Εκλογές-Όποιος έχει αυτιά ας ακούσει...

Ετσι κι αλλιώς όλα τα σπουδαία θα κριθουν στη συνέχεια στο δρόμο.

 "Ο λαός καταδίκασε την πολιτική του μνημονιου ενω τιμώρησε το Πασόκ που περσι τον ξεγέλασε και φέτος προσπάθησε να τον εκβιάσει"
Ποιός να το είπε άραγε;Προφανώς κάποιος εκπρόσωπος των φτωχών και καταπιεσμένων λαικών μαζών, ένας εκπρόσωπος ίσως της αριστεράς;
Κι όμως όχι!Ειναι η δήλωση του Α.Σαμαρά ο οποίος βέβαια ως γνωστόν μπορεί να "διαφωνει" με το μνημόνιο, συμφωνεί όμως με τα σκληρά μετρα και το "νοικοκυρεμα" του κράτους (με ότι σημαίνει αυτό) που δήθεν οδηγεί στην έξοδο από την κρίση!Και που κάτω από την απειλή νεας συντριβής προέκυψε αντι-μνημονιακος.Τρεχα γύρευε δηλαδή!

Μέσα σε αυτό το τρέχα γύρευε κινείται από χτές και η ερμηνεία του αποτελέσματος το οποίο όμως και  σαφές ήταν(πλην του μηνυματος της αποχής) και συγκεκριμένους παραλήπτες είχε.

Πρώτα από όλα ειχαμε μια μεγάλη πτώση του δικοματισμού καί άνοδο της αριστεράς και ειδικά της κομμουνιστικης (Το ΠΑΣΟΚ χάνει περίπου 10 μονάδες ενώ το ΚΚΕ μετά από δεκαετίες πλησιάζει το 12%!)
Μέσα σε συνθηκες μάλιστα, που ήδη η ΝΔ είχε υποστεί πέρσι μέγιστη ήττα που δεν ήταν εύκολο να γινει ακόμη μεγαλύτερη, πόσο μάλλον όταν κρατούσε σημαία φιλολαική, αντιμνημονιακή.
Ομως με 24% στο ΠΑΣΟΚ και 20% στη ΝΔ στην Αττική -όπου δόθηκε και η μεγάλη μάχη- πόσο ικανοποιημένα μπορεί να είναι τα 2 μεγάλα κόμματα;Εννοείται βέβαια πως αν η ΝΔ τολμουσε να πει την πραγματική της θέση για την κρίση και το μνημόνιο θα είχαμε και νέα συντριβή της.
Το δεύτερο είναι το μήνυμα της αποχής.
Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, η αποχή πρέπει να μεταφραστεί σε "ψήφο" διαμαρτυρίας όσο κι αν ήταν λάθος σαν επιλογή.Ενα άλλο μάλλον μικρότερο κομμάτι δηλώνει με την αποχή"αηδιασμένο από όλους" και επιλέγει να μην συμμετέχει(αφήνοντας όμως έτσι ανοικτό πεδίο στους επαγγελματίες πολιτικούς) , ενώ ένα τρίτο κομμάτι-πιστεύω ακόμη μικρότερο- δηλώνει με αυτό τον τρόπο συμβιβασμό και υποταγή που δεν αντέχει όμως να ομολογήσει υπερψηφίζοντας τους μνημονιακούς συνδυασμούς.Φυσικά υπάρχει και το κομμάτι που πάντα ήταν εκεί και που αδιαφορεί διαχρονικά για οποιοδήποτε λόγο για όλα και που κανείς δεν δικαιούται να το χρησιμοποιεί σαν  κλειδί ερμηνείας.
Αυτό που είναι βέβαιο όμως είναι το ότι η τεράστια πλειοψηφία της "διαμαρτυρόμενης" αποχής αν εκφραζόταν εκλογικά φυσικά κάπου θα πήγαινε και βέβαια όχι στους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ.Πράγμα που σημαίνει πως οι ερμηνείες που υποβαθμίζουν την άνοδο της Αριστεράς(ειδικά του ΚΚΕ και της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς) χρησιμοποιώντας την αποχή είναι χωρίς άλλο εκ του πονηρού.
Το τρίτο και σπουδαίο μήνυμα ήταν προς τα Αριστερά.Το μεγάλο ποσοστό που πήραν τα Αριστερά κόμματα μαζί λέει πολλά.
Πρώτα από όλα σοκάρει το γεγονός ότι στην Αττική η Αριστερά (όλη μαζι) είναι πλέον πρώτη δύναμη(!) με πάνω από 25% απέναντι στο 24% του ΠΑΣΟΚ και το 20% της ΝΔ!Ειναι αρκετά καθαρό ότι ο λαός επιδοκιμάζει τις δυνάμεις της αριστεράς για τον μαχητικό τρόπο που αντιδρούν στην κρίση, ειδικά μάλιστα εκείνες που είχαν ξεκάθαρο Αντιευρωπαικό ,Αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα όπως ηταν το ΚΚΕ και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δεν αγνοεί καθόλου την παρουσία τους στους δρόμους.Δημιουργεί λοιπόν με αυτό τον τρόπο μια νέα δυναμική αλλά και νέες απαιτήσεις.
Το μήνυμα λοιπόν εδώ είναι οτι η Αριστερά που αντιστέκεται είναι εδώ και ο λαός επιλέγει να είναι ισχυρά παρούσα.
Δεύτερο και σπουδαιότερο, ο λαός απαντά στην "ερώτηση" του ΚΚΕ όπου δια στόματος Αλέκας Παπαρρήγα ζήτησε να μάθει μέσα από τις εκλογές, ποιες είναι οι λαικές διαθέσεις, προσδοκώντας  θετική  απόκριση.
Μετά από αυτό το αποτέλεσμα -που ήταν αρκετά πάνω από τα αναμενομενα και για το ΚΚΕ και για την Αντικαπιταλιστική Αριστερά- ο κόσμος που υποφέρει μίλησε και είπε ότι προσδοκά νέο ξεκίνημα για τις κινητοποιήσεις, που ξεκινούν από Δευτέρα 15/11 με το μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα με αφορμή τον ερχομό της τρόικας.
Επίσης σε ότι αφορά την ενδοαριστερή εκλογική "διένεξη", θα ήταν  παράλειψη να μην δούμε την επιδοκιμασία της ενωτικής διάθεσης και προσπάθειας του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Πρέπει να πω, ότι παρά το οτι δεν μου αρέσει καθόλου η ενδοαριστερή αντιπαράθεση σε κρίσιμες στιγμές του κινήματος, θεωρώ οτι στις εκλογές είναι χρήσιμο το ότι  δίνεται η δυνατότητα να δούμε αρκετά καθαρά την διάταξη των δυνάμεων- που φυσικά αντανακλούν και περιέχουν τις διαθέσεις του λαικού κινήματος.
Επιγραμματικά  λοιπόν έχουμε: 1.Hχηρή απόρριψη του μνημονίου.2.Σοβαρότατη αμφισβήτηση του δικομματισμού και 3.Σαφή  ενίσχυση της Αριστεράς και ειδικά της αντιευρωπαικής με εντολή για ξεκίνημα νεου γύρου αντεπίθεσης και κινητοποιήσεων.

Βέβαια έχει ήδη αρχίσει η μετάφραση των αποτελεσμάτων που τους θέλει όλους ικανοποιημένους.
Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κερδίζει  περισσότερες περιφέρειες από ότι προσδοκούσε και να γλυτώνει από τις απειλές των "ανταρτών" υποψηφίων, ενω η ΝΔ είναι ικανοποιημένη με την είσοδο στον 2ο γύρο στη Αττική και γενικά με την επαναφορά μετά την περσινή  συντριβή της.
Και οι 2 φυσικά μετράνε την αποχή υπέρ τους(!) και κάνουν ό,τι γίνεται για να θολώσουν τα νερά.
Οι ηττημένοι πάντως ήταν Ο ΛΑΟΣ με τη γνωστή "υπεύθυνη φιλομνημονιακή στάση, ο Αλαβάνος με τη θολή του γραμμή, αλλά και η Δημοκρατική Αριστερά που κάτι παραπάνω περίμενε από τις εξελίξεις της  επόμενης μέρας των εκλογών.
Δυό λεπτομέρεις της εκλογικής μάχης με ξεχωριστή σημασία.Πρώτα η μεγάλη νίκη του Πέτρου Φιλίππου απέναντι στη σύζυγο του κ.Πάγκαλου (πολύ ηχηρό χαστουκι) με 55% στο Δ.Σαρωνικού.(Υποστηρίχτηκε από ΣΥΡΙΖΑ-ΔΑ)
Δεύτερο η πρωτιά με μεγάλη διαφορά του αγωνιστή δήμαρχου Ελληνικού Χρ.Κορτζίδη (που υποστηρίχτηκε από Συριζα-Ανταρσυα-Οικολόγους ενώ προέρχεται από το ΚΚΕ) με 30% έναντι 21% του υποψήφιου του Πασόκ.
Και οι δύο είναι περιπτώσεις όπου η προσωπική ιστορία και δράση και η προσωπικότητα των υποψηφίων ξεπερνά τις κομματικές γραμμές και νικά τις λογικές των αριθμών.

Ειναι φανερό βέβαια οτι ο δικομματισμός παρά την καθαρή του πτώση,δεν υπέστη συντριβή.Ειναι  επίσης φανερό ότι ο λαός θα θέλαμε και θα έπρεπε να βρεθεί σε πιο αριστερή θέση, πράγμα που θα έκανε τα πάντα να φανούν πιο εύκολα και πιό καθαρά.
Δεν υπάρχει ομως καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα αποτέλεσμα που μπορεί να μη "δίνει φτερά", δίνει όμως αισιοδοξία και σαφή εντολή για σταμάτημα με κάθε τρόπο της επίθεσης στις λαικές κατακτήσεις και δικαιώματα.Και οι έχοντες ώτα θα ακούσουν.Οι άλλοι....κακό του κεφαλιού τους.
Ετσι κι αλλιώς όλα τα σπουδαία θα κριθουν στη συνέχεια στο δρόμο.