Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Για που τόβαλες Ελλάδα;



Πανηγυρισμοί, χειραψίες, συγχαρητήρια κι ένα σκηνικό επιτυχίας ήταν αυτό που ακολούθησε την Σύνοδο κορυφής και την παρέμβαση Τρισέ την περασμένη εβδομάδα.Το πιστόλι όμως ήταν πιστολάκι για τα τα μαλλιά και στο βάθος με ένα ειρωνικό χαμόγελο φάνηκε η αλήθεια.Αυτή που απλά περιγράφεται στο παρακάτω κομμάτι της απόφασης της συνόδου.
"Αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να θεωρείται ως έσχατη λύση όταν η χρηματοδότηση από τις αγορές είναι ανεπαρκής. Οποιαδήποτε εκταμίευση αυτών των διμερών δανείων θα αποφασίζεται από τις χώρες μέλη της ευρωζώνης ομόφωνα και υπό αυστηρές προϋποθέσεις οι οποίες θα βασίζονται στην αξιολόγηση της Ευρωπαικής Επιτροπής και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας. Αναμένουμε από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης να συνεισφέρουν ανάλογα με τη συμμετοχή τους στην ΕΚΤ. Στόχος αυτού του μηχανισμού δεν θα είναι να παράσχει χρηματοδότηση με τα επιτόκια του μέσου όρου της ευρωζώνης, αλλά να θεσπίσει κίνητρα για επιστροφή στη χρηματοδότηση από τις αγορές, το συντομότερο δυνατόν με τα κατάλληλα επιτόκια κινδύνου. Τα επιτόκια δεν θα είναι συμβατικά, δηλαδή δεν θα περιλαμβάνουν οποιοδήποτε στοιχείο στήριξης."
Δεν πέρασαν παρά λίγα 24ωρα και οι αγορές ήρθαν να επιβεβαιώσουν αυτό που οι πιο λογικοί ήξεραν πάντα.Την απόλυτη κυριαρχία τους.Ήρθαν να επιβεβαιώσουν το ότι η ελιτεία των gangsters-banksters είναι πάντα το μεγάλο αφεντικό που θέτει τους όρους του παιχνιδιού και επαναφέρει στην τάξη όποιον αισιόδοξο αμφιβάλει.
Η απόφαση λέει απλά πως καμιά ουσιαστικά στήριξη δεν πρόκειται να δοθεί διότι το συμφέρον των τραπεζών είναι να δανείζουν ακριβά ότι κι αν σημαίνει αυτό για την Ελληνική οικονομία και το λαό!Και αν κάποια στιγμή φτύνοντας αίμα αναγκαστούμε να προσφύγουμε στον "μηχανισμο",θα είναι με όρους που θα αποφασίσουν εκείνοι και μάλιστα ομόφωνα(!!) και που σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι καλύτεροι από αυτούς πού τώρα μας οδηγούν με ακρίβεια στο γκρεμό.Μια Μέρκελ δηλαδή θα είναι αρκετή για να παγώσει το ζήτημα και να μας υποχρεώσει να υποκύψουμε σε οποιονδήποτε εκβιασμό.Θα φροντίσουν δε, οι όροι να είναι τόσο κακοί, που να αναγκαστούμε να γυρίσουμε στην τοκογλυφία των καθοδηγούμενων απο τους banksters "κατάλληλων επιτοκίων κινδύνου" που βέβαια τότε θα είναι μεγαλύτερα από τα τωρινά αφού θα είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Και εδώ κάποιοι πανηγυρίζουν ότι σωθήκαμε!
Μόνο που η αλήθεια είναι πως με τον τωρινό δανεισμό του 6-6,5% οποιοδήποτε υποτιθέμενο όφελος από τις θυσίες των Ελλήνων εργαζόμενων πάει στην τοκογλυφία.Μόνο για φέτος θα πληρώσουμε 13δις παραπάνω τόκους από τις προηγούμενες χρονιές με τα επιτόκια κρίσης που μας επέβαλαν !!Δηλαδή όσα θα "απέδιδαν" όχι ένα αλλά 3 πακέτα σκληρών μέτρων σαν αυτά που ανακοινώθηκαν στις 3 Μάρτη!!! Δεν το λέω εγώ αλλά το Βloomberg και η Credit Agricole Corporate and Investment Bank με στοιχεία που συγκέντρωσαν για τον φετινό δανεισμό της Ελλάδας. Κι όταν οι αριθμοί των εισπρακτικών μηχανισμών δείξουν αργά η γρήγορα πως η πτώση της αγοραστικής δύναμης φέρνει μικρότερα έσοδα στα ταμεία, τότε θα ακολουθήσει το χάος νέων εκθέσεων οίκων,κάτι που φαίνεται πως επιδιώκουν τελικά οι "φίλοι" και "σύμμαχοί" μας.Ήδη σήμερα η Moody's προχώρησε σε υποβάθμιση 5 Ελληνικών τραπεζών ανησυχώντας για το μέλλον της Ελλ.Οικονομίας.
Και κάποιοι φυσικά όπως ο Πάγκαλος, εξακολουθούν να μας καθησυχάζουν εκφράζοντας την αισιοδοξία τους και την πίστη τους ότι η Ελληνική οικονομία είναι ισχυρή, και πως είμαστε μέσα στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου!Φοβερό!Ποιοί ακριβώς είναι πλούσιοι δεν μπήκε στον κόπο να μας πεί φυσικά.Με τη λογική αυτή ( Βαρδινογιάννης+κάποιον ζητιάνο)/2 μας κάνουν 2 πάμπλουτους Έλληνες.
Δυστυχώς γίνεται φανερό πως μπαίνουμε μέσα στην κρίση, σε μια νέα φάση ανακατανομής σε βάρος των ασθενέστερων, αλλά και σε μια εποχή εσωτερικού ανταγωνισμού στην ΕΕ, που τα πρώτα της θύματα θα είναι οι αδύναμες οικονομίες και οι λαοί του Νότου.Το που θα οδηγήσει αυτό δεν μπορεί κανείς να το δει εκτός από εκείνους ίσως, που έχουν απαντήσει στα δύσκολα προβλήματα των χαοτικών συστημάτων.
Που πάμε λοιπόν;Σε νέα μέτρα πάλι;Κι εμείς τι θα κάνουμε;Θα συνεχίσουμε τους πανηγυρισμούς;

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Παρέλαση μίσους-Ανεγκέφαλοι η κάτι άλλο;


Τί θα γίνει τώρα με τους λεβέντες ΟΥΚάδες που έβγαλαν όλη αυτή τη σιχαμερή αίσθηση μίσους στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου;
Ηταν απλά 35 ξεκομμένοι φανατικοί; Μια περιορισμένη μεταξύ ελαχίστων αθλιότητα που την καταδικάσαμε και καθαρίσαμε;
Η μήπως μια οργανωμένη επίδειξη της απόφασης κάποιων να ξαναβάλουν το στρατό στο παιχνίδι της ανάμιξης στην πολιτική ζωή με ότι επικίνδυνο φέρνει αυτό μαζί του;Ξαφνικά κάποιοι αποφάσισαν ότι ένα "φωτισμένο" κομμάτι του στρατού πρέπει να κάνει και εξωτερική πολιτική και αυτό είναι καθαρό.
Το αποτέλεσμα είναι ήδη να γίνονται διαδηλώσεις στην Αλβανία και δικαιολογημένα!Τι θα κάνει το Ελληνικό κράτος γι αυτό;Θα τους επιπλήξει η θα τους στείλει εκεί που πρέπει;
Οι κρίσεις όπως αυτή που περναμε μπορούν να οδηγήσουν και προς τις δυο διαδρομές.Η σε θετικές ανατροπές η σε φασισμούς.Ας το έχουμε σοβαρά υπ'όψη κι ας μην είμαστε αφελείς που πιστεύουν σε ανεγκέφαλους.

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΟΧΙ ΔΕ ΘΑ ΣΒΗΣΩ ΤΑ ΦΩΤΑ ΑΠΟΨΕ

Από την Πεντανόστιμη
Δεν απορρίπτω ολες αυτου του ειδους τις ευαισθησίες και εκστρατείες αλλά καποτε ας δουμε

με ρεαλισμό τις προτεραιότητες μας και τι κανουμε γι αυτες.

Θαθελα δηλαδή μια παγκοσμια κινητοποιηση με πρωτιά των πολιτων της χωρας μας απεναντι στη φρίκη της κρίσης που ζουμε και στα καθημερινα ανθρωπινα δράματα που προκαλει η ανεργια,η φτωχεια,η ελλειψη ελπιδας και προοπτικής.Πληρωνουμε και θα πληρώνουν και τα παιδια μας για καιρό τις επιλογες και την απληστια αυτων που προκαλεσαν την οικονομική κρίση ως υπήκοοι χωρις δικαιωματα ,φοβισμένοι και απεγνωσμένοι.

Αυτη την εκστρατεια δεν θα την προωθουσαν ουτε τα ΜΜΕ,ουτε επιφανεις παραγοντες.

Γιατι αυτη θα ηταν πραγματι μια ειρηνική επανασταση.

Αν πχ υπηρχε μια πρωτοβουλια για ΄΄παγκόσμια διαδηλωση'' , μια συγκεκριμενη μερα,

ζητωντας να πληρωσουν την κρίση αυτοι που τη δημιουργησαν

πόσοι θα δηλωναν συμμετοχή;΄

Μεμψιμοιρούμε ,αγανακτούμε,αλλά η απαθεια συνεκιπουρούμενη απο το Φόβο και την πλυση εγκεφάλου της τηλεορασης,τρώμε ο,τι μας σερβίρουν ανεπεξέργαστο.......

OXI, δεν συμμετέχουμε στην ανοησία, ΔΕΝ σβήνουμε τα φώτα Σίβυλλα

"Να σώσουμε τον πλανήτη αλλά να ξέρουμε από ποιόν τον σώζουμε"

ΟΧΙ ΔΕ ΘΑ ΣΒΗΣΩ ΤΑ ΦΩΤΑ ΑΠΟΨΕ

Mέρα που είναι σήμερα θυμήθηκα ένα σχόλιο του φίλου Χρήστου από την Ολλάνδία που μου είχε στείλει σε κάποια προηγούμενη ανάλογη κινητοποίηση και το δημοσιεύω.

Φίλε Γιώργο,

Ανησυχώ κ εγώ για τον πλανήτη μας αλλά υπάρχει κάτι σε όλη αυτή την "πράσινη" έξαρση που με προβληματίζει.

Δεν είμαι "θεωριο-συνομώτης" ούτε υποστηρίζω σε καμία περίπτωση ότι τα προβλήματα του πλανήτη είναι πλασματικά. Με ενοχλούν όμως 2 πράγματα:

1ον. Η άκρατη εμπορική εκμετάλλευση από τους πάντες με σκοπό να τσεπώσουν όσα λεφτά προλάβουν πριν περάσει η μόδα... "Πράσινα" προϊόντα παντού. Θα προτιμούσα να γίνουν ρυθμίσεις για αυστηρότερους ελέγχους της παραγωγής ώστε όλοι να είναι "πράσινοι" θέλοντας κ μη, κ να πάψουν επιτέλους να πουλάνε ηθική ανωτερότητα βάζοντας οικολογικές ταμπέλες στα προϊόντα τους...

2ον. Όλη αυτή η πλύση εγκεφάλου που μας κάνουν μέσω διαφημίσεων, ζητώντας μας να σώσουμε "εμείς" τον πλανήτη, να σβήσουμε "εμείς" τα φώτα να πάρουμε "εμείς" πρωτοβουλία κ γενικώς εμείς, εμείς, εμείς... Είναι σαφές ότι πάνε να φορτώσουν με τύψεις τον απλό πολίτη! Δε λέω ότι δεν έχουμε όλοι μερίδιο αλλά δεν είδα καμιά διαφήμιση να ονοματίζει πολυεθνικές, εργοστάσια, (κυβερνήσεις που βομβαρδίζουν με εμπλουτισμένα όπλα τα Βαλκάνια) κ λοιπές τεράστιες πηγές μόλυνσης. Κ αυτό δεν είναι τυχαίο γιατί ο πολίτης κλείνει τα φώτα του για μία ώρα κ νιώθει ότι συμμετείχε! Αποβάλει τις τύψεις κ παράλληλα ξεχνάει ποιοι μολύνουν πραγματικά τη Γη μας...

Ναι να σώσουμε τον πλανήτη λοιπόν. Αλλά να ξέρουμε από ποιον τον σώζουμε...

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ...

Τους ανθρώπους που αγάπησα ποτέ δεν τους έκρινα από το έχειν τους, ούτε από τη φήμη η τη διασημότητά τους που έτσι κι αλλιώς έρχεται και φεύγει.
Προσπαθούσα όσο μπορούσα να τους χωρίσω σε εκείνους που είχαν καρδιά και στους άλλους...
Η Μελίνα ήταν μέσα μου πάντα μες τους πρώτους.Ετσι ένοιωθα και δε με νοιάζει αν κάνω λάθος.Κι όποτε ακούω αυτό το τραγούδι δακρύζω.Δεν ξέρω γιατί.Γιατί έτσι.Γιατί αυτό έμαθα για μουσική.Η για αυτό το βλέμμα στις φωτογραφίες.
Και όποιος αναμάρτητος ψάχνει για αγίους σε αυτο τον κόσμο,"πρώτος τον λίθον βαλέτω..."
Α ρε Μελίνα ...

Σπίτι μου είναι ο δρόμος ...

Το γκρέμισμα ειναι απλό!Dorothy Shoes

!!!! Irene Jonas

Ο καθείς και τα όπλα του.Adrien Chabal

Σπίτι μου είναι ο δρόμος! Francois Xavier Bouillon

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Μιλώντας με σκίτσο



από Enet
(Γ.Καλαιτζής)

Υπέροχος καπιταλισμός στο μεγαλείο του


Τα "βρήκε" λοιπόν η Daimler (λέγε με και Γερμανικό κράτος) δικαστικά με τους Αμερικανούς και θα καταβάλει 185 εκατομμυριάκια για να σταματήσει η υπόθεση δωροδοκιών προς κρατικούς υπαλλήλους άλλων χωρών εδώ.Ανάμεσα στα κράτη ήταν και η Ελλάδα.Μάλιστα.Οπότε να υποθέσουμε ότι δεν θα μάθουμε ποιοί από τους δικούς μας τα πήραν εκτός από τη Siemens και από την Daimler;
Μάλλον όχι, για το καλό της πατρίδας.Και αυτοί για το καλό της πατρίδας θα κάνουν διακοπές με το δημόσιο χρήμα που καλούμαστε τώρα εμείς να πληρώσουμε με περικοπές μισθών, συντάξεων και όλων των συναφών.Καλοφάγωτα δηλαδή και εις άλλα με υγεία!
Διαβάσαμε πως έγιναν λοιπόν δώρα εκατοντάδων χιλιάδων προς κάποιους για να κλείσουν οι δουλειές."Σκοπός των προσφορών, να εξασφαλιστεί η πώληση των οχημάτων της σε πολύ υψηλότερες τιμές, κάτι που επετεύχθη."λέει το κατηγορητήριο.Όχι το επιχειρηματικό κέρδος δηλ. αλλά η κλοπή δημόσιου χρήματος." Τα κέρδη, που αποδίδονται στις δωροδοκίες, για την εταιρεία υπολογίζονται σε περίπου 50 εκατ. δολ. Το 1997, όταν αγόρασε την αμερικανική Chrysler, κίνηση που ενεργοποίησε και την έρευνα των αμερικανικών αρχών, η Daimler είχε 200 τραπεζικούς λογαριασμούς που χρησιμοποιούσε για δωροδοκίες." Ψιλοπράγματα...
"Βάσει της συμφωνίας που έγινε, η Daimler θα καταβάλει ως πρόστιμο 93 εκατ. δολ. στο αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης και 91 εκατ. στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς."
Ετσι λύνονται όλα λοιπόν! Πληρώνουν ένα πρόστιμο για παραβάσεις της Αμερικάνικης νομοθεσίας για τις κεφαλαιαγορές και όλα καλά.Το θέμα της απάτης όμως προς τους φτωχούς που πληρώνουν τώρα το μάρμαρο των άδειων ταμείων δεν τελειώνει.Έχω περιέργεια να δω τι αντίδραση θα υπάρχει.
Γιατί όλο για τους Δ.Υ., τους περιπτεράδες, τους ταξιτζήδες κλπ. μιλάμε, ενώ αυτοί που εντελώς χυδαία αρπάζουν εκατομμύρια και τα παρκάρουν στις offshore, ετοιμάζονται για Πάσχα στη Μύκονο και το Γκστάαντ!
Υπέροχος καπιταλισμός στο μεγαλείο του.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Τι μας έμαθε η τηλεόραση

Δίνουν και παίρνουν κάθε μέρα τα σποτάκια γι αυτά τα έρμα 20 χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης.Και να η συγκίνηση και οι ωραίες στιγμές.Και δε λέω, υπήρχαν ωραίες στιγμές.Οι απαράδεκτοι, οι δέκα μικροί Μήτσοι και κάποιες ακόμα.Ομως στο σύνολο τι μας έφερε η τόση τηλεόραση;
Τι μάθαμε απο την "ελεύθερη τηλεόραση" αυτά τα 20 χρόνια;

Να σκεφτόμαστε και να ζούμε με τα μάτια και πολύ λιγότερο με την καρδιά,το κορμί και το νου.
Νά στρογγυλοκαθόμαστε στον καναπέ και να μην κάνουμε ρούπι,ακόμα κι αν καίγεται ο κόσμος γύρω.
Να φωνάζουμε μόνοι μας,να επαναστατούμε και να βρίζουμε μέχρι τελικής εκτόνωσης,λές και μας ακούει κανείς.
Να ζούμε τη ζωή διαφόρων τηλεστάρ και να νομίζουμε πως είναι δική μας.
Να ψηφίζουμε στα ριάλιτυ και να νομίζουμε πως συμμετέχουμε σ'αυτά που μας αφορούν.
Να πολτοποιούμε και να εξισώνουμε σπουδαίες προσωπικότητες με γελοίους και ανθρωπάκια, επειδή πιάνουν τον ίδιο χώρο στην οθόνη.
Να έχουμε γνώμη για όλα και να την φωνάζουμε με θράσος στο γυαλί,ακόμα κι αν δεν έχουμε ξοδέψει ούτε 5 λεπτά για να την "κερδίσουμε".
Να κοιτάμε απ΄την κλειδαρότρυπα τη ζωή των άλλων αντί να κοιτάμε τα χάλια μας.
Να καρφώνουμε τους συγγενείς μας και τους φίλους μας στις "κοινωνικές" εκπομπές για κάνα κατοστάρικο.
Να "βάζουμε στο σπίτι μας" και σιγά σιγά να δεχόμαστε άτομα, που πριν λίγο ούτε για φτύσιμο δεν τους είχαμε.
Να νομίζουμε πως μουσική είναι ότι δείχνει η τηλεόραση κι ότι βρίσκεται στα top10,πως τέχνη είναι ότι δείχνει η τηλεόραση και πιο πολύ πως ζωή ειναι ότι δείχνει η τηλεόραση!
Nα νομίζουμε πως καλό είναι ότι έχει ακροαματικότητα!
Να λατρεύουμε την ομοιομορφία και να αποδοκιμάζουμε τη διαφορετικότητα!
Να νομίζουμε πως είδηση είναι ότι δείχνουν τα δελτία.
Να νομίζουμε ότι οι πληροφορίες είναι μόρφωση και κουλτούρα.
Να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και να νομίζουμε πως επικοινωνούμε, ενώ έχουμε καιρό να πούμε μια καλημέρα στο γείτονα.
Να αρπαζόμαστε με το παραμικρό όπως στα παράθυρα.
Να τρώμε τα παραμύθια επειδή μας τα λένε ωραία.
Να θαμπωνόμαστε από ότι λάμπει χωρίς να μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε μια στάλα.
Να ψάχνουμε με αγωνία κάποιον πιό μαλάκα απο μας, για να μη νοιώθουμε κορόιδα.(Αυτή είναι και η πεμπτουσία της συνταγής της ακροαματικότητας)
Να δεχόμαστε όλο το πρότυπο του καταναλωτισμού και να ζούμε με πιστωτικές λες και οι φίλοι μας οι τραπεζίτες χαρίζουν λεφτά.
Να ονομάζουμε την βλακεία αισιοδοξία και θετική σκέψη, μόλις φθάνουμε σε αδιέξοδο!
Να ταυτιζόμαστε τόσο πολύ με ότι βλέπουμε, που στο τέλος να γινόμαστε άλλοι.

Υ.Γ.Δεν έχω βέβαια τίποτα με τους ανθρώπους που δουλεύουν στην τηλοραση και ειδικά με τους καλλιτέχνες.Απλά είναι πράγματα που δεν γίνεται να μην ειπωθούν.
Π.χ.Ποιός μας ψήνει για δήθεν τσάμπα δανεικά για σπίτι και μιά "ξέγνοιαστη ζωή" απο την μόνιμα ανοιχτή κερκόρτα μες το μυαλό μας;Η TV.
Και αμέσως μετά ποιος μας βρίζει που ζούμε με δανεικά;Πάλι η ΤV με άλλο στόμα.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω



Ενα παλιό τραγούδι που έγραψα το '97 σε μια φόρτιση πάνω για όσα έβλεπα τότε να χάνονται, να γλιστράνε μέσα από τα χέρια μας.

"Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω"

Σε παίζουνε στα ζάρια και σε χάνουν
κάθε μέρα εδώ πέρα
και σβήνουνε τα ίχνη της αυγής
τα μεσημέρια τα ξεφτέρια
και κλέβουνε απ' τις αυλές
παλιά χαμόγελα γλυκά
κι οι δρόμοι γίνανε χλωμοί
κι η μοναξιά τόσο πυκνή
που δεν μπορείς να περπατήσεις

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αν με γυρέψετε είμαι ακόμα στην αλάνα
ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μη με μαζεύεις απ' το δρόμο ακόμα μάνα

Με σπρώχνουν οι καιροί σε μέρη ξένα
από σένα κι από μένα
μα εγώ έχω μάθει αλλιώς
σ' ένα χορό που σπάει τη πέτρα
έξω απ' τα μέτρα
στα μάτια σου πιστεύω μόνο
και στην τρέλα την παλιά
μα εδώ στην ώρα των φιλιών στο λέω καθαρά
δεν κάνω πίσω ούτε ένα βήμα

Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
κι αν με γυρέψετε είμαι ακόμα στην αλάνα
ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω
μη με μαζεύεις απ' το δρόμο ακόμα μάνα


*Αφιερωμένο στη χθεσινή μέρα της ποίησης
Οι φωτογραφίες είναι από το site της Γαλλικής εφημερίδας Λιμπερασιόν

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

"Ετσι φτάσαμε ως εδώ"


Από τα "αθώα" αλλά κατευθυνόμενα των δελτίων ειδήσεων.
Ο δημοσιογράφος Ν.Στραβελάκης κάνει "μεγάλη" αποκάλυψη στο Mega!
"Η απάτη του κ.Μπάμπη", έτσι την ονόμασε.Ο κ. Μπάμπης λέει-όχι εσύ κυρ-Μπάμπη μου- , μάζευε τις αποδείξεις των διοδίων που πετούσαν οδηγοί, και μετά τις πουλούσε σε διευθυντές υπουργείων , δημοσίων υπηρεσιών κλπ., οι οποίοι σε συνδυασμό με κρατήσεις ξενοδοχείων δικαιολογούσαν αμοιβές "εκτός έδρας" που πληρωνόντουσαν διπλά! Εντυπωσιακό!Μάλιστα μιλάει και με τον ανταποκριτή συνεργάτη κ.Δεντονθυμάμαι που ξαναλέει τα ίδια και αφιερώνουν πάνω από 5 λεπτά στην απάτη του αιώνα.Όμως πόσο να μας στοίχισε άραγε η τρομερή κομπίνα;50000,100000; Παραπάνω; Άντε να το δεχτώ.Και τελειώνει αποστομωτικά: "Aυτά συμβαίνουν κυρίες και κύριοι.Ετσι φτάσαμε ως εδώ!!"
Θα μου πείς εντάξει, έκανε μια υπερβολή της δουλειάς.Γίνονται αυτά.Μόνο που δεν είναι έτσι.Και το λέω αυτό γιατί είναι βέβαιο πως υπάρχει λόγος σοβαρός να πιστέψουν όλοι πως πράγματι "ετσι φτάσαμε ως εδώ"
Γιατί τότε ποιό λόγο θα έχουν να αντιδράσουν όλοι δυναμικά και μαζικά, και μάλιστα ενάντια στο σύστημα, ζητώντας όχι ανώδυνες μεταρρυθμίσεις, αλλά γκρέμισμα από τα θεμέλια;Αφού θα αναλάβουν τα τίμια παιδιά του Γιώργου, και με τη βοήθεια της καλής τηλεόρασης θα νοικοκυρέψουν τον τόπο και καθαρίσαμε!Αμ δέ..
Γιατί η αλήθεια η κακιά είναι ότι εδώ δε φτάσαμε επειδή μερικοί κλεφτοκοτάδες άρπαξαν κάτι ψιλά, αλλά γιατί μεγαλοκαπιταλιστές επιτέθηκαν σε ολόκληρες οικονομίες. Επειδή τεράστιες εταιρείες έβαλαν στο μάτι αποθεματικά δις, ασφαλιστικών ταμείων κρατών. Επειδή πολιτικοί συνεργάτες χρηματοοικονομικών οίκων έγιναν υπουργοί και πρωθυπουργοί, κι έφτιαξαν νομους για να γίνονται νόμιμα οι μεγάλες κομπίνες που αρπάζουν τον πλούτο που παράγουν εργαζόμενοι, που στό τέλος όχι μόνο παίρνουν ...ούτε καν τη φτώχεια που απόμεινε, αλλά τους βρίζουν από πάνω και τεμπέληδες και τους καλούν να συμμορφωθούν!Και επειδή μεγαλοεργολάβοι που βρίσκονται πίσω από θεσμούς κ.Στραβελάκη μου, ρήμαξαν τα πακέτα της ΕΕ και τώρα κάνουν το παγώνι, και προσπαθούν να μας πείσουν πως καναΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ κακή διαχείριση!Η πριν λίγο μόλις, γκρέμισαν τα Τέμπη και έκοψαν την Ελλάδα στα δύο για μήνες και δεν μπήκε στον κόπο αυτό το κράτος να αποτιμήσει τη ζημιά και να δεί μηπως φταίει κάποιος!!Και αντί γιαυτό συλλαμβάνονται πολίτες που ταλαιπωρούνται και πληρώνουν τη ζημιά κάθε μέρα, επειδή αρνούνται να πληρώσουν 2,40 στα διόδια της Λεπτοκαρυάς!!
Και αύριο θα απαιτήσουν με νόμους, σύμφωνα και άρθρα συνθηκών που τάχα είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε,όλο τον πόνο, τον κόπο, τον ιδρώτα και την όποια περιουσία όποιου δουλεύει και παράγει, για να το μοιραστούν σε μια νέα αναδιανομή υπέρ των πλουσίων!Και θα προσπαθήσουν πάλι να μας πείσουν πως αυτό απαιτεί το καλό της πατρίδας όσο όλοι εμείς δεν καταλαβαίνουμε πως ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ και πως τίποτα άλλο εκτός από αυτό δεν έχει σημασία!Ούτε οι νόμοι τους ,ούτε οι θεσμοί τους, ούτε οι τράπζές τους , ούτε οι ενώσεις τους και οι μηχανισμοί τους,ούτε οι δήθεν αξίες τους, ούτε τίποτα.
Γι αυτό φτάσαμε ως εδώ.Γιατί τα κράτη και οι κυβερνήσεις χωρίς καμιά ντροπή γίνονται φανερά υπηρέτες αυτών που τους χρηματοδοτούν για να εκλεγούν, κόντρα σε κάθε λογική δικαιοσύνης και δημοκρατίας, με τα γνωστά επακόλουθα.
Μόνο που αυτό πρέπει να κρυφτεί καλά και να κάνουμε τους πάντες να πιστέψουν πως με λίγο νοικοκυρεματάκι το σώσαμε και να συνεχίσουμε να καταπίνουμε ηλιθιότητα και κυρ-Μπάμπηδες αραχτοί στον καναπέ.Γιατί αν συνειδητοποιήσει πραγματικά ο λαός "το πώς φτάσαμε ως εδώ", κάποιους δεν τους ξεπλένουν όλες οι θάλασσες της γής.
Και να σας πω και κάτι;Δεν θα προλάβουμε να το συνειδητοποιήσουμε!Γιατί ο πόνος και ο θυμός που θα προκαλέσουν όλα τα μέτρα που έχουν στο μυαλό τους θα φέρει τέτοια αντανακλαστική αντίδραση και τέτοιο χαμό, που όλα τα άλλα θα γίνουν αργότερα.Στην ώρα τους, όταν θα προσπαθούν όλοι αυτοί να επανασυνταχθούν και να παρουσιαστούν με αγγελικά πρόσωπα ως οι νέοι σωτήρες.
Δυστυχώς ο καπιταλισμός χρωστάει τόσα πολλά και έχει δημιουργήσει τόσες μαύρες τρύπες και τόσα κενά αέρος ,που όσα και να ζητήσει πάλι δεν θα φτάνουν.
Το νού μας λοιπόν, ο καιρός γαρ εγγύς...

Εχω πάθει άνοιξη!!!


Πρώτη μέρα της άνοιξης λοιπόν σήμερα.Εαρινή ισημερία!Από σήμερα το φώς παίρνει την μπάλα και θα την κρατήσει για καιρό, αφού η μέρα θάναι όλο και μεγαλύτερη από τη νύχτα για μήνες.
Σε πολλές μάλιστα αρχαίες παγανιστικές κοινωνίες σαν σήμερα ήταν η αρχή τού χρόνου.Άνοιξη βλέπεις!Άνοιγε η αυλαία κι άρχιζαν γιορτές της φύσης, της γής , άνθιζε ο κόσμος, γέμιζε χρώμα κι όνειρα για το καλύτερο .Κι ύστερα αυτοί που ήρθαν αργότερα έκαναν τις δικιές τους γιορτές της άνοιξης, μέχρι και τους δικούς μας Χριστιανούς με την Ανάσταση.
Καλή Χρονιά και Ανοιξη λοιπόν!Και Ανάσταση!Και Καινούργιο κι Αδοκίμαστο !Καλά καινούργια όνειρα και δυνατά κουράγια για όσα έρχονται που θάναι πολλά κι ενδιαφέροντα και σκληρά και μαγικά!
Αφιερώνω το παρακάτω αρθράκι(λίγο παλιώτερο) με τα δικά θέλω, στη μέρα και σ'αυτούς που ονειρεύονται και δεν το βάζουν κάτω!

Θέλω μια μέρα...-Η ουτοπία είναι η μόνη εφαρμόσιμη αλήθεια


Θέλω μια μέρα ρε γαμώ το,θέλω μια μέρα να βγώ στο δρόμο και νάναι όλα αλλιώς.Να βαδίσω προς το κέντρο της πόλης και νάναι η πρώτη μέρα της ζωής και της άνοιξης.
Νάχει απεργία γενική κι όλοι νά' ρχονται με τα πόδια ή με επιταγμένα λεωφορεία που περνανε γεμάτα σημαίες και συνθήματα κι από μέσα ν'ακούγονται τραγούδια.
Θέλω οι άνθρωποι στο δρόμο ν' αγκαλιάζονται κι ας μήν ξέρουνε ο ένας τον άλλο.Να κοιτιούνται στα μάτια μ' ανοιχτή καρδιά, χωρίς φόβο, χωρίς ντροπές κι ενοχές, γυμνοί σαν παιδιά που ετοιμάζονται ν'αρχίσουνε παιχνίδι απ' την αρχή με μια κουρελόμπαλα!
Θέλω να δω την πόλη μου ξανά λουσμένη στον ήλιο και τα παιδιά να τρέχουν στις πλατείες αγκαλιά με τα πολύτιμά τους τίποτα, τις φαντασίες και τα θαύματά τους.
Ν' ακούσω γέλια από παντού,να δώ να σηκώνουν οι άνθρωποι ξανά κεφάλι στον ουρανό και να κοιτάνε κατάματα το γαλάζιο.
Να βγαίνουνε οι γέροι στην εξώπορτα, να χαιρετάνε και να λένε "Επιτέλους !Νάχα άλλα 10-20 χρονάκια να το δώ..."
Στο πεζοδρόμιο το μεσημέρι να μοιράζουν το φαΐ που μαγειρέψανε οι επιτροπές, με τ' αγροτικά προϊόντα που ήρθανε από τα χωριά πρωί-πρωί, κι ο καθένας να κουβαλάει μαζί του το κρασί του, την τσικουδιά , το κουράγιο και την πίστη του.
Η τηλεόραση νάναι κλειστή κι οι αστέρες της να ξαναμπαίνουν στη μαχητική δημοσιογραφία σαν αρχάριοι, με ρεπορτάζ για το πως θα πάμε στο αύριο η γιατί δεν περπατάει το θέμα με το τάδε νέο φάρμακο ή που κρύψανε τόσο πλούτο αυτοί που φύγανε τρέχοντας χτες.
Θέλω ν' ακούσω στο ραδιόφωνο καινούργιες μουσικές, αυτές που είχανε μείνει κλειδωμένες στα συρτάρια, από τα "παιδιά" τ' αληθινά του Θοδωράκη, του Χατζηδάκη του Τσιτσάνη και των άλλων ξεχασμένων που μας τα λέγανε παλιά.
Αλλά θέλω τώρα.Οχι μακροπρόθεσμα ...
Θέλω στις γωνιές να δώ χάρτες και πλάνα απλωμένα και τους εργάτες να σχεδιάζουν φωναχτά την παραγωγή των αυτοδιαχειριζόμενων εργοστάσιων που εγκαταλείψανε οι ληστές, αφού δεν ήτανε δικά τους.Να τσακώνονται,να διαφωνούν, να φωνάζουν, κι ύστερα να ενώνουνε χέρια και να γεμίζει η μέρα φως και ρεύμα.
Θέλω να γίνει ο κόσμος απλός, αλλά δικός μας.Χωρίς γυαλιστερά υπερκτίρια, γκλαμουράτα εμπορικά κέντρα και SUV 5000 κυβικών, αλλά με τα αναγκαία να υπάρχουνε για όλους!Και νάχει παντού βιβλία και χαρτιά, μολύβια, πληκτρολόγια κι οθόνες ανοιχτές στο αύριο , στο καινούργιο, στο αδοκίμαστο !
Και στα σχολεία να έρχονται ο Κολοκοτρώνης κι ο Μακρυγιάννης κι ύστερα ο Βάρναλης, ο Μπελογιάννης, ο Γλέζος κι ο Λαμπράκης και να κάνουν μαθήματα ελευθερίας κι ανεξαρτησίας.
Και ν' ανοίγουνε οι πόρτες τους γιά όλους και να πηγαίνουμε ξανά στην πρώτη δημοτικού να μάθουμε το καινούργιο αλφάβητο.Και με το Α κεφαλαίο να γράψουμε στον πίνακα την πρώτη λέξη ΑΓΑΠΗ.Γιατί "Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΜΕΣΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ" που έλεγε κι ο Μπρεχτ!
Κι οι ποιητές να μην έχουν πια με τι να κλάψουν κι απλά να αφήνουν την καρδιά τους κάτω, σα λαδιά να απλώνει και σαν έρωτας παντού.
Θέλω να γεμίσουνε οι δρόμοι κύκλους, να μπαίνουν όλοι στο χορό, ο ένας πάνω στον άλλο.Να σπρώχνονται, να σφίγγουνε χέρια και να πονάνε απ' τη χαρά.., και να λένε "Πιστεύουμε στο αδύνατο", "Μπορούμε" η "Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ".
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!
Εδώ ειν'ο σπόρος εδώ και το χώμα.
Εδώ τα χέρια, τα μυαλά και τα κορμιά.
Εδώ μπροστά μπροστά ειναι η αγάπη,εδω κι η ανάγκη.
Εδώ οι εργάτες, οι αγρότες, οι επιστήμονες κι οι καλλιτέχνες.
Εδώ το φθινόπωρο, η ανοιξη , το καλοκαίρι κι ο χειμώνας πίσω να μακραίνει.
Εδώ ο σκοτεινός ουρανός, εδώ τ' αστέρια και τα φεγγάρια του, ο ήλιος κι οι πολύχρωμοι γαλαξίες.
Εδω η "αλγηδόνα" αλλά εδώ κι η "ευφροσύνη' που θάλεγε κι ο ποιητής.
Εδώ ο Θεός εδώ κι εμείς!Γιατί εκεί μέσα στο εμείς είναι κρυμμένος και δεν τονε βλέπουμε!

Κι ύστερα θέλω μόλις βραδιάσει, ν' ανάψουνε παντού οι φωτιές και να στηθούνε γλέντια.Ετσι με το τίποτα!Κι οι φοιτητές να συζητάνε στα Προπύλαια για το πιο ειναι το κυρίαρχο και πώς θα προχωρήσει το πράγμα.Και το κυρίαρχο να είναι εκεί μπροστά μας,στη στιγμή!Να πίνουνε όλοι να γλεντούν και να ερωτεύονται. Να παίζουνε οι μπάντες λαικά και ρόκ, και αυτοσχέδια χιπ-χοπ νά ακούγονται από γύρω.
Κι εγώ να πάρω την κιθάρα,να κάτσω κάτω στο τσιμέντο, να τραγουδάω ως το πρωί, μέχρι να κλείσουν οι φωνές και να τα λέμε τα τραγούδια με τα μάτια σαν τους τρελούς.
Κι ο Θεός αν υπάρχει, να στήνει αυτί και να χαίρεται, που βρήκαμε το δρόμο τελικά και δεν θάχουμε ανάγκη προσευχές για να βρισκόμαστε.
Αλλά είπαμε.Θέλω τώρα, όχι μακροπρόθεσμα τότε που όλοι θάμαστε νεκροί.Και τα μακροπρόθεσμα πλάνα και τις σωτηρίες τους ας τις βάλουν εκεί που ξέρουν επιτέλους.

Παγκόσμια μέρα ποίησης , παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού,Άνοιξη...






Τι μέρα σήμερα!!!
Παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού!
Παγκόσμια μέρα ποίησης!
Πρώτη μέρα της άνοιξης(εαρινή ισημερία)!
Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ ΣΤΟ ΦΟΥΛ!
Σήμερα στέλνουμε ενέργεια πως αλλάζει ο κόσμος ότι και να κάνει! Ετσι και στο χαζό δεν πειράζει!
Ετσι κι αλλιώς από τον καναπέ θέλουμε δεν θέλουμε θα σηκωθούμε, και θα τον αλλάξουμε τον κολλημένο.



Προφανώς δεν ήταν τυχαίο που οι Beatles διάλεξαν το 1961 αυτή τη μέρα για την πρώτη τους εμφάνιση στο Κάβερν Κλαμπ του Λίβερπουλ.Γάτες οι Beatles.



(Επίσης είναι και παγκόσμια μέρα του ύπνου, αλλά αυτό ας το θάψουμε...γαμώ τον ύπνο μας μέσα)χαχαχα

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

"Τears in heaven"


Στις 17 Ιανουαρίου του 1992 κυκλοφορεί η μεγαλύτερη επιτυχία του Ερικ Κλάπτον.Ειναι το περίφημο "Tears in Heaven", ένα τραγούδι που ο Κλάπτον θα ευχόταν να μην είχε γράψει ποτέ..
Eνα χρόνο πριν περίπου στις 20 Μαρτιου του '91 ο 5χρονος γυιός του Nόρτον πηδάει από τον 53 όροφο ενός ουρανοξύστη στη αυλή των αγγέλων και χάνεται!
Το τραγούδι σαρώνει στα τσάρτς αλλά τι να το κάνεις....
Ειναι από τις παράξενες στιγμές που η αλήθεια, ο βαθύς πόνος, η δημιουργία και η καλλιτεχνική έκφραση, μπερδεύονται τόσο πολύ που δεν θέλεις καν να ασχοληθείς για να βγάλεις άκρη.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Mπογιόπουλος vs Γεννηματάς.Τον στρατολόγησε!!!

Καταπληκτικό!Δες τε το μέχρι το τέλος.Εκεί είναι και όλη η πλάκα του θέματος!
Το είδα χθές το πρωί στο Mega και το απόλαυσα.Ο δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη Ν.Μπογιόπουλος τοποθετείται μετά τον τραπεζίτη κ.Γεννηματά με στοιχεία που απορρίπτουν πολλά από όσα είπε πριν ο τραπεζίτης αυθεντία για την κρίση.Μόλις τελειώνει ο Μπογιόπουλος ρωτούν τον Γεννηματά τη γνώμη του."Δεν ακούω, δεν με αφορά, δεν μιλάω με τον κύριο" λέει αυτός και δεν κοιτάζει καν προς την πλευρά του με συμπεριφορά απαρτχάιντ!Αμηχανία, ένταση στο πάνελ, διάλειμμα όπου υποθέτω ότι προσπαθούν οι οικοδεσπότες να πείσουν τον Γεννηματά να είναι πιο ευγενικός, και ακολουθεί 2ος και 3ος γύρος όπως καταγράφεται στο βίντεο που βρήκα στο youtube!
(Ψάχνοντας χτές δεν το βρήκα, σήμερα όμως ήταν εκεί.Είδα μόλις οτι το δημοσίευσε και το Red fly planet )

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Εμείς και οι 1011 δισεκατομμυρούχοι του Forbes

Αχ, αυτή η Ελλάδα!Η Ελλάδα που είπε ψέμματα, η Ελλάδα που απέκρυψε, η Ελλάδα των Δημοσίων Υπαλλήλων(!!), η Ελλάδα των καφενείων και των τεμπέληδων καί άλλες τέτοιες αθλιότητες που προσπαθούν να μεταφέρουν τις ευθύνες ενός αποτυχημένου συστήματος, στο κεφάλι απλών ανθρώπων που εντυπωσιάζονται από τα παιχνίδια της λογικής και από το σώου διάφορων πονηρών.Θα το πώ με τον πιό απλό τρόπο που μπορώ.
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα( και όχι μόνο) είναι το ότι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα χρησιμοποιώντας χρυσοπληρωμένους και επομένως διεφθαρμένους υπαλλήλους τσιράκια του, μετέφερε τεράστιο μέρος του πλούτου που αναμφισβήτητα παράχθηκε(το λέει η τεράστια αύξηση του ΑΕΠ από τους τεμπέληδες Έλληνες!), στα θησαυροφυλάκια των ελάχιστων δισεκατομμυριούχων της γης ,δίνοντας φυσικά μια καλή μίζα για τη "δουλειά" στους μεσάζοντες γνωστούς και επώνυμους πολιτικούς και άλλους συνεργάτες.Αυτούς που τώρα προσπαθούν να παρουσιάσουν το πρόβλημα σαν πρόβλημα κακοδιαχείρισης και μεμονωμένης ρεμούλας από κάποιους κατ' εξαίρεση απατεώνες. Και που θα λυνόταν αν "έμπαινε μια τάξη", "αν νοικοκυρεύαμε τον τόπο" κλπ.
Είναι όμως έτσι;Η μήπως παρόμοια η και χειρότερα φαινόμενα συμβαίνουν παντού και το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι;
"Η απληστία δεν αυτο-διορθώνεται," γράφει ο πρώην γερουσιαστής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Gary Hart, και δημοσιεύεται στο Businessweek.Και χτυπάει ακριβώς στην καρδιά που δεν είναι όμως η απληστία κάποιων λίγων, αλλά ο εθισμός του ίδιου του συστήματος στο εύκολο,γρήγορο και μεγάλο κέρδος, και μάλιστα χωρίς ρίσκο, αφού αν κάτι δεν πάει καλά οι ζημίες φορτώνονται σε πλάτες αθώων που πάντα πρέπει να κάνουν κάτι αφού "το σπίτι ΜΑΣ καταρρέει και θα ΜΑΣ πλακώσει ΟΛΟΥΣ.Ε όχι και όλους!
Το περιοδικό Forbes πανηγυρίζει που οι δισεκατομμυριούχοι της γής πέρασαν επιτέλους τους χίλιους( κάποιοι δεν φτωχαίνουν λοιπόν) και μάλιστα παρουσίασαν μέσα στο 2009 της κρίσης, αύξηση κερδών 50% ήτοι
3.600.000.000.000(3,6 τρις)!!!!!!!

Η κρίση που περνάμε τώρα δημιουργήθηκε γιατί ενώ κάποιοι είχαν γνώση και προειδοποιήσεις για το που μπορο
ύσε να οδηγήσει η οικιστική φούσκα στις ΗΠΑ τους ίδιους και την οικονομία, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα αλλά κρύβοντας το πρόβλημα μέσα σε πολύπλοκα παράγωγα προϊόντα το πολλαπλασίασαν και το μετέφεραν στην παγκόσμια οικονομία, κάνοντάς το εντελώς ανεξέλεγκτο.Κι αυτό γιατί αν έκαναν κάτι όταν έπρεπε, θα τιμωρούνταν από τις αγορές αφού θα ήταν υποχρεωμένοι για 1-2 εξάμηνα να παρουσιάσουν κακά αποτελέσματα στη Wall Street. Τύφλα νάχουν δηλαδή οι δικές μας αλχημείες με την Goldman για 1-2 δίς προκειμένου να μπούμε στο Ευρώ!
Θα μου πείτε, μα καλά δεν ενδιαφέρθηκαν για το μέλλον των εταιρειών τους και σώπασαν η είπαν ψέμματα;
Ναι μεν αλλά.Ενώ το μακροπρόθεσμο συμφέρον τους θα ήταν να πουν την αλήθεια, η πίεση των αγορών και των καταστροφικών εργαλείων που έχουν στα χέρια τους ήταν τέτοια, που προτίμησαν να το α
ναβάλουν για αργότερα, δίνοντας λίγα ακόμη βραχυπρόθεσμα κέρδη στους μεγαλοκαρχαρίες μετόχους και τις αγορές που το απαιτούσαν.Επίσης κάποιοι σώπασαν με το αζημίωτο.
Κι αυτό γιατί ζούμε
πλέον στη δικτατορία του καπιταλισμού των αγορών, όπου μια χούφτα πάμπλουτοι χρηματιστές λειτουργώντας για λογαριασμό των υπερπανίσχυρων κυρίων τους, ενδιαφέρονται μόνο για ξαφνικές γιούργιες, εφόδους όπου αρπάζουν ότι έχει απομείνει και φυσικά καθόλου για την ανάπτυξη, την ευημερία, την βιωσιμότητα και άλλα τέτοια που από κυνικά έχουν γίνει γραφικότητες!
Το περιοδικό Businessweek κατηγορεί κράτη και εταιρείες (το σύστημα δηλαδή) για βραχυπρόθεσμες τακτικές και λογιστικούς χειρισμούς που μας πάνε με ακρίβεια στο γκρεμό.
"Το αποτέλεσμα της πίεσης της Wall Street να ανταποκριθούν στις προσδοκίες για τα κέρδη ωθεί τις εταιρείες να ξοδεύουν χρόνο, χρήμα, και πνευματικό κεφάλαιο στη δημιουργία ή την κατασκευή άχρηστων, στρεβλωμένων και μη αυθεντικών αποτελεσμάτων που δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματική ανάπτυξη ή την καινοτομία." λέει ο Edward D. Hess στο Βusinessweek.
"Οι αποδοχές των στελεχών που συνδέονται με τα τριμηνιαία αποτελέσματα και η πίεση για να επιδείξουν υψηλότερα κέρδη σε κάθε κύκλο εκθέσεων από την Wall Street και το Σίτι του Λονδίνου επίσης ευνοούν τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα."
Τα στελέχη βέβαια(golden boys) ποτέ δεν μένουν πάνω από 2-3 η το πολύ 5-6 χρόνια στις εταιρείες, και βέβαια ποτέ δεν ειναι εκεί όταν έρχεται η ώρα της λογοδοσίας.Ισα ισα παίρνουν τα bonus τους και χάνονται σε τροπικούς παραδείσους με ένα ποτήρι pina colada στο χέρι.
Ο CEO της εταιρείας Costco Jim Senegal είπε κάποτε πως η Wall Street «προσπαθεί να κερδίσει χρήματα από σήμερα μέχρι την επόμενη Πέμπτη." Τι άλλο να πώ εγώ...
Τι γίνεται λοιπόν;Που πηγαίνουμε;

Βρισκόμαστε χωρίς αμφιβολία στο τελευταίο και πιο εξελιγμένο στάδιο του καπιταλισμού.Ένα στάδιο όπου με απλά λόγια, η συγκέντρωση του κεφαλαίου είναι τόσο μεγάλη και σε τόσο ελάχιστα χέρια, που πλέον δεν απειλούνται μόνο εργασιακά δικαιώματα κάθε είδους εργαζομένων η Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά απειλούνται και οι ίδιες οι μεσαίες και φυσικά οι μικρές επιχειρήσεις (κατάργηση του ελεύθερου ανταγωνισμού ), και ακόμα περισσότερο ολόκληρες οικονομίες κρατών με ότι συμπεριλαμβάνεται μέσα σε αυτές. Ολόκληροι λαοί που χθες ήταν η μικρή Ισλανδία, σήμερα η μεγαλύτερη Ελλάδα, και αύριο ίσως η Ισπανία, η Ιταλία, η Αγγλία ή όποιος άλλος, είναι έρμαια απαιτήσεων των οίκων και των κερδοσκόπων, που δεν είναι άλλοι από τους κροίσους του περιοδικού Forbes και τους υπαλλήλους τους.
Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία και απλή.
Και δυστυχώς η ευτυχώς, δεν θα είναι επιλογή, αλλά αναγκαστικός μονόδρομος.
Αντίσταση και ανατροπή πριν να είναι τελείως αργά!
ΝΟ PASSARAN!

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Νέο φορολογικό-Ακόμη στο ψάξιμο...


Αναμείνατε στο ακουστικό σας.Εχουν να παιχτουν πολλά επεισόδια μέχρι το τέλος.Μάχες,πιέσεις, εκβιασμοί και άλλα πολλά .Αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον ειδικά στο κρίσιμο θέμα των offshore είναι ένα.Οι εξαιρέσεις στις οποίες έχουν φροντίσει να υπάγονται όλοι θα ισχύσουν;Ναί η όχι;Γιατί αν ισχύσουν, είτε 3% έιτε 33% δεν έχει νόημα αφού δεν θα εισπραχθεί δεκάρα και θα τρώμε δούλεμα.

Το σκίτσο απο Enet

Στρατής Παρέλης-Έζησα μέσα σε ποιήματα

Εξουσιάζομαι από τη σημασία που απέδωσαν
τα μάτια μου στον γύρω κόσμο !

Οι άνεμοι που αξίζουν την προσοχή μου
έχουν αυτομολήσει σ’ έναν άλλο ουρανό.

Αιθρία βαφτισμένη στο πέλαγο
και στην ώχρα της όμορφης γης !

Επάνω στα κλωνιά των δέντρων μικρά εγωιστικά
πουλιά κελαηδούν για έναν κόσμο γαλάζιο.

Η συνείδησή μου σαν τεντωμένο τόξο στοχεύει
σ’ έναν άλλο ουρανό.

Τελικά είμαι φρουρός της αγάπης
ή απλά ο υποταγμένος της;

Αν διακρίνω καλά στο μέλλον του κάθε παιδιού
γράφεται ένας κόσμος πιο άγριος.

Εμείς είμαστε οι φταίχτες της κάθε πικρής
των πραγμάτων κατάληξης.

Έζησα μέσα σε ποιήματα και τώρα να :
κουράζομαι να λέω για εκείνα που πονάνε.

Πάντως έχω λατρέψει το δέντρο
και τον άνεμο και το πουλί -
κι έναν θεό ολόγυρα κρυμμένο μέσα σ’ όλα
και μες την καρδιά μου.

Τώρα σπαθίζω στο αόρατο και εύχονται
οι αγγέλοι μου να αστοχήσω.

Να καταφύγω πάλι σε αυτό το νόημα που
απ’ τα πράγματα είναι το πιο εύκολο.

Όπως βυθίζεται ολοένα βυθίζεται ο άνθρωπος
και μέσα του λιγοστεύει το αθώο παιδί !

. .Στρατής Παρέλης. .

Από το Ένα λειβάδι μες την ομίχλη που ονειρεύεται

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Χρυσοπληρωμένοι εργατοπατέρες

Με αφορμή το συνέδριο της ΓΣΕΕ

Eίμαι απόλυτα βέβαιος πως δεν είναι δυνατόν για κάποιον που είναι πραγματικά υψηλόμισθος, να καταλάβει σε βάθος την κατάσταση της κρίσης όπως ξεδιπλώνεται μπροστά μας αυτή τη στιγμή.Ακόμη περισσότερο δε να αγωνίζεται για την ανακατανομή υπέρ των χαμηλόμισθων και των φτωχότερων στρωμάτων, να παλεύει δηλαδή για τη μείωση των εισοδημάτων του και την ανατροπή μιας κατάστασης που του εξασφαλίζει μια ζωή χλιδής.Η καλοπέραση και το χρήμα φθείρει τους ανθρώπους , τους χαλάει , χαλαρώνει τις συνειδήσεις και τους γεμίζει άχρηστες κακές συνήθειες από τις οποίες πολύ δύσκολα γλυτώνουν στη συνέχεια, απλούστατα γιατί δεν θέλουν.Σπανιότατα πλούσιοι έχουν πάρει φιλολαικές θέσεις και όσοι το έκαναν, ποτέ δεν έμειναν στη μάχη μέχρι τέλος όταν έφθανε η ώρα της σύγκρουσης.
Αυτός είναι και ο λόγος που δημοσιεύεται το παρακάτω ποστ.Όλοι όσοι πιστεύουν πως τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν πραγματικά πρέπει να στείλουν τους Παναγόπουλους και τους βολεμένους εκπροσώπους σπίτι τους το ταχύτερο.



Μου το θύμισε κάποιο φιλικό μπλογκ(Red Fly) και το θυμίζω κι εγώ με τη σειρά μου αφου φυσικά το διασταύρωσα γιατί μου φάνηκε χοντρό.Μόνο που ήταν εντελώς αλήθεια..
Από Το Βήμα της 15/11/2009 διαβάζουμε για τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ.«Η συμμετοχή του σε πλείστα όσα διοικητικά συμβούλια φορέων και οργανισμών - με τη συνδικαλιστική του ιδιότητα, κυρίως με αυτή του προέδρου της ΓΣΕΕ - εκτοξεύει το ετήσιο εισόδημά του σε ποσό που υπολογίζεται άνω των 150.000 ευρώ»!!(κλικάρετε τη φωτο και διαβαστε το κείμενο)
Ο κ.Παναγόπουλος αντέδρασε κατηγορώντας για ανακρίβειες την δημοσιογράφο, χωρίς όμως να δίνει συγκεκριμένα στοιχεία που να μας διαφωτίζουν για το πόσο ανακριβές ήταν το άρθρο ως προς το ύψος των εισοδημάτων.Και πιθανόν να ήταν, σε κάποιες πολύ μικρές λεπτομέρειες όμως.
Κρατάω το εξής από την απάντηση:«Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι ανήκω στους αναξιοπαθούντες, στους φτωχούς. Ισχυρίζομαι όμως ότι για λόγους ηθικούς, πολιτικούς, ιδεολογικούς έχω ταχθεί να υπηρετώ τους μη προνομιούχους της μισθωτής εργασίας. Το κατά πόσο το επιτυγχάνω δεν κρίνεται από τη δική μου κοινωνική θέση, αλλά πολιτικά, κοινωνικά και συνδικαλιστικά. Οταν ξεκίνησα στην εργασία ήμουν και εγώ χαμηλόμισθος. Τώρα έχω τη δυνατότητα να στέκομαι γερά στα πόδια μου και να διαπραγματεύομαι με τους ισχυρούς - πολιτικά και οικονομικά - χωρίς να εξαρτώμαι, χωρίς να υποκύπτω σε κάθε λογής δέλεαρ»
Ό,τι πείς...Πολύ καλή δικαιολογία, αλλά δεν ξέρω κάτι, οτιδήποτε, για το οποίο να μην υπάρχει πειστική δικαιολογία.Ειδικά αν είσαι επαγγελματίας συνδικαλιστής.

Και η απάντηση του Βήματος

Τα στοιχεία, όσον αφορά τις αποδοχές του κ. Παναγόπουλου, έχουν ως εξής:

α) Αμείβεται με 105.000 ευρώ από την Εθνική Τράπεζα. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει και τη μηνιαία αποζημίωσή του ως διευθυντή της τράπεζας και το ποσό που του αναλογεί από τη συμμετοχή του στο ΔΣ.

β) Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, που δίδει η ίδια η ΔΕΗ, ο κ. Παναγόπουλος έλαβε 26.000 ευρώ (μεικτές αποδοχές) για τη χρήση του 2008 εκ της συμμετοχής του στο ΔΣ.

γ) Η συμμετοχή του στην ΟΚΕ Βρυξελλών περιλαμβάνεται στο επίσημο βιογραφικό του στην ιστοσελίδα της ΓΣΕΕ! δ) Ο κ. Παναγόπουλος ήταν α Δ αντιπρόεδρος του ΟΑΕΔ, με αποδοχές- πάντα μεικτές- της τάξεως των 3.000 ευρώ μηνιαίως (αποζημίωση και συνεδριάσεις). Το ποσό των 40.000 ευρώ που αναφέρεται στο κείμενο προκύπτει από τον υπολογισμό των αποδοχών σε ετήσια βάση.
Όντως, ο κ. Παναγόπουλος δεν θα εισπράξει το σύνολο του ποσού αυτού καθώς παραιτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου (όπως αναφέρει στην επιστολή του), δηλαδή πέντε ημέρες πριν από το δημοσίευμα.

Τα συμπεράσματα ας τα βγάλει ο καθένας όσο είναι καιρός.Το εργατικό κίνημα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά έχει ανάγκη από ανθρώπους που να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για την ταξική τους τοποθέτηση.Από ανθρώπους που δεν έχουν δεχτεί το παραμύθι του καπιταλισμού, και που δεν έχουν να χάσουν τόσα πολλά όσα ο κ.Παναγόπουλος και οι άλλοι χρυσοπληρωμένοι εργατοπατέρες .

Τα μάτια τέσσερα


"Ζουμε στην εποχή που ο Γολιάθ συντρίβει καθημερινά τον Δαυίδ σε κάθε στιγμή της ζωής, χωρίς να λογοδοτεί"!
"Δεν με νοιάζει που δεν υπάρχει παράδεισος, με νοιάζει που δεν υπάρχει κοσμος"
Δυό από τις πολλές συγκλονιστικές ατάκες της παράστασης "Τα μάτια τέσσερα" στο Θέατρο Τέχνης.
Μια απλή ιστορία, ειδωμένη σε βάθος από το ιδιαίτερα διεισδυτικό βλέμμα του Γ.Τσίρου.
Μία καταπληκτική παράσταση, "ενορχηστρωμένη" με λιτότητα σοφή απο τον σκηνοθέτη Κων.Αρβανιτάκη που την είδα ανάμεσα σε δύο μεγάλα συλλαλητήρια στην Αθήνα, δηλαδή σε χρόνο κατάλληλο.
Ένα άνεργο 21χρονο κορίτσι(Μυρτώ Αυγερινού-συγκλονιστικά πειστική στην οργή της) που "απαλλοτριώνει" ένα κραγιόν από κάποιο πολυκατάστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με όλο το μένος και τη βαρβαρότητα της κρατικής εξουσίας που προσπαθεί να την πολτοποιήσει ανάμεσα σε συμπληγάδες νόμων.Κι αυτό επειδή μπροστά στην αγωνία της απώλειας της ελευθερίας της επιχειρεί σπρώχνοντας την αστυνομικό που την συλλαμβάνει να αποδράσει!'Αντίσταση κατά της αρχής' λέγεται το φοβερό και ασυγχώρητο έγκλημά της.Και κάθε φρικτό έγκλημα πρέπει να έχει την ανάλογη τιμωρία.Η κοινή λογική χάνει το νόημά της.Η ανθρωπιά είναι μια έννοια που είναι αδιανόητο να επικαλείται κανείς όταν μιλάμε για "αντίσταση κατά της αρχής' και την αμφισβήτηση της κρατικής εξουσίας στην πράξη.
Απο κεί και μετά ο παππούς της νεαρής(Β.Κολοβός), η ρούκι αστυνομικίνα-γρανάζι(Βαγγ. Ανδρεαδάκη), ο βουλευτής-υπουργός καριέρας(Κλέων Γρηγοριάδης), ο δικαστής χομπίστας κυνηγός μπεκάτσας(Δημήτρης Καμπερίδης), και η φοβισμένη υπηρέτριά του(Αλ.Αλεξανδράκη), η προδομένη και εγκυος σύζυγος του υπουργού(Ερρ.Μπίγιου) και τέλος ο αδίστακτος και γλειώδης τηλεοπτικός παραγωγός(Γ.Πυρπασόπουλος), πλέκουν αριστοτεχνικά τον ιστό της ιστορίας.Η απίστευτα λεπτομερειακη ματιά του κειμένου κάνει μια αρχικά απλή και ασπρόμαυρη ιστορία, να μετατρέπεται σε έναν πολύχρωμο καμβά.
.Θα σταθώ στον τρόπο που παρουσίασε το έργο τους χαρακτήρες που με εντυπωσίασε.Άτομα χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους που ζούν με ένταση την προσωπική τους ιστορία, και με αδιαφορία την ιστορία των άλλων, απομονωμένοι στα δικά τους σπουδαία ο καθένας και στο δικό του μικρόκοσμο.Η αστυνομικίνα ερωτευμένη με την ελάχιστη εξουσία της, ο δικαστής με τον νόμο και το κυνήγι, ο τηλ.παραγωγός με την tv κλπ.Και οι γύρω τους μόνο οι αφορμές ,για να κινηθεί το τραινάκι της ζωής τους,δηλαδή ακριβώς όπως συμβαίνει στην εποχή που η τηλεόραση έχει αναλάβει το ρόλο του συνδετικού ιστού της κοινωνίας, με σκοπό βεβαια να την ελέγξει κρατώντας την διαλυμένη.Είναι ενδιαφέρον το ότι η μόνη που νοιάζεται για το πρόβλημα σαν να ήταν δικό της είναι η υπηρέτρια, δηλαδή η φτωχή, το "προλεταριάτο" της παράστασης.Και μια και είπαμε για την τηλεόραση.Η τελευταία σκηνή όπου ο γλειώδης τηλεοπτικός παραγωγός δήθεν ενδιαφερόμενος για την νεαρή κοπέλα, ξεπερνάει όλα τα όρια αξιοπρέπειας, εγωισμού κλπ προσπαθώντας να σπάσει την αντίστασή της και να την πείσει να προσφέρει το προσωπικό της δράμα στην αδηφαγία της οθόνης και του τηλεοπτικού κοινού που ενδιαφέρεται να μάθει τα πάντα εκτός απο αυτά που το αφορούν, ήταν η καλύτερη κορύφωση που θα μπορούσε να γίνει.Ανάβοντας τα φώτα είδα πολλούς (εκτός από μένα) να σκουπίζουν τα μάτια τους.
Δε θα συνεχίσω τον άχαρο ρόλο της "κριτικής" προσπαθώντας να διαιρέσω τα αδιαίρετα και να τεμαχίσω αναλυτικά αυτό που μόνο σαν αίσθηση αποκτά αληθινή οντότητα.Ακόμη κι όταν πρέπει στις αισθήσεις να συμπεριλάβεις και εκείνη την 6η, που "χαιδεύει" την λογική, την ίδια στιγμή που ίπταται στο υπέροχο χάος της τέχνης.
Θα πω μόνο πως έφυγα κι εγώ και η παρέα μου νοιώθοντας ιδιαίτερα τυχερός που βρέθηκα εκείνο το βράδυ στην παράσταση.Ενα μεγάλο μπράβο στο συγγραφέα και τον σκηνοθέτη που κατάφεραν σε τόσο λίγο χρόνο να μιλήσουν για τόσο πολλά και μάλιστα τοσο απλά.Όμως αυτή είναι η δυναμη του Θεάτρου.
Οι ερμηνείες όλες καταπληκτικές.Θα αδικούσα αν ξεχώριζα κάποιους.
"Τα μάτια τέσσερα" λοιπόν και αν σκέφτεστε θέατρο μην το χάσετε.

Με αφορμή την υπόθεση του gamato

Επειδή ακούω και διαβάζω πράγματα που δεν έχουν καμιά επαφή με την αλήθεια έχω να πώ το εξής.Ούτε θέλω ούτε εύχομαι τη σύλληψη κανενός για να επιβιώσω εγώ.Αλλά δεν μπορώ να ακούω για το δικαίωμα να μοιράζουν κάποιοι στο διαδικτυο τραγούδια ή άλλα πνευματικά έργα.Για τον απλό λόγο ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να μοιράζει ότι ανήκει σε αυτόν και οχι ότι ανήκει σε άλλους.Επίσης είναι διαφορετικό να μοιράζεις λογισμικό της microsoft(που στο φινάλε δεν φαίνεται να την ενοχλεί και έχει τρόπους απόσβεσης) και του πλουσιότερου ανθρώπου στη Γή, και άλλο να κλέβεις έργα φτωχών δημιουργών η τέλος πάντων ανθρώπων που παλεύουν με νύχια και με δόντια να σταθούν όρθιοι!Και από πάνω να κάνεις και τον ήρωα. Σαν να μπουκάρεις σtο περίπτερο ενός φτωχού και να μοιράζεις ότι έκλεψες για να αποκτήσεις fun.To gamato είχε 800000 μέλη και αυτό σημαίνει επισκεψιμότητα που αποτιμάται.Κι αυτό το κατάφερε διαθέτοντας ως προιόν την πνευματική ιδιοκτησία άλλων.Και για να μην πολυλογώ σαν τραγουδοποιός θα ήθελα να έχω το δικαίωμα όταν με παίρνει να χαρίζω μόνος μου τα τραγούδια μου και να μην το κάνει άλλος για μένα χωρίς να με ρωτάει κερδίζοντας μάλιστα επισκεψιμότητες.

Ξέρω ότι ολα αυτά δεν ακούγονται ωραία και είναι μάλλον αντιδημοφιλή.Ειδικά τη στιγμή που τα παιδιά αυτά παρουσιάζονται κάτι σαν οι Τσε Γκεβάρα του Ελληνικού internet.Θα ήθελα όμως να σκεφτείτε και τους δημιουργούς που κι αυτοί έχουν δικαιώματα που δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να υποστηρίξουν.Το παρακάτω ίσως βοηθήσει λίγο στην κατανόηση για μια καλή κουβέντα κάπου κάποτε

Πνευματικά δικαιώματα-Κοινοκτημοσύνη μόνο στην τέχνη;


Πολλοί νομίζουν ότι η δημιουργία ενός μουσικού κομματιού , η ενός πίνακα, η ενός ποιήματος,παίρνει μερικά λεπτά της ώρας.Δεν είναι καθόλου έτσι.Μερικές φορές παίρνει μια ολόκληρη ζωή σκληρής δουλειάς για να αξιωθεί ο καλλιτέχνης να φτάσει σε ένα ποθητό αποτέλεσμα.Κάποτε ρώτησαν ένα ζωγράφο πόσος χρόνος του χρειάστηκε για να τελειώσει κάποιο πίνακα, για τον οποίο ζητούσε ένα σημαντικό ποσό.Κι εκείνος απάντησε:"40 χρόνια".Και έτσι είναι.Ο Λόρκα δούλευε 14 και 18 ώρες την ημέρα και πολλές φορές παραπάνω ,προσπαθώντας να βελτιώσει τα εκφραστικά του μέσα!Ο Ρίτσος το ίδιο.Ο Ελύτης χρειάστηκε 4 χρόνια ασκητική ζωή αποκλεισμένος, για να γράψει το "Άξιον εστί".Τι θα συνέβαινε αν αυτός ο χρόνος έπρεπε να ξοδευτεί κάπου αλλού;Μα δεν θα υπήρχαν αυτά τα έργα,τόσο απλό.συνέχεια εδώ

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Πλουσιοφτωχόπαιδα

Απο αυτά που δεν περνούν απαρατήρητα.Στη λίστα των πλούσιων και φτωχών πολιτικών της Ιταλίας ο πλουσιότερος φυσικά είναι ο Σύλβιο ( ο γνωστός Λατίνος εραστής) που δήλωσε εισοδήματα 23.057.981 ευρώ, και ο φτωχότερος ο υπουργός οικονομικών Τρεμόντι που δήλωσε 39000 και κάτι ψιλά.Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ο Τρεμόντι την προηγούενη χρονιά είχε δηλωσει εισοδήματα πάνω απο 4000000 ευρώ!!Προφανώς όλοι ξέρουν οτι λέει ψέμματα-κάτι που στην εποχή μας δεν αποτελεί ελάττωμα για ένα πολιτικό- γι αυτό και δεν ανησυχούν. Γιατί αν έλεγε αλήθεια και τον έπαιρναν είδηση σιγά να μην ήτανε υπουργός οικονομικών!Ούτε στην Ελλάδα..
Να πούμε οτι ο Σύλβιο με συνολική περιουσία 9,7 δις-χωρίς αμφιβολία τίμια και με τον ιδρώτα του βγαλμένα- ειναι μόλις τρίτος πλουσιότερος στην Ιταλία πισω από τον Μισελ Φερέρο(τρόφιμα) και Λεονάρντο ντελ Βέκιο (Luxottica).Kάτι τέτοια πάντως στις εποχές που ζούμε, οπου όλοι ψάχνουν που πήγαν τα λεφτά , κάνουν πολλούς να σκέφτονται τα παραπάνω πλουσιοφτωχόπαιδα σαν πολύ ενδιαφέρον θέαμα κρεμασμένους στην Πιάτσα ντ'Εσπάνια η στο Ντουόμο.Κάτι που ως καλλιτέχνης αποδοκιμάζω, αλλά ως θυμωμένος άνθρωπος το σκέφτομαι...

Μισθοί δημοσίων υπαλλήλων

Ενα πολύ καλό ποστ απο την cynical για το τι ακριβώς συμβαίνει με τον Δημόσιο τομέα στηνΕλλάδα.Χρήσιμο σε μια στιγμή που οι καημένοι οι Δ.Υ. επιλλέχθηκαν σαν ο πρώτος στόχος( των "εταίρων" στην ΕΕ.Φυσικά θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι, με αποτέλεσμα να μαθαίνουμε σιγά σιγά όλους αυτούς τους "προύχοντες" που ευθύνονται για την κριση.Και βέβαια θα είναι οι γείτονές μας.Ο περιπτεράς, ο υδραυλικός, ο σκουπιδιάρης, ο υπάλληλος της ΔΕΗ, ο δάσκαλος αλλά ποτέ ο Δασκαλόπουλος και η παρέα του.
Διαβάστε το με ένα κλικ στον τίτλο
Cynical ''Μισθοί δημοσίων υπαλλήλων"

Νικη Σοσιαλιστών Αριστεράς στη Γαλλία


Ενα πολύ διαφωτιστικό γράφημα για την εικόνα των Γαλλικών εκλογών από την Humanite'
PS :Σοσιαλιστικό κόμμα
UMP:Σαρκοζί
Europe Ecologie:Οικολόγοι-Κεντροαριστερά
FN:Λε Πεν-ακροδεξιά
Front de Gauche:Κομμουνιστές και συνεργαζόμενοι
NPA:Αριστερά Αντικαπιταλιστές(Nouveau Parti Anticapitaliste)

Διάθεση για κινητοποιήσεις

η φωτό είναι από την Απο την "Κ.Ε."

Είναι φανερό ότι ο κόσμος, παρά την φοβερή πλύση εγκεφάλου για να πεισθεί να αυτοακρωτηριασθεί, καταλαβαίνει όλο και περισσότερο την κατάσταση.Αν σκεφτεί κανείς και το πολύ σημαντικό γεγονός ότι η εμπιστοσύνη σε κάθε είδους θεσμούς (πολιτική εκπροσώπηση, συνδικαλιστική ηγεσία κλπ.) είναι στο χειρότερο σημείο της, γίνεται ολοφάνερο ότι πάμε για μεγάλο μπαμ!
Ας ετοιμαστουν λοιπόν όλοι όσοι διάλεξαν να καταργήσουν κάθε κατάκτηση και κάθε δικαίωμα για το καλό μας.
Την κρίση θα την πληρώσουν ακριβά αυτοί που την δημιούργησαν ,αλλά και αυτοί που αποφάσισαν να τους στηρίξουν αρπάζοντας κυριολεκτικά τη ζωή μας.
Εμείς την πληρώνουμε ήδη.

Το σκίτσο αποΕnet

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

1000 κεριά για να φωτίσουν το βαθύ σκοτάδι των 1000 ημερών και νυχτών στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γάζας…

Σίβυλλα

…κι ενδιάμεσα μια σφαγή εθνοκάθαρσης που θέρισε 1.500 ανθρώπινες ψυχές, εκ των οποίων 300 παιδάκια
Σ’ αυτό το ατιμώρητο έγκλημα θα πρέπει να προσθέσουμε και τη λίστα με τους 500 αθώους πολίτες που πέθαναν στα νοσοκομεία από την έλλειψη φαρμάκων, μιας και το εμπάργκο εθνοκάθαρσης περιλαμβάνει τα πάντα… Αποκλεισμός και σε φάρμακα, στην περίθαλψη… κάτι που σεβάστηκαν ακόμη και οι πιο σκληρές δικτατορίες.
Κι όμως αντιστέκονται, ανυπόταχτοι, απροσκύνητοι, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι!\


Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ο Μανώλης Γλέζος στο Σκάι

Από το σκέψεις-περισκέψεις και την kirki

Στην εκπομπή του Βασίλη Κουφόπουλου "Στιγμιότυπα" (μετά τον ψεκασμό με δακρυγόνο)
Και τι δε λέει αυτός ο σοφός άνθρωπος.Κάνει μια ιστορική αναδρομή για τη σχέση του πολίτη με το κράτος και την ιδιώτευση,μιλάει για τα μέτρα,τα χημικά.
Αξίζει όλοι να τον ακούσουμε.


Υ.Γ.(απο Γιώργος Σαρρής) Το βίντεο είναι απο το channel kirki70 στο youtube
Απο τα καλύτερα youtube channels-αν οχι το καλύτερο- με 1300(!!!) video uploads με ποίηση, μουσική, ελληνικό σινεμά, ιστορικές εκπομπές ανδρομές κλπ.

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Σκέψου.....

Με ένα τραγούδι...



Απόψε που κολάς στο τζάμι το πρόσωπό σου
Και ψάχνεις τι έχει μείνει πια τι είναι δικό σου
Και τρέχεις σα σκυλί πιστό και φτύνεις αίμα
Για μια σταλιά φθηνή ζωη για ένα ψέμμα

Κυλάει ο καιρός αργά στο δε βαριέσαι
Και κρύβεσαι μέσα στα μπαρ για να ξεχνιέσαι
Και ψάχνεις στα χαμένα όνειρο να νοιώσεις
Στη ζάλη απ’ τον εαυτό σου να γλυτώσεις

Σκέψου
Ποιος κλέβει λίγο λιγο τη ζωή σου σκέψου
Αν κάποιος άλλος ζει μες το κορμί σου σκέψου
Κοιτάζεις μουδιασμένος και δε λές μια λέξη
Τι έχει φταίξει
Εδώ ειν’όλα ακόμα εδώ
Πονάει το όνειρο εδώ
Κι όλα αυτά που δεν έρχονται
Εδώ ειν’όλα ακόμα εδώ
Μην κάνεις πίσω εδώ
Μέχρι το τέλος εδώ
Σκέψου

Φυσάει ο βοριάς τρελά και βρέχει αστέρια
Τι έχεις πάθει και κατέβασες τα χέρια
Για πες μου αν χτυπάει ακόμα η καρδιά σου
Ελλάδα που σκοτώνεις έτσι τα παιδιά σου

Απόψε που ο καιρός κρυφά παραμονεύει
Η αυλή κι η γειτονιά η παλιά σου ζωντανεύει
Και τρέχουνε ανάγκες και ευθύνες χίλιες
Στην τρέλα σου ψάξε να βρεις τις Θερμοπύλες

ΣΚΕΨΟΥ…..

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΚΟΡΟΙΔΑ.... ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ...

απο Καφενείο


Η Λιάνα Κανέλλη, πριν κάποιες μέρες, έβγαλε στην δημοσιότητα και παρέδωσε

στην Βουλή μια λίστα 1.200 ατόμων, οι οποίοι έχουν κερδίσει υπέρογκα ποσά

στο ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ.

Στον κατάλογο, φέρονται να βρίσκονται πολλοί άνθρωποι του

ποδοσφαίρου και μάλιστα, η γνωστή δημοσιογράφος έκανε ειδική αναφορά

στον επικεφαλής της Θύρας Λ7. Ο επικεφαλής της Θύρας Λ7 Τάκης Τ.

φέρεται ότι έχει κερδίσει 5,7 εκ. ευρώ, ενώ.......
επίσης στη λίστα

Ενας κόσμος που αρρώστησε και δεν είναι καν δικός μας


Επειδή πολύ κουβέντα γίνεται για τις 100000 κόσμου που γράψαμε για τα χθεσινά συλλαλητήρια θέλω να πω τα εξής.Το νούμερο αυτό ήταν αυτό που συζητιόταν απο ξένους ανταποκριτές που εκτιμούσαν την πορεία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σε τουλάχιστον 30-40000 και αυτήν του ΠΑΜΕ ως μάλλον μεγαλύτερη.Το ρώτησα σε 2-3 για να έχω μια μη προσωπική εκτίμηση, και βέβαια ομολογώ οτι ρώτησα και αστυνομία αργότερα και μου είπαν για περίπου 20000 στην κάθε πορεία.Η πειρα μου λέει ότι δεν έχω κανένα λόγο να ακολουθήσω την εκτίμηση της αστυνομίας που διαδηλώσεις των 20000 λαού π.χ.τις εκτιμούσε ως 2-3000.Αυτο γινόταν πάντα και το ξέρουμε.Αλλά και η εκτίμηση που έγινε στο δρόμο από τους ξένους φυσικά είχε κάθε λόγο να κοπεί τουλάχιστον στη μέση αργότερα στα γραφεία.Το παραμύθι που θέλουν να μας πουλήσουν είναι το γνωστό "δεν γίνεται τίποτα,δεν εχει νόημα να αντισταθούμε, αφού στο τέλος...κλπ".Οπότε το ότι ο κόσμος ξεσηκώνεται δεν κολλάει καθόλου.
Για να μην πολυλογώ ακόμη κι αν ήταν 10000 (που λέει ο λόγος ) ή 100000 δεν θα ήμουν όυτε απογοητευμένος ούτε ενθουσιασμένος.Ο δρόμος είναι μακρύς και θα έχει πολλά κεφάλαια και παραγράφους.Το ότι όμως διπλάσιος κόσμος βγήκε στο δρόμο(σε σχέση με 10 μέρες πριν),παρά το περίεργο της απεργίας του ΜΕΤΡΟ, (θα μπορούσαν να κάνουν στάσεις εργασίας και να έχουν και τη συνείδησή τους ήσυχη) λέει πως ο κόσμος έστω και μ'αυτό το σκληρό τρόπο αρχίζει και καταλαβαίνει και έχει πολύ μεγάλη διάθεσή όχι απλά να αντιδράσει αλλά να το γκρεμίσει εντελώς.. Και μάλιστα προσπερνώντας πολλές φορές τα σενάρια εναλλαγής που δεν οδήγησαν φυσικά πουθενά.Μηπως έφτασε λοιπόν η ώρα να το σκεφτούμε λίγο πιο βαθιά;
Μήπως είναι στιγμή να σκεφτούμε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο;
Αυτός αρρώστησε βαριά και δεν σώζεται.
Και στο κάτω κάτω γιατί να τον σώσουμε; Δεν είναι καν δικός μας.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Το video απο τα σημερινά συλλαλητήρια στην Αθήνα

Οτι ήταν να ειπωθεί, ειπώθηκε στους δρόμους όλης της Ελλάδας και πιο πολύ της Αθήνας.
100.000 λαού και μέ όλα τα μεταφορικά μέσα να απεργούν, τα είπαν καλά!Πόσο κόσμο θα είχε σήμερα στην Αθήνα αν μονο το μετρό δεν απεργουσε;

Τα μέτρα αυτά ειναι φανερό πως δεν έχουν πια υποστηρικτές.Κι όποιος δεν το καταλάβει, θα το πληρώσει ακριβά και για πάντα.Θυμόσαστε εκείνο το χρονοντούλαπο της ιστορίας;Ανοίγει κι έχει κάτι θέσεις κενές.Οσο για τη δική μας θέση την ξέρουμε.Είναι εκεί έξω...
Δείτε το βίντεο(Ευχαριστώ απο την καρδιά μου, τη μικρή ομάδα που βοήθησε σήμερα, να δούμε τι έγινε στην Αθήνα)

Τα ΜΑΤ κόβουν την πορεία στα δύο!















Ώρα 12:40
Τα ΜΑΤ αποφασίζουν να κόψουν την πορεία στα δύο λίγη μόλις ώρα μετά το ξεκίνημα
Ξαφνικά Σολωμού και Πατησίων ρίχνουν κρότου λάμψης και δακρυγόνα.
Βγαίνουμε από πίσω στην Καποδιστρίου και προσπαθούμε να ξαναμπούμε στην Πατησίων.
Τους ακούμε να φωνάζουν "κόφ'τε την κόφ'τε την" και κάνουν ντου Καποδιστρίου και Πατησίων μπροστά στο πανό του ΙΚΑ (προφανώς καμία σχέση με αντιεξουσιαστές και αναρχικούς).

Ο κόσμος φωνάζει "ΕΞΩ ΑΠ'ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ" και του αναγκάζει να αποχωρήσουν έπειτα από 10-15 λεπτά.
Άσκηση τρομοκράτησης;Επίδειξη τσαμπουκά;
Δεν κατάλαβε κανείς...

Ολοκληρώθηκαν τα συλλαλητήρια

(Σε λίγο θα ανεβάσουμε video από τις απίστευτες σημερινές συγκεντρώσεις)
Ολοκληρώθηκαν τα συλλαλητήρια και ήταν όπως έπρεπε.Μαζικά, μαχητικά, ειρηνικά και
περιφρουρημένα ακόμα και σε μπλογκ που δεν το περίμενες.Εκτός από λίγα μεμονομένα επεισόδια που απομονώθηκαν αμέσως, όλα κύλησαν έτσι ώστε κάθε φορά να έχουμε και μεγαλύτερη μαζικοτητα.

Φωτογραφίες από τις σημερινές συγκεντρώσεις



Μια Αθήνα χαρά Θεού.
Ξένοι ανταποκριτές μιλούσαν δίπλα μας έκπληκτοι για πάνω από 100.000 διαδηλωτές!














Και ήταν μόνο η αρχή...


































Οι σημερινές πορείες μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις πορείες του Πολυτεχνείου του '74-'81!!!

ShareThis