Ανεμοι 8-9 Μερκελ - Ανάψτε τις φωτιές στο φούλ

Ανεμοι 8-9 Μερκελ απ' το πρωί. ΠΑΓΟΣ!
Ανάψτε τις φωτιές στο φούλ. Κινδυνος-Θάνατος.
Κι η Ελλάδα η αθάνατη, αν την αφήσεις πεθαίνει άνετα...
Κι αν δεν πεθαίνει η Ελλάδα οι Ελληνες πεθαίνουμε μια χαρά.

 Πριν λοιπόν τελειώσουν οι "διαπραγματευσεις έχουν αρχίσει οι προειδοποιητικές βολές που μιλάνε για έλληνες βουλευτές που θα κάνουν το καθήκον τους (μακάρι νάξεραν κι αυτοί κι ο λαός ποιό είναi΄αυτό το έρμο το καθήκον) και για τον περήφανο λαό που κατανοεί.
Aναπόφευκτα έπεσαν και οι απαραίτητες ομίχλες προπετάσματα καπνού ΄΄οπως η επιτροπολογία που εξορκίζει το διορισμό επιτρόπου, αλλά θεωρεί νίκη και υποχώρηση του εχθρού την από μακριά επιτροπεία και τον επι της ουσίας απόλυτο ελεγχο του προυπολογισμού από τους δανειστές.

Aυτό που με αηδιάζει πάντως είναι οι "περήφανες δηλώσεις" τύπου Μπακογιάννη και ΛΑΟΣ. Που βεβαια θα τις ακούσουμε σήμερα αυριο και σε άλλες βερσιόν από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Παπαδημους και σία.

Η Μπακογιάννη λοιπόν έστειλε "αυστηρό μήνυμα στους Ευρωπαίους φίλους"(όταν οι λέξεις χάνουν απόλυτα το νόημα τους), και είπε πως ο λαός μπορεί να αντέξει πολλές θυσίες αλλά δεν μπορεί να αντέξει προσβολές!
Οπότε επειδή όλοι οι έξυπνοι δανειστές και δυνάστες καμια διάθεση δεν έχουν να προσβάλουν με λόγια, μπορούν μια χαρά να μας το κάνουν και στο μουγκό, ας προχωρήσουν σε πράξεις και στις πολλές θυσίες που ζητάνε που  όπως τους διαβεβαιώνει η Μπακογιάννη μπορούμε να τις αντέξουμε! Τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν οι "άνθρωποι" επομένως τα λόγια είναι περιττά.
Ο Καρατζάφ από την άλλη είπε σε θεατρικοδραματικούς τόνους οτι μπορούμε να κάνουμε όλες τις υποχωρήσεις, εκτός από την υποχώρηση στην εθνική μας υπερηφάνεια.! Τι μαλακίες Θεέ μου...
Αν το μεταφράσουμε, είπε ότι μπορούμε να δεχτούμε να στήσουμε κώ... αρκεί να μη μας βρίζουνε κι από πάνω. Με το γλυκό ρε μάγκες. Με το γλυκό...
Βρισκόμαστε λοιπόν σ'ένα κρισιμο "εθνικό" σταυροδρόμι, που όμως, όπως θα δούμε άμεσα και καθαρά, σύσωμος ο κόσμος του χρήματος  και όλοι οι εθνοκάπηλοι σωτήρες του έθνους που κάνουν καριέρα με ελληνικά ονόματα και ταυτότητες, θα ουρλιάζουν πατριωτικές αρλούμπες κι ανοησίες την ώρα που θα μαχαιρωνουν πισώπλατα  την πραγματική πατρίδα, που δεν είναι άλλη από τους ανθρώπους που ζούν σ'αυτό το  παγωμένο τοπίο που λέγεται Ελλάδα.

Κι όπως λέει κι ο φίλος Χαρρυ Κλύνν "Δε φτάνουν οι κορώνες, πάρτε και κοτρώνες"

Σταθμίζοντας ή κάπως έτσι

Παράξενο μα η ζωή αστράφτει περισσότερο πιστεύω
στην εξαθλίωση
λεπταίνει ο χρόνος, εξοντώνει η πικρή πολύφυλλη απουσία τα δευτερόλεπτα στα τέρματα των αριθμών ωσάν μικρόβια.
Ητανε λέει δουλειά μας η ποίηση κι αφήναμε την αλήθεια να τρέχει απ' το χαλασμένο καζανάκι.
.            .              .               .Νίκος Καρούζος.             .             .               .

Το δικαίωμα στη σκλαβιά- Θα πανηγυρίσουμε;

Μεγάλη αγωνία έπεσε αυτές τις κρύες μέρες.
Προχωράει τελικά καλά το PSI; Θα έχουμε θετική κατάληξη; Κι αν ναι όπως ελπίζουν οι "ειδικοί" μετά θα περάσουμε στο επόμενο που είναι και το "κύριο" που ειναι η περίφημη νέα δανειακή σύμβαση; Θα βγεί κάτι καλό στο τέλος από όλα αυτά;
Πολλά  άλλα τέτοια ερωτήματα ακούγονται "πλήρη από έλλειψη νοήματος" όπως θάλεγε κι ο κυρ Νικος ο Καρούζος.
Με μια φράση θα πω οτι όλα αυτα δεν έχουν νόημα από τη στιγμή που δεν  ρωτάμε "θετικό για ποιόν". Ρωτώντας λάθος ερωτήσεις, λάθος απάντηση θα παίρνουμε.

Αυτο που πρέπει  να καθαρίσουμε μέσα μας είναι το ολοφάνερο και γνωστό, ότι το λεγόμενο PSI-ή σωστότερα περικοπή λόγω αδυναμίας πληρωμών του χρεους- είναι συνδεμένο και μάλιστα με εκβιαστικό τρόπο με τους όρους της δανειακής σύμβασης. Μας το είπαν όλοι οι "εταίροι" όταν άρχισαν οι διαπραγματευσεις, αλλά και οι εδώ υπάλληλοί τους, ότι τα δυο αυτά πάνε πακέτο, οτι το ένα είναι προαπαιτούμενον του άλλου.
Με αυτή την έννοια όσο "καλό" κι αν μας φανεί το κούρεμα, δεν θα είναι παρα ένα φθηνό δόλωμα για να κάνουμε όλες τις υποχωρήσεις που χρειάζονται -κι εκεί είναι όλο το ζουμί- για να πάρουμε το νέο δάνειο, το οποίο παρεμπιπτοντως θα πάει όλο μα όλο, ουτε δεκάρα αλλού, στην εξυπηρέτηση του "ακούρευτου' χρέους. Εκτός βέβαια του κομματιού που θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Θα μου πείτε, καλά και τα ασφαλιστικά Ταμεία που πληρωνουν τις συντάξεις για τις οποιες έσκιζαν τα ρούχα τους οι υπουργοί μας κι οι υπεύθυνοι προπαγάνδας; Μμμμμ...μάλλον τα ξέχασαν στη σωτήρια συμφωνία που ετοιμάζουν όπως φαίνεται.
Τωρα λοιπόν που έφτασε η ώρα των πανηγυρισμών, εγώ ο άθλιος δεν ξερω για ποιο πράγμα να πανηγυρίσω.

Να πανηγυρίσω που το χρεός μπορεί-που δεν νομίζω- να γίνει βιωσιμο(που λέει ο λόγος δηλαδή), στο 120% το 2020; Τι λέμε τώρα; Εδω δεν ξερουμε τι θα γίνει σε ενα μηνα, κι εκείνοι βγαζουν εκτιμηση για την πιο απρόβλεπτη χωρα του πλανήτη, για το 2020, στη μεση μιας άγνωστης διάρκειας, εντασης και εξέλιξης διεθνούς παρακαλώ κρίσης όπως είπε κι ο πολύς κ.Τρισέ σήμερα; Μάλλον ψάχνουν για εντελώς ηλίθιους ή εντελώς υποτακτικούς.

Να πανηγυρίσω που τα βρίσκουν-λέμε τώρα- μια παράνομη κυβέρνηση με τους απατεώνες τζογαδόρους παγκόσμιους τραπεζίτες, αδιαφορώντας π.χ. για το αν αυτό στοιχίσει τη χρεοκοπία των Ταμείων. Αν έπρεπε κάποιοι αμεσως να εξαιρεθουν  ακόμη κι από ολοκληρωτική μονομερή άρνηση χρεους αυτοι θα έπρεπε να είναι τα ασφαλιστικά Ταμεία. Κι όμως...
Να πανηγυρίσω που προχωράμε στο κεντρικό μενού της εξαθλίωσής μας που είναι η νεα δανειακή σύμβαση; Ξέροντας καλά και το ποιοί θα είναι οι όροι που θα απαιτηθούν αλλά και το ότι τα δανεικά αυτά δεν υπάρχουν αλλά θα δημιουργηθούν και θα ζητηθούν από το μέλλον, δηλαδή από τα παιδιά μου; Ωραίος θα είμαι αν το κάνω...
Να πανηγυρίσω που ηδη ζητουν και νεες παραχωρήσεις εθνικής Ανεξαρτησίας όπως ξένο επίτροπο, δηλαδή κάτι σαν Πρωθυπουργό, και πλήρη παραχώρηση του δημοσιονομικού ελέγχου-δηλαδή απολύω αύριο όλο το Δημόσιο αν θέλω!- με άμεσο λογικό στόχο να ζητήσουν και το ίδιο το Ταμείο για να πληρώνουν αυτοί όποιον κι όπως θέλουν;

Δεν θα το κάνω λοιπόν. Ας πανηγυρίσουν μόνοι τους.
Αλλα αντίθετα θα αναρωτηθώ:
Γιατι δεν ομολογούν ανοιχτά και εν γνωσει των συνεπειών του νομου οτι το μνημονιο απέτυχε στην πράξη παταγωδώς και βούλιαξε τη χώρα;
Γιατί δεν ομολογούν οτι σέρνονται αναγκαστικά πίσω από τη λύση που πρότεινε η Αριστερά και δεν ήταν άλλη από την ΄'Αρνηση χρέους; Διαστρέφοντας την μάλιστα οσο χρειάζεται για να την κάνουν κι αυτην τερας σαν τα μουτρα τους;
Γιατι δε λένε ανοιχτά οτι το PSI δεν ειναι τιποτα άλλο από default, δηλαδή δήλωση αδυναμίας πληρωμών και ότι το ονόμασαν έτσι για να μην δούν όλοι ότι τελικά αναγκάζονται να πάνε σε μερική σταση πηρωμών; Και ότι στη συνέχεια ετοιμάζονται χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι να μας βάλουν να "συνυπογράψουμε" και να δεχτούμε να πληρώσουμε εμείς τις συνέπειες, σώζοντας όσους έφταιξαν, μεσα από την περίφημη νεα δανειακή σύμβαση που θα μας δενει χειροπόδαρα για πάντα;
Και μάλιστα να το κάνουμε πανηγυρίζοντας που επιτέλους κερδισαμε το δικαίωμα στη σκλαβιά και την εθελοδουλεία!!
Και ένα τελευταίο ερώτημα. Τι θα γινόταν αν από το Μαη του 2010 ειχαμε πάει σε περικοπή χρεους -όπως φώναζε τότε οι Αριστερά και οι Αριστεροί οικονομολόγοι- όπως κάνουμε τωρα 18 μηνες μετα; Πόσα δις χρεους θα ειχαμε αποφύγει; Πόσες χρεοκοπίες και λουκέτα μικρών επιχειρήσεων; Πόσους άνεργους; Πόσους φτωχούς και άστεγους; Πόσους παγωμένους χωρίς πετρέλαιο; Πόσους που αυτοκτόνησαν και πόσους άλλους απελπισμένους;
Πόση ζωή από αυτο τον τόπο θα είχαμε περισώσει;

Όλα αυτα συμβαίνουν σε μια συγκηρία που θα μπορούσε να είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα και το λαό της.
Ειναι ολοφάνερο ότι η Ευρώπη κι ο καπιταλιστικός κόσμος ολόκληρος βρισκονται σε πανικό. Τρεμουν στο ενδεχόμενο μιας ανεξέλεγκτης Ελληνικής χρεοκοπίας. Καθημερινά διάφοροι ειδικοί, οικονομολόγοι, υπουργοί, χρηματιστές, επενδυτές κλπ. δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει άτακτα. Και  η Ελλάδα αντί να εκμεταλλευθεί το γεγονός αυτό  και να τους απειλεί με κάθε τρόπο ότι αν ξεπεραστουν οι κόκκινες γραμμές, που διάολε έχουν να κάνουν με τη ζωή των ανθρώπων που ζουν στη χώρα, θα κανει ολοκληρωτική σταση πληρωμών και δε θα δωσει δεκάρα, τρεχει μεσω Παπαδήμου να πει οτι η Ελλάδα δεν εχει κόκκινες γραμμές κι οτι δεν πρόκειται να κανει στάση πληρωμών!! Τετοιος ηρωισμός και πατριωτισμός!
Ειναι ολοφάνερο ακόμη οτι η κυβερνηση αυτη ειναι στηριγμενη σε ξυλινα πόδια. Το είδαμε τη Δευτερα στη Βουλή που έτρεχαν όλοι(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ) να κρυφτούν για να μην ψηφίσουν τα άρθρα του πολυνομοσχέδιου και το χρεωθούν για τις εκλογές. Θα έπεφτε εύκολα αν θέλαμε να την ρίξουμε.(Εννοω εμας όλους, όχι την Αριστερά, τα συνδικάτα κλπ όπου όλοι θέλουμε να φορτωνουμε τις ευθύνες) Ειναι λοιπόν η πιο κατάλληλη στιγμή για ξεσηκωμό.
Δεν ξερω τι αντοχές θα είχε αυτή η ευάλωτη συγκυβέρνηση κομματων και βουλευτών που τρεμουν μπροστά στις δημοσκοπήσεις και δείχνουν πρώτη δυναμη την Αριστερά. Δεν ξέρω πόσο θα άντεχε σε συνεχόμενες κινητοποιήσεις όπως του Οκτώβρη ή τις πρώτες της άνοιξης του 2010 με κορυφή την 5η Μάη.
Τι θα γινόταν αν μπορούσε να πραγματοποιηθεί μια Γενική Απεγία που να κρατήσει κάποιες μέρες; Φυσικά αν μπορούσε να γίνει κάτι τετοιο θα έπεφταν αμέσως. Αλλά κι εμείς τί θα χάναμε; Τα ήδη χαμένα που θα μας εμφανίσουν αναδρομικά αργότερα;
Αλλά και τι θα γινόταν αν ανακαλύπταμε ενα δικό μας τρόπο διαμαρτυρίας όπως οι Παρασκευές των μουσουλμανων στην πλ.Ταχρίρ όπου όμως οι Χριστιανοί περιφρουρούσαν τους "αλλόθρησκους" σε τρομερή ενότητα και δεν τους πετούσαν πέτρες(πιανετε το υπονοούμενο);Με απεργία και βδομαδιάτικη συγκέντρωση όλων ή με καθημερινές πορείες και συγκεντρώσεις από κόμματα και οργανώσεις σε όλη τη χωρα μεχρι να καταλάβουν πως τελείωσε το παραμύθι τους;
Οπως και να εχει έχει φτασει η στιγμή της κλιμάκωσης. Η στιγμή να φουντώσει το επόμενο κύμα δυναμικής διαμαρτυρίας που θα πρέπει να είναι τρομερό. Η στιγμή που θα βγούμε απο το καβούκι των δικαιολογιών που κάθε φορά ανακαλύπτουμε για να μη συγκρουστούμε.
Η σύγκρουση θα γίνει θέλουμε δε θέλουμε και χωρίς εμας. Απλά στη μια περίπτωση θα συμμετέχουμε στη μάχη και τη νίκη, ενω στην άλλη θα έχουμε καταθέσει τον οβολό μας στο ταμείο της ήττας

Χάρτινος καιρός γρήγορα καίγεται

Tι τον φοβάσαι ετούτο τον καιρό
Χαρτινος είναι. Γρήγορα καίγεται.
Εύκολη στάχτη και προσάναμα
Μια σπίθα ακόμα και θα δεις

Χειρονομούνε τα αποτρόπαια και βρίζουνε
Τα θυελλώδη γεγονότα όπως τα λένε
λυντσάρουν την αλήθεια
και γελάνε

Μ αυτό που από μέσα σ' οδηγάει
δε μεταδίδεται αν δεν το πεις με πράξη
των φύλλων το ξεφύλλισμα
βρωμάει φθινόπωρο υγρό
βαλτόνερα της θεωρίας και μούχλα

Χειρονομούνε τα αποτρόπαια και βρίζουνε
τρομοκρατίες και σάπιες απειλές
Παραμονεύει ο παλιόκαιρος σε μια άκρη
Έχε το νου σου

Κάποτε πούμασταν παιδιά θυμάσαι;
Πάνω στην άμμο μια ομπρέλλα ανοιχτή
και μεις χωμένοι από κάτω αγκαλιά
μες τη βροχή
ονειρευόμασταν ταξίδια στ' άγρια κύμματα
δίκαιες μάχες κι εξεγέρσεις ηρωικές
κοιτώντας πέρα στο μενεξεδένιο ορίζοντα
κατατροπώναμε θεριά
κι αγριες φυλές βαρβάρων εισβολέων
μονάχα μ' ένα ξύλινο σπαθάκι

Τοτε δεν ξέραμε αυτό τι πάει να πει
Να τρίζει η σκάλα σκουριασμένη μες τη θύελλα
και η ζωή σε μια κλωστή έτσι να κρέμεται
και συ ν' αναρωτιέσαι ακόμη αν πρέπει
και να ντρέπεσαι...


Χειρονομούνε τα αποτρόπαια και βρίζουνε
μα εσύ δεκάρα μην τους δίνεις
Το δρόμο που έψαχνες αλήθεια
μόνο ανασαίνοντας ερείπια και χώμα θα τον βρεις.
Στης σύγκρουσης τον κουρνιαχτό
την ωρα εκείνη τη μοιραία
που μαρτυρία συνειδητά θα καταθέτεις
τα τείχη πως γκρεμίζονται μπροστά σου
καθώς σου έλαχε

Κι εκείνη τη φωνή, τη μακρινή, τη ραγισμένη
τη μυστική, τη μυθική, τη χιονισμένη
δεν την εξευμενίζεις με χαμόγελα έτσι εύκολα
ούτε με κόσμιες συμπεριφορές

Τι τον φοβασαι ετούτο τον καιρό
Χάρτινος είναι. Γρήγορα καίγεται.
Ευκολη στάχτη και προσάναμα

.           .             .            .            .γιώργος σαρρής.            .            .              .               .

Κάτι λίγοι τρελοί

"Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει
κυνηγημένο μου πουλί
σε πήρε κάποτε η δύση
σε ξαναφέρνει η ανατολή

Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
όλα θα λάμψουνε αλλιώς
και θα χαθεί μες τις σκιές μας
όλος ο κόσμος ο παλιός..."

Πως τα καταφέρανε έτσι ρε φίλε,
Να καθορίζουνε τα δρομολόγια της ζωής μας σ΄όλες τις θάλασσες,
Να χαράζουνε στα μυαλά γραμμές με ψεύτικους χρωματιστούς ορίζοντες
Να μας φυτεύουνε ντροπές για αμαρτίες που δεν κάναμε
ή ενοχές για κάτι ψευτομεθύσια με μάπα αλκοόλ που μας πουλήσανε εκείνοι
Να ζωγραφίζουνε φυλάκια και σύνορα εκεί που δεν υπήρχανε ποτέ ,
και να σου λένε.."από σήμερα και πέρα...από δω μέχρι εκεί, το υπόλοιπο δικό μας"

Αλλά ευτυχώς που υπάρχουν πάντα κάτι λίγοι
που έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να βάλουνε μυαλό
Που θα σταθούνε δίπλα στους άλλους λίγους
που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είχανε "πατρίδα"
κάτι αιώνια εξιλαστήρια θύματα, εξόριστοι όλων των εποχών
που πάλι θα τους πούνε να πληρώσουνε τη νύφη

Υπάρχουν λοιπόν κάτι λίγοι φίλε μου
που τα μυαλά τους δεν θα τα βάλουνε στη μέγγενη να τους τα κάνουν άμμο και πολτό,
Κι από την κόλαση θα περνάνε μόνο όταν θέλουνε,
κι από όποια κόλαση γουστάρουνε αυτοί,
-έχει κι η κόλαση δρομάκια και δωμάτια ξέρεις-
Που σε όλα τα ψευτοεπιχειρήματα θα κλείνουνε τα αυτιά
και θα απαντάνε μοναχά με δύο λεξούλες
ΖΩΗ  ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Που θα φέρουνε τούμπα τα ευνουχισμένα ανθρωπάκια
τους μικροτσούτσουνους της ιστορίας με τις γραβάτες
που κάνανε την αγαμία τους απληστία και τη βγάζουνε όλη απάνω μας
και μεις ακόμα δε μιλάμε, δε μιλάμε φίλε μου

Υπάρχουν κάτι θάλασσες και παραλίες ξωτικές
που δεν τις γράφουνε οι χάρτες μ΄ακούς,
Που τις βρίσκουνε μονάχα αυτοί που ερωτευτήκαν τα ταξίδια
Αυτοί που φάγανε ισόβια στην τρέλα
και δεν καταλαβαίνουνε Χριστό,
Από κεί θα ξεκινήσει, θα το δείς
Και μη νομίζεις πως δεν ξέρουνε από ταξική συνείδηση, πρωτοπορίες και τέτοια
Αυτά είναι γραμμένα στο DNA τους,
τα μιλάνε τα κορμιά τους από μωρά πριν τα μάθουνε με λέξεις
Και στις φλέβες τους δεν κυλάει σάπιο δήθεν κόκκινο αίμα
Κυλάει η ίδια η διαλεχτική, κόκκινα εργατικά συμβούλια
κι ατόφια αληθινή δημοκρατία κι αδερφοσύνη.
Κοιταν στα μάτια όλους τους μεγάλους
Τον κάρολο, τη ρόζα, τον βλαντιμήρ,
Και τους μιλάν στον ενικό και γράφουνε τα ονόματά τους με μικρά

κι άμα λάχει τους τα χώνουνε μ΄επιχειρήματα και μπινελίκια κι αυτοί γουστάρουνε
Και στο καπάκι την ξαπλώνουνε στο χώμα η στην άσφαλτο
και ψάχνουνε παρέα για το δρόμο μες στ΄αστέρια
Αφου κανένας δεν τον ξέρει έτσι κι αλλιώς
Κι ύστερα τσουγγράνε τα ποτήρια και τα πίνουνε παρέα
ρακές,τεκίλες, τσικουδιές κι ότι άλλο κάτσει
Και καπνίζουνε τσιγάρα ζαλισμένοι,
να μπερδεύονται οι καύτρες τους με ήλιους μακρινούς που αναβοσβήνουνε

Ετσι ελέυθερα με μια μονάχα γενική κατεύθυνση την ψάχνουνε
κι αφήνουνε τα υπόλοιπα στο δρόμο να τα βρούμε όλοι μαζί
και τη διεθνή ιστορική εμπειρία του χθές
την έχουν φίλη κι αδερφή και τη συμβουλεύονται
Δεν την έχουνε Θεό, ούτε μάνα ούτε πατέρα ούτε τίποτα

Ειναι ρε φίλε αυτοί οι τρελοί ρομαντικοί
που κλαίν για πλάκα με τραγούδια και στιχάκια
και που φυτεύουνε στη γλάστρα τις παιδικές τους ζωγραφιές
κάτι περίεργα λουλούδια από χαρτί
και τα ποτίζουν κάθε μέρα κι επιμένουν
Κάτι τρελοί που όλο κάτι περιμένουν.

.          .           .γιωργος σαρρής .          .            .      


*η φωτο είναι του Σταυρου Μόφορη("dark light")

Αντίο κ. Θόδωρε Αγγελόπουλε

Αντίο κ. Θόδωρε Αγγελόπουλε.Καλό ταξίδι στα Κήθυρα της άλλης πλευράς και στα τοπία της αιωνιότητας
Το δικό μας τοπίο στην ομίχλη  τραβάει το δρόμο του χωρίς εσένα. Να σε θυμόμαστε, να μας θυμάσαι. Τίποτα δεν τελειώνει. Δεν υπάρχει τέλος, μόνο αρχή υπάρχει...

Tραγική εικόνα κατοχής

 Ουρές για καρότα και κρεμύδια έξω από τη Βουλή!

Tραγική εικόνα κατοχής και χειμώνα 1941 στο Συνταγμα σήμερα το πρωί.
Αγρότες από τη Βοιωτία μοιράζουν προιόντα 20τ. σε ένδειξη διαμαρτυρίας και χιλιάδες άθρωποι κάνουν ουρές για να τα πάρουν.
Ας ανοίξουμε τα μάτια μας όσο είναι καιρός. Αυτό που έρχεται δεν θα είναι συνηθισμένο. Θα είναι έξω από τα όρια του ανθρώπου. Κάποιοι "άνθρωποι" έχουν ποντάρει στο σενάριο της ζούγκλας κι εκεί θα στηριχτούν για να επιβάλουν τη βαρβαρότητά τους.

Μπράβο στους αγρότες για την πρωτοβουλία αλληλεγγύης. Ντροπή σ'αυτούς που κατάντησαν την Ελλάδα, μια πραγματικά πλούσια χώρα, σ'αυτό το αισχρό σημείο. Η τιμωρία τους δε θ'αργήσει και θα είναι σκληρή.
Υ.Γ. Η ασπρόμαυρη φωτο από την κρίση του '29.

Είναι καιρός

Eίναι καιρός να μάθεις πια
ποιός εισαι
Να βγεις στο κρύο
κι όρθιος να σταθείς
Απέναντι από του εχθρού σου τα χαμόγελα
χωρίς χαμόγελο κανένα
να τον κοιτάξεις μες στα μάτια.

Ειναι καιρός να μάθεις πια
ποιος είσαι
να μπεις στη νύχτα
κι όρθιος να σταθείς
μπροστά στου εργοδότη την ταπείνωση
απέναντι απ' του μπάτσου την ασπίδα
να γίνεις πέτρα και να πεις
δεν κανω βήμα πίσω !

*

Κι αν φοβηθείς και κάνεις πίσω
μη ντραπείς
γιατί πολλά για σένα θαχεις μάθει
 γιατί πολλά  θα 'εχεις πάθει
και θα πεις
Αυριο τέρμα.

Ειναι καιρός να μάθεις πια
ποιος εισαι
καιρός στο μέλλον
να ορκιστεις
απέναντι απ' του νόμου το λεπίδι
κι απ της οθόνης τη γελοία τρομοκρατηση,
όρθιος να μείνεις και να πεις:
Δε θα ενδώσω στο κουτσό τους παραμύθι.
Αυριο θα τους πάρω παραμάσχαλα!

Ειναι καιρός να μάθουν πια ποιος είσαι

γιώργος σαρρής

 *οι φωτογραφίες είναι του Κ.Μπαλάφα

Μη μας τρελαίνεις Μίμη

Άκουσα το Μ.Ανδρουλάκη να λέει οτι όλοι με τον τρόπο μας συμμετέχουμε σε αυτο που συμβαίνει αγοράζοντας ξενα προιόντα. Είπε λέει σε κάποια κυρία να αδειάσει τη σακούλα του σουπερμαρκετ και  όλα όσα είχε αγοράσει ήταν ξένης προέλευσης. Επίσης και τα ρούχα της το ίδιο...

Πρώτα από όλα όμως δε μας είπε γιατί συμβαίνει αυτό. Επειδή έτσι της κατέβηκε της κυρίας ή γιατί η παγκοσμιοποίηση και οι νόμοι της ΕΕ τσάκισαν κυριολεκτικα την εσωτερική παραγωγή και έδιωξαν τις επιχειρήσεις; Μήπως ο καπιταλισμός σαν σύστημα νομοθετούσε διαρκώς υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και των μονοπωλίων σαρώνοντας τους μικρομεσαίους με κάθε "νόμιμο" τρόπο;
Δηλαδή το οτι δεν υπάρχει πια ελληνική βιοτεχνία οφείλεται στο στραβό μας το κεφάλι ή στην εξαφάνισή της από τον ανθρωποφάγο αλλά νόμιμο καπιταλιστικό ανταγωνισμό;

Και δευτερο απο που κι ως που το φάρμακο σ' αυτό είναι ας πούμε η ιδωτικοποίηση της ΔΕΗ ή χτυπα ξύλο της ΕΥΔΑΠ οπότε και το ρευμα και το νερό που θα πίνουμε θα είναι επισήμως ξένα;
Μη μας τρελαίνεις Μίμη.
Οση φέτα και να φάμε αν παραδώσουμε τα κλειδιά στον ιδιωτικό τομέα όπως μας ζητούν, στους ιδιώτες επιχειρηματίες που κατόπιν θα γινουν τροφή των ομίλων επιχειρήσεων και κατόπιν των παγκόσμιων μονοπωλίων, και πάει λέγοντας στην αλυσίδα του ανταγωνισμού, άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δούμε.
Κάποτε οι Αριστεροί και οι κομμουνιστές έβαζαν σαν κύριο το  ζητημα εξουσίας.
Τωρα, οι κατα φαντασίαν  "αριστεροι"(που κόβουν βόλτες στις γειτονιές του ΠΑΣΟΚ) ικανοποιούνται μια χαρά με το μεροκάματο και τα ευεργετήματα της συμμετοχής στην κυβέρνηση.

Κι από κάτω ο λαός δεν πά να κουρεύεται(κυριολεκτικά)...

Ο Μίκης, τα μέτωπα και οι ξενοι

 Ειναι πραγματικά στενάχωρο ειδικά για κάποιον που είναι και συναισθηματικά δεμένος με το έργο του Μίκη όπως εγώ, να του κάνει κριτική, όταν πιστεύει μάλιστα οτι οι προθέσεις του δεν μπορεί παρά να είναι καλές. 'Οταν όμως λέει τόσο λάθος πράγματα δεν γίνεται αλλιώς. Αυτή η ιστορία με τους "ξένους" και το χαρακτηρισμο του αγώνα που πρέπει να γίνει ως πρώτιστα εθνικού είναι το κόκκινο πανί μου.
Διαλέγω μια από τις απαντήσεις που έδωσε στη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ.


 Τον ρωτά η δημοσιογραφος:


Οταν λέτε για ανατροπή του συστήματος, τι εννοείτε;

«Το τέλος της εξάρτησής µας από τους ξένους, οι οποίοι βρίσκονται πίσω από το υπάρχον σύστηµα πολιτικής και οικονοµικής εξουσίας. Οταν φύγουν οι ξένοι, τότε αυτοµάτως θα καταρρεύσει και το σύστηµα».

Κι αναρωτιέμαι. Οι Έλληνες εφοπλιστές είναι ξένοι; Ο Προβόπουλος είναι ξένος; Αυτό που εκπροσωπεί, δηλαδή το Ελληνικό Τραπεζικό σύστημα, ανήκει στους ξένους 'ή κυρίως σε Έλληνες καπιταλιστές; Ο ΣΕΒ που είναι το όργανο των ελλήνων βιομηχάνων και που όπως φαίνεται κρύβεται πίσω από κάθε απαίτηση δήθεν της τρόικας, του μεσορόθεσμου, των πολυνομοσχεδίων  και πιθανοτατα πίσω από το ίδιο το γράψιμο του μνημονίου -αφού φυσικά ήταν αδύνατον σε κάποιους "ξένους" να γνωρίζουν με τόσες λεπτομέρειες την Ελληνική πραγματικότητα και να γράψουν μέσα σε λίγες μέρες τις χιλιάδες σελίδες του μνημονίου- δουλεύει για λογαριασμό των "ξένων"; Ο Μάνεσης της "Ελλ.Χαλυβουργίας" είναι ξένος; Ο Λαυρεντιάδης που εκπροσωπεί τέλεια και το νεοφιλελεύθερο μοντελο της σύμφυσης τραπεζικού, επιχειρηματικού, τζογαδόρικου χρηματιστικού κεφαλαίου αλλά και τη διαπλοκή είναι ξένος; Οι ζάμπλουτοι έλληνες μεγαλοοφειλέτες των δεκάδων δις προς το Δημόσιο είναι ξένοι; Και τελικά αφού είμαστε σε φάση εκτός ορίων διεθνοποίησης του κεφαλαίου όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα που κολλάει όλη αυτή η εμμονή με τους ξένους;

Ειναι σίγουρο οτι αν σφίξουν τα πράγματα γι αυτούς από ένα πιθανό ξεσηκωμό, οι Ελληνες καπιταλιστές και οι γνωστοί υποστηρικτές και πολιτικοί εκφραστές τους δεν θα είχαν καμια αντίρρηση να ηγηθούν σε ένα δήθεν "αγώνα κατα των ξένων" γενικά, προκειμένου να κλείσουν τα μάτια αυτών που υποφέρουν και να συνεχίσουν οι ίδιοι να γδέρνουν τους Έλληνες εργαζόμενους. Μάλιστα ούτε οι "ξένοι" θα είχαν πρόβλημα μ' αυτό. Τις μεταξύ τους διαφορές θα τις έλυναν λίγο αργότερα μέσω της "ελεύθερης αγοράς".
Οσο για μας θα μας έτρωγε το μαύρο σκοτάδι.

Μην ανησυχείς!

Μην ανησυχείς!
Το PSI λεει τελικά πάει καλά.
Ετσι το κούρεμα θα γίνει ...και δεν πειράζει που το χρέος θα είναι βιώσιμο μόνο θεωρητικά, και στη συνέχεια θα αρχίσουν "διαπραγματεύσεις" για τη νεα δανειακή σύμβαση.
Τωρα τι διαπραγματευσεις είναι αυτές όπου δεν μπαίνουν κόκκινες γραμμές μπορείς να καταλάβεις φίλε μου.
Ομως μην ανησυχείς! Το θέμα δεν είναι το τί θα λέει η σύμβαση. Το θέμα είναι να υπογραφεί. Και θα υπογραφεί.
Και έτσι θα σωθούμε ξανά και ξανά αλλά μην ανησυχείς.
Θα ανησυχήσουμε ξανά στην επόμενη και μετά στην επόμενη και τη μεθεπόμενη δόση μέχρι να βγει η ψυχή μας.
Αλλα μην ανησυχείς!
Γιατί μετά θα αναλάβουν τα παιδιά μας.
Και θα τα πληρώσουν όλα μέχρι δεκάρας. Αντρίκια και εθνικά.
Μεχρι τελευταίας ρανίδος για το καλό της πατρίδας ...των τραπεζιτών.

Αβε Προβόπουλε!- Μια αναπόφευκτη ψευδομαρτυρία

"Η πορεία προς την κρίση δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να είχε ανακοπεί, αν τα προβλήματα είχαν αντιμετωπισθεί εγκαίρως, πριν αφεθούν να λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις. Προειδοποιήσεις υπήρξαν και ήταν πολλές και επαναλαμβανόμενες"
Τι να εννοεί άραγε ο Προβόπουλος που το 2008 είχε εισοδήματα 4,5 εκ.ευρώ(!) τα οποία προστατευόντουσαν από αυτοτελή φορολόγηση κι επομένως γλύτωσε τα πενιχρά του έσοδα από πληρωμή φόρων(σύμφωνα με καταγγελια του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.Χουντή);

Μήπως εννοεί το οτι οι τράπεζες δάνειζαν έξω από κάθε όριο τον κάθε πικραμένο και ειδικά "ημετερους" δήθεν επιχειρηματιες λαμόγια έχοντας τη βεβαιότητα πως όταν έρθει η κακιά στιγμή θα τα φορτώσουν στον κρατικό προυπολογισμό όπως ακριβώς έγινε με την Proton bank όπου το κράτος πλήρωσε 1 δις για εγγύηση καταθέσεων και διάσωσή της; Και όλα αυτά κάτω από τη μύτη της Τραπεζας της Ελλάδος της οποιας τυγχάνει πρόεδρος; Για ποιο άλλο πράγμα πληρώνεται ο κ.Προβοπουλος αφού η νομισματική πολιτική έχει λόγω ευρώ μετατεθεί στην ΕΚΤ;
Μήπως εννοεί οτι οι εδώ και καιρο χρεοκοπημένες Τράπεζες βρέθηκαν ανεπανόρθωτα εκτεθειμένες σε "επενδύσεις" ρίσκου τύπου δομημένων ομολόγων κάθε είδους(παρότι σε καλύτερη αναλογία από άλλες ευρωπαικές) και γι αυτό το Δημόσιο εχει αναγκαστεί να τις διασώζει έκτοτε με πάνω από 120 δις σε εγγυήσεις και μετρητά επειδή είναι ο "πυλώνας του συστήματος";
Μήπως εννοεί οτι το σύστημα διαπλοκής έζησε ανενοχλητο μέρες δόξας με φωτεινούς φάρους τις περιπτώσεις Τσοχατζόπουλου, Βατοπαιδίου, SIEMENS αλλά και τόσες άλλες με αποτέλεσμα να πλουτίζουν αεριτζήδες ανωνυμοι κι επώνυμοι και καθε είδους ζημιά να κοινωνικοποιείται ενώ όσοι έφταιξαν να αθωώνονται με διάφορους περίεργους νόμους τύπου περι "ευθύνης υπουργών", "παραγραφών", "ακαταδίωκτου" κλπ, χωρις κάποιος υπεύθυνος παράγοντας σαν την αφεντιά του και τους φίλους του να βγάζει άχνα αφου οι πρωταγωνιστές ήταν όλοι μια παρεα στα διάφορα κοσμικά και μη στέκια;
Μήπως εννοεί οτι το σύστημα φορολόγησης άλλαζε διαρκώς επιβαρύνοντας τα συνήθη θύματα εργαζόμενους και μικρούς επιχειρηματίες-τα οποία έτσι όποτε και όπως μπορούσαν αμυνόντουσαν με φοροδιαφυγή- και ελαφρύνοντας τους πλούσιους και υπερπλούσιους της χώρας που φοροδιέφευγαν ούτως ή άλλως είτε νομιμα είτε με άλλους τρόπους; Πόσο στοίχισε αυτή η πολιτική σε υστερήσεις εσόδων και αυξηση του ελλείμματος και του χρέους;
 Μήπως τα 40 δις ανείσπαρακτα χρέη προς το Δημόσιο που κατά 93%(!)προέρχονται από "φίλους" και γνωστούς;
Μήπως εννοεί οτι εν γνωσει φυσικα και με τις ευλογίες όλων των ειδικων  υπευθύνων για την οικονομική πολιτική, του ίδιου συμπεριλαμβανομενου, έφτασαν οι εφοπλιστές στο σημειο να πληρώνουν φόρους μόλις το γελοίο ποσό των 12εκ. ευρώ ενω οι μετανάστες πληρωναν για παράβολα 50εκ.ευρώ;
Μήπως εννοεί το ότι παλι εν γνωσει όλων έφτασε η Ελλάδα να είναι εκ των πρωταθλητών του αηδιαστικού "θεσμού" των offshore που έκαναν τζίρο 2 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ;
Μήπως εννοεί το ότι κανείς δεν ασχολήθηκε με το πως βρέθηκε η πτωχή Ελλάς με μεγαλοκαταθέτες στις Ελβετικές τράπεζες ύψους 600 και βάλε δις και ποιος ξέρει πόσα ακόμα σε άλλες τράπεζες;
Μήπως εννοεί το ότι η γραφειοκρατία και η δυσλειτουργία του κράτους δεν ήταν κάποιο τυχαίο "εθνικό ελάττωμα" αλλά παραγγελιά και απαίτηση ενός κοματιού της ελληνικής πλουτοκρατίας που σε συνεργασία με τα 2 κόμματα εξουσίας έκανε πόλεμο εξόντωσης (καπιταλισμό εχουμε μην το ξεχνάμε) ενάντια σε όλους τους άλλους αδιαφορώντας τι σήμαινε αυτό για την οικονομία και το μέλλον; Και όλα αυτα και πάλι κατω από τη μύτη όλων των "ειδικών";
Μήπως εννοεί την αποβιομηχάνιση της Ελλάδας κάτω από τις εντολές της ΕΕ που έφτασαν σ'αυτό το σημείο το εμπορικό ισοζύγιο;
Μήπως την αποθέωση των νόμων της αγοράς που μας έφτασαν στο σημείο να εισάγουμε ακόμη και κρεμμύδια από την Ινδία και φυσικά να μην μπορούμε εμείς το καλύτερο περιβόλι της Ευρώπης να θρέψουμε τους εαυτούς μας με γεωργικά και κτηνοτροφικά προιόντα;
Θα μπορούσαμε να ρωτάμε για ώρες αλλά τι νόημα έχει αφού τίποτα από όλα αυτα δεν εννοεί ο ζάμπλουτος αρχιτραπεζίτης.
Εννοεί οτι δεν λήφθηκαν εξ αρχής μετά τις εκλογές σκληρά μέτρα! Ξεχασε βέβαια ότι αυτή η κυβέρνηση του Παπανδρέου είχε εκλεγει τάζοντας αυξήσεις και καταγγέλοντας την πολιτική λιτότητας και περικοπών και έπρεπε να κρατήσει τα προσχήματα έστω για 40-50 μέρες πριν αρχίσει τη λυσσασμένη επίθεση σοκ εναντίον του λαού. Ομως τώρα πρέπει να αθωωθεί εντελώς και το σύστημα το ίδιο αλλά και η ΝΔ που θα πρέπει με κάθε θυσία να το εκπροσωπήσει πολιτικά.
Οπότε τι να κάνει ο Τραπεζίτης; Τη δουλειά του και την τάξη του υποστηρίζει ακόμα και λέγοντας ηλιθιότητες κι όποιον απελπισμένο πείσει...  πως δήθεν "η κρίση δεν ήταν αναπόφευκτη".
Αβε Προβόπουλε! Οι μελοθάνατοι περιμένουν το σήμα.
Ιδού η Ρόδος...

Δεκεμβριανά 1944-Η μηχανή του χρόνου- Η ιστορία χρωστάει

Μόλις τελείωσε το πρώτο μέρος της εκπομπής της "Μηχανής του χρόνου" για τα Δεκεμβριανά του 1944 "Η μάχη της Αθήνας". Αυτό είναι το τρέιλερ της εκπομπής και η γνωμη μου είναι να μη χασει κανεις το δεύτερο μέρος. Σε γενικές γραμμές, παρότι δεν είδα την εκπομπή από την αρχή πιστεύω οτι άξιζε πραγματικά τον κόπο, ειδικά για το αρχειακό υλικό που είδαμε.

Τρεϊλερ - Η «Μάχη της Αθήνας» στη «Μηχανή του Χρόνου» (Α΄ Μέρος)
Η τραγική ματωμένη Κυριακή της 3ης Δεκέμβρη 1944, η μαχη του Θησείου, η μάχη των Εξαρχείων στη Διδοτου, η μάχη του Πολυτεχνείου όπου αγγλικό τάνκ έριξε την πύλη της Πατησίων 30 χρόνια πρίν το ΄'73 με πρωταγωνιστές τον Ν.Κούνδουρο, τον Γ.Ξενάκη κ.α. τωρα πια γνωστούς μας αλλά τότε άγνωστους και ανώνυμους ΕΠΟΝίτες που έδιναν τη ζωή τους για να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο της Ανεξαρτητης, Δημοκρατικης Ελλάδας για το οποίο είχε πολεμήσει το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, ήταν μερικά από τα όσα είδαμε σ' αυτό το πρώτο μέρος. Κι απέναντί τους τα Αγγλικά τανκς, τα κανόνια και τα αεροπλάνα των Άγγλων, οι άριστα οπλισμένοι Αγγλοι κομάντος και οι "Ελληνες" μαχητές της Ορεινής Ταξιαρχίας που έπνιξαν παρέα με την κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου και τους φασίστες Ταγματασφαλίτες της εποχής αυτό το όνειρο στο αίμα. Ηταν η  τραγικότερη και πιο ματωμένη στιγμή της Αθηνας, που πλήρωσε με 12000 νεκρούς(!) και που ποτε άλλοτε δεν εζησε τέτοιο πόλεμο λίγες μόνο μέρες μετα την Απελευθέρωση και το τέλος του πολέμου. Θα πούμε μόνο οτι στην Αθήνα εκείνες τις μέρες μεταφερθηκαν απο όλα τα μέτωπα του Β' Παγκόσμιου πόλεμου που ακόμα μαινόταν 60000-80000 στρατιώτες του Αγγλικού στρατού για να χτυπήσουν το λαό της Αθήνας και τον εφεδρικό ΕΛΑΣ που ήταν κατα βάση ελαφρά οπλισμένος αφου από ότι φάνηκε δεν περίμενε(κακώς) τέτοια λυσσασμένη επίθεση.
Εχει άραγε νόημα να σκαλίζουμε τις λεπτομέρειες εκείνης της εποχής; Πεντακάθαρα και χωρίς αμφιβολία λέω ναι. Φαντάζομαι ότι κάποιοι ποτέ δε χώνεψαν εκείνη την ιστορική κλοπή, ποτέ δε συμφιλιώθηκαν με την ιδέα οτι το θρυλικό έπος της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ του  '41-'44, ανταμείφθηκε με την ιμπεριαλιστική επέμβαση του Δεκέμβρη και στη συνέχεια με εξόντωση, φυλακές και εξορίες για τους ήρωες.
Η ιστορία χρωστάει επανόρθωση

Υ.Γ. Η βουτιά που βλέπουμε να κάνει το αεροπλάνο στα πρώτα δευτερόλεπτα του τρέιλερ είναι από τον άγριο βομβαρδισμό της ηρωικής Καισαριανής, του Ελληνικού Στάλιγκραντ, από τους Άγγλους "συμμάχους" που στοίχισε πολλές εκατοντάδες  νεκρούς. Για τις μάχες  το βομβαρδισμο και το κάψιμο της Καισαριανής δεν θα βρεί κανείς ίχνη στην επίσημη ιστορία, λες και δεν έγινε ποτέ.

Φωτισμένο Παράθυρο - Τάσος Λειβαδίτης

Ακόμα κι οι πιο μεγάλες περιπέτειες πεθαίνουν κι εκείνες άδοξα,
 σ' ένα βιβλίο,
στο θλιβερό προάστιο το μικρό κοιμητήρι αχνίζει τα πρωινά σαν ένα τσαγερό,
τα πουλιά διασχίζουν δίχως οίκτο τα γεγονότα
στις απόμερες συνοικίες ξενοδοχεία φθηνά όπου ζευγάρια
ανεβαίνουν, από μια ετοιμόρροπη σκάλα, στα Ηλύσια πεδία
στο σταθμό οι ατμομηχανές ανασαίνοντας βαριά σαν τους εραστές
κι ύστερα στιγμές σιωπηλές που μέσα τους κλαίνε όλα τα λόγια
κι άλλοτε μια αίσθηση  ότι κέρδισες το χρόνο σαν μια λέξη ή μια ταπείνωση-
λοιπόν, τι απόμεινε; ένας άλλος έζησε τη ζωή μας κι εμείς τώρα
πρέπει να πεθάνουμε στη θέση του
τραίνα περνάνε το βράδυ μακριά σαν μέσα σε όνειρο και το πρωί
είσαι εξουθενωμένος  από τόσους αποχωρισμούς
θυμάμαι, αλήθεια, παιδιά, τότε που τα παιχνίδια μας εξαφανίζονταν μυστηριωδώς,
ξεχασμένα σε εκείνα τα απαγορευμένα βασιλεία που τριγυρίζαμε,
χωρίς κανείς να το ξέρει,
ύστερα αποχαιρετίσαμε την αιωνιότητα και μεγαλώσαμε
κάπου αλλού φταίξαμε κι εδώ κάθε χειρονομία μας είναι και μια τιμωρία-
γνώρισα πολλούς ανθρώπους, τους έβγαλα το καπέλο μου, άνθρωποι
κυριακάτικα θλιμμένοι κάθε Δευτέρα
οι λυπημένοι στρατιώτες έχουν ένα δικό τους τρόπο να συνομιλούν
με το άπειρο
όπως οι τυφλοί που περπατάνε πιο καλά το βράδυ
κι η νιότη μου που φεύγει, όλο φεύγει χωρίς να μ' εγκαταλείπει
ποτέ
σκέφτομαι κάποτε να φτιάξω μια γέφυρα που θα περνάει πάνω απ' τη λησμονιά ή να μιλήσω με τόση αθωότητα που να ξαναβρώ τους γονείς μου   κι αφού ο χρόνος είναι τόσο πολύτιμος να μπορώ να κοιμάμαι όρθιος σαν τους κρεμασμένους
πράγματα ανύπαρκτα ή φανταστικά, όμως όταν κλαίω νοιώθω οτι
όλα υπάρχουν
και κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ' ένα άστρο ή ένα γιασεμί
είμαι μελαγχολικός από ευδαιμονίες απερίγραπτες
είμαι λησμονημένος για να μπορώ να θυμάμαι
ένα μόνο φωτισμένο παράθυρο τη νύχτα κάνει τον κόσμο πιο βαθύ-
έχω έναν απέραντο οίκτο για μας, Άννα, οι πιο καλές μας μέρες τέλειωσαν,
δε θα ξαναγίνουμε ποτέ νέοι-αλήθεια, γιατί
δεν ξαναγίνονται νέοι οι άνθρωποι
γεράσαμε,σε λίγο θα χωριστούμε για πάντα-και δε μας ειδοποίησε κανείς,
αλλά και τι θα 'βγαινε; ίσως βέβαια κάτι κάναμε, ίσως βιαζόμασταν
πιο πολύ, ίσως δε δίναμε τόση σημασία σε πράγματα
που μας πέθαναν γρηγορότερα
ανοησίες! - έπρεπε κι εμείς να πληρώσουμε και ήρθε η ώρα
κι ούτε θα μάθει ποτέ κανείς με πόση εγκατάλειψη έγινε αυτό το
ημίφως που όλα τα συγχωρεί ή με πόση λίγη αθανασία γράφεται
ένα αθάνατο ποίημα.

Με τους Χαλυβουργούς στην Παναττική - Βίντεο

Οι Χαλυβουργοί έχουν σταματήσει με το πανώ τους μπροστά στην είσοδο του Υπ.Εργασίας. Η πορεία περναει μπροστά τους με συνθήματα. '"Εδώ, εδώ, εδώ και πάλι εδώ, για το Χαλυβουργο δεν έχει γυρισμό!" Οι απεργοί της Χαλυβουργίας δίνουν τον τόνο στη μερα μετα από 80 μερες Απεργία!

Μη σκύβεις το κεφάλι...

Για να πω την αλήθεια δεν πολυκατάλαβα γιατί Παναττική και όχι Πανελλαδική κι από ό,τι άκουγα δεν ήμουνα ο μόνος. Ειχε πάει σχεδόν 12 κι εγώ ακόμα τριγυρνούσα στα στενα ψάχνοντας επί περίπου μισή ώρα να παρκάρω για να κατέβω μετά στο κεντρο. Δε χρειάζεται να πως όλα τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά. Από τη μια με όποιον μιλήσεις είναι έξοργισμένος.Από την άλλη μόλις προκυρηχθεί απεργία όλοι δαγκώνονται για το μεροκάματο. Όσοι έχουν ακόμα μεροκάματο ...
Τα σκεφτόμουν όλα αυτά την ώρα που περπατουσα στη Βουλιαγμένης κατεβαίνοντας μαζί με άλλους άγνωστους με τα πόδια για Κλαυθμώνος κι Ομόνοια. Μετρό σήμερα δεν υπήρχε οπότε ηταν μια χαρά εικαιρία για περπάτημα. Παρά τη φοβερή λιακάδα είχε και φοβερή παγωνιά κι έσκυψα για λίγο το κεφάλι ψάχνοντας το φερμουάρ του μπουφάν που φορούσα.
"Εεεεεπ" ακούω φωνή πίσω μου. "Μη σκύβεις κεφάλι, μη σκύβεις!" Γύρισα πίσω και τον κοίταξα.Ηταν ένας εξηντάρης, εξηνταπεντάρης το πολύ που περπαταγε γρήγορα και χαμογελούσε.
"Δε σκύβω είπα, κουμπώνω μια στιγμή..."
"Ρε μη σκύβεις λέμε, ψηλά το κεφάλι, ψηλά το κεφάλι ακουσες"
 Με προσπέρασε, έριξε μια γελαστή ματιά και χάθηκε πιο πέρα.
Μη σκύβεις είπα μεσα μου, μη σκύβεις λέμε...

Υ.Γ. η φωτό είναι μπροστά στο Υπ.Εργασίας στο μπλοκ των Χαλυβουργών. 80 μερες απεργία!
"Εδώ και πάλι εδώ, για το Χαλυβουργό δεν έχει γυρισμό"

Παναττική Απεργία Συλλαλητήριο!-Ομόνοια, Πλατεία Κλαυθμώνος,Σταδίου και Σανταρόζα

Οι δάσκαλοι της φυλακής και της εξορίας

H ανάρτηση που ακολουθεί είναι μια από εκείνες, τις πολύτιμες, που δίνουν πραγματικό λόγο ύπαρξης σ΄αυτό που συμβαίνει σε ό,τι ονομάζουμε μπλογκόσφαιρα. 
Ευτυχώς εκτός απο την ακατάσχετη πολυλογία όλων μας και  την παντογνωσία μας που  φορες ξεπερναει όρια και γίνεται ενοχλητική αν όχι και βλαπτική, υπάρχει και η Αλήθεια. Αυτή που κάποιος κάποτε έζησε, γευτηκε, μυρισε, άγγιξε κι αγάπησε ματώνοντας μαζί της. Η αλήθεια που λέγεται μόνο με απλά λόγια και που είναι  έτσι κι όχι ίσως και κάπως αλλιώς.
Η αλήθεια που είναι απλά η αλήθεια και γι αυτό μόνο συγκλονιστικά όμορφη μπορεί να είναι. Η αλήθεια αυτων, που όπως λέει ο Στέργιος, δεν τους έγραψε η Ιστορία, αλλά έγραψαν την Ιστορία.

από το Αριστερά και πολιτική

Οι δάσκαλοι της φυλακής και της εξορίας (*)

« Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις», λαϊκό γνωμικό.

 Οι δάσκαλοι, πολιτικοί κρατούμενοι, της φυλακής και της εξορίας, του 20^ου αιώνα ήταν ένα «άλλο είδος» ανθρώπων.  Δάσκαλοι με μεράκι που, με εξαίρεση κάποια φωτεινά παραδείγματα δασκάλων, όπως ο Δ.  Γληνός, ο Γ. Ρίτσος, ο Κ. Βάρναλης, η Έλλη Αλεξίου κ.α, τους περισσότερους κανένας δεν τους είχε διδάξει παιδαγωγική και κάποιες φορές ούτε γράμματα! 

Δεν δίδασκαν απλώς γράμματα, δίδασκαν δημιουργικό - διαλεκτικό τρόπο σκέψης.  Δε στόχευαν στην παραγωγή προϊόντων - εμπορευμάτων για μια επιχείρηση.  Στόχευαν σε «προϊόντα» κριτικής σκέψης και γνώσης  για ολόκληρη την κοινωνία. 

Ήταν πραγματικοί δάσκαλοι!

Αυτοδίδακτοι στην πλειοψηφία τους, έπιασαν με πολύ μεράκι τα σχολικά και εξωσχολικά βιβλία και αυτοδιδασκόμενοι έφτασαν στο υπέρτατο σημείο αναγνώρισης, να τους αποδεχθούν οι άλλοι κρατούμενοι της φυλακής και των στρατοπέδων συγκέντρωσης ως δασκάλους τους!

Τις πιο πολλές φορές ήταν και δάσκαλοι - διδάσκοντες και διδασκόμενοι.  Κανένας σχεδόν δεν ήταν μόνο δάσκαλος.  Ήταν και μαθητής.  Κάθε μαθητής, όταν κατακτούσε ένα επίπεδο, έναν τομέα, γίνονταν δάσκαλος για τους άλλους.  Όποιος έφτανε ψηλά, έπιανε τα ανώτερα και τα πανεπιστημιακά βιβλία, που με κόπο και μαεστρία έμπαζαν οι κρατούμενοι στη φυλακή, για να συνεχίσει τη μόρφωση σε ανώτερο επίπεδο και να τη μεταδώσει στους άλλους.  Ήταν μια αλυσίδα ανθρώπων και γνώσεων χωρίς τέλος.  Μια αλυσίδα μάθησης για τον άνθρωπο, την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη. 

Τα «μαθήματα» εκτός των τυπικών γνώσεων ξεχύνονταν σαν χείμαρρος στην ιστορία, στην κοινωνιολογία, στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, στον επιστημονικό σοσιαλισμό, στη θεωρία των τάξεων, στην πολιτική οικονομία, στη μαρξιστική φιλοσοφία… Ακόμη και η διδαχή των μαθηματικών γινόταν μαζί με τη θεωρία της χρησιμότητάς τους στη λογική, στη σκέψη, στην ανάλυση, στο λόγο. «Ξέφευγαν» οι μαθητές και μαθήτευαν θεωρητικά και πρακτικά στην τέχνη, στην ζωγραφική, στην μουσική, στην ποίηση , στην λογοτεχνία, στην ψυχολογία, ακόμη και στις εμπειροτεχνίες… Ήταν μια διαδικασία αποθέωσης της μαρξιστικής διαλεκτικής της γνώσης.


Τα «πέτρινα Πανεπιστήμια» της Αριστεράς ήταν απείρως ανώτερα από κοινωνικής σκοπιάς από τα καθέδρας αστικά πανεπιστήμια.



Οι πολιτικοί κρατούμενοι της χούντας είχαν οργανώσει ένα συλλογικό - συμμετοχικό σύστημα εκπαίδευσης και μόρφωσης με κύκλους που δεν είχαν τέλος.  Το είχαν… «υποκλέψει», είναι αλήθεια, από τους πολιτικούς κρατούμενους των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά το σύστημα έπιανε γιατί αποδείχθηκε αποτελεσματικό.  Είχε νικήσει πολύ ισχυρούς αντιπάλους κατά το παρελθόν.

Αυτό που τόσο σήμερα προβάλλεται ως «δια βίου μάθηση», εμπορευματοποιημένη γνώση για το στενό σκοπό μιας ιδιωτικής επιχείρησης, για μια θέση εργασίας και για την επιβίωση από τον επαπειλούμενο αποκλεισμό από τη ζωή, τότε οι πολιτικοί κρατούμενοι το βίωναν ως δεύτερη φύση του αγώνα τους για το ιδανικό της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της μόρφωσης και της ζωής. Οι δάσκαλοι της εξορίας δίδασκαν ότι η δια βίου μάθηση των κομμουνιστών είναι, μαζί με την οργάνωση και την δράση, ο τρόπος ύπαρξής τους!


Άλλοι καιροί, άλλα ιδανικά…

Όποιος είχε την τύχη να μαθητεύσει σε τέτοιους δασκάλους και να μπει στην αλυσίδα της δια βίου μάθησης για τη ζωή ένοιωθε ευτυχής!  Ήταν ευτυχία να διδάσκεις και να διδάσκεσαι σε ένα χώρο που οι δεσμοφύλακες ετοίμασαν για να σε εξοντώσουν. Ο χώρος αυτός μετατράπηκε στο αντίθετό του! Πραγματικό «κρυφό πνευματικό, επαναστατικό σχολειό»! (**)

Εκεί καταλάβαμε έμπρακτα ότι η ελευθερία, τα ιδανικά, οι ιδέες, δε φυλακίζονται.  Οι δεσμώτες αγωνιστές γίνονταν πιο ελεύθεροι απ’ τους δεσμοφύλακές τους… Εκεί οι άνθρωποι μάθαιναν να περνούν τη λεπτή κόκκινη γραμμή και αντί να τους γράφει η ιστορία, να γράφουν αυτοί την Ιστορία!

Ήταν μια διαδικασία που σε εξύψωνε ηθικά και πνευματικά και, όταν αποχαιρετούσες τη φυλακή, έτρεχες γρήγορα να μεταδώσεις τις γνώσεις που απέκτησες στη νέα γενιά που ήταν έξω και διψούσε για να αναμείξει τις δικές της γνώσεις και εμπειρίες με αυτές των φυλακισμένων πολιτικών κρατουμένων. 

Η μείξη ήταν θανατερή για τη χούντα.  Ήταν μια νίκη που οι δεσμοφύλακες την κατάλαβαν αργά, όταν πλέον ο ήλιος «γύρισε» με πολύ κόπο και αίμα και οι χθεσινοί δεσμώτες-φυλακισμένοι έβγαιναν, μαζί με το λαό, νικητές στη μάχη για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Έτσι γράφονταν η Ιστορία…

Οι δάσκαλοι είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους!

Οι γνώσεις εκείνες διαχύθηκαν, σε σημαντικό βαθμό, από αλλεπάλληλες γενιές πολιτικών κρατουμένων στην εργατική τάξη και στον λαό, αντάμωσαν και επιβεβαιώθηκε στους αγώνες και έγιναν κτήμα τους. Η θεωρητική και πρακτική αντοχή που έχει δείξει το κομμουνιστικό κίνημα απέναντι στον ταξικό εχθρό και στις διάφορες παρεκκλίσεις, παρά τις ελλείψεις και τις αδυναμίες, είναι σε σημαντικό βαθμό αποτέλεσμα των δεκάδων χιλιάδων κομμουνιστών που πέρασαν από τις φυλακές και τις εξορίες και μαθήτευσαν στα «Πέτρινα Πανεπιστήμια» της Αριστεράς.

Η διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης όσο και αν δεν φαίνεται, είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από αυτή τη γνώση και δράση.

Σήμερα πολλά από τα απλά συνθήματα που ακούγονται στους δρόμους αποτελούν το αποκρυστάλλωμα της πολύχρονης γνώσης και μείξης του μαρξισμού με τη καθημερινή πρακτική των μαζών. Το σύνθημα π.χ. «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» είναι το αποτέλεσμα της ιστορικής και θεωρητικής γνώσης των κομμουνιστών και εμπεριέχει ταυτόχρονα την αναγνώριση της παραγωγικής δύναμης της εργατικής τάξης, την γνώση της πολιτικής οικονομίας και την προοπτική της δικτατορίας (δημοκρατίας) του προλεταριάτου. Παρόμοιες αναλύσεις μπορούν να γίνουν και σε δεκάδες άλλα συνθήματα από εκείνα που αστοί και μικροαστοί τα χλευάζουν δήθεν σαν λαϊκίστικα όπως πχ το «Νόμος είναι το Δίκαιο του εργάτη»  (http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/12/blog-post_27.html ), «Ένας είναι ο εχθρός…» κλπ, ενώ εμπεριέχουν στη βάση τους ολόκληρη την πολιτική και κοινωνική επιστήμη.

Πολλοί είναι εκείνοι που, για να παραπλανήσουν τον λαό, απαιτούν, προστάζουν και επιβάλλουν το ξαναγράψιμο της ιστορίας. Όμως οι δάσκαλοι της εξορίας είχαν πει από καιρό τον λόγο τους: «Η ιστορία γράφεται με αγώνες. Τη γράφουν οι άνθρωποι την ώρα της μάχης. Γράφεται μόνο μια φορά, είναι μοναδική και δεν ξαναγράφεται. Ό,τι φαίνεται σαν επανάληψη είναι απλά μια νέα ιστορία. Πλασματική ή πραγματική, φάρσα ή τραγωδία. Όσοι πάνε να ξαναγράψουν την ιστορία και όχι να την αποτυπώσουν, όπως πραγματικά γράφτηκε από τα γεγονότα, απλά θέλουν να την παραποιήσουν. Εμείς δεν θα το επιτρέψουμε αυτό…»!

Αυτή ήταν η τότε απάντηση στις προσπάθειες παραποίησης των αγώνων του λαού και της εργατικής τάξης. Αυτή ισχύει και σήμερα.

(*) Μια ανάρτηση ως ελάχιστο δείγμα τιμής για εκείνους τους αφανείς εργάτες του πνεύματος που μέσα σε εντελώς αντίξοες συνθήκες διωγμών δεν δίδαξαν μόνο πραγματικές γνώσεις αλλά και πώς να μετατρέψεις τις αλυσίδες σου σε θανάσιμο κίνδυνο για την ταξική εξουσία που τις χάλκεψε.

(**) Στη μεγάλη σκηνή των Σερραίων στον 4^ο όρμο της Γιούρας, την πρώτη βραδιά εξορίας στο νησί, ακούστηκε ξαφνικά, μέσα σε βαθύ σκοτάδι, η βαριά φωνή ενός κρατουμένου να απαγγέλει τον Δωδεκάλογο του Γύφτου του Κ. Παλαμά. Μετά άρχισε τις αναλύσεις. Γέμισε και με άλλους η σκηνή, παρότι απαγορεύονταν οι μετακινήσεις.  Έτσι άρχισε η… «εκπαίδευση» από την 1^η μέρα!  Την επομένη άρχισαν αναλύσεις των «Αθλίων» και ιστορικών γεγονότων όπως η Οκτωβριανή επανάσταση. Πλήθυναν οι διδασκαλίες και σε άλλες σκηνές! Την 5^η μέρα οργανώθηκαν σχεδιασμένα οι πρώτες ομάδες μόρφωσης με ένα πλήθος μαθημάτων επιλογής. Τις πρώτες μέρες γράφαμε στο χώμα, σε πέτρες, σε κεραμιδάκια και στο… μυαλό μας! Η οργάνωση της μόρφωσης πήρε τον δρόμο της! Όταν τα στρατόπεδα διαλύονταν μετά από 3 και πλέον χρόνια, δεν ξέραμε που να βάλουμε τον τεράστιο όγκο πάσης φύσης βιβλίων και κειμένων που στο μεταξύ είχαμε αποκτήσει με διάφορους τρόπους.

Έτσι στήνονταν τα πανεπιστήμιά μας όπου και αν βρισκόμασταν.

(***) Τα κείμενα των φωτογραφιών είναι αποσπάσματα απο μαθήματα της εξορίας

Δημοσκοπηση για τον ΣΚΑΙ-Το μαγειρείο ειναι εδώ

 Εντυπωσιακά τα στοιχεία της δημοσκόπησης της Public Issue για τον ΣΚΑΙ! Τόσο εντυπωσιακά που τελικά καταντάνε να μην ...εντυπωσιάζουν καθόλου αφου δε δείχνουν να στέκουν στη λογική αλλά να είναι προιόν καλού μαγειρέματος master chef!
Δινει λοιπόν η "έρευνα" της P.Issue: ΝΔ 30,5  ΠΑΣΟΚ 14%, ΚΚΕ 12.5%, ΣΥΡΙΖΑ 12% και ναι ΔΗΜΑΡ 13,5%!!!
Μάλιστα στο σχολιασμό στη σελίδα που ΣΚΑΙ διαβάζουμε σχόλια του τύπου: "..εκρηκτικη άνοδος της ΔΗΜΑΡ που στέλνει το ΚΚΕ στην τέταρτη θέση" και πιο κάτω "τις μεγαλύτερες απώλειες καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ με πτωση 2 ποσοστιαίων μονάδων ακολουθούμενος από το ΠΑΣΟΚ..."

Δεν ξερω πόσοι θυμούνται τις δημοσκοπικές ανακαλύψεις του Βαρόμετρου του ΣΚΑΙ πριν από 1 χρονο περίπου όταν η κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ έβγαζε μάτι και καταγραφόταν από όλες της δημοσκοπήσεις  πλην αυτών που είχαν γίνει από την PI για τον ΣΚΑΙ . Ηταν η εποχή που οι αναλυτές του ΣΚΑΙ (Μπάμπης, Προτοσάλτε κλπ.) συμφωνουσαν πως ο Γ.Παπανδρέου ήταν μεγας σωτήρας της πατρίδας και πως "αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να τον ανακαλύψουμε"!!!
Τότε λοιπόν έδιναν στο ΠΑΣΟΚ 42-44%(καμία φθορά δηλαδή!) με σχόλια μάλιστα του τύπου "παρουσιάζει... σημαντική πτώση περίπου 1,5-2 μονάδων", για να μην σπάσουν τηλεοράσεις. Τι έδιναν τότε οι άλλες εταιρείες;
Η MRB πχ έδινε στο ΠΑΣΟΚ 26,7%(!) και με αναγωγή εφθανε το 32-33%. Δηλαδή 10 ολόκληρες μονάδες λιγότερο τουλάχιστον!!! Αναλογα αποτελέσματα έδιναν όλες οι άλλες εταιρείες που έδιναν τότε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κοντα στο 32%. Ο ΣΚΑΙ όμως ήθελε τότε το ΠΑΣΟΚ σταθερά πάνω από το 40% και σκασίλα του τι έλεγαν όλοι οι άλλοι κι εμεις μαζί.

Για να μην πολυλογούμε με τις επόμενες προσπαθειες-μεθοδευσεις που ανεβαζαν τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ και τους έστελναν πακετο με πάνω από 150 βουλευτές στη Βουλή συγκυβερνηση, φθανουμε στην τελευταία δημοσκόπηση όταν πια η συγκυβερνηση του μαύρου πετώπου έχει στείλει κυριολεκτικά μαύρα μυνήματα και στα 3 κόμματα ΝΔ,ΛΑΟΣ και ΠΑΣΟΚ.

Πριν σχολιάσουμε ας δουμε τι έλεγε η έρευνα της  KappaResearch πριν από 2 μόλις εβδομάδες και χωρίς να εχει μεσολαβήσει κατι υπέρ η κατά κάποιου κόμματος μεταξύ των ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ:
ΝΔ 25,7%, ΠΑΣΟΚ 14,9% ,  ΚΚΕ 10,5%, ΣΥΡΙΖΑ 6,7%  ΛΑΟΣ 5,6%  ΔΗΜΑΡ 5,2%.

Το πρωτο που βλέπουμε λοιπόν είναι οτι οι 2 ερευνες δεν συναντιούνται πουθενά εκτός από τα ποσοστα ΠΑΣΟΚ και   ΛΑΟΣ που και οι 2   δινουν ίδιο αποτέλεσμα.
Στην ΔΗΜΑΡ όμως βλέπουμε κυριολεκτικά θαύματα! 13,5% δίνει η PI  για το ΣΚΑΙ ενώ μόλις 5,2% η Kappa Research! Η ιδια η PI έδινε στη ΔΗΜΑΡ τον Δεκέμβρη 9,5% από 7,5% το Νοέμβρη και 5% τον Οκτώβριο(κανονικά άλματα επι κοντώ!). Θα έπρεπε να φανταστεί κανείς ότι κάτι το εκπληκτικό θα πρέπει να έγινε μεσα στο προηγούμενο 10ήμερο που να έστειλε τη ΔΗΜΑΡ στα ουράνια. Ομως δεν έγινε τίποτα απολύτως.
Οπως βεβαια δεν έγινε τιποτα το αρνητικό για τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ που παρουσιάζονται να πέφτουν.
Το μόνο που έγινε είναι οτι ο φόβος της ανόδου της Αριστεράς-στην οποία δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνεται η ΔΗΜΑΡ παρα το όνομα- χτύπησε κόκκινο. Ετσι και αυτη τη φορά πρέπει να ανακαλυφθεί κάποιος εναλλακτικός ακινδυνος πόλος συσπείρωσης που να πάρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό από την ψηφο διαμαρτυρίας που πηγαίνει μαζικά προς το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οσο και να προσπαθήσουν όμως να παρουσιάσουν τη ΔΗΜΑΡ σαν το νεο προοδευτικό ρευμα προς το οποίο στρέφεται ο απελπισμένος λαός δεν μπορούν παρά να εκτεθούν ανεπανόρθωτα. Ο κ.Κουβέλης και το κόμμα του δεν έχουν τίποτα το εντυπωσιακό το ελπιδοφόρο ή το ακτινοβόλο που να τραβήξει τα βλέμματα. Ο Κουβέλης δεν είναι ο Ανδρέας του '74-'81 κι αυτό το βλέπουν όλοι.
Θα πουμε ακόμη 2 πράγματα. Το πρωτο είναι οτι δεν πιστευουμε οτι οι εκλογές θα δωσουν λύση στα εκρηκτικά προβλήματα του λαού. Ενα θετικό αποτέλεσμα όμως με πολύ μεγάλα ποσοστά στα Αριστερά και Κομμουνιστικά κόμματα θα βοηθήσει στην επιτάχυνση των εξελίξεων αλλά και στην κινητοποίηση του λαού. Η λύση θα έρθει αργά και βασανιστικά, κυρίως από τους οργανωμένους αγώνες των κινημάτων και τη συσπείρωση γύρω από τα σωματεία και τους συλλόγους.
Το δευτερο είναι ότι υπάρχουν και άλλες μυστικες δημοσκοπήσεις επιστημόνων δημοσκόπων(δεν το σπουδασαν μόνο οι 3-4 γνωστες εταιρείες το σπορ) που δίνουν εντελώς άλλα αποτελέσματα, και που βρίσκονται στη διαθεση των κομματων(όχι μόνο των αριστερων αλλά και της ΝΔ). Κάποιες που έτυχε να μαθω λοιπόν δίνουν κάτω από 10% στο ΠΑΣΟΚ, κάτω από 20% για τη ΝΔ και  κοντά στη ΝΔ το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην εκπλαγούμε λοιπόν αν συμβεί να εχουμε πραγματική μάχη ακόμη και για την πρώτη θέση.  Οσο για τη ΔΗΜΑΡ πολύ δυσκολα ξεπερναει το 5-7%. Εννοείται βεβαια ότι αυτό που σίγουρα θα προσφερουν στη ΔΗΜΑΡ τα μεγάλα ποσοστα που της δίνουν θα είναι τα φωτα της δημοσιότητας -χωρίς λόγο- και φυσικά οι ουρές επωνύμων αστέρων όλων των ειδών που θα σπεύσουν για το "ταπεινό" μεροκάματο της Βουλής.

Σε μια τόσο ρευστή κατάσταση πάντως όλα αυτα έχουν την αναλογη σημασία. Αυτό που θα ακολουθήσει και που θα είναι πραγματικά έντονο θα επηρρεασει αναπόφευκτα και τα οποιαδήποτε εκλογικά αποτελέσματα όταν και αν...

Κι ύστερα άναψε τσιγάρο και νοιώσε ήσυχος

Mην τους αφήνεις σε ησυχία
Ξεφτίλισέ τους
Κουρέλιασε τα ρούχα τους
κι ας τους γυμνούς μεσα στο κρύο
να δουν τι σούκαναν
Χτύπα αλύπητα και σύντριψε
τα επιχειρήματά τους
Πέτα στα μούτρα τους
τις  απειλές και τα σκοτάδια τους
Πες τους πως δεν τρομάζεις πια
Βούτηξέ τους
στον ίδιο τους το βούρκο
και πνίξ' τους στα βρωμόνερα
Μαστίγωσέ τους πετροβόλησέ τους
μην τους ανέχεσαι λεπτό,
Τσάκισέ τους,
μην τους ακούς κλείσ' τους το στόμα
όπως στο κλείσανε κι αυτοί

Για τους φόβους σου μιλάω
Εχουν πολλά κορμιά και πρόσωπα οι φόβοι
Χειρότεροι κι απο Λερναίες Υδρες
Γυμνωσέ τους, αποκάλυψέ τους
κι ύστερα άναψε τσιγάρο

και νοιώσε ήσυχος
πως κανεις επιτέλους
ό,τι πρεπει.

Εμπλοκή στο PSI- Μια "κρίση" που κρύβει κρίσιμες τραγικές αλήθειες

Η διαδικασια του κουρέματος ελληνικων ομολόγων(λέγεται και PSI) δεν νομίζω πως έχει καταρρευσει (παρά το ότι το εύχομαι ολόψυχα).

Βρισκόμαστε σε φάση εκβιασμών και πιέσεων και από τις 2 πλευρές που όμως σύμφωνα με τα πλάνα τους είναι υποχρεωμένες να τα βρούν.
Βεβαια η πλευρά του ΥΠΟΙΚ που έσπευσε 2 μερες πριν να προεξοφλήσει θετική έκβαση για δικούς του γνωστούς και άγνωστους λόγους είναι εκτεθειμένη για άλλη μια φορά.

Η εμπλοκη οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και όχι μόνο στη διαφορά του επιτοκίου όπως λένε κάποιες πλευρές. Το πρόβλημα δημιουργείται λόγω του ότι το ποσό ομολόγων που έπρεπε να συγκεντρωθεί για αναδιάρθρωση δεν συγκεντρωνεται τελικά αφού μια σειρά απο κερδοσκοπικά hedge funds αρνούνται να συμμετέχουν διεκδικώντας το 100% της αξίας των ομολόγων που κατέχουν παρά το ότι τα έχουν αγοράσει σε πολύ χαμηλές τιμές πρόσφατα. Aν σκεφτούμε με το δικό τους τρόπο, καταλαβαίνουμε οτι αν το ποσό που θεωρητικά επιδιωκόταν γινόταν κατορθωτό να συγκεντρωθεί, τότε δεν θα είχε προκύψει -κατα τη δική τους ανάλυση- η ανάγκη μεγαλύτερου κουρέματος, ούτε η εμπλοκή στα ποσοστά των επιτοκίων, και τα πράγματα θα κυλούσαν εντός προδιαγραφών καθώς το χρέος θα μπορούσε να θεωρηθεί βιωσιμο.
Αυτό ήταν και το μέγα λάθος του "εθελοντικού" κουρέματος που έδωσε την  ευκαιρία αυτή στα κερδοσκοπικά fund, που φυσικά δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια αφού αυτή είναι η δουλειά τους. Ακούγοντας για τον εθελοντικό μη υποχρεωτικό χαρακτήρα της αναδιάρθρωσης σκέφτηκαν κι αμεσως έκαναν τα δέοντα για λογαριασμό τους. Αγόρασαν ομόλογα μισοτιμής και ούτε και μετα (δεν)προσήλθαν στις διαπραγματευσεις λέγοντας οτι αυτοί δεν συμφωνουν με το κουρεμα, δεν ειναι εθελοντείς και θέλουν να πληρωθούν το 100% κι ας ειχαν αγοράσει π.χ στο 40%.
Ολοι αυτοί λοιπόν που ακόμη τολμούν να πανηγυρίζουν για τη "μεγαλειώδη απόφαση Ιουλίου και Οκτωβρίου" καλά θα κάνουν να κλείσουν επιτέλους τα στόματά τους.
Να μην ξεχναμε  οτι η   εμπλοκή αυτή που ήταν εντελώς προβλέψιμο ότι θα συμβεί, παρά το ότι εδώ προσπαθούσαν να την κρύψουν, σημαίνει αύξηση του κόστους της Ελληνικής διάσωσης που δεν ξέρουμε σε τι τραγικό μέγεθος μπορεί να φτάσει (για όλους) αν τυχόν ενεργοποιηθούν τα CDS's. Οταν κάτι κρύβεται δεν σημαίνει οτι δεν συμβαίνει κιόλας.

Αυτό που νομίζω οτι θα συμβεί πάντως είναι ότι μεσω αυτής της "κρίσης"(του PSI)  θα επιχειρηθεί να κρυφτεί το κυρίως τραγικό για μας της υπαγωγής των νεων ομολόγων στο Αγγλικό δίκαιο που φαίνεται πως το εχουμε δεχτεί. Η Ελλάδα μετα από αυτό χανει τρομερά πλεονεκτήματα όπως αυτό της μετατροπής του χρέους σε δραχμές αν απειληθεί με έξοδο από το ευρώ, αλλά και απειλείται  ολοφάνερα με σοβαρή απώλεια εθνικού πλούτου και δημοσιας περιουσίας που θα διεκδικείται κάτω από αδιευκρίνιστους όρους απο πανίσχυρους δανειστές υποστηριζόμενους από πανίσχυρα κράτη, σε ξενα δικαστήρια υπό το Αγγλικό δίκαιο.
Πρόκειται για πραγματικό έγκλημα που θα προσπαθήσουν να μας αναγκάσουν να το δεχτούμε με το εξωφρενικό "δεν γινόταν αλλιώς" για άλλη μια φορά.
Ποιος έχει άραγε το δικαίωμα να αδιαφορεί ακόμη;

Απώλεια του ΑΑΑ για τη Γαλλία-Επιτάχυνση της κρίσης

Υποβαθμίστηκε σήμερα η Γαλλία από την S&P χάνοντας τελικά το τριπλό Α της(ΑΑΑ)!
Το ίδιο και η Αυστρία κατέβηκε ένα σκαλοπάτι στο ΑΑ+, κι έτσι οι 6 χωρες της Ευρωζώνης με ΑΑΑ έγιναν 4.
Η υποβάθμιση δεν ανακοινώθηκε ακόμη επίσημα αλλά όπως γράφει η LeMonde επιβεβαιώθηκε από κυβερνητική πηγή ενω το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση της Αυστρίας.
Η οικονομική LesEchos γράφει πως δεν θα υποβαθμιστούν Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Φινλανδία ενω η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία χάνουν από 2 βαθμίδες.
Η Γαλλία όπως είναι αναμενόμενο είναι σε αναστάτωση. Ο Σαρκοζύ δεν έχει κάνει ανακοινώσεις αλλά είναι προφανές ότι είναι στριμωγμένος στα σχοινιά λίγο πριν τις εκλογές αφού είναι ο πρόεδρος που έχασε το ΑΑΑ. Οσο κι αν η υποβάθμιση ήταν αναμενόμενη -η Γαλλία από πολλές πλευρες είχε θεωρηθεί ως χωρα ακόμη και ΒΒΒ- δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρής σημασιας  αφού επιταχύνει εξελίξεις που πολλοί, κι ανάμεσα τους και η πλευρά Σαρκοζύ, ευχόντουσαν να αναβληθούν για αργότερα. Να πουμε οτι η πρωτη φανερή επίπτωση θα είναι μια έστω και μικρή άνοδος στο κόστος δανεισμού της Γαλλίας, αφού θα υπάρξουν επενδυτικοί οίκοι που θα πρέπει να αντικαταστήσουν στα χαρτοφυλάκια τους τα ομόλογα της Γαλλίας-να πουλήσουν δηλαδή- με άλλα αξιολόγησης ΑΑΑ σύμφωνα με τους κανονισμούς τους από τη στιγμή που θα έχουμε επίσημες ανακοινώσεις.

Αυτό σημαίνει οτι η ψαλίδα του κόστους δανεισμού ανοίγει κι άλλο με την Γερμανία και την υπολοιπη παρέα των ΑΑΑ να είναι οι ωφελημενοι της υπόθεσης. Επιπτώσεις όμως θα υπάρχουν και στο EFSF(το πολυδιαφημισμένο ταμείο διάσωσης οικονομιων και τραπεζών) που στηριζόταν στις 2 ισχυρές χώρες με ΑΑΑ, τη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά και συνολικά σε υποβάθμιση του ρόλου της Γαλλίας έναντι της Γερμανίας.
 Τα ΜΜΕ  στη Γαλλία μιλουν αυτή την ώρα για το τέλος της Ευρωζώνης, για έκρηξη στο κοινό νόμισμα, για κήρυξη πολεμου στη Γαλλική οικονομία και άλλα τέτοια ωραία που δείχνουν την ατμόσφαιρα στην πάλαι ποτέ Ευρωπαική "ένωση" που μόνο ενωση δε θυμίζει.

Να μην ξεχνάμε οτι η διαρκής όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσα στους κατόχους του πλούτου είναι χαρακτηριστικό του καπιταλισμού ειδικά σε περιόδους κρίσης -και παρά το ότι πολλοί μιλούν για συνεργασίες και δήθεν "προσπάθεις ευρεσης κοινών λύσεων"- και ότι πίσω από τα καπιταλιστικά κράτη "συμπυκνώνονται" μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που αντιμάχονται μεταξύ τους.
Αυτο είναι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο όξυνσης και επιτάχυνσης της κρίσης και του ανταγωνισμού με το ένα να τροφοδοτεί το άλλο.
Αυτό που θα πρέπει να περιμένουμε είναι αντίστοιχα και διαδικασίες επιτάχυνσης της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για τα μικρά ψάρια όπως η Ελλάδα, που βρίσκονται μπροστά σε μεγάλα ανοιχτά στόματα.

Πως πάει το PSI;

 Ακούμε από τα δελτία οτι θα έχουμε "ευχάριστες ειδήσεις" τις επόμενες μέρες ή και ώρες από τις διαπραγματευσεις για το PSI(κούρεμα, ανταλλαγή ομολόγων). Ευχάριστες για ποιούς άραγε όμως;
Για μας ή για τους δανειστές;
Ευχάριστη είδηση θα  είναι η υπογραμμένη αναγνώριση του δικαιώματος των δανειστών να διεκδικήσουν ό,τι θέλουν όταν το χρέος σκαλώσει κάπου(που θα σκαλώσει ό,τι και να γίνει). Ευχάριστη είδηση θα είναι το οτι θα δικαιώνονται σε κάθε προσφυγή τους εναντίον της Ελλάδας στα Αγγλικά δικαστήρια;
Γιατί δεν μιλάνε για το κυρίως ζήτημα που είναι το θέμα του "σε ποιο δίκαιο";
Ως πότε θα τρώμε το παραμύθι των θετικών εξελίξεων και των πανηγυρισμών "για τη σωτηρία και την τελική λύση" που δεν είναι άλλη από το κομμάτιασμα και την εξόντωση της Ελλάδας και του λαού της;
Ευχάριστη είδηση θα είναι το ότι σύμφωνα με τα επιτόκια που ακούγονται θα έχουμε διπλασιασμό του χρέους ξανά μέσα σε 10 περίπου χρόνια(ανάλογα με τη λύση). Από πού κι ως που οι τράπεζες παίρνουν άπειρο χρημα δικό μας(εμείς θα το χρωστάμε όταν καταρρευσουν βλ.Proton) είτε δωρεάν είτε με 1% και εμείς πρέπει να θεωρήσουμε θετικό το να δανειστούμε με 5%(υπάρχει και χειρότερο σενάριο);
Ως που θα φτάσει η οργανωμένη παραπληροφόρηση από τα τηλεΜΜΕ; Ως πότε θα παίζουν με την ψυχολογία των απλών ανθρώπων που κουράστηκαν να ακούν αρνητικές ειδήσεις κι είναι ανα πάσα στιγμή έτοιμοι να πιστέψουν ό,τι ονομάζεται θετικό και αισιόδοξο ενά είναι ακριβώς το αντίθετο;
Μεχρι βεβαια να ξεχειλίσει η οργή τους για την κοροιδία αλλά κυρίως για την ανέχεια...

Αλλα επειδή μας έχουν ζαλίσει με την αισιοδοξία του Βενιζέλου και του ΥΠΟΙΚ αντιγράφω από τους τίτλους οικονομικού site που ήταν κυριολεκτικά ο ένας ακριβώς κάτω απ΄τον άλλο προχθές.Εγραφαν λοιπόν:

ΥΠΟΙΚ: Σε πολύ καλό σημείο οι συζητήσεις για PSI. Και οι επόμενοι τίτλοι:

Οι συνομιλίες για το PSI "προχωρούν άσχημα", μεταδίδει το Reuters.(!!!)
DJ: Θα χρειαστεί επιπλέον μείωση του ελληνικού χρέους κατά €15 δισ. μετά το PSI(;;)
Προκαταρκτική εκτίμηση με δεδομένο την επιτυχή ολοκλήρωση του PSI. Ανάγκη πολλών επιπλέον δισ. ευρώ "βλέπει" η Lagarde.(Γιατί άραγε αφού πάει τόσο καλά;)

 Aν μπορείτε βγάλτε συμπέρασμα.

Επίσης όταν διαπραγματευεσαι σε τόσο δύσκολη συνθήκη δε βγαίνεις να κάνεις ανακοίνωση ότι τα πράγματα πάνε καλά για σένα, αλλά συνεχίζεις να ζητάς όσα μπορείς και γκρινιάζεις όσο γίνεται πιο πολύ. Δε δείχνεις ανα πάσα στιγμή έτοιμος και πρόθυμος να υποκύψεις σε δεδομένους εκβιασμούς, ούτε βαζεις ο ίδιος πιεστικά χρονοδιαγράμματα με βαση και προσωπικούς σχεδιασμούς της δικής σου καριέρας.
Εκτός αν είσαι υποψήφιος για πρόεδρος και Βενιζέλος.
Που έχουμε μπλέξει...

Υ.Γ.  Ισως να θυμάστε ότι το καλοκαίρι μας έλεγε οτι το PSI θα έπαιρνε λίγες μόνο μέρες και θα ολοκληρωνόταν τις επόμενες εβδομάδες(του Αυγούστου! δεν είπε βεβαια ποιού Αυγούστου)

Για το έγκλημα της υπαγωγής στο Αγγλικό δίκαιο

Το ζήτημα του σε ποιο δικαιο θα υπόκεινται τα νεα ομόλογα είναι ενα απίστευτα σοβαρό θέμα.
Εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί. Οι δανειστές ομολογιούχοι ακολούθησαν μια πολύ συγκεκριμένη γραμμή διαπραγμάτευσης που περιείχε τις απαραιτητες μπλόφες, τρίπλες κλπ. που είχαν να κάνουν είτε με το ποσοστό της περικοπής το οποίο αλλαζε διαρκώς, είτε με άλλα δευτερεύοντα ζητήματα στα οποία θα υποχωρούσαν στο τελος προκειμένου να περάσουν οπωσδήποτε το θέμα της υπαγωγής των νεων ομολόγων στο Αγγλικό δίκαιο. Το έχουμε ξαναπεί από τον Ιούλιο και το λέμε πάλι τώρα.

 Με απλά λόγια λέγοντας όσο τα ομόλογα υπάγονται στο Ελληνικό δίκαιο κάθε εκρεμότητα λύνεται σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία και εκδικάζεται στα Ελληνικά δικαστήρια. Το Αγγλικο δίκαιο από την άλλη έχει αποδειχτεί οτι "καθαρίζει" πάντα για λογαριασμό των δανειστών, γι αυτό και το προτιμούν.
Ειναι βεβαια εντελώς περιττό να αναλύσουμε και πάλι το ότι το χρεος και μετα το "κούρεμα" δεν είναι βιώσιμο και επομένως θα υπάρχουν οπωσδήποτε επιπλοκές. Ειναι κάτι που το ξέρουν όλοι πιά.

Τα βασικά προβλήματα που δημιουργούνται για την Ελλάδα είναι κυρίως 2. Το ένα έχει να κάνει με τις απαιτήσεις σε Δημόσια περιουσία, που σε συνδυασμό με την παραίτηση από την Εθν.Ανεξαρτησία που έχει υπογραφεί στο μνημόνιο καταλαβαίνουμε ότι μπορούν να έχουν εξωφρενικές συνέπειες.
Το δευτερο έχει να κάνει με την πιθανότητα αλλαγής νομίσματος(δεν εννοώ το άθλιο "θα μας διώξουν από το ευρώ" αφού υπάρχουν κι άλλες πιθανές εξελίξεις). Αν συμβεί κάτι τέτοιο ενω τα ομόλογα θα έχουν υπαχθεί στο Αγγλικό δίκαιο, αυτό  θα έχει για την Ελλάδα τραγικές συνέπειες. Με την υπαγωγή στο Αγγλικό δίκαιο χάνουμε το δικαίωμα της μετατροπής του χρέους σε δραχμές, πράγμα που μπορούμε να κάνουμε τωρα που το 93% των ομολόγων βρίσκονται υπό το Ελληνικό δίκαιο. Ετσι σε κάθε υποτίμηση του νεου νομίσματος ανάλογα θα μεγαλώνει και το χρέος, ενώ τωρα κάτι τέτοιο δεν ισχύει κι ας λένε οι τρομοκράτες των δελτίων ειδήσεων μπάμπηδες και σία. Σε περίπτωση αλλαγής νομίσματος έχουμε το δικαίωμα να μετατρέψουμε το χρέος μας και να το αποπληρώσουμε σε δραχμές με την αρχική ισοτιμία που θα αποφασισθεί και να αδιαφορήσουμε στη συνέχεια εντελως για το αν και πόσο θα υποτιμάται το νόμισμα.

Οπως καταλαβαίνουμε η αποδοχή της υπαγωγής στο Αγγλικό δίκαιο ισοδυναμεί με άλλη μια δολοφονική ενέργεια κατά της χώρας και του λαού της.

Η ζωή αλλάζει..

Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.

Θα φανταστώ πως όλα όσα είπε ο Νιόνιος τα τελευταία χρόνια και μας στενοχώρησε, δεν ειπώθηκαν ποτέ. Πως οι υπογραφή του στη διακύρηξη των φωτισμένων -και υποταγμένων- διανοούμενων που θέλουν να σώσουν κι αυτοί την πατρίδα δεν μπήκε. Από εκείνους κι εκείνα που αγαπάς καμιά φορά ταιριάζει να κρατάς τα καλύτερα. Ετσι κι αλλιώς είναι λάθος να ταυτίζει κανείς τον καλλιτεχνη με το έργο του.
Και μεσα μας αν ψάξουμε άλλωστε θα βρούμε ένα σωρό μικρά εγκλήματα. Οπότε μπορούμε να  αφήνουμε που και που κάτω την πέτρα και να το ρίχνουμε στο τραγούδι.

 
Από όσα διάλεξαν, από τα πολλά που έχει πει ο Δ.Σαββόπουλος, στο TVXS  εγώ κρατάω αυτά, μαζί βέβαια με το τραγούδι.

 "...πολλοί με βοήθησαν στη δουλειά μου. Γνωστοί και άγνωστοι. Πολλές φορές χωρίς να το ξέρουν. Με βοήθησαν ακόμα κι αυτοί που με ταλαιπώρησαν. Εκείνος ο γελοίος ο στρατιώτης που με κυνηγούσε μ’ ένα μαχαίρι στην οδό Χέϋδεν, τον Μάρτη του ’70, ακόμα κι εκείνα τα ζώα που μου κάνανε τα πόδια να, τον Αύγουστο του ΄67 στην «Ταράτσα». Είμαι εκ φύσεως επιπόλαιος και χωρίς κάτι τέτοιους ο προοδευτισμός μου δεν θα ‘ταν παρά μια νεανική μέθη.
...
Πράγματι είμαι ένα περίεργο είδος αριστερού που γεννήθηκε με τον εμφύλιο και που δεν δέχεται να εκλέξει με τους όρους που του θέτει αυτός ο εμφύλιος. Στον καταναγκασμό μιας τέτoιας εκλoγής κάνω την παλαβή, όχι επειδή είμαι ουδέτερος -ουδετερότητα δεν υπάρχει- αλλά επειδή δεν έχω ανάγκη αυτής της διαμάχης, δεν μου λείπει αυτή η διαμάχη, αλλ’ ούτε κι αυτή έχει όφελος από μένα έτσι που είμαι, γι’ αυτό θέλει να με καταστήσει «ωφέλιμο». [...]
Αυτό ακριβώς λέγεται «κάνω την παλαβή». Αν ο Καραγκιόζης κουραστεί να φορτώνεται την αθλιότητα στη καμπούρα του και παραιτηθεί, τότε ποιος θα τον αναλάβει; Μ’ αυτό το ερώτημα αρχίζει κανείς να γίνεται τραγουδιστής.  […]
Εξακολουθώ να πιστεύω στη σοσιαλιστική επανάσταση και στην κατάληψη της εξουσίας και με κλωτσιές και με μαγκούρες και μ’ απ’ όλα. Αλλά δεν μπορώ ν’ ακούω ότι οι αγωνιστές μιας τέτοιας υπόθεσης είναι απλώς μέλη «μιας οικονομίας που πρέπει ν’ αλλάξει».
Δεν δέχομαι ότι ο άνθρωπος είναι ένα σκέτο κοινωνικο-οικονομικό συμβάν κι ότι αγωνιστής είναι όλος κι όλος αυτός που μετατρέπει αυτό το συμβάν σ’ ένα άλλο κοινωνικο-οικονομικό συμβάν. Κι αν ο άνθρωπος έχει υλική βάση, όμως ξεχειλίζει και περισσεύει συνεχώς απ’ αυτήν, κι αν η σοσιαλιστική επανάσταση εκτοξεύεται κατευθείαν απ’ το μηχανοστάσιο της ιστορίας, είναι ωστόσο δυνατή και βιώσιμη μόνο χάρη σ’ αυτό το περίσσευμα και σ’ αυτό το ξεχείλισμά του.