Σήμερα το απόγευμα η Αμφιάλη και το Κερατσίνι έζησαν μια μεγάλη συγκλονιστική αντιφασιστική συγκέντρωση. Μιλάμε για μια περιοχή που η ΧΑ πήρε πολύ μεγάλα ποσοστά.
Ο κόσμος είχε πλημμυρίσει την Π.Τσαλδάρη και τους γύρω δρόμους αηδιασμένος και γεμάτος οργή για το φασιστικό έγκλημα, ενώ απλοί άνθρωποι από όλες τις γωνιές της Αθήνας και του Πειραιά ερχόντουσαν συνεχώς..
Μετά το τέλος των ομιλιών, χαιρετισμών κλπ το κομμάτι του ΠΑΜΕ έκανε πορεία προς το Δημαρχείο διασχίζοντας τους κεντρικούς δρόμους. Ένα άλλο κομμάτι μαυροφορεμένων έκανε πορεία προς τα γραφεία της ΧΑ, κι ένα άλλο κομμάτι επίσης μαυροφορεμένων πήγε στο αστυνομικό τμήμα κι άρχισε τον πετροπόλεμο. Ενας μεγάλος όγκος έμεινε στην Π.Τσαλδάρη μέχρι που άρχισαν τα δακρυγόνα και αποχώρησε με πορεία στη Σαλαμίνος.
Πολλοί θα μιλήσουν για την οργή που θολώνει το μυαλό και ζητάει μια εδώ και τώρα εκτόνωση.
Η οργή όμως δε φτάνει για να νικησεις το φασισμό. Δεν είναι τόσο ευκολο. Μακάρι να ήταν. Θέλει πολλά παραπάνω. Θέλει σκέψη, βαθιά κατανόηση, οργάνωση, αποφασιστικότητα και πειθαρχία.
Κάποιοι σκέφτηκαν λοιπόν ότι "έπρεπε" να κάνουν κάτι για να μην σκέφτονται οι κάτοικοι της περιοχής το τι έγινε χθες το βράδι με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ή τη μαζική κι οργανωμένη απάντηση που δόθηκε στην αντιφασιστικη συγκέντρωση αλλά τις φωτιές τον πετροπόλεμο και τα δακρυγόνα. Να μη σκέφτονται τα σοβαρά βήματα που πρέπει να κάνουν.
Σήμερα το βράδι όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή θα έπρεπε να σκεφτούν πολλές φορές την αθλιότητα που έκαναν . Αντί γι αυτό κάποιοι τους πρόσφεραν ένα πορτάκι για να ξεφύγουν και να συζητάνε για τους κακούς αριστερούς, αναρχικούς και κομμουνιστές που τους αναστάτωσαν τη γειτονιά. Έκαναν σε όλους ευκολότερο το να μασήσουν τις αηδίες περί άκρων των Πρετεντέρηδων, των Μπάμπηδων και των Παπαχελάδων. Να μην πάει το μυαλό τους ότι τα λεγόμενα άκρα δεν είναι άλλα από το κεφάλαιο από τη μια που δολοφονεί και το λαό από την άλλη που παλεύει για τη ζωή του.
Ας ξανασκεφτούν σοβαρά τουλάχιστον όσοι έχουν μυαλό και ψυχραιμία. Τι έχει να προσφέρει σήμερα ο πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ και το σπάσιμο τραπεζών ή της vodaphone της γειτονιάς εκτός από μια εύκολη εκτόνωση που πίσω της φέρνει τόσα "δώρα" στο σύστημα που ψάχνει κάτι για να πιαστεί όποτε βρεθεί σε δύσκολη θέση;
Οσο γι αυτούς που τους αρέσει να αντιδρούν με βάση το συναίσθημα ας καταλάβουν ότι ακόμη περισσότερο αυτή η συμπεριφορά αρέσει στο σύστημα απλά γιατί είναι πολύ εύκολο να την προβλέψει.
"Σήμερα το βράδι όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή θα έπρεπε να σκεφτούν πολλές φορές την αθλιότητα που έκαναν . Αντί γι αυτό κάποιοι τους πρόσφεραν ένα πορτάκι για να ξεφύγουν και να συζητάνε για τους κακούς αριστερούς, αναρχικούς και κομμουνιστές που τους αναστάτωσαν τη γειτονιά. Έκαναν σε όλους ευκολότερο το να μασήσουν τις αηδίες περί άκρων των Πρετεντέρηδων, των Μπάμπηδων και των Παπαχελάδων. Να μην πάει το μυαλό τους ότι τα λεγόμενα άκρα δεν είναι άλλα από το κεφάλαιο από τη μια που δολοφονεί και το λαό από την άλλη που παλεύει για τη ζωή του."
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως εδώ τα είπες όλα. Είδαν κόσμο κι αμόλησαν τα μπάχαλα...Αναμενόμενα δυστυχώς και βούτυρο στο ψωμί του αντιπάλου. Πολύ πονηρές εποχές.