Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, όπως εκφράζεται από τους Αγροτικούς Συλλόγους, τις Επιτροπές Αγώνα, τη Συντονιστική Επιτροπή των Μπλόκων, πρωτοστατεί στον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που είναι αγώνας επιβίωσης. Αυτός ο αγώνας φέρνει αντικειμενικά τους μικρομεσαίους αγρότες σε αντιπαράθεση με την ΚΑΠ της ΕΕ και την κυβερνητική πολιτική, που είναι βέβαια πολιτική και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό, με τα εξοντωτικά μέτρα που προβλέπουν, δημιουργούν το έδαφος για να επιταχυνθεί το ξεκλήρισμα των μικρών και μεσαίων αγροτών. Αυτό θα οδηγήσει στη συγκέντρωση γης και παραγωγής σε ακόμα λιγότερα χέρια και έτσι υπηρετείται ο στόχος της επιτάχυνσης και του εκσυγχρονισμού της καπιταλιστικής ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής. Στο στόχο αυτό, όπως είναι φυσικό, συντάσσονται αγρότες με μεγάλες εκμεταλλεύσεις και επιχειρηματίες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, πολλοί από τους οποίους στηρίζουν ή και πρωτοστατούν αυτή την περίοδο σε διάφορα μπλόκα ανά την Ελλάδα.
Τακτικά συναντιούνται με τις κυβερνήσεις, την αξιωματική αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα που θέλουν να γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», αρκετές φορές χωρίς οι ίδιοι οι αγρότες των μπλόκων να το παίρνουν είδηση από πριν, όπως έγινε στη συνάντηση εκπροσώπων των μπλόκων της «Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής αγροτών κτηνοτρόφων» την Πέμπτη 21 Γενάρη με τον Γ. Κατρούγκαλο και τον Κυρ. Μητσοτάκη. Επιδιώκουν, κρυφά και φανερά, η εφαρμογή της ΚΑΠ από την κυβέρνηση να προσαρμοστεί πιο αποτελεσματικά στα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα, να δημιουργηθούν καλύτεροι όροι για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης στον αγροτικό τομέα.
Αυτά τα συμφέροντα εκφράζουν κατά βάση ορισμένα αγροτοσυνδικαλιστικά σχήματα, που καλούν τους αγρότες σε κινητοποιήσεις με πλαίσιο αιτημάτων προσαρμοσμένο στις ανάγκες των μεγαλοχωραφάδων και των επιχειρηματιών του αγροτικού τομέα. Από το πλαίσιο πάλης που προβάλλουν, λείπει κάθε αρνητική αναφορά στην ΚΑΠ της ΕΕ, με τη στρατηγική της οποίας συμφωνούν. Κρύβεται ο πραγματικός αντίπαλος της μικρομεσαίας αγροτιάς και ο στόχος της μεταρρύθμισης που επιχειρεί η κυβέρνηση. Απεναντίας, με αιτήματα όπως «πληρωμή του "πρασινίσματος" με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ», «πληρωμές συνδεδεμένων ενισχύσεων στα νέα προϊόντα (όσπρια, ψυχανθή, βιομηχανική τομάτα κ.τ.λ.)» και άλλα παρόμοια, ζητάνε μια πιο «δίκαιη» εφαρμογή της ΚΑΠ, που ξεκληρίζει τους μικρούς αγρότες.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκπρόσωποι του «Πανελλαδικού Συντονιστικού» διαλαλούν στα κανάλια ότι στόχος των κινητοποιήσεων που καλούν, είναι να δυναμώσουν τη διαπραγματευτική ισχύ της κυβέρνησης, ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο επικεφαλής της «Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής» διαβεβαίωνε ότι διάβασε το μνημόνιο και αντιλήφθηκε ότι τα μισά απ' όσα περιέχονται είναι πράγματα «που θα έπρεπε να είχαμε κάνει μόνοι μας εδώ και χρόνια», «όμως τα άλλα μισά είναι καταστροφικά και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη συμβούν»...
Αποκαλυπτική είναι και η στάση τους απέναντι στο ζήτημα του διαχωρισμού των κατ' επάγγελμα και μη αγροτών, από τον οποίο εξαρτάται εν πολλοίς η κρατική στήριξη, με κονδύλια εθνικά και της ΕΕ. Μάλιστα, δεν αποδέχονται μόνο το διαχωρισμό, αλλά ορισμένοι από αυτούς που πρωτοστατούν σε συσπειρώσεις αγροτών, ζητάνε και πιο επιθετικά μέτρα, όπως να υπολογίζονται ως «αγρότες» (και άρα να έχουν πρόσβαση σε επιδοτήσεις - ενισχύσεις) μόνο όσοι έχουν το 70% του εισοδήματός τους από αγροτικές εργασίες, όταν το ίδιο ποσοστό είναι σήμερα στο 35%, με προοπτική να πάει στο 50%.
Σύμφωνα με δικές τους εκτιμήσεις, αν εφαρμοζόταν αυτό το μέτρο, ο αριθμός των αγροτών στην Ελλάδα θα περιοριζόταν στις 150.000, από τις 900.000 που είναι σήμερα. Με τον τρόπο αυτό, οι επιδοτήσεις - ενισχύσεις, που είναι ούτως ή άλλως πετσοκομμένες από τη νέα ΚΑΠ, θα μοιράζονταν σε ακόμα λιγότερους, κατά βάση «μεγάλους» και έτσι θα μπορούσε να αναπληρωθεί και η ενδεχόμενη χασούρα από την αύξηση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών. Μάλιστα, για τους κατ' επάγγελμα αγρότες, ζητάνε να παραμείνει ο συντελεστής φορολόγησης στο 13%.
Αλλά και στους άμεσους στόχους πάλης των αγροτών, αυτά που προτείνουν είναι μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του φτωχού αγροτικού νοικοκυριού. Για παράδειγμα, διεκδικούν «ατομικό αφορολόγητο εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ για όλες τις επαγγελματικές αγροτικές κατηγορίες, προσαυξημένο με 3.000 ευρώ για κάθε παιδί» και διαφωνούν με το αίτημα της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων για κατάργηση των τεκμηρίων άμεσα, που τελειώνουν τους φτωχούς αγρότες με καθαρό συνολικό εισόδημα έως 10.000 ευρώ, για συνολικά αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα 30.000 ευρώ και προοδευτική φορολόγηση στο επιπλέον εισόδημα για μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες με συντελεστή 45%. Επιδιώκουν, επίσης, να μείνουν αφορολόγητες οι μεγάλες ενισχύσεις που εισπράττουν.
Είναι φανερό και μόνο από τα παραπάνω ότι με τέτοια γραμμή πάλης, δεν υπάρχει καμιά προοπτική για το φτωχό και μεσαίο αγρότη, αν δε διαχωρίσει τη θέση του από τους μεγαλοαγρότες και δεν παλέψει οργανωμένα, με συνέπεια και σταθερότητα στα αιτήματα και τους στόχους πάλης που υπηρετούν τα δικά του συμφέροντα. Η προοπτική αυτού του αγώνα δεν μπορεί να είναι άλλη από την ανάπτυξη της αγροτική παραγωγής έξω από τα δόκανα της ΚΑΠ της ΕΕ, κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων και των πολυεθνικών και προς όφελος του ελληνικού λαού.
Ν. Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου