Τετάρτη 20 Μαΐου 2020

Ιδού τα σπασμένα ιδού και το πήδημα

Αφού η κυβέρνηση της χώρας, όπως έκαναν και οι υπόλοιπες αστικές διακυβερνησεις αλλού περισσότερο κι αλλού λιγότερο, έδειξε το "ανθρώπινο" πρόσωπό της μοιράζοντας κάποια επιδόματα στο λαό, αλλά αφήνοντας -όπως έκανε και στους καλλιτέχνες- το μεγαλύτερο κομμάτι απ' έξω, τώρα αρχίζει το μοίρασμα των χοντρών πακέτων των πολλών δις στις επιχειρήσεις.

Κάποιοι θα πουν, μα και οι επιχειρήσεις πρεπει να ζήσουν...
Μαλιστα, θα το πουν βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις δημιουργώντας έτσι από την αρχή υποψίες για τις πονηρές προθέσεις τους. Στο τέλος και αυτής της διαδρομής άγριου ανταγωνισμού, οι μικρές επιχειρήσεις θα μετρηθούν και θα βρεθούν βέβαια λιγότερες καταγραμμένες ίσως σε κάποια μητρώα πεσόντων.

Μιλάμε λοιπόν για τα πακέτα που θα μοιραστούν στους μεγάλους ομίλους και όχι για τα ολίγα που θα δοθούν για το θεαθήναι και τη δημιουργία εντυπώσεων.

Ηδη έχει φανεί από τις διαπραγματεύσεις που γίνονται μεταξύ κρατών της ΕΕ ότι, είτε με δάνεια που θα φορτωθούν στο Δημόσιο χρεος είτε με "επιχορηγήσεις" που στη συνέχεια θα απαιτήσουν μεταρρυθμίσεις για να βγει το ταμείο, το λογαριασμό της "σωτηρίας της οικονομίας"- δηλ. της σωτηρίας των κερδών των μεγάλων ομίλων- θα τον πληρώσει κατα το κοινώς λεγόμενο ο κοσμάκης.Ο λαός μας, εμείς δηλαδή οι από κάτω, θα κληθεί να βάλει για άλλη μια φορά το χέρι βαθιά στην άδεια τσέπη του.

Μα πως το ξέρετε; θα πουν κάποιοι.

Απλά κι ακόμα κι αν δεν έχει κάποιος συγκεκριμένη ανάλυση της πραγματικότητας, που βέβαια πάντα χρειάζεται, μπορεί απλά να το διαβάσει.
Που είπατε;
Μα στην ανακοίνωση του γραφείου προυπολογισμού της Βουλής που λέει:

«Το αυξημένο χρέος θα πρέπει να πληρωθεί από δημόσιους πόρους επιβαρύνοντας, σε τελική ανάλυση, τους πολίτες της χώρας. Η κατανομή αυτού του βάρους, είτε μεταξύ κοινωνικών ομάδων είτε μεταξύ γενεών, θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ανοιχτού και ειλικρινούς δημόσιου διαλόγου ώστε να χαραχθεί μια κοινώς αποδεκτή δημοσιονομική στρατηγική για τα επόμενα χρόνια»

Ιδού λοιπόν τα σπασμένα ιδού και το πήδημα.

Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι μας ζητούν "μέσω ειλικρινούς δημόσιου διαλόγου" να βάλουμε την υπογραφή μας στην λεηλασία μας για άλλη μια φορά!
Δηλαδή, με απλά λόγια, ολοι αυτοί οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, που τόσα χρόνια θησαύρισαν αρπάζοντας τον κόπο των ανθρώπων της δουλειάς και πάρκαραν τα κέρδη τους σε ακίνητους λογαριασμούς, και που δεν έχουν καμιά διάθεση να επανεπενδύσουν αν δεν τους δοθούν "κίνητρα", τώρα ζητάνε από το λαό να πληρώσει και πάλι αυτός τη ζημιά. Αυτοί θα περιμένουν εκβιαστικά στη γωνία χωρίς φυσικά να χρησιμοποιήσουν αυτά τα τεράστια κέρδη τους, αν δεν τους δοθούν εγγυήσεις ότι θα παραχθούν νέα τεράστια κέρδη.

Λέγεται απλά καπιταλισμός ή οικονομία της αγοράς.
Είναι αυτή η οικονομία που έστειλε τα Δημόσια συστήματα Υγείας σε όλες τις χώρες στον Καιάδα, τόσο βαθιά που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την υγειονομική κρίση του κορωνοιού. Αυτή η οικονομία που υποτίμησε την Ιατρική έρευνα στον τομέα της μοριακής Ιατρικής και αλλού ή την κλείδωσε σε συρτάρια.
Ειναι η οικονομία που αντί να βάλει τις επιστημονικές ομάδες των κρατών να συνεργαστούν για το εμβόλιο, τις έχει κάνει ανταγωνιστικές στον περίφημο "αγώνα δρόμου" για το ποια εταιρεία θα κερδίσει το πανάκριβο μετάλλιο με ό,τι σημαίνει αυτό για την Δημόσια Υγεία.

Είναι αυτή η οικονομία που κάθε κρίση της μπορεί γρήγορα να δημιουργήσει μια πολύ μεγαλύτερη πριν καλά καλά ξεπεράσει την προηγούμενη!

Είναι μια οικονομία πλήρης ψυχρής και ωμής υπολογιστικής λογικής και σκοτώνει συνειδητά όπως και όσο κανένας ιός.

Οι αγώνες είναι λοιπόν μπροστά μας και μας περιμένουν.
Το ίδιο κι ο καινούργιος κόσμος που έχει όλο και μεγαλύτερη ανάγκη να γεννηθεί.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2020

Ο συγκλονιστικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς της πανδημίας! - Η ομιλία του γιατρου Ηλία Σιωρα στο Σύνταγμα




Πέρασαν οι μέρες, άλλαξαν και ξανάλλαξαν οι αριθμοί κρουσμάτων, ασθενών και θυμάτων, έπεσαν βροχή οι ΠΝΠ, οι οδηγίες και οι αποφάσεις περιορισμού, η αγωνία, ο φόβος, η αισιοδοξία, οι βόλτες με sms στους άδειους δρόμους και ο λαός μας έδειξε τελικά πειθαρχία πρωτοφανή και αποφύγαμε για την ώρα τα χειρότερα την στιγμή που οι ισχυρότερες οικονομικά χώρες του καπιταλισμού φορτώνουν τους χιλιάδες νεκρούς τους σε φορτηγά και τους αδειάζουν, σαν να μην ήταν άνθρωποι, σε ομαδικούς τάφους..

Φτασαμε έτσι στη σημερινή Πρωτομαγιά.

Η κυβέρνηση με υποκρισία ζήτησε από τα συνδικάτα, εννοώντας πάντα κυρίως το ΠΑΜΕ, να αναβαλουν το γιορτασμό λες και την άλλη εβδομάδα θα είχε λήξει ο κορωνοιός!

Φυσικά το ΠΑΜΕ δεν υπάκουσε!

Κι έτσι σημερα είχαμε ίσως, μέσα σε αυτές τις περίεργες συνθήκες τον συγκλονιστικότερο γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς από το ΠΑΜΕ.



Το ΠΑΜΕ γέμισε το Συνταγμα, τηρωντας όλες τις οδηγίες και τα μέτρα προστασίας, σε μια επίδειξη πραγματικά δύναμης, πείσματος, αποφασιστικότητας και πειθαρχίας, στέλνοντας παντού το μηνυμα πως οι εργαζόμενοι δεν θα κάτσουν στα αυγά τους, δεν θα βουλώσουν το στόμα, δεν θα πληρώσουν ξανά και αυτή την κρίση! 



Από τις ομιλίες που έγιναν για πολλούς λόγους ξεχωριζουμε την ομιλία του γιατρού του Ευαγγελισμού Ηλία Σιώρα που αντιγράφουμε πιο κάτω.
Τα είπε πραγματικά ολα!


Η ομιλία του έχει ως εξής:

«Συναγωνιστές στον αγώνα για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Συνοδοιπόροι στην αέναη προσπάθεια της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να ανατρέψουν τη βαρβαρότητα και τη δυσοσμία ενός συστήματος που όσο δυσκολεύεται, τόσο πιο επικίνδυνο γίνεται.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους στην Υγεία, στα super market, στα εργοστάσια, στις οικοδομές, στις ταχυμεταφορές, σε όλους τους χώρους δουλειάς. Στέλνουμε μήνυμα ελπίδας στους ασθενείς, στις ευάλωτες ομάδες, στην τρίτη ηλικία.

Ναι! Θα νικήσουμε και την πανδημία και θα ανατρέψουμε τα σχέδια εκείνων που ασελγούν και κερδοσκοπούν πάνω στον ανθρώπινο πόνο!

Σ΄αυτές τις δύσκολες συνθήκες που ζούμε τώρα, έχουμε ιερή υποχρέωση να τιμάμε τους νεκρούς του Σικάγου, της πρώτης Πρωτομαγιάς του 1924, τον Μάη του '36, τους 200 της Καισαριανής και τα χιλιάδες θύματα της εργατικής τάξης διαχρονικά. Στεκόμαστε με ευλάβεια σε όλους τους νεκρούς της πανδημίας σε όλον τον κόσμο και με θαυμασμό στους ηρωικούς γιατρούς και νοσηλευτές που έχασαν τη ζωή τους παλεύοντας ενάντια στην πανδημία και ταυτόχρονα ενάντια στα καθημαγμένα συστήματα Υγείας ακόμα και των πιο "αναπτυγμένων" καπιταλιστικών χωρών. Όμως "τώρα ήρθε η ώρα για μάχη και για ζωή". Έχουμε ΔΙΠΛΟ αγώνα.

Να μείνουμε γεροί παλεύοντας για ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, το μόνο ικανό να αντιμετωπίσει κάθε πανδημία. Να εμποδίσουμε αντιλαϊκά μέτρα που η ΕΕ, το κεφάλαιο και οι αστικές δυνάμεις σχεδιάζουν εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την πανδημία.

Σήμερα χιλιάδες υγειονομικοί όλων των κλάδων εφημερεύουν σε δύσκολες συνθήκες και σώζουν ζωές. Οι ανάγκες χωρίς πανδημία είναι για 30.000 σε κανονικές συνθήκες και προσλαμβάνονται μόνο 3.500, όλοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ! Συνεχίζεται δηλαδή η τακτική και της προηγούμενης κυβέρνησης. Ό,τι έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα για την πανδημία το πέτυχε ο λαός εφαρμόζοντας επιστημονικές οδηγίες, το πέτυχαν και οι μαχόμενοι υγειονομικοί που ρίχτηκαν με αυτοθυσία στη μάχη. Στα Τμήματα Επειγόντων, στις κλινικές, στις ΜΕΘ, στα εργαστήρια.

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.

Δεν το πέτυχαν οι πολυεθνικές του φαρμάκου, του ιατρικού εξοπλισμού και των μέτρων προστασίας της υγείας. Αυτοί έχουν αδυσώπητο πόλεμο ποιος θα πάρει τα ηνία για το εμβόλιο και τα νέα φάρμακα, αυτοί κάνουν εμπάργκο εξαγωγή σε αναπνευστήρες για να τις πουλήσουν σε δυσβάσταχτες τιμές, αυτοί ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ.

Δεν το πέτυχαν οι πολυδιαφημιζόμενοι όμιλοι με τις διάφορες "δωρεές" τους, που εξασφάλισαν με τις ΠΝΠ τεράστια κέρδη.

Ας μη κομπορρημονούν οι διάφοροι κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες ότι δήθεν είναι οι σωτήρες μας. Ούτε κάποιοι από την αντιπολίτευση, που ψήφισαν και εφάρμοσαν με αδίστακτο τρόπο μνημόνια, που τολμούν να αυτοπροβάλλονται ως "αγωνιστές", δήθεν αντιμάχονται τα αντιλαϊκά μέτρα. Όλοι οι παραπάνω έχουν βρει τον καλύτερο σύμμαχο που είναι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που έχει προδώσει τα ιερά και όσια της εργατικής τάξης. Ούτε για τα μάτια μια αγωνιστική κινητοποίηση. Τίποτα!

Το εργατικό ταξικό κίνημα την έχει κατατάξει στους επίσημους συνεταίρους των αστικών κυβερνήσεων και του κεφαλαίου.

Μίλησαν οι νοσοκομειακοί γιατροί για επίταξη ιδιωτικών δομών και άλλοι έβγαλαν σπυράκια, άλλοι ειρωνεύτηκαν, όμως οι πιο ξύπνοι, οι κλινικάρχες, έσπευσαν να διαθέσουν κλίνες ΜΕΘ με το αζημίωτο βέβαια! Την ώρα που οι αλυσίδες διαγνωστικών κέντρων κερδοσκοπούν ασύστολα με την εξέταση ανίχνευσης του test, κυβέρνηση και ΕΟΠΥΥ σφύριζαν αδιάφορα.

Την ώρα που συνέβαιναν τραγικά γεγονότα σε ιδιωτικές κλινικές, σίγησαν οι δημοτικοί άρχοντες που τις διαφήμιζαν.

Την ίδια στιγμή που ο πόνος των ασθενών έσμιγε με την υπερκόπωση των νοσηλευτών, κάποιοι, εντελώς υποκριτικά, έβγαλαν τον κόσμο στα μπαλκόνια να χειροκροτά. Πώς και δεν χειροκρότησαν τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους που έχασαν σε μια βραδιά τη δουλειά τους στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Πώς και δεν χειροκρότησαν τους υπαλλήλους των super market και τους ντελιβεράδες; Γι' αυτούς επιφύλαξαν άλλο δώρο! Διεύρυνση ωραρίου, δουλειά 12ωρη! Ίσως και περισσότερο.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η επιστήμη και η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο που επιτρέπει την αντιμετώπιση μιας πανδημίας. Οι επιδημίες και οι πανδημίες επαναλαμβάνονται. Το ζούμε και τον 20ό και στον 21ο αιώνα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι μέτρα παίρνει το κάθε κράτος να μειώσει τις επιπτώσεις, τι βασικό επίπεδο Υγείας έχει σε ομαλές συνθήκες ώστε να δίνει ασφάλεια στον πληθυσμό όταν βρεθεί σε δύσκολες συνθήκες, φυσικών καταστροφών ή επιδημίας.

Εδώ όλα τα καπιταλιστικά κράτη πήραν μεγάλο μηδενικό.

Γιατί η κυρίαρχη αντίληψη είναι πως οι υπηρεσίας Υγείας πρέπει να παρέχουν κέρδος!

Αν δεν έχεις χρήμα, πεθαίνεις. Χιλιάδες περιστατικά διαβάζουμε κάθε μέρα, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη. Έμειναν κυριολεκτικά αβοήθητοι μυριάδες συνανθρώπων μας, θύματα του αιμοβόρου τέρατος που λέγεται καπιταλισμός. Γιατί αυτός είναι ο πραγματικός ιός!

Πήραν μηδέν όμως και σε επίπεδο αλληλεγγύης! Κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το αφήγημα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κλπ. περί ΕΕ της φιλίας, της ισοτιμίας, της αλληλεγγύης. Ευτυχώς υπάρχουν ολόφωτοι φάροι, όπως αυτός της Κούβας, του Νησιού της Επανάστασης, που διδάσκουν και ιατρική επιστήμη και έρευνα και αλληλεγγύη.

Αυτά που διεκδικούμε ΤΩΡΑ τα έχει ανάγκη ο λαός τώρα! Κάποιοι που έχουν λουφάξει στα λαγούμια τους και έχουν πιάσει στασίδι στις τηλεοράσεις και στα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης σκέφτονται ότι θα λογαριαστούν μετά. Ανύπαρκτοι στο κίνημα. Τώρα είναι το πρόβλημα της Υγείας και των αντιλαϊκών μέτρων, τώρα πρέπει να προτάξουμε τα στήθη μας. Και το κάναμε. Και στις 7 Απρίλη, παρά την αστυνομοκρατία και κάθε μέρα, και στις 28 Απρίλη. ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!

Αυτή η Πρωτομαγιά υποχρεωτικά και σε μεγάλο βαθμό ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΕ με τον αγώνα μας ενάντια στην πανδημία και τα αντιλαϊκά μέτρα.

Την ελπίδα τη γεννά η οργανωμένη πάλη για το πιο απλό πρόβλημα στο πιο σύνθετο, με μόνιμο στόχο μια άλλη κοινωνία που θα μας επιτρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή μας, να μην είναι η δουλειά δουλεία, να υπάρχει δουλειά, να είμαστε υγιείς, να αντέχουμε στις επιδημίες, να υπάρχει σπίτι και κυρίως να έχουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε, να είμαστε αλληλέγγυοι, με δύο λόγια να ζούμε ανθρώπινα.

Αυτό μας δίδαξαν και χιλιάδες νεκροί της Πρωτομαγιάς, αυτό μας δίδαξαν ο Πέτρος Κόκκαλης, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο Τσε Γκεβάρα. Αυτό μας δίδαξαν οι νεκροί υγειονομικοί της πανδημίας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Να παρθούν πίσω όλες οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι αντεργατικές διατάξεις.
Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Να καταργηθούν οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας και οι κατασχέσεις.
Άμεσα χρηματοδότηση κρατική του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων. Κάλυψη όλων των αναγκών σε ΜΕΘ και ΠΦΥ.
Μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
Σταθερή δουλειά με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Να ανακληθούν όλες οι απολύσεις.

Ο δρόμος μας είναι με τους λαούς που αγωνίζονται με φάρο τις εργατικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις, τους χιλιάδες νεκρούς που άφησαν σαν ιερή παρακαταθήκη το δίκιο της εργατικής τάξης».

ShareThis