Οταν η δημοκρατία θαμπώνει

Πρόωρες εκλογές το 2007.
Πρόωρες εκλογές το 2009.
Εκλογές για την ευρωβουλή, αυτοδιοικητικές εκλογές και μαζί απειλή βουλευτικών εκλογών μόλις ένα χρόνο μετά τις περσινές του Οκτωβρίου και ενώ αυτές έχουν δώσει αυτοδυναμία!
Και τελικά η απειλή να αποσύρεται και να αποδεικνύεται εκβιασμός και μπλόφα.Τί απαξίωση και ευτελισμός σημαντικών και χρήσιμων για τη δημοκρατία θεσμών!
Εν τω μεταξύ ένας γενικευμένος πόλεμος εναντίον του κοινοβουλευτισμού, εναντίον των 300 γενικά, εναντίον όλων των κομμάτων σέρνεται ύπουλα μεσα στους διαδρόμους της κρίσης.Κηρύγματα από ειδήμονες σε τηλεοπτικές εκπομπές για την αναγκαιότητα ανάθεσης της διακυβέρνησης σε ικανούς "ουδέτερους" τεχνοκράτες!
Και μαζί απαξίωση  της πολιτικής γενικά που "φταίει" για την κατάντια μας!
(Ενώ πολιτική  σημαίνει απλα "εμείς να νοιαζόμαστε και να αποφασίζουμε για μας".Τίποτα άλλο.)
Και βέβαια ακόμη μεγαλύτερη επίθεση στους συνδικαλιστές και το συνδικαλισμό (δίκαιοι και άδικοι στο απόσπασμα!), που πλέον αναφέρονται ως συντεχνίες που υπονομεύουν την οικονομία μας(!), από επιχειρηματίες, τεχνοκράτες αλλά και "δημοκράτες" της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και του ΠΑΣΟΚ σε αγαστή συνεργασία με ειδήμονες αναλυτές που βολτάρουν επί χρήμασι στις οθόνες.Και μάλιστα τη στιγμή που το συνδικαλιστικό κίνημα πρεπει να ζωντανέψει, να δυναμώσει, να αλλάξει, να ξυπνήσει και να διεκδικήσει απαλλαγμένο από τον εγκλωβισμό σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Το σχέδιο της απόσυρσης του λαού από το προσκήνιο, προχωράει κανονικά.Το σπρώξιμο της δημοκρατίας στο περιθώριο υπέρ μιας νέας "αναγκαιότητας" με αφορμή την κρίση εξελίσσεται μια χαρά.
Και η ιστορία να διηγείται πως κάπως έτσι χτίζεται μέσα σε παρόμοιες συνθήκες ο φασισμός.
Μήπως είναι ώρα για πολύ σοβαρές σκέψεις;
Μήπως στη ζεστασιά του καναπέ κρύβεται το ίδιο το αυγό του φιδιού;