Προβόπουλος, ΓΑΠ, Παπαδήμος: Κάτω τα χέρια από τις τράπεζες!

 Παρότι "πρεπει να εφαρμοσθούν απαρέκλιτα οι αποφάσεις του Οκτωβρίου" η συζήτηση για το κούρεμα(που αναβάλεται) ξαναρχίζει!

Συνεπής στην ασυνέπεια, τις τρίπλες και τις αναστροφές με χειρόφρενο ήταν και πάλι ο ΓΑΠ. Το μόνο που δεν αλλάζει βεβαια στα όσα λέει και κάνει ειναι η πίστη στα συμφέροντα που υπηρετεί και τα οποία τον εξέλεξαν. Κι αυτά βεβαια δεν είναι άλλα από των τραπεζιτών. Στις επιστολές που έστειλε χτες λοιπόν κάνει άλλη μια απότομη στροφή προς τα πίσω σε ότι αφορά τη συμμετοχή του ιδ.τομέα(κατα βάση των τραπεζών) στο λογαριασμό του χρεους της Ελλάδας.
Ενω στην αρχή της αναφοράς λέει πως ήταν επι της αρχής υπέρ της συμμετοχής του ιδ,τομέα μετα αποδεικνύει με απανωτά επιχειρήματα το τί πιστευει πραγματικά! Λεει λοιπόν:
"Παρότι, είμαι επί της αρχής υπέρ της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα και σήμερα διαπραγματευόμαστε ακριβώς τη συμμετοχή των ιδιωτών στην επίτευξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, ο τρόπος με τον οποίον αναπτύχθηκε αυτή η πρόταση προκάλεσε σοκ τις αγορές σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη στιγμή. Θυμίζω ότι τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα βρισκόταν σε καλό δρόμο και οι διαφορές επιτοκίων έβαιναν μειούμενες αργά αλλά σταθερά. Με τη συζήτηση για τη συμμετοχή των ιδιωτών, προκαλέσαμε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Οι χώρες που έμοιαζαν πιο ευάλωτες αμέσως θεωρήθηκαν παθητικό για τους ιδιώτες επενδυτές. Και έτσι σύντομα οι διαφορές επιτοκίων εκτοξεύθηκαν όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, οι οποίες τελικά οδηγήθηκαν να υιοθετήσουν πρόγραμμα παρόμοιο με το δικό μας. .... ...Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι η δημόσια συζήτηση και οι αποφάσεις για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα δημιούργησαν ένα τρομακτικό κλίμα στην Ελλάδα. Η ανασφάλεια, οι φήμες, ο διεθνής τύπος, οι αντικρουόμενες δηλώσεις αξιωματούχων κρατών-μελών, η συζήτηση περί χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ ήταν το αποτέλεσμα αυτού. Αυτό επηρέασε άμεσα και την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, την πίστη και το αίσθημα εμπιστοσύνης, τη θέληση του Ελληνικού λαού να αντέξει τις θυσίες αλλά και την αποτελεσματικότητα του προγράμματος. Αυτό επίσης ενίσχυσε την άποψη ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ένα νέο πρόγραμμα και διαγραφή του χρέους, αλλά και ταυτοχρόνως οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα...." 
Τόσο υπέρ ήταν ο Γιώργος...που να ήταν και κατά δηλαδή.


Θα θυμίσουμε για άλλη μια φορά οτι ο τότε σύμβουλος του ΓΑΠ κ.Παπαδήμος είχε εξ αρχής διαφωνήσει με κούρεμα πάνω από 30%(στην ουσία κάτω από 10%), λέγοντας μάλιστα οτι "δεν νομίζει οτι η Ελλάδα θα συμφωνούσε σε μια τέτοια απόφαση" ενω επισήμως η κυβέρνηση δεν είχε ακόμα τοποθετηθεί(1η εβδομάδα Οκτωβρίου). Τωρα ο κ.Παπαδήμος από τη θέση του Πρωθυπουργού ειναι εντεταλμένος να υλοποιήσει αυτό το "μεγάλο" κούρεμα με το οποίο δεν συμφώνησε ποτέ!
Επίσης χθες ξαφνικά εμφανίστηκε και ο έτερος της Αγίας Τραπεζικής Τριάδας ο κ.Προβόπουλος που επίσης πήρε σφοδρά αρνητική θέση κατα του κουρέματος λέγοντας: "Ακόμη και τώρα θα ήταν καλύτερα να το είχαμε αποφύγει γιατί οι συνέπειες θα ήταν χειρότερες για το μέλλον"! Και πρόσθεσε για να μην ξεχαστει κανείς...:"Και να θυμίσω την άποψη του Πρωθυπουργού γι αυτό".
Το ποιός είναι ο Προβόπουλος αλλά και ο Παπαδήμος και ποιών τα συμφέροντα εκπροσωπούν ως νυν και τέως κεντρικοί Τραπεζίτες δεν χρειάζεται να το αποδείξουμε. Οποιος πιστευει οτι εκπροσωπουν τα συμφέροντα του λαού η των μικρομεσαίων ας διαβασει καλύτερα τίποτα άλλο ή ας περιμένει τις αναλύσεις του Μπάμπη ή του Πορτοσάλτε στο ΣΚΑΙ. Θα αισθανθεί καλύτερα. Η ξαφνική όμως συμπόρευση των τριών(ΓΑΠ, Προβόπουλου, Παπαδήμου) δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι η περίφημη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζων έχει ουσιαστικά αναβληθεί για κανα χρόνο και οτι ποντάρει ή ελπίζει σε χρήματα που δεν υπάρχουν(αυξήσεις κεφαλαίου ή κρατικά) καταλαβαίνει ότι κάτι άλλο θα γίνει που δεν θα είναι εναντίον των Τραπεζών οι οποίες φυσικά ότι και να γίνει έξακολουθούν να έχουν το πάνω χέρι όσο δεν τους το κόβει κάποιος.
Το τελικό συμπέρασμα του θεάτρου σκιών που παρακολουθούμε έιναι για να μην το πολυλογούμε απλό. Πάρα πολύ απλό:
Σιγά να μην πληρώσουν οι Τράπεζες! Κι όταν όπως λένε οι παίκτες κάθεσαι σε ένα τραπέζι πόκερ όπου δεν μπορείς να βρείς το μαλάκα, τότε ο μαλάκας είσαι εσύ. Από εκεί και πέρα ας εξακολουθήσουμε να συζητάμε με απατεώνες και ληστές με ηρεμία και σύνεση ως "εχέφρονες" που λέει κι ο Μητσοτάκης. Άκου εχέφρονες...

Για ποιον κτυπάει λοιπόν και πάλι η καμπάνα;

Η μεγαλύτερη Απεργία στην Αγγλία αύριο

Η μεγαλύτερη κινητοποίηση από το 1926 αναμένεται αυριο στην Αγγλία.
Ο δημόσιος τομέας στους δρόμους θα απαντήσει στη λιτότητα της κυβέρνησης Κάμερον.
Σχολεία, νοσοκομεια, αεροδρόμια, δικαστήρια, δημοι θα παγωσουν για πρωτη φορά μετα το 1979.
Οι εργαζόμενοι θα έχουν το λόγο σε πάνω από 1000 διαδηλώσεις ενώ πολλά σωματεία κατεβαίνουν σε απεργία για πρωτη φορά.
Και στην Αγγλία όλοι καταλαβαίνουν σιγά-σιγά οτι γι αυτή την κρίση φταίνε οι Τράπεζες κι όχι η κοινωνική πολιτική.
Πανω από 2εκ. εργαζόμενοι θα πάρουν μέρος στην Απεργία, ενώ οι οργανωτές μιλούν για μέρα κλειδί που μπορεί να πυροδοτήσει σειρά μεγάλων κινητοποιήσεων.
Μεθαύριο η δική μας σειρά στη δική μας Γεν.Απεργία.

Οι χοντρομαλάκες και η μεσα τσέπη της συνείδησης μας

Ουφ...ησυχάσαμε.

Δηλαδή τωρα πρεπει να πανηγυρίσουμε που σήμερα θα μας εγκρίνουν την 6η δόση;
Γιατί; Επειδή μας λενε οτι μ αυτήν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις ενω όλοι οι αναλυτες που εμπιστευόμαστε μας λένε οτι   αυτά δεν πληρωνονται από κεί;
Κι ακόμη οτι θα χρεοκοπήσουμε. Πάλι η ίδια ιστορία. Κι ας ξερουμε οτι ήδη χρεοκοπούμε κι οτι δεν υπάρχει περίπτωση τωρα να μας σπρώξουν σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία γιατί μαζί μας θα κατρακυλήσει στην περιπέτεια όχι μόνο όλη η Ευρωπαική οικονομία αλλά κι η Παγκόσμια.
Εχουμε δει ποιοι ειναι όλοι αυτοί που λένε το γνωστό ψέμμα περί "μισθών και συντάξεων" και επαναλαμβάνουν το περί χρεοκοπίας ανάγνωσμα Α,Β,Γ,Δ και δε συμμαζεύεται ρε γαμώ το;
Το Megamou, το ΣΚΑΙ και οι ενοχλητικά υποτακτικοί και δουλικοί "επιστήμονες" που εχουν στην υπηρεσία τους  για να μας φοβίζουν. Ολοι αυτοί που βρίζουμε δηλαδή.
Αυτούς πιστευουμε; Κι όχι τον Μηλιό, τον Βαρουφάκη, τον Λαπαβίτσα, την Κανέλη, τον Κατρούγκαλο κλπ.κλπ.(θα μπορούσα να λεω μια ώρα ονόματα)  και όλους τους αναλυτές που μας έχουν πει καθαρά την αλήθεια ως τωρα στην κρίση χωρίς να έχουν πέσει έξω στο παραμικρό; Αλλα πρτιμάμε το Βενιζέλο, τον Πάγκαλο, το Γιωργάκη και όλους αυτούς που αποδειγμένα λένε ψέμματα!
Κι αν πάρουμε την 6η δόση τι θα γίνει δηλαδή; Σε δυο μηνες κι ούτε θα μας εκβιασουν πάλι 10 φορές χειρότερα για την 7η που ο μέσα κι έξω απαίσιος και χοντρός Βενιζέλος μας είπε ήδη:
"Ξερετε πόσα είναι η 7η δόση; 80δις!!!" Ε, να πουλήσουμε και τα παιδιά μας ρε χοντρομαλάκα αφου ειναι τοσα πολλά τα λεφτά...αξίζει τον κόπο!
Κι όμως αυτούς που ακούμε κι αηδιάζουμε, σ' αυτούς που σιχαινόμαστε, τελικά σ'αυτούς δίνουμε το κλειδάκι που έχουμε στη μεσα τσέπη της συνείδησής μας. Άρα ποιος είναι ο χοντρομαλάκας στην τελική;

Τελικά τι πιστεύουμε δηλαδή; Μήπως το φόβο μας;
Δεν παμε να μας δει κανένας γιατρός λέω γω όλους μας;

Υστερα μας φταίει η Αριστερά...

Οχι, δεν ήταν η Ελλάδα

Επιμένει ο επίτροπος Ρεν να επαναλαμβάνει το συμφωνημένο ψέμα οτι η κρίση ξεκίνησε στην Ελλάδα και μεταδόθηκε στους υπόλοιπους.
Αυτά είπε σε συζητηση με δημοσιογράφους σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τους Ελληνες ευρωβουλευτές Γιώργο Σταυρακάκη και Γιώργο Χατζημαρκάκη.
Μόνο που το παραμύθι αυτό δεν κολάει καθόλου πια.
Πρωτον γιατί όλοι θυμούνται οτι το 2008 είχαμε το ξεσπασμα της μεγάλης κρίσης στις ΗΠΑ με τα οικιστικά τοξικά ομόλογα στα οποία ως γνωστόν οι Ευρωπαικές τραπεζες είχαν μπει στον πειρασμο να απλώσουν χέρι και μάλιστα μακρύ. Περιέργως μετά την άνοδο των χρηματιστηρίων το Μαρτιο του 2009 έπεσε ένα πέπλο σιωπής από όσους μέχρι εκείνη την ώρα αναφερόντουσαν μαινόμενοι κατα της απληστίας των Τραπεζών και των golden boys.  Mέχρι οι γιαγιαδες στα χωριά είχαν μάθει την περίφημη έκφραση golden boys.
Δευτερο, όπως λέει ο Ρεν η κρίση μεταδόθηκε από την Ελλάδα στους αλλλους. Η κριση στην Ελλάδα εμφανίστηκε ως κρίση χρεους. Ομως η Πορτογαλία και ειδικά η Ισπανία δεν είχαν πρόβλημα χρεους. Το χρεος της Ισπανίας ήταν  69% και της Πορτογαλίας κάτω από 90%. Πως μολύνθηκαν λοιπόν; Η Ισπανία είχε ριχτεί με μανία στην αναπτυξη μεσω των κατασκευων σπιτιών, δανείων τύπου ΗΠΑ κλπ. κι έτσι έμπλεξε κι εκείνη.
Επίσης η Ιρλανδία βρεθηκε στον κυκλώνα εξ αιτίας των τζογαδόρικων συμπεριφορών των Τραπεζών της που χρεοκόπησαν άγρια και τραβηξαν μαζί στο βυθό ολόκληρη την οικονομία. Αρα κι εκεί καμία σχεση με το δικό μας "πρόβλημα χρέους".
Τρίτο από ότι αποδεικνύεται  το πρόβλημα των Ευρωπαικών τραπεζών που χρειαζονται οπωσδήποτε ανακεφαλάιωση, δεν έχει επίσης σχεση με την Ελλάδα αφού οι τραπεζες των Γάλλων και Γερμανων σχεδόν ξεφορτώθηκαν με τη δική μας βοήθεια τα ελλ.ομόλογα(κυβερνηση ΓΑΠ) αλλά εξακολουθούν να εχουν πρόβλημα κι ας μην το ομολογούν ανοιχτά(στις αγορες κάποια πραγματα απαγορευεται να λεγονται). Σαν παραδειγμα θα φερουμε τη Βελγική DEXIA που χρεοκόπησε 2η φορα επειδή είχε τη φαεινή ιδεα να δανείζει τους μετόχους της για να αγοράζουν μετοχές έτσι ωστε να σταματησει η πτώση(που ειχε να κανει με τα τοικά του 2008). Οταν όμως η πτωση δεν σταματησε όσο χρειαζόταν, η τραπεζα αυτοστραγγαλίσθηκε!

Τό μόνο σημείο στο οποίο συναντιούνται όλοι οι παραπανω αλλά και όλοι όσοι θα μπλεχτουν στη συνέχεια ειναι οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ και οι ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ. Το σημειο G της κρίσης λοιπόν λέγεται τραπεζικό-χρηματοπιστωτικό συστημα.
Αυτό που συμβαίνει και κρυβει καλά ο Ρεν και η παρεα Μερκελ, Σαρκοζύ, Γιουνκερ και σια το εχουμε ξαναπεί και ειναι το εξής:
Οι τραπεζες χρεοκοπησαν οταν βρεθηκαν φορτωμενες τοξικα του 2008. Και χρεοκόπησαν εξ αιτίας όχι μόνο του ότι είχαν τετοια προιόντα στα χαρτοφυλάκια τους αλλά και λόγω του τρόπου λειτουργίας τους με τους πολυ αδύναμους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας που ίσχυαν. Ο τζόγος λοιπόν εκτός ορίων και η μόχλευση τις έφεραν σε δεινή θεση. Αυτό που άρχισαν αμεσως να κανουν για να εξυγιανουν τα ενεργητικά τους, εν γνωσει φυσικά και με τις ευλογίες των κρατών που έτρεμαν αυτό που ερχόταν, -γνωριζοντας βεβαια το μεγεθος του προβλήματος και το τι μπορούσε να δημιουργήσει- ήταν να πουλάνε τα "αδύναμα" στοιχεία που είχαν πιθανότητα να εξελιχθούν σε προβληματικά. Ετσι τα Ελληνικά ομόλογα βρεθηκαν στην πρωτη γραμμή  (και με τη βοήθεια του Γ.Παπανδρεου αλλά και της ΝΔ που ειχε συνεισφερει ως κυβερνηση στη διόγκωση του χρεους σε οριακό σημείο) και ξεκίνησε η γνωστή ιστορία και το ντόμινο που βαζει και τις αλλες οικονομίες στο χορό. Από εκεί και πέρα βεβαια οι τραπεζες σταματησαν να δανειζουν η μια την άλλη αφου ηξεραν σε τι κατασταση βρίσκονταν όλο το σινάφι και στη συνεχεια έκλεισαν γενικα τις στρόφιγγες του δανεισμού αλλού λιγότερο κι αλλού περισσότερο με αποτέλεσμα τον περιορισμό της ρευστοτητας, την ύφεση και την περαιτερω όξυνση και γενίκευση της κρίσης.

Αυτή είναι η αλήθεια  λοιπόν όσο κι αν επιχειρεί να μπερδέψει την εικόνα η γνωστή συμμορία των Ευρωηγετών που τόσο χειροκροτήθηκε και από πολλούς και έγκριτους "Ελληνες" οικονομολόγους, δημοσιογράφους, πολιτικούς καί άλλους υπαλλήλους.
  Τελος, παρα τη λυσσασμένη προπαγάνδα η κοινή γνώμη  και στην Ευρώπη και στην Αμερική, εχει αρχίσει να διαισθανεται ότι η "εξήγηση" της κρισης με το παραμυθι της Ελλάδας μπάζει από παντού και πλέον ενοχλείται από τη συμπεριφορά της ΕΕ προς την Ελλάδα. Στην Ευρώπη μαλιστα πολλοί, όπως π.χ.οι Ιταλοί έχουν αρχισει να βλέπουν οτι φθανει και η δική τους ώρα να λοιδωρηθούν αλλά Ελληνικά και μετα να ριχτουν στον Καιάδα.
Το ψέμα πάντα είχε και πάντα θα έχει κοντά ποδάρια.

Αρκεί και οι λαοί να έχουν το κουραγιο να το δούν και να κάνουν αυτα που πρέπει.

Εβδομάδα εκρηκτικων εξελίξεων για Οικονομία και Δημοκρατία στην Ευρώπη;- Η "ντρημ τημ" ετοιμάζεται να ολοκληρωσει το έγκλημα

Αν αυτα που ακούσαμε  το βράδυ της Κυριακής από τα δελτία ειδησεων και που έρχονται σαν τελευταία νεα από Βερολίνο και Παρίσι είναι αλήθεια (και όπως φαίνεται είναι), τότε η μόνη σοβαρή προβλεψη που μπορεί να κάνει κανείς είναι  ότι η Ευρωζώνη μετράει μέρες κι ετοιμάζεται να γίνει Ευρωσκόνη.
Ακούσαμε για "ντρημ τημ της Ευρωζώνης", "Ευρωζώνη μεσ' την Ευρωζώνη","ενισχυμένη συνεργασία από τουλάχιστον 9 κράτη","ευρωζώνη πολλών ταχυτήτων","νεα ένωση αυστηρής δημοσιονομικής γραμμής και "σωτηρίας" για όποιον το επιθυμεί"(!) και καταλάβαμε οτι οι ηγέτες της ΕΕ συνεχίζουν τον εκβιασμό μην έχοντας διαβάσει το μηνυμα της κρίσης.
Αν ήμασταν διαχειριστές κρατικών ευρωπαικών ομολόγων, το πρωτο που θα έπρεπε να κανουμε αυριο το πρωί θα ήταν να ξεπουλήσουμε ότι έχουμε, αφού αυτό για το οποίο μας προιδεάζουν είναι η ενδεχόμενη διάλυση και τεμαχισμός της ΕΕ και πιθανότατα και του ευρώ και η αντικατάστασή του από ισχυρότερα και ασθενεστερα νομίσματα. Ποιο λόγο θα έχει λοιπόν κάποιος διαχειριστής να συνεχίσει να εμπιστεύεται κρατικά ομόλογα σε ευρώ, ασχετα με το ποια χωρα τα εκδίδει, όταν μπροστά του υπάρχει ο φόβος υποτίμησης του σημερινού ευρώ; Αυτό ηταν άλλωστε και το μηνυμα που έστειλαν οι παγκόσμιοι επενδυτες ομολόγων όταν δεν καλυψαν την έκδοση των Γερμανικών ομολόγων την Πέμπτη. Το μηνυμα από ότι φαίνεται θεωρήθηκε οτι μπορεί να αγνοηθεί...
Κι αυτο ενω η εβδομαδα αναμενεται δυσκολη για τα  σπρεντς των χωρων που είναι σε πίεση, με 17δις ομολόγων να δημοπρατούνται σε Βελγιο, Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία.
Το μηνυμα που αποφάσισε να στείλει η Γαλλογερμανική ηγεσία είναι οτι θα τιμωρησει "τους απατεώνες"(!) όπως ειπε η Βαλερί Πεκρές που δεν τηρούν τα συμφωνημένα. Πολυ ωραία.
Λενε δηλαδή οτι δεν βλέπουν οτι αυτή η κρίση είναι πρωτίστως συστημική-τραπεζική κρίση όπου οι Ευρωπαικές τραπεζες με τα άρρωστα χαρτοφυλάκια,  προκειμένου να σωθούν από την κρίση ανυποληψίας πού ειχαν πέσει μετα την εμπλοκή τους στην κρίση τοξικών του 2008 αρχισαν να ξεπουλάνε αδυναμα στοιχεία ενεργητικού για να σωθούν, περνωντας το πρόβλημά τους στα κρατικά χρέη στην αρχη της Ελλάδας και στη συνεχεια των άλλων. Λενε πως δεν βλέπουν οτι η κρίση εμπιστοσύνης που προκλήθηκε είχε σαν αποτελεσμα την κριση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και το πέρασμα της μιας οικονομίας μετα την άλλη σε επιβράδυνση και ύφεση που τωρα στέλνει τα ποσοστα χρεους/ΑΕΠ στα ύψη.
Οσο κι αν είναι το χρεος των κρατών μελών, από  το 70% της Ισπανίας μεχρι το 140% της Ελλάδας, εφ όσον αυτά λόγω των "απαιτούμενων μέτρων" βυθίζονται στην ύφεση, δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και επομένως όλο και διογκώνεται. Αυτή είναι η αλήθεια. Επομένως τα περί κανόνων συμμόρφωσης σε ανωτατο ποσοστό χρεους, ειναι παραμυθια της Χαλιμας γιατί η Ισπανία ας πουμε δεν ειχε κανενα τετοιο προβλημα οταν μπηκε στη δινη των σπρεντς.Τωρα όμως αποκταει μια χαρα τεραστιο πρόβλημα.
Λενε ακόμη οτι αγνοούν τον τρόπο που λειτουργούν οι αγορες, οι οποίες βεβαια δεν θα περιμενουν να αποφασίσουν οι Μερκοζυμόντι, πότε και αν και με ποιους όρους θα εκδόσουν ευρωομόλογα τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο πρώτα ο Θεός. Οι αγορες θα απαντησουν από αυριο το πρωί στην απειλή ουσιαστικά διάλυσης του ευρώ που εκσφενδονίζουν οι ηγετες της ΕΕ για να υποταξουν τους αδύναμους και τοτε θα δούμε τι θα κάνουν. Αν το δημοψήφισμα Παπανδρεου ήταν γκάφα που σηκωσε θύελλα πολυ φοβάμαι πως αυτό θα είναι κατι πολύ χειρότερο.
Μακαρι να λέω άθλιες υπερβολές και φοβικές ανακρίβειες, αλλά οι μερες των δημοπρασιών είναι τόσο κοντά που θα το διαπιστωσουμε,
Ο Πέτερ Μπόφινγκερ πάντως της επιτροπής σοφών της Γερμανικής κυβέρνησης, περιέγραψε χθες το βραδυ την κατασταση με τα χειρότερα χρώματα, ξεροντας προφανώς το βαρος που έχει μια τετοια δήλωση:"Αν η ΕΚΤ δεν αναλάβει δραση, αν δεν υπάρξει ευρωομόλογο, κινδυνεύουμε με πραγματική καταστροφή. Θα δούμε την κατάρρευση των οικονομικών αγορών, θα δούμε μια πολύ πολύ μεγάλη ύφεση με μεγάλη περιοδο με πολύ υψηλή ανεργία σε όλη την Ευρώπη. Οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν με τους ανθρώπους να χάνουν τα χρήματά τους. Θα είναι μια πραγματική καταστροφή αν αυτή η στρατηγική η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι στρατηγική, συνεχιστεί για μερικούς μήνες" είπε στο Ιρλανδικό ραδιόφωνο ο Γερμανός σοφός.
Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι οτι οι λαοί εδώ και τωρα πρεπει να κάνουν το παν για να σταματήσουν όλο αυτό το τραγικό γκρέμισμα της πραγματικής ζωής.


Τους επόμενους μήνες δεν θα απειληθεί μόνο η οικονομία των αριθμών, δεν θα απειληθεί τραγικά μόνο η Δημοκρατία, θα απειληθεί η ίδια μας η επιβίωση για την οποία κάποιοι αδιαφορούν εγκληματικά και κάποτε θα το πληρώσουν ακριβά.

Aθάνατοι θνητοί, θνητοί αθάνατοι-Νικος Καρούζος

Ενα σπάνιο κείμενο του Ν.Καρούζου για την Τέχνη

Ο εικοστός αιώνας πλησιάζει πια στο χρονικό του τέλος. Η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της τεχνικής, μαζί με τις κοινωνικές επαναστασεις και τις ριζικές μεταβολές εξουσίας σε όλα σχεδόν τα σημεια του πλανήτη, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως είναι το κυριότερο χαρακτηιστικό της ιστορικης φυσιογνωμίας του. Τα μεγάλα επιτευγματα της τεχνικης περιβάλλουν τον άνθρωπο του αιώνα με ένα όλωσδιόλου κάλος, που όμως τον είχε μπερδέψει σε κάποιες περιπτωσεις, αναφορικά με τη διαλεχτική συνάρτηση ζωής και ποίησης (εννοώντας μ' αυτή την τελευταία λέξη και συνολικά την καλλιτεχνικη δημιουργία). Ηδη το πρώτο αισθητικό κίνημα του αιώνα μας, ο φουτουρισμός, εκφράζει αυτή τη σύγχυση. Θα τη σχολιάσουμε στη σύντομη τούτη ομιλία μας, αντιμετωπίζοντας ειδικα την ταραχώδη φουτουριστική λογική, για να ξεμπλέξουμε τα πράγματα. Στις 20 Φεβρουαρίου 1909 δημοσιεύτηκε στον Παρισινό Φιγκαρό το "μανιφέστο του Φουτουρισμού" με την υπογραφή του αρχηγού του κινήματος Φίλιππου Μαρινέττι(1876-1944), ενός δαιμόνιου και έξαλλου Ιταλού γεννημένου και μεγαλωμένου στην Αλεξάνδρεια. Σ' αυτό το μανιφέστο που είναι ένα φανταχτερό μίγμα "μηχανολατρείας", αντιπαρελθοντισμού και κακώς εννοούμενου Νιτσεισμού, διαβάζουμε στην υπ' αριθμόν 4 πρόταση:

"Διακηρυσσουμε πως η λαμπρότητα του κόσμου πλουτίστηκε με μια καινούργια ομορφιά: Την ομορφιά της ταχύτητας. Ενα αυτοκίνητο κούρσας(...), ένα αυτοκίνητο που μουγκρίζει τρέχοντας ωσάν βολίδα, είναι ωραιότερο από την Ν ί κ η  τ η ς  Σ α μ ο θ ρ ά κ η ς"
Ανεξάρτητα με τη δημιουργική ανάγκη της ποίησης -και πολύ σωστά- να προσαρμόζεται στις ανοδικά εξελισσόμενες μορφές της Ζωής  και της Ιστορίας, η πρόταση του Μαρινεττι νοσεί  και πάσχει λογικώς. H ζωή βέβαια εισχωρεί πάντοτε και καθοδηγεί την Ποίηση, προσφεροντας ή επιβάλοντας τα νεα στοιχεια της, μα όμως ειν' αδύνατον να αντικαταστήσει την ποίηση, που με τη σειρά της σφραγίζει τη ζωή πνευματικά και ανεπανάληπτα. Ο φουτουρισμός εδώ συγχέει δύο διαφορετικές κινήσεις, τις οπόιες κάνει η ανθρώπινη συνείδηση.
Στο χώρο της ζωής ανήκει η μία κινηση, εκείνη ακριβώς που εντάσσεται στη χρονικότητα, στις χρονικές εκφάνσεις της Ζωής, αρχίζοντας απ' τις βιολογικές αναγκαιότητες έως οποιαδήποτε επαναληπτική διαδικασία ατομικού ή κοινωνικού χαρακτηρα.
Στο χώρο της Ποίησης η άλλη κίνηση που κάνει η ανθρώπινη συνείδηση γίνεται προς τη μή-χρονικότητα, προς το μή επαναλαμβανόμενο, είναι δηλαδή μια κίνηση προς την ακινησία.. Για να μιλήσουμε στη γλώσσα της ψυχολογίας, είναι μια κίνηση προς την αθανασία, είναι μια εναντίωση στο θάνατο, προς κάθε φθαρτότητα. Ειπωμένο αυτό με σινιάλα φιλοσοφίας, σημαινει ξεκάθαρα πως η Ζωή είναι "Ηρακλείτεια", ενώ η Ποίηση είναι "ελεατική". Το αυτοκίνητο κούρσας-επανερχόμαστε στη διατύπωση του Μαρινεττι- δέν είναι πιο όμορφο από τη Νίκη της Σαμοθράκης, είναι μονάχα κάτι διάφορο απ' αυτήν.

Οταν ο Duchamp, μπερδεμένος κι αυτός επήρε μια ρόδα ποδηλάτου και την εξέθεσε, τότε αυτόματα η περίφημη εκείνη ρόδα έπαψε να είναι το εξάρτημα ενός ποδηλάτου και μεταμορφώθηκε ή μεταποιήθηκε σε έργο Τέχνης, γιατί η κίνηση αυτή της συνείδησης ήτανε κίνηση προς τη μη χρονικότητα, ητανε κίνηση προς την ακινησία, περιείχε την απαίτηση του ανεπανάληπτου. Το ίδιο θα λέγαμε για το ποίημα του Μαρινεττι με τίτλο "Στο αυτοκίνητο κούρσας", ένα ποίημα δοξολόγημα, η αξιολόγηση δεν έχει την ώρα τούτη σημασία, μας ενδιαφέρει απλώς η κίνηση που κάνει η συνείδηση με την Ποίηση. Το αυτοκίνητο κούρσας της πρώτης δεκαετίας του αιώνα, που έχει υπ' όψη του ο ποιητής, δεν υπάρχει πια σήμερα στην κίνηση της Ζωής, αναρίθμητα μεταγενέστερα μοντέλα το έβγαλαν απ' τη μέση. Το ποίημα ωστόσο του Μαρινέττι ως αξίωση του Ανεπανάληπτου δεν παραμερίζεται, δεν υπόκεται στις απορρίψεις του παράγοντα χρόνος. Διαβαζεται ή όχι, συγκινεί ή όχι, πάντως εμπεριέχει την αξίωση μιας αιωνιότητας. Αντίθετα, η Ζωή, σαν διάσταση της χρονικότητας, δεν παρουσιάζει για ό,τι την αποτελεί και τη συνθέτει τέτοιαν αξίωση. Κατ' αυτή την έννοια και μονο οφείλουμε να σκεφτόμαστε τη διαλεχτική σχέση ανάμεσα Ζωή και Ποίηση. Και έτσι η Νίκη της Σαμοθράκης, παρά τις ρητορείες του Μαρινέττι, δεν υποσκελίστηκε ποτέ και διόλου από την αστραφτερη γοητεία, την ήδη νενεκρωμένη, ενός αυτοκινήτου κούρσας της πρώτης δεκαετίας του εικοστού αιώνα. Συνεχίζει την ακινησία της αδιατάραχτη, μετέχει στις χιλιετίες της αυτή η Νίκη αρνούμενη συνολικά το Χρόνο, ενσωματώνεται στο "αίδιον" του Παρμενίδη. Δεν έχει καν σημασία η πιθανη κάποτε υλική καταστροφή της. Εκείνο που "σημαίνει" ειναι μονάχα η κίνηση που κάνει η ανθρώπινη συνείδηση μέσα απ' τις πραγματώσεις της Ποίησης. Πομπός και δέκτης, καλλιτέχνης και αποδέκτης του καλλιτεχνήματος, κάνουν αυτή την κίνηση προς το ακίνητο, "μεσ' το Άπειρο που ελευθερωνει" για να αναφερθούμε σε ενα στίχι του ίδιου του Μαρινεττι. Ποια λοιπόν εδώ η αντιδιαστολή; Χωρίς καμιάν αμφιβολία το πεπερασμένο των μορφών της κίνησης. Η αντιδιαστολή της Ζωής ωσάν κίνησης και των εποχών της ιστορικής πραγματικότητας. Nα σημειώσουμε ακόμη κάτι σ' ετούτη την ανάλυση. Πως διαβάζουμε ένα ποίημα; Πως το διαβάζει ο ποιητής και πως το διαβάζει ο αναγνώστης; Θα πρέπει να 'χουμε παρατηρήσει πως η ανάγνωση, είτε ρητορική και παλαιότροπη, είτε κουβεντιαστή και αφιλόδοξη,προκαλεί πάντοτε κάποιαν αλλοίωση στη φωνητική δομή του διαβάσματος. Θέλουμε να υπερβαίνουμε διαβάζοντας ένα ποιημα τους όρους της καθημερινής ομιλίας, εισάγουμε την υποσταση σε βούληση ιερατική ή το λιγότερο σε "φωνητικά αμετακίνητα". Τόσο ο ποιητής, όσο κι ο αναγνώστης, ανάγονται μ' αυτόνε τον τρόπο στην απάρνηση του χρονικού βάρους της ύπαρξης. Άλλωστε, κι από μονη της η λέξη απαγγελία, που σχετικά χρησιμοποιούμε, διαφορίζει την εσωτερική κατάσταση  σε συσχετισμό με την απλή και τρέχουσα μεσα στις χρονικές ανάγκες της ζωής ομιλία, όποιες και να΄ναι. Στις θρησκευτικές τελετουργίες μονάχα θα διαπιστώσουμε ανάλογη μ' εκεινη της Ποίησης συνειδησιακή κίνηση, γιατί και το θρησκευτικό φαινόμενο τείνει προς τη μη χρονικότητα. Η διαλεχτική ενότητα Ζωής και Ποίησης εμφανίζει, κατά την ταπεινή μας αίσθηση και εννοιολογία,, την εικονα που προσπαθήσαμε να ιχνογραφήσουμε.. Η Τεχνική και οι μεγάλες της επιτυχίες, κυρίως όσες καλυτερεύουν τις συνθήκες της Ζωής και μας προτρέπουν -ευτυχώς- να οραματιζόμαστε το ανθρώπινο μέλλον όπως αξίζει στην πνευματική μας οντότητα, δεν είναι ολέθριο πραγμα. Η τέτοια στάση θα φανέρωνε σκέψη πισωδρομική και ακατανόητη. Η τεχνική εξέλιξη δεν είναι ελάττωμα του υπαρκτού πεπρωμένου, δεν είναι κατάρα της κοινωνικής πραγματικότητας, τουναντίον: ειναι δύναμη θαυμαστή που πρέπει όμως να την στρέψουμε καθολικά στη διάσταση πανανθρώπινου αφανισμού της δυστυχίας, και για να επιμείνουμε στους συλλογισμούς αυτής της εισηγησης: Η Τεχνική δεν πρεπει να συγχέεται με την Τέχνη, μολονότι μπορεί πια, και θα μπορεσει στο μέλλον ασφαλώς περισσοτερο, να συμβάλλει με τα μηχανικά της μέσα σε νεότροπες φασεις εκφραστικής, καθώς εκτεταμένα ήδη το βλέπουμε να συμβαίνει στην Αρχιτεκτονική, στη Μουσική, στη Ζωγραφική, και είναι θαυμάσιο. Η Τεχνική δεν έχει την υπαρξιακή σημασία που έχει η Τέχνη, και γι αυτόνε το λόγο δεν μπορεί ούτε να την εξουδετερώσει την τελεταία ουτε να την αντικαταστήσει, όπως ο Μαρινέττι στοχαζότανε αντιφάσκοντας με τον ποιητή εαυτό του.  Ζωή και Ποίηση αλληλοσυμπληρώνονται στην αντίθεση χρόνου και αιωνιότητας. Η εικοστή μετά Χριστόν εκατονταετία ξεκινησε τις αισθητικές της ανησυχίες με μια πελώρια σύγχυση. Προσεγγίζει τώρα στη λήξη της, χωρίς πλέον ανόητους εκθαμβωτισμούς, ως προς τα εκπληχτικά τεχνικά άλματα. Θα λέγαμε κάτι πιο πολύ: Γνωρίζει τώρα βαθύτερα τη Ζωή και σηκώνει ψηλότερα το νόημα της Ποίησης.

Από θρίαμβο σε θρίαμβο η Ευρώπη- Ποιος θα πεί το ΟΧΙ;

Από θρίαμβο σε θρίαμβο βάδισε κι αυτή τη βδομάδα η Ευρωζώνη και η ΕΕ.

Υποβάθμιση για το Βέλγιο, προειδοποίηση για υποβάθμιση της Γαλλίας και απώλεια του ΑΑΑ, άλματα στα Ιταλικά σπρεντς που θα ήταν τραγικά αν δεν γίνονταν οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ με αγορές[που η Γερμανια θεωρεί παράνομες και ζητάει να σταματήσουν(!)], ανάλογη κατάσταση στο κόστος δανεισμού στην Ισπανια όπου ετοιμάζονται να προσφύγουν σε μηχανισμό στήριξης και ήδη γίνεται κουβέντα για 100δίς(που θα βρεθούν;), κατάρρευση της Ουγγαρίας με το λαό της να αναπολεί το παρελθόν (όπου κανείς δεν τους πέταγε έξω από τα σπίτια τους), υποβάθμιση 8 Ιταλικών τραπεζών και πριν από αυτό άλλων Πορτογαλικών, και κλείνουμε με τη σφαλιάρα στη Γερμανία αλλά και σε όλη την ηγεσία της Ευρωζώνης όταν τα Γερμανικά ομόλογα δεν βρήκαν αγοραστές στο 1,9% και οι Γερμανοί τα απέσυραν άρον-άρον στη μέση της δημοπρασίας για να μη δούν το επιτόκιό τους  να εκτινάσσεται και πάθουν εγκεφαλικό.
Βεβαια στην περίπτωση της Γερμανίας το μήνυμα που σταλθηκε δεν ήταν ίδιο με των άλλων. Εκεί οι επενδυτές ομολόγων είπαν πως ακόμη κι αν εμπιστεύονται μια οικονομία και τα ομόλογά της δεν έχουν καμιά βεβαιότητα ότι θα υπάρχει και μετά από 5 χρόνια το ευρώ και έτσι δεν θέλουν να αγορασουν τίποτα που αποτιμάται σε ευρώ!! Κι αυτό γιατί αν αύριο π.χ. δημιουργηθεί ένα άλλο γερμανοκινούμενο νόμισμα σκληρότερο του ευρώ, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του ευρώ και επομένως αυτόματο κούρεμα στην αξία των ομολόγων που θα εχουν αγοράσει χωρίς να χρειαστούν διασκέψεις κορυφής, διαπραγματευσεις, ανακοινωσεις, ψεύτικοι πανηγυρισμοί και τα άλλα γνωστά καραγκιοζιλίκια.Το αποτέλεσμα όμως είναι οτι πλέον και η Γερμανία αρχίζει να έχει πρόβλημα στο δανεισμό της που μέχρι τωρα ήταν ενας ευχάριστος περίπατος.

Παρ' όλο αυτό τον καταιγισμό αρνητικών γεγονότων η ηγεσία της ΕΕ, παρά τις μικροδιαφοροποιήσεις και τις γκρίνιες προς τη Γερμανία από Μπαρόζο, Ρεν κλπ, δηλώνει οτι παραμένει πιστή στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και μαζί της στη λιτοτητα και τις περικοπές στα κοινωνικά κράτη. Σαν καλοί υπάλληλοι στην υπηρεσία των καπιταλισμού που βρίσκεται σε αδιέξοδο, δεν ξεχνούν ότι η πρωτη τους δουλειά είναι να ισοπεδώσουν την εργασία και τα κοινωνικά κράτη, όπως εχουν λάβει εντολή να κάνουν από τα αφεντικά τους που κρύβονται πίσω από τις δήθεν απρόσωπες αγορές. Ακόμη κι αν αυτό  ουσιαστικά καταστρέφει τους πελάτες-καταναλωτές των προιόντων των εταιρειών(που είναι οι λαοί της Ευρώπης) και έτσι στρέφεται εναντια στις οικονομίες των κρατών, τα έσοδα των προυπολογισμών και την εξυπηρέτηση των υπέρογκων κρατικών χρεών, αυτοι επιμένουν.
Οι αντιφάσεις γίνονται όλο και πιο φανερές  όσο εξελίσεται αυτή η κρίση.

Τι περιμένουμε όμως γι αυτή την εβδομάδα;
Από όσα ειδαμε κι ακούσαμε στα τελευταία καμπανάκια των χρηματιστηρίων αλλά και στις άλλες ειδήσεις στο τελείωμα αυτής της βδομάδας(δηλώσεις Ο.Ρεν περί δικτατορίας 2 κρατών στην Ευρωπη κλπ.), φαίνεται πως η Γερμανία πλέον πιέζεται αφόρητα να δεχτεί το ευρωομόλογο(ποιό από όλα θα το δούμε). Ειναι  ολοφάνερο οτι με την συνέχιση αυτού του βιολιού όπου παίρνονται διαρκώς μη-αποφάσεις όπως αυτες του Ιουλίου και του Οκτωβρίου, ο κυκλώνας της κρίσης έχει φτάσει πια στον πυρηνα της Ευρωζώνης, δυναμώνοντας διαρκώς και εκρηκτικά την έντασή του, κι απέναντί του βρίσκει όλες τις πόρτες και τα παράθυρα ορθάνοιχτα. Για την ακρίβεια πιο ορθάνοιχτα από ποτέ. Κι αν η Γερμανία προσποιείται πως δεν το βλέπει και βολεύεται πίσω από τα φτηνά επιτόκια δανεισμού που της κάνουν δώρο οι εκρήξεις των ομολόγων των άλλων κρατών, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο το Βέλγιο, η Ιταλία των Μόντι και Ντράγκι της ΕΚΤ, αλλά ούτε και η Γαλλία που απειλείται πια πολύ σοβαρά.
Βεβαια η "παραχώρηση" του ευρωομολόγου από τη Γερμανία(η Γερμανια θα δανείζεται ακριβότερα τουλάχιστον κατα 1% με την έκδοση ευρωομολόγων είτε αυτα αντικαταστήσουν τα κρατικά ομόλογα είτε όχι) δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση τη στιγμή που η Γερμανία αντί να εξηγήσει στο λαό της τι συμβαίνει, προτιμα να συνεχίζει να δαιμονοποιεί τις ελλειμματικές χώρες και να επιτίθεται στους απείθαρχους δημοσιονομικά δηλώνοντας οτι δεν θα υποκύψει! Μάλιστα σε συμφωνία με Σαρκοζύ, Μόντι(!) απειλούν με οικονομικές κυρώσεις  όποιο κρατος δεν συμμορφωθεί. Ειναι απίστευτοι! Αντί για βοήθεια απειλούν με πρόστιμα, απειλώντας όμως έτσι τους ίδιους τους τους εαυτούς. Για τέτοια γελοία και σαθρή Ευρωπαική "ένωση" μιλάμε. Μάλλον σε λίγο καιρό θα υπάρχουν κι άλλοι λαοί που θα κυκλοφορούν με κρεμάλες στις διαδηλώσεις.
Αυτό που θα γίνει λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι ένας αμεσος εκβιασμός από τη Γερμανία που θα ζητά πραξικοπηματικά εδώ και τώρα αλλαγή των Ευρωπαικών συμφωνιών, κατάργηση της Δημοκρατίας και των δικαιωματων των κοινοβουλίων να αποφασίζουν για τους νόμους του οίκου τους(οικο-νομία) πρός όφελος δήθεν της οικονομίας της Ευρώπης!
Αυτό το περιμένουμε να συμβει άμεσα ακόμα και στη συναντηση του Εurogroup την Τρίτη 29/11. Ισως μαλιστα οι αγορες την Δευτέρα με τη συμπεριφορά τους που αναμένεται με αγωνία να προκαλέσουν και να "απαιτήσουν" ακόμη πιο άμεσες εξελίξεις.
Αυτό που προβληματίζει είναι αν υπάρχουν κάποιοι αρχηγοί κρατών που να πουν πραγματικά όχι σε τετοιες παράλογες και παράνομες απαιτησεις. Οπως τους σκέφτομαι έναν-έναν δεν μπορώ να βρω κάποιον. Από τον Σαρκοζύ και τον Μόντι μεχρι τον Παπαδήμο και τον Ραχόι της Ισπανίας που ετοιμαζεται να ζητήσει βοήθεια.  Τι μενει λοιπόν;
Αυτοί που μένει και πρέπει να αρθρωσουν λόγο και να σηκώσουν ανάστημα είμαστε εμείς, είναι οι ίδιοι οι λαοί της Ευρώπης.
Την Πέμπτη 1/12 στη Γενική Απεργία είναι η δική μας σειρά.

Αντι-ιστορικές και επικίνδυνες και αναλύσεις στη ΝΕΤ

Aριστερά και πολιτική

• Η ιστορία ξαναγράφεται! Οι πόλεμοι δεν είναι αποτέλεσμα των κρίσεων του καπιταλισμού. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έγινε γιατί τα τρένα… έφυγαν νωρίς και ο δεύτερος γιατί ο Χίτλερ δεν κατάλαβε ότι στη Συμφωνία του Μονάχου δεν υπήρχε η λέξη «Πολωνία» δίπλα στη λέξη «Τσεχοσλοβακία»! Αυτό θα διδάσκονται πλέον οι λαοί;


Τον κ. Καπόπουλο τον γνωρίζουμε από χρόνια. Τελευταίως είναι και αναλυτής διεθνών εξελίξεων στη ΝΕΤ. Σήμερα, 25/11/11, κατά τις 08.00 (ώρα μεγάλης ακροαματικότητας) μετά από διάλογο με τον Κ. Αρβανίτη που κατέληγε ότι η κατάσταση κρίσης θυμίζει άλλες ζοφερές εποχές που κατέληγαν σε πόλεμο, ο Αρβανίτης του κάνει ερώτηση για τα σενάρια που οδήγησαν στον 1ου και 2ου παγκόσμιο πόλεμο όσον αφορά τις οικονομικές συγκρούσεις και τη κρίση.


Ο Καπόπουλος άρχισε ένα παραμύθι να σου πέσουν τα μαλλιά! Είπε σε συνοπτική καταγραφή τα εξής:


-Ο 1ος παγκόσμιος έγινε γιατί δολοφονήθηκε ο διάδοχος της Αυστρουγγαρίας στο Σαράγιεβο και μετά η μια χώρα έμπλεξε τα τελεσίγραφα με την άλλη και όταν ξεκίνησαν τα στρατεύματα της Αυστροουγγαρίας για το μέτωπο ήταν αργά να τα ανακαλέσει ο αυτοκράτορας και έτσι τα τρένα πήγαν στο μέτωπο και έγινε ο… πόλεμος!!!


Και δέκα θαυμαστικά ηλιθιότητας (;) δεν αρκούν. Κι εμείς που νομίζαμε ότι ήταν αποτέλεσμα της γιγάντιας σύγκρουσης ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και κεφαλαίων, μάθαμε τώρα ότι αιτία ήταν η μισή ή μια ώρα που ξεκίνησαν νωρίτερα τα… τρένα! Κανονικά δηλαδή για τον πόλεμο φταίνε τα τρένα!!! Μπράβο σου κε Καπόπουλε!


-Για το χρήμα, πες μας για το χρήμα, τη κρίση και τον πόλεμο… λέει ο Αρβανίτης προσπαθώντας να τον επαναφέρει σε αυτό που τον ρωτούσε.


-Ο 2ος Παγκόσμιος πόλεμος, μας πληροφόρησε ο κ. Καπόπουλος, έγινε από μια απίστευτη παρανόηση. Πρώτα απ όλα, στη δεκαετία του ΄30, ο Χίτλερ είχε το ίδιο πρόγραμμα με τον Ρούσβελτ στην αντιμετώπιση της κρίσης, δηλαδή την… πλήρη απασχόληση! Ο Χίτλερ ζήτησε από τους Δυτικούς να του αφήσουν «ζωτικό χώρο» προς Ανατολάς, προκειμένου να αναπτυχθεί και να τους προσφέρει τις υπηρεσίες του κατά του Κομμουνισμού της ΕΣΣΔ, ως φράγμα και ανάχωμα του δυτικού πολιτισμού. Αυτοί κατανόησαν τον «καλό σκοπό» του Χίτλερ και έκαναν το «Σύμφωνο του Μονάχου». Όμως ώ του κακού θαύματος ενώ οι Δυτικοί του νομιμοποίησαν την κατάληψη της Αυστρίας και του έδωσαν την Τσεχοσλοβακία αυτός εκ λάθους νόμισε ότι του έδωσαν και την… Πολωνία! Έτσι όταν πήγε να την πάρει οι άλλοι του είπαν όχι και έτσι έγινε ο 2ος παγκόσμιος!!!


Άγαλμα ο Αρβανίτης!


Δηλαδή αν κάποιος από τους χιλιάδες συμβούλους και αναλυτές του Χίτλερ του διευκρίνιζε, κατά τον Καπόπουλο, ότι στη Συμφωνία δεν γράφει «και Πολωνία», αλλά μόνο Σουδητία και άντε Τσεχοσλοβακία, ο πόλεμος δεν θα γινόταν! Τόσο απλά είναι τα πράγματα και κάποιοι ανιστόρητοι μαρξιστές μιλάνε για σύγκρουση κεφαλαίων και ιμπεριαλιστών και για αποτέλεσμα της γενικής κρίσης του καπιταλισμού. Ας ακούν Καπόπουλο να μάθουν!


Μετά τα αντικομουνιστικά μνημόνια της ΕΕ που διέταξαν το ξαναγράψιμο της ιστορίας, για την έμμεση αθώωση του φασισμού και την άμεση καταδίκη του κομμουνισμού, ο κ. Καπόπουλος το κάνει έργο και ξαναγράφει την ιστορία χλευάζοντας την ίδια την ιστορία, τους νεκρούς των πολέμων και φυσικά τα γεγονότα και τους μαρξιστές που έγραψαν αλλιώς την ιστορία. Μόνο που ξεχνά ότι στο τέλος θα δικαιωθούν και πάλι οι μαρξιστές γιατί η κρίση είναι του καπιταλισμού και όχι των διάφορων πολιτικών και διαχειριστών του, όπως και στους παγκόσμιους πολέμους.


Η ιστορία γράφτηκε μια φορά από τους πρωταγωνιστές της. Μετά όσες φορές και αν τη ξαναγράψουν και την αλλοιώσουν, στο τέλος η αλήθεια θα εμφανιστεί τόσο πιο εκδικητική όσο πιο πολύ την παραποίησαν. Ας το ξέρουν καλά αυτό οι ιστορικοί λούστροι του καπιταλισμού.

Όμως αυτές οι αναλύσεις δεν είναι απλά αντιιστορικές, αντιμαρξιστικές ή γλυκανάλατες. Είναι επικίνδυνες αναλύσεις που αποκρύβουν αυτό που έχει στο DNA του το καπιταλιστικό σύστημα και εκδηλώνεται ειδικά σε περιόδους κρίσης: τον χωρίς όρια ανταγωνισμό, τη σύγκρουση, και τελικά τον πόλεμο. Και αντί να κάνουν αναλύσεις για την πορεία των ταξικών και κεφαλαιοκρατικών συγκρούσεων που υποκρύπτονται πίσω από τις πολιτικές διαφωνίες και συγκρούσεις, μιλάνε για γλυκανάλατες ιστορίες που παραπλανούν και αποκοιμίζουν τους λαούς.

Είναι επικίνδυνοι αυτοί που αποκρύβουν ότι οι πλέον πιθανές διεξόδους του καπιταλισμού σε γενική κρίση είναι (αν οι λαοί δεν τους σταματήσουν) ο φασισμός και ο πόλεμος. Θέλουν να μας πείσουν ότι με «σώφρονα» σκέψη και τολμηρές αποφάσεις» (;) των ηγετών της ΕΕ, η κρίση θα εξαφανιστεί και δεν θα γίνουν τα… λάθη του 1914 και 1939!

Κοινώς θέλουν να αποκοιμίσουν τους λαούς για να μη διεκδικήσουν τις δικές τους λύσεις με τα δικά τους συμφέροντα. Θέλουν να κάνουν ότι έκαναν και τότε, πίσω από τις πλάτες των λαών και απλώς να τους καλέσουν μετά να πληρώσουν με αίμα τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις τους.

Θα τους αφήσουμε;

Μια ζωή της πλάκας

Τωρα που έστειλε ο Σαμαράς την επιστολή και σταματησαν τα ΜΑΤ και την κατάληψη μπορούμε επι τέλους να πληρώσουμε τους λογαρισμούς μας με την ησυχία μας...

Γενική Απεργία 1ης Δεκέμβρη- Ο αγώνας στη Χαλυβουργική

H Aπεργία της 1ης Δεκέμβρη ετοιμάζεται.
Ο αγώνας των εργαζόμενων στη Χαλυβουργική συνεχίζεται.(δειτε το λινκ)
 Το λένε οι Χαλυβουργοί. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας.
Δεν υπάρχει άλλος δρομος.
Αλληλεγγυη-Μετωπο των εργαζόμενων και του λαού-Πόλεμος στον πόλεμο.

Το έργο "δεν υπογράφω" ολοκληρώθηκε. Οι πρωταγωνιστές υποκλίνονται.Το κοινό άναυδο

H παράσταση ολοκληρώθηκε.
Η Μέρκελ είπε χτυπώντας το χέρι οτι αν δεν υπογράψει δήλωση, δεν έχει δόση.
Ο Σαμαράς έστειλε την επιστολή-δήλωση υποταγής με ολίγο όχι.
Οι εκλογές απομακρύνθηκαν και προφανώς θα γίνουν μόνον αν τις επιβάλει ο λαός, αφου οι 3 συμμετέχοντες στην κυβέρνηση εκτροπής και μαυρου μετώπου έχουν κάνει ολοφάνερα πίσω.
Η 6η δόση παίρνει το δρόμο της και προβάρονται οι εκβιασμοί για την επόμενη.

Ο λαός εξοργισμένος παρακολουθεί το αίσχος που παίζεται μπροστά στα μάτια του και ετοιμάζεται.
Οι ψευδαισθήσεις εξαντλούν αποθέματα.
Η συγκρουση κάνει κι άλλο ένα βήμα πιο κοντά είτε μας αρέσει είτε όχι.

Υ.Γ. Αυτή η παρέμβαση Βενιζέλου χθες που είπε πως είχε πληροφόρηση οτι θα υπήρχε εξέλιξη εντός της ημέρας, τί ήταν πάλι; Τι δουλειά είχε ο Βενιζέλος να "διαρρεύσει" πληροφορία από τη ΝΔ δεν το κατάλαβα. Δημοσιογράφος είναι; Τετοια δίψα για πρώτο πλάνο δεν συναντάς εύκολα.

Επέμβαση των ΜΑΤ στη Μεσογείων-Συλληψη Φωτόπουλου

Επέμβαση των ΜΑΤ στη Μεσογείων πριν λίγο.
4 διμοιρίες ΜΑΤ για μερικες δεκαδες εργαζομένων.
Συνέλλαβαν τον Φωτόπουλο ενω γίνονται προσαγωγές και άλλων εργαζομένων για να τρομοκρατήσουν. Οι πόρτες του κτιρίου έχουν κλείσει με αλυσίδα και εργαζόμενοι παραμένουν μεσα.
Η "δικαιοσυνη" εν λειτουργία στην υπηρεσία του κράτους και εναντίον του λαού.

Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ πριν συλληφθεί ειχε καλέσει όλους τους εργαζόμενουν να τρεξουν στο σημειο και να υπερασπίσουν την κατάληψη."Δεν ειναι δυνατόν η ηλ.ενέργεια που είναι κοινωνικό αγαθό να γίνεται μοχλός εκβιασμού εναντίον των φτωχών για να πληρώσουν τα χαράτσια" είπε.

Τα τελευταία νέα μιλάνε για 8 προσαγωγές και λήξη της κατάληψης.
Εαν πάντως ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ τελικά πάει στο δικαστήριο αυτό θα σημαίνει πολλά.
Θα είναι η πρωτη φορά(μετά πολλά χρόνια) που πρόεδρος ομοσπονδίας εργαζομένων θα αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη.
Να δουμε πως θα αντιδράσουν οι εργαζόμενοι.
Οσο περναει ο καιρός το σχοινί όλο και τεντώνει.

Τι κρύβεται πίσω από τις υπογραφές που απαιτούνται;

Η ΝΔ δηλώνει ξανα οτι δεν υπογράφει τη  δήλωση που ζητούν Ευρωπαίοι αλλά και το ΔΝΤ.
Εκείνοι πάλι επιμένουν και το πράγμα δείχνει σύγκρουση. Ειναι όμως ετσι;
Προσωπικά δυσκολε'υομαι να το πιστέψω από τη στιγμή που η σύμπραξη της ΝΔ στο έγκλημα είναι δεδομενη, ενώ μια ενδεχόμενη μη καταβολή της περίφημης 6ης δόσης θα ερριχνε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρωπαική οικονομια στον Καιάδα. Αρα τι κρύβει η επιμονή;

Δυο πραγματα κατα την ταπεινή μου γνώμη.
Πρωτο: Θέλουν να ηρωοποιήσουν το Σαμαρά και την ΝΔ, και να  διασώσουν τουλάχιστον το ένα από τα 2 τέως μεγάλα αστικά κόμματα από τη φθορά που σίγουρα θα υποστεί από την κολοτούμπα που έχει κάνει από την αντιμνημονιακή θέση που δήθεν είχε σε φουλ μνημονιακή. Ετσι και ΝΑΙ θα έχει πει και τις δάφνες του "μεγάλου" ΟΧΙ θα κρατάει, που θα  βοηθήσουν να επιπλευσει στις επόμενες εκλογές. Αλλιώς στη γωνία περιμένει απειλητικά η ισχυρή πλέον Ελληνική Αριστερά και δή κομμουνιστικη.
Δευτερο: Αν δεν ισχύει απόλυτα το προηγούμενο και επιμείνουν στην ανόητη απαίτηση, θα σημαίνει οτι δεν είναι και τοσο ανόητη, αλλά θα υπάρξει στο κείμενο τέτοια διατύπωση που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους δανειστές ακόμη και νομικά(ποτέ δεν μπορεί να ειναι σίγουρος κανεις) για να πετύχουν επ΄άπειρο αναβολή των συμφωνημένων εκλογών με την υπογραμμένη πλέον δικαιολογία, ότι δεν έχει εκπληρωθεί ο΄ρόλος της κυβερνησης και επομένως οι υποχρεώσεις των κομμάτων που την στηρίζουν στην "υλοποίηση των συμφωνημένων".
Υπάρχουν πάντα και οι ενδιάμεσες εκδοχές και σκαλοπατια που θα επιδιώξουν να έχουν όλους τους σκύλους χορτάτους. Οσο για τις πίτες...
Eννοείται βεβαια οτι υπάρχουν και λύσεις που δεν θα γίνουν γνωστές. Ποσες υπογραφές έχουν πέσει που έγιναν γνωστές δεκαετίες αργότερα ή και καθόλου;

Συνεχίζεται η κατάληψη στη Μεσογείων-Μαζευεται κοσμος

Συνεχίζεται η κατάληψη στο κτίριο της ΔΕΗ στη Μεσογείων 192-194(400μ από το ΜΕΤΡΟ Εθν.Αμυνα) Η κατασταση είναι τεταμενη ενω γίνονται εκκλήσεις να κατέβει κι άλλος κόσμος στο σημείο για να αποτραπεί επέμβαση των ΜΑΤ.
Σε LIVE μετάδοση το StopCartel

"Εμμονή στις αποφάσεις";-Πολιτική αλητείας

Oι αγορές βουλιάζουν και σήμερα δηλώνοντας την απογοήτευσή τους για την άρνηση της ΕΕ να κατανοήσει την κρίση. Την άρνηση να δουν οι σωτήρες οτι και η Γαλλία βρίσκεται πλέον στο μάτι του κυκλώνα μετα και τη σημερινή προειδοποίηση για υποβάθμιση.
Ακριβώς το ίδιο είχε γίνει και το καλοκαίρι που πέρασε με την απόφαση της 21ης Ιουλίου με την Ιταλία και Ισπανία, μέχρι που αυτή ουσιαστικά αντικαταστάθηκε από  μια άλλη "απόφαση" που όμως 'ήταν ακόμη πιο θολή και ασαφής δηλαδή καταστροφική για τις συνθήκες που βιώνουμε. Η όπως λένε κάποιοι, ήταν μια απλά "μή απόφαση"!

Τα 2 κυρια σημεία της αφορούν  στο EFSF και το κούρεμα του Ελληνικού χρέους.
Το ΕFSF δεχεται πλέον πυρά από παντού ενώ η σχεδόν κατάρρευση της Ιταλίας, Ισπανίας, η προειδοποιήσεις στη Γαλλία και οι υποβαθμίσεις Τραπεζων είναι απόρροια του ότι κανείς δεν πείστηκε οτι αυτό το εργαλείο μπορεί να βοηθήσει τις προβληματικές οικονομίες ή Τράπεζες.

Στο δευτερο σημείο που ειναι το Ελληνικό κουρεμα βλέπουμε οτι αυτό  που έχει αποφασιστεί ειναι -εκτός του εντελώς αόριστου επι της ουσίας 50%- να ερθουν σε διαπραγματευσεις οι Τράπεζες(που ζητούν τραγικά επιτόκια για το εναπομείναν χρεος για να συμμετέχουν "εθελοντικά") με το ελληνικό κράτος που βρίσκεται κάτω από εκβιασμό και να τα βρούν!! Εν τω μεταξύ κερδοσκοπικά funds αγοράζουν από την αγορά ελληνικό χρεος κοψοχρονιά (στο 30-50%),και τρίβουν τα χερια καθώς  ετοιμάζονται να απαιτήσουν πλήρη και ολοκληρωτική πληρωμή των ομολόγων τους, αφου το κούρεμα ειναι "εθελοντικό" και αυτοί δεν τυγχάνουν "εθελοντες", όπως οι τράπεζες που πιθανόν να συμφωνήσουν...
Αυτή ειναι με λίγες φρασεις η περίφημη συμφωνία.
Ομως από τον πρωθυπουργό μας (που τον βλέπω και δεν το τρωω με τιποτα οτι έχουμε πρωθυπουργό μη πολιτικό πρόσωπο και μαλιστα τ.τραπεζίτη)  και την Ελληνική κυβέρνηση,  ακούμε την διαθεση να μείνουμε πιστοί στις "σωτήριες" αποφάσεις του Οκτωβρίου!

Σε ποιες αποφάσεις  να μείνουμε πιστοί; Τις καταστροφικές που οι αγορές καταδικάζουν καθε μέρα;
Αυτες που θα αλλάξουν εντός εβδομάδων;
Η μήπως απλά δεσμευόμαστε οτι θα κάνουμε ό,τι μας λένε, ό,τι κι αν είναι αυτό χωρίς πολλά λόγια;
Και ακόμα γιατί δεν μας λένε ποιες είναι οι δεσμεύσεις που απορρεουν από αυτές τις αποφάσεις;
Θα πρέπει ας πουμε να προχωρήσουμε σε ολοκληρωτικό ξεπούλημα περιουσίας σε όποια τιμή νάναι;
Θα κατργήσουμε συντάξεις, δημόσια σχολεία, νοσοκομεία, θα τσακίσουμε κι άλλο τους τσακισμενους μισθούς δηλωνοντας εν τω μεταξύ ότι δεν "θα ληφθούν μέτρα";

Ποιες ακριβώς υποχρεώσεις έχουν αναλάβει οι Παπαδημοκράτες μας για τις οποίες  εμείς δεν έχουμε ιδέα;
Ποιες επιτέλους είναι αυτες οι ρημάδες αναγκαίες μεταρρυθμίσεις;
Γιατί ως τωρα το μόνο που μεταρυθμίζεται -διαρκως προς το χειρότερο- ειναι το βάρος του μαστίγιου που πέφτει στις πλάτες φτωχών εργαζομένων.
Πως γίνεται αλλιώς να φορολογείται το εισόδημα των 500Ε και να παραμένουν αόρατες οι καταθέσεις δις στις offshore;
Πως γίνεται-όπως άκουσα να λέει το πρωί ο Γιάννης Μηλιός- να φορολογείται άγρια το σπιτάκι του φτωχού ως "περιουσία" ενω τα 4000 πλοία των εφοπλιστών με αξία πάνω από 100εκ. το καθένα (πάνω από 400δις  πρόχειρα!!) να είναι φοροαπαλλαγμένα;
Αισχος και ντροπή τους! Αυτό δεν είναι πολιτκή, είναι αλητεία!

James Galbraith: "Δεν θα υπάρχει κανείς που να θέλει να ζήσει στην Ελλάδα μετά από αυτό"-"Μεταξύ καρκίνου και καρδιακής προσβολής"

 Αποσπάσματα από το άρθρο του Αμερικανού καθηγητή οικονομολόγου James K.Galbraith "Τhe crisis in the Eurozone".(Πρόκειται για τον γυιό του φημισμένου John Galbreith που εχει όμως τις δικές του  καθόλου ασήμαντες διακρίσεις)

"Η κρίση στην Ευρωζώνη είναι μια κρίση τραπεζική που ποζάρει ως σήριαλ εθνικών κρίσεων χρεών, μπερδεμένη από αντιδραστικές  ιδέες για την οικονομια, ελαττωματτική οικονομική αρχιτεκτονική και το τοξικο πολιτικό περιβαλλον ειδικά σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ελλάδα"
Οπως και η δική μας(στις ΗΠΑ) οφείλεται στον υπερδανεισμό αδύναμων δανειζόμενων (σπίτια στην Ισπανία, εμπορικό REAL ESTATE στην Ιρλανδία, δανεισμό του Δημοσίου(για υποδομές) στην Ελλάδα."
"Οι Ευρωπαικές τράπεζες μόχλευσαν για να αγοράσουν(τζογάρουν) οικιστικά δάνεια στις ΗΠΑ και όταν αυτά κατέρρευσαν άρχισαν να ξεφορτώνονται αδύναμα ομόλογα για να αγοράσουν ισχυρότερα ...σπρώχνοντας όλη την Ευρωπαική περιφέρεια σε κριση. Η Ελλάδα ήταν απλά το πρωτο ντόμινο στη γραμμή"

"Η δομή της Ευρωζωνης χειροτερευει τα πράγματα. Ενώ η ΕΕ έχει δώσει κάποιες αποζημιώσεις στις φτωχότερες χώρες, τα κεφάλαια αυτα δεν ήταν ποτέ αρκετά και τωρα προσκρούουν πάνω σε μη εξυπηρετήσιμες απαιτήσεις πληρωμων. Η Ευρώπη δεν διαθέτει εσωτερικά κανάλια αναδιανομής  πρός τα νοικοκυριά όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ... οι Γερμανοί συνταξιούχοι δεν πηγαίνουν σε μεγάλους αριθμούς σε Πορτογαλία, Ελλάδα όπως οι Νεουορκέζοι στην Φλόριντα."
 
"Οσο όλο αυτό ξετυλίγεται οι Γερμανοί καρπώνονται τα κέρδη και δασκαλεύουν τους νεους χρεώστες τους να κόψουν συντάξεις, σχολεία, να ξεπουλήσουν περιουσίες, Παν/μια, υγεία...Προσφατα οι διαλέξεις έγιναν διαταγές από το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, δειχνοντας στους Ευρωπαίους σκλάβους του χρέους ότι δεν ζούν πια σε Δημοκρατίες!"
"Οι Βόρειοι Ευρωπαίοι ξέχασαν πως η οικονομική  ενοποίηση οδηγεί σε συγκέντρωση της βιομηχανίας(και της Γεωργίας) στις πλούσιες περιοχές."

Ο καθηγητής Galbraith αναφερεται στη συνεχεια σε τεχνικές  προτάσεις που θεωρεί καλές για το ξεπέρασμα της κρίσης ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει αυτήν των Γ.Βαρουφάκη-Σ.Χόλαντ.
Μιλάει πολυ αρνητικά για την απόφαση του Οκτωβρίου λέγοντας οτι μετατρεπει το EFSF σς ένα γιγάντιο τοξικο CDO(τοξικά επενδυτικά προιόντα που προκάλεσαν την κρίση του 2008) και στη συνέχεια σε ενα γιγάντιο τοξικό CDS(αφου "εγγυάται" τα ομόλογα που θα εκδοθούν).
"Από τις καλές προτάσεις που υπάρχουν καμιά δεν θα ακολουθηθεί...Η Τραπεζική κρίση υπάρχει άρνηση στο να αντιμετωπισθεί. Η τυχη των αδυνάτων είναι στην καλύτερη περίπτωση αφημένη στην τύχη."

Μιλώντας για το μετά την ιδέα Παπανδρεου για Δημοψήφισμα σκηνικό, λεει πως "Η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μια χούντα υπαλλήλων πιστωτων αν βρεθεί κα΄ποιος για να αναλάβει τη δουλειά"

"Δεν θα υπάρχει κανείς που να θέλει να ζήσει στην Ελλάδα μετά από αυτό" λεει ο Galbraith!!
Aν υπήρχε εύκολη έξοδος  από το Ευρώ η Ελλάδα θα είχε ήδη φύγει. Η Ελλάδα όμως δεν είναι Αργεντινή με σόγια και πετρελαιο για την Κινέζικη αγορά...Αυτή είναι μια επιλογή που μόνο η Γερμανία μπορεί να κάνει. Οι άλλοι εχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε καρκίνο και καρδιακή προσβολή, βαζοντας εμποδια σε ενα μετασχηματισμό της Βόρειας Ευρώπης που ούτε οι πιθανες νίκες σοσιαλιστων σε Γερμανία, Γαλλια μπορούν να δώσουν.

"Ετσι το καζάνι βράζει" λεει ο Αμερικανός οικονομολόγος.
"Παρ όλα αυτά- κι αυτή είναι μια διαφορά σε σχεση με την Αμερική- ο λαός εκεί δεν έχει ξεχασει να παλεύει. Πορείες, διαδηλώσεις, απεργίες, Γενικές Απεργιες ξεσηκώνονται. Ειμαστε στο σημείο όπου οι πολιτικές δομές δεν δίνουν ελπίδα και η σκυτάλη περνάει σύντομα στα χέρια της Αντίστασης..."

(Μεταφραση:Γ.Σ.)

Πολυτεχνείο-Μια εκπομπή στο Ράδιο Βαθύ Κόκκινο

Μια εκπομπή με σκέψεις, διηγήσεις, εκτιμήσεις  και μουσικές που έκανα για το Ράδιο Βαθύ κόκκινο
(Κλικ στο λίνκ και ακούτε)

Γερμανία εναντίον όλων!-Γιατί η Γερμανία "δεν θέλει" να κοπεί χρήμα;

Είναι εντυπωσιακό ότι τόσες πηγές "ενημερωσης" και τόσοι αναλυτές στα επίσημα ΜΜΕ μιλούν για την άρνηση-μουλάρωμα της Γερμανίας  στο θέμα του ευρωομολόγου και της ανάγκης τυπωσης χρήματος, χωρίς κανένας να αγγίζει τον πραγματικό λόγο που οι Γερμανοί μένουν μόνιμα στο ΟΧΙ.
Υπάρχει άραγε αμφιβολία σε οποιονδήποτε από τους ηγέτες της Ευρωζώνης οτι πρεπει να κοπεί χρημα και μάλιστα άφθονο; Φυσικά και όχι. Τότε γιατί όλη αυτή η αντίδραση;

Ακούω όλες της Γερμανικές δικαιολογίες όπως ο φόβος πληθωρισμού, η "ανάγκη να δοθούν εγγυήσεις από τα κράτη που θα ευνοηθούν", το ότι δεν είναι δυνατόν να μοιρασθούν εξ ίσου τα βαρη των χρεών κλπ.
Η βασική αιτία όμως είναι η παρακάτω.
Η Γερμανία και η κ. Μέρκελ φυσικά ξέρει ότι πρέπει να τυπωθεί χρήμα για να κλείσουν οι τρύπες κι ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο χειροτερεύει η κατάσταση. Κι αν ακόμη δεν το ήξεραν τους το φωνάζουν όλοι. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί.
Το τύπωμα όμως απαιτεί έκδοση ομολόγου από την ΕΕ που να εγγυηθεί η ΕΚΤ. Ενα τόσο ισχυρό ομόλογο όμως θα ήταν μια σπουδαία εναλακτική επενδυτική λύση ,ενα "επενδυτικό καταφύγιο" δηλαδή, για τους επενδυτές ομολόγων,  που τώρα πουλάνε όλα τα άλλα ομόλογα Ευρωπαικών κρατών και αγοράζουν Γερμανικά ή το πολύ Αμερικανικά αφού και όλες οι άλλες λύσεις(νομίσματα, προιόντα, μετοχες) έχουν μεγάλες αβεβαιότητες.
Αυτός είναι και ο λόγος που το επιτόκιο δανεισμού της Γερμανίας είναι στα καλύτερά του (1,8%), τη στιγμή που όλοι οι άλλοι εταίροι κυριολεκτικά βουλιάζουν. Αυτό λοιπόν που τρομαζει όλη την Ευρώπη -η κριση στην αγορά ομολόγων - βραχυπρόθεσμα βολεύει τη Γερμανία που από σπόντα βρίσκει φθηνο χρήμα για να συντηρεί το χρεος της, που δεν είναι καθόλου μικρό στο 88-90% του ΑΕΠ της(περίπου 2,5 τρις Ευρώ).
Αν εκδοθεί ένα αξιόπιστο Ευρωομόλογο τότε τα ομόλογα της Γερμανιας θα βρεθούν στη θέση αυτών της Γαλλιας και η Γερμανία θα μπεί κι αυτή στην αλυσίδα των "υπό μόλυνση" κρατών που "πέφτουν" αυτές τις μέρες ένα-ένα σαν κίτρινα φύλλα στο πρώτο φύσημα καποιας αρνητικής είδησης ή φημολογίας. Φυσικά κάτι τετοιο ουτε αρεσει στην κ.Μερκελ αλλα και ούτε θα είχε  τρόπο να το δικαιολογήσει στους Γερμανούς εργαζομενους που έχουν γαλουχηθεί με την προπαγάνδα "εμείς οι αξιότεροι όλων" μετά την συμπίεση μισθών μάλιστα στην οποία έχουν υποβληθεί.
Ετσι προτιμούν να επιβιώνουν προσωρινά στέλνοντας στον Καιάδα όλους τους άλλους, και μαζί βεβαια την ευρωπαική τους πελατεία, τους καταναλωτές που αγοράζουν Γερμανικά προιόντα. Κατι τετοιο δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να γίνεται δεκτό από τους άλλους Ευρωπαίους κι αυτό δεν χρειάζεται εξηγήσεις. Ειναι βέβαια εντυπωσιακό το πως αντιλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι την λεγόμενη Ενωσή τους όταν πια καθε κρατος(και ο καπιταλισμός του) προσπαθεί να επιβιώσει εξαθλιώνοντας όλους τους  άλλους εταίρους του. Ηταν για γέλια χτες η κ.Μέρκελ που τολμούσε να διαβεβαιώνει "ξεκάθαρα" πως "η Ευρώπη θα παραμείνει ενωμένη", με τον Κάμερον δίπλα της να ακούει με σφιγμένα δόντια.

Αυτό που θα επιχειρηθεί λοιπόν είναι οτι με διαδικασίες εξπρές θα προσπαθήσουν να αρπάξουν ότι μπορούν από τις περιφερειακές χώρες προκειμενου να "παραχωρήσουν" το ευρωομόλογο-και να πείσουν το Γερμανικό λαό-, και την δια τύπωσης χρήματος χρηματοδότηση του χρεους των χωρών της ΕΕ που χτυπάει κόκκινο.
Κυρίως όμως θα απαιτήσουν με άγριο τρόπο τον έλεγχο των οικονομιών της Ευρώπης κι όταν λέμε έλεγχο οικονομιών μιλάμε απ' ευθείας για το Ταμείο.
Θα επιχειρήσουν εκβιαστικά δηλαδή την πανισχυροποίηση της Γερμανιας έναντι των άλλων και την απόλυτη Γερμανοποίηση της Ευρώπης πετώντας και μερικά ξεροκόματα σς επιλεγμένους εταίρους ανάλογα με τη δύναμή τους ή τον ρόλο που μπορούν να παίξουν μεσα στα πλαίσια των Γερμανικων σχεδίων.
Ειναι μια διαδικασία στα πλαίσια του εκτός ορίων καπιταλιστικού ανταγωνισμού όπου η κ. Μερκελ και οι γύρω της δεν μπορούν να κανουν πίσω από την υποστήριξη των συμφερόντων των Γερμανικών κεφαλαίων που τους έφεραν και τους συντηρουν στην εξουσία. Ανάλογες "υποχρεωσεις" όμως έχουν και οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγετες.
 Ενας οικονομικός πόλεμος λοιπόν είναι επι θύραις ή μάλλον έχει ηδη ξεκινήσει. Η διέξοδος που φαίνεται για το μεγάλο Ευρωπαικό κεφάλαιο είναι η συμμαχία εναντίον των λαών και η προώθηση λύσης αναθεώρησης των συνθηκών στα πλαίσια μιας "οικονομικής ενοποίησης" που σημαίνει για μας ρίξιμο και των τελευταίων φύλων συκής και ολοκληρωτική παραχώρηση όχι μόνον γενικά της Εθνικης Ανεξαρτησίας αλλά και των κλειδιών του Ταμειου του κράτους.
Σε κάτι τέτοιο βεβαια δεν είναι δυνατόν να υπάρχει το παραμικρό θετικό στοιχείο.
Μιλάμε για μόνιμη και δια νόμου υποδούλωση στην οποία μάλιστα απαιτουν τη συναινεσή μας!

Η χθεσινή πορεία

Δεν ήταν η μεγαλύτερη κινητοποιηση όλων των εποχών ήταν όμως μια τεράστια πορεία.
Επίσης το κλίμα του γιορτασμού της επετείου στα σχολεία είχε  πραγματικά και ουσία και νόημα αλλά και τρομερή συγκίνηση.
 Τα πράγματα έχουν σκληρύνει πολύ και είναι φανερό ότι ο λαός συσπειρώνεται κάτω από τα σύμβολά του καθώς ετοιμαζεται για τα σοβαρότερα.
Για την πορεία τώρα να πω πως το κομματι της Κλαυθμωνος το πρόλαβα στο τέλος και δεν έχω άποψη για το πόσο μεγάλο ήταν σε σχεση με τις προηγούμενες φορες. Νωρίς πάντως που ήμουν στι κέντρο γυρω στις 2-3μμ, φαινόταν ότι θα γινόταν μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση και έτσι μου είπαν ότι ήταν.
Η πλευρά του ΠΑΜΕ πάντως ήταν τεράστια, άπό τις 2-3 μεγαλύτερες  αυτού του χώρου και από τις πιο δυναμικές.

Αυτό που φάνηκε χθές πάντως ήταν ότι αφού ήταν φανερό ότι δεν έπρεπε να γίνουν επεισόδια, και για να μην τσαλακωθεί το προφίλ της μνημονιακής νεας κυβέρνησης αλλά και για να μην βαρύνει το κόστος πάλι την πλευρά ΠΑΣΟΚ που έχει και το Υπ.Προστασίας, τελικά δεν έγιναν επεισόδια εκτός από ελάχιστα.
Μηπως πρεπει να ψαχτούν μεταξύ τους τα γνωστα παιδια για το ποιος δίνει το σύνθημα;

Εδώ Πολυτεχνείο - Η πορεία ξεκίνησε

Από πολύ νωρίς από τις 2.15 κόσμος γέμιζε τη Σταδίου και την Πατησίων ενώ μικρές και μεγαλύτερες πορείες ανέβαιναν προςτην Κλαυθμώνος.
Η συγκέντρωση του ΚΚΕ είναι τώρα στα Χαυτεία.
Η Αθήνα αστυνομοκρατούμενη μέχρι τα προάστεια.
Εντονη παρουσία της αστυνομίας σε όλες τις εισόδους των σταθμών του μετρό.
Πριν λίγο τα ΜΑΤ άνοιξαν τη Β. Γεωργίου και ο κόσμος ανεβαίνει προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία.
"Καταπληκτική" η ιδέα της κυβέρνησης να κλείσει τους σταθμούς του μετρό στο κέντρο για να εμποδίσει τον κόσμο να κατέβει.Το μόνο που κάνουν είναι να εξοργίζουν κι άλλο τον κόσμο.
Η πορεία ξεκίνησε.

17 Νοέμβρη, ποτέ τόσο κοντά

17 Νοέμβρη. Σχολική γιορτή δημοτικου σχολείου στη Γλυφάδα.
Ψιχαλίζει και κάνει κρύο.
Μεσα στην αίθουσα δεν πέφτει καρφίτσα. Μου φαίνεται πως ειναι η πρώτη φορα που δεν πήγαμε μόνο "για να δουμε τα παιδιά". Σχεδόν με ευβλάβεια, σιγουρα με συγκίνηση ακουνε όλοι τα ποιηματα τα θεατρικά σκετσάκια και τους διαλόγους. Στον τοίχο ένα κρεμασμένο πανί και πάνω κατι ανάμεσα σε παιδική ζωγραφιά και πραγματικό έργο τεχνης, ενα παιδί που γράφει στον τοίχο "Ελευθερία". Στα ηχεία ο σταθμός του Πολυτεχνείου.
Το Πολυτεχνείο ζωντανευει από μικρά παιδάκια που ίσα που καταλαβαίνουν για τι πραγμα μιλάνε. Κι όμως, πρωτη φορά τόση σοβαρότητα, παλεύουν να μπουν στο πετσί των ρόλων. Χορωδία τραγουδάει το "Λεβέντης εροβόλαγε". Ανατριχίλα, αλήθεια δεν υπερβάλω. Νοιωθω σαν ναναι '75. Δεν ειναι γιορτή λέει ο δασκαλος μαζι με τα παιδιά...ειναι μάθημα.
Ακούω ενα παιδακι που λέει..."μπαμπά γιατί συγκινιέμαι;"

Η Ελλάδα βαδίζει προς την πόρτα της Πατησίων. Το '73 χειροκροτάει.
Ποτε η μερα δεν ήταν τόσο ζωντανή. Στην ουσία της...
Το απόγευμα θα ειναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση και πορεία.

Καθηγητές ανωτάτης δουλικής

Aνοίγω τηλεόραση πρωί.Εξω κρύο, μεσα κρύο.
Στην οθόνη δουλικοί καθηγητές Πανεπιστημίου της επιστήμης των Οικονομικών.
Ο Οικονομέας ρωτάει γιατί ειναι τόσο ουσιαστικό να υπογράψει ο Σαμαρας δηλωση υποταγής.
Ο καθηγητής Ν.Φίλιππας, που διδάσκει νεους ανθρώπους, λέει: "Εγω ειμαι της λογικής του Μαο(ωραία σκεφτομαι...).Ο Μάο έλεγε "άσπρη γατα ή μαυρη γατα, σημασία έχει να πιασει το ποντίκι! Εγω δε θελω να περάσει περιπετεια η χώρα  εξ αιτίας αριστερων λογικών!" Ο άλλος καθηγητής Σ.Κατρανίδης από την άλλη μεριά με τρεμουσα φωνη στο ίδιο μηκος κύματος συμφωνεί...
 Ευτυχως στη μεση ήταν ο Λ.Βατικιώτης που παρακολουθούσε άναυδος τους 2 συναδέλφους του.
"Μα οι αριστερες λογικές κυβέρνησαν τόσα χρονια;" λέει .
Οι άλλοι 2 τον κοιτούν σαν εξωγήινο.
Το αν η απαίτηση υπογραφών είναι εκβιασμός έξω από καθε όριο δεν τους απασχολεί ούτε λίγο.
Το ότι στην Ευρώπη τόσο πολλοί, ακόμη και εκπρόσωποι συντηρητικών κομμάτων, ανατριχιάζουν με την κατάφορη παραβίαση στοιχειωδών κανόνων, δεν το παρατήρησαν καν.
Το αν η υποταγή έχει πίσω της μια ολόκληρη ουρά από νέες απαιτήσεις των τραπεζιτών και των υπαλλήλων τους επίσης δεν τους συγκινεί.
Δούλοι μέχρι το κόκκαλο. Το μόνο που τους νοιαζει είναι να γίνει η δουλειά τώρα... αυριο βλέπουμε. Υπερηφάνειες και τετοια ειναι γραφικότητες που δεν κατατίθενται σε λογαριασμούς, αρα αχρηστα πράγματα. Αλλωστε αυτό είναι το μεδούλι των μοντερνων οικονομικών.
 Η κυριαρχία της χειρότερης μορφής λογικής κόντρα σε αρχές και αξίες ακριβώς στην επέτειο της 17 Νοέμβρη...
Ηθελα να ξέρω πως τους ανεχονται οι φοιτητές στα αμφιθέατρα.

Παπαδήμος: Ανία, βαρεμάρα και "αισιοδοξία" με το στανιό

 Εμμονή στην καταστροφική πολιτική του μνημονίου χωρις αναστολές

 Δε νομίζω οτι χρειάζεται να αφιερώσουμε πολύ χρόνο για κριτική στην ομιλία του κ.Παπαδήμου(ειλικρινά δυσκολεύομαι να τον πω Πρωθυπουργό...) στη Βουλή.
Για όποιον είδε και ακουσε τα πράγματα ήταν καθαρά και σαφή. Εμμονή στην εφαρμογή της καταστροφικής πολιτικής του μνημονίου χωρις αναστολές. Και γι αυτόν, το μνημόνιο είναι ο μόνος δρόμος.

Σαν να μην έγινε τίποτα δηλαδή. Σαν να μην ξεσάλωσε η ανεργία, σαν να μη στεγνωσαν τα Ταμεια, σαν να μην έφτασε ο απλός λαός σε κατάσταση μη περαιτέρω, σαν να μην καλπάζει η ύφεση στα αχαρτογράφητα.
Οπότε το να περιμένει κανεις οποιοδήποτε φως από αυτή την κυβερνηση είναι τουλάχιστον αφελές και σίγουρα εντελώς ανόητο.Μια σφαίρα "αισιοδοξίας" καρφώθηκε δολοφονικά στο κεφάλι μας ακούγοντάς τον.
Οι γενικές αναφορές σε αδυναμίες της εφαρμογής της πολιτικης αυτής(και οχι της ίδιας της πολιτικής) που άφηναν κάποια υπονοούμενα για χαλάρωση εισπρακτικών πολιτικών δεν επεισαν οτι μπορεί να έχουν κάποιο πρακτικό αντίκρυσμα, αφου και πάλι, και  μάλιστα ίσως πιο έντονα αυτη τη φορά, το κύριο ζήτημα παραμένει η υπακοή στη βούληση των "εταίρων" και των δανειστών και "η εφαρμογή και τήρηση των (καταστροφικών) δεσμεύσεων".
Κατα τα άλλα αυτό που είδαμε και νιώσαμε ήταν ένας άνευρος, ανιαρός και βαρετός λόγος, που ακόμα κι αν είχε κάτι να προσθέσει δεν θα ενέπνεε κανέναν.
Δεν νομίζω οτι ο κ.Παπαδημος έχει συνειδητοποιήσει που βρίσκεται, όπως και κανεις άλλος με αποδοχές σαν αυτες που είχε εκείνος ως Τραπεζιτης είτε της ΤτΕ είτε ως αντιπρόεδρος της ΕΚΤ. Δεν εχει κανένα απολύτως λόγο να δει τι συμβαινει. Οσο κι αν υποπτευεται το τι θα αντιμετωπίσει δεν είναι δυνατόν να έχει οποιαδήποτε ευαισθησία που θα τον προστατευε ίσως από κακοτοπιές υπερβολών στις εφαρμογές των σκληρων πολιτικών που εχει κατα νού.
Ειδαμε ακόμα έναν άνθρωπο που ήρθε για να φυγει σύντομα, και που περισσότερο έβγαζε μια αύρα αγγαρείας ή στην καλύτερη περίπτωση μια διάθεση Δημοσίου υπαλλήλου που απλά του ανατέθηκε να εφαρμόσει(όσο μπορέσει...) και όχι να επινοήσει ή να δημιουργησει νεες πολιτικές. Ξερει πολύ καλά ότι θα εχει μια σύντομη θητεία, οπότε δεν χρειάζεται να αγχωθεί ιδιαιτερα για το τιποτα.
Με λίγα λόγια βλέποντας τον θα σκεφτόταν κανείς. Καλά τόσον καιρό παρακολουθώντας την πορεία των πραγμάτων αυτό ηταν το καλύτερο που ειχε να "προσθεσει". Ενα copy paste προηγούμενων κυβερνητικών ομιλιών (μπλαμπλακιών που λέει κι η Ελληνοφρένεια) χωρίς ούτε μια σταλα καινούργιο; Τετοια αγωνία για τον τόπο;

Κλεινοντας  απλά θα θυμίσω μια μικρή παράγραφο από ομιλία του ακριβως εναν χρόνο πρίν όπου -μιλώντας όπως λέει ο ίδιος "ως οικονομολόγος και κεντρικός τραπεζίτης"(για να μη λένε διάφοροι πως δεν ειναι τραπεζίτης δηλαδή)- δίνει την ετυμηγορία του για το θεμα της εκτίναξης των ελλειμμάτων στην Ευρωζώνη και ουσιαστικά ομολογεί ότι δεν ευθύνονται οι λαοί για τον εκτροχιασμό αλλά το ξεδίπλωμα της χρηματοοικονομικής κρίσης. Μόνο που και παλι αυτοί που δεν έφταιξαν αυτοί πρεπει να πληρώσουν για "να τηρηθούν οι δεσμεύσεις". Λέει λοιπόν τότε(Νοέμβρης 2010):

 "Στη ζώνη του ευρώ, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε, κατά μέσο όρο, σημαντικά στο 6,3% το 2009 από 0,6% το 2007. Δεν αναμένεται δε ουσιώδης βελτίωση το 2010 και 2011 (Διάγραμμα 1). Πολλοί και διάφοροι παράγοντες συνέβαλαν στην επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών. Οι παράγοντες αυτοί περιελάμβαναν: πρώτον, τη “δραστηιοποίηση” των “αυτόματων σταθεροποιητών” ως αποτέλεσμα της έντονης συρρίκνωσης τη οικονομικής δραστηριότητας, δηλαδή, την καθίζηση των φορολογικών εσόδων λόγω της κάμψης της παραγωγής και των εισοδημάτων· δεύτερον, την επίδραση των ειδικών δημοσιονομικών μέτρων που πήραν πολλές χώρες για να ενισχύσουν την οικονομία τους και, τρίτον, την κρατική στήριξη του χρηματοπιστωτικού τομέα."
 Χθες δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πως φθασαμε εδω όπως θα περίμεναν δικαίως πολλοί να κάνει σαν διακεκριμένος οικονομολόγος που ήταν σε ανώτατες θέσεις του συστήματος.

 Απλά περιορίστηκε σε αναφορες με γνωστή συνέχεια όπως αυτή:


 "Η πορεία θα είναι ανηφορική και δύσκολη. Η έξοδος από την κρίση με τους καλύτερους δυνατούς όρους και η επιστροφή της ανάπτυξης και της πλήρους απασχόλησης δεν θα πραγματοποιηθούν χωρίς κόστος προσαρμογής, χωρίς θυσίες"
 Ευχαριστούμε μα δεν θα πάρουμε.
Ως γνωστόν οι θυσίες θα προκαλέσουν σίγουρα και πάλι "την καθίζηση των φορολογικών εσόδων λόγω της κάμψης της παραγωγής και των εισοδημάτων" όπως έλεγε και γνωρίζει και ο ίδιος, και μάλιστα σε ένα σημείο πολύ πιο κρίσιμο από ότι τότε για μια πληγωμένη και καταρρέουσα οικονομια όπως η δική μας.

Αλλα τι τον νοιάζει. Αυτός είναι ένας απλός συνταξιούχος καθηγητής που σε λίγο δεν θα είναι καν εδώ...

Δημοσκοπήσεις-Εκτίμηση ψήφου και νέα κυβερνηση

στο εδώ και τώρα 

Δημοσκόπηση MRB: Μνημονιακή τραγωδία-Ανοδος της Αριστεράς


Δημοσκοπήσεις για τη νεα κυβερνηση


Δημοσκόπηση Public Issue-Eκτίμηση ψήφου:ΚΚΕ 11%, ΣΥΡΙΖΑ 12%, ΔΗΜ.ΑΡ. 7,5%!

Le Monde: "Μήπως το EFSF είναι ωρολογιακή βόμβα;"

Μήπως τελικά κάτι δεν πάει καλά με το ίδιο το EFSF; Ο Γάλλοι άρχισαν ήδη να αναρωτιούνται.
Σε  άρθρο στην πρώτη σελίδα της διαδικτυακής έκδοσης του Le Monde o αρθρογράφος βάζει πλεον ανοιχτά το ερώτημα:
"Μήπως το EFSF είναι ωρολογιακή βόμβα;"
Στην σύντομη ανάλυση που ακολουθεί αφήνει αιχμές για το EFSF (αλλά και την απόφαση του Οκτωβρίου), σχετίζοντας το με την άνοδο του κόστους δανεισμού της Γαλλίας από το 2,5% όπου βρισκόταν τον περασμένο μήνα στο 3,5% αυτή την εβδομάδα.
Συγκρίνοντας με το λιγότερο του 2% του κόστους δανεισμού της Γερμανίας, αναρωτιεται επίσης για το πόσο έγκυρη μπορεί να είναι η αξιολόγηση του tripleA για τη Γαλλία όταν το χασμα αναμεσα στις 2 ηγέτιδες χωρες διευρύνεται.
"Το λάθος της S&P την περασμένη βδομάδα (που υποβαθμισε την Γαλλία και μετα απέσυρε την υποβάθμιση) δεν εξέπληξε κανέναν" λεει ο συντηρητικος LeMonde.
Αμφιβολιές επίσης εκφράζει και για την αξιολογηση του ίδιου του EFSF (που η χρηματοδότησή του βασίζεται στις χωρες που συμμετεχουν στην Ευρωζώνη  με συμφωνημένα ποσοστά και όπου το 37% των εγγυήσεων προέρχεται απο προβληματικές χώρες!) λέγοντας καθαρά πως δεν αξίζει το τριπλο Α.

"Οι επενδυτές δεν θεωρούν ούτε τη Γαλλία ούτε το EFSF υπογραφές πρώτης γραμμής" λέει το αρθρο, ενω αναφερεται και στη δήλωση του Β.Πούτιν που ζητάει από την ΕΚΤ να εγγυηθεί για τις δεσμεύσεις του EFSF δείχνοντας έτσι την χαμηλή του εκτίμηση γι αυτό.

"Ολες οι εκδοχές του EFSF που έχουν παρουσιαστεί δημιουργουν σύγχυση και αβεβαιότητα" τονίζει και τελειώνει λέγοντας:"Με 306 δις Ιταλικού χρέους να λήγουν μεσα στο 2012 πρέπει να φτιαχθεί ένα εργαλείο αποτελεσματικό και ρεαλιστικό".

Γιατί επιμένουμε στην αποτυχία; 

Ως γνωστόν ο μηχανισμός του EFSF ειναι το βασικό εργαλείο πάνω στο οποίο βασίζεται η "διάσωση" της Ελλάδας(και των άλλων χωρών που ακολουθούν) και επομένως η περίφημη "υλοποίηση των αποφάσεων του Οκτωβρίου".
Ειναι πιο φανερό από φανερό ότι η δομή του θα αναθεωρηθεί αφού έχει ήδη προκαλέσει την πτώση της Ιταλίας (και της Ισπανιας) και απειλεί όλο το οικοδόμημα του ευρώ μέσω επερχόμενης υποβάθμισης και της Γαλλίας.
Σε αμφιβολία επίσης βρίσκονται και τα άλλα σημεία της απόφασης όπως η δήθεν εθελοντική συμμετοχή των τραπεζών και του κερδοσκοπικού ιδ.τομέα(PSI), αλλά και περίφημη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που έχει πάρει κάτι μήνες αναβολή και δείχνει πως μάλλον θα επιχειρηθεί μέσω καταστροφής της πραγματικής οικονομίας ήδη δεινοπαθούντων από την ύφεση κρατών. Οι τράπεζες έχουν πλέον κάθε λόγο να αποφεύγουν την δανειοδότηση της αγοράς καθώς θα επιχειρούν το μάζεμα του ενεργητικού τους για να βρεθουν στο 9% της κεφαλαιακής επάρκειας(ιδια κεφάλαια/ενεργητικό).

Να πούμε βέβαια οτι τα υπόλοιπα "εργαλεία" ή συνοδευτικά μέτρα οπως π.χ. η σκληρή λιτότητα είναι ακόμη χειρότερα.

Κατα τα άλλα εδώ, όλα τα λαμπρά παλληκάρια της νέας κυβέρνησης αλλά εν χωρώ  και τα ΜΜΕ που τους στηρίζουν, κάνουν ευαγγέλιο την υλοποίηση μιας καταστροφικής απόφασης που ήδη μετράει μέρες μεχρι την αναθεώρησή της από μια ακόμη "Τελική λύση σωτηρίας".
Το σάπισμα του πολιτικού συστήματος εξουσίας που πλέον ξεκαθαρίζει την ταυτότητα του με τη συμμετοχή των 3 στην μνημονιακή κυβέρνηση "σωτηρίας", αλλά και η απόλυτη αποσάρθρωση της αξιοπιστίας του βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Σηκώνεται αέρας στους δρόμους

Βλέπω τη μερα να φευγει κατσουφα μες τα σκοτάδια της.
Αφηνει σε λίγο πίσω τους έξι άσσους της και ξυνει το κεφάλι της με απορία ρίχνοντας κάτι σκυφτά απαξιωτικά γελάκια.
Ο Γιωργος επιτελους έφυγε, ο Παπαδήμος ήρθε, το ΠΑΣΟΚ έκανε το καθήκον του, η ΝΔ στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων  που ζεί αυτή η έρμη η πατρίδα, ο Καρατζαφέρης αγκαλιάστηκε με τα καμάρια του και τα μπουμπούκια του για το μεγάλο σουξε που έκανε με 4 θεσεις στο κάδρο της σωτηρίας και τα κανάλια της ενημέρωσης πιάσανε δουλειά.
Κι η Ελλάδα που ψήφισε σοσιαλιστές πριν 2 χρόνια, τωρα χωρίς να τη ρωτησει κανείς βλέπει στο υπουργικό συμβούλιο τους υπουργούς των 2 κομμάτων που την κατάντησαν σε αυτό το χάλι χέρι-χέρι, πασπαλισμένους με καρυκευματα επικίνδυνων ακροδεξιών εξουσιοδιψασμένων.
 Να βλέπεις το Χρυσοχοίδη να μιλάει αισιόδοξος για το μέλλον και δίπλα του να στέκει εγγυητής των θεσμων ο Άδωνις και να τρελαίνεσαι!
Στις οθόνες στήθηκαν γλέντια αισιόδοξων τεχνοκρατών που "επιβεβαιώθηκαν" και δηλωσαν ικανοποιημένοι που επιτέλους κυριάρχησε η φωνή της λογικής.

Η προπαγανδα ανελαβε να βάλει τα πράγματα στη θεση τους. Η πολιτικοί αποδείχτηκαν λίγοι λενε(όχι βεβαια αυτοί που κυβερνησαν αλλά όλοι γενικά) κι έφτασε η ώρα των ειδικών τεχνοκρατων που αποδεσμευμενοι από τα κομματικά δεσμα θα πάνε τον τόπο μπροστά! Σαν να ακους τους οπαδούς του Μεταξα όταν απαλλάχτηκαν από τη Δημοκρατία και τα μιάσματα τον Αυγουστο του '36. Σαν να βουίζουν ξανα στα αυτιά οι εθνοσωτήριοι λόγοι της εποχής της χούντας. "Οι πολιτικοί απέτυχαν να δώσουν λύσιν..." Ανατριχίλα.

Αρχιζει τώρα ένα άλλο παιχνίδι διαστροφής της πραγματικότητας.
Ο Παπαδημος δεν είναι τραπεζιτης λένε! Το άκουσα σε 2-3 ραδιόφωνα το πρωί σε 5 λεπτά. Ο μεχρι πριν λίγα χρόνια κεντρικός τραπεζίτης της Ελλάδας και αντιπρόεδρος της ΕΚΤ δεν ειναι τραπεζίτης! Και ξόδευαν δεκάλεπτα για να πείσουν ότι το άσπρο δεν είναι άσπρο.
Η οικονομική κρίση δεν υπήρξε ποτέ. Δεν ήταν αυτό που νομίζαμε. Δεν έφταιξαν οι τράπεζες ούτε η κερδοσκοπία των αγορών. Εφταιξαν οι πολιτικοί που απέτυχαν να δώσουν λύσιν. Το μνημόνιο δεν απέτυχε, οι πολιτικές που διέλυσαν τη χωρα δεν είναι καν το θέμα μας...
Η δανειακή σύμβαση που δεν θα πέρναγε από τη Βουλή τώρα είναι εθνικός στόχος!!
Πανω που τα επιχειρήματα δεν είχαν πια πελάτες άντε πάλι από την αρχή. Σε λίγο θα αρχισουμε να φταίμε και πάλι εμείς "διότι δεν συνεμορφώθημεν προς τις υποδείξεις..." Τις νέες.
Δευτερος άξονας. Η ΝΔ δεν συγκυβερνά, απλά στηρίζει τη σωτηρία της χωρας μεχρι νεωτέρας...
Τριτος άξονας. Μιλουν για "τα κόμματα που επιτέλους συμφωνησαν" βγάζοντας απ' έξω την Αριστερά λες κι είναι αμελητέα ποσότητα.
Δεν συμφωνησαν όλα τα κόμματα λοιπόν, ούτε τα κόμματα είναι τα γνωστά 3 σωτηριοδουλοπρεπή. Και μαλιστα δεν συμφωνησαν εκείνα τα κόμματα που εκφράζουν την άποψη που λέει όχι στα μνημόνια και βεβαια είναι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Αλλα και αριθμητικά η Αριστερά πλησιάζει η και ξεπερναει ίσως το 30% ενω φυσάει πολύς αέρας προς τα κεί...

Αρχισαν λοιπόν ξανα τα ψευτικα τα λόγια τα μεγάλα πως επιτέλους θα πρέπει να βρεθεί λύση, και πως τώρα διαμορφώνεται ένα νέο ελπιδοφόρο σκηνικό, πως θα αξιοποιηθεί το αναξιοποίητο δυναμικό και θα μπούμε σε μιαν άλλη πορεία, πως θα λάβουμε υπ'όψιν όλους τους παράγοντες και τα στοιχεία και θα πάρουμε "εκείνα τα κατάλληλα μέτρα που χρειαζονται" για να "βγούμε από το τούνελ".
Γενικολογίες, κλισέ, άδεια λόγια χωρίς νόημα, μπουρδολογία απελπισμένων που δεν εχουν βεβαια ιδέα για το τί θα μπορούσε να κανει το σύστημα για να ξεφυγει από τις δίνες που το τραβάνε στον πάτο. Κι η ανεργία να ουρλιάζει παρούσα με 18,5% Αυγουστο μήνα. Παρτε λοιπόν "εκείνα τα κατάλληλα μέτρα που χρειαζονται", απολύοντας κι αλλους με "διαρθρωτική" σοφία.

Πισω από όλα αυτα βλέπει κανείς το νήμα που συνδεει όλες αυτές τις λογικές. Τον κοινό τους τόπο.
 Και ποιος ειναι αυτος; Μα το ότι ο λαός, αυτός ο μαλάκας που πληρώνει το λογαριασμό, δεν υπάρχει! Δεν τον ρωταει κανείς. Δεν παίζει ρε φιλε, δεν υπήρξε ποτέ.
Δεν έβγαλε ποτέ άχρηστα τα μέτρα τους. Δεν τους ανάγκασε σε λάθη απελπισίας, δεν αμύνθηκε με συνεχόμενες κινητοποιήσεις, απεργίες, καθημερινές διαδηλώσεις, καταλήψεις και πορείες πετώντας στα μούτρα τους τις πολιτικές εξαθλίωσης της ζωής του και ρίχνοντας στον καιάδα το πολιτικό μέλλον της προηγούμενης κυβέρνησης. Απλά απέτυχαν τα πρόσωπα. Ενω τωρα θα τα καταφερουν γιατί αναλαμβάνουν οι άξιοι. Μόνο που ρίχνοντας βλέμα στο υπουργάτο δεν βλέπεις κανέναν άγνωστο. Τι γελοιότητα...

Βεβαια για άλλη μια φορά  αναπνέουν λάθος αέρα, πίνουν ληγμένες λογικές και φουμάρουν άλλη πραγματικότητα, αφού πάλι ετοιμάζονται να μπούν στα σπίτια μας ακάλεστοι.
Ας έρθουν λοιπόν, θα καλοπεράσουν.
Ακουσα το πρωί στο ραδιόφωνο εκτός των "ειδικών" και δηλώσεις απλών ανθρώπων της δουλειάς όπως και συνδικαλιστών που περιμένουν. Με το όπλο παρά πόδας.

Σηκώνεται αέρας στους δρόμους
Καλό βράδι σύντροφοι, καλό βράδι.

Ο Γιωργος στην υπηρεσία της επανάστασης!-Αβε Παπαδήμο....

M' αρέσει τελικά ο Γιώργος! Ειναι τελικά πραγματικός σοσιαλιστής!
Με τις απίστευτες παρεμβάσεις του αποκάλυψε το αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρώπης και των γελοίων υπαλλήλων τυπου Ολι Ρεν, αλλά και αποδόμησε μέχρι εκεί που δεν πάει  το πολιτικό συστημα εξουσίας.  Η Ευρωπη ποτε μαλλον δεν θα ήταν πιο μισητή στους λαούς της από ότι τώρα. Το λαό δε κοντευει να τον μπολσεβικοποιήσει μόνος του σε χρόνο μηδέν ενω τους στρατιωτικούς κοντεύει να τους κάνει κι αυτούς Αντιαμερικάνους και Αντι νατοικούς.
Αν δεν πει κανείς μπράβο για όλα αυτά τι να πει;

Μαλιστα ακόμα και την τελευταία στιγμή συνεχίζει το έργο του καταστρεφοντας κι άλλο και το ΠΑΣΟΚ αλλά και διάφορα πρόσωπα ξεχωριστά.
Η χθεσινη επιλογή Πετσάλνικου δεν έσπασε απλά νεύρα. Εκανε άλλο ένα μεγάλο ποσοστό εναπομεινάντων ΠΑΣΟΚτζ'ηδων να μισήσουν το κόμμα που ψήφιζαν.

Οσο για το θεμα Παπαδήμου έχω να πω δυο πράγματα.
Πρωτο: Από ακατάλληλη και μεθοδευμένη επιλογή από το σύστημα-αφου και εκπρόσωπος του τραπεζικού συστήματος είναι αλλά και εναντίον της απόφασης του Οκτωβρίου με την υπονομευτική δήλωση που ειχε κανει εναντια σε μεγάλο κουρεμα πριν από την κυβερνηση- τελικά ο κ.Παπαδημος παρουσιάζεται περίπου ως μεσίας για να μην πώ σαν λαική απαίτηση! Ε , όχι δα...
Ο Παπαδήμος ειναι επιλογή καθαρά των τραπεζιτών και των αγορών κι αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή όταν ανεβαινε το ελλ.χρηματιστηριο με το που ακούστηκε την περασμενη εβδομάδα το όνομά του, την ιδια στιγμη που βούλιαζε η Ευρώπη.
Δευτερο:Ειναι ολοφάνερο οτι το μόνο για το οποίο δεν νοιάζονται είναι για το τί λέει ο λαός. Σαν να μην υπάρχουμε. Λες και θα σταματήσει η λαίλαπα την άλλη μερα οπότε πρεπει να παρακαλάμε να τελειωσει η ταλαιπωρία για να συνεχισθεί η υπέροχη ζωή μας! Δεν είναι απίστευτος ο τροπος που προσπαθούν να διαστρεψουν την πραγματικοτητα;
Για άλλη μια φορά βάζουν τον άμεσα ενδιαφερόμενο στην άκρη στο ρόλο του μαλάκα που πληρώνει το λογαριασμό κι αυτοί αναλαμβάνουν εργολαβία τη "σωτηρία της πατρίδας".
Περιμένουν οτι θα το δεχτούμε με ιαχές
"Αβε Παπαδήμο, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετουν"!

Υ.Γ.Πάντως η Ευρώπη έχει πλέον άλλη αγωνία. Τα σπρεντ της Ιταλίας χτυπησαν 570 και το επιτόκιο δανεισού της 7,40%! Η κατάσταση μυρίζει μηχανισμό. Εκρηκτικό μηχανισμό...

Ο παλιός κόσμος που γκρεμίζεται - Η Ευρώπη φοράει το μαύρο χιτώνα της

Στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι ειναι ουσιαστικά υπό παραίτηση.
Στην Ισπανία βαδίζουν σε πρόωρες εκλογές.
Στην Ελλάδα η κυβερνηση ΠΑΣΟΚ εχει ουσιαστικά καταρρευσει και περιμενουμε το όνομα του νεου Πρωθυπουργού σε ένα τοπίο απίστευτα θολό και για το τώρα και για το αυριο.
Στις  άλλες ευρωπαικές χωρες τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Στη Γαλλία ο Σαρκοζί θεωρείται τελειωμένος αλλά ακόμη και στη Γερμανία όλοι αμφισβητούν όλους.
Στην Αγγλία τέλος το καλοκαίρι άφησε τα σημάδια του με όλα όσα εγιναν με το ξέσπασμα οργής των εξαθλιωμένων.

Στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα η παρέλαση διατόντων αναλυτών, ειδικων, καθηγητών Παν/μίου που παιζουν τα πτυχία τους κορώνα γράμματα όλο και φουντώνει.
Ανθρωποι, θεσμοί, αστικά κόμματα κι εξουσίες μπαίνουν στο καμινι τις κρίσης για να βγουν κουρέλια μετά από λίγο σε Ελλάδα και  Ευρώπη.

Παρακολουθώ έναν καθηγητή που εκανε ντεμπούτο στην απόφαση του Ιουλίου αποθεώνοντάς την, να συνεχίζει να βομβαρδίζει το κοινό με άθλιες ανακρίβειες, ανόητους εκβιασμούς και έντεχνες παραλήψεις για να βγάλει το μεροκάματό του. Ηταν κι αυτός στην παρέα που μας ζάλισε από την Κυριακή ότι αν μεχρι το βράδυ δεν είχαμε κυβερνηση θα μας έδιωχναν από την ΕΕ και το ευρώ!
Σήμερα Τρίτη βράδυ δεν έχουμε ακόμη λευκό καπνό αλλά κανείς δεν συζηταει για εξοδο από το ευρώ πια. Μαλλον το αντίθετο συμβαίνει συμφωνα με τις δηλώσεις Ακερμαν και Βεστερβέλλε.Πως θα πάει αύριο στο αμφιθέατρο;
Παράλληλα στα λαμπερά Ευρωπαικά σαλόνια, στο κεντρο των αποφάσεων οι εκβιασμοί δίνουν και παίρνουν μπροστά στα ματια έκπληκτων συντηρητικών Ευρωπαίων, ξεπερνωντας όμως επικίνδυνα όρια που δεν μπορούν παρά να εχουν βαρύ  πολιτικό κόστος για τους εκβιαστές.
Ολο το άθλιο και αηδιαστικό σκηνικό των ηγετών που εκβίαζαν την Ελλάδα απαγορευοντας της να κανει δημοψήφισμα αν δεν αποφάσιζαν εκείνοι για το ποιο θα είναι το ερωτημα δεν πέρασε απαρατήρητο βεβαια από τους λαούς της Ευρώπης που έλαβαν το μηνυμα και την προειδοποίηση.
Η αισχρή απαίτηση του Eurogroup για ενυπόγραφη έγκριση της δανειακής σύμβασης και των μέτρων που ακόμη δεν υπάρχουν(!!) απο τα 2 κόμματα που συμμετέχουν στην υπό δημιουργία κυβέρνηση ρίχνει και το τελευταίο φύλλο συκής από την Ευρώπη των μονοπωλίων και των τραπεζιτών που παρίστανε τόσον καιρό την Ευρώπη της δημοκρατίας και των θεσμών.(Ταπεινή μου γνώμη είναι οτι μπορεί να πρόκειται για σοβαρό λάθος του Εurogroup και του Ο.Ρεν που υποτιμούν πολύ την κατάσταση στην Ελλάδα και τραβάνε το σκοινί πιο πολύ από όσο τους παίρνει)
Μια τέτοια χυδαία φασιστική συμπεριφορά, δεν μπορεί φυσικά να μην στοιχίσει και στα πρόσωπα που την έκφρασαν αλλά και στους θεσμούς.
Η Ευρώπη φοράει το μαύρο χιτώνα της.
Οι λαοί το διαβάζουν και αυτό και σχεδιάζουν τις απαντήσεις τους.

Ολο αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω είναι ένα κλασικό κρισιακό σκηνικο που εξελίσσεται μπροστά στα ματια μας αποδομώντας και διαλύοντας αργά το υπάρχον πολιτικό σύστημα εξουσίας τονίζοντας συγχρόνως την ανάγκη δημιουργίας νεων Δημοκρατικών δομων κατω από τον έλεγχο του λαού, που να αντικαταστήσουν τις παλιές που σαπίζουν και καταρρέουν.