Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Για γέλια ή για κλάματα;


Από τις πιο γελοίες στιγμές του χθεσινού συλλαλητήριου που μάλιστα προβλήθηκε σε πάρα πολλα sites.
Ένας τύπος μόνος(!), με ένα μαντίλι στο πρόσωπο προσπαθεί να καταλάβει τη Βουλή!Γύρω του φωτογράφοι και κάμερες τον απαθανατίζουν κι αυτός φωνάζει τους άλλους(;), "βρίζεται" με τα ΜΑΤ και άλλα τέτοια γραφικά.Στον Άγνωστο στα πανό της ΓΣΕΕ-που έχουν φτάσει πρώτα- ακούγονται κάτι συνθήματα του στυλ "Αφήστε τα λόγια και πιάστε τα λαμόγια","Κλέφτες, ψεύτες αδειάσανε τις τσέπες"(!)...και άλλα γραφικά, ενώ στο Σύνταγμα 10άδες χιλιάδες κόσμος απ΄αυτούς που δεν λείπουν ποτέ από τα συλλαλητήρια προσπαθούν να ολοκληρώσουν το μεγάλο συλλαλητήριο μέχρι που αρχίζουν να πέφτουν δακρυγόνα.

Μου φαίνεται απίστευτο πως τόσες αριστερές οργανώσεις αφήνουν μερικές δεκάδες περίεργους περίπου απολιτικ(δεν ξέρω πως αλλιώς να τους πω παρά το ότι το μυαλό μου τρέχει σε διάφορα) να γελοιοποιούν η τέλος πάντων να ρίχνουν τόσο χαμηλά κινητοποιήσεις που όλοι ξέρουν ότι δεν γίνονται ούτε εύκολα, ούτε για πλάκα.

Eνα άλλο που μέ έκανε να γελάσω(πραγματικά) είναι ένα βίντεο(στο ΒΒC) όπου ένας διαδηλωτής κρατώντας κάτι(πυροσβεστήρα;)ψεκάζει τα ΜΑΤ που μόλις μας έχουν ψεκάσει!!Εκείνη την ώρα βλέποντας από τα σκαλιά τον πυκνό άσπρο καπνό δεν καταλαβαίναμε τι ήταν.Οι ΜΑΤάδες κοιτάζουν μάλλον εκπληκτοι και κάνουν πίσω αφου κι αυτοί μάλλον δεν καταλαβαινουν!

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Φωτογραφίες από τα συλλαλητήρια

Οι δρόμοι παραμένουν καυτοί παρά την χωρίς προηγούμενο πλύση εγκεφάλου.
Μόλις έρθει κι ο λογαριασμός....






Ειμαστε ακομα ζωντανοι...

Τρομερος κοσμος στους δρομους.
Γεματη η Πατησιων απο πριν τη Στουρναρη μεχρι το Πεδιον του Αρεως.
Πιττα η Αμαλιας

Γενική Απεργία και συλλαλητήριο!

Δεν αφήνουμε τη ζωή μας στα χέρια κανενός.
Μόνο ότι πονέσουμε, μόνο αυτό μας ανήκει!
Μόνο ο,τι παλέψουμε, μόνο αυτό είναι δικό μας!


"Μόνο αυτό να ξέρεις:
O,τι σώσεις μες στην αστραπή
καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει"ΟΔ.ΕΛΥΤΗΣ

Γενική Απεργία και συλλαλητήριο!Εδώ και τώρα μαζί!!

*Η φωτο από το blog αφορμή

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Tι έχουν πάθει;

Τί έχουν παθει στα κανάλια;Γιατί ζητάνε επιβολή της "νομιμότητας" με τη βία;
Θέλουν αίμα δηλαδή;Τί απαιτούν οι εφοπλιστές σπόνσορές τους;
Παρεπιμπτόντως μόλις άρχισε το βραδινό ματς στη ΝΕΤ όπου φυσικά λόγω απεργίας δεν υπάρχει σχολιασμός.Να κάνουμε μηνύσεις;
Να τους πάρουμε το κεφάλι η να το αφήσουμε για αύριο;
Ενα ενδιαφερον σχόλιο στο ποστ της cynical Πότε μια Απεργία είναι "Παράνομη"

Aπό τον Στέργιο

Άκουσα μόλις στο ΑΛΤΕΡ τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, να λέει ότι αύριο απεργούν και οι ναυτεργάτες στο λιμάνι που κλείνει και η νομιμότητα ( της δικαστικής απόφασης που απαγορεύει την απεργία ως «παράνομη και καταχρηστική») είναι σχετική!

Έπεσαν επάνω του λυτοί και δεμένοι να τον φάνε. Άκου «η νομιμότητα είναι σχετική»!!! Δεν το είδαν ούτε το άκουσαν ποτέ ακόμη και στις αποφάσεις για το Μνημόνιο κλπ. Και να οι θεωρίες για το κράτος της νομιμότητας, το Σύνταγμα κλπ. να και οι δηλώσεις των πολιτών μεταξύ των οποίων εφοπλιστές που διαπιστώνουν δικτατορία του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Να και η επιλογή επιβατών με δάκρυα για το δράμα που θα ζήσουν (αυτούς δεν τους λοιδορώ τα κανάλια λοιδορώ). Και να τέλος τα καλέσματα στην κυβέρνηση να επιβάλει με τη (νόμιμη φυσικά, φυσικά) βία το κράτος του νόμου στη παράνομη βία των ναυτεργατών!

Μα πότε οι απεργοί είχαν δίκαιο και ήταν με τη νομιμότητα; Πότε δηλαδή η νομιμότητα δεν ήταν σχετική για την εξουσία που τη χρησιμοποιούσε όπως ήθελε για να βγάζει τη κάθε απεργία παράνομη και τώρα εκπλήσσεται που το ίδιο μέτρο χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι;

Φοβάμαι ότι αύριο θα έχουμε σκληρή μέρα με απροσδιόριστες εξελίξεις στο λιμάνι και όχι μόνο. Οι προβοκάτορες παντού ετοιμάζονται μαζί και οι δυνάμεις της… νομιμότητας.

Θα είμαστε στην απεργία.
Όμως οι φόβοι δεν είναι λίγοι. Όσο οξύνονται τα πράγματα τόσο η νομιμότητα θα είναι πραγματικά σχετική για όλους και ιδίως για τη κυβέρνηση και τόσο η δύναμη θα αντικαθιστά τη πλαστή, και βιασμένη προ πολλού από την εξουσία, νομιμότητα.

Ο,τι πείτε...

Όταν απεργούν πχ. τα λεωφορεία είναι αυτονόητο οτι δεν παίρνεις λεωφορείο.
Οταν απεργούν οι δημοσιογράφοι είναι αυτονόητο οτι δεν εχει δελτία ειδήσεων.
Οταν απεργούν οι ναυτεργάτες πως είναι αυτονόητο ότι τα πλοία ταξιδεύουν κανονικά;;;;;
Πως είναι αυτονόητο ότι οι απεργοί που προσπαθούν να περιφρουρήσουν την απεργία τους είναι περίπου εγκληματίες;
Οταν έχει μάλιστα γενική απεργία δεν είναι αυτονόητο οτι παγώνουν τα πάντα;Και επομένως και τα λιμάνια;
Θα μας τρελάνουν τελείως τα δελτία ειδήσεων;
Με το ζόρι το άσπρο να γίνει μαύρο δηλαδή;

Και κάτι ακόμα.Ειπε ο Τσίμας ότι είναι επίσης αυτονόητο ότι η τήρηση της "νομιμότητας" προστατεύει τους εργαζόμενους και όχι τους εργοδότες.
Εγινε μάλλον επανάσταση κι έχουμε σοσιαλισμό και δεν το πήρα είδηση...
Ό,τι πείτε...

Tίποτα το λές;



Οτι διψάμε ακόμα τίποτα το λές,
αντί να προσκυνήσεις τη σκια του
και να πιείς;

Κική Δημουλά

Να βουλιάξει η Αθήνα κι όλη η Ελλάδα αύριο!

Γενικη απεργία 29 Ιουνίου!
Λειτουργούν λεωφορεία,ηλεκτρικός και μετρό.
Θα είμαστε όλοι εκεί.Ακόμα ζωντανοί!Δεν θα περάσουν έτσι πάνω από τις ζωές μας!

Σύμπαν

Ενα υπεροχο βίντεο που μου έστειλαν από το physics4u
Σβήστε φώτα, βάλτε fullscreen και καλό ταξίδι 5-6 λεπτων

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Σήκωσε αεράκι


Σήκωσε αεράκι ξαφνικά κι έπιασε ψύχρα
Αύρα πρωινή βγάζει από μέσα
Πάνω απ'το καράβι ρίχνω βλέμματα και ζάρια
Σκουπίζω μέσα μου ομίχλες κι υγρασία
Μισός πουλί μισός καθρέφτης ανεμίζω
στέλνω γι ανίχνευση το βλέμμα μου μπροστά,
μικραίνω κόρες για να δω, αυτόν τον άγνωστο καινούργιο
ορίζοντα
Αχνές φιγούρες
και γραμμές απροσδιόριστες
Δεν έχει ακόμα σάρκα ούτε υπόσταση
μα που θα πάει θα τον μπλέξω...

Χλωρό κλαράκι ο κινδυνος
νεράκι δροσερό
βρεγμένο χώμα
Σώμα με σώμα να παλεύει
ο σπόρος τις εικόνες.

..    ..     ..     .. γιώργος σαρρής ..     ..     ..      ..     ..

Ποιό αύριο διαλέγουμε ;


Aκούσαμε μόλις τον εργατολόγο κ.Αλ.Μητρόπουλο(ιδρυτικό στέλεχος του Πασοκ) σε μια συνένευξη στο 98.9fm.
Mε όσο λιγώτερα λόγια μπορώ θυμίζω όσα σοκαριστικά είπε.
-Πρώτη φορα στην ιστορία συμβαίνει τέτοια κατεδάφιση κοινωνικών δικαιωμάτων σε τόσο συντομο χρόνο !
-Υπήρχαν σαφώς περιθώρια διαπραγμάτευσης αλλα αποτύχαμε να διαπραγματευτούμε.
Πως είναι δυνατόν είπε, να μην μπορούμε να δανειστούμε με όρους φύλαρχου της Μποτσουάνα;
Με όρους οποιουδήποτε κράτους του ΟΗΕ που να μην είναι καν μέλος της ΕΕ!
ΠΡΟΦΑΝΏΣ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΡΌΒΛΗΜΑ, ΑΝΙΚΑΝΌΤΗΤΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΆΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ!
-Πρώτη φορά είδε τόσους ανθρώπους με άγνοια για τα κοινωνικά θέματα να υποβάλουν απόψεις στον πρωθυπουργό ενώ άλλοι να είναι περιθωριοποιημένοι.

-Το ασφαλιστικό δεν είναι βιώσιμο.(Που σημαίνει ότι μετά από σύντομο διάστημα ούτε αυτές οι "γλίσχρες συντάξεις" δεν θα μπορούν να πληρωθούν)
-Τι εισφορές θα δίνει ένας νέος εργαζόμενος των 580 ευρώ;
-Για τι 35 η 40 χρόνια εργασίας μιλάμε;Τετράωρα,τρίωρα;Πεντάωρα;Πόσοι ελάχιστοι θα καταφέρνουν να φτάσουν στο τέλος και να πάρουν έστω αυτή τη σύνταξη;

-Με απλά λόγια είπε, ένα κομμάτι των συντάξεων πηγαίνει στους δανειστές!
-Ενα συγκεκριμένο κομμάτι(500εκ το χρόνο!) απο τα επιδόματα ΟΑΕΔ πηγαίνει στους δανειστές!
-Ο Λοβέρδος εκμεταλλεύεται την επικοινωνιακότητά του για να πείσει, αλλά πιστεύει οτι οι σύμβουλοί του δεν του έχουν δώσει να καταλάβει τι έχει κάνει.
-Με τα μέτρα παραβιάζεται η κοινοτική νομοθεσία και το Σύνταγμα για τα κατώτερα όρια διαβίωσης.
-Η αγορά εργασίας γίνεται σουρωτήρι αφου:1) σε επιχειρήσεις εως 20 εργαζομένους μπορούν να απολυθούν ακόμη και όλοι.(Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλ. Επιχειρήσεων)
2)Aπό 21-150 μέχρι 6 το μήνα(Δηλαδή 70 το χρόνο!)
3)Από 150 και πάνω μέχρι 30 το μήνα!(Υπολογίστε σε 12 μήνες)

-Δήλωσε οτι το ΠΑΣΟΚ έχει μεταλλαχθεί σε άλλο κόμμα με νέους τεχνοκράτες που σκέφτονται πλέον διαφορετικά.

Μετα από όλα αυτά που λέει ένας άνθρωπος που υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και που δεν ασχολήθηκε στη ζωή του με τίποτε άλλο εκτός από το εργασιακό ας σκεφτούμε ξανά.

Για μένα είναι προφανές ότι η ΕΕ φοβόταν και την χρεοκοπία και φυσικά την στάση πληρωμών από την Ελλάδα.Κάτι τέτοιο θα ήταν βόμβα στα θεμέλια ενός μηχανισμού που παράγει κέρδη για τους 2 μεγάλους(Γερμανία,Γαλλία).Επομένως (και όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης όλων των Ευρ.κρατών) δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν την Ελλάδα να καταρρεύσει.Θα μας δάνειζαν με κάποιο λογικό επιτόκιο που να μην τους εκθέτει διεθνώς αποφεύγοντας την περιπέτεια αλλά και την απαξίωση της ΕΕ στα μάτια όλων.

Ομως και πέρα από αυτό ας αναρωτηθούμε.
Επιλέξαμε τα γρήγορα δανεικά με εμπλοκή του ΔΝΤ για να πληρωθούν υποτίθεται οι συντάξεις(τι απαίσιο ψέμμα!) η έστω οι υποχρεώσεις των επόμενων μηνών με αντάλλαγμα τι;
Το μέλλον των παιδιών μας; Το δικαίωμα τους στη δουλειά; Το δικαίωμά τους στην ίδια τη ζωή και την ευτυχία;
Υποθηκεύοντας την ίδια την χώρα και την Ανεξαρτησία της;
Αν ναί ντροπή σε όλους!ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΑΣ!
Ας τα κοιτάξουμε στα μάτια λοιπόν και μετά ας τολμήσουμε να παραιτηθούμε από το μέλλον τους!
Την Τρίτη έχει Γενική Απεργία και συλλαλητήριο.Σκέψου!

Νίκος Καρούζος-"Εικόνα"

Όταν οι ποιητές πιάνουν κουβέντα με τα μέλλοντα...
Από τα "Πέντε ποιήματα μες το σκοτάδι"

Εικόνα

Γυρίζει μόνος
στα χείλη του παντάνασσα σιωπή
συνέχεια των πουλιών τα μαλλιά του.
Ωχρός
με βουλιαγμένα όνειρα κι ανέγγιχτος
νερό τρεχάμενο στα ρείθρα, ωχρός
έλληνας.
Πάντα ο δρόμος μες τα μάτια του
κ' η λάμψη απ' τη φωτιά
που καταλύει
τη νύχτα.
Γυρίζει μόνος
στα χέρια του κλαδί από ελιά
γεμάτος πόνο χάνεται στα δειλινά
αισθάνεται
πως όλα χάθηκαν.
Μην του μιλάτε είναι άνεργος
τα χέρια στις τσέπες του
σαν δυο χειροβομβίδες.
Μην του μιλάτε δε μιλούν στους καθρέφτες.
Άνθη της λεμονιάς
λουλούδια του ανέμου
στεφάνωσέ τον άνοιξη
τον κλώθει ο θάνατος.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Martin Luther King "I have a dream"

εδώ και τώρα
O υπέροχος λόγος του Martin Luther King "I have a dream" στην Ουάσιγκτον στις 23 Ιουνίου του 1963, που έμεινε στην ιστορία.(Το περί 28 Αυγούστου είναι λάθος)
Με αγγλικούς υποτίτλους


O Martin Luther King ήταν τότε μόλις 34 χρονων.Πέντε χρόνια αργότερα στις 4 Απριλίου 1968 έπεφτε δολοφονημένος με μια σφαίρα στο κεφάλι στο Μέμφις του Τεννεσί.

Πέντε χρόνια χωρίς το Μανώλη Αναγνωστάκη

Εφυγε 5 χρόνια πριν στις 23 Ιουνίου
ΜανώΛης Αναγνωστάκης(Θεσσαλονίκη, 10 Μαρτίου 1925 – Αθήνα, 23 Ιουνίου 2005)ιατρός-ακτινολόγος...




Ὅταν μίαν ἄνοιξη

Ὅταν μίαν ἄνοιξη χαμογελάσει
θὰ ντυθεῖς μία καινούργια φορεσιὰ
καὶ θὰ ῾ρθεῖς νὰ σφίξεις τὰ χέρια μου
παλιέ μου φίλε
Κι ἴσως κανεὶς δὲ σὲ προσμένει νὰ γυρίσεις
μὰ ἐγὼ νιώθω τοὺς χτύπους τῆς καρδιᾶς σου
κι ἕνα ἄνθος φυτρωμένο στὴν ὥριμη, πικραμένη σου μνήμη
Κάποιο τρένο, τὴ νύχτα, σφυρίζοντας,
ἢ ἕνα πλοῖο, μακρινὸ κι ἀπροσδόκητο
θὰ σὲ φέρει μαζὶ μὲ τὴ νιότη μας
καὶ τὰ ὄνειρά μας
Κι ἴσως τίποτα, ἀλήθεια, δὲν ξέχασες
μὰ ὁ γυρισμὸς πάντα ἀξίζει περσότερο
ἀπὸ κάθε μου ἀγάπη κι ἀγάπη σου
παλιέ μου φίλε

Κάθε πρωΐ

Κάθε πρωὶ
Καταργοῦμε τὰ ὄνειρα
Χτίζουμε μὲ περίσκεψη τὰ λόγια
Τὰ ροῦχα μας εἶναι μιὰ φωλιὰ ἀπὸ σίδερο
Κάθε πρωὶ
Χαιρετᾶμε τοὺς χθεσινοὺς φίλους
Οἱ νύχτες μεγαλώνουν σὰν ἁρμόνικες
-Ἦχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.
(Ἀσήμαντες ἀπαριθμήσεις
-Τίποτα, λέξεις μόνο γιὰ τοὺς ἄλλους.
Μὰ ποῦ τελειώνει ἡ μοναξιά;)

Arhisan ta organa

«H ανομία και η βία θα λάβουν την απάντησή τους» δήλωσε ο Παπανδρέου
Tί λέγαμε;
Άρχισε ο βομβαρδισμός.Περίμενε και θα δεις...
Αυτή η ανομία που να κολλάει άραγε;
Οι απαραίτητες ταυτίσεις και πολτοποιήσεις της προπαγάνδας βλέπεις.
Πότε θα σταματήσουν να μας θεωρούν ηλίθιους γαμώ την ανομία μου;
Ισως όταν σταματήσουμε να είμαστε...

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Το θύμα δεν ήταν ο καπιταλισμός...


Μπράβο τους λοιπόν.Πέτυχαν διάνα!Μέχρι νεκρός έκατσε.Τον σκοτώσανε τον πούστη τον καπιταλισμό.Όχι αυτοπροσώπως δηλαδή αλλά εντάξει..
Απλά έτυχε να έχει και ονοματεπώνυμο,... και 2 παιδιά.Αλλά τι έγινε δεν έτυχε να περνάει ο ίδιος ο καπιταλισμός εκείνη την ώρα, ούτε καν κάποιος καπιταλιστής η εκπρόσωπός του,ούτε κάποιος που να εχει κάποια ευθύνη για ότι συμβαίνει γύρω, αλλά κάποιος άλλος που ήταν εκεί κοντά.Τυχαία.Όποιον πάρει ο χάρος δηλαδή κυριολεκτικά.Αλλά δε βαριέσαι, αυριο μεθαύριο θα βγεί μια κολοανακοίνωση που κάποιος με επαναστατικό και μάλιστα "αριστερό"λόγο θα αναλαμβάνει την ευθύνη...
Καί την ίδια στιγμή θα αναλάβουν τα άλλα παιδιά τα υπόλοιπα.
Και θα δεις πως θα γίνουν αχταρμάς η "τρομοκρατία", οι διαδηλώσεις, η λαϊκή οργή, τα γεγονότα της Μαρφίν,

Μάνα κι εξουσία-Χρόνης Μίσσιος


"Oι άγιοί μας είναι, να πούμε κάτι ανάμεσα σε φιλαράκια,κουμπάρους και πολιτευτές, τους ζητάμε ρουσφέτια, εκδουλεύσεις, κι άμα δε μας κάνουνε τη χάρη τους γαμούμε το κέρατο, που λένε.Είναι να πουμε σκιές ζωής.
Οι πιο σοβαροί είναι αντίγραφα των πολιτικών μας νταβατζήδων, των βουλευτών.Θέλουν λιβάνια, υποταγή και τα ρέστα. Η μόνη που δεν ασκεί εξουσία είναι η Παναγιά, αυτή η γυναίκα του λαού μας, που δίνει, δίνει, χωρίς να διεκδικεί για τον εαυτό της παρά τη λαχτάρα..Η μάνα που βλέπει το παιδί της να φεύγει σα βέλος μπροστά της, κι αυτή να λαχταράει, να τρομάζει για να καταλάβει αυτό το άγνωστο, το καινούργιο που έφερε στον κόσμο, και που είναι ταυτόχρονα σάρκα της και ξένο.
Είναι η πιο τραγική μορφή του ανθρωπίνου είδους, γι αυτό και σε όλη την ανθρωπινη ιστορία η εξουσία και η μάνα είναι τα κεντρικά πρόσωπα κάθε τραγωδίας.Μόνο που η μάνα είναι ο αποδέκτης του πόνου, ενώ η εξουσία ο φορέας του."
Χρόνης Μίσσιος-"Χαμογέλα ρε τι σου ζητάνε"

Ποια ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ;


Οταν τη μέρα που έρχεται στη Βουλή Ασφαλιστικό και εργασιακό η μεν ΓΣΕΕ δεν βγάζει άχνα και η ΑΔΕΔΥ ανακοινώνει συλλαλητήριο την τελευταία στιγμή τραβηγμένο από τα μαλλιά , τότε τι να πεις;
Η συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ στην Κλαυθμώνος δυστυχώς δεν αξίζει σχόλια.Κλασσική συνταγή ήττας.Ξαναλέω δυστυχώς και το εννοώ.Λογικό βέβαια αφού δεν μπήκαν καν στον κόπο να κάνουν ένα μπάνερ για το συλλαλητήριο και βέβαια αφίσσα δεν είδαμε.
Απο την άλλη το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ ηταν ογκωδέστατο έως ψαρωτικό και μπράβο τους(video,foto).Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί θα νόμιζε κανείς οτι δεν υπάρχει κρίση η ότι είμαστε τελείως ηλίθιοι.
Βέβαια το πρόβλημα της εκπροσώπησης του λαού και της έκφρασής του δεν λύνεται μόνο με το ΠΑΜΕ.Χρειάζονται σοβαρές πρωτοβουλίες συσπείρωσης και φυσικά χρειάζεται ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ.
Μονο τότε θα πάρει το κίνημα φτερά, και βέβαια τότε δεν θα τους σώζει τίποτα.

Το μυαλό όλων τώρα είναι στη Γενική Απεργία στις 29 και στο μεγάλο συλλαλητήριο.
Εκεί δεν πρέπει να λείψει κανείς από όσους αισθάνονται τι συμβαίνει γύρω μας.

ΥΓ. Για τη συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στο Μουσείο δεν έμαθα.Οποιος ξέρει εδώ είμαστε.

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Συλλαλητήρια σε όλη την Ελλαδα-Κι όμως ο λαός αντιστέκεται

εδώ και τώρα

(Οι φωτογραφίες από το συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας το πρωί)



Συλλαλητήρια εξαγγέλονται και πραγματοποούνται σε όλη την Ελλάδα με αφορμή την κατάθεση εργασιακού-ασφαλιστικού στη Βουλή.
Τεράστιο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ το πρωί στο κέντρο.
Συλλαλητήριο και από ΑΔΕΔΥ και άλλες αριστερές οργανώσεις στις 7μμ στην Κλαυθμώνος

Θα βουλιάξει η Αθήνα στις 29.
Αναμένεται τεράστια συμμετοχή στην Γενική απεργία και τα συλλαλητήρια!

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Γιατί σωπαίνουν ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ;;Γιατί τους αφήνουν ανενόχλητους να μας κρεμάσουν;


Συλλαλητήριο απο το ΠΑΜΕ Τετάρτη πρωί στις 10πμ
(updt)Συλλαλητήριο από την ΑΔΕΔΥ στις 7μμ στην πλ.Κλαυθμώνος.

Με ποια λογική, ενώ αύριο έρχεται στη Βουλή το εργασιακό και το συνταξιοδοτικό μαζι(δηλαδή ο πυρήνας των μέτρων), η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ σωπαίνουν και προκηρύσσουν απεργία και συλλαλητήριο μια εβδομάδα αργοτερα;
Τι γελοία και καλά κλιμάκωση ειναι αυτή;
Γιατί δεν απεργουν την ίδια μέρα με το ΠΑΜΕ στις 23;
Γιατί δεν προχωρούν έστω σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας, έστω ξεχωριστό από το ΠΑΜΕ την ίδια μέρα ή την επόμενη;
Χάθηκαν λοιπόν και τα τελευταία προσχήματα;
Που παει το εργατικό κίνημα με αποδοχή τέτοιας ηγεσίας;
Τι θα γίνει αύριο εκτός από την απεργία και το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ;
Πως θα δείξουν την άμεση αντίδρασή τους οι εργαζόμενοι των σωματείων που δεν καλύπτονται από το ΠΑΜΕ;
Πως θα εκφραστεί η οργή και η αντίθεση όλων αυτών που καίγονται από το εργασιακό και το ασφαλιστικό;
Πως θα πιεστούν οι βουλευτές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αν όχι από ένα μεγαλειώδες μαζικό, ενωτικό,συλλαλητήριο αύριο;Την στιγμή μάλιστα που φαίνεται να τρίζουν οι δομές των 2 κομμάτων.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ;
Και ακόμα γιατί δεν βρίσκεται ένας τρόπος να συμμετέχουν με κάποια πλατφόρμα κι άλλα σωματεία στην απεργία και το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ;
Γιατί δεν καταλαβαίνω τίποτα;
Τόσο πούλημα πια;;;;
Οποιος λογικός άνθρωπος επίσης δεν καταλαβαίνει...αυριο έχει συλλαλητήριο στην Ομόνοια στις 10 το πρωί.Από το ΠΑΜΕ.
Αλλά και όποιος και να το διοργάνωνε πάλι θα έπρεπε να είμαστε εκεί.

ΥΓ.Τσεκάροντας μόν στο site της ΓΣΕΕ δεν είδα το πρωί την ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ για το συλλαλητηριο.Αν υπήρχε στο site της ΑΔΕΔΥ ΑΠΟΛΟΓΟΎΜΑΙ.
Οπως και να έχει από το τίποτα κάτι είναι κι αυτό.Συλλαλητήριο λοιπόν και το απόγευμα στις 7μμ. από την ΑΔΕΔΥ στην Πλατεία Κλαυθμώνος.Βέβαια το βάρος που έχουν το εργασιακό και το ασφαλιστικό ζητάει κατι πολύ μεγαλύτερο απο ένα συλλαλητήριο.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Φταίξαμε τελικά όλοι;


Ενα από τα πιο "πιασάρικα" και συνηθισμένα επιχειρήματα που ακούμε τελευταία στις αλλεπάλληλες "περί κρίσης" συζητήσεις -δημόσιες και ιδιωτικές- είναι αυτό το περίφημο "φταίξαμε όλοι μας".
Ενα πονηρό επιχείρημα που ρίχνει πίσω του πυκνό μελάνι, αφού όταν φταίνε όλοι, τελικά δεν φταίει κανένας!Και βέβαια κανένας δεν πληρώνει.
Και φταίξαμε λένε γιατί υποκύψαμε στη γοητεία της ασωτίας και το ρίξαμε στην τρελή ζώντας σαν μεγιστάνες!Ας δούμε όμως τι λένε γι αυτό οι αριθμοί.
Σύμφωνα με στοιχεία από το capital.gr ο ιδιωτικός δανεισμός στην Ευρώπη έχει ως εξής:
  • Αγγλία: 5,11 τρις € (281% του ΑΕΠ).
  • Λουξεμβούργο: 202,8 δις € (553% του ΑΕΠ).
  • Ιρλανδία: 481 δις € (259% του ΑΕΠ).
  • Κάτω χώρες: 1,1 τρις € (185% του ΑΕΠ).
  • Ισπανία: 1,98 τρις € (181% του ΑΕΠ).
  • Πορτογαλία: 281,8 δις € (169% του ΑΕΠ).
  • Ιταλία: 1,8 τρις € (115% του ΑΕΠ).
  • Ελλάδα: 225 δις € (92% του ΑΕΠ). Με βάση τα στοιχεία του Ιανουαρίου 2010 το σύνολο του δανεισμού ήταν 254 δις € (περίπου 106% του ΑΕΠ).
  • Ευρωζώνη: 138% του ΑΕΠ.
Όπως φαίνεται με την πρώτη σε καμια περίπτωση δεν είμαστε στις πρώτες θεσεις και δεν θα μπορούσαμε άλλωστε αφού η TV προυπήρχε κάνοντας καλή δουλειά στις πιο προηγμένες καπιταλιστικές χώρες.
Μιλώντας για την Ελλάδα τώρα τα στοιχεία μας λένε επίσης ότι

Mουντιαλισμός

εδώ και τώρα




14.30 Πορτογαλία-Β. Κορέα 7-0 !!!!!!!
(Βροχή από γκόλ.
Χάθηκε η μπάλα κυριολεκτικά.)

17.00 Χιλή-Ελβετία 1-0


Ακολουθει
21.30 Ισπανία-Ονδούρα

Ο Σαμίρ Αμίν για την κρίση στην Ελλάδα

εδώ και τώρα

Ο Σαμίρ Αμίν είναι ένα κορυφαίο όνομα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων του 20ού αιώνα και κορυφαίος διεθνώς ειδικός σε θέματα ανάπτυξης.Ενας οικονομολόγος που θαύμαζε ο Ανδρέας Παπανδρέου,ο πρώτος ίσως που μίλησε μαζί του το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1981. Συγγραφέας περισσότερων από τριάντα βιβλία, πολλά μεταφρασμένα στα ελληνικά. Διηύθυνε το Ινστιτούτο Αφρικανικής Ανάπτυξης του ΟΗΕ και το Φόρουμ του Τρίτου Κόσμου, ενώ δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Πουατιέ, του Ντακάρ και του Παρισιού VIII.
Κατά τον Αμίν, , η Ελλάδα έχει να διαλέξει, στο σημείο που έφθασαν σήμερα τα πράγματα, μεταξύ μιας κοινωνικής καταστροφής και της αποχώρησης από την ευρωζώνη με ταυτόχρονη αναδιαπραγμάτευση του χρέους.

Ερ. Συμφωνείς με τις εκτιμήσεις ότι περάσαμε το σοβαρότερο σημείο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;
Απ. Κάθε άλλο. Δεν είδαμε τίποτα ακόμα. Συναντήσαμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου.


Αποσπάσματα από τη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στον “Κόσμο του Επενδυτή”, 30.4.2010

Ερώτ. ‘Ησουν φίλος του πρώην Πρωθυπουργού μας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Σήμερα κυβερνά την Ελλάδα ο γιός του. Τι θα του έλεγες να κάνει, αν ζητούσε τη συμβουλή σου;

Απάντ. Να φύγει από το ευρώ!

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Τόμας Τζέφερσον-Β.Ι.Λένιν vs Χρέος-ΕΕ-ΔΝΤ

Οταν μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες με διαφορετικές αφετηρίες αλλά και στόχο, σε διαφορετικό χρόνο, συναντιούνται, τότε ...σκεφτόμαστε σοβαρά αυτό που καταγγέλεται ως μη σοβαρό η ανέφικτο αίτημα.



"Δεν ανήκω σ' εκείνους που φοβούνται το λαό. Αυτός και όχι οι πλούσιοι αποτε­λούν την εγγύηση μας για διαρκή ελευθερία. Και για να προστατεύ­σουμε την ανεξαρτησία του δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στους κυβερνώντες να μας φορτώσουν με διαρκές χρέος... Αν βρεθούμε σε κατάσταση τέτοιου χρέους ώστε να αναγκαστούμε να φορολογηθούμε για ό,τι τρώμε και πίνουμε, για τα αναγκαία και τις ανέσεις μας, για τις εργασίες και τις διασκεδά­σεις μας... όπως συμβαίνει με το λαό της Αγγλίας, τότε και ο λαός μας θα χρειαστεί να δουλεύει 16 ώρες από τις 24 και να δίνει ό,τι κερδίζει από τις 15 ώρες στην κυ­βέρνηση για τα χρέη της και τις καθημερινές δαπάνες της... Τότε όμως δεν θα έχουμε χρόνο για να σκεφτούμε και κανένα μέσο για να εγκαλέσουμε αυτούς που μας κυβερνάνε άσχημα. Δεν θα έχουμε καμιά άλλη επιλογή από το να εκ-μιοθώνουμε τους εαυτούς μας οε εκείνους που το μόνο που θέλουν είναι να μας κρατάνε δεμένους... έως ότου ο κύριος όγκος της κοινωνίας καταλήξει να είναι ένα απλό αυτόματο μιζέριας δίχως καμιά άλλη αίσθηση εκτός από το να αμαρτάνει και να υποφέρει".Τόμας Τζέφερσον-3ος Πρόεδρος των ΗΠΑ(συνέταξε την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ)

"Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν πληρώθηκε ποτέ, ούτε αντιμετωπίστηκε με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από την άρνηση της αποπληρωμής του"
"η οικονομία του εθνικού χρέους, κάτω από το υπάρχον χρη­ματοπιστωτικό σύστημα, οδηγεί πάντα στην εξαθλίωση των πα­ραγωγικών τάξεων...
Τους στερεί κάθε δυνα­τότητα έντιμης ανταμοιβής, μέσα από ένα ψεύτικο χρήμα, το οποίο τους ληστεύει ένα μεγάλο μέρος από τους ονομαστικούς μισθούς τους. Τους επιβάλει, μέσα από την έμμεση φορολογία, ένα εντελώς άδικο ποσοστό των δημόσιων βαρών και στην πράξη είναι ένας τεράστι­ος μηχανισμός για την καταπίεση και την υποβάθμιση τους, έστω κι αν δεν είναι εκ προθέσεως"Φράνσις Γουόκερ - οικονομολόγος του 19ου αιώνα!

"Σαν θετικό σύνθημα που τραβάει τις μάζες στον επαναστατικό αγώνα και εξηγεί την ανάγκη των επαναστατικών μέτρων για "δημοκρατική" ειρήνη θα πρέπει να ριχτεί το σύνθημα: άρνηση πληρωμής των δημόσιων χρεών" Β.Ι.Λένιν(το 1915)

Υ.Γ.Οι πληροφορίες ειναι από άρθρο του Δ.Καζάκη

Eργασία, ανοχύρωτη πόλη ...

απο τον Στάθη(Enet)

Το κόλπο ήταν πάλι ωραίο (αλλά κάποια στιγμή θα αποβεί για τους καμποτίνους μοιραίο). «Εσωσαν» τον 13ο και τον 14ο μισθό, αλλά αποκεφάλισαν 6.000.000 μισθωτούς!...

Ποιος 13ος ή 14ος μισθός, όταν μπορεί κανείς να σε απολύσει, να σε πηδήξει για το καλό σου, να μη σου δώσει δουλειά ποτέ ώσπου να βάλεις μυαλό

και να σε ξεσχίζει όποτε γουστάρει (
παρά τον κίνδυνο να στενοχωρήσει το Γιωργάκι)...

......................................

...ή να το «πονέσει»! Διότι, ως γνωστόν, ο κ. Πρωθυπουργός «πονάει με τα μέτρα που παίρνει» εναντίον μας!


Εις τι θα βελτιώσει την παραγωγικότητα της εργασίας η αποκοπή των αποζημιώσεων;

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Για το "περίεργο" στο συλλαλητήριο(17/6) του ΠΑΜΕ

Σε προηγούμενη ανάρτηση (εδώ)είπαμε γι αυτό που ζήσαμε στο συλλαλητηριο όπου κάποιος βγήκε τρέχοντας κυνηγημένος μέσα από τους διαδηλωτές του ΠΑΜΕ, ανέβηκε σε μοτοσυκλέτα ΔΙΑΣ και έφυγε.
Πήραμε διευκρινίσεις απο μπλόγκερς που έμαθαν περισσότερα και μας έστειλαν τα πάντα.Το όνομα την ταυτότητα και ότι ακριβώς συνέβη!!
Περισσότερες πληροφορίες λοιπόν για ότι ακριβώς έγινε εδώ απο kke4ever.blogspot.com
Ευχαριστώ τον typhoon για τις πληροφορίες



Εντβαρτ Μουνκ-"Κραυγή"


"Περπατούσα στο δρόμο με δυο φίλους.Ο ηλιος έδυσε.Ξαφνικά ο ουρανός έγινε αίμα-κι ένιωσα την πνοή της θλίψης.Σταμάτησα-ακούμπησα στο φράχτη- πτώμα από την κούραση.Τα σύννεφα πάνω από το φιορδ έσταζαν άφθονο αίμα.Οι φίλοι μου συνέχισαν, αλλά εγώ έμεινα να τρέμω με μια ανοιχτή πληγή στο στήθος μου.Ακουσα μια τεράστια, απίστευτη κραυγή να διαπερνά τη φύση." Εντβαρτ Μουνκ

Ηταν μια βόλτα στο Έκεμπερκ- ένα προάστιο της Χριστιανίας(Όσλο) - που έκανε ένα απόγευμα με τους φίλους του ο Έντβαρτ Μούνχ.Ενας άνθρωπος που η ζωή δεν του έβγαινε με τίποτα, δηλαδή κλασσική περίπτωση καλλιτέχνη που μετατρέπει το προσωπικό του βασανιστήριο σε τέχνη.

"Kληρονόμησα δύο από τους πιο φοβερούς εχθρούς της ανθρωπότητας – την κληρονομιά της φυματίωσης και της παραφροσύνης – η ασθένεια, η τρέλα και ο θάνατος ήταν οι μαύροι άγγελοι που στάθηκαν στο λίκνο μου" είχε πεί κάποτε.

Εκείνο το απόγευμα του 1893 ξεκίνησε τη δημιουργία ενός από τα διασημότερα εξπρεσσιονιστικά αριστουργήματα.Την "Κραυγή"!!
Το ηφαίστειο Κρακατόα είχε εκραγεί λίγο πριν χιλιάδες χιλιόμετρα πιο πέρα, κι η σκόνη του τα απογεύματα, μάτωνε τον ουρανό του κόσμου κι ακόμα πιο πολύ τον δικό του...

13 φορές το μέγεθος τού «Erika» — Μισέλ Γκιγιού

radical desire

13 φορές το μέγεθος τού «Erika»[1]
Μισέλ Γκιγιού 18/06/10
(http://www.humanite.fr/13-Erika)

Από τις 20 Απριλίου, η διαρροή από την πετρελαιοπηγή τής BP στον Κόλπο τού Μεξικού ανέρχεται στο ισοδύναμο 13 ατυχημάτων τού μεγέθους εκείνου που προκλήθηκε από τη βύθιση τού Erika — και η διαρροή δεν έχει ακόμα σταματήσει. Όταν το 1989 συνέβη το ναυάγιο τού Exxon Valdez στις ακτές τής Αλάσκας, η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε χαρακτηρίστηκε ως «η χειρότερη στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών». Είκοσι ένα χρόνια αργότερα το ατύχημα τής BP σπάει πλέον όλα τα κοντέρ. Έχοντας ζήσει πολλές παρόμοιες καταστροφές στις ακτές τής χώρας μας, αναλογιζόμαστε τη μοίρα των δεκάδων εκατομμυρίων κατοίκων τής Λουιζιάνας με ανάμικτα αισθήματα θλίψης, οργής και αλληλεγγύης, αλλά μας είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε το μέγεθος τής οικονομικής και περιβαλλοντικής καταστροφής που πλήττει τον οικολογικό αυτό θησαυρό, όπως και τον θαλάσσιο πυθμένα του. 13 φορές το μέγεθος τού Erika! — και η διαρροή δεν έχει ακόμα σταματήσει.

Το μέγεθος τής καταστροφής

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Ενα περίεργο από το χθεσινό συλλαλητήριο!

Γύρω στις 9.15 η πορεία του ΠΑΜΕ διαλυόταν κοντα στην Ομόνοια.Αλλοι είχαν σταματήσει πιο πρίν κι άλλοι βάδιζαν προς την Γ Σεπτεμβρίου.Εκείνη τη στιγμή εκεί ακριβώς κι ενώ δεν φαινόταν να υπάρχει κάποιος λόγος ακούστηκαν φωνές ,φασαρία και συνθήματα.Κόσμος έτρεξε προς τα εκει ενώ δίπλα μας από την ενδοεπικοινωνία μιας μοτοσυκλέτας της αστυνομίας ακουγόταν κάτι σαν εντολή:"Φύγετε αμέσως από κει..."
Αυτοί που πηγαν πιο κοντά μου είπαν λίγα λεπτά αργότερα, πως μέσα από τον κόσμο βγήκε κάποιος τρέχοντας και κρατώντας το κεφάλι του!Ακριβώς πριν είχε αρχίσει να βρίζει μέσα από τους συγκεντρωμένους τους αστυνομικούς που ήταν κοντά με αποτέλεσμα να του την πέσουν οι διαδηλωτές.Βγαίνοντας από την πορεία ανέβηκε βιαστικα σε μια από της μοτοσυκλέτες της ομάδας ΔΙΑΣ που περίμενε εκεί και έφυγε!!! Πισω του κόσμος φώναζε συνθήματα...
Απ αυτά που κάποιοι νομίζουν πως είναι υπερβολές.

Κινητοποιήσεις με καύσωνα (βίντεο)

Αλλα 2 συλλαλητήρια είχαμε αυτή την εβδομάδα για το ασφαλιστικό και το εργασιακό μες τα 40άρια.
Το ένα -των ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ- ήταν ένα μικρό συλλαλητήριο επηρεασμένο από τον καύσωνα, την απεργία του Μετρό αλλά και τις εξελίξεις στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το δεύτερο του ΠΑΜΕ ήταν ένα ακόμη μαζικό συλλαλητήριο παρά την απεργία των μέσων και τη φοβερή ζέστη.
Ομως είναι καθαρό ότι η κατάσταση αυτή με τα ξεχωριστά συλλαλητήρια δεν αρέσει στο λαό που αυτή τη στιγμή δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στην ιστορία του ενάντια σε κεκτημένα δικαιώματα. Και βέβαια δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα στη συσπείρωση και την κινητοποίησή του.
Αυτή τη στιγμή απειλείται η ίδια μας η επιβίωση κι αυτό το καθεστώς μόνιμης διαφωνίας δεν ενδιαφέρει τους εργαζόμενους που υποφέρουν. Μου φαίνεται πραγματικά ακατανόητο πως κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Η απάντηση του λαού πρέπει να είναι σίγουρα ενιαία και μαζική και οι όποιες διαφωνίες δεν μπορεί να αφήνονται να λειτουργούν αντικειμενικά κόντρα στο κίνημα.
Την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε πάλι 2 απεργίες και 2 συλλαλητήρια;
Τι έγινε με την πρόσκληση του ΠΑΜΕ για κοινή μέρα κινητοποιήσεων;
Γιατί δεν έγινε αποδεκτή;
Και γιατί το ΠΑΜΕ δεν μεταφέρει την απεργία του από τις 23 στις 29 μαζί με τους υπόλοιπους όπως έχει ξανακάνει πρόσφατα;
Δεν έχω καμιά διάθεση να "καρφώσω" η να αντιπαρατεθώ κι όσοι γνωρίζουν τον τρόπο που λειτουργώ το ξέρουν.
Θεωρώ σημαντικές όλες τις αριστερές πολιτικές παρατάξεις όπου συσπειρώνονται εργαζόμενοι που παλεύουν τα μέτρα, άσχετα με το ποιος έχει λιγότερο η περισσότερο δίκιο.
Αυτή τη στιγμή δεν περισσεύει κανείς!
Κι είμαι ένας ακόμη που τον προβληματίζει η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Πιστεύω πως είναι καθήκον όσων καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα του προβλήματος να το βάζουν καθημερινά σε συζήτηση όπου βρεθούν κι όπου σταθούν.
Πρέπει να λυθεί και θα λυθεί αργά η γρήγορα.

Υ.Γ.Οταν γραφόταν το πόστ δεν ήξερα την ημέρα κατάθεσης του ασφαλιστικού που ήταν η 23 Ιουνίου.

Το παρακάτω βίντεο( από το χθεσινό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ) είναι άλλο ένα από αυτά που καταγράφουν τις αντιδράσεις του λαού αυτούς τους μήνες.
Ρίξτε όμως μια ματιά και στο άρθρο "Αριστερά τί κάνεις;" από το Αριστερά και Πολιτική που βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με όλους όσους περιμένουν αυτό το κάτι να συμβεί...

Το τέλος του κοινοβουλευτισμού;


Μετά την κατάργηση της Βουλής για τα σοβαρά θέματα και το βίαιο "σπρώξιμο" του Συντάγματος στο περιθώριο, εμφανίστηκε ο υπ.Εργασίας -με το γνωστό θλιμμένο ύφος- στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητώντας την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων που να ρυθμίζουν το Εργασιακό.Είναι σχεδόν ολοφάνερο ότι αν το σχέδιο Λοβερδου πήγαινε για ψήφιση στη Βουλή πολύ δύσκολα θα πέρναγε.
Οπότε με την ψήφο ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ και με την ανοχή της ΝΔ επιλέγεται από εδώ και πέρα ο δρόμος των προεδρικών διαταγμάτων, όπως γινόταν τους καιρούς που δεν λειτουργούσε στην Ελλάδα ο κοινοβουλευτισμός.
Ετσι θέματα για τα οποία το ΠΑΣΟΚ είχε τελείως διαφορετικές διακηρύξεις προεκλογικά και που κανονικά θα έπρεπε να ρωτηθεί ο λαός, επιλέγεται να περάσουν χωρίς να ρωτηθούν ούτε καν οι αντιπρόσωποί του.
Τραγική πραγματικά στιγμή για την όποια Δημοκρατία έχει απομείνει!
Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο ήταν εκείνο που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ψέλλιζε ότι ο θεσμικός του ρόλος δεν του επιτρέπει να μην υπογράψει τα σχέδια Λοβέρδου, αφού κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αυτόματα την πτώση της κυβέρνησης.
Από εκβιασμό σε εκβιασμό λοιπόν φτάνουμε σε σημεία προπολεμικά όπου κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν είναι πλέον δεδομένο.Που βρισκόμαστε λοιπόν;
Σε ποιο ακριβώς σημείο της ιστορικής εξέλιξης;
Στη δουλεία;Στη φεουδαρχία;Δεν ξέρω..
Πάντως όχι στην αστική Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό.
Κι ο "κυρίαρχος λαός";Θα συνεχισει να κάνει πίσω;
Ετσι νομίζουν;Κι αν ναί μέχρι πότε;

Στα μούτρα

Yπάρχουν πάντα κάποιοι που κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν χάνουν με τίποτα.Τι διάολο Goldman Sachs θα ήτανε.

Κατι σαν τη μπάνκα που είναι πάντα κερδισμένη...Ρίξτε μια ματιά και στα λίνκς που δίνει το πολύ ενημερωμένο site epicurus2day, που ήταν από τους πρώτους που προειδοποιούσαν για το αδιέξοδο της καπιταλιστικής οικονομίας, ακόμη και πριν το σκάσιμο της φούσκας το φθινόπωρο του '08.

από epicurus2day

Σπάνια μια ανάρτηση έχει γίνει για την παράθεση ενός και μόνο γεγονότος.

Αλλά όταν τα λεφτά σου που δίνεις γιανα τους στηρίξουν με προγράμματα διάσωσης, βλέπεις ότι πιάνουν τόπο είναι ευτυχές γεγονός.

Το γεγονός δηλαδή, ότι, όπως ανακοίνωσε, η Goldman Sachs είχε κατά τις 63 Trading Days του 1ου quarter 63 επικερδείς ημέρες ΧΩΡΙΣ να χάσει ΟΥΤΕ μία μέρα, αποκομίζοντας κέρδη κοντά 10 δις δολάρια τα οποία αντιστοιχούν στο 76% του τζίρου της (και φυσικά ποιος ξέρει πόσοι ευτυχείς "φίλοι" της εταιρείας, ευτύχησαν επίσης), τότε φίλτατοι, το συμπέρασμα είναι ένα.

Η κοροϊδία έχει πλέον φτάσει στο απώτατο σημείο ξεφτίλας.Κατάμουτρα


Ενδεικτικά : http://www.epicurus2day.gr/index.php/depressiondeflation/167-2009-08-19-17-23-09

http://www.epicurus2day.gr/index.php/economicsystem/103--qq-

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Ας αλλάξουμε καράβι

"Γνέθε ρόκα μας φτωχή
γνέθε σκουτιά και παραμύθια
γνέθε κι απ'όλα πιο πολύ
τ΄όνειρο-θέ μου, τ'όνειρο
..........
που φέγγει όπως ο έρωτας
και καίει σαν την αλήθεια
....Τ.Λειβαδίτης.....

Δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο πρέπει να επιμένουμε σε ένα σύστημα που έχει σαν κύριο τρόπο πραγματοποίησης των στόχων του το τρίπτυχο εξαπάτηση-βία-διαφθορά.
Δεν καταλαβαίνω ποια μπορεί να είναι η πιθανή συνταγή σωτηρίας.
Το να αλλάξουν κάποιοι 300 η 500 μέ κάποιους άλλους 200 η 600 είναι αστείο να συζητάμε ότι μπορεί να ρίξει λίγο φως στο σκοτάδι που μας κυκλώνει.
Θα διαφθαρούν κι αυτοί αργά η γρήγορα.Ειναι αρρώστια μεταδοτική που πρέπει να εξαλειφθεί ο καπιταλισμός και η διαφθορά.
Ο καπιταλισμός σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του και προσπαθει να μετατρέψει την αξιοπρέπεια σε ανταλλακτική αξία έλεγε ο γερο Κάρλ Μαρξ.
Ο Θεός του συστήματος αυτού είναι η συσσώρευση κεφαλαίου (καπιταλισμός λέγεται) και άρα η αύξηση του κέρδους των καπιταλιστών και όχι η εξύψωση της ανθρώπινης συνείδησης σε ένα ανώτερο επίπεδο.
Οταν ο προορισμός είναι ο ανθρωπος δεν ειναι δυνατον να ανεβαίνεις στον Τιτανικό του Καπιταλισμού επειδή είναι λαμπερός, η επειδή σου παίρνουν τα μυαλά τα δελτία ειδήσεων, οι διαφημίσεις, τα μεσημεριανά, η εξαγορασμένη βιομηχανία της showbiz ή όποιος άλλος.
Αυτοί όλοι έχουν κάθε λόγο να μην θέλουν να αλλάξει ο κόσμος.Είναι ο δικός τους κόσμος, έχουν τα κλειδιά του.Τους λογαριασμούς, τις επιχειρήσεις,τους νόμους, τα σκάφη, τα νησιά, τον πλούτο , την αρρωστημένη χλιδή του, όλα...
Εμείς όμως;

Ας δούμε καθαρά.
Στόχος και προορισμός μας είναι ένας κόσμος καλύτερος.
Ένας κόσμος που να μας παρέχει το δικαίωμα στη ζωή.
Δηλαδή το δικαίωμα στη δουλειά, στη δημιουργία, στη μόρφωση, στην ελεύθερη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του καθενός για το καλό της ανθρωπότητας και το δικό μας.
Ενας κόσμος που να μας παρεχει το δικαίωμα στην ευτυχία.Στο ανέμελο γέλιο βρε αδερφέ, με 2-3 φίλους κι ένα τραγούδι.Ετσι απλά.
Mια κ ο ι ν ω ν ί α σ υ ν α ν θ ρ ώ π ω ν που συνειδητοποιούν πως δεν γίνεται να υπάρχουμε αν δεν συνυπάρχουμε.
Είναι ολοφάνερο πως αυτός ο κόσμος δεν είναι ο καπιταλισμός.Δεν μπορεί να υπαρξει με τη μέγγενη της μεγιστοποίησης του κέρδους γύρω του.Με ανθρώπους που να σβήνουν από το άγχος κι αύριο από την ανεργία ή την πείνα, όταν άλλοι ζουν μέσα σε μια σάπια χλιδή.

"Ποιός έιμαι, Που πάω;Πως βρέθηκα εδώ
απ' τ΄άπειρο των παιδικών μου χρόνων σωριασμένος ξαφνικά
μέσα σε τούτον το χαμηλοτάβανο, σκονισμένο χρόνο..."Τ.Λειβαδίτης

Αυτός(ο καπιταλισμός) και η απληστία του δεν προκάλεσε την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008;Αυτός δεν μας έφερε εδώ; Αυτό το πρότυπο κόσμου δεν δημιούργησε όλους αυτούς τους διεφθαρμένους πολιτικούς του "νόμιμου που είναι και ηθικό".Φτιάχνοντας πρώτα τους νόμους και μετά τη νέα ηθική;
Αυτός που τα τελευταια χρόνια λεγόταν οικονομία των αγορών, δεν δημιούργησε αυτά τα τέρατα που ονομάζονται "επενδυτικοί οίκοι" που τώρα καταστρέφουν-μέσω των αγορών- τη ζωή μας;
Ας δούμε καθαρά τον προορισμό, που δεν μπορεί να είναι άλλος από τον άνθρωπο, κι ας αλλάξουμε καράβι.Ας είναι στην αρχή βαρκούλα , φουσκωτό, ότι νάναι.Ας δυσκολευτούμε να φτάσουμε.Ας αργήσουμε δεν πειράζει.Αλλά τουλάχιστον ας πάμε εκεί που θέλουμε εμείς.Στον δικό μας κόσμο κι όχι στο δικό τους.
Στο δικό μας σπίτι!Στο δικό μας όνειρο!
Αλλιώς αύριο δεν υπάρχει.

80% κάτω οι συντάξεις

στοχασμός-πολιτική

Δείτε μια παρουσίαση που διαλύει όλα τα ψεύδη γύρω από το νεο ασφαλιστικό!



Ακόμα
κατεβάστε τη σε powerpoint
και προωθήστε την παντού.

http://www.eksegersi.gr

Φθηνή δουλειά, εύκολη απόλυση, μικρή αποζημίωση!

Ενας τίτλος που τα λέει όλα.
Στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 μετα από συζήτηση για τις αλλαγές στα εργασιακά με Λοβέρδο,βγήκε από κάτω ο τίτλος που τα έλεγε όλα με μία φράση.

Φθηνή δουλειά, εύκολη απόλυση, μικρή αποζημίωση!

Αυτό είναι το τρίπτυχο που ζήτησε(και επέβαλε) το ΔΝΤ.
Κι εμείς συζητάμε που θα πάμε διακοπές...
Τι πίνουμε;

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Δυσωδία αγορών και ...συνεργατών


H υποβάθμιση κατα 4 βαθμίδες(!) από τον οικο Moody's παρουσιάστηκε περίπου σαν κεραυνός εν αιθρία.Ηταν όμως έτσι;Δεν νομίζω αφού στις 'αγορές" τέτοια καιρικά φαινόμενα δεν αναφέρονται τουλάχιστον για εκείνους που καταλαβαίνουν τη λογική του παιχνιδιού.Μάλιστα θα έλεγα ότι περισσότερο ύποπτη για μένα είναι η έκπληξη που προκλήθηκε στους αξιωματούχους της ΕΕ, παρά η ίδια η υποβάθμιση.
Πρώτα απ'όλα γιατί οι "αγορες" που δανείζουν ουσιαστικά τα κράτη, έσπευσαν με τρόπο κοφτό και κατηγορηματικό να ξεκαθαρίσουν ότι δεν πρόκειται να επιτρεψουν επιστροφή της Ελλάδας στο δανεισμό εκτός μηχανισμού και μάλιστα με επιτόκια κατω από 10-11%.
Δεύτερο ανάκοψαν την όποια αισιοδοξία μπορούσε να κάνει κακό στο μεσομακροπρόθεσμο σχέδιό τους για την Ελλάδα,την Ευρώπη αλλά και το ΕΥΡΩ.
Τρίτο έβαλαν τα πράγματα σε τάξη περιμένοντας το κλείσιμο των Παραγώγων την Παρασκευή όπου προφανώς έχουν πάρει διαφορετική θέση από εκείνους που αγόραζαν προχθές στο ΧΑ στελνοντας τον Γεν.Δείκτη στο 4%.
Τέταρτο και ίσως σπουδαιότερο ανακοίνωσαν με θόρυβο την ανησυχία τους όχι μόνο για την Ελλάδα ,αλλά έμεσα για τον Ευρωπαικό Νότο, με αποτέλεσμα την έντονη αρνητική κίνηση στα ομόλογα Ισπανίας ,Πορτογαλίας εν όψει μάλιστα της επίσκεψης Στρος-Καν στη Μαδρίτη.(Σήμερα ακολούθησε ο Σόρος λέγοντας πως δεν βλέπει να αποφεύγεται η ύφεση)
Το παιχνιδι φαίνεται πως σκληραίνει για τους Ισπανούς και βέβαια το να λέει κάποιος οτι μια τέτοια επίσκεψη τέτοιους καιρούς, είναι απλά επίσκεψη εργασίας και δεν σημαινει τίποτα, απλά δεν πείθει.
Αυτό που όμως πέρασε ντουκου και δεν σχολιάστηκε δεόντως, ήταν πως η ΕΚΤ μαζί με την υποβάθμιση της κακιάς Μοοdy's χρέωσε κι ένα 5% στις Ελληνικές τράπεζες που δανείζονται με ενέχυρο Ελλ.Ομόλογα.Οπότε εκεί έσπευσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και αξιωματούχοι να εκφράσουν την έκπληξή τους και την αποστροφή τους κι ύστερα.... πέρασαν από το ταμείο.

Πλουραλισμός και Αριστερά


http://aristeripolitiki.blogspot.com/

Ένα σχόλιο στην ανάρτηση της Cynical - http://e-cynical.blogspot.com/) “Η Δυσκολία του να είσαι Αριστερός

Σκέφτομαι πόσο σοβαρά και πόσο αστεία είναι όλα τα περί άπ
ειρων τάσεων, ομάδων και συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ, στον ΣΥΝ, στην Αριστερά. Ακόμη και πως αντιμετωπίζονται. Άλλοι αντιμετωπίζουν τη πολυποικιλία της Αριστεράς σαν πολυδιάσπαση, σαν κατάρα και αρνητική εξέλιξη και άλλοι σαν την πραγματική φύση ενός ζωντανού οργανισμού που παράγει άπειρες ιδέες και πράξεις για την υλοποίηση ενός και του αυτού σκοπού. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια παράγονται ενότητες, μέτωπα, ομογενοποιήσεις, διαφοροποιήσεις και διασπάσεις σε συνεχή βάση.

Η ενότητα και πάλη των αντιθέτων στο εσωτερικό της Αριστεράς για τον ίδιο σκοπό είναι πάντα, γι αυτή, η μήτρα της παραγωγής νέων ιδεών και νέων δυνάμεων αλλά και διασπάσεων. Το μόνο ζήτημα είναι ο κοινός παρονομαστής που ενοποιεί τους διαφορετικούς αριθμητές. Υπάρχουν και εδώ «κόκκινες» γραμμές. Δεν μπορούμε να επιτυγχάνου
με ενότητα ο ένας για να θεραπεύει τον καπιταλισμό και ο άλλος για να τον ανατρέψει. Αυτές οι δυνάμεις θα μπορούσαν να έχουν κάποια ενότητας τακτικής σε τρέχοντας θέματα πολιτικής αλλά όχι στρατηγικής. Κάπως έτσι συνυπήρχαν και συνυπάρχουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ. Τίποτα το παράξενο. Αυτό θα συνεχίσει ιστορικά να επανεμφανίζεται σε όλη την Αριστερά εν όσο οι δυο βασικές τάξεις, η αστική και η εργατική, συγκρούονται στο ταξικό και πολιτικό πεδίο προσπαθώντας να κυριαρχήσουν. Καρπός των πιέσεων αυτών είναι και τα τεκταινόμενα στον ΣΥΝ. Δεν μπορεί, θα υπάρχουν συνεχώς απώλειες για την Αριστερά. Μέχρι…

Έγραψα πριν λίγε μέρες στην ανάρτηση: «Η εργατική τάξη και οι φορείς της» ότι «Η Αριστερά ως πολιτικό υποκείμενο της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού ποτέ δεν ήταν ενιαία και μονολιθική, άσχετα αν έτσι φάνταζε σε κάποιες ιστορικές φάσεις. Ούτε είναι ανάγκη να είναι μονολιθική και ενιαία και χωρίς πολλές και διαφορετικές ιδέες στο εσωτερικό της για το πώς θα επιτελέσει το σκοπό της εργατικής τάξης. Όμως μπορεί να επιτυγχάνει κατά καιρούς ενότητα στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή που απαιτεί η κάθε ιστορική στιγμή. Ομοίως μπορεί
να επιτυγχάνει ενότητα έναντι του κοινού αντιπάλου, του καπιταλισμού, και είναι όνειδος το ότι στις γραμμές της έχουν εμφιλοχωρήσει απόψεις που θέλουν να μπλοκάρουν την ενότητα σε μια τέτοια βάση, πίσω από μεγάλα λόγια για καθαρή (υπερταξική) δημοκρατία κλπ, κλπ».

Εννοείται βέβαια ότι αυτός ο πλουραλισμός της Αριστεράς δεν έχει καμιά σχέση με τον αστικό αταξικό πλουραλισμό που θέλει την αγαστή συνύπαρξη αλληλοαποκλειομένων πολιτικών και ιδεολογιών σαν γιορταστική και αδάπανη παρέλαση ιδεών που αφήνουν άθικτη (προπαντός) την μία και μόνη, γι αυτούς, εξουσία του κεφαλαίου. Ο Αριστερός πλουραλισμός υπάρχει μόνο στη βάση της ποικιλίας ιδεών για την ανατροπή του κεφαλαίου. Έτσι για να το ξεκαθαρίζουμε.

Για τις τάσεις, απόψεις, σκέψεις, «φράξιες» κλπ στο ΚΚΕ δεν θα πω τίποτα. Μόνο ότι πολλοί κοιμούνται ύπνο βαθύ αν νομίζουν ότι εκεί έχουν σταματήσει οι ίδιες διεργασίες που διέπουν όλη την Αριστερά. Απλά δεν εμφανίζονται στο προσκήνιο ως βορά για τους αντιπάλους του. Όχι όμως ότι δεν γίνεται της… Το ΚΚΕ δεν είναι εκτός διεργασιών.

Τέλος το θέμα της πολυμορφίας στην
Αριστερά έχει και μεγάλες φιλοσοφικές διασυνδέσεις που δεν φαίνονται. Μιλάμε για τις σχέσεις αναγκαιότητας και τυχαίου, μορφής και περιεχομένου, ουσίας και φαινόμενου και απόλυτης και σχετικής αλήθειας. Δεν είναι ώρα για τέτοιες αναλύσεις αλλά όποιος αριστερός παραβλέπει αυτές τις βασικές φιλοσοφικές κατηγορίες θα θεωρεί πάντα όνειδος τη διαφορετικότητα και τον πλουραλισμό στην Αριστερά. Όμως όνειδος είναι μόνο η έλλειψη παραδοχής του κοινού παρονομαστή που συνδέει και ομογενοποιεί τους διαφορετικούς αριθμητές και όχι οι διαφορετικοί αριθμητές στην Αριστερά.

Τέλος, ο χιουμοριστικός τίτλος «Η Δυσκολία του να είσαι Αριστερός» παραπέμπει άθελα στη σοβαρή του πλευρά. Όλοι γνωρίζουν πόσο πραγματικά δύσκολο είναι να είσαι Αριστερός. Όχι γιατί δεν μπορείς να διαλέξεις μεταξύ πολλών φορέων της αλλά γιατί προϋποθέτει την ανάληψη μιας βαριάς ιστορίας και ενός βαριού καθήκοντος: Να αλλάξεις τον κόσμο με μεγάλες θυσίες προσωπικές, οικογενειακές, κοινωνικές. Πιστέψτε με, το κόστος και τα βάσανα είναι ανείπωτα. Δεν είναι εκδρομή η Αριστερά. Είναι ο δρόμος μιας κόλασης με μόνο αντάλλαγμα το όνειρο ενός επίγειου παράδεισου. Εκατομμύρια είδαν μόνο στη κόλαση. Τον παράδεισο είδαν μόνο όσοι στο τέλος της ζωής τους κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει κανένας παράδεισος και αυτός είναι ακριβώς η σπουδαία πορεία μιας ζωής που θυσίασαν για το καλό του λαού….

Υ.Γ.Οι πίνακες είναι του D.Rivera

Μάνος Χατζιδάκης(23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994)

Ο Χατζιδάκης δεν χωράει σε ένα τραγούδι.Ενα αστερι μόνο του δεν μπορεί να μιλήσει για λογαριασμό ενός ουρανού σαν τον δικό του.
Το διάλεξα τυχαία ανάμεσα στα τόσα, έτσι για να τον θυμάμαι...



Στο σταθμό της Κιρκης στο youtube(kirkh70) τέσσερα link από τη "μηχανή του χρόνου" εδώ , εδω , εδώ, κι εδώ με πολύ περισσότερα για το Μάνο που έφυγε πριν 16 χρόνια.

Με βουβουζέλες...

sibilla

Από τον Αγγελο Παπαδομιχελάκη
Την επόμενη συγκέντρωση στη Βουλή προτείνω όλοι να πάμε με βουβουζέλες.
Σκεφτείτε το δεν είναι κακή ιδέα.
press-gr

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Προπαγάνδα ΜΜΕ (2o) και οικονομική κρίση.Μέρος 2/4.

Συνέχεια της πολύ καλής δουλειάς του καναλιού
theELENI38 του youtube για τα μέσα ενημέρωσης.Ειναι ο δημόσιος τομέας το πρόβλημα; Η κάτι άλλο συμβαίνει ...Τόσο λίγοι άνθρωποι, τόσο μεγάλη ζημιά...
Ρίξτε μια ματιά.

Η εργατική τάξη και οι φορείς της

Η εργατική τάξη και οι φορείς της

http://aristeripolitiki.blogspot.com/

Μια αποστροφή της Κατερίνας στην ανάρτηση «Αποφόρια» που μιλούσε για «ιδιοκτήτες» στην Αριστερά μου θύμισε ένα πρόσφατο θεωρητικό σχόλιο που μου ζητήθηκε με αφορμή τέτοιες νοοτροπίες.


Συγκεκριμένα το ερώτημα ήταν: «πάει η εργατική τάξη στο «κόμμα», το όποιο κόμμα της, ή το κόμμα πάει (υπηρετεί) στην εργατική τάξη;


Όσο αστείο και να φαίνεται, και όσο και αν η διαλεκτική αλληλουχία και αλληλεπίδραση αιτίας και αιτιατού εναλλάσσει (φαινομενικά μόνο) τις θέσεις, όποιος έχει διερευνητικό μάτι θα δει ότι πίσω από ωραία μαχητικά – κομματικοπατριωτικά συνθήματα και προσκλητήρια να πάει η τάξη στο κόμμα για να αντιμετωπίσει τη κρίση, το σύστημα και τους εκμεταλλευτές της, υποκρύπτεται η τάση αναστροφής της αναγκαιότητας. Η ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας κατοικοεδρεύει σε πολλά μυαλά της Αριστεράς που νομίζουν ότι δεν είναι αυτοί το «οικόπεδο ευήλιο και ευάερο» στην απόλυτη διάθεση της εργατικής τάξης να το αξιοποιήσει όπως και όποτε το έχει ανάγκη για να βγει στον δικό της ουρανό αλλά το αντίστροφο. Έκανα λοιπόν το εξής μικρό συνοπτικό σημείωμα:

Ο ρόλος της TV και των ΜΜΕ στην κρίση.

Τι είναι στα αλήθεια αυτό που βρίσκεται στο κέντρο του σαλονιού και είναι το "άλλο" μέλος της οικογένειας μας;.Και μάλιστα εκείνο που έχει τον τρόπο να διαμορφώνει συνειδήσεις χρησιμοποιώντας τέλεια μελετημένες τεχνικές προπαγάνδας;
Το 'φιλαράκι" μας η tv βέβαια.Η παρεούλα μας η καθημερινή που όμως λειτουργεί πια για λογαριασμό άλλων.Αυτών που με την απληστία τους έφεραν τα πράγματα ώς εδώ και τώρα προσπαθούν να σπρώξουν το λογαριασμό στη μεριά μας αφού μας πείσουν πως δεν γίνεται αλλιώς.

Ολόκληρος ντόρος -φυσικά εκτός TV- γίνεται τελευταία για δημοσιογράφους που με το αζημίωτο κλήθηκαν σε συσκέψεις από το ΔΝΤ και την κυβέρνηση για να αναλάβουν το ρόλο του ψύχραιμου διαμεσολαβητή που θα μας πείσει για την αναγκαιότητα των μέτρων.Δηλαδή θα μας πείσει να αυτοκτονήσουμε.
Θα καταλήξει άραγε πουθενά;Θα μάθουμε ποιοί είναι αυτοί οι καλοί άνθρωποι που μπαίνουν σπίτι μας κάθε μέρα και μας διαλύουν το μυαλό; κερδίζοντας τεράστιους μισθούς πληρωμένους από ξένα κέντρα εξουσίας;
Ας καταλάβουμε όλοι το ρόλο της "ενημέρωσης" που προσφέρει το σύστημα κι ας πάψουμε να τους έχουμε την παραμικρή εμπιστοσύνη.

(Φυσικά δεν εννοώ όλους τους δημοσιογράφους.Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που δεν συμμετέχουν στο παιχνίδι και άλλοι που κάποια στιγμή θα σταματήσουν να υποκύπτουν στους εκβιασμούς και θα πάρουν άλλο δρόμο)

Το βίντεο μου το έστειλε το site Αξιοπρέπεια και Αντοχή .

Albert Camus



"Μην περπατάς μπροστά μου, μπορεί να μην σε ακολουθήσω.. Μην περπατάς πίσω μου μπορεί να μην σε οδηγήσω.. . Απλώς περπάτα δίπλα μου και γίνε φίλος μου" Albert Camus

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Αμαλίας Αγώνας Άγονος;

Aπό Allu fun Marx

Ιδιόχειρο σημείωμα της Αμαλίας, από το blog :http://amaliaselides.blogspot.com

Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβίνου.
Της Αμαλίας, που πάλαιψε με αξιοπρέπεια, κουράγιο και δύναμη την αρρώστια της.
Της Αμαλίας, που όρθωσε τ’ ανάστημά της απέναντι σ’ αυτό που αποκαλούμε “σύστημα” υγείας, καταγγέλοντας την ασυνειδησία των γιατρών, την ασυδοσία των φαρμακευτικών εταιριών και την αδιαφορία του κράτους και των υπηρεσιών του.
Της Αμαλίας, που η προτροπή της “να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες, όχι κανόνας”, έγινε σύνθημα σε εκατοντάδες ιστολόγια, τρία χρόνια τώρα.
Άλλαξε όμως τίποτε μέσα σ’ αυτά τα τρία χρόνια;
Ναι άλλαξε, αλλά μόνο προς το χειρότερο.
Το Ε.Σ.Υ ξεχαρβαλώνεται μέρα με την μέρα.
Τα δημόσια νοσοκομεία στενάζουν από έλλειψη πόρων και ανθρώπινου (ιατρικού και νοσηλευτικού) δυναμικού.
Το φακελάκι από “μεμονωμένο περιστατικό” και “θλιβερή εξαίρεση” τείνει να γίνει θεσμός και… ενδονοσοκομειακή ίωση.
Και η υγεία κατάντησε να είναι δικαίωμα για λίγους και αγαθό μόνο για τους έχοντες και κατέχοντες.
Άγονος λοιπόν ο αγώνας της Αμαλίας;
Άγονος!
Κι έτσι θα είναι άκαρπος και άγονος , όσο εμείς οι υπόλοιποι εξακολουθούμε να κάνουμε όνειρα μόνο για τον εαυτό μας, όσο παλεύουμε μόνο για το προσωπικό μας βόλεμα, όσο μένουμε «βουβοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα».

—————————————
Αναδημοσίευση του περσινού ποστ.
Απλά τα χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας έγιναν τρία πλέον.
Κι όλα αλλάζουν προς το χειρότερο.

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Tα επόμενα 2 ποστ αναρτώνται γιατί το θέμα του χρέους είναι καυτό και πρέπει να συζητηθεί έντονα.Η προσωπική μου άποψη είναι πολύ κοντά σε αυτά, αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα πως είναι απόλυτα διαμορφωμένη.
Τα βάζω λοιπόν για σκέψη από όλους
Ξαναλέω πως μεγάλη σημασία θα έχει η κατάσταση που θα βρίσκεται το λαικό κίνημα όταν και αν τελικά τεθεί το θέμα.

Το ΚΚΕ, η άρνηση του χρέους και ο ΣΥΡΙΖΑ


Ανεμογκάστρι

Εν μέσω της κρίσης χρέους που ταλανίζει τη χώρα και την οδηγεί ταχέως στη (με κάποιο μοντέλο ελεγχόμενη)χρεοκοπία, με όλες τις βαρύτατες συνέπειες για την ελληνική κοινωνία, η πρόταση περί άρνησης του χρέους και τηςπαύσης πληρωμής του, η οποία έως σήμερα έχει αντιμετωπίσει αρκετές απόπειρες διαστρέβλωσης και απαξίωσής της, αποκτά επιπλέον βαρύτητα ύστερα από την υιοθέτησή της από το ΚΚΕ!

Ιδού η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα, όπως διανεμήθηκε την Τετάρτη:

«Είναι πολύ αισιόδοξος ο υπουργός σκοπίμως, ή ενδεχομένως δεν έχει τη δυνατότητα να καταλάβει ορισμένα πράγματα, τι συμβαίνει στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Αυτό όμως που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι το εξής: Το χρέος που υπάρχει και τα ελλείμματα, χάριν των οποίων έγινε το μνημόνιο, εμείς δεν τα αναγνωρίζουμε και δεν πρέπει να τα αναγνωρίσει και ο ελληνικός λαός, διότι δεν τα προκάλεσε ο ελληνικός λαός.

Με βάση, λοιπόν, αυτή τη θέση αντιπαλεύουμε το μνημόνιο. Η κυβέρνηση να πάει να βρει τον δικό της δρόμο για να αντιμετωπίσει το χρέος, που δημιουργήθηκε από την πολιτική των κυβερνήσεων, εξαιτίας βεβαίως του συγκεκριμένου καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης.Ούτε ένα ευρώ δεν πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι.

Τώρα υπάρχουν πάρα πολλά σενάρια τα οποία εκπονούνται. Αυτά τα σενάρια δεν αφορούν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Αφορούν το εξής πράγμα: Αν παραδείγματος χάρη θα ωφεληθούν οι δανειστές ή οι δανειζόμενοι στην Ελλάδα, όπου οι δανειζόμενοι βεβαίως είναι τα κρατικά ταμεία, αλλά και αυτό έχει σχέση με το συμφέρον της πλουτοκρατίας.

Καταλαβαίνετε ότι αυτό το ερώτημα εμείς δεν μπορούμε να το απαντήσουμε παίρνοντας τη θέση είτε του δανειστή, είτε του δανειζόμενου. Απαντάμε, όμως, ως εξής: Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος και από αυτή την άποψη δεν πρέπει να πληρώσει ο λαός».

Η εξέλιξη αυτή της θέσης του ΚΚΕ είναι πολλαπλά σημαντική για δύο λόγους:

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Με ξελογιάζει ο κίνδυνος


Δυο κουταλιές φεγγάρι στον καφέ
και ξεχαστήκαμε
Βαθιά σιωπή, για το όνειρο
ούτε λέξη
οι αστερισμοί χαλίκια σκορπισμένα
Άμμος λευκή
σα γαλαξίας ο δρόμος
Σαστίζει πέρα το πρωί
θλιμμένο ρόδο
Παίζουν για πλάκα στα πανιά μου
οι αέρηδες.
Βάλε ένα όνειρο στο στήθος
να σε βρίσκω
Τώρα που βάζει νύχτα από παντού
Με ξελογιάζει ο κίνδυνος
μου παίρνει το μυαλό
και μια σειρήνα
απλώνει χέρια και μ αρπάζει
Μπαίνει με φόρα στη σκηνή
κόβει το χάραμα στα δυό
έτσι σαν τρένο.
Πρέπει καλά να το σκεφτείς.
Χαμένος έρωτας
στο λέω δεν υπάρχει
Ο ήλιος γράφεται με ίσκιους κεφαλαίους!

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Λυσίου: "Επιτάφιος τοις Κορινθίων βοηθοίς"

Στο Ωδείο Αθηνών, εποπτεύμενο φορέα του ΥΠΠΟΤ έχουν απολυθεί πάνω από 30 εργαζόμενοι έως τώρα και στους εναπομείναντες οφείλονται δεδουλευμένα 10 μηνών μέχρι σήμερα.
Εκεί αναφέρεται η παρακάτω ανάρτηση.
Η πραγματικότητα κάνει κάποτε την ακατάσχετη θεωρητικολογία να βουβαίνεται.

Από Nelly's Κι αυτα κι εκεινα



"Ώστε προσήκει τούτους ευδαιμονεστάτους ηγείσθαι,
οίτινες υπέρ μεγίστων και καλλίστων κινδυνεύσαντες
ούτω τον βίον ετελεύτησαν,
ουκ επιτρέψαντες περί αυτών τη τύχη
ούδ' αναμείναντες τον αυτόματον θάνατον,
αλλ' εκλεξάμενοι τον κάλλιστον"




Ήμουν οργισμένη με τον φασισμό του διευθυντή μου,
να με αφήνει απλήρωτη δέκα μήνες τώρα...

Ήμουν οργισμένη με το φασισμό του κράτους,
να μου αφαιρεί ό,τι με κόπους έφτιαξα...

Μα τώρα δεν έχω άλλη οργή, δεν έχω δάκρυα...

Ντρέπομαι, που γεννήθηκα άνθρωπος...

Πένθος!