Μια φορά κι έναν καιρό η "δημοκρατία"

«Θεωρώ ότι οι Έλληνες -οι οποίοι έχουν μια πολύ δύσκολη ζωή- γνωρίζουν πολύ καλά τι θα σήμαινε για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη ένα λανθασμένο εκλογικό αποτέλεσμα», δήλωσε ο Γιούνκερ κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης στην αυστριακή δημόσια τηλεόραση, όπως αναφέρει ο ΕUobserver

Αυτά είπε ο κ. Γιούνκερ και τραβηξε κατά το δάσος...

Όσο για μας, το λαό, χαρήκαμε άλλη μια φορά το "κατοχυρωμένο" δικαίωμα της έκφρασης της "ελεύθερης βούλησης" στην κοινοβουλευτική τους "δημοκρατία", που όσο περνάει ο καιρός όλο και γελοιοποιείται, όλο και ξεσκεπάζεται.

Δεύτερο επεισόδιο χοντρής παρέμβασης της καλής μας ΕΕ σε 3 μέρες. 

Γνωστά και φυσιολογικά πράγματα,,,

Ε, σιγά τώρα θα πουν οι ...καλοπροαίρετοι. Μια κουβέντα είπε ο άνθρωπος.

Να μην πει τη γνώμη του;

Εμεις οι κακοπροαίρετοι και καχύποπτοι πάντως λέμε άλλα.

Ότι οι εκβιασμοί θα πάνε σύννεφο. 

Ο εκφοβισμός και η τρομοκράτηση της "ελεύθερης" κατά τα άλλα σκέψης μας θα δώσει και θα πάρει.

Το έργο όλο και αγριεύει.

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα παραμύθι που το λέγαν "δημοκρατία" 

Το παραμύθι ήταν ωραίο, χωρίς δράκους και οι άνθρωποι το άκουγαν ευχάριστα με ανοιχτό το στόμα. Στο τέλος νικούσαν οι "καλοί" και είχε πάντα happy end. 

Μόνο που ξαφνικά το παραμύθι γέμισε δράκους και οι "καλοί" πέταξαν τις μάσκες των αγγέλων κι έδειξαν τα απαίσια πρόσωπά τους.

Ύστερα αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να το κρύψουν άλλο και άλλαξαν και όνομα.

Το παραμύθι το έλεγαν πια "οικονομία της αγοράς" και κάποιοι άλλοι "δικτατορία της αστικής τάξης".

Το ...καλό τέλος μάλιστα, ήταν να τσακίσουν ό,τι υπήρχε για να σώσουν την εξουσία τους.

Τα κεφάλια μέσα...

Να την χαίρονται τη "δημοκρατία" τους αλλά δε θα πάρουμε. 

Έχουμε δική μας όταν έρθει η ώρα η καλή...

ΥΓ1. Για να μην πολυλογούμε.

 Η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι παράγοντες όλων των "καλών" οργανισμών, οι αγορές κλπ. θα πιέσουν μέχρι θανάτου και δεν θα ησυχάσουν αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν.

Τι είναι αυτό;

Μα τι άλλο;
Η συνέχιση της πολιτικής της σφαγής του λαού μέσω σωτήριων για το κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις μεταρρυθμίσεων για να θεραπευτεί η καπιταλιστική κρίση και να πεθάνουμε εμείς. Που σημαίνει: Ένας "μεγάλος συνασπισμός¨, μια ώριμη συναίνεση των κομμάτων εξουσίας για το "καλό του τόπου".

Οι 2 διεκδικητές πρέπει να συνεννοηθούν "στα μεγάλα και τα σοβαρά". 

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Λέτε;