Το μεσημέρι στην Ομόνοια στη 1μμ και το απόγευμα με τις λαικές επιτροπές παντού σ' όλες τις γειτονιές.
Ληστεύουν τη ζωή μας και πρέπει να τους σταματήσουμε.
Δυο δρόμοι υπάρχουν. Η της νίκης ή της υποταγής.
Η πείνα είναι ντροπή.
Η εξαθλίωση είναι ντροπή.
Το να σκύβεις το κεφάλι είναι ντροπή.
Εμείς παράγουμε τον πλούτο, εμείς πρέπει και να τον καρπωνόμαστε.
Εμείς είμαστε το αίμα που κυλάει στις φλέβες αυτού του κόσμου.
Μπορούμε! Ας το πιστέψουμε λοιπόν.
"Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"
Φεύγω για την Ομόνοια.
Παίρνω και μια κιθάρα μαζί, μπορεί να χρειαστεί...
Ο αγώνας έχει ανάγκη από τραγούδι.
Μπραβο φιλε Γιωργο για το νεο σου τραγουδι, ειλικρινα συγκινηθηκα οταν το ακουσα, νασαι παντα καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, νάσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζονται πολύ περισσότερα από πολλούς περισσότερους. Πρέπει να κανουμε ότι μπορούμε για να πιστέψει ο λαός στη δύναμή του.
Μπράβο Γιώργο για το νεο μας τραγούδι, αν και στα είπα στη συγκέντρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημητρης κκ
Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι γράφονται τραγούδια με τέτοιο περιεχόμενο.Σημαίνει πωσ κάτι γίνεται..αλήθεια συγχαρητήρια πραγματικά για το καινούριο σου τραγούδι.Πάντα χρειάζεται τραγούδι για να χαιρόμαστε τον αγώνα μας και αυτό που κάνουμε....εδώ άλλοι το έκαναν αυτό στα βουνά. Να σαι καλα Γιώργο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά χρειάστηκε η κιθάρα και μάλιστα πολύ. Μπράβο ρε Γιώργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες όμως και κάτι άλλο.
Την απάντηση της Καλής Γκέλμπεση στον Παπάρη Μαλακίδη
[http://revoltanergosafragos.blogspot.gr/2012/12/blog-post_20.html?showComment=1356171452283#c1771689646473803264]