Μόνο παλεύοντας για τη ζωή

Η Χρυσή Αυγή μοιάζει εδώ και λίγες μέρες σκουριασμένη.

Τη σκούριασε το οξύ από τη φρικτή και ολοφάνερη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη και λίγες μέρες πριν τη δολοφονική επίθεση κατά των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα. Δε χρειάζεται φυσικά να πούμε ότι όλα αυτά προστέθηκαν στην προηγούμενη δολοφονική δράση της Χ.Α. και ξεχείλισαν απαίσια το ποτήρι.

Στη συνέχεια άνθρωποι στο κέντρο αλλά και σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας και των άλλων μεγάλων και μικρότερων πόλεων, βγήκαν στους δρόμους και η ψευτολάμψη της Χ.Α. θάμπωσε. Οι οπαδοί της κρύφτηκαν.

Και τελικά το σύστημα αποφάσισε να κινηθεί. Οι προστάτες της Χ.Α. φαίνεται να έκαναν βήματα πίσω για να μην εκτεθούν και καταστρέψουν την εικόνα τους και οι εισαγγελείς ανέλαβαν δράση.

Έτσι χθες είδαμε τους μπράβους της Χ.Α.με χειροπέδες και σκυφτά κεφάλια και πολλούς από αυτούς με κρυμμένα πρόσωπα, πράγμα που έδειχνε πια καθαρά τι είχαν στο μυαλό τους για το ρόλο που έπαιξαν και το αύριο που τους περιμένει.

Βέβαια και πριν το φόνο και τη σύλληψή τους όλοι αυτοί οι ίδιοι μπράβοι ήταν, με τα ίδια τατουάζ και τους αγκυλωτούς σταυρούς, αλλά οι μεγαλοδημοσιογράφοι δεν το πρόσεχαν και διάφοροι πολιτικάντηδες όπως ο Πολύδωρας φώναζαν ότι "φυσικά και με τη Χ.Α.... αφού την ειχαν ψηφίσει λέει 430000 Έλληνες...", κι έτσι η ζωή τραβούσε την ανηφόρα της μέχρι να σκοντάψει και να πέσει, μέχρι να γεμίσει αίματα το πεζούλι της Παναγή Τσαλδάρη στην Αμφιάλη και ν'αρχίσουν όλοι να "κατακεραυνώνουν" το φασισμό.

Τώρα βέβαια δε χρειάζονται πολλές θριαμβολογίες και επαναπαύσεις και σίγουρα, μαζί με τη δικαιολογημένη ικανοποίηση, χρειάζεται προσοχή και μελέτη για να δει κανείς από τις επόμενες κινήσεις σε ποιο σημείο του σχεδιασμού του συστήματος βρισκόμαστε.
Όμως τα πράγματα δείχνουν ότι η Χ.Α. πάει για απόσυρση και νέα σχέδια και πλάνα θα εμφανιστούν που να συνεχίζουν το χρήσιμο για το σύστημα έργο της φασιστικής συμμορίας. Ο δικός τους ρόλος δείχνει να τελείωσε και η "προσφορά" τους σημαντική. Αν μη τι άλλο έδειξαν ότι τόσα χρόνια αποβλάκωσης του κόσμου απο τους διαμορφωτές της συνείδησής του, δεν πήγαν χαμένα. Υπάρχει κοινό...

Αυτά θα τα δούμε όμως αργότερα. Θα είναι πιθανά μια πιο "λογική" μορφή φασισμού που να ικανοποιεί τις ανάγκες και τους μύχιους πόθους του καπιταλισμού και των υποστηριχτών του. Και πιθανά επίσης να έχει ένα φανερό κορμί που να αποτελείται από σκληρούς αλλά "λογικούς" και "καθωσπρέπει ανθρώπους" κι ένα άλλο κρυφό, που το φανερό θα "αποδοκιμάζει", αλλά αυτό θα κάνει τη δουλειά του στο σκοτάδι, μέχρι να έρθει η στιγμή να φορέσει επίσημη στολή καταστολής.

Αυτό που είναι εντυπωσιακό πάντως είναι η στάση των ΜΜΕ.
 Όλα τα μεσα που μέχρι χθές κάλυπταν και ύπουλα έσπρωχναν τη Χ.Α., όπως ας πούμε τα διάφορα δήθεν χαζά gossip προγράμματα που έβαζαν στο σπίτι του κάθε αφελούς τη συμμορία, ξαφνικά έγιναν οι λαμπρότεροι αντιφασίστες!

Ο πιο φανερός λόγος είναι η πίεση που άσκησε ο λαός, που οργισμένος βγήκε στους δρόμους και που τα ΜΜΕ διαλεξαν να μην αγνοήσουν. Προτίμησαν να πάνε για λίγο με τα νερά του, με το "δημόσιο αίσθημα" όπως λέμε, λέγοντας όλα αυτά που έτσι κι αλλιώς είναι ολοφάνερα και που θα ήταν μάλλον ενοχλητικό, και επομένως βλαβερό για τα μέσα, αν δεν λεγόντουσαν. Ο λαός ακούει τώρα με ικανοποίηση το "ξέσπασμα" των μεγαλοδημοσιογράφων, που επιτέλους "τα λένε τα πράγματα με τ'όνομά τους"..., ενω αυτοί χαμογελάνε κρυφά που έχουν καταφέρει να έχουν εξασφαλίσει ανοιχτά αυτιά για όσα ετοιμάζονται να πουν στη συνέχεια. Μια συνέχεια που σίγουρα θα έχει μέσα άφθονη "εθνική συνεννόηση", "καλό της πατρίδας", "καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται", και άλλα τέτοια ωραία. Και μαζί μ'αυτά θα έχει και νέους αναγκαίους σκληρούς νόμους και βέβαια σκληρές αλλά και πάλι "αναγκαίες" απαντήσεις "προς όλες τις πλευρές" (κάποιες από αυτές θα τις δούμε σίγουρα άμεσα).

Δυό πράγματα μόνο για το τέλος.
Ο λαός είχε την ευκαιρία να δεί αυτές τις μέρες, πως μπορεί να στριμώξει το σύστημα και να τσακισει το φασισμό. Μέσα από το οργανωμένο λαικό κίνημα που είναι και το μόνο του όπλο.
Είχε επίσης την ευκαιρία να δει τους δεκάδες υποκριτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, αλλά και άλλους αστούς και μικροαστούς "αντιφασίστες", που με γλυκανάλατα οργισμένα επιχειρήματα, ουσιαστικά προσπάθησαν να βγάλουν λάδι τις πολιτικές τους και να κρύψουν τη σχέση του φασισμού με το σύστημα και το πραγματικό του πρόσωπο. Αυτοί οι ίδιοι αύριο δε θά' χουν αντίρρηση να συνεργαστούν με μια δήθεν πιο λογική μορφή του "για το καλό μας", αλλά και να δείξουν κάποια "κατανόηση" και συμπόνοια για τους δολοφόνους.

 Ας ανοίξει λοιπον καλά τα μάτια του ο λαός κι ας προσέξει τη συνέχεια. Το μαχαίρι του φασισμού αυτόν τον ίδιο έχει σα στόχο. Αυτές είναι οι εντολές που έχει από τα αφεντικά του που κινδυνεύουν και τον χρειάζονται. Και είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται ούτε ν' απουσιάσει ούτε να παρακούσει. Θα είναι σίγουρα παρών με το όπλο στο δολοφονικό του χέρι.
Το ίδιο παρών λοιπόν πρέπει να είναι κι ο λαός και το εργατικό, λαικό κίνημα.

 Αυτές τις μέρες έγιναν βήματα και μάλλον δικαιούμαστε κάποια χαμόγελα, όσο μπορούν να χωρέσουν χαμόγελα σ' ένα τέτοιο άγριο σκηνικό, μετά από μιά τέτοια άγρια δολοφονία.
 Ας συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, παλεύοντας να καταλάβουμε πως ο μόνος τρόπος ν'αντιπαλέψεις και να τσακίσεις το φασισμό και το δολοφονικό του χέρι, είναι να παλέψεις για το γκρέμισμα αυτού του απαίσιου καπιταλιστικού κόσμου που δεν έχει όρια όταν πρόκειται να υπερασπίσει τα κέρδη και την εξουσία του, και το χτίσιμο ένός άλλου, νέου, δίκαιου και ανθρώπινου  κόσμου που να μας αξίζει.
Ο μόνος τρόπος για να μην πάμε στη βαρβαρότητα του φασισμού είναι να στρέψουμε το βλέμμα και να κοιτάξουμε κατάματα  το μόνο πραγματικά  ανθρώπινο κόσμο του σοσιαλισμού.
Μόνο εκεί δεν θα έχει χώρο για τους φασίστες.
Μόνο έτσι η θυσία του Παύλου Φύσσα, που του χρωστάμε τη ζωή που δε μπορούμε να του δώσουμε πίσω, δεν θα πάει χαμένη.

Μόνο παλεύοντας για τη ζωή.