλά  τους "καλούς" διαπραγματευτές της δικής του πλευράς. Τα ίδια σίγουρα θα λέει και ο κ.Καμμένος.
Δεύτερο και σοβαρότερο. Είπε ο Α.Τσίπρας ότι "επιβεβαιώθηκε ότι δεν μας κυβερνούν ευρωπαϊστές αλλά Μερκελιστές..."
Ο "μερκελισμός" τι ακριβώς είναι; Κάποιου τύπου Γερμανική εισβολή  όπως λένε και οι διάφοροι εθνικιστές;(ο Ολάντ ας πούμε είναι ή δεν είναι "μερκελιστής", είναι με τους καλούς ή με τους κακούς;) Στην οποία "εισβολή" πρέπει να αντισταθούμε όλοι μαζί, φτωχοί και πλούσιοι, για το καλό του έθνους και της πατρίδας;
Και μαζί με αυτό ο "ευρωπαισμός" τι σύστημα είναι; Δεν είναι καπιταλισμός; Είναι σοσιαλισμός; Είναι κάτι ανάμεσα; Τί τέλος πάντων; Κάτι σαν πίστη στα ευρωπαικά ιδεώδη; Δεν έχω καταλάβει...

Κατά τα άλλα μπορεί να συνφωνώ σε πολλά από αυτά που είπε αλλά τι νόημα έχει ας πούμε να συμφωνήσουμε ότι "η εφαρμογή των μέτρων είναι θάνατος" η να συμφωνήσουμε για τη διαπλοκή και τους "ξεπεσμένους καναλάρχες" ; Αυτά τα λένε όλοι οι κάπως λογικοί άνθρωποι και στο κάτω κάτω δεν είναι για όλους θάνατος τα μέτρα. Ολο και κάποιοι ...ξεπεσμένοι  θα ωφεληθούν, αλλιώς δεν θα γινόταν τέτοια μάχη γι αυτά. Μήπως έχουν ένα άρωμα "εθνικισμού" όλα αυτά που ειδικά τώρα θα έπρεπε να αποφευχθεί για τους γνωστούς λόγους; Ή μήπως πρέπει να μην αποφευχθεί για άλλους λόγους...
Λέει ακόμη ο Α.Τσίπρας:
"Είχαν την ευκαιρία μετά τις εκλογές του Ιούνη να αξιοποιήσουν τη δυναμική επαναδιαπραγμάτευσης που τους έδωσε ο λαός μας, με τη ψήφο του.
Δεν το έκαναν. Δεν το τόλμησαν. Δε το ήθελαν. Δε το μπορούσαν.
Εμείς και θέλουμε και μπορούμε και θα το τολμήσουμε και θα το πετύχουμε."
Δηλαδή κάνω λάθος που καταλαβαίνω ότι Σαμαρας και ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για την ίδια αναδιαπραγματευση την οποία ο ένας "δεν τόλμησε" ενώ ο άλλος θα τολμήσει; Θέμα τόλμης είναι δηλαδή;

Οταν δεν σημαδεύεις κάπου δεν μπορεί παρά να αστοχήσεις. 

Πραγματικά θα έπρεπε να ήμασταν διατεθειμένοι να συμφωνήσουμε σε πολλά από  όσα είπε ο Α.Τσίπρας, αν αυτό έφτανε για να σωθεί η παρτίδα και ο λαός.

Πόσο μάλλον αφού τα είπε τόσο ωραία. Ηταν ωραίο ας πούμε που "κάλεσε το λαό σε διαρκή ειρηνικό ξεσηκωμό". Ομως το ζήτημα δεν είναι να "ξεσηκωθούμε". Και πέρσι στις πλατείες υπήρχε ένας κάποιος "ξεσηκωμός"  και μάλιστα μαζικός. Μόνο που αυτός ο "ξεσηκωμός" δεν ζητούσε στην ουσία τίποτα. Το στάδιο "να φύγουν αυτοί που μας έφεραν εδώ" νομίζω πως θα έπρεπε να το έχουμε ξεπεράσει γιατί είδαμε τι μας έφερε. Οι γενικά και αόριστα ξεσηκωμένοι είναι με σιγουριά οι μελλοντικοί απογοητευμένοι. Οταν δεν σημαδεύεις κάπου δεν μπορεί παρά να αστοχήσεις. Απλό είναι.
Τωρα θα ήταν ώρα να μας πουν που σκοπεύουν να πάμε. Συγκεκριμένα και όχι θολά και γενικόλογα. Γιατί βέβαια δεν μας φτάνει να κατέβουμε στο λιμάνι(των εκλογών) για άλλη μια φορά χωρίς να έχουμε αποφασίσει προορισμό. Δε μας φτάνει να απαλλαγούμε από μια κακή κυβέρνηση. Αυτό το κάναμε μόλις κάτι μήνες πριν. Τωρα θα πρέπει να προετοιμάσουμε το λαό να δώσει σκληρή μάχη για την ανατροπή όχι μιας κυβέρνησης αλλά μιας εξουσίας. Και για την εγκαθίδρυση της εξουσίας του λαού, όπου αυτός θα είναι κυρίαρχος και πρωταγωνιστής και όχι για να διώξουμε τους μερκελιστές και να φέρουμε πραγματικούς "ευρωπαϊστές".
Τόσο δύσκολο είναι τελικά να μας πουν, και φυσικά να μας δείξουν στην πράξη, με ποιά πλευρά είναι; Ακόμη και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ του'81 είχε σύνθημα του το "ο λαός στην εξουσία", μαζί με τα "Έξω απ' την ΕΟΚ των μονοπωλίων" κλπ .
Ούτε μέχρι εκεί δε φτάνουν;
Γιατί άραγε;
Έτσι θα γίνει ο διαρκής ξεσηκωμός; Σαν εκδρομή στο δάσος;