Τα χρόνια μαραίνουν τους ανθρώπους

- Αποχαιρετισμός σε έναν άνθρωπο που του άρεσε να φυτεύει...

Κάποτε σ' ένα άγριο και όμορφο νησί, κάποιο χειμώνα που ο άνεμος φυσούσε απ' όλες τις γύρω θάλασσες, φέρνοντας άμμο από την Αφρική, αρώματα παράξενων λουλουδιών από την Ασία και γύρη ελιάς και λεμονιάς απ'όλα τα μέρη της Ελλάδας, γεννήθηκε ένας άνθρωπος που του άρεσε να φυτεύει.

Και όσο μεγάλωνε ανάμεσα σε πολέμους που ο θάνατος ξερίζωνε ό,τι ζωή υπήρχε, αυτός έμαθε να σκαλίζει το  χώμα και να φυτεύει ό,τι πιο όμορφο και χρήσιμο έβρισκε πάνω στη γή.
Και φύτεψε χιλιάδες δέντρα, χιλιάδες λουλούδια, αρώματα και χρώματα σκορπίζοντας παντού, γεμίζοντας τον κόσμο γύρω του κήπους μπαξέδες κι ανθισμένα παρτέρια.
Κι όσο φύτευε ρίζες και βολβούς που ανθίζανε και φέρνανε την άνοιξη, τόσο μαραίνοταν εκείνος γιατί τα χρόνια μαραίνουν τους ανθρώπους έξω και πέρα από τη θέλησή τους και την ορμή της ζωής που κυλάει μέσα τους.

Κάποτε προσπάθησε να μετρήσει τη σπορά του μα δεν υπήρχε αριθμός!
Γιατί κάθε ζωή φέρνει χιλιάδες ζωές, χιλιάδες νέες ανάσες και χαμόγελα κι έτσι γέμισε το ποτήρι του ρακή και κοίταξε τους κήπους   και κοίταξε τη θάλασσα και γέλασε ευτυχισμένος .
Και τα χρόνια κύλησαν και κύλησαν και κύλησαν πάνω στην άμμο και τους βράχους κι έφεραν όμορφες στιγμές, και μερες άδειες και πικρές ρυτίδες γράφοντας στο πρόσωπο του.
Κι εκείνος κουράστηκε, μαράθηκε χωρίς να θέλει, γιατί τα χρόνια μαραίνουν τους ανθρώπους.

Και κάποια μέρα που ήταν Κυριακή και Μάης κι εκατομμύρια μπουμπούκια άνθιζαν την ώρα που ανέβαινε ο ήλιος, πήρε με κόπο τις τελευταίες του ανάσες κι έσβησε.

Και τα λουλούδια όλα λυπήθηκαν κι έριξαν ένα δάκρυ πρωινό στο χώμα, ένα δάκρυ για εκείνον, και σκόρπισαν το άρωμά τους για εκείνον και για τις χιλιάδες ζωές που φύτεψε στο υγρό χώμα, και πότισε και φρόντισε κι αγάπησε.
Κι εκεί που γύριζε η λύπη τις σελίδες της, σε μια στιγμή που κανείς δεν είδε,
πήδηξε στη ράχη του χρόνου, γατζώθηκε στα χρόνια που κυλάνε και μαραίνουν τους ανθρώπους και κύλησε κι αυτός μαζί τους
στην αιωνιότητα.

Κυριακή 26 Μάη 8 το πρωί

Υποψήφιος στον Δήμο Γλυφάδας

Και σε αυτές τις εκλογές έχω τη χαρά και την τιμή να βρίσκομαι στους συνδυασμούς του ΚΚΕ και της Λαικής Συσπείρωσης! Θα είμαι υποψήφιος δημ.σύμβουλος εδώ στο Δήμο Γλυφάδας με τη Λαική Συσπείρωση.
Ας παλέψουμε μαζί για πραγματικά όμορφες πόλείς.

 Μόνο που όμορφες πόλεις είναι εκείνες που οι άνθρωποι περπατούν γελαστοί κι όχι γελασμένοι. Εκεί που όλα τα παιδιά μπορούν να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν, εκεί που δεν υπάρχουν άνεργοι, εκεί που υπάρχουν σύγχρονες και δωρεάν μονάδες Υγείας, Αθλητισμού και Πολιτισμού, εκεί που εργαζόμενοι του Δήμου έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά, εκεί που οι άνθρωποι κοιτάζουν με βεβαιότητα το αύριο χωρίς να χρειάζεται να βρούν χρήματα για να αγοράσουν τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους όπως γίνεται στην οικονομία της αγοράς.
 Είναι ντροπή να μιλάμε για όμορφες πόλεις και να εννοούμε, τα φυτά, τα πεζοδρόμια και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στις πόλεις που οι άνθρωποι πηγαίνουν σκυφτοί στο πάρκο για ένα πικρό τσιγάρο.

 Ας ονειρευτούμε κι ας παλέψουμε μαζί για έναν άλλο πραγματικά όμορφο κόσμο.

 Ας σφίξουμε τα χέρια για να αντισταθούμε στις κυβερνήσεις και στις Δημοτικές και τοπικές αρχές που εφαρμόζουν χωρίς κανένα δισταγμο τα μνημόνια.
Δεν μας αναλογεί ένας κόσμος φτώχειας και οι πόλεις που είναι γεμάτες άγχος και γκρίζες μέρες.
Μας αξίξει, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ κι οχι μόνο στους εκλεκτούς, όλη η ομορφιά όλος ο πλούτος της σύγχρονης ζωής, που έχουμε καταφέρει σαν ανθρωπότητα!

Εμπρός της γης ...οι πολλοί!

"Για την Ελλάδα των πολλών" βροντοφωνάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τρίζουνε οι πέτρες στα ξερονήσια όπου άφησαν τη ζωη τους χιλιάδες αγωνιστές.

Ποιοί είναι άραγε αυτοί "οι πολλοί" θα ρωτήσει καλόπιστα κάποιος;
Μα εννοούμε το λαό! θα απαντήσει φυσικά πονηρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοί άλλοι μπορεί να είναι "οι πολλοί" αν μέσα τους δεν βρίσκεται ο λαός θα μας πουν;

Αν όμως εννοούν το λαό τότε γατί δεν το λένε ευθέως;

Είναι απλό. Γιατί μέσα στους "πολλούς" θέλουν να κρύψουν και να χωρέσουν και τους λίγους, δηλαδή εκείνα τα μεγάλα συμφέροντα που υπηρετούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκονται πίσω του.  Να κρύψουν  εκείνους των οποίων τα ζητούμενα και οι απαιτήσεις βρίσκονται χωρίς αμφιβολία σε απ' ευθείας   σύγκρουση με τα συμφέροντα του λαού.
Ή τέλος πάντων θέλουν να μας πουν, όπως ακριβώς λέει και η ΝΔ αλλά και όλη η σύγχρονη αστική φιλολογία, ότι ο ταξικός διαχωρισμός της κοινωνίας σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους είναι πλέον παρωχημένος και ντεμοντέ.
Η ταξική σύγκρουση δηλαδή, που συμβαίνει ούτως ή άλλως αντικειμενικά και πέρα από τη θέληση του οποιουδήποτε, κατά την ανανεωτική τους γνώμη πρέπει ως θεωρία να πάει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας γιατί είναι ενοχλητική ξεπερασμένη και κυρίως επικίνδυνη!
Ζήτω η ταξική συνεργασία και ειρήνη!
Τωρα πιά μας λένε, η σύγκρουση δεν είναι ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, αλλά ανάμεσα σε πολλούς και λίγους, ανάμεσα σε σωστούς και λάθος, ανάμεσα σε καλά και κακά παιδιά και συμφέροντα ή ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού όπως λένε και κάποιοι άλλοι μακρινοί τους σύμμαχοι πέραν του Ατλαντικού.

Να λοιπόν άλλη μια "καινοτομία", πολύ παλαιάς όμως κοπής, που  φέρνει ο ανανεωτής ΣΥΡΙΖΑ!
Εκπροσωπεί την "Αριστερά"... αλλά όχι αυτήν που ξέραμε δηλαδή αυτήν των φτωχών εργαζόμενων και του λαού, δηλαδή την Αριστερά στην πρώτη γραμμή της οποίας στάθηκαν, πάλεψαν  και θυσίασαν πολλές φορές τη ζωή τους κομμουνιστές αγωνιστές μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, αλλά την "Αριστερά των πολλών"!

Μα θα ρωτήσει κάποιος. Πως μπορεί ο λαός να παλέψει για να αλλάξει τα πράγματα, για να πάρει πίσω όσα του άρπαξαν αν δεν ξέρει καν ποιος βρίσκεται απέναντί του, ποιος είναι ο αντίπαλος που του λεηλάτησε τη ζωή;
"Δεν υπάρχουν αντίπαλοι" βροντοφωνάζουν οι "σύγχρονοι Αριστεροί" χειροκροτούμενοι από το σύστημα, από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ! Όλοι είμαστε στην ίδια πλευρά για το καλό του τόπου!

Αναρωτιούνται πολλοί για την ευκολία μετακίνησης στελεχών από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μα σε μια τέτοια "Αριστερά" κανείς δεξιός, ακροδεξιός, συντηρητικός ή οτιδήποτε άλλο δεν θα είχε αντίρρηση να ενταχθεί.

Όμως σε τέτοια "Αριστερά" τι δουλειά έχουν οι αγνοί αγωνιστές πραγματικοί Αριστεροί που δεν σκύβουν το κεφάλι;
Γι αυτούς μόνο μια αγκαλιά υπάρχει, μια αγκαλιά κατακόκκινη που δεν τους έχει ξεχάσει ποτέ και ξέρουν καλά ποια είναι.

Θερμά συγχαρητήρια

«Στην κρίση της Βενεζουέλας η Ελλάδα συντάσσεται με την Ευρώπη και τις θέσεις της ΑΕ της ΕΕ Φ. Μογκερίνι τις οποίες συνδιαμόρφωσε. Και σε αυτήν την περίπτωση φάνηκε ποια πολιτική δύναμη είναι δημοκρατική αλλά και πραγματικά ευρωπαϊκή. Με την Ευρώπη των πολλών, των λαών και των αξιών».

Τι είναι το πιο πάνω είπατε;

Μα τα λόγια του ΥΠΕΞ  Γ.Κατρούγκαλου στην ανάρτηση που έκανε για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα. 

Και "συντάσσεται" και "συνδιαμόρφωσε" και όλα τα ωραία που κάνουν τα "καλά παιδιά" και οι σωστοί υπερασπιστές του συστήματος που δεν θέλουν να αφήνουν καμιά απολύτως αμφιβολία για το πόσο πιστοί και υπάκουοι είναι στους θεσμούς τους.

Νομίζουμε ότι μετά και από αυτό τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για άλλη μια φορά.

Εννοούμε βέβαια συγχαρητήρια από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τους λοιπούς εταίρους τους και όχι από το λαό.

Αλλά από τέτοια ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια συνηθίσει. 

Τα συγχαρητήρια εδώ και καιρό δίνουν και παίρνουν.

Όσο για την "Ευρώπη (της εξόντωσης) των πολλών, των λαών και των αξιών"  αυτή μόνο παίρνει...