παράξενα χωρίς σειρά
μια το αύριο, μια το πάντα, μια το χθές...
Βρέφη από ορίζοντες καιρών
χωρίς ταυτότητα
μπερδεύονται αλκοολικά
σαν πλοία νυχτερινά, σκιερά ποτάμια
Ρυάκια φορτωμένα με λιοπύρια
τα μυστικά μιας στάλας καλοκαιριού
πάνω σε ένα τρύπιο φύλλο μαίστρου.
Σφυρίζει πλοίο το δειλινό
συνάζονται τα χρώματα
και στ' ακρογιάλι πλέει σκοτωμένο
ένα χάραμα.
Ποιός φεύγει και ποιος έρχεται μη λές
Άσε να το διαλέξει
το αεράκι το αλλοπρόσαλο
κι εσύ να τριγυρίζεις κάπου εδώ
ανάμεσα
σε οθόνες λασπωμένες και μεγάφωνα
παράθυρα περίεργα,
με ιστορίες πουλιά που μπαινοβγαίνουν
μιλώντας για λιμάνια μακρινά
με τριαντάφυλλα τραγούδια
και παλίρροιες μελισσών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου