Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Tώρα, το φ.κ. παράλυσε την Ιταλία!

σίβυλλα

Χιλιάδες φοιτητές, μαζί με τους καθηγητές διαδηλώνουν σε όλες τις πόλεις της Ιταλίας…

Τα Πανεπιστήμια είναι ΟΛΑ σε κατάληψη…
Τα τρένα έχουν μπλοκαριστεί, αλλά και αεροδρόμια…
Για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι για ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, που βάπτισε «μεταρρύθμιση» (μάνατζερ στα Πανεπιστήμια, ιδιωτικά πανεπιστήμια, περικοπές στην έρευνα, χρηματοδοτήση των...
 εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από επιχειρήσεις…)



"Χρυσή" κόλαση στη Βόρεια Χαλκιδική

Η εξόρυξη χρυσού δεν είναι μια αθώα υπόθεση με χρυσοθήρες που πλένουν κόκκους χρυσού με καθαρό ποταμίσιο νεράκι όπως νομίζουν κάποιοι που δεν ξέρουν.
Η περιεκτικότητα των κοιτασμάτων σε χρυσό πια, είναι της τάξης του 0,5 γρ/τόνο έως 12γρ/τόνο μεταλλεύματος!
Αυτό σημαίνει ότι για 1 τόνο χρυσού χρειάζονται 6,5 εκατομμύρια τόνοι μεταλλεύματος!!!Δηλαδή πόσο βουνό; Πόση ζωή; Πόσα ποτάμια και υπόγειες πηγές;Πόσα νεκρά ζώα και κατεστραμμένοι βιότοποι;Και βέβαια πόσα άρρωστα δικά μας παιδιά;


Γιατί άραγε όλο και πιο πολλοί μιλούν για τρομερό έγκλημα εναντίον της Χαλκιδικής;
Ε λοιπόν όχι.Δεν πρόκειται για κάποιες συνηθισμένες ή "βλακώδεις μεταμοντέρνες οικολογικές ανησυχίες".
Ακόμη και εκείνοι που είχαν σοβαρες αμφιβολίες πριν από 10-15 χρόνια για το τί σημαίνει η εξόρυξη χρυσού, τώρα ξέρουν τι θα συμβεί.Τους το λέει η καταστροφή στην Μπάια Μάρε στη Ρουμανία πριν από 10 χρόνια με την κατάρρευση φράγματος αποβλήτων και την φοβρή μόλυνση του Δούναβη.Τους το φωνάζουν τόσα πρόσφατα 'ατυχήματα' σε χώρες όπως η Ουγγαρία.Το κάνει όλο και πιο φανερό ο τρόπος που αντιμετωπίζεται "η κρίση σαν ευκαιρία", όπου οι μεγαλοεπιχειρηματίες τα ζητούν όλα χωρίς καμιά προδιαγραφή και ελάχιστους και "τυπικούς" μόνο ελέγχους.
Βράζουν τα χωριά της Β.Χαλκιδικής με τη στημμένη διαβούλευση που άρχισε και θα διαρκέσει 6 μήνες(!), ενώ στις 4 Δεκέμβρη το απερχόμενο Νομαρχιακό Συμβούλιο(!) θα πάρει αποφάσεις για την τύχη της "επένδυσης"  Χρυσού.
Τι νόημα έχει η "διαβούλευση" όταν οι αποφάσεις θα έχουν ήδη παρθεί από ανθρώπους που δεν θα έχουν προλάβει έστω ελάχιστα να ενημερωθούν και να μετρήσουν τις συνέπειες και τους όρους και μάλιστα από ένα απερχόμενο Νομαρχιακό συμβούλιο;

Εξόρυξη χρυσού σημαίνει ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!
Και μάλιστα σε μια πανέμορφη ,ολοζώντανη και χρήσιμη για την Ελλάδα περιοχή όπως η Βόρεια Χαλκιδική.Εκεί που ένα καταπράσινο βουνό (το 1ο σε ποσότητα ξυλείας Δασαρχείο της Ελλάδας βρίσκεται στην περιοχή) βουτάει σε καταγάλανα νερά, ο τόπος θα γεμίσει κρατήρες, βουνά από μεταλλεύματα και λίμνες με επικίνδυνες τοξικές ουσίες όπως το κυάνιο.

Η εξόρυξη χρυσού δεν είναι μια αθώα υπόθεση με χρυσοθήρες που πλένουν κόκκους χρυσού με καθαρό ποταμίσιο νεράκι όπως νομίζουν κάποιοι που δεν ξέρουν.
Η περιεκτικότητα των κοιτασμάτων σε χρυσό πια, είναι της τάξης του 0,5 γρ/τόνο έως 12γρ/τόνο μεταλλεύματος!
Αυτό σημαίνει ότι για 1 τόνο χρυσού χρειάζονται 6,5 εκατομμύρια τόνοι μεταλλεύματος!!!Δηλαδή πόσο βουνό; Πόση ζωή; Πόσα ποτάμια και υπόγειες πηγές;Πόσα νεκρά ζώα και κατεστραμμένοι βιότοποι;Και βέβαια πόσα άρρωστα δικά μας παιδιά;

Πολλοί νομίζουν ότι ο κόσμος εκεί θα το αφήσει να περάσει έτσι.Ειναι πολύ γελασμένοι.
Οι κάτοικοι της Ολυμπιάδας που έζησε έναν πραγματικό πόλεμο και μια κατάσταση πολιορκίας πριν 15 χρόνια  ξέρουν καλά τι συμβαίνει και δείχνουν δρόμους.Τοτε το κράτος υπέστη τη μεγαλύτρη ήττα στην ιστορία του και τελικά ο αγώνας κατάφερε να σταματήσει την καταστροφή.Το Συμβούλιο Επικρατείας αποφάνθηκε οτι η επένδυση ήταν επικίνδυνη και την έκοψε.
Τότε οι κάτοικοι της περιοχής χωρίς να εχουν τίποτα στα χέρια τους, πάλεψαν μέσα σε μια ατμόσφαιρα αστυνομοκρατίας, τρομακρατίας και φόβου και κατάφεραν με πραγματικές μάχες να διώξουν την κόλαση μακριά τους.
Τώρα έχοντας απόφαση Συμβουλίου Επικρατείας, τι περιμένει κανείς να κάνουν και μαλιστα οταν πλέον η επένδυση καταστρέφει όχι ένα αλλά πολλά χωριά της περιοχής;
Κυριακή κοντη γιορτή...
Κι όπως έλεγε το συνθημα στην πρόσφατη διαδήλωση πο έγινε "Εξόρυξη δε γίνεται μην τρέφετε ελπίδες, αν θέλετε χρυσό ανοίξτε τις θυρίδες"

Δέστε  την ταινία-ντοκυμανταίρ "Κυνήγι θησαυρού "  με την πολεμική ατμόσφαιρα στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής τη δεκαετία '90 και τη νίκη των κατόικων.(Μετά την 1 ώρα 17 λ. εξηγεί επαρκέστατα τι σημαίνει αυτή η "επένδυση" για τον τόπο)

*"Κυνήγι θησαυρού": http://video.google.com/videoplay?docid=2826516547295546024#
 

Αποκαθήλωση της βασιλείας στην Ισπανία!!

Oh my god...Special 5!

Να ανοίξει ο φάκελος του δημοσίου χρέους!

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ


Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου


Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου*

«Οι διευθύνουσες ελίτ- κεντρικοί τραπεζίτες, υπουργοί Οικονομικών, πολιτικοί που εμφανίζονται ως ταγοί της δημοσιονομικής αρετής- συμπεριφέρονται σαν ιερείς αρχαίας θρησκείας, αξιώνοντας ανθρωποθυσίες για να κατευνάσουμε την οργή αόρατων θεών (των αγορών ομολόγων)... Όποιος αμφιβάλλει για τα βάσανα που προκαλεί η περικοπή δημοσίων δαπανών σε μια ασθενή οικονομία, ας στρέψει την προσοχή του στα καταστροφικά αποτελέσματα των προγραμμάτων λιτότητας σε Ελλάδα και Ιρλανδία. Θα πει κανείς ότι οι χώρες αυτές δεν είχαν την πολυτέλεια της επιλογής. Είναι αξιοσημείωτο, όμως, ότι όλα αυτά τα βάσανα που επωμίστηκαν οι λαοί τους δεν φαίνεται να βελτίωσαν στο ελάχιστο την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις κυβερνήσεις τους».

Όταν οι New York Times δημοσίευαν τις παραπάνω εκτιμήσεις του Πολ Κρούγκμαν, στα μέσα Αυγούστου, αρκετοί θεώρησαν ότι ο διάσημος οικονολόγος εζήλωσε δόξαν Κασσάνδρας. Εκείνη την εποχή τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα τα αγγλόφωνα και γερμανόφωνα, δεν φείδονταν επαίνων για τον Ιρλανδό πρωθυπουργό Μπράιαν Κάουεν: Τα σκληρά μέτρα αποδίδουν καρπούς, η οικονομία της Ιρλανδίας ανακάμπτει και ο Κέλτικος Τίγρης, που τόσους και τόσο είχε εντυπωσιάσει τα προηγούμενα χρόνια, θα είναι γρήγορα έτοιμος για καινούργια άλματα, έλεγαν τότε. Να όμως που ο πληγωμένος Τίγρης, αφού βρέθηκε εκ νέου στα όρια της κατάρρευσης παρά τα απεχθή μέτρα της κυβέρνησής του, οδηγήθηκε με το μαστίγιο της κ. Μέρκελ στο κλουβί του «μηχανισμού διάσωσης» Ε.Ε.- ΔΝΤ, όπου εδώ και μήνες βρίσκεται και η Ελλάδα.

Κοινή πλέον είναι η εκτίμηση ότι οι χειρότεροι κίνδυνοι βρίσκονται όχι πίσω μας, αλλά μπροστά μας. Το ενδεχόμενο ενός ανεξέλεγκτου φαινόμενου ντόμινο με τελική κατάληξη την κατάρρευση του ίδιου του ευρώ θεωρείται πιθανό από αναλυτές όπως ο Γκίντεον Ράχμαν των Finacial Times: «Προτού καλά- καλά τακτοποιηθεί το πακέτο διάσωσης της Ιρλανδίας, οι αγορές ομολόγων στρέφουν το δυσοίωνο ενδιαφέρον τους προς την Πορτογαλία», σημείωνε ο αρθρογάφος. Προσέθεσε δε ότι «μετά την Πορτογαλία, είναι πιθανό να έρθει η σειρά της Ισπανίας».

Πραγματικά, η Ισπανία, που μαστίζεται κι αυτή από δημοσιονομική κρίση αφότου έσκασε η φούσκα της αγοράς ακινήτων, όπως και στην Ιρλανδία, είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Πορτογαλίας, επομένως ο πρώτος που θα «μολυνθεί» από ενδεχόμενη χρεωκοπία της. Με την ανεργία στο 20% και το κόστος δανεισμού διαρκώς αυξανόμενο, η κατάσταση της οικονομίας της εμφανίζεται εξαιρετικά ευάλωτη. Κι αν οι κρίσεις μικρών χωρών, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογλία είναι σχετικά εύκολο να απορροφηθούν από την ευρωζώνη, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ισπανία. Μια μεγάλη χώρα 46 εκατομμυρίων, με μια οικονομία της τάξης των 1,4 τρις δολαρίων θα μπορούσε να προκαλέσει τεκτονικούς σεισμούς στις τράπεζες της Γερμανίας και της Γαλλίας. Ας σημειωθεί ότι οι τελευταίες κατέχουν το 48% του ισπανικού και του πορτογαλικού χρέους και το 41% του ελληνικού.

Σε κάθε περίπτωση, γίνεται πλέον φανερό ότι η υπερχρέωση των κρατών δεν αφορά μόνο τους «τεμπέληδες» Έλληνες ή τους «μεθυσμένους από τη φούσκα των ακινήτων» Ιρλανδούς, όπως ήθελαν τα ρατσιστικά στερεότυπα της περασμένης άνοιξης. Αντίθετα, εξελίσσεται σε πραγματικά οικουμενικό πρόβλημα τεραστίων διαστάσεων, ανάλογο με εκείνο που ήρθε στο προσκήνιο για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’80. Μόνο που τότε, το πρόβλημα αφορούσε τις υπερχρεωμένες χώρες του Τρίτου Κόσμου, ιδίως της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, αλλά και της Ανατολικής Ευρώπης (π.χ. Πολωνία), που πλήρωσαν πάρα πολύ ακριβά την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού που επέβαλαν οι ΗΠΑ επί Ρόναλντ Ρίγκαν, για να υποστούν βαρύ τον πέλεκυ του ΔΝΤ στη συνέχεια.

Σήμερα η κατάσταση εμφανίζεται αντεστεραμμένη: Η υπερχρέωση αφορά όχι στον Τρίτο Κόσμο, αλλά στις μητροπόλεις του βιομηχανικού Βορρά. Ενδεικτικά, το εξωτερικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) της Λατινικής Αμερικής κυμαίνεται στο 40% του ΑΕΠ, έναντι 100% για τις ΗΠΑ, 155% για τη Γερμανία, 188% για τη Γαλλία, 416% για τη Βρετανία και 470% για την Ολλανδία! (Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Ελλάδα, με εξωτερικό χρέος γύρω στο 167% πρέπει να θεωρείται όχι σπάταλη, αλλά σχετικά... εγκρατής!). Το εύλογο ερώτημα, που αποσιωπάται συνήθως, είναι πως είναι δυνατόν οι πιο πλούσιες κοινωνίες του κόσμου να έχουν τόσο φτωχά κράτη; Αν οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και οι Ιρλανδοί αχαλίνωτοι, πως εξηγείται η υπερχρέωση των πρωταθλητών της προτεσταντικής ηθικής, Γερμανίας και Ολλανδίας και των κοιτίδων του μονεταρισμού, Αμερικής και Βρετανίας;

Η απάντηση προκύπτει αβίαστα: Ακριβώς η νεοφιλελεύθερη στροφή από τη δεκαετία του ’80 είναι που δημιούργησε τις βάσεις για το εκτρωματικό δίπολο «πλούσιοι ιδιώτες- φτωχά κράτη». Πρώτα απ’ όλα, με την κατάρρευση των φορολογικών εσόδων των κρατών, καθώς οι φορολογικοί συντελεστές για τα επιχειρηματικά κέρδη συρρικνώθηκαν, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, στο μισό ή και στο ένα τρίτο (στην Ελλάδα, από 40% σε 20%). Μόνο την οκταετία 2000- 2008, στις χώρες του ΟΟΣΑ η φορολογία επιχειρήσεων έπεσε κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες. Κι αυτό, σε εποχές παχιών αγελάδων και εκτόξευσης των επιχειρηματικών κερδών!

Ο δεύτερος, καθοριστικός παράγοντας της υπερχρέωσης ήρθε με τα αστρονομικά κονδύλια που διέθεσαν τα κράτη για τη διάσωση των τραπεζών (χωρίς κατά κανόνα να τις εθνικοποιήσουν και χωρίς να θίξουν ιδιαίτερα τα κεφάλαια των μεγαλομετόχων). Κονδύλια, που ανέρχονταν σε 700 δις δολάρια για τις ΗΠΑ, 500 δις για τη Βρετανία και 1.700 δις για την Ε.Ε. στο σύνολό της. Κι ύστερα από όλο αυτό το όργιο «ιδιωτικοποίησης των κερδών- κοινωνικοποίησης των ζημιών», καλείται ο μεγάλος όγκος των μη προνομιούχων να πληρώσει το λογαριασμό...

Δημόσιος λογιστικός έλεγχος

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην ευρωζώνη πιστοποιούν ότι το χρέος των αναπτυγμένων κρατών έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και εξελίσσεται σε θανάσιμο βρόχο κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας. Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι χαρακτηριστικό χωρίς να είναι μοναδικό: Για τόκους και χρεωλύσια το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει τον επόμενο χρόνο 65 δις ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από το μισό (54.4%) του τακτικού προϋπολογισμού θα πάει στους πιστωτές μας, κυρίως στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Συγκριτικά, το σύνολο των δαπανών για μισθούς, συντάξεις, Παιδεία, Υγεία και κοινωνική ασφάλιση θα είναι μόλις το 32% του τακτικού προϋπολογισμού!

Το χειρότερο είναι ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν διαγράφουν καμία προοπτική βελτίωσης, το αντίθετο. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, στο σύνολο των βιομηχανικών κρατών το χρέος θα ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ εντός του 2010. Οι προβλέψεις της Τράπεζας Διεθνών Διευθετήσεων (BIS)- κάτι σαν υπερτράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών- για το 2010 είναι οι εξής: Ιαπωνία 204% του ΑΕΠ, Ιταλία 130%, ΗΠΑ και Γαλλία 100%. Όσο για το 2020, η κατάσταση προβλέπεται εφιαλτική, σε πείσμα των οδυνηρών μέτρων λιτότητας: Ιαπωνία 300%, Βρετανία 200%, Βέλγιο, Γαλλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ιταλία και ΗΠΑ 150%.

Υπό το βάρος αυτών των δεδομένων κερδίζει έδαφος η ιδέα για μια σύγχρονη «Σεισάχθεια», με διαγραφή μεγάλου μέρους των συσσωρευμένων χρεών- κάτι που ήδη έγινε με επιτυχία τα τελευταία χρόνια στις περιπτώσεις της Αργεντινής και του Ισημερινού. Για τον σκοπό αυτό εργάζονται διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις μεγάλου βεληνεκούς, όπως η CADTM, η οποία ξεκίνησε ως πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους του Τρίτου Κόσμου, όπως δηλώνει και ο τίτλος της, στην πορεία όμως διηύρυνε το πεδίο δράσης της, περιλαμβάνοντας και τις χρεωμένες χώρες του βιομηχανικού Βορρά.

Μια βασική ιδέα που προωθεί η CADTM- η οποία προσφέρει και την απαιτούμενη τεχνογνωσία για την υλοποίησή της- είναι ο δημόσιος, λογιστικός έλεγχος (audit) του δημόσιου χρέους. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα- οφειλέτης ανοίγει το φάκελλο του δημοσίου χρέους, ώστε να μάθουν τόσο οι πολίτες της όσο και η διεθνής κοινή γνώμη ποιοι δάνεισαν τι και για ποιο σκοπό, που πήγαν στην πραγματικότητα τα κονδύλια αυτά, τι συμβάσεις υπεγράφησαν, ποιοι ωφελήθηκαν από αυτές, αν υπήρξαν σκανδαλώδεις διαδικασίες κλπ. Στο έδαφος αυτής της έρευνας, θα γίνει δυνατό να τεκμηριωθεί ποιο τμήμα του χρέους πήγε όντως σε αναγκαίες αναπτυξιακές προσπάθειες και συνεπώς πρέπει να εξυπηρετηθεί και ποιο ήταν, κατά τη διεθνή νομική ορολογία, «απεχθές χρέος» (odious debt), το οποίο έχει βάσιμους λόγους να μην αναγνωρίσει και να μην αποπληρώσει ο λαός της χώρας.

Μήπως θα έπρεπε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου- είτε μόνη της, είτε σε συνεργασία με άλλες, περιφερειακές χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία ή και η Ισπανία- να προχωρήσει και αυτή σε δημόσιο λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους από ανεξάρτητη επιτροπή διεθνούς κύρους, υπό συνθήκες πλήρους διαφάνειας; Δεν είναι καιρός να ανοίξουμε τους φακέλους των εξοπλιστικών δαπανών, των C4I και της Siemens, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και του κεκλιμένου «Παπανικολή», ή ακόμη των δημοσίων έργων και των πολεμικών αποζημιώσεων; Δεν είναι καιρός να συγκροτήσουν και τα έθνη- οφειλέτες τη δική τους «τρόικα», που θα ελέγξει τους πιστωτές και τους ελεγκτές τους;

*Από την “Καθημερινή” της Κυριακής, 28.11.2010

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

σίβυλλα

Από το "ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ"
  
Στις 26/11 η εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ σε αγαστή συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ παρουσίασαν τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) της επένδυσης που σχεδιάζουν στη Βόρεια Χαλκιδική. Η συγκεκριμένη επένδυση αφορά την κατασκευή νέων μεταλλείων χρυσού με ανοιχτή εξόρυξη στην περιοχή Σκουριών (δημιουργία κρατήρα διαμέτρου πάνω από 700 μ. και βάθος πάνω από 200μ.), υπόγεια καθώς και τη δημιουργία εργοστασίων και λιμνών τελμάτων σε μία δασική περιοχή χιλιάδων στρεμμάτων η οποία είναι κατάφυτη, σπάνιας ομορφιάς και φυσικού πλούτου. Ταυτόχρονα κινδυνεύουν κατοικημένες περιοχές καθώς τα χωριά της περιοχής ( Μεγάλη Παναγία , Ιερισσός κ.λ.π) είναι σε...
 απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το '' έργο ''.
Στις 26/10 και εν μέσω προεκλογικής περιόδου το ΥΠΕΚΑ ξεκίνησε διαδικασία διαβούλευσης και ζήτησε από τις απερχόμενες (!!!) Δημοτικές και Νομαρχιακές αρχές να γνωμοδοτήσουν για την ΜΠΕ μέσα σε 35 ημέρες και αν δεν το κάνουν η γνώμη τους θα θεωρηθεί θετική !!
Η εταιρεία σε μια πρωτοφανή κίνηση εκβιασμού της κοινωνίας απειλεί οτι αν δεν προχωρήσει το έργο στις Σκουριές θα κλείσει τα υπάρχοντα παραδοσιακά μεταλλεία πετώντας στο δρόμο τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Έτσι χωρίς καμιά ντροπή στις 26/11 κατέβασε στον Πολύγυρο υποχρεωτικά τους εργάτες ως χειροκροτητές του έργου, ενώ το Σωματείο που εδώ και χρόνια σιωπά στα αλλεπάλληλα δυστηχήματα στις στοές κύρηξε απεργία....Ταυτόχρονα παίζοντας με την αγωνία των νέων και των ανέργων της περιοχής η εταιρεία τις τελευταίες ημέρες έκανε εκατοντάδες τηλέφωνα λέγοντας ότι αν θέλετε να πιάσετε δουλειά ελάτε την Παρασκευή στον Πολύγυρο.
Η προσπάθεια εξαπάτησης και εκβιασμού της κοινωνίας όμως δεν πέρασε. Τα δημοτικά συμβούλια Παναγίας και Σταγείρων - Ακάνθου καταδίκασαν τη διαδικασία και απείχαν από τη δήθεν διαβούλευση, ενώ θα κινηθούν και δικαστικά. Στην Ιερισσό οργανώθηκε συγκέντρωση κατά των σχεδίων τους την Παρασκευή 26/11 με πρωτοφανή μαζικότητα. Την Πέμπτη 25/11 στην Μεγάλη Παναγία διοργανώθηκε Λαική Συνέλευση όπου εκατοντάδες πολίτες αποφάσισαν να απαντήσουν δυναμικά και να συγκεντρωθούν την επομένη στον Πολύγυρο.
Την Παρασκευή την ώρα που η Ειδική Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ κ. Καραβασίλη παρουσίαζε μαζί με την Ε.Χ. την καταστροφή του τόπου μας οι κάτοικοι της Μεγάλης Παναγίας και των γύρω χωριών κατέλαβαν συμβολικά τη Νομαρχία και έκαναν μαζική πορεία στους δρόμους του Πολύγυρου, διατρανώνοντας αυτό που εδώ και χρόνια έχουν αποφασίσει : Το σχέδιο είναι καταστροφή και όχι ανάπτυξη και ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ !! Με μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες θα νικήσουμε!
αγωνιούντες και αγωνιζόμενοι κάτοικοι Χαλκιδικής

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Πολλές πορείες και απορίες

Πολλές συγκεντρώσεις και πορείες στο κέντρο σήμερα.
Από την Κλαυθμώνος προς το Σύνταγμα οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στην Ομόνοια και προς το Υπουργείο Εργασίας το ΠΑΜΕ, ενω λίγο αργότερα γύρω στις τρεις μια άλλη πορεία φοιτητικών συλλόγων ανέβαινε δυναμικά τη Σταδίου προς τη Βουλή.Κι όταν πέρασε τη Βουκουρεστίου μιά ακόμη πορεία φάνηκε κάτω στην Ομόνοια που δεν ξέρω που πήγαινε και τι ακριβώς ήταν.
Πάλι δεν είμασταν όλοι μαζι, αλλά ότι ο κόσμος βράζει δεν αμφισβητείται με τίποτα.
Ραντεβού στα επόμενα τώρα.Την Γενική Απεργία στις 15 Δεκέμβρη και πριν από αυτό την 6η Δεκέμβρη ή ότι άλλο προκύψει μέχρι τότε μέσα σε ένα καζάνι που βράζει και όλα είναι πιθανά.

Κάπου στις 3.30 στην έισοδο της Φιλελλήνων ένα ζευγάρι ηλικιωμένων περνάει το φανάρι.
Η Αθήνα είναι γεμάτη αστυνομία και ΜΑΤ από Ομόνοια μέχρι και το μουσείο της Ακρόπολης!
Οι δύο ηλικιωμένοι περνούν ανάμεσα στους Αστυνομικούς των ΜΑΤ κάι συζητάνε.
"Ξέρεις τι μου θυμίζει αυτό;" λέει εκείνη.
"Τότε, τον καιρό πριν τη δικτατορία"...
Το νού μας παιδιά.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Συλλαλητήρια αύριο-Γενική απεργία στην Πορτογαλία

Πρώτη φορά μέσα στα τελευταία είκοσι χρόνια τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα της Πορτογαλίας (UGT και CGTP) ενώθηκαν και κάλεσαν σε εθνική ημέρα δράσης και Γενική Απεργία!

Φαίνεται πως η τεράστια κρίση που περνάει ο καπιταλισμός και που πληρώνουν οι εργαζόμενοι κάνει πολλούς να σκεφτούν ωριμότερα.

Η πληροφόρηση που έχουμε από τις συνελεύσεις διάφορων σωματείων ή συλλόγων και εδώ, σε σχέση με την αυριανή στάση εργασίας και τα μεγάλα συλλαλητήρια, λέει ότι ένας παρομοιος αέρας αρχίζει να φυσάει και στα δικά μας μυαλά.
Είναι σίγουρο οτι όσο οι πιέσεις για κοινές δράσεις εντείνονται στη βάση, τόσο πιο πιθανό είναι να έχουμε κάποιο αποτέλεσμα.Μακάρι λοιπόν γρήγορα να βρεθεί τρόπος κοινής δράσης.
Περιθώριο για εγωισμούς και παντογνωσίες δεν υπάρχει.

Συλλαλητήρια λοιπόν στην Αθήνα αύριο.
Στις 1.30 στην Ομόνοια από το ΠΑΜΕ και στη 1.00 στην πλ.Κλαυθμώνος από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τις άλλες δυνάμεις τις αριστεράς.
Ξέρουμε όλοι τι πρέπει να κάνουμε.

Τα σενάρια της χρεοκοπίας


Πότε μπορεί να επικαλεστεί ένα κράτος «κατάσταση ανάγκης»; Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όταν ένα κράτος κινδυνεύει από χρεοκοπία και καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην εσωτερική ομαλότητα
και ασφάλεια του λαού του αφενός και αφετέρου στην πληρωμή των χρεών του. Σύμφωνα με την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ, «ένα κράτος δεν μπορεί να αναγκαστεί να κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα δικαστήριά του, να εγκαταλείψει τις δημόσιες υπηρεσίες του επιφέροντας το χάος και την αναρχία στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει τα χρήματα να πληρώσει τους ξένους ή ντόπιους δανειστές του» (1613η Συνάντηση, 17 Ιουνίου 1980).

ποντίκι

thumb
Του Δημήτρη Καζάκη
Οικονομολόγου - αναλυτή
«Οι αμέσως επόμενοι μήνες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι», δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ την επομένη των εκλογών και είχε δίκιο. Όχι τόσο για τα πρόσθετα μέτρα που έρχονται, όσο επειδή θα αποκαλυφθούν τα δεδομένα του σχεδίου ελεγχόμενης πτώχευσης, που πέρασαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί στις 28.10 από τη σύνοδο του Eurogroup. Ένα σχέδιο που έχει αναλάβει η «ομάδα εργασίας» του Χέρμαν βαν Ρομπάι να επεξεργαστεί στις λεπτομέρειές του.
Αυτός είναι κι ο λόγος που ο κ. Σαμαράς, μετά τη συνάντησή του με τον κ. Ρομπάι στις 28.10, έσπευσε να δηλώσει:
«Βρήκα, επιπλέον, την ευκαιρία να δηλώσω στον κ. Ρομπάι ότι θα είμαι κατηγορηματικά αντίθετος στην ιδέα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, που πολλοί εμφανίζουν ως ουσιώδες στοιχείο στον υπό σύσταση μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό. Και υπεστήριξα με θέρμη ότι μία ελεγχόμενη πτώχευση είναι πτώχευση για τη χώρα που την υφίσταται και ελεγχόμενη για όλες τις υπόλοιπες.

Συνέχεια στο εδώ και τώρα

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

"Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο"

 Μίκης Θεοδωράκης στο Μέγαρο Αθηνών το Σάββατο!
Και μάλιστα με τα τα επικά έργα, «Πνευματικό Εμβατήριο»του Άγγελου Σικελιανού, με σολίστ την Μαρία Φαραντούρη, τον Δημήτρη Καβράκο, «Canto General» ποίηση Pablo Neruda, με σολίστ την Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή και «Ένας Όμηρος» έργο για πιάνο και ορχήστρα σε πρώτη εκτέλεση!
Στο πιάνο  η πιανίστα Τατιάνα Παπαγεωργίου που μελετά το έργο του Μίκη Θεοδωράκη για περισσότερο από μία δεκαετία.

Με αφορμή τη συναυλία δημοσιεύω μια υπέροχη διήγηση που βρήκα στο πολύ καλό μπλογκ Λογομνήμων για το πως, πότε και πού γράφτηκε το "Πνευματικό εμβατήριο".
Από αυτά που αξίζει τον κόπο να μένουν


"Τα Χριστούγεννα του 1969 ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν εκτοπισμένος από τη χούντα των συνταγματαρχών στη Ζάτουνα της Αρκαδίας. Εκεί μελοποίησε το “Πνευματικό Εμβατήριο” του Άγγελου Σικελιανού σε συνθήκες που περιγράφει παρακάτω:

Ο Σικελιανός είναι ένας θεός που κατέβηκε από τον Παρνασσό και ήρθε να ζήσει ανάμεσά μας για να μας πει αυτά τα οποία δεν τ’ ακούσαμε τότε· ότι, αυτή είναι η ουσία σου, Έλληνα· μην κοιτάζεις την τραγική ζωή σου, την πείνα σου, την ασχήμια σου, που είναι αποτέλεσμα των στερήσεων που άλλοι σου έχουν επιβάλει· μέσα σου είσαι ωραίος, είσαι μεγάλος, είσαι κληρονόμος αυτής της ομορφιάς, κι εγώ την παίρνω και στη δίνω. Είχε αυτό το τεράστιο όραμα μέσα του. Δεν μπόρεσε φυσικά να το ολοκληρώσει… Εγώ, όταν ήμουν στη Ζάτουνα και διάβαζα στίχους του, νόμιζα ότι είχαν γραφτεί για εκείνη ακριβώς την εποχή. Και, θυμάμαι, όταν συνέθετα το “Πνευματικό Εμβατήριο”, είχαμε τέτοια επίγνωση του τι κάνουμε, που η γυναίκα μου μου έλεγε “τελείωσέ το γρήγορα να το στείλεις να το ακούσουν οι Έλληνες“.

Πνευματικό Εμβατήριο (μέρος 5) του Α. Σικελιανού – Μουσική Μ. Θεοδωράκης

Ήταν Χριστούγεννα και η γυναίκα μου μαζί με τα παιδιά έφυγαν για την Αθήνα κι έμεινα μόνος – απομονώθηκα γιατί έγραφα το “Πνευματικό Εμβατήριο”. Έξω είχε ενάμισι μέτρο χιόνι. Κάποιος καλός χωρικός εκεί, ο Λάμπρος Μπιτούνης, μου έφερνε με την άδεια της Χωροφυλακής σούπα και φαγητό. Οι φρουροί απ’ έξω κρύωναν και φώναζαν “Κύριε Μίκη, δεν θα βγείτε για βόλτα;”· λέω “γράφω μουσική”. Τελικά, σε μια άγρια καταιγίδα μπήκαν κι αυτοί μέσα -που ήταν απαγορευμένο μπας και τους χαλάσω. Είχα μια σόμπα, είχα τσικουδιά, καρύδια, λέω “παιδιά, φάτε, πιείτε, αλλά αφήστε με να τελειώσω”. Έγραφα λοιπόν το Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα… Το συνέθετα, έβαζα τις συγχορδίες, το τραγουδούσα στο πιάνο· αυτοί πίνανε τσικουδιά· κάποια στιγμή σηκωθήκανε κι άρχισαν να τραγουδούν κι αυτοί μαζί μου. Τέλειωσα, γιατί ήταν στο τέλος του αυτό. Σηκώνομαι, πίνω κι εγώ τσικουδιές, λέει “πάμε στο καφενείο”. Λέω “είναι ώρα απαγορευμένη”, “δε μας νοιάζει”, λένε, “πάμε. Τώρα εδώ εμείς έχουμε απογειωθεί!” Κι όπως ήμασταν έτσι κόκκινοι, γεμάτοι τσίπουρο, πάμε στο καφενείο. Ήταν γεμάτο χωροφύλακες -είχα 18 φρουρούς και δύο υπαξιωματικούς- και χωρικούς, γεμάτο καπνούς, μία σόμπα, πίνανε όλοι, ζέστη, δεν περίμεναν να με δουν. Μόλις μπαίνουμε μέσα, ένας χωροφύλακας -καλή του ώρα- άρχισε να λέει: “Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα“. Του λέω “τρελάθηκες;” λέει “πάμε σπίτι όλοι, να σας παίξει ο Μίκης το καινούργιο του τραγούδι”. Κι όπως είμαστε, ξαναπήγαμε σπίτι απάνω, κι έτσι έγινε η πρώτη συναυλία του έργου με ακροατήριο τους φρουρούς μου…
Αυτός ο στίχος έβλεπα ότι περνούσε μέσα από το πετσί τους, μέσα από τα σπλάχνα τους και τα αναστάτωνε και γούρλωναν τα μάτια… Εκεί πάνω φρουροί και φρουρούμενοι ήταν ένα πράγμα· ήμασταν Έλληνες όλοι. Η Ελλάδα· αυτός ο πόνος αυτής της κακορίζικης, της φτωχής πατρίδας, που όλοι την αγαπούν…"

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
(στην εκπομπή “Εστιν ουν” του Ηλία Μαλανδρή, στο κανάλι Seven X, το Δεκέμβριο του 1996)
από άρθρο του Βασίλη Αγγελικόπουλου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
(ΕΦΤΑ ΗΜΕΡΕΣ – 6/7/1997)

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Στο χορό του ΔΝΤ και η Ιρλανδία

«Χαιρετίζουμε το αίτημα της ιρλανδικής κυβέρνησης.
Η παροχή βοήθειας είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση."

Αυτά είπε ο Όλι Ρεν και άλλη μια χώρα, ένας λαός ολόκληρος ρίχνεται στην κρεατομηχανή του ΔΝΤ για να "διασωθεί".
Eτσι απλά και παρά τις διαβεβαιώσεις και τις διαψευσεις αλλά Ελληνικά των Ιρλανδών αρμοδίων ψευτών, η Ιρλανδία ανεβαίνει τον Γολγοθά της μετά την Ελλάδα.
Οι λόγοι λένε οι ειδήσεις ειναι εντελώς διαφορετικοί!
Εδώ λένε πρόκειται για χρεοκοπία τραπεζών, ενώ στην Ελλάδα έφταιγε το κακό κράτος.
Κι όμως οι λόγοι είναι οι εξής ένας.
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που βυθίζει τον πλανήτη στη φτώχεια.

Είχαμε εξηγήσει αρκετά λεπτομερειακά το"  Iρλανδικό"   πριν 10 μέρες στο άρθρο
Καλή μας Ιρλανδία καληνύχτα εδώ.

Μιά γρήγορη σύγκριση ανάμεσα στις δύο χώρες οδηγεί εύκολα στα σωστά συμπεράσματα. 
Γιατί  βέβαια το ζήτημα δεν είναι ακριβώς η ανάπτυξη, ο πρωτογενής τομέας, ο δευτερογενής τομέας ή  όλα αυτά τα ενδιαφέροντα μεν μπερδεμένα δε.Το ζήτημα είναι το που πηγαίνουν τα λεφτά, ο παραγόμενος πλούτος δηλαδή.Κι όταν καταλήγουν στις άπληστες καπιταλιστικές τσέπες και τις μαύρες τρύπες των αγορών παραγώγων, όσο εξορθολογισμένες κι αν είναι οι οικονομίες το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο.

Τώρα όλοι μαζί θα μιλούν για την Ευρωπαική κρίση που εξαπλώνεται και οι ΗΠΑ θα ανησυχούν ότι θα επηρρεάσει την ανάκαμψή τους. Αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου....

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Μήπως έφτασεν η ώραν σας;

Αγαπητά μας "αφεντικά"
 
Έχω κάπως  μερδευτεί και θέλω λίγη βοήθεια.Ακούω τόσα πολλά και καταλαβαίνω τόσα λίγα που χρειάζονται μερικές εξηγήσεις.

Τόσα χρόνια κάναμε υπομονή για το όνειρο της "Ανάπτυξης" που έτρεχε στην Ελλάδα με πρωτοφανείς ρυθμούς όπως λέγατε.Μετά από τόσα χρόνια 'Ανάπτυξης' γιατί αντί να αναπτυχθούμε συρρικνωθήκαμε;
Που πήγε τόση "ανάπτυξη";Κανένα όνομα;Καμμιά διεύθυνση;Κανένας αριθμός λογαριασμού;Καλά ας μην σας φέρνω σε δύσκολη θέση και σας μπλέξω πουθενά κρίση που είναι.
Αλλά αφού τέλειωσε η ανάπτυξη, όπου "όλοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια", - εμένα οι 2 ηλικιωμένοι που ξέρω 700 ευρώ σύνταξη έπαιρναν πάντως, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα- τώρα πρέπει λέτε να δανειστούμε για να μας πληρώσετε μισθούς και συντάξεις.
Μα καλά η φορολογία που πληρώνουμε που είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, οι ασφαλιστικές μας εισφορές που προορίζονταν για τις συντάξεις, και φυσικά η αξία της δουλειάς που προσφέρουν οι εργαζόμενοι που πήγαν; Μήπως στα σκάνδαλα των ομολόγων με τα Ταμεία ή άλλα ομοειδή; Λέω τώρα.
Εγώ ήξερα ότι κάποιος δουλευει και πληρώνεται γι αυτό.Οχι οτι δουλεύει, εξαφανίζεται η δουλειά του σε διάφορες Παγκόσμιες τσέπες και μετά αυτές οι τσέπες δανείζουν τα κράτη για να πληρωθεί.Δε μου τα λέτε καλά λοιπόν.
Και τέλος πάντων μήπως το 90% των δανεικών πηγαίνουν για να πληρωθούν τα δανεικά; Μήπως πηγαίνουν στα 28 δις συν 13 δις συν 20 δις συν δεν ξέρω πόσα δις των ενισχύσεων των τραπεζών που έχασαν τη μπάλα στο τζόγο των χρηματιστηριακών παραγώγων;
Αλλά τι ανακατεύομαι εγώ με αυτά.Εσείς τα παίρνετε, εσείς τα μοιράζετε στους λογαριασμούς, εσείς μαγειρέυετε τα λογιστικά που μέχρι πριν λίγο μιλούσαν για ελληνικό θαύμα και τώρα για καταστροφή.Που να ξέρω εγώ ο άσχετος.Αλλωστε γι αυτό έχετε το κράτος δικό σας (δικό τους δηλαδή) για να μην χώνω εγώ ο τιποτένιος τη μύτη μου και σας μπερδεύω.
Ομως καλα εγώ ο άχρηστος Ελληνας.Κι οι Ιρλανδοί, κι οι Πορτογάλοι, κι οι Ισπανοί και αύριο οι Ιταλοί, οι Βέλγοι κλπ. κι αυτοί άχρηστοι και τεμπέληδες;Και η πλούσια Αμερική με 60εκ φτωχούς και τόσους ανέργους;
Μήπως η κριση βρε παιδί μου δεν είναι των κρατών και των λαών τους αλλά κρίση του άρρωστου συστήματος σας, του ωραίου λαμπερού καπιταλισμού σας;
Γιατί όλο περίεργα μου λέτε.Στην αρχή όλοι σε όλο τον κόσμο μιλουσαν για την απληστία των χρηματιστών και των τραπεζών που έρριξαν στην κόλαση τη Λήμαν στις ΗΠΑ και έτσι άρχισε η κρίση.Τώρα γιατί κανείς μα κανείς στην ΤV δε μιλάει γι αυτό;
Υστερα είπατε οτι φταίει η Ελλάδα και πρέπει να νοικοκυρευτεί το Δημόσιο.Ομως αν όπως λέτε κάνετε μετατάξεις και πάρετε ένα σιδηροδρομικο και τον πάτε σε μια εφορία, αυτό δε λέγετε νοικοκύρεμα αλλά μπάχαλο. Αλλά επειδή δεν πιστεύω να κάνετε τέτοια μαλακία μάλλον ψέμματα λέτε πάλι.
Κι ύστερα αφού τους μετρήσατε τους ΔΥ και τους βγάλατε κοντά 700000 γιατί βγαίνουν κάτι ειδικοί στα κανάλια και λένε ότι ειναι 1 εκ  και ουρλιάζουν οτι πρέπει να πέσει μαχαίρι;Λάθος μετρήσατε; Περίεργο κι αυτό...Αλλά και πάλι, αν τους απολύσετε ποιός θα ψωνίζει στα μαγαζιά σας αφού θα είναι άνεργοι; Και πως θα παίρνει φόρους το κράτος για να λιγοστέψει το έλλειμμα;
Δυσκολο προβλημα και μη μου λέτε να το λύσω εγώ.Εσεις έχετε το πεπόνι και το μαχαίρι, εσείς στήσατε το κόλπο, βρέστε και λύση γιατί εγώ άλλο έχω στο μυαλό.
Ακόμη λέτε οτι το Δημόσιο ρουφάει το αίμα του ιδιωτικού τομέα και ρωτάτε σε τι βοηθάει το Δημόσιο την επιχειρηματικότητα.Αλλά τις ιδιωτικές τράπεζες το Δημόσιο δεν τις σώζει τώρα;Τούς Έλληνες και ξένους μεγαλοεργολάβους το Δημόσιο (ΔΗΛΑΔΉ ΕΜΕΙΣ) δεν τους τρέφει και μάλιστα καλά με τα δημόσια έργα; Πάλι δε μου τα λέτε καλά λοιπόν! Γιατί αυτό που βλέπω εγώ είναι οτι το κράτος δε βοηθάει την μικρή επιχείρηση, όχι όλες τις επιχειρήσεις. Κάποιους τους βοηθάει μια χαρά.
Πάντως αυτό που δεν καταλαβαίνω καθόλου είναι τι σχέση έχει το νοικοκύρεμα στα Δημόσια οικονομικά με τις συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα.Εδώ αγαπητά μου "αφεντικά" με μπερδεύετε πάρα πολύ.Αυτό παραβρωμάει. Τι διάολο άλμα είναι αυτό από το δημόσιο που ήταν το προβλημα στις τσέπες όλων ανεξαιρέτως των εργαζόμενων;Αυτό εννοείτε όταν λέτε η κρίση είναι ευκαιρία; Εδω καρφωνόσατε ότι κάτι άλλο ζητάτε.
Μάλλον τα ζητάτε όλα από όλους. Μάλλον ούτε ξέρετε κι εσείς τι ζητάτε και που βγάζει όλη αυτή η κόλαση που μου πουλάγατε για παράδεισο τοσον καιρό.
Αλλά έχω κι ενα τελευταίο προβλημα.Οταν μιλάτε για την παγκόσμια οικονομία, για ποια οικονομία μιλάτε; Του Καπιταλισμού μάλλον, έτσι δεν είναι;
Αλλά αναρωτιέμαι. 
Καλά   μόνο ο καπιταλισμός υπάρχει;
Δεν υπάρχει άλλο σύστημα να δοκιμάσουμε και μας εκβιάζετε οτι αν δεν μας γδάρετε θα καταρρεύσει η Οικονομία;
Και δηλαδή αν μας γδάρετε δεν θα καταρρεύσει;
Κι αν καταρρεύσει ειναι κακό ή καλό; Σιγουρα είναι καλό; Ακόμη κι αν καταρρεύσουμε όλοι εμείς;
Κι αυτό δεν μου αρέσει.
Πάντως διάβασα σε ένα παλιο βιβλίο πολιτικής οικονομίας πως τα οικονομικά συστήματα έχουν ιστορικά όρια που κάποτε εξαντλούνται και τότε το σύστημα τρώει τις ίδιες του τις σάρκες.
Αυτό μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό με όλα αυτά.
Μήπως έφτασε αυτή η ώρα λοιπόν και δεν θέλετε φυσικά να το ομολογήσετε.
Μήπως έφτασεν η ώραν σας;

Υ.Γ. Κάτι ακόμα.Θέλω να σας ζητήσω συγνώμη που όταν σας μιλάω μπερδεύομαι και μια μιλάω για το κράτος και μια για τα πραγματικά μεγάλα αφεντικά που έχουν την εξουσία.
Αλλά πάλι κάπου πήρε το μάτι μου ότι όταν η ταξική και η πολιτική εξουσία (διοίκηση) μπερδεύονται και γίνονται ένα, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για το σύστημα.Μετά λέει έρχεται το τέλος.Λέτε;

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Το βίντεο της μεγάλης πορείας του Πολυτεχνείου

Η σημερινή πορεία για πολλά ιδιωτικά κανάλια δεν ήταν είδηση.Ηταν όμως για μας.
Μια από τις  μεγαλύτερες πορείες της μεταπολιτευσης μίλησε με τη δική της γλώσσα.Ηταν μια κλασσική τεράστια πορεία του Πολυτεχνείου από τα παλιά.Και μάλιστα στην αρχή της υπό μισάωρη νεροποντή που θα μπορούσε να την είχε διαλύσει.
Εδω εμείς με τις μικρές μας δυνατοτητες κάναμε οτι μπορούσαμε με αυτό το βιντεάκι.


Η καρδιά του Πολυτεχνείου ξαναχτυπά δυνατά!

Οργή λαού!
Η καρδιά του Πολυτεχνείου ξαναχτυπά δυνατά και η αισιοδοξία ξαναγυρίζει σε όσους αμφιβάλλουν για τις δυνατότητες του κινήματος!
Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοια πορεία, πολλά χρόνια.
Και όχι μόνο σε όγκο, αλλά και σε δυναμισμό και σε ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η επιμονή του κόσμου να μένει στο δρόμο κάτω από απίστευτη βροχη, σε μια  καταιγίδα από αυτές που δύσκολα συναντάει κανείς.(κάντε κλικ στη φωτο να δειτε τη βροχή!)
Βέβαια στη Σταδίου που ήμουν εκείνη την ώρα έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε χώρος στα υπόστεγα, αφου η πυκνότητα του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη.
Το πιο σημαντικό όμως ήταν η πολύ δυνατή παρουσία της νεολαίας, φοιτητών και μαθητών, μετά από πολύ καιρό. Τοσα πολλά και δυνατά μπλοκ απο ηλικίες 15-30, δεν είχαμε δεί στα συλλαλητήρια της άνοιξης.
Η γνώμη μου είναι ότι όταν η νεολαία -που είναι το πιο ενθουσιώδες και μαχητικό κομμάτι των κινημάτων- μπεί στη "μάχη" μαζικά, οι όροι του "παιχνιδιού" θα αλλάξουν πάρα πολύ.
Με αυτό που είδα  σήμερα στο δρόμο, έχω την αίσθηση οτι φθάσαμε στο σημείο που θα τεθούν πια σαφείς κι αδιαπέραστες κόκκινες γραμμές από την πλευρά του λαικού κινηματος.Η κυβέρνηση θα βρεί μπροστά της "τοίχο" και μάλιστα πολύ συμπαγή και θα αναγκαστεί η να κάνει πίσω η να χρησιμοποιήσει τρόπους επιβολής που θα θυμίζουν άλλες εποχές.
Μόνο που αυτό θα είναι και το κρίσιμο σημείο αναστροφής και ανατροπής αφού είναι γνωστό πως ότι επιβάλλεται με τη βία δεν μπορεί να έχει ούτε το παραμικρό αύριο.
Δεν το συζητώ βέβαια το τι επίδραση θα μπορούσαν  να έχουν  κοινές δράσεις  δυνάμεων της Αριστεράς με μεγάλη απήχηση, που έχουν σε πολύ μεγάλο βαθμο κοινούς στόχους.

Οσο για την τηλεόραση τι να πείς.Τοσος χρόνος να αφιερώνεται σε μικροεπεισόδια, ουσιαστικά στο τελείωμα της πορείας και να μην βλέπουμε έστω΄λίγες εικόνες από την στιγμή που το συλλαλητήριο ήταν στο φόρτε του.Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν.Ο καθένας έχει το ρόλο του, τι να κάνουμε.

Οσο για εικόνες θα τις δούμε στο διαδίκτυο και τα μπλογκ..Σε λίγο και εδώ (και σίγουρα και αλλού) θα υπάρχουν πολλά στιγμιότυπα.

Ο Θεός δεν θα έρθει ούτε σήμερα…

αριστερά και πολιτική

.
Σήμερα, 17 Νοέμβρη 2010, μέρα μνήμης και φλόγας, ο Θεός(*) δεν θα έρθει και πάλι… Όπως δεν έρχονταν στη δικτατορία. Όπως δεν ερχόταν ποτέ, κάθε που τον χρειαζόμασταν.


 

Η μόνη πορεία για όλους τους αδικημένους είναι και πάλι η πορεία του αγώνα. Σήμερα αντί για τον Θεό θα έρθει και πάλι ο Λαός. Γιατί μόνο αυτός μπορεί και κάνει θαύματα.





Ας μη περιμένουμε το Θεό, ας γίνουμε Λαός.




(*) Θεός: Λύση εξ Ουρανού…

Τρομερή η πορεία του Πολυτεχνείου

Παρά την τρομερή μπόρα που προηγήθηκε, αυτή τη στιγμή εξελίσσεται η μεγαλύτερη πορεία των τελευταίων 20 τουλάχιστον χρόνων.
Γεμάτη η Σταδίου, γεμάτη η Πατησίων ,γεμάτη η Πανεπιστημίου.
Ολοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αμερικάνικη  Πρεσβεία.

Εννοειται

Εννοειται ότι πάμε πορεία οπωσδήποτε....
Στην Αθήνα τώρα

17 Νοέμβρη 1973: ιστορίες θυμάτων

TA AΣHMENIA MOY



Σκότωσαν την αδερφή μου


Μεσημέρι, 17/11/1973. Στην ταράτσα του σπιτιού της οικογένειας του Φώτη Μπεκιάρη στο Νέο Κόσμο ανεβαίνουν γείτονες, φίλοι και η κόρη του, η Βασιλική, ένα 17χρονο κορίτσι - "λουλούδι", για να δούνε τι συμβαίνει στις φυλακές ανηλίκων που ήταν σχεδόν δίπλα τους. "Ξαφνικά την είδαμε να σωριάζεται. Είχε κτυπηθεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού της. Την πήγαμε στον "Ευαγγελισμό". Τρεις ώρες αργότερα μας είπαν ότι πέθανε. Δεν μας έδωσαν τη σφαίρα. Εκείνες τις μέρες τα περιπολικά γύριζαν στην περιοχή. Μας παρακολουθούσαν. Εμάς που ήρθαμε από την Αμφιλοχία για να δουλέψουμε. Τη Βασιλική που ξυπνούσε από τα άγρια χαράματα για να δουλέψει στο ζαχαροπλαστείο. Για να βοηθήσει την οικογένεια". Ο Θωμάς Μπεκιάρης, ο αδερφός της Βασιλικής, 30 χρόνια μετά, θυμάται με πόνο. Έχει πικραθεί που τόσα χρόνια κανείς δεν πήγε να τους μιλήσει. Να τους παρηγορήσει. Ο ίδιος, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, πήγαινε στο Πολυτεχνείο, στη γιορτή. Σήμερα δεν πάει. Τιμάει με το δικό του τρόπο τη Βασιλική. Απλά, όπως η μάνα του, που δεν ξέρει από πολιτική, αλλά κάθε 17 Νοέμβρη κατεβάζει το μαύρο μαντίλι ως κάτω και μοιρολογεί.


ΘΩΜΑΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)





Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, γεννημένη στα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος.Στις 12:00 το μεσημέρι, στις 17/11/1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της επί της οδού Μεταγένους 8 στο Νέο Κόσμο, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά προερχόμενα είτε από περίπολο είτε από τη φρουρά του γειτονικού αναμορφωτηρίου (σημερινού σχολικού συγκροτήματος) και πέθανε αυθημερόν.περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)


Τιμώρησαν τον πατέρα μου και νεκρό



"Και συ φοιτητής είσαι;" Οι νεαροί ΕΣΑτζήδες ειρωνεύονταν τον 63χρονο Ανδρέα Κούμπο, ο οποίος νοσηλευόταν στο ΚΑΤ βαριά τραυματισμένος στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου στις 18/11/1973. Ο γιος του Αλέκος το θυμάται καλά. Ένα μήνα νοσηλευόταν ο πατέρας του στο ΚΑΤ. Τελικά δεν τα κατάφερε. Έκανε εγχείρηση στομάχου (!) και πέθανε από ίκτερο. "Όλο αυτόν τον καιρό ζούσαμε ένα δράμα. Δεν μας άφηναν να τον πάρουμε στο σπίτι. Τον ειρωνεύονταν νεαροί φαντάροι. Θυμάμαι τον πατέρα που διαμαρτυρόταν. Που φώναζε πως και με κομμένα πόδια θα 'βγαινε στους δρόμους και θα αποκάλυπτε  πώς και από ποιους χτυπήθηκε".Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, ο 60χρονος πια γιος του Αλέκος (έχει εργοστάσιο με είδη λευκοσίδηρου) θυμάται με πίκρα εκείνα τα χρόνια. Και δεν είναι μόνο ο τραυματισμός. Ο εξευτελισμός του πατέρα του συνεχίστηκε και μετά θάνατον. Όταν η θλιβερή πομπή έφτασε στους Σοφάδες Καρδίτσας, το χωριό από όπου καταγόταν ο "κύριος Αλέκος", εκτός από τους εκατοντάδες συγγενείς και φίλους, εκατοντάδες ήταν και οι χωροφύλακες οι οποίοι είχαν αναπτυχθεί γύρω από το νεκροταφείο. Φεβρουάριος μήνας. Οι ώρες περνούσαν και δεν άφηναν τη νεκροφόρα να πλησιάσει. Έπαιρνε να νυχτώνει. Οι συγγενείς και οι φίλοι άρχισαν να αποχωρούν. Η ώρα πήγε οκτώ το βράδυ. Παντού σκοτάδι, κρύο και μια μοναξιά που τσάκιζε κόκαλα. Κόντρα στις παραδόσεις της Εκκλησίας μας (δεν γίνεται ταφή νεκρού μετά τη δύση του ηλίου), οι χωροφύλακες επέβαλαν να ταφεί ο νεκρός εκείνη την ώρα με τα φώτα της νεκροφόρας.


ΑΛΕΚΟΣ ΚΟΥΜΠΟΣ περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)






Ανδρέας Κούμπος του Στεργίου, 63 ετών, βιοτέχνης από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός.Γύρω στις 11:00, στις 18/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ΄ Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου), κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο ΚΑΤ, όπου και πέθανε στις 30/1/1974.


περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003







Δημήτρης Θεοδωράς, 5,5 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου.Στις 13:00, στις 17/11/1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του (Μαρία Θεοδωρά) τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη Λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος ( ...Wink του Κ. Ε. Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στον κοντινό λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και, όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του.


περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)


Η κατάθεση του Μίμη Τραϊφόρου:


Όπως αναφέρει στην κατάθεσή του, "περί ώραν 2:15 της Κυριακής 18/11/1973 ευρισκόμουν εις το μπαλκόνι του σπιτιού μου επί της οδού Πατησίων και αντελήφθην έναν νεαρό άνδρα, ύψους περίπου 1,80 μ. με μακριά μαλλιά, να κατέρχεται την οδόν Στουρνάρη, ήσυχος και αδιάφορος. Καθώς είχεν φθάσει εις το μέσον της διασταυρώσεως των άνω οδών, φαίνεται ότι κάποιος από το Πολυτεχνείο του φώναξε κάτι, εγώ δεν άκουσα τίποτε, αλλά το συμπεραίνω, διότι τον είδα να επιταχύνη το βήμα του και στον τρίτο - τέταρτο βηματισμό του άκουσα δύο πυροβολισμούς. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ο ανωτέρω αποβιώσας ωνομάζετο Μυρογιάννης, υιός θυρωρού, ο οποίος πήγαινε να επισκεφθή τον πατέρα του εις κάποιαν πολυκατοικίαν επί της οδού Γ΄ Σεπτεμβρίου. Ο πατέρας του επεσκέφθη την σύζυγόν μου, Σοφίαν Βέμπο, και της άφηκε μιαν φωτογραφίαν του νεκρού με αφιέρωσιν, εγώ έλειπα κατά την επίσκεψιν του ανωτέρω.




Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα.Στις 12:00 το μεσημέρι, στις 18/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του στρατού (συνταγματάρχης Νικόλαος ΝτερτιλήςΉ). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου) σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.


περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)



Ή Ο οδηγός του Ν. Ντερτιλή, Αντώνης Αγριτέλης, κατέθεσε στη δίκη του Πολυτεχνείου ότι ο Ντερτιλής σκότωσε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, έναν από τους εξεγερμένους, την ώρα που ο 20χρονος νέος επιχειρούσε να ξεφύγει από αστυνομικούς. Ο ίδιος ο Ντερτιλής αμφισβήτησε τη μαρτυρία του Αγριτέλη, αλλά το δικαστήριο τον καταδίκασε στη βάση και αυτού του στοιχείου. (περισσότερα στο άρθρο του Τάσου Τέλλογλου: "Ν. Ντερτιλής: Εγώ δεν θα ...; αρρωστήσω", εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27/7/200Cool 





Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα.Στις 10:30 περίπου το πρωί, στις 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε από τους διερχόμενους με Ι.Χ. αυτοκίνητο στο ΚΑΤ, όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.


περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)








Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, ΑθήναΣτις 16/11/1973, μεταξύ 21:30 και 21:45 βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη μεταφέροντας τραυματίες διαδηλωτές, τραυματίστηκε και ο ίδιος θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν, σκοπεύοντάς τον από απόσταση 10 μέτρων, άντρες της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές και τον γιατρό Αντώνη Κοντόπουλο στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου) και από εκεί νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).


περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Παραχαράκτες της Ιστορίας

Πραγματικά δεν ξέρω ποιό άρρωστο μυαλό το σκεφτηκε και το έκανε, και με τίνος εντολές.
Πάντως όποτε βλέπω αυτή τη φωτογραφία(πάνω) κάτι με πιάνει...
Εχουν σβήσει τα συνθήματα από τις κολώνες της εισόδου χωρίς ντροπή!
Πάει το 'ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ΄' !Το ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ!

Σαν γλέντι μετα απο νίκη της Εθνικής δε μοιάζει;

Εδώ Πολυτεχνείο (1973 - 2009)


Οσο κι αν πολλοί το θέλουν και κάνουν τα πάντα γι αυτό, δεν γίνεται να ξεχαστεί. Η ζυγαριά μνήμης -λήθης θα γέρνει πάντα απο τη μιά η την άλλη πλευρά, μα ποτέ δεν θα ανατρέπεται.
Τουλάχιστον όσο το χέρι η το έδαφος που την κρατάει ειναι δικό μας.

Ο Νοέμβρης του '73 ηταν η στιγμή της πιο ηρωικής σύγκρουσης αναμεσα στο χουντικό κράτος '67-'74,και το πιο μαχητικό κομμάτι του λαου που ηταν και ειναι η νεολαία του.
Ηταν η κορυφαία σύγκρουση του λαου με την κρατική εξουσία των τελευταίων 50 χρόνων, αν λάβει κανείς υπ'όψη του οτι το διακύβευμα,εκτός από όλα τα άλλα, ηταν και η ίδια η ζωή αυτών που κλείστηκαν πίσω απο΄τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου, εκείνο το αξέχαστο τριήμερο απο 14 -17 Νοέμβρη του '73.
Συνέχεια εδώ

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού

αριστερά και πολιτική

Μπορεί κάποιοι να βιάστηκαν στη αρχή των συγκεντρώσεων της 15ης Νοέμβρη να πουν ότι ήταν «μικρές». Ήθελαν να προετοιμάσουν το έδαφος της απογοήτευσης για τη μεγάλη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη και να μας βεβαιώσουν ότι μετά τον εικονικό θρίαμβο των εκλογών της αποχής και του άκυρου, ο κόσμος αποδέχτηκε την ασκούμενη πολιτική!


Ο κόσμος όμως τους διέψευσε. Μεγάλα ποτάμια οι δυο διαδηλώσεις , σαν επερχόμενη οργή του λαού, έδωσαν το έναυσμα για νέες κινητοποιήσεις και νέους αγώνες για το διάστημα που έρχεται.



Γεμάτες παλμό, με δυναμικότητα που χλεύασε τις εκλογές της μειοψηφίας, μας προετοιμάζουν για μια άλλη διάσταση πραγμάτων.

Επόμενο ραντεβού η μεγάλη διαδήλωση του Πολυτεχνείου στις 17.

Κάποια στιγμή ο θυμός, οι μικρές συνειδητοποιήσεις, οι μικρές αντιστάσεις θα μετατραπούν σε μεγάλο ποτάμι αμφισβήτησης του ιδίου του συστήματος της κατοχής, της ανεργίας, της ρεμούλας, της εκμετάλλευσης. Είναι ζήτημα χρόνου να ξεσπάσει. Και η εξουσία ας αναπαύεται σε φανταστικές εκλογικές δάφνες.


Θα είναι η απάντηση του λαού στα πύρρεια εκλογικά πανηγύρια των κυρίαρχων της εξουσίας.


Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο
η οργή του λαού
κυλάει πάνω από τα χωράφια
ποιος τη σταματάει…


Κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα
το χέρι που σ΄ έσπερνε
τον κεραυνό τώρα κρατάει
ποιος το σταματάει…


 Από το Φουέντε Οβεχούνα


Στους δρόμους σήμερα η συνέχεια-"Καλωσόρισμα" στο ΔΝΤ με συλλαλητήρια

"Καλωσόρισμα"  στο ΔΝΤ με συλλαλητήρια σήμερα σε όλη την Ελλάδα!
Μεγάλη Παλλαική συγκέντρωση από το ΚΚΕ στο Σύνταγμα στις 6μμ.
Εντυπωσιακο το ότι και από άλλους πολιτικούς χωρους στην ευρύτερη Αριστερά αλλά και ανεξάρτητες προσωπικότητες καλούν για συμμετοχή στη συγκέντρωση.Μέχρι τον Κ.Βουτσά άκουσα χτές να καλει σε αντίσταση και συμμετοχή στη συγκέντρωση!


Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο και πορεία προς το Συνταγμα στις 5μμ.

από τα πρωτοβάθμια σωματεία.

Ανάλογες συγκεντρώσεις διοργανώνονται σε πολλές μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Στη Θεσσαλονίκη από το ΚΚΕ στις  7μμ στο άγαλμα του Βενιζέλου.

Ενα γρήγορο πρώτο συμπέρασμα

Ενα γρήγορο συμπέρασμα που βγαίνει μετά το 2ο γύρο είναι το εξής.
Για μια αρκετά μεγάλη μερίδα του λαού που βρίσκεται στα αριστερά, τα πράγματα είναι ακόμη "τακτοποιημένα" και δομημένα στο μυαλό τους, με τον ίδιο τρόπο που ήταν πάντα.Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι προτιμότερο από την επάρατη δεξιά που θεωρείται μεγαλύτερη απειλή.
 Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και προσωπικότητες , αλλά και ηγεσίες όπως της ΔΑ που προσπαθούν να πλησιάσουν έτσι το ΠΑΣΟΚ
Αυτό συμφωνεί και με το γεγονός ότι η αντίδραση απέναντι στα μέτρα είναι για την ώρα "χλιαρή" σε σχέση με τη βαρβαρότητά τους.Ενώ αν είχαν παρθεί ακόμη και ηπιότερα μέτρα απο δεξιά κυβέρνηση (κανονική δεξιά) θα είχε καεί το σύμπαν.

.

Δυό αποτελέσματα με ενδιαφέρον.

Δυό αποτελέσματα με ενδιαφέρον.
1.Η θριαμβευτική νίκη του Χρ.Κορτζίδη στο δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης με 61% (31% στον 1ο γύρο). Ο Χ.Κορτζίδης ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος που υποστηρίχτηκε από ΣΥΡΙΖΑ-ΔΑ (προέρχεται από το ΚΚΕ που ΄κατέβασε  άλλον υποψήφιο)Ενα ενδιαφέρον ακόμα στοιχείο για το δήμο αυτό είναι το 54% της συμμετοχής που είναι από τα υψηλότερα.
2.Η ανατροπή και μεγάλη νίκη της Λαικής Συσπείρωσης στην Πετρούπολη όπου το 21,6%( έναντι 31% του αντίπαλου συνδυασμού) του 1ου γύρου έγινε 55% και νίκη για τον Θ.Κοτσαμπά!

Ντέρμπυ Γλυφάδας-Η μοιρα του ΑΕΚτζή

Κι όμως το μεγαλύτερο ντέρμπυ παίχτηκε στη Γλυφάδα!
Ακομη και μέχρι τώρα στη 1.36Π.Μ. το ΥΠΕΣ δίνει τον Μ.Βαρβιτσιώτη πρώτο με 78 ψήφους διαφορά από τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Κ.Κόκκορη στο 95,8% των τμημάτων.Ο Μ.Βαρβιτσιώτης στην αρχή της βραδιάς ήταν μπροστά με 56%.
Ακόμη και στο 90% είχε ένα προβάδισμα 300 ψήφων που δεν ηταν εύκολο να καλυφθεί για το μέγεθος των  22000 περίπου που φηφισαν.
Κι όμως τελικά έχασε αφού βλέπω  δήλωση νίκης του Κ.Κόκκορη (στο site του) που από τις 10μμ  ειχε γεμίσει τον ουρανό πυροτεχνήματα(κάτι παραπάνω ήξερε).
Και κλάμα ο Μιλτιάδης μετά...

Κρίμα τέτοιο ντέρμπυ και να μην είμαι με κανέναν από τους 2!
Η μοίρα του ΑΕΚτζή μάλλον....

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Ανεβαίνει το θερμόμετρο στους δρόμους απο αύριο

Φαίνεται πως τα πράγματα δεν θα είναι ίδια την επομένη των εκλογών.
Εκτός από τη βροχή που έπεσε άφθονη τις τελευταίες μέρες φαινεται πως ακολουθεί και μια μικρή πλημμύρα από συλλαλητήρια και κινητοποιήσεις.
Τα μεγάλα συλλαλητήρια του ΚΚΕ στο Σύνταγμα και την  Θεσσαλονίκη για το καλωσόρισμα των "σωτήρων " μας από  ΕΕ-ΔΝΤ ανοίγουν την εβδομάδα αύριο.
(Επίσης και άλλες πολιτικές δυνάμεις οργανώνουν συγκεντρώσεις για την υποδοχή της τρόικα αύριο.)
Την Τετάρτη 17 Νοέμβρη ετοιμαζόμαστε για την πιο "θερμή" επέτειο του Πολυτεχνείου τα τελευταία χρόνια ,  με νέα συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα αναβρασμού στα Παν/μια μετά την ανακοίνωση των προθέσεων της κ.Διαμαντοπούλου για την Παιδεία.(Βροχή από αποφάσεις οργάνων των Σχολών την περασμένη εβδομάδα όπου καθηγητές και φοιτητές καταδικάζουν τα σχέδια του Υπ.Παιδέιας)
Ηδη ένας μεγάλος αριθμός σχολών είναι υπό κατάληψη κι ας μην το ακούσαμε από τις ειδήσεις
(30 σχολές υπό κατάληψη)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ:
Μηχανολόγων Μηχανικών
Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής
Ηλεκτρολόγων Μηχανικών,
Πολιτικών Μηχανικών
Χημικών Μηχανικών
Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Φυσικό
Χημικό
Επιστήμης των Yλικών
Μαθηματικό
Ιατρικη
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ:
Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Παιδαγωγικο Δημοτικης εκπαιδευσης
Πολιτικοι Μηχανικοι
Παιδαγωγικο ειδικης αγωγης
Μηχανικοι...
Υπολογιστων & Δικτυων

Eθνικο Μετσοβιο Πολυτεχνειο

Σχολή Πολιτικών Μηχανικών
Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών
Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Σχολή Χημικών Μηχανικών
Σχολή Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών
Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών
Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών
Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών

Αριστοτελειο Πανεπιστημιο Θεσσαλονίκης

Τμήμα Πληροφορικής
Τμήμα Φυσικής
Τμήμα Χημείας
Iατρικη

Φαίνεται πως οι δρόμοι ζεσταινονται απότομα ενώ πλησιάζει ο Δεκέμβρης.
Αλλωστε η "συμμετοχή στα κοινά" δεν εξαντλείται στις εκλογές.
Ισα-ίσα είναι πολύ πιο αναγκαία και χρήσιμη στους δρόμους.Εκεί θα κριθούν τα σπουδαία.

Τον χάρτη των υπό κατάληψη σχολών τον βρήκα στο
newschios2.blogspot.com/

ShareThis