Τους ανθρώπους που αγάπησα ποτέ δεν τους έκρινα από το έχειν τους, ούτε από τη φήμη η τη διασημότητά τους που έτσι κι αλλιώς έρχεται και φεύγει.
Προσπαθούσα όσο μπορούσα να τους χωρίσω σε εκείνους που είχαν καρδιά και στους άλλους...
Η Μελίνα ήταν μέσα μου πάντα μες τους πρώτους.Ετσι ένοιωθα και δε με νοιάζει αν κάνω λάθος.Κι όποτε ακούω αυτό το τραγούδι δακρύζω.Δεν ξέρω γιατί.Γιατί έτσι.Γιατί αυτό έμαθα για μουσική.Η για αυτό το βλέμμα στις φωτογραφίες.
Και όποιος αναμάρτητος ψάχνει για αγίους σε αυτο τον κόσμο,"πρώτος τον λίθον βαλέτω..."
Α ρε Μελίνα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου