Αντάρτικα για θερινό σινεμαδάκι

Το μεγάλο παραμύθι και η κοροϊδία του λαού συνεχίζεται κανονικά.

Η περίφημη "αντιμνημονιακή" ιδέα, που χρεοκόπησε παταγωδώς μετά την προσχώρηση και των νέων τέως "αντιμνημονιακών" του ΣΥΡΙΖΑ στην πλευρά των μνημονίων, συνεχίζει να πωλείται.
Απλά τυλίγεται με νέα περιτυλίγματα και προωθείται στα ράφια με παράτες και ταρατατζούμ!

Από τη μιά έχουμε την "Αριστερή" πλατφόρμα του Π.Λαφαζάνη που ετοιμάζεται για νέο "αριστερό" και βέβαια "αντιμνημονιακό" σχήμα με άλλους επίσης "αντιμνημονιακούς".
Μέχρι τώρα βέβαια όλοι αυτοί οι Συριζαίοι καλλιτέχνες της εξαπάτησης λειτουργούσαν μια χαρά εντός ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε κρίσιμα υπουργεία, πουλώντας μια χαρά παραμύθι εφησυχασμού του λαού ότι κανένα μνημόνιο δεν πρόκειται να έρθει!
Το ότι η πραγματικότητα όχι απλά τους εξέθεσε αλλά κυριολεκτικά γκρέμισε και ξεφτίλισε ΄κάθε έννοια "πρώτη φορά αριστερής" διακυβέρνησης καθόλου δεν τους ενοχλεί να συνεχίσουν το έργο τους με την πονηρή στήριξη των μέσων του συστήματος που τους εμφανίζουν ως δήθεν "αντίσταση από αριστερά".
Το ότι αποδείχτηκε με τον πιο τρανταχτό τρόπο ότι το "αντιμνημονιακό" έπασχε στο ότι δεν γίνεται να είσαι εναντίον των μνημονίων αλλά υπέρ ΕΕ και Μάαστριχτ και να δουλεύεις για την ανάκαμψη της οικονομίας των επιχειρήσεων σε συνεργασία με "θεσμούς" και "κουαρτέτα" των καπιταλιστών δεν τους εμποδίζει καθόλου να συνεχίσουν την εξαπάτηση.
Άλλωστε αυτό το έργο αρέσει ιδιαίτερα στο σύστημα και την εξουσία αφού αποδείχτηκε ότι αφοπλίζει αποτελεσματικότατα το λαικό κίνημα.
Αποδείχτηκε επίσης ότι τα μεγάλα και  ομορφα θολά μέτωπα των "όλων μαζί" όμορφα καίγονται.

Από την άλλη έχουμε τους "αντιστασιακούς" της ΝΔ που προτείνουν αποχή από την ψηφοφορία για το 3ο μνημόνιο για να μην βγουν λιγότερο φιλολαικοί από τους "αριστερούς" του ΣΥΡΙΖΑ.

Και οι 2 φυσικά κρύβονται πίσω από την βέβαιη πλειοψηφία που θα υπερψηφίσει και για λογαριασμό τους το νέο μνημόνιο σφαγής.
Και οι 2 και ήταν και είναι έτοιμοι να υποχωρήσουν στην κρίσιμη στιγμή και να ψηφίσουν όσα μνημόνια χρειαστεί, μην τυχόν και εμποδιστεί η "ευρωπαική προοπτική" του τόπου.

Επί της ουσίας και οι δύο συμφωνούν ότι ο μόνος δρόμος είναι αυτός της διαχείρισης  της καπιταλιστικής οικονομίας και της κρίσης της και όχι η ανατροπή της.
Το μόνο για το οποίο δήθεν τσακώνονται είναι ο τρόπος.
Με ευρώ ή χωρίς;
Με "αριστερό" ή με νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό;
Με δεξιά ή με "αριστερή" εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;

Όλα τα άλλα δεν είναι παρά  ωραίοι τρόποι για να ντύσουν την υποταγή τους με αντάρτικη στολή και να μπερδέψουν τα μυαλά όσων δεν έχουν ακόμα αποφασίσει να βαδίσουν το σκληρό και αναπόφευκτο δρόμο της σύγκρουσης, με μόνο διακύβευμα βέβαια το ποιος έχει τα κλειδιά και ποιος μοιράζεται τον πλούτο που παράγεται.

Κάθε άλλη "ρήξη" ή σύγκρουση δεν είναι παρά μια ενδιαφέρουσα χολυγουντιανή ιστορία για θερινό σινεμαδάκι.