Πλημμύρα λαού! -Ο λαός τους χάλασε το γλυκό με ένα τρομερό συλλαλητήριο!

Εκεί που όλοι έψαχναν δρόμους και σοκάκια "συναίνεσης",
εκεί που όλοι μιλούσαν για "κρίσιμες  διαπραγματεύσεις" στο Eurogroup,
όπου συζητάμε για άλλη μια φορά πόσα θα δώσουμε και πόσα θα μας πάρουν τα καλά μας αφεντικά,
εκεί που τα κανάλια έδειχναν Κινεζους και άλλους σωτήρες-επενδυτές,
εκει που όλοι μιλούσαν για ποδόσφαιρο και τον "υπέρ πάντων αγώνα" της Εθνικής με την Ιαπωνία...

Ο λαός τους χάλασε το γλυκό με ένα τρομερό συλλαλητήριο!

Πλημμύρισαν οι δρόμοι της Αθήνας  με πανό και σημαίες!
Ακούστηκαν ξανά φωνές και συνθήματα σε όλο το κέντρο!

Οι συνταξιούχοι από όλη την Ελλάδα με τα σωματεία τους και με την υποστήριξη από πολλά άλλα σωματεία εργαζόμενων πολλών κλάδων έδωσαν πραγματικά φοβερό και απροσδόκητο παρόν.

Όταν στις 6 το απόγευμα  η Παν/μίου μπροστά στα Προπύλαια γέμισε πυκνά με κόσμο ενώ μεγάλα ποτάμια προσυγκεντρώσεων ερχόντουσαν από παντού, η αισιοδοξία φάνηκε να ξαναγυρίζει στο μόνο σπίτι που είχε πάντα.
Στο δρόμο και τους αγώνες!

Δεκάδες χιλιάδες λαού δήλωσαν πως τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Πως ο λαός μπορει και πρέπει να πει αυτός την τελευταία λέξη.

Η Παν/μίου από χαμηλά στη Θεμιστοκλέους κοντά στην Ομόνοια, μέχρι ψηλά πάνω από την Ομήρου, αλλά και η πλημμυρισμένη με κόσμο πλ. Κοραή είδαν χθες  το απόγευμα ένα λαό και πάλι παρόντα, αποφασισμένο και αισιόδοξο.

Ηταν ένα από τις 2 ή τρία μεγαλύτερα συλλαλητήρια που έγιναν φέτος.

Οι συνταξιούχοι με τα άσπρα τους κεφάλια κατάφεραν να πουν με τον καλύτερο τρόπο αυτό που δεν είπε η Ελλάδα στις κάλπες.
Πως δεν θα περάσουν.
Αυτό το μήνυμα, παρά το αναμενόμενο θάψιμο από τα κανάλια, έχει στα σίγουρα ληφθεί.
Και θα έχει βέβαια και άμεσο αποτέλεσμα.

Η κυβέρνηση που για άλλη μια φορά ετοιμάζεται για έναν ακόμη γύρο λεηλασίας και εφόδου, τώρα θα το σκεφτεί 2 και 3 φορές.
Το μόνο που φοβούνται και υπολογίζουν είναι ακριβώς αυτό.
Η οργάνωση, η δύναμη και η αντίδραση του λαού.

Το χθεσινό συλλαλητήριο οργανώθηκε από τα σωματεία των συνταξιούχων και στηρίχθηκε από πολλές άλλες οργανώσεις εργαζόμενων με την ολόπλευρη βοήθεια του ΠΑΜΕ που πίεσε όσο μπορούσε κι όσο γινόταν, για να συμμετέχουν σ'αυτό όσο περισσότεροι εργαζόμενοι όλων των κλάδων ήταν δυνατόν.

Στα ΔΣ ακούστηκαν και πάλι τα γνωστα και βαρετά, ότι οι συνταξιούχοι είναι καπελωμένοι από το ΠΑΜΕ κλπ.
Ετσι λέγεται το νά έχουν την πλειοψηφία δυνάμεις του ΠΑΜΕ...
Με μισή καρδιά σήκωσαν οι άλλες δυνάμεις τα χέρια και ψήφισαν υπέρ της συμμετοχής.
Και χθες είδαμε κάποιους σκόρπιους "παρατηρητές" από αυτούς μέσα στην τεράστια διαδήλωση...

Τους είδαμε έκπληκτους αφού δεν περίμεναν να δούν μιά τέτοια μεγάλη κινητοποίηση κατακαλόκαιρο μέσα στο Παγκόσμιο κύπελλο. Αυτοί που έλεγαν ότι τέτοιες κινητοποιήσεις δεν έχουν νόημα όταν γίνονται "αποσπασματικά" από κάθε σωματείο "χωριστά" και άλλα τέτοια, χθές κατάλαβαν ότι για άλλη μια φορά έπεσαν έξω.
Η απογοήτευση που έχουν αυτοί, λόγω της αδυναμίας τους(νά είναι άραγε μόνο αυτό;) να οργανώσουν το παραμικρό με αποτελεσματικό τρόπο, είχε διαλυθεί μέσα στα χιλιάδες χαμόγελα κάτω από τα πανό.

Όποιος μπορεί να σκεφτεί καθαρά   είδε και χθες ποιος είναι ο μόνος τρόπος, είδε ποια είναι εκείνη η δύναμη που μπορεί να διαλύσει την απελπισία και να βγάλει το λαό από το μαύρο σύννεφο που τον έχει τυλίξει.

 Πολλοί και πάλι είπαν πως ήξεραν ότι το ΠΑΜΕ έχει "ως γνωστόν" μεγάλες δυνατότητες οργάνωσης τέτοιων συλλαλητηρίων.

Ξεχασαν όμως να σκεφτούν τι είναι ακριβώς αυτό που συσπειρώνει το λαό εκεί και τον κρατάει στους δρόμους.
Απέφυγαν να σκεφτούν ότι αυτό δεν είναι άλλο από το στόχο και το περιεχόμενο που δίνει στους αγώνες.
Δεν μπόρεσαν να δουν ότι ο λαός εκεί βρίσκει αποφασισμένους που πιστεύουν σ' αυτό που οι άλλοι θεωρούν αδύνατο, και που το δείχνουν με πράξεις αδιαφορώντας για το κόστος.

Απέφυγαν να σκεφτούν πως μόνο όταν εξηγείς ποιος είναι ο στόχος και το τέρμα της διαδρομής,
 μπορείς να πείσεις το λαό να συμμετέχει στο δύσκολο αυτό ταξίδι του αγώνα,
 που δεν μπορεί παρά να έχει σαν τελικό προορισμό έναν και μόνο...

Αυτό που μας αναλογεί και που έχουμε τόσο ανάγκη.

Την εξουσία του ίδιου του λαού.