Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Οι αγορές...απαιτούν

Το να κατανοήσει κανεις τις χρηματιστηριακές αγορές μελετωντας ξαφνικά την συμπεριφορά τους δεν ειναι εύκολο πράγμα για τους απαίδευτους.
Ομως μπορείς πάντα να καταλάβεις πολλά βλέποντας τον τρόπο που αντιδρούν.
Σημερα λοιπόν είχαμε αποτελέσματα για την Τρ.Κύπρου.
Αντιγράφουμε από το capital.gr.
"• Σημαντική αύξηση συνολικών εσόδων: Τα συνολικά έσοδα σημείωσαν σημαντική ετήσια αύξηση 13% και ανήλθαν σε €1.450 εκατ. για το 2010, αποδεικνύοντας την ικανότητα του Συγκροτήματος να πετυχαίνει αυξημένα επαναλαμβανόμενα έσοδα ακόμα και σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες.

• Σημαντική αύξηση προ-προβλέψεων κερδοφορίας: Τα κέρδη πριν τις προβλέψεις για το 2010 ανήλθαν σε €725 εκατ. σημειώνοντας αύξηση 18% σε σύγκριση με το έτος 2009 (€612 εκατ.).

• Βελτίωση επιτοκιακού περιθωρίου: Το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο του Συγκροτήματος ανήλθε σε 2,66% για το 2010 σημειώνοντας σημαντική αύξηση 27 μονάδων βάσης σε σύγκριση με 2,39% το 2009.

• Τα κέρδη μετά τη φορολογία ανήλθαν σε €306 εκατ. για το 2010, με το Συγκρότημα να είναι κερδοφόρο σε όλες τις αγορές που δραστηριοποιείται.
"


Tα στοιχεία της "κοινοφελούς" επιχείρησης είναι μάλλον εντυπωσιακά, ειδικά για καιρό κρίσης. 
Βάλαμε λίγο βαθιά το χέρι στην σωτήρια τσέπη μας, αλλά δόξα τω θεώ οι τράπεζές μας τα καταφέρνουν μια χαρά στην κερδοφορία τους, αφου ανάλογα ειναι τα αποτελέσματα των περισσότερων τραπεζών.(ΕΤΕ και ΑΛΦΑ είχαν αθροιστικά κερδη 4δις! τα   χρόνια της κρίσης 2008-2010)
Παρα τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της Τρ.Κυπρου όμως, η αγορά την φιλοδώρησε με ενα δυνατό -8,5%!
Δείχνοντας έτσι την έλλειψη εμπιστοσύνης των αγορών και την απαίτησή τους για επί πλέον μετρα στήριξης του τραπεζικού τομέα!!
Οσο για τη στήριξη του λαικού εισοδήματος ποιος νοιάζεται...
Αυτών των αγορών μας λένε πως πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη...
Ειπατε τίποτα;


Πηγή:www.capital.gr

Και γαμώ τις δημοκρατίες...

Ρίχνουν τόνους δακρυγόνων.Χρησιμοποιουν ληγμένα και απαγορευμένα χημικά.
Ουσιαστικα με διαφορους τρόπους έχουν κανει κατάληψη στην Πλ.Συντάγματος όπου τα ΜΑΤ απαγορεύουν με τη βία την πρόσβαση στους διαδηλωτές !
Και αντί να γίνει κάτι για όλα αυτά το κράτος και οι εισαγγελείς κυνηγανε διαδηλωτές με βάση το νόμο "περι απόκρυψης στοιχείων του προσώπου".
Δηλαδη όποιος θελει να διαδηλώσει πρεπει να ειναι έτοιμος να φαει το τοξικό συννεφο που του εχουν ετοιμασει, χωρίς να εχει το δικαίωμα να καλύψει το πρόσωπο του.
Και γαμώ τις δημοκρατίες.....

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Θέλω μια μέρα...-Η ουτοπία είναι η μόνη εφαρμόσιμη αλήθεια



Θέλω μια μέρα ρε γαμώ το,θέλω μια μέρα να βγώ στο δρόμο και νάναι όλα αλλιώς.Να βαδίσω προς το κέντρο της πόλης και νάναι η πρώτη μέρα της ζωής και της άνοιξης.
Νάχει απεργία γενική κι όλοι νά' ρχονται με τα πόδια ή με επιταγμένα λεωφορεία που περνανε γεμάτα σημαίες και συνθήματα κι από μέσα ν'ακούγονται τραγούδια.
Θέλω οι άνθρωποι στο δρόμο ν' αγκαλιάζονται κι ας μήν ξέρουνε ο ένας τον άλλο.Να κοιτιούνται στα μάτια μ' ανοιχτή καρδιά, χωρίς φόβο, χωρίς ντροπές κι ενοχές, γυμνοί σαν παιδιά που ετοιμάζονται ν'αρχίσουνε παιχνίδι απ' την αρχή με μια κουρελόμπαλα!
Θέλω να δω την πόλη μου ξανά λουσμένη στον ήλιο και τα παιδιά να τρέχουν στις πλατείες αγκαλιά με τα πολύτιμά τους τίποτα, τις φαντασίες και τα θαύματά τους.
Ν' ακούσω γέλια από παντού,να δώ να σηκώνουν οι άνθρωποι ξανά κεφάλι στον ουρανό και να κοιτάνε κατάματα το γαλάζιο.
Να βγαίνουνε οι γέροι στην εξώπορτα, να χαιρετάνε και να λένε "Επιτέλους !Νάχα άλλα 10-20 χρονάκια να το δώ..."
Στο πεζοδρόμιο το μεσημέρι να μοιράζουν το φαΐ που μαγειρέψανε οι επιτροπές, με τ' αγροτικά προϊόντα που ήρθανε από τα χωριά πρωί-πρωί, κι ο καθένας να κουβαλάει μαζί του το κρασί του, την τσικουδιά , το κουράγιο και την πίστη του.
Η τηλεόραση νάναι κλειστή κι οι αστέρες της να ξαναμπαίνουν στη μαχητική δημοσιογραφία σαν αρχάριοι, με ρεπορτάζ για το πως θα πάμε στο αύριο η γιατί δεν περπατάει το θέμα με το τάδε νέο φάρμακο ή που κρύψανε τόσο πλούτο αυτοί που φύγανε τρέχοντας χτες.
Θέλω ν' ακούσω στο ραδιόφωνο καινούργιες μουσικές, αυτές που είχανε μείνει κλειδωμένες στα συρτάρια, από τα "παιδιά" τ' αληθινά του Θοδωράκη, του Χατζηδάκη του Τσιτσάνη και των άλλων ξεχασμένων που μας τα λέγανε παλιά.
Αλλά θέλω τώρα.Οχι μακροπρόθεσμα ...
Θέλω στις γωνιές να δώ χάρτες και πλάνα απλωμένα και τους εργάτες να σχεδιάζουν φωναχτά την παραγωγή των αυτοδιαχειριζόμενων εργοστάσιων που εγκαταλείψανε οι ληστές, αφού δεν ήτανε δικά τους.Να τσακώνονται,να διαφωνούν, να φωνάζουν, κι ύστερα να ενώνουνε χέρια και να γεμίζει η μέρα φως και ρεύμα.
Θέλω να γίνει ο κόσμος απλός, αλλά δικός μας.Χωρίς γυαλιστερά υπερκτίρια, γκλαμουράτα εμπορικά κέντρα και SUV 5000 κυβικών, αλλά με τα αναγκαία να υπάρχουνε για όλους!Και νάχει παντού βιβλία και χαρτιά, μολύβια, πληκτρολόγια κι οθόνες ανοιχτές στο αύριο , στο καινούργιο, στο αδοκίμαστο !
Και στα σχολεία να έρχονται ο Κολοκοτρώνης κι ο Μακρυγιάννης κι ύστερα ο Βάρναλης, ο Μπελογιάννης, ο Γλέζος κι ο Λαμπράκης και να κάνουν μαθήματα ελευθερίας κι ανεξαρτησίας.
Και ν' ανοίγουνε οι πόρτες τους γιά όλους και να πηγαίνουμε ξανά στην πρώτη δημοτικού να μάθουμε το καινούργιο αλφάβητο.Και με το Α κεφαλαίο να γράψουμε στον πίνακα την πρώτη λέξη ΑΓΑΠΗ.Γιατί "Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΜΕΣΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ" που έλεγε κι ο Μπρεχτ!
Κι οι ποιητές να μην έχουν πια με τι να κλάψουν κι απλά να αφήνουν την καρδιά τους κάτω, σα λαδιά να απλώνει και σαν έρωτας παντού.
Θέλω να γεμίσουνε οι δρόμοι κύκλους, να μπαίνουν όλοι στο χορό, ο ένας πάνω στον άλλο.Να σπρώχνονται, να σφίγγουνε χέρια και να πονάνε απ' τη χαρά.., και να λένε "Πιστεύουμε στο αδύνατο", "Μπορούμε" η "Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ".
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!
Εδώ ειν'ο σπόρος εδώ και το χώμα.
Εδώ τα χέρια, τα μυαλά και τα κορμιά.
Εδώ μπροστά μπροστά ειναι η αγάπη,εδω κι η ανάγκη.
Εδώ οι εργάτες, οι αγρότες, οι επιστήμονες κι οι καλλιτέχνες.
Εδώ το φθινόπωρο, η ανοιξη , το καλοκαίρι κι ο χειμώνας πίσω να μακραίνει.
Εδώ ο σκοτεινός ουρανός, εδώ τ' αστέρια και τα φεγγάρια του, ο ήλιος κι οι πολύχρωμοι γαλαξίες.
Εδω η "αλγηδόνα" αλλά εδώ κι η "ευφροσύνη' που θάλεγε κι ο ποιητής.
Εδώ ο Θεός εδώ κι εμείς!Γιατί εκεί μέσα στο εμείς είναι κρυμμένος και δεν τονε βλέπουμε!

Κι ύστερα θέλω μόλις βραδιάσει, ν' ανάψουνε παντού οι φωτιές και να στηθούνε γλέντια.Ετσι με το τίποτα!Κι οι φοιτητές να συζητάνε στα Προπύλαια για το πιο ειναι το κυρίαρχο και πώς θα προχωρήσει το πράγμα.Και το κυρίαρχο να είναι εκεί μπροστά μας,στη στιγμή!Να πίνουνε όλοι να γλεντούν και να ερωτεύονται. Να παίζουνε οι μπάντες λαικά και ρόκ, και αυτοσχέδια χιπ-χοπ νά ακούγονται από γύρω.
Κι εγώ να πάρω την κιθάρα,να κάτσω κάτω στο τσιμέντο, να τραγουδάω ως το πρωί, μέχρι να κλείσουν οι φωνές και να τα λέμε τα τραγούδια με τα μάτια σαν τους τρελούς.
Κι ο Θεός αν υπάρχει, να στήνει αυτί και να χαίρεται, που βρήκαμε το δρόμο τελικά και δεν θάχουμε ανάγκη προσευχές για να βρισκόμαστε.
Αλλά είπαμε.Θέλω τώρα, όχι μακροπρόθεσμα τότε που όλοι θάμαστε νεκροί.Και τα μακροπρόθεσμα πλάνα και τις σωτηρίες τους ας τις βάλουν εκεί που ξέρουν επιτέλους.

Mark Rothko, ο ταξιδιώτης των χρωμάτων

tvxs

1948, UntitledΣτις 25 Φεβρουαρίου του 1970 έφυγε από τη ζωή ο Αμερικανός ζωγράφος, λετονικής καταγωγής, Mark Rothko. Παρ' όλο που είναι κυρίως γνωστός ως «αφηρημένος εξπρεσιονιστής», το έργο του καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα της σύγχρονης ζωγραφικής, ξεκινώντας από τον εξπρεσιονισμό και το σουρεαλισμό και φτάνει μέχρι την αφηρημένη τέχνη. Όπως άλλωστε έλεγε ο ίδιος, δεν ζωγράφιζε αντικείμενα αλλά ιδέες.
Ο Marcus Rothkowitz, όπως ήταν το κανονικό όνομά του, γεννήθηκε το 1903 στην ανατολική Λετονία. Έφυγε από την χώρα του σε ηλικία δέκα ετών στην Αμερική μαζί με τις δύο αδελφές του και εγκαταστάθηκαν στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ, όπου ήδη ζούσαν οι γονείς τους. Ξεκίνησε σπουδές το 1921 στο Πανεπιστήμιο Yale, γρήγορα όμως τις εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στη ζωγραφική.
1949, Untitled1950, White Centre (Yellow, Pink and Lavender on Rose) Για τον ίδιο τον Rothko, «στη ζωγραφική η πλαστικότητα κατορθώνεται από μια αίσθηση κίνησης, τόσο μέσα στον καμβά όσο και έξω από το χώρο, μπροστά από την επιφάνεια του καμβά. Στην πραγματικότητα ο καλλιτέχνης προσκαλεί το θεατή να κάνει ένα ταξίδι μέσα στον κόσμο του καμβά. Ο θεατής πρέπει να κινείται με τα σχήματα του καλλιτέχνη, μέσα και έξω, κάτω και πάνω, διαγώνια και οριζόντια, πρέπει να καμπυλώνει γύρω από τις σφαίρες, να διέρχεται μέσα από τούνελ, να γλιστράει από κατωφέρειες, μερικές φορές να πραγματοποιεί έναν εναέριο άθλο πετώντας από το ένα σημείο στο άλλο, που τον έχει προσελκύσει ένας ακαταμάχητος μαγνήτης διά μέσου του χώρου, μπαίνοντας σε μυστηριώδεις εσοχές και, αν ο πίνακας είναι επιτυχής, να το κάνει σε ποικίλα και συναφή διαστήματα. Το ταξίδι αυτό είναι ο σκελετός, το πλαίσιο της ιδέας».
1912, οικογενειακό πορτρέτοΣτις δεκαετίες του '50 και '60, ο Rothko θα δημιουργήσει τα μεγάλα του αριστουργήματα, με μεγάλους σε μέγεθος πίνακες, με πρωτότυπες, λυρικές συνθέσεις και εκπληκτική χρήση πλήθους χρωμάτων. Προς το τέλος της ζωής του, ο Rothko «προσθέτει» στα έργα του ένα λεπτό άσπρο περίγραμμα, σαν κάδρο, ενώ τα τελευταία έργα που βρέθηκαν στο ατελιέ του, μετά τον θάνατό του, θυμίζουν στη λιτότητα της σύνθεσης και τα χρώματα (μαύρο και μπεζ) κάτι από τις πρώτες εικόνες της προσελήνωσης (1969): ερημιά και χάος, σκοτάδι και μοναξιά — ο άνθρωπος και η μοίρα του.
1942, The Omen of the Eagle«Δεν είμαι ανεικονικός ζωγράφος» τόνιζε ο ίδιος, επιμένοντας ότι το έργο του δεν είχε καμιά σχέση με το φορμαλισμό που συναντάμε στην αφηρημένη ζωγραφική, αλλά αναφέρεται σε «βασικά ανθρώπινα αισθήματα - την τραγωδία, την έκσταση, τη μοίρα». Ο αναγνωρισμένος ως ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς ζωγράφους του 20ού αιώνα, Mark Rothko, αυτοκτόνησε στη Νέα Υόρκη, στις 25 Φεβρουαρίου του 1970.
1958, Untitled [Seagram Mural]Το 2003, το έργο του «Homage to Matisse» (1953) πωλήθηκε προς 22.4 εκατ. δολάρια, σπάζοντας το ρεκόρ του πιο ακριβού πίνακα που πωλήθηκε σε πλειστηριασμό. Το ρεκόρ καταρρίφθηκε το 2007 με τον πίνακα «White Center» (Yellow, Pink and Lavender on Rose) (1950), επίσης του Rothko, με τιμή 72.84 εκατ. δολάρια, το οποίο πωλήθηκε στη Βασιλική οικογένεια του Κατάρ.

Αυτη η σκηνή...

Αυτη η σκηνη με τους 2 αστυνομικους Δελτα να πυροβολουν στον αερα πανικόβλητοι στη γωνια Καραγιώργη Σερβιας και Βουλής δε λέει να μου φυγει απ το μυαλό...

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Το βιντεο του συλλαλητήριου της 23 Φλεβάρη- Ενας λαός στους δρόμους με τα ίδια συνθήματα



Κάτι που έγινε τυχαία, έχει όμως τη σημασία του ειναι πως στο βίντεο της τρομερής αυτής διαδήλωσης το πρωτο και το τελευταίο συνθημα που ακούγονται ειναι τα ίδια ακριβώς, μόνο που τη μια φορά το λένε στο κομμάτι του ΠΑΜΕ, ενω την άλλη στην πλευρά των άλλων αριστερών δυνάμεων."Τερμα πια οι αυταπάτες η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες".
Κοινα συνθήματα, κοινα ζητούμενα, ίδιος πόνος.
Ποτε θα γίνει πια κατανοητό οτι η κοινή δράση ειναι όχι μονο αναγκαία, αλλά ο μόνος δρόμος;

Εισαγγελείς υπάρχουν σ' αυτό τον τόπο; Κι αυτοί έγιναν λακέδες του ΔΝΤ;...

opateras.blogspot.com

από : sibilla

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΑΕΡΙΑ ΣΕ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ - «Φρέσκο» φιαλίδιο με το απαγορευμένο αέριο CS στα χέρια της εκπροσώπου μας
Έντονη ανησυχία προκαλεί η διαπίστωση ότι η Ελληνική Αστυνομία χρησιμοποίησε και πάλι εχθές, το χημικό αέριο CS και η πληροφορία ότι χρησιμοποιήθηκε και Admisite-DM, αέρια με υψηλή τοξικότητα και μακροχρόνιες συνέπειες στην υγεία.
Η ρίψη χημικών και η κλιμάκωση της βίας, με γενικευμένες σωματικές βλάβες σε πολίτες, αποτελούσε πάγια τακτική της ΕΛ.ΑΣ και των πολιτικών της προϊσταμένων. Στην εποχή του Μνημονίου φαίνεται ότι η πρακτική αυτή επανήλθε με ακόμη μεγαλύτερη ένταση στις χθεσινές διαδηλώσεις.
Το Πρωτόκολλο της Γενεύης (1969) και η Σύμβαση του Παρισιού (1993) ορίζουν ότι αέρια όπως το CS και το Admisite-DM συνιστούν χημικά όπλα και γι αυτό απαγορεύεται η χρήση τους. Καμιά εξαίρεση δεν επιτρέπεται φυσικά ούτε για σκοπούς αστυνόμευσης, αφού...
βάσει των Συνθηκών απαγορεύονται ακόμη και σε εμπόλεμες περιόδους.
Είναι σαφές ότι οι ενέργειες της αστυνομίας δεν πρέπει να αντιστρατεύονται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, όχι μόνο του «συνέρχεσθαι», αλλά και της προστασίας της υγείας και σωματικής ακεραιότητας των πολιτών ακόμη και όταν υπάρχει πρόκληση από κάποιους διαδηλωτές. Η απάντηση των αστυνομικών δε μπορεί να εμπεριέχει ανεξέλεγκτη χρήση βίας, που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τους διαδηλωτές στο σύνολό τους αλλά περίοικους και περαστικούς.
Ζητάμε λοιπόν διευκρινίσεις και ανεξάρτητη έρευνα ώστε να διαπιστωθεί ποιος αρμόδιος και με ποια διαδικασία πήρε την απόφαση να προμηθευτεί η ελληνική αστυνομία όχι μόνο παλαιότερα, αλλά και εντός του 2010 με τέτοιες ουσίες, ποια είναι η ποσότητά τους, και αν υπάρχει πρόβλεψη για την ασφαλή καταστροφή τους .
Σχετικά, η εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Μας προβληματίζει ιδιαίτερα πως, παρά τις εξαγγελίες για κατάργηση της χρήσης επικίνδυνων χημικών σε διαδηλώσεις, όχι μόνο δεν σταμάτησαν αυτά` να χρησιμοποιούνται ,αλλά και έγιναν νέες παραλαβές τους. Στην χθεσινή συμμετοχή μας στην διαδήλωση της Θεσσαλονίκης, όπου πέσαμε θύματα ανεξέλεγκτης χρήσης χημικών εκ μέρους της αστυνομίας, περισυνέλεξα η ίδια φιαλίδιο με το απαγορευμένο αέριο CSκαι ημερομηνία φετινής παραλαβής. Η κυβέρνηση οφείλει εξηγήσεις στους πολίτες για το πόσα, και ποια επικίνδυνα και διεθνώς απαγορευμένα χημικά, έχει προμηθευθεί».

Στιγμές ανατριχίλας

Στο Συνταγμα ενας αριθμός από μπλοκ έχει ήδη ανεβει στη Βουλή όταν αρχίζει η γνωστή ιστορία. Μερικές πέτρες, μερικές μολότωφ και στη συνεχεια μια βροχή από δακρυγόνα, κροτου λάμψης και χημικά. Τα ΜΑΤ κάνουν ντου ξαφνικό στη Γεωργίου του Α και ο κόσμος μπαίνει στην Καραγιωργη Σερβίας με κίνδυνο αφου μες το στενό δρομακι σπρωχνονται 100άδες που έρχονται απ την πλατεία.
Στη γωνία Καραγιώγη Σερβίας και Βουλής μια ομάδα μηχανοκίνητοι Δελτάδες στρίβουν μαρσάροντας προς τα κάτω με σκοπό να δημιουργήσουν πανικό για να διωξουν άτακτα και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο που προσπαθει να αποφύγει τα χημικά. Ειναι 4 ή 5 μηχανές που όμως επειδή ο κόσμος ειναι πάρα πολύς αποκόβονται σε δυαδες. Ο κοσμος τους γιουχαρει και κάποιος ορμαει και ριχνει τον ένα. Πολλοί φωναζουν όχι, όχι αλλά κάποιοι πέφτουν πάνω του.Οι 2 μηχανες φευγουν αλλά οι άλλες δυο ειναι εγκλωβισμενες μεσα σε εκατονταδες χωρις τροπο να ξεφυγουν. Ο ενας αστυνομικός προσπαθει να ξεφύγει και ο άλλος πάει να βοηθήσει. Γονατιζουν κατω βγαζουν τα όπλα τους κι αρχίζουν να πυροβολούν στον αέρα μεσα στο στενό! Ειμαι στα 5 μετρα μακρια, ακούω τους πυροβολισμους, γυρναω και βλέπω τη λαμψη στα όπλα τους. Φευγω απο τη Βουλής προς Σταδίου. Δεν  εχω ιδεα από όπλα.Δεν ξερω αν εριχναν άσφαιρα η πραγματικα πυρα. Λεω ότι ειδα και άκουσα. Φρικη. 
Φθανω σχεδον πίσω απ την Παλια Βουλή 50μ πιο πέρα. Σε 2 λεπτα ακούω πίσω μου φωνες."Ειμαστε άνθρωποι ρε, ειμαστε άνθρωποιιιι.." Ειναι μια δασκάλα γυρω στα 30 με ένα παλτο που έχει γινει κιτρινοπρασινο σχεδον το μισο, από δακρυγόνο που έχουν ρίξει πάνω της εξ επαφής! Ειναι σοκαρισμένη, εξοργισμένη, ουρλιάζει, όμως δεν κλαίει ..."Δεν ειμαι κουνούπι, δεν ειμαι κουνούπι, δεν ειμαι κουνούπι....ειμαι άνθρωπος,,,γιατι με ψεκάζουν κοίταααα..." μου λέει με κατι ματια κατακόκκινα..."ξεσηκωθείτε όλοι μωρέεεε..."
Δεν ξερω τι να της πω, την πιανω απ τους ώμους και την αγκαλιαζω.
Φευγω προς Σταδίου για να γυρίσω Συνταγμα...

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Τι είδαμε στο συλλαλητήριο

Αν πούμε πως ήταν ένα τεράστιο συγκλονιστικό συλλαλητήριο δεν θα προσθέσουμε τίποτα σε αυτό που περιμέναμε. Αν ασχοληθουμε με το αν είχε λίγο κόσμο παραπάνω  η παρακάτω από τις 5 Μάη η τις 15 Δεκέμβρη, μπορεί να χάσουμε την ουσία παλεύοντας με ψυχρούς αριθμούς που δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο νόημα. Βεβαια και μόνο η εκτίμηση του Ρώυτερς που μίλησε για 100000 κόσμο λέει πολλά αφού ως γνωστό αυτα τα πρακτορεία δεν τρελαίνονται από τη χαρά τους όταν βλέπουν τέτοιες μεγαλειώδεις λαικές κινητοποιήσεις.
Για την ιστορία πάντως θα πω πως η γνώμη μου ειναι οτι το σημερινό συλλαλητήριο αριθμητικά, ήταν ανώτερο από του Δεκέμβρη και ίσο ή λίγο κατώτερο από του περσινού Μάη. Ποιοτικά όμως είχε μεγάλη διαφορά από όλα τα άλλα.
Θα πω λοιπόν τι ειδα σήμερα στο δρόμο. Πρωτα απ΄όλα ειδα πολύ μεγάλη σοβαρότητα.Όλα τα μπλοκ παρά τις αδυναμίες τους προσπάθησαν να περιφρουρήσουν την  πορεία. Βεβαια όταν απέναντι έχεις να κάνεις με στοιχεία επικίνδυνα που δεν διστάζουν να επιτεθούν ψυχρά στους διαδηλωτές χτυπώντας και βρίζοντας καταλαβαίνουμε ότι δεν ειναι ενα ζήτημα απλό. Ενας από τους διαδηλωτές που κρατούσαν τις ντουντούκες της ΟΛΜΕ, μου έλεγε πως κουκουλοφόροι του όρμηξαν πισώπλατα αρπάζοντας την ντουντούκα και κάνοντας την κομματια, ενω αυτόν τον απειλούσαν με τρόπο που μόνο συμπεριφορά παρακρατικών δείχνει. Παμε όμως πιο κάτω.
Ειδα τον κόσμο να κατεβαίνει πια με μεγάλη ευκολία στο δρόμο, γνωρίζοντας την επικινδυνότητα του συλλαλητηρίου, και μάλιστα όλο και πιο οργανωμένος και αποφασισμένος. Βεβαια έχουμε δρόμο ακόμα να κανουμε αλλα αυτη τη φορά, ο κόσμος δεν έφευγε με ευκολία όπως άλλες φορές στα πρωτα δακρυγόνα, κάνοντας προσπάθειες ξανα και ξανά να προσεγγίσει την πλατεία και να φτασει στη Βουλή, παρά τον κανονικό βομβαρδισμό και πάλι με χημικά και τις εφόδους των Δελταδων.Αν μάλιστα υπήρχε κάποιο σχέδιο για το τι κάνουμε και που πάμε όταν υποχωρούμε, ειναι σίγουρο ότι θα είχαμε άλλο αποτέλεσμα.
Ανεβαίνοντας τη Σταδίου και ενω τα δακρυγόνα έπεφταν βροχή στην πλατεία ειδα την τεράστια πορεία με υπομονή να στέκεται οργανωμένα και να περιμενει την στιγμή να ξεκινήσει ξανά, ενω οι ντουντούκες εκτος από τα συνθηματα καλουσαν να μεινουν όλοι εκει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.
Τελικά μετά τις 2  χιλιάδες κόσμου εγκαταστάθηκε μπροστά στη Βουλή για ώρες, και αν ξέραμε κι εκει τι ακριβως έπρεπε να γίνει, η πίεση που θα είχε ασκηθεί θα ήταν πολύ μεγάλη.Βέβαια λόγω έλλειψης οργάνωσης αφού κανείς ουσιαστικά δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, ο πιο πολύς κόσμος υποχωρόντας στα γύρω στενά τελικά μετα από κάποιο διάστημα επελεγε να φύγει.Δεν πειράζει όμως, την επόμενη φορά που απ ότι φαίνεται δεν θα ειναι μακριά.
Το πιο σημαντικό όμως για μένα, ειναι το ότι ο πολύς κόσμος αισθάνεται πως δεν εκπροσωπείται από κάποια από τις υπάρχουσες πολιτικές η συνδικαλιστικές οργανώσεις και σχεδόν συμβατικά επιλέγει να βρεθεί στο ένα η το άλλο μπλοκ.Η απίστευτη κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος, η απαξίωση αλλού περισσότερο κι αλλού λιγώτερο των πολιτικών φορέων, αλλά και η αντιπαλότητα των κομμάτων της Αριστεράς δημιουργεί στον κόσμο μια πολύ δυσάρεστη εικονα. Ετσι όμως αποκτάει πολύ μεγαλύτερη αξία η απίστευτη μαζικότητα και ο δυναμισμός των συλλαλητηρίων. Ειναι σίγουρο πως η στιγμή που θα βρεθεί μια κοινή πλατφόρμα συννενόησης και ένας πυρήνας κοινής δράσης που θα τραβήξει πίσω του θέλοντας και μη τους πάντες , θα είναι ή στιγμή που θα ξεκινήσει μια πολύ σύντομη αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση και τα σχεδια  ΕΕ και ΔΝΤ.Αυτο ακριβώς είναι που ψάχνει με επιμονή ολος αυτός ο κοσμος που κατεβαίνει στις πορείες.
Πιο πολύ απ όλα τα άλλα λοιπόν σήμερα είδαμε ένα τεράστιο πλήθος να αναζητά και να απαιτεί από όλους μια λυση.
.Ειναι για μένα φανερό οτι η χυδαία επίθεση που γίνεται εναντια στη ζωή του απλου λαού και των μικροεπιχειρηματιών- επαγγελματιών δημιουργεί την απόλυτη κι αξεπέραστη ανάγκη να δοθεί ικανοποιητική λύση.  Ειναι πλέον δεκαδες ή και εκατονταδες χιλιάδες οι άνθρωποι που προσπαθούν να ανακαλύψουν νεους τρόπους πολιτικής έκφρασης που να δώσει κάποια διέξοδο που έιναι αναγκαία. Χιλιάδες άνθρωποι που η ανάγκη τους κάνει να αναζητούν μια πλατφόρμα κοινής δράσης, ένα κίνημα με απλούς, κατανοητούς και αναμφισβήτητους  στόχους από τους πολλούς. Ενα κίνημα ανατροπής της φρικτης αυτης κατάστασης που θα δίνει ελπίδα, ανασα και διέξοδο στο λαό που νοιώθει ασφυξία, και που θα υπόσχεται να εκπληρωθεί σε ένα διάστημα ορατό και σύντομο κι όχι στο μακρινό απώτερο μέλλον. Μακροπρόθεσμα σύντροφοι θα είμαστε όλοι νεκροί.
Γι αυτό λοιπόν ειναι σίγουρο, ότι βρισκόμαστε πριν από μια γέννα που θα είναι τρομερά σημαντική, ανατρεπτική και ουσιαστική για όλους, αφού "όποιος ψάχνει βρίσκει".Βρισκόμαστε ακριβώς πριν από τη γέννηση  μιας διαδικασίας νέας και πρωτόγνωρης, που θα φέρει το λαό πραγματικά από το περιθώριο στο προσκήνιο, στο κεντρικο γήπεδο που παίζεται το παιχνίδι της ζωής μας.

Πάμε Σύνταγμα

Αυτή την ώρα μερικες χιλιάδες κόσμου είμαστε μπροστά στη Βουλή στη λεωφόρο Αμαλίας.Λέμε να μην φύγουμε.Μπορεί σε λίγο να στηθεί και μια μικρόφωνικη.Έτσι,να τραγουδίσουμε όλοι μαζί το "Πότε θα κάνει ξαστεριά". Πάμε Σύνταγμα...
Published with Blogger-droid v1.6.5

Συγκλονιστικό συλλαλητηριο - Ατμόσφαιρα πολέμου

Τρομερός ο κόσμος ξανά.Προσπάθησαν να μας διάλυσουν στο Σύνταγμα αλλά κάνεις δεν πάει πουθενά.Είμαστε στους γύρω δρόμους.Η πλατεία είναι τώρα ήσυχη.Πολύς κόσμος μπροστά στη Βουλή!
Published with Blogger-droid v1.6.5

Γενική απεργία, Συλλαλητήριο πορεια- Το νού μας!

Ολοι στο δρόμο σήμερα.
Ειμαστε εδώ κι επιμένουμε.
Υπάρχουμε κι εμείς και το σήμερα και το αύριό μας.
Η ζωή δεν είναι νούμερα και ισολογισμοί κι αυτοί που την εξαθλιώνουν θα το καταλάβουν θέλοντας και μή.
Η σημερινή πορεία πρέπει να είναι δυναμική, αποφασιστική αλλά ειρηνική.
Η παρουσία μας στο δρόμο θα κρίνει πολλά στη συνέχεια.Ειναι το πιο κρίσιμο συλλαλητήριο από την αρχή της κρίσης και ίσως από όλα όσα έγιναν μετα τη δικτατορία.
Θα υπάρξουν λοιπόν σίγουρα προκλήσεις και σίγουρα και απαντήσεις.

Ειναι βέβαιο οτι υπάρχουν διάφορα σχέδια για σήμερα από πολλές πλευρές.
Επιτέλους όμως , οι δρόμοι ανήκουν στο λαό που διαμαρτύρεται.Ειδικά σήμερα.
Δεν ειναι δυνατον να δεχτούμε να μας διαλύουν μόλις φτάνουμε στην Πλατεία.
Ας κάνουμε ότι γίνεται για να περιφρουρήσουμε την πορεία και να φτάσουμε στο Σύνταγμα.
Θα χρειαστουν σίγουρα μάσκες(από χρωματοπωλείο) και το γνωστο υγρό για ματια και λαιμό.
Οποιος δεν εχει ας ρωτήσει τους διπλανούς.
Ωριμότητα, σοβαρότητα, αλληλεγγύη και όχι φόβος.
Το νου μας.

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Μαρτυρία- Τι ακριβώς εγινε στο Βερολίνο!


Μπορεί εδω να ειδαμε τον ΓΑΠ να ζητάει κάποιον εκπροσωπο των φοιτητων να μιλήσει.
Η αλήθεια όμως ειναι οτι οταν η εκπρόσωπος των φοιτητριών βάδισε προς το βημα κάποια στιβαρά χέρια την σταμάτησαν!Την ιδια στιγμή ο κ.Παπανδρέου συνέχιζε να ζητα κάποιον εκπρόσωπο...
Προκειται για αξιόπιστη μαρτυρία κάποιου που βρέθηκε στην αιθουσα.

Mια μαρτυρία από πρώτο χέρι για την αντίληψη περί δημοκρατίας του πρωθυπουργού μας.
Π. Κανελλόπουλος

Εν όψει και των απεργιών στα εγχώρια, σας προωθώ μία μαρτυρία από όσα συνέβησαν στην ομιλία του πρωθυπουργού στο Βερολίνο, την οποία έλαβα νωρίς σήμερα το πρωι.. Προέρχεται από έναν συμφοιτητή μου κάποτε στη Μουσικολογία του ΑΠΘ που ζει τώρα εκεί και κάνει το διδακτορικό του -αξιόλογο παιδί, οφείλω να πω, και αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης, κατά τη δική μου γνώμη.

Σας το προωθώ για να διαβάσετε και αυτή την άποψη.

Μας έδωσε την άδεια προσωπικά για την αποστολή του μηνύματός του εκτός του Φόρουμ. Μπορείτε κι εσείς, αν το κρίνετε αναγκαίο ή ενδιαφέρον, να το προωθήσετε κατά συνείδηση.

Σοφία Καραλαζάρου


Συνάδελφοι, γράφω αυτό το μήνυμα συγκλονισμένος. Πριν λίγο επέστρεψα από το πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου, όπου μίλησε ο Γιώργος Παπανδρέου.
Είμαι συγκλονισμένος από την βιαιότητα των οπαδών του ΠαΣοΚ, την υποκρισία του προέδρου του και την παραπληροφόρηση των ελληνικών ΜΜΕ.
Όπως καταλαβαίνετε, το μήνυμα θα είναι πολιτικό, οπότε ισχύουν τα γνωστά. Όποιος δεν ενδιαφέρεται, ας προσπεράσει.

Την περασμένη Πέμπτη κυκλοφόρησε η είδηση ότι θα έρθει ο Παπανδρέου να μιλήσει με θέμα: Addressing the Financial Crisis. An Opportunity for Europe. Το Σάββατο το απόγευμα συναντήθηκαν οκτώ ελληνίδες (ή ελληνικής καταγωγής) φοιτήτριες, μέλη της παλιάς Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Βερολίνου του 2008 (που θυμίζω δεν είχε καμία κομματική ταυτότητα ή συγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό). Συζήτησαν για μορφές ενδεχόμενης δράσης - έκφρασης δυσαρέσκειας και κατέληξαν στα εξής:
- να τυπώσουν φυλλάδιο, το οποίο θα αναλάμβαναν οι δύο να μοιράζουν έξω από τον χώρο του πανεπιστημίου
- να βγάλουν τρεις διαφορετικές αφίσες και να τις κολλήσουν στις εισόδους και τους διαδρόμους που οδηγούν στην αίθουσα
- να φτιάξουν τρία πανό και να τα σηκώσουν ανά δύο στην διάρκεια της ομιλίας.
Σήμερα το πρωί συναντήθηκαν ξανά για τα πανό και τις τελευταίες λεπτομέρειες. Τα πανό έγραφαν (στα γερμανικά) τα εξής:
- Παπανδρέου: 20 χρόνια στην εξουσία. Αυτός που προκάλεσε την κρίση, τώρα θα μας σώσει απ' αυτήν
- Η κρίση ως ευκαιρία (ήταν ο τίτλος της ομιλίας του): μείωση της φορολογίας κερδών από 24 σε 20% και κατάργηση των συμβάσεων
- Ανεργία νέων: Τυνισία 30% - Ελλάδα 30%. Η εξέγερση έρχεται

Εγώ ήμουν ενήμερος για όλα αυτά, όμως δεν συμμετείχα στις συναντήσεις. Πρόθεσή μας ήταν να μην εμπλακώ στην δράση τους, αλλά να προσπαθήσω να πάρω τον λόγο, αν στο τέλος ο Παπανδρέου δεχόταν ερωτήσεις. Φυσικά είχαμε την βεβαιότητα ότι θα δραστηριοποιηθούν κι άλλες ομάδες του
Βερολίνου.
Η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά και λίγο πριν ξεκινήσει η εκδήλωση η αστυνομία έκανε δειγματοληπτικούς ελέγχους σε τσάντες νέων που βρίσκονταν στο βάθος της αίθουσας. Όταν μπήκε ο Παπανδρέου, το μισό ακροατήριο χειροκροτούσε όρθιο. Δίπλα μου είχα κάτι γεροντάκια, έτοιμα
να λιποθυμήσουν από την συγκίνηση που θα ακούσουν τον ηγέτη - κι ας μην καταλάβαιναν γρι αγγλικά.

Ο Παπανδρέου ξεκίνησε την ομιλία του μιλώντας για την Δημοκρατία -αυτό ήταν τελικά το βασικό θέμα της ομιλίας του και μάλιστα στην αρχή έκανε αναφορά στην χούντα, η οποία, όπως είπε, περιόρισε την δημοκρατία με την πρόφαση ότι έτσι την έσωζε (την δημοκρατία) από τον κίνδυνο του κομμουνισμού. Περίπου δέκα λεπτά μετά την έναρξη της ομιλίας του, κι ενώ έλεγε κάποιο από τα γνωστά ψεύδη για το πώς η κυβέρνησή του εμβαθύνει την έννοια της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, από το βάθος της αίθουσας ακούστηκε στα ελληνικά ένα "ψεύτη!" και αμέσως πετάχτηκε μια ομάδα 5-6 ατόμων (αγνώστων σε μας) που σήκωσε ένα πανό και άρχισε να φωνάζει συνθήματα. Η αντίδραση ήταν ακαριαία, Έλληνες μπράβοι έπεσαν πάνω στους "ταραξίες" και τους μπουζούριασαν. Εδώ πρέπει να πω ότι δεν μου είναι ξεκάθαρη η ταυτότητα αυτών που αποκαλώ μπράβους, υποθέτω ότι ήταν η φρουρά του Παπανδρέου. Όπως τους τραβούσαν λοιπόν έξω από την αίθουσα, ένας από αυτούς (γερμανός) φώναξε malaka και fuck you, γεγονός που πλήγωσε βαθύτατα τα γεροντάκια κι εξόργισε τα κομματόσκυλα του ΠαΣοΚ. Αυτοί που πολύ βίαια απομακρύνθηκαν από την αίθουσα χτύπησαν δυο-τρεις φορές δυνατά την πόρτα, φώναξαν απ' έξω μερικά συνθήματα και σταμάτησαν. Μέσα σε 2-3
λεπτά η κατάσταση ηρέμησε πλήρως και η ομιλία συνεχίστηκε.

Περίπου δέκα λεπτά μετά, σηκώθηκαν τα κορίτσια της δικιάς μας ομάδας.Οι δυο πρώτες άνοιξαν το πανό τους και το κρατούσαν στην μέση της αίθουσας εντελώς σιωπηλές. Μόλις τους πήραν είδηση, μέλη του ΠαΣοΚ έπεσαν πάνω τους και τους τράβηξαν το πανό βίαια. Οι μπράβοι έσπευσαν πάλι και απωθούσαν τις κοπέλες, ενώ άλλες δύο προσπάθησαν να ανοίξουν το δικό τους πανό, χωρίς επιτυχία. Τα υπόλοιπα (κατά κανόνα γηραιά) μέλη του ΠαΣοΚ που βρίσκονταν στην αίθουσα εξοργίστηκαν με την ασέβεια των νέων στο πρόσωπο του ηγέτη (οι περισσότεροι είχαν σηκωθοί όρθιοι) και επιτέθηκαν λεκτικά στις τέσσερις φοιτήτριες, οι οποίες με την σειρά τους άρχισαν να φωνάζουν κι αυτές συνθήματα. Πάνω στην αναμπουμπούλα οι τελευταίες δύο κατάφεραν να ανοίξουν το δικό τους
πανό, ενώ εγώ ασυναίσθητα διέσχισα απαρατήρητος την αίθουσα και βρέθηκα σε απόσταση δύο μέτρων από τον Παπανδρέου. Τον ρώτησα αν έτσι αντιλαμβάνεται την δημοκρατία κι αν εγκρίνει την βίαιη αντίδραση των μπράβων του (τότε δεν είχα ακόμα συνειδητοποιήσει ότι δρούσαν και απλά
μέλη του κόμματος) απέναντι σε μια ειρηνική διαμαρτυρία. Ο Παπανδρέου με ρώτησε αν εκπροσωπώ τους διαμαρτυρόμενους, του απάντησα αρνητικά και σ' αυτό το σημείο πρότεινε από το μικρόφωνο να βγει κάποιος εκπρόσωπος και να ανέβει στο πάνελ, όμως μέσα στην αίθουσα επικρατούσε τέτοιος πανικός που κανείς δεν μπορούσε να τον ακούσει. Κινήθηκα πάλι προς τα πίσω, να πω στα κορίτσια ότι ζητάει εκπρόσωπο και όταν επιστρέφαμε με μία από αυτές προς το βήμα, με ακινητοποίησε ένας
μπράβος πιάνοντάς με από τους καρπούς (μου ήταν αδύνατο να κουνηθώ έστω κι ένα χιλιοστό), ενώ ΠαΣοΚοι μας έφραξαν τον δρόμο. Τους φώναζα ότι είναι η εκπρόσωπος που ζήτησε ο Παπανδρέου, του φώναζα κι εκείνου, αλλά με άκουγε χωρίς να αντιδρά. Τελικά ξανάρχισαν να μας σμπρώχνουν
βίαια, με απείλησαν ότι θα μου πάρουν την φωτογραφική (όλη αυτήν την ώρα τους φωτογράφιζα) και ότι θα με δείρουν (!), εγώ γαντζώθηκα σε μια καρέκλα και την ώρα που πετούσαν τις κοπέλες έξω από την αίθουσα, ο Παπανδρέου ξανάρχισε την έκκληση για εκπρόσωπο.

Λίγα λεπτά μετά με πλησίασε μια κοπέλα από την διοργάνωση της εκδήλωσης και με ρώτησε αν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους αυτών που έφυγαν. Απάντησα αρνητικά και της είπα ότι δεν έφυγαν, αλλά τους πέταξαν έξω.
Της είπα να ανοίξει την πόρτα και να τους μιλήσει. Βγήκε πράγματι έξω και ξαναγύρισε λέγοντάς μου ότι οι άλλοι είχαν φύγει (στην πραγματικότητα η αστυνομία τους έβγαλε από το κτίριο). Μου ζήτησε να βγω έξω να μιλήσουμε και μου εγγυήθηκε ότι θα μπορέσω να ξαναμπώ.

Έξω από την αίθουσα με περίμενε ο κοσμήτορας της σχολής. Μου ζήτησε συγνώμη και τον ρώτησα ποιοι ήταν αυτοί που απομάκρυναν τους φοιητητές από τον χώρο του πανεπιστημίου. Μου απάντησε "η αστυνομία" και όταν του είπα ότι μιλούσαν ελληνικά, παραδέχτηκε ότι ήταν ελληνική αστυνομία, αλλά ότι στην αίθουσα βρίσκονταν και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Με ρώτησε πολύ ευγενικά αν θα μπορούσα να μείνω μέχρι το τέλος και να πάρω τον λόγο, να θέσω μία ερώτηση στον Παπανδρέου και του εξήγησα ότι γι' αυτόν τον λόγο βρέθηκα εκεί. Στην συνέχεια με συνόδευσαν στην θέση μου. Εν τω μεταξύ ο Παπανδρέου συνέχιζε να μιλάειγια την Δημοκρατία κι εγώ να δέχομαι τις επιθέσεις των γύρω μου για την αναίδεια της γενιάς μας...

Το πιο σουρεαλιστικό στοιχείο της εκδήλωσής ήταν ότι μέχρι το τέλος στεκόντουσαν όρθιοι, στην μέση και το βάθος του διαδρόμου, δυο μπράβοι που επέβλεπαν την τήρηση της τάξης σε μια ομιλία με θέμα την δημοκρατία (βλ. λινκ στο τέλος).

Πράγματι ο κοσμήτορας, ο οποίος συντόνιζε τις ερωτήσεις, μου έδωσε τον λόγο κι έθεσα την εξής ερώτηση (συγχωρέστε τα αγγλικά μου):
I'm afraid, that the question that I have prepared will sound silly. So allow me to ask the question and then add a sort comment.Government proceedings in Greece are becoming less and less democratic. You were elected one and a half year ago with a program completely different to what you apply, your members of the Parliament are not free to vote at will, Parliament itself does not need to approve Minister's of Finance decisions, Justice cannot touch members of the ruling political parties. Is this your personal vision for the future of Europe?
Well, you spoke too much about democracy today. It is obvious that your environment does not understand democracy in the same way. Do you approve this violent reaction to the non violent demonstrating students? Are you interested in listening to the voice of the new generation and the opposition, or all you want is the applause of your party members?

Απάντησε και στα δυο σκέλη. Στο δεύτερο είπε ότι η αντίδραση για την αντίδραση δεν βγάζει πουθενά και ότι θα ήθελε να καθίσουμε να συζητήσουμε. Κι αυτός, είπε, αν ήταν νέος, θα ήθελε να διαδηλώσει, αλλά αυτό δεν έχει νόημα. Να πάμε με τις ιδέες μας και τις προτάσεις μας, να συζητήσουμε [sic].
Για το πρώτο σκέλος είπε ότι η χώρα έφτασε εδώ που έφτασε επειδή δεν λειτουργούσε δημοκρατικά. Επειδή οι πολίτες δεν έλεγχαν τους πολιτικούς. Και κατέληξε - ναι, δεν κάνω πλάκα - ότι στο σημείο που βρέθηκε η χώρα ήταν απαραίτητο να κάνουμε ένα βήμα πίσω στην Δημοκρατία μας, για να την διαφυλάξουμε και να μπορέσουμε στο μέλλον να την εμβαθύνουμε. Κι έτσι, ο ανεκδιήγητος, κατάφερε να επιστρέψει εκεί απ' όπου άρχισε: στον Παπαδόπουλο.

Τον λόγο πήραν συνολικά δώδεκα ακροατές, όλοι δημοσιογράφοι ξένων εντύπων, εκτός από έναν γερμανό φοιτητή και μια ελληνίδα ΠαΣοΚα, η οποία ρώτησε γιατί η κυβέρνηση επέλεξε τον δύσκολο δρόμο να περικόψει τα εισοδήματα των μισθωτών, αντί να φορολογήσει τις τράπεζες. Ο Παπανδρέου απάντησε ότι το κάνανε υπολογίζοντας τις συνέπειες που θα είχε κάθε κίνηση. Αν είχαν επιτεθεί στο κεφάλαιο, είπε, θα χάναμε για πάντα την αξιοπιστία μας στις αγορές, ενώ όλοι οι καταθέτες θα
απέσυραν τα χρήματά τους από τις τράπεζες, οδηγώντας τες σε πτώχευση. Ομολόγησε δηλαδή ξετσίπωτα ότι η απόφαση να πλήξει τους μικρομεσαίους ήταν συνειδητή επιλογή.

Κανένας Έλληνας δημοσιογράφος (από τους πολλούς που συνόδευαν τον πρωθυπουργό, μεταξύ των οποίων και ο Χασαπόπουλος) δεν ενδιαφέρθηκε να μας μιλήσει, σε αντίθεση με ξένους συναδέλφους τους. Μας άκουσαν με προσοχή δημοσιογράφοι της Deutsche Welle, των London Financial Times
και άλλων εντύπων. Η είδηση έπαιξε αμέσως στην Ελλάδα, φυσικά διαστρεβλωμένη. Στην αρχή τα ελληνικά μέσα μιλούσαν για μία ομάδα νεαρών αναρχικών που επιτέθηκε φραστηκά στον Παπανδρέου και με βίαιο τρόπο διέκοψε την ομιλία του. Αργότερα το άλλαξαν σε "προσπάθησε να
διακόψει", ενώ τελικά κάποια μέσα μίλησαν για δύο διακριτές ομάδες και άλλαξαν το "αναρχικών" σε "φοιτητών".

Για όλα τα παραπάνω έχουμε - ευτυχώς - ντοκουμέντα. Μεγάλο μέρος της εκδήλωσης το βιντεοσκοπήσαμε ή το μαγνητοφωνήσαμε. Μέρος από το υλικό έχει ήδη ανέβει στο ίντερνετ και σύντομα θα ανεβούν και τα υπόλοιπα.
Ενδεικτικά:
http://www.youtube.com/watch?v=xKbLh76_8FM

Μ.Τσαμαλίκος
ΤΜΣ/ΑΠΘ

Κάποτε τα λόγια τελειώνουν...-Απεργία

Κάποτε τα λόγια τελειώνουν κι ειναι ώρα να μιλήσουν οι αλήθειες μας.
Ειναι ώρα να δούμε να περνάει μπροστά μας όλο το δράμα που σκηνοθετούν αργά οι φύλακες άγγελοί μας.
Ειναι ώρα να ακούσουμε την απελπισία που ψάχνει να βρεί φωνή, τα παιδιά που θα μας κοιτάξουν αύριο με τα απίστευτα μάτια τους και θα ρωτήσουν γιατί δεν κάναμε ότι έπρεπε.
Να ακούσουμε την Κερατέα, τους απολυμένους που πολλαπλασιάζονται, τους κρυμμένους αριθμούς στα συρτάρια, τους ζητιάνους  και τους άστεγους που γεμίζουν τους δρόμους, τα μαγαζιά που κλείνουν, τις πληγές που ανοίγουν, τα βασικά που ανεβάζουν τιμές χωρίς να νοιάζονται, τους δρόμους της Αιγύπτου, της Τυνησίας, της Λιβύης, της Υεμένης, του Μπαχρέιν, τους  δικούς μας δρόμους...
Ειναι ώρα να ακούσουμε τους δρόμους...

Κλείνουν σχολεία! 2,75% για την Παιδεία (ρεκόρ 35ετίας) -Η αλήθεια πισω από τις "κατάλληλες" λέξεις

Για πρώτη φορά από τη δεκαετία του '60, την εποχή που ο Γ.Παπανδρέου (ο παππούς) εξήγγειλε το άνοιγμα της παιδείας στο λαό και σχολεία χτιζόντουσαν στις συνοικίες όλων των πόλεων, αρχίζει η αντίστροφη πορεία.
Δύο στα δέκα σχολεία θα κλείσουν με απαίτηση των δανειστών κι όλα τα άλλα είναι κούφια λόγια και ψέμματα που για άλλη μια φορά προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια. Φυσικά το Υπουργείο Παιδείας μιλάει για "συγχωνεύσεις" και "πολυδύναμα" σουπερ σχολεία "για το καλό της Παιδείας"!
Δηλαδή μας λένε οτι τόσον καιρό που έκτιζαν νεα σχολεία και μιλούσαν συνεχως για κτιριακές ανάγκες μας ελεγαν ψέμματα. Τωρα τα κτίρια θα μείνουν άδεια και οι εκπαιδευτικοί πρεπει να λιγοστέψουν! Ειχαν κάνει λάθος δεν χρειαζόντουσαν, το καλό της Παιδείας και των παιδιών μας απαιτεί τάξεις των 30 η 40 παιδιών και βλέπουμε, θέλει μόνον 2,75% για την Παιδεία (ρεκόρ 35ετίας)!,  απαιτεί λιγότερους καθηγητές, κατάργηση αρμοδιοτήτων των σχολικών επιτροπών, κρύες τάξεις και άλλα υπέροχα!
Τα σχολεία λοιπόν κλείνουν δεν συγχωνεύονται, αυτή είναι η αλήθεια.Οταν όμως κλείνει ένα σχολείο τι συμβαίνει; Τι λεει το ρητό;

Και μείς τι θα κάνουμε; Θα το φάμε κι αυτό;
Ας κλείσουμε  επιτέλους τα αυτιά μας στην ατέλειωτη προπαγάνδα της κυβέρνησης και του ΔΝΤ.
Η επίθεση στη ζωή μας γίνεται όλο και πιο έντονη ενώ κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει.
Όλοι οι αριθμοί δείχνουν επιδείνωση σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους τομείς.


Κι αν έχουμε το κουράγιο ας το αντιμετωπίσουμε.

ΑΥΡΙΟ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!

Αντίσταση τώρα!

Τα παλιόπαιδα του Βερολίνου upd-το βίντεο

Το βίντεο απο το βαθύ κόκκινο



Δύσκολοι καιροί για σωτήρες.
"Μπορει κάποιος εκπρόσωπός σας να μιλήσει;" λέει ο ΓΑΠ.Και οι φοιτητές απαντούν με το τραγουδάκι -που όπως είπα το βλέπω σουξέ αύριο στο συλλαλητήριο- "Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει το λαό"
Κάποια στιγμή θα καταλάβουν ότι τα λόγια και οι επιχειρηματολογίες τελειώνουν γιατί φυσικά δεν εχουν νόημα."Οταν κάποιος δεν καταλαβαίνει από λόγια" μου έλεγε κάποιος παλιά "πρέπει να του δείξεις¨"!. Κι αυτό θα γίνει.
Γιατί βέβαια όταν οι άνεργοι κι αυτοί που δεν έχουν  ούτε το ρεύμα τους να πληρώσουν βλέπουν την κυβέρνηση να  ετοιμάζεται να τους βομβαρδίσει με νέες ριπές φρικτων μέτρων, για ποιο πράγμα να συζητήσουν; Για το είδος των όπλων που θα τους εκτελέσουν ή για το μήκος του σχοινιού που θα τους κρεμάσει; Γιατί βέβαια η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι η εκτέλεση είναι αναγκαία "για να σωθεί η οικονομία" (των τραπεζιτών φυσικά). Η δική μας οικονομία ουδόλως τους απασχολεί.
Ερχεται τσουνάμι...

Τα παλιόπαιδα του Βερολίνου

Αυτό πάλι;
Να μαζευτούν και να φωνάζουν συνθήματα ενάντια στον Πρωθυπουργό τους... τέτοια αμαύρωση της εικόνας της χώρας! Τι θα λένε τώρα οι ξένοι όταν νεοι φοιτητές δεν δείχνουν κανένα σεβασμό προς τον σωτήρα της χώρας μπροστά στα μάτια όλων...
Και μάλιστα ειχαν φωνάξει και φίλους τους Γερμανούς για να συμπληρωθεί η χορωδία.Και το τραγουδάκι έλεγε:"Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει το λαό"
Σουξε!

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Εκτός ελέγχου η κατάσταση στη Λιβύη- Πολλές πόλεις στην πλευρά των εξεγερμένων

(η φωτο από την Βεγγάζη)
Στις φλόγες της εξέγερσης  βρίσκεται εδω και μερες και η Λιβύη. Ενα σκηνικό ανάλογο με τις εξεγέρσεις σε Τυνησία και Αίγυπτο με τη σημαντική διαφορά όμως ότι η Λιβύη ειναι μια χωρα όπου ο λαός βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση οικονομικά από τους λαόύς των άλλων 2 χωρών που ξεκίνησαν το ντόμινο των ανατροπών.
Φαίνεται πως η συνταγή "το πετρέλειο ενώνει το λαό" έφτασε στα όρια της και ο κόσμος βγήκε κι εκεί στους δρόμους ζητώντας την ανατροπή του επί 41 χρόνια ηγέτη Μ.Καντάφι. Και εκει φάνηκε το πραγματικό πρόσωπο του καθεστώτος και το πόσο μεταλλάσσονται τα άλλοτε φιλολαικά κινήματα σε άγρια δολοφονικά καθεστώτα, όταν ερωτευτούν την εξουσία και τις χάρες της έχοντας βάλει το λαό στο περιθώριο.
Εδω και μέρες άνθρωποι δολοφονούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας και μισθοφόρους από την υποσαχάρια Αφρική, χτυπημένοι όχι από τυχαία πυρά, αλλά στην καρδια και το κεφάλι!
Κι όμως για αλλη μια φορά η ένταση της δολοφονικής βίας έφερε ακριβως τα αντίθετα αποτελάσματα από αυτά που προσδοκούσαν οι δικτάτορες. Αντι να τρομοκρατήσει το λαό τον εξόργισε.
Ετσι πριν λίγο στην Γαλλική Le monde διαβάζουμε πως συμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία για τα δικαιώματα του ανθρώπου(Fédération internationale des ligues de droits de l'Homme) μια σειρά από πόλεις βρισκονται πια υπό των έλεγχο των εξεγερμένων με ένα κομμάτι του στρατού να έχει αλλάξει πλευρά και να υποστηρίζει τις διαδηλώσεις.


Η Βεγγάζη( 2η πόλη της Λιβύης, η Συρτη (πόλη του Καντάφι),  Τομπρούκ, Μισράτα, Χομς, Ταρχούνα, Ζευτεν, Ζαούια, Ζουάρα, ειναι οι πόλεις που δεν βρίσκονται πλέον στον έλεγχο του στρατου του Καντάφι αλλά στα χέρια των διαδηλωτών! Μόλις τωρα απόγευμα Δευτερας η Λε Μόντ λέει πως οι συγκρούσεις μαίνονται πλέον και στηνΤρίπολη που το καθεστώς θεωρούσε προπύργιό του.
Οι ίδιες πηγές μιλούν για περίπου 400 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, στις πιο άγριες επιχειρήσεις καταστολής από όσες είδαμε σε όλες τις εξεγερμένες Αραβικές χώρες.
Κι άλλο ελικόπτερο ετοιμάζεται άραγε;
Πάντως εκτός από τις προσχωρήσεις μονάδων του στρατου στην πλευρά των εξεγερμένων υπάρχουν και οι περιοχές παραγωγής πετρελαίου, όπου έχουμε δηλώσεις που μιλούν για σταμάτημα της παραγωγής αν δεν σταματήσει αμέσως η σφαγή των διαδηλωτών!
Δυσκολοι καιροί για τους δικτάτορες και τους πρίγκηπές τους.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Ντερμπυ-τα μυαλά ...στά κάγκελα...

E τώρα αυτό το χθεσινό στο Καραισκάκη δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο!
Ειμαι ΑΕΚτζής αλλά σαν Πειραιώτης ειμαι μάλλον φιλοολυμπιακός παρα το αντίθετο.
Αλλα το να πανηγυρίζουν έξαλλα οι Ολυμπιακοί επειδή κέρδισαν με άκυρο γκόλ αφού ο Παντελιτς ενοχλούσε σε ΘΕΣΗ οφσάιντ τον Τζιόρβα(το ειδαμε 100 φορες), ενω προηγουμένως ειχε ακυρωθεί κανονικό γκολ του Κατσουράνη( άλλες 100 φορες μόλις στον ΣΚΑΙ) ειναι τρελό.
Οσο για την ατμόσφαιρα μίσους που συντηρείται μια χαρά τι να πείς.Ενα μικρό κοματι από αυτη την ένταση να μεταφερόταν στους δρόμους κόντρα στους πραγματικούς αντιπάλους αυτων των φιλάθλων, η ζωή μας θα ήταν σίγουρα καλύτερη. Αλλα τα μυαλά ειναι πιο καλά ...στά κάγκελα...

Για να μείνουμε στο Σύνταγμα

Για να μείνουμε στο Σύνταγμα, πρέπει πρωτα να φτάσουμε στο Σύνταγμα. Και για να φτάσουμε στο Συνταγμα, πρέπει η πορεία και το συλλαλητήριο να περιφρουρηθούν.
Μερικά πράγματα είναι πιο σοβαρά και πιο δύσκολα απ όσο φαινονται στα λόγια.
Ο καθενας ας αναλάβει τις ευθύνες του, μπροστα σε ένα συλλαλητήριο από το οποίο θα κριθούν πολλά.Πάρα πολλά...

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Χρεοκοπία επ' αόριστον

σεισάχθεια

Του Δημήτρη Καζάκη

Τις τελευταίες ημέρες είδαμε να εκτυλίσσεται μια θεατρική παράσταση απείρου κάλλους. Η παράσταση αυτή άρχισε με τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι ελεγκτές της τρόικας και ολοκληρώθηκε αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας.

Σ' αυτή τη συνέντευξη Τύπου οι εκπρόσωποι της τρόικας ξεκαθάρισαν το νέο πλαίσιο πολιτικής που θα πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο μεσοδιάστημα, ως το 2015. Πριν από την παράθεση των μέτρων, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, στην παρέμβαση του, ανέφερε ότι αυτά που έγιναν ως σήμερα αποσκοπούσαν απλώς στη σταθεροποίηση της οικονομίας, η οποία, όπως είπε, «ξέφυγε από την άβυσσο», και ότι τα δύσκολα για τον ελληνικό λαό τώρα αρχίζουν...
Ο ίδιος υποστήριξε ότι «τώρα ξεκινά η β' φάση του προγράμματος», η οποία θα χαρακτηρίζεται από «την επιτάχυνση όλων των μεταρρυθμίσεων».

Με στόχο τον «περιορισμό της σπατάλης», υποστήριξε ότι «διαρθρωτικές παρεμβάσεις» θα γίνουν παντού, στις πρώην ΔΕΚΟ, στη φορολογική πολιτική, στο μισθολόγιο, στις κοινωνικές δαπάνες, στις ιδιωτικοποιήσεις...

Τους μεσοπρόθεσμους στόχους ως το 2015 - με πρόσχημα τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ - τους παρουσίασε ο εκπρόσωπος της Ε.Ε. Στο πλαίσιο αυτό ανέφερε ότι:

α) Συμφωνήθηκε «να υπάρξει για την περίοδο 2012 - 2014 εξοικονόμηση από έσοδα και δαπάνες, ίση με το 8% του ΑΕΠ». Μιλάμε για ένα ποσό της τάξης των 20,5 δισ. ευρώ, πέραν αυτών που προβλέπονται ήδη στο μνημόνιο. Αρχικά εκτιμούσαν (τον προηγούμενο Νοέμβρη) ότι, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ ως το 2014, θα πρέπει να υπάρξουν νέες παρεμβάσεις που αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ, ύψους 12,8 δισ. ευρώ. Το ποσοστό αυτό αναθεωρήθηκε σήμερα στο 8% του ΑΕΠ, η υλοποίηση του οποίου προϋποθέτει αιματηρή λιτότητα.

β) «Να υπάρξουν έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ως το 2015, ύψους 50 δισ. ευρώ». Από αυτά, τα 15 δισ. ευρώ θα πρέπει να εισπραχθούν τη διετία 2011 - 2012! Σε σχετική ερώτηση, απάντησε ότι τα έσοδα αυτά μπορούν να διασφαλιστούν από την πώληση εισηγμένων και μη εισηγμένων επιχειρήσεων του Δημοσίου, από την πώληση των συμμετοχών του Δημοσίου και των εμπορικών ακινήτων, ενώ σε σχετική παρατήρηση ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν είναι ανάγκη να πουλήσει μνημεία αρχαιοτήτων για την επίτευξη του στόχου των 50 δισ. ευρώ... αρκεί «να χρησιμοποιηθεί η κρατική περιουσία για τη μείωση του χρέους» και επιτέθηκε ενάντια «στους λίγους που κερδίζουν από την κρατική περιουσία και αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση της»! Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «η ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας είναι προς όφελος του ελληνικού λαού»!

Τη συμφωνία τρόικας - κυβέρνησης ομολόγησε και το υπουργείο οικονομικών στο ενημερωτικό σημείωμα που έστειλε, την ίδια ημέρα (την Παρασκευή), στον Τύπο αναφορικά με το τι προβλέπεται στην τρίτη επικαιροποίηση του μνημονίου. Στο ενημερωτικό αυτό σημείωμα του υπουργείου διαβάζουμε ότι το επικαιροποιημένο μνημόνιο προβλέπει μεταξύ άλλων: «Ενίσχυση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας για την περίοδο 2012 - 2015. Ολοκλήρωση της καταγραφής και της δημιουργίας ενός χαρτοφυλακίου συμμετοχών και εμπορικά αξιοποιήσιμων ακινήτων ύψους τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ. Στόχος είναι η συνολική είσπραξη εσόδων τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011 -2015, εκ των οποίων τα 15δισ. έως το 2012». Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση είχε ήδη προσυπογράψει τις «υποδείξεις» των ελεγκτών της τρόικας, πριν αυτοί δώσουν τη συνέντευξη Τύπου.

Με δεδομένο ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια το σύνολο των αποκρατικοποιήσεων (ιδιωτικοποιήσεων) που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις από την εποχή Μητσοτάκη απέφεραν γύρω στα 12 δισ. ευρώ, σημερινές τιμές, μπορεί να καταλάβει κανείς το μέγεθος και το εύρος των ιδιωτικοποιήσεων που ζητά η τρόικα. Επιπλέον θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι κανενός είδους αποκρατικοποίηση - ιδιωτικοποίηση δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει ούτε την παθογένεια των δημοσιονομικών της χώρας, ούτε την εκτίναξη του δανεισμού. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι οι δυο κύριες προφάσεις γι' αυτές που χρησιμοποιήθηκαν διαχρονικά είναι ακριβώς η μείωση των ελλειμμάτων και ο περιορισμός του δημόσιου δανεισμού.

Αντί γι' αυτό στην τελευταία εικοσαετία για κάθε 1 δισ. ευρώ αποκρατικοποιήσεων (ιδιωτικοποιήσεων) είχαμε 18 δισ, ευρώ αύξηση του δημόσιου χρέους.

Χαριστικές συμβάσεις


Χώρια το γεγονός ότι κάθε μεγάλη ή μικρή αποκρατικοποίηση που έγινε συνδέθηκε με σκανδαλώδεις χαριστικές συμβάσεις προς συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, ντόπια και ξένα, αλλά και με τη δημιουργία ιδιωτικών ολιγοπωλίων και μονοπωλίων. Ταυτόχρονα οι αποκρατικοποιήσεις στέρησαν το ελληνικό Δημόσιο από σημαντικές δυνατότητες πρόσθετων δημοσιονομικών εσόδων, που οι κυβερνήσεις έκαναν προσπάθεια να καλύψουν με ένταση της φοροεπιδρομής και φυσικά με τον δανεισμό. Τέλος, οι αποκρατικοποιήσεις στοιχίζουν σήμερα περισσότερο στον κρατικό προϋπολογισμό, παρά την εποχή που αναγκαζόταν να επιδοτεί τα (πλασματικά) ελλείμματα των δημόσιων φορέων που ιδιωτικοποιήθηκαν.


Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα το ελληνικό Δημόσιο πληρώνει περισσότερα για να συντηρούνται οι «άγονες γραμμές» από ιδιώτες, που κάποτε κάλυπτε με ίδια μέσα ο εθνικός αερομεταφορέας πριν αυτός πουληθεί κοψοχρονιά. Το ίδιο ισχύει για όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις πρώην ΔΕΚΟ, που σήμερα μετά την ιδιωτικοποίηση τους στοιχίζουν μέσω των επιδοτήσεων, των εγγυήσεων, των προμηθειών κ.ο.κ. πολύ περισσότερα απ' ό,τι όταν βρίσκονταν υπό δημόσιο έλεγχο.


Για να εισπράξει λοιπόν η κυβέρνηση τα 50 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις, πρέπει να ξεπουλήσει τα πάντα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Να εκποιήσει ό,τι συμμετοχές έχει σε τράπεζες, στον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΠΑΠ. Εδώ να θυμίσουμε ότι το σύνολο των συμμετοχών του Δημοσίου ανέρχεται σε λίγο πάνω από 5 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό δεν καλύπτει ούτε καν τα πρώτα 15 δισ. που πρέπει να βρει η κυβέρνηση φέτος και του χρόνου. Επομένως πρέπει να βάλει χέρι στις υποδομές, σε λιμάνια, αεροδρόμια και εγκαταστάσεις παντός είδους. Για παράδειγμα, ο πρώην αερολιμένας στο Ελληνικό, τα περιφερειακά αεροδρόμια, η συμμετοχή στο αεροδρόμιο των Σπάτων, το εθνικό οδικό δίκτυο, τα λιμάνια, οι αστικές συγκοινωνίες, η αμυντική βιομηχανία και οι εγκαταστάσεις των ενόπλων δυνάμεων, τα πάντα...


Στόχος η δημόσια περιουσία


Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η επιταγή της τρόικας δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Το μάτι των δανειστών ήταν καρφωμένο εξαρχής στην κινητή και ακίνητη περιουσία του ελληνικού Δημοσίου και γενικά της χώρας. Ο λόγος είναι απλός. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το δημόσιο χρέος, όσο κι αν το «κουρέψουν», δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και γι' αυτό προσπαθούν να βάλουν χέρι στις εμπράγματες αξίες που διαθέτει ετούτος ο τόπος. Η τακτική αυτή δεν είναι καινούργια. Είναι παλιά και δοκιμασμένη σε πολλές χώρες που βρέθηκαν σε ανάλογη κατάσταση χρεοκοπίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1982, λίγους μήνες πριν πτωχεύσει επίσημα το Μεξικό και ξεσπάσει η γνωστή κρίση χρέους της Λατινικής Αμερικής, ο Γουόλτερ Ρίστον, επικεφαλής τότε του τραπεζικού ομίλου της Citibank και σύμβουλος των προέδρων των ΗΠΑ από την εποχή του Ρίγκαν, απαντούσε ότι «μια χώρα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει. Η χρεοκοπία είναι μια διαδικασία που αναπτύχθηκε από το δυτικό δίκαιο ώστε να συγχωρούνται οι υποχρεώσεις ενός προσώπου ή μιας επιχείρησης που οφείλει περισσότερα από όσα έχει. Όποια χώρα κι αν πάρουμε, σε όσο άσχημη κατάσταση κι αν είναι, πάντα θα κατέχει περισσότερα από όσα χρωστάει. Το ζήτημα είναι οι ταμειακές ροές και η θεραπεία με κατάλληλα προγράμματα που ο χρόνος θα τα αφήσει να αποδώσουν» (New York Times,14/9/1982). Με άλλα λόγια, το δόγμα των τραπεζιτών είναι να μην αφήσουν μια χώρα να χρεοκοπήσει επίσημα, προκειμένου να βάλουν χέρι σ' ό,τι κατέχει. Αρκεί να βρουν τρόπο να το ρευστοποιήσουν (να το μετατρέψουν σε ταμειακές ροές) και φυσικά να εφαρμοστεί η κατάλληλη θεραπεία που θα επιτρέψει το ξεζούμισμα της χώρας επ' αόριστον. Οι τραπεζίτες τότε ένιωθαν ασφαλείς διότι, εκτός από τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις των χωρών που είχαν δανείσει, είχαν επίσης και έναν ακόμη πολύ ισχυρό σύμμαχο: το ΔΝΤ. Οι επιτελείς και οι μηχανισμοί του ΔΝΤ φρόντισαν να εφαρμόσουν τη συνταγή αυτή με καταστροφικό τρόπο σε πάρα πολλές χώρες, πρωτίστως στη Λατινική Αμερική, αλλά και παγκόσμια. Η ίδια συνταγή εφαρμόζεται και σήμερα στην Ελλάδα με δυο όμως καίριες διαφορές: Αφενός, το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει υπογράψει μια πρωτοφανή στα χρονικά δανειακή σύμβαση, που παραχωρεί εκ προοιμίου και πριν καν επίσημα ζητηθούν το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, της ιδιωτικής περιουσίας, ακόμη και του εθνικού εδάφους. Αυτό σημαίνει παραίτηση της χώρας «άνευ όρων και αμετάκλητα» της ασυλίας που φυσιολογικά της παρέχει η άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας. Αφετέρου, η ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη που της στερεί κάθε δυνατότητα, πρώτα και κύρια το εθνικό νόμισμα, αλλά και κάθε βασικό μακροοικονομικό εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής, που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι ισχυροί της ευρωζώνης και της Ε.Ε. προσανατολίζονται στην επιβολή «συμφώνου ανταγωνιστικότητας» και «οικονομικής διακυβέρνησης», που στην πράξη σημαίνει την ολοκληρωτική υποδούλωση της χώρας στα κεντρικά όργανα της Ένωσης, χωρίς λόγο και δικαίωμα στη διαμόρφωση των κεντρικών αποφάσεων. Λύση απελπισίας
Προσθήκη λεζάντας
Οι χώρες και οι λαοί είχαν πάντα ως εναλλακτική, ως λύση απελπισίας την επίσημη πτώχευση, έστω κι αν δεν είχαν τις δυνάμεις να επιβάλουν την ακύρωση των χρεών τους. Από μια επίσημη πτώχευση, ό,τι σοκ κι αν επιφέρει στην οικονομία και προπαντός στην κοινωνία μιας χώρας, μπορεί να ανακάμψει μια εθνική οικονομία. Ποτέ δεν χάθηκε μια χώρα κηρύττοντας πτώχευση. Η ιστορία της Ελλάδας το αποδεικνύει περίτρανα. Το ερώτημα είναι το εξής: Μπορεί να αντέξει μια χώρα τη λύση της εσαεί χρεοκοπίας που προωθούν οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί της ευρωζώνης; Ή μήπως επειδή γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να αντέξει, βιάζονται να μεταφέρουν όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία της ελληνικής οικονομίας στον άμεσο έλεγχο των κεντρικών οργάνων της Ένωσης με σκοπό να τα διασώσουν από την επερχόμενη διάλυση της χώρας;

Όσο για τον πληθυσμό, υπάρχει πάντα η ελεύθερη μετακίνηση προσώπων και επαγγελμάτων κι όποιος μπορεί ας επιβιώσει. Μήπως τελικά η χρεοκοπία στο διηνεκές που προωθείται θα μας κάνει να παρακαλάμε σαν χώρα και σαν λαός να είχαμε πτωχεύσει ήδη από το 2009;

 Διεστραμμένη οικονομική ... φαντασίωσηΟι ελεγκτές της τρόικας με τη συνέντευξη τους ήρθαν απλά να επιβεβαιώσουν ότι δεν επιτρέπουν, ακόμη, να επέλθει η ληξιαρχική πράξη πτώχευσης της χώρας. Όχι γιατί δεν έχει πτωχεύσει ήδη η χώρα, αλλά γιατί η Ζώνη και η Ένωση δεν έχει λύσει ακόμη το κουβάρι των αντιθέσεων ανάμεσα στους ισχυρούς για το τι πρέπει να κάνει και επιπλέον η ελληνική οικονομία δεν έχει ακόμη ρευστοποιηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, δηλαδή δεν έχει τις διαθέσιμες ταμειακές ροές, για τις οποίες μίλαγε ο Ρίστον.


Αυτό εξήγησε πρόσφατα και ο Λορέντζο Μπίνι Σμάγκι, της διοίκησης της ΕΚΤ, σε μια πρόσφατη ομιλία του στο ISE (Οικονομική Σχολή του Λονδίνου) στις 9/11, όπου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι υπάρχουν δυο σχέδια αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη: Το σχέδιο Α, δηλαδή η δημοσιονομική προσαρμογη που εφαρμόζεται ήδη. Και το σχέδιο Β, δηλαδή η επίσημη πτώχευση και η αναδιάρθρωση του χρέους.


Σύμφωνα με τον Μπίνι Σμάγκι, το σχέδιο Α είναι αυτό που θα εξακολουθήσει να εφαρμόζεται και για τον σκοπό αυτό η Ζώνη άλλαξε τη συνθήκη της Λισσαβώνας έτσι ώστε το προσωρινό Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Στήριξης να μετατραπεί σε έναν μόνιμο Μηχανισμό Ευρωπαϊκής Σταθερότητας, που θα αναλάβει μετά το 2013 να συνεχίσει την κηδεμονία των χωρών που βρίσκονται ήδη υπό αυτό το καθεστώς, όπως είναι η Ελλάδα και η Ιρλανδία ή όποιες άλλες χώρες θα χρειαστεί να ενταχθούν στην πορεία.


«Ιδιοφυείς» ανοησίες


Ο κύριος αυτός εκτίμησε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να υποστεί το σχέδιο Α τουλάχιστον έως το 2020 με την προϋπόθεση ότι μπορεί να συντηρήσει το δημόσιο χρέος της στο επίπεδο του 2012. Τι σημαίνει όμως συντήρηση του δημόσιου χρέους; Σημαίνει ότι ακόμη και οι κεντρικοί τραπεζίτες της ΕΚΤ θεωρούν ότι είναι αδύνατος ο έλεγχος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας αν ξεφύγει από την πρόβλεψη του 2012, η οποία είναι για 156% του ΑΕΠ. Για να συντηρηθεί σ' αυτά τα επίπεδα θα πρέπει ο κρατικός προϋπολογισμός να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 6% επί του ΑΕΠ για κάθε χρόνο, με ετήσια άνοδο του ΑΕΠ ανάμεσα στο 3% και το 4% ετήσια και με επιτόκια δανεισμού σε ±6%.

Φυσικά το σενάριο αυτό είναι σαν να λες ότι αν βάλω ρουλεμάν στη γιαγιά και την αμολήσω

στην κατηφόρα της Κατεχάκη, τότε η τελική της ταχύτητα θα είναι ίδια με αυτήν ενός αυτοκινήτου.


Πρόκειται για μια διεστραμμένη φαντασίωση, διότι και μόνο η προσπάθεια να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι θα επιφέρει τέτοιες καταστροφές στην κοινωνία και την οικονομία της χώρας, θα βαθύνει τόσο πολύ την ύφεση στην οποία βρίσκεται ήδη η Ελλάδα, που είναι ζήτημα αν θα υπάρχει επιστροφή, τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.

Όμως τι εννοεί ο ιδιοφυής τραπεζίτης με τη συντήρηση του δημόσιου χρέους, αν βεβαίως επαληθευθεί η υπόθεση εργασίας που κάνει;


Σημαίνει ότι αφού σταθεροποιηθεί το δημόσιο χρέος στο 156% του ΑΕΠ για το 2012 και το 2013, μετά υποτίθεται ότι θα αρχίσει να μειώνεται έτσι ώστε το 2020 να βρεθεί στο 120% του ΑΕΠ. Να βρεθεί δηλαδή στο επίπεδο απ' όπου περίπου το παρέλαβε το μνημόνιο. Και φυσικά θα πρέπει να πιστέψουμε ότι το 2020 η Ελλάδα δεν θα βρεθεί στο χείλος της πτώχευσης, όπως έγινε και το 2009.


Αυτός κι αν είναι αισιόδοξος στόχος: Να υποστεί η χώρα τα πάνδείνα προκειμένου να βρεθεί έπειτα από 10 χρόνια στο σημείο απ' όπου ξεκίνησε. Κι αυτό ο επιτετραμμένος του ΔΝΤ κ. Τόμσεν το ονομάζει «σας σώσαμε από τηνάβυσσο». Μήπως τελικά η «άβυσσος» είναι προτιμότερη από την κόλαση, ή μήπως τελικά η ασθένεια είναι καλύτερη από τη θεραπεία;


Κανείς δεν γλίτωσε


Ο Μπίνι Σμάγκι διαφωνεί και αντιτείνει τον εξής ισχυρισμό: «Τα τελευταία 20χρόνια, 19 χώρες από τα 120 προγράμματα προσαρμογής του ΔΝΤ είχαν αναδιάρθρωση χρέους». Με αυτόν τον τρόπο θέλει να πει ότι το εναλλακτικό σχέδιο Β, δηλαδή η επίσημη πτώχευση και αναδιάρθρωση χρέους, είναι μια επιλογή με μεγαλύτερο κόστος. Το ερώτημα όμως που δεν απαντά είναι το εξής: Πόσες από τις χώρες που συνέχισαν με προγράμματα του ΔΝΤ γλίτωσαν από το χρέος και τις διαρθρωτικές προσαρμογές;Καμία. Οι μόνες χώρες που έστω και προσωρινά γλίτωσαν από τον βραχνά της χρεοκοπίας είναι μόνο εκείνες που μονομερώς χρεοκόπησαν και έσβησαν έστω μέρος των χρεών τους. Φυσικά υπάρχει πάντα και η επιλογή να μην πληρώσει ένας λαός το τοκογλυφικό χρέος που του έχουν επιβάλει και έχει κάθε έννομο δικαίωμα να το κάνει. Αλλά αυτό ούτε να το σκέφτονται δεν θέλουν οι τραπεζίτες.

"Δε σι λέου να του βγάλλς αλλά ποιος σι είπι να του βάλλς;"


http://aristeripolitiki.blogspot.com/

14/2/11
Αυτό το θέατρο του παραλόγου για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης προκαλεί θυμηδία.

Ενώ σε όλα έχουν συμφωνήσει για το μεγαλύτερο ξεπούλημα από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, η κυβέρνηση διαμαρτύρεται για τη «μαρτυριάρα» τρόικα που το είπε αυτή και δεν άφησε να το πει η κυβέρνηση υπερήφανα και εθνικά!

Είναι η πιο καλοστημένη σκηνοθεσία κοροϊδίας του λαού. Η ίδια η κυβέρνηση ήδη έχει περιλάβει όσα λέει η τρόικα στο πρόγραμμα επικαιροποίησης του μνημονίου.

Η κατάσταση σχέσεων μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο που κυκλοφορούσε στα χωριά των Σερρών όταν μια τσομπάνισα διαμαρτύρονταν σε ένα τσόμπανο οτι την «βίαζε» και εκείνος με «ευαισθησία» της είπε:
«Ι, τότι να του βγάλου».
Αυτή θορυβημένη από τη πρόθεση του τσόμπανου, συνέχισε να διαμαρτύρεται με διπλή ένταση και έννοια:
«Δε σι λέου να του βγάλλς αλλά ποιός σι είπι να του βάλλς;».

Αυτό είναι το θέμα για τη κυβέρνηση, «ποιός σι είπι» όχι το ίδιο το γεγονός το οποίο την ευχαριστεί ερεθιστικά.

Τι να πει κανείς; Μόνο η λαϊκή οργή μπορεί να δώσει απάντηση.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Η ζωή ειν' ωραία



Που ειμαι λάθος ψάχνω να βρώ
κι από τα θέλω μου όλο κάνω πίσω
μα απόψε θάρθω να σε βρώ
λιγάκι να σου μιλήσω
Νόμοι κανόνες αστυνόμοι παντού
κι εσύ κοιτάς και χαμηλώνεις τα μάτια
χάνω με τ' όνειρο το ραντεβού
γυρίζω σπίτι κομμάτια
Κι όλο την ψάχνω σε νύχτες θολές
συμβιβασμούς γυρεύω πάλι να κάνω
μα κρύβουν φόβο οι ενοχές
κι εγω το τρένο το χάνω

Η ζωή είν' ωραία
όμως εμένα όλο μ' αποφεύγει
βγαίνει μ' άλλους παρέα
κι από τα χέρια μου γλιστράει και ξεφεύγει
Η ζωή είν' ωραία
μα όλο κόντρα μου μετράει το χρόνο
πες μου πως στο τώρα να μείνω
που όλο τρέχει κι όλο μεγαλώνω
μεγαλώνω

Τα παίρνει η τρέλα που δεν ακολουθώ
λίγο ο φόβος λίγο η αμφιβολία
μ' αν δεν ελπίσεις το ανέλπιστο
περναει στο πλάι σου κι αλλάζει γωνία
Μα όποιον κοιτάξω απόψε μου μοιάζει
ψάχνει μιαν άκρη και δεν ξέρει που πάει
μα ότι αγκαλιάσεις σ' αγκαλιάζει
κι ότι αγαπήσεις σ' αγαπάει

Η ζωή ειν' ωραία....

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Ταξιδιωτική οδηγία για τη χώρα των θαυμάτων!

Ταξιδιωτική οδηγία για να αποφεύγεται η Ελλάδα έβγαλε η Αυστραλία!
Λόγω απεργιών, βίας λέει κλπ....
 Καλά δεν πειράζει, άλλωστε τόσες επιλογές υπάρχουν.
Τυνησία, Αίγυπτος, Αλγερία, Υεμένη , Μπαχρέιν(!),  και θα έχουμε και άλλουw στη λίστα των "βίαιων".Τι έχουν πάθει όλοι και τους έπιασε το εξεγερτικό τους άραγε;
Σκέτο τσουνάμι... Πλημμύρες ξεσηκωμών!
Τέλος πάντων. Οποιος Αυστραλός απογοητεύτηκε απο τη λίστα των υπό εξέγερση χωρών υπάρχει και το Queensland, όσο έμεινε... (δεν το λέω με κακεντρέχεια)
Χάλια ο κόσμος για όσους δεν αντέχουν την περιπέτεια.
Κάποιος να απαγορεύσει τις εξεγέρσεις...Οσο για την Ελλάδα έχει πια και το στοιχείο του αναπάντεχου!
Και τι δε θα δούν ξένοι τουρίστες που δεν ήξεραν πως συμβαίνει.
Γενναίους Ματατζήδες να σπάνε στο ξύλο κολόγερους συνταξιούχους που θέλουν να καταστρεψουν τον τόπο, η να αρπάζουν απ το λαιμό ήρωες της εθνικής Αντίστασης!
Το νέο είδος σύγχρονων κατσαρίδων με χέρια και πόδια -όπως οι κανονικοί δυτικοί άνθρωποι!-να ψεκάζονται με χημικά στους δρόμους από κρατικούς υπαλλήλους!
Καρχαρίες-θύματα να αμύνονται στην TV απέναντι σε μοχθηρά ψαράκια-θύτες και να βγαίνουν λάδι!
Το παγκόσμιο φαινόμενο αποπληθωρισμού με πληθωρισμό!
Το μαύρο να γίνεται άσπρο και οι συντριβές να ξεσηκώνουν θύελλες ενθουσιασμού και "αισιοδοξίας"!
Και άλλα πολλά πρωτοφανή κι ανεπανάληπτα.
Και που ξέρεις.
Μπορεί και κάποιοι τυχεροί να πετύχουν και "απόδραση με ελικόπτερο" live στο Σύνταγμα!You never know...

Ανωτάτη Μινιμαρκετική...

Δηλαδή κυρία Διαμαντοπούλού αν τα παιδιά μας σπουδάσουν νανοτεχνολογία, βιοτεχνολογία η κάποια τέτοια σύγχρονη επιστήμη θα υπάρχουν εταιρείες εδω να τα απορροφήσουν;
Μήπως δεν φταίει καθόλου η Παιδεία για το ότι οικονομία και Παν/μια δεν πάνε καθόλου παρέα;
Μήπως η οικονομία που διαρκώς συρρικνώνεται εξ αιτίας σας έχει όλη την ευθύνη;
Η αλήθεια, η αλήθεια....τι μου θυμίζει αυτή η λέξη...τι μου θυμίζει...

Κι εν πάσει περιπτώσει τι σημαίνει να συμβαδίζει η Παιδεία με τις ανάγκες;
Να σπουδάζουν τα παιδιά μας στην Ανωτάτη Μινιμαρκετική, η στη σχολή Σερβιτόρων και άλλων ειδων part time σκλάβων;
Γιατι βέβαια επιστήμονες δεν βλέπω να έχει ανάγκη κανείς., εκτός αν βάλουν κάποιοι το χέρι στην τσέπη και δημιουργηθούν νεες δουλειές κι επιχειρηματικότητες που να ζητήσουν επιστήμονες.
Κι αν δεν γίνει αυτό τι θα γίνει; Θα  τα κλείσουμε τα Παν/μια γιατί η γνώση είναι άχρηστη στην οικονομία που έχετε υπ' όψη σας να αναπτύξετε;
Και το κράτος εδω τι ρόλο παίζει; Δεν επενδύει στις δυνατότητες των νεων επιστημόνων δημιουργώντας αυτό τέτοιου είδους επιχειρήσεις και θεσεις εργασίας;
Εκτος κι αν υπάρχει μόνο για να παρεμβαίνει υπέρ εργολάβων και άλλων συναφών ιδιοφυιών και να κλείνει φυλακή τους φτωχούς που αρνούνται να υποταχθούν στο άδικο.

Αλλα τι λέμε τωρα;Ποιό κράτος...
Το μαγαζί είναι υπό εκκαθάριση.
Κι ακόμη και τους λογιστές τους στέλνει το ΔΝΤ...

Φτωχοί...φυλακισμένοι

Φυλακή ρέ για 1,40;
Και οι ληστές των δις ελεύθεροι;
Δεν φοβοσαστε;
Φτωχούς ανθρώπους στη φυλακή επειδή τολμάνε να αντιστεκονται όταν τους κλέβουν;
Θέλω να δω ποιος ελεγκτής θα έχει κουράγιο να στείλει άνθρωπο στη φυλακή!
Και ποιοι απο μας θα αντέξουν το θέαμα χωρίς να αντιδράσουν!
Οσο για τα καμάρια σας που κυκλοφορούν "αθώοι¨ με παραγραφέντα δισεκατομμυρίων, να τους χαιρόσαστε...για όσο θα τους χαιρόσαστε!
Φαίνεται πως ο νόμος και το δίκιο πήραν οριστικά διαζύγιο.
Σε λίγο πέφτετε σε τοίχο...

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Συγκλονιστικό Αλ-Τσαντίρι- Συνδεση με Κερατέα

Παρακολουθήσαμε μάλλον το καλύτερο Αλ-Τσαντίρι όλων των εποχών.
Ενας Λάκης πιο ουσιαστικός από κάθε άλλη φορά.
 Και το αποκορύφωμα ηταν η σύνδεση ζωντανά με τα μπλόκα στην Κερατέα, όπου μαζεμένοι οι ηρωικοί κάτοικοι που συγκρούονται εδώ και 70 μερες με τα ΜΑΤ, τραγούδησαν μαζί με τον κόσμο της εκπομπής  (και μας μαζί) το "Φίλοι κι αδέρφια" από το "Μεγάλο μας τσίρκο", κι έτσι λίγο νοιώσαμε ένα αεράκι καθαρό να φυσάει μέσα από την  οθόνη, που έστω μια φορά στο τόσο, μπορεί να γίνεται και λίγο φίλος...

Θα εκραγώ...

Η μπαλάντα του μαλάκα



Με τον καφέ στο χέρι φεύγω σφαίρα στη στάση
να τρέξω να προλάβω λεωφορείο και μετρό
με σπρώχνουνε και σπρώχνω, μα ποιός δίνει βάση
μια κόλαση η πόλη κι ένα άγχος τρελό
Τ'ακούω στο γραφείο, δυό λεπτά αργοπορία
και φτύνω πάλι αίμα το πλάνο να βγεί
Πουλάω αγοράζω, σκέτη μονοτονία
κυλάει η ζωή σαν ψέμα κι άκρη ποιός θα βρεί

Κι εγώ εδώ να νιώθω όλο και πιο μαλάκας
που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό
με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας
κι απόψε τάχω πάρει και θα εκραγώ,θα εκραγώ

Κι απόψε δεν σε είδα, χρόνος δεν περισσεύει
μας έχει πάρει η μπάλα και μας πάει γκρεμό
βρεγμένη θες σανίδα, ρε ψυχή ποιός σε κλέβει
στη μύτη σου από κάτω ρίξε βλέφαρο
Γυρίζω μες τη νύχτα, στην tv οι ειδήσεις
γραβάτες ,ταγεράκια,χαβαλές,καυγάς
Καρέκλες ,υπουργεία,ψάξε βρες να το λύσεις
Ριάλιτυ και χρήμα και κουτσομπολιά

Κι εγώ εδώ να νιώθω όλο και πιο μαλάκας
που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό
με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας
κι απόψε τάχω πάρει και θα εκραγώ,θα εκραγώ

Που έχουμε μπλέξει...

Οι αθεόφοβοι καταθέτουν σχέδιο νόμου που να απαγορεύει την πώληση δημόσιας γής.
Ενω αν παραχωρηθούν κομμάτια της Ελλάδας για 40, 50, ή 80 χρόνια ...κανένα πρόβλημα!
Προφανώς το κάνουν για να σταματήσουν την εσωτερική γκρίνια στο κομμα που όλο και μεγαλώνει όπως φαίνεται.Οσο για μας προβλέπω να ψάχνουμε παραλία και θάλασσα για μπάνιο και να ατικρύζουμε παντού συρματοπλέγματα και μπάρες.(μεταξύ άλλων φυσικά...άραγε ο αέρας θα ειναι δωρεάν;)

Από την άλλη ακούω την Διαμαντοπούλου να λέει πως θέλει να μετατρέψει όλη τη χώρα σε ενα απέραντο σχολείο!!! Και την ίδια στιγμή καταργούνται εκατοντάδες σχολικές μονάδες και πολλά σημεία μένουν χωρίς καθόλου σχολείο, ενω σε άλλες περιοχές η πρόσβαση στο σχολείο γίνεται περίπου αδύνατη με τις νεες ρυθμίσεις.
Που έχουμε μπλέξει...

Ανεκδοτάκι

Η γυναίκα φτάνει ξαφνικά στο σπίτι και βρίσκει τον άντρα της να κανει ερωτα με μια νεαρη κοπελα σκετη μπομπα!

- Ανηθικε!, πως μπορεις να το κανεις αυτο σε μενα, στην μητερα των παιδιων σου, την πιστη γυναικα σου; Θέλω το διαζύγιο τώρα!-

-Περίμενε ένα λεπτό αγάπη μου, σου ορκιζομαι υπαρχει μια εξηγηση!-

-Mμμμμμ.... μιλα αλλα γρηγορα, δεν θελω να σε ξαναδω ποτε πια στη ζωη μου!, θελω να φυγεις αμεσως και για παντα!-

-Συνεβη το εξης: Γυριζα στο σπιτι μετα απο μια τρομερη μερα στο γραφειο και ειδα αυτη την φτωχη κοπελα που εκανε ωτοστοπ στη λεωφορο. Μου φανηκε τοσο ανυπερασπιστη που αποφασισα να τη βοηθησω.
Προσεξα οτι ητα πολυ αδυνατη, κακοντυμενη και βρωμικη και μου ειπε οτι ειχε τρεις μερες να φαει. Συγκινηθηκα, την εφερα στο σπιτι και της ζεστανα να μακαρονια που σου εφτιαξα χτες βραδυ και δεν τα εφαγες γιατι παχαινουν!, η καημενουλα τα καταβροχθισε!.

Επειτα, οπως ηταν τοσο βρώμικη, της ειπα να κανει ενα μπανιο και εν τω μεταξύ ειδα οτι τα ρουχα της ηταν σε κακη κατάσταση, ετσι τα πέταξα στα σκουπίδια και της έδωσα εκεινα τα jeans που χρονια τωρα δεν φοράς επειδή δεν μπορείς να τα κουμπώσεις!, την μπλούζα που σου χαρισα για την επέτειο και δεν φοράς γιατι δεν έχω καλό γούστο και δεν ξέρω να σου διαλέγω ρούχα!, το sweater που σου χάρισε η μάνα μου για τα Χριστούγεννα και δεν φοράς για να της μπεις στο ματι!, και τις μπότες που αγόρασες απο τον Μουριάδη 1000 ευρώ και τις φόρεσες μια μονο φορά επειδή η φίλη σου αγόρασε τις ιδιες!. Στο τέλος η κοπέλα οταν έφευγε γεμάτη ευγνωμοσύνη και χαρούμενη, και την συνόδευσα στην πόρτα, γύρισε με δάκρυα στα ματια με ρώτησε:

-Υπάρχει κατι άλλο που η γυναίκα σου δεν χρησιμοποιεί;

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Η Eξαφάνιση

Το σήριαλ "Εξαφάνιση" συνεχίζεται και σήμερα για τους πρωτοκλασάτους υπουργούς και στελέχη.
Εκεί που δεν αντέχαμε άλλο από τα πυκνά πυρά των σταρ του ΠΑΣΟΚ στην TV, ξαφνικά στο πιο σοβαρό θέμα που παρουσιάστηκε από καταβολής μνημονίου, δεν υπάρχει κανείς μεγάλος να δώσει εξηγήσεις. Ουτε Παπακωνσταντίνου, ούτε Λοβέρδος, ούτε Πάγκαλος, ούτε Διαμαντοπούλου, ούτε κανείς! Ο Ρόβλιας το βράδυ κι ο Μπεγλίτης το πρωί ήταν το πιο βαρύ πυροβολικό που είδαμε. Κι αυτοί ήταν πραγματικά τόσο δαγκωμένοι που ήταν σχεδόν να τους λυπάσαι.
Που οι διακοπές που δεν άφηναν άνθρωπο να πει λέξη σε άλλα θέμετα όπου υπήρχε έστω κάποια στοιχειώδης γραμμή. Σήμερα άκουγαν και μιλούσαν ελάχιστα, προσεκτικά και με το σταγονόμετρο.
Κι εδώ που τα λέμε τι να πούν;
Πως θα εισπράξουν 50 δίς χωρίς να πουλήσουν Ελλάδα;
Αυτό αν το απαντήσεις είτε θα πάρεις  10 Νόμπελ Οικονομίας μαζί, είτε θα πας επί  εσχάτη προδοσία. Μεσαίος δρόμος δεν υπάρχει. Ποιος τετραγωνισμός του κύκλου και ποιά πυρηνική σύντηξη ...
Εδω σε θέλω κάβουρα. Τωρα όμως το είπαν.
Δεν τίθεται θέμα πώλησης...
Κι οι άλλοι οι κακοί της τρόικα είπαν πως υπάρχει θέμα και δεσμευση!
Για να δούμε πως θα λυθεί ο γορδιος δεσμός τώρα.
Οσο για τον τραγικό εκπρόσωπο της ΝΔ που έλεγε με ύφος πως το πρόγραμμα της "αξιοποίησης" για είσπραξη 50δις είναι ιδέα που την κλέβει το ΠΑΣΟΚ, η δόξα του τελείωσε μόλις τον ρώτησαν και αυτόν πως θα εισπράξει η ΝΔ τα 50δίς χωρίς να πουλήσει.
Εκεί και τα 2 θηρία κατάπιαν τη γλώσσα τους.
Κι εγώ έμεινα να απορώ, πόσο ηλίθιοι πρέπει να είμαστε για να μας κυβερνάνε αυτά τα φαινόμενα της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής εδώ και ...πάντα...
Παω γιατρό...

Υ.Γ. (updt) Εμαθα εκ των υστέρων οτι στις βραδινες ενημερωτικές εμφανιστηκαν Σαχινίδης, Πεταλωτής(πως τον είπε ο Τζιμης;ξανθο Παττακό; :) και τα ξεκαθαρίσανε όλα!Πως δεν υπάρχει θέμα πώλησης, πάει και τελείωσε. Αλλα οταν γύρισα στο σπίτι είδα στο Mega που είχαν βγάλει ένα χαρτί με κομμάτια για πούλημα και ο εκπρόσωπος άρχισε να λέει πως τζαμπα δανεικά δεν υπάρχουν τι να κάνουμε! Πάντως εγώ δανεικά δεν πήρα και δεν καταλαβαίνω γιατί να μου πάρουν τις παραλίες της χώρας μου τα ξεφτέρια. Οπότε θα σκοτωθούμε.Τέλος.

Πρωτοβουλία για τον δημόσιο, λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ


Από το "Δρόμο της Αριστεράς", 12.2.2011

Της Αλίκης Βεγίρη

Εδώ και ενάμιση χρόνο, ο τρόπος διαχείρισης του δημόσιου χρέους της χώρας από την κυβέρνηση Παπανδρέου, τόσο σε επικοινωνιακό επίπεδο (επιχειρώντας να καταστήσει συνένοχο ολόκληρο το λαό), σε οικονομικό (με το Μνημόνιο, και με την επιβολή σκληρών μέτρων λιτότητας), όσο και σε πολιτικό (ψευδολογώντας, δρώντας εν κρυπτώ και παραβιάζοντας το Σύνταγμα), έχει προ πολλού περάσει το δημοκρατικό όριο.

Παρά το προφανές αδιέξοδο που δημιουργεί η λιτότητα και η εξ αυτής επιτεινόμενη ύφεση και παρά τις διαβεβαιώσεις έγκυρων οικονομολόγων διεθνών οργανισμών, ορισμένοι από τους οποίους είναι και κάτοχοι βραβείων Νόμπελ, ότι το δημόσιο χρέος στο ύψος που βρίσκεται είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί, η κυβέρνηση συνεχίζει τον ίδιο καταστροφικό δρόμο. Η συνολική δε λύση που ετοιμάζει ο γαλλογερμανικός άξονας για την ευρωζώνη, με κουρέματα, ή/και επαναγορά ενός μικρού μέρους του χρέους πίσω από την ΕΚΤ, αν εφαρμοστεί, θα οδηγήσει στη συνταγματική κατοχύρωση ενός φαύλου κύκλου περαιτέρω δανεισμού, λιτότητας και φτώχειας.

Στην Ελλάδα, στην, κατά δήλωση Παπανδρέου, «χώρα των διεφθαρμένων», είναι διαδεδομένη η αντίληψη ότι κάποιο κομμάτι του χρέους δεν μπορεί να είναι καθαρό, και τούτο διότι, όπως κανείς δεν το αρνείται, γύρω από τους εξοπλισμούς, τους ολυμπιακούς αγώνες, τις προμήθειες μεγάλων οργανισμών, κλπ είχε στηθεί για χρόνια ένα μεγάλο πάρτι μίζας, υπερχρέωσης, σπατάλης και παρανομίας. Το χρέος αυτό όχι μόνο δεν πρέπει να πέσει στις πλάτες του λαού, αλλά στοιχειώδης δημοκρατική λειτουργία απαιτεί ο λαός να γνωρίζει υπό ποιες συνθήκες έχει συναφθεί, για ποιους σκοπούς και ποιο μέρος του είναι απεχθές και πρέπει να αποκηρυχθεί.

Είναι γνωστή η περίπτωση του Ισημερινού, όπου η σύσταση διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, (Debt Autiding Committee), με πρωτοβουλία του ίδιου του Προέδρου Φερνάντο Κορέα, οδήγησε σε επιτυχείς διαπραγματεύσεις με το 90% των πιστωτών για την επαναγορά του υφιστάμενου χρέους στο 35% της αρχικής του αξίας. Παρά το εμπάργκο των αγορών, οι συνέπειες για τον Ισημερινό δεν υπήρξαν τραγικές. Τουναντίον, το 2010 η οικονομία της χώρας αναπτύχθηκε κατά 3.7% και για το 2011 αναμένεται ανάπτυξη 5%.

Λιγότερο γνωστή είναι η περίπτωση των Φιλιππίνων, όπου το 2008 μετά από μεγάλη κινητοποίηση ολόκληρου του λαού και εκστρατεία συγκέντρωσης υπογραφών, συστάθηκε 30-μελής Λαϊκή Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, με το όνομα PAID (People Αgainst Illegitimate Debt), αποτελούμενη από ακτιβιστές, εξέχοντες οικονομολόγους, λογιστές, πανεπιστημιακούς, πολιτικούς αναλυτές, και πρώην βουλευτές, για τη διερεύνηση της προέλευσης των τεράστιων ελλειμμάτων, των εξοντωτικών τοκοχρεολυσίων, του διογκούμενου δανεισμού, αλλά και των αμφιλεγόμενων δανειακών συμβάσεων για τη χρηματοδότηση άχρηστων και πανάκριβων έργων, τα οποία όλα μαζί είχαν οδηγήσει τη χώρα σε μια άνευ προηγουμένου δημοσιονομική κρίση χρέους. Η επιτροπή αυτή των πολιτών, κάνοντας έκκληση προς όλο το λαό να καταθέσει ό,τι πληροφορίες και στοιχεία διέθετε ήταν επίσης επιφορτισμένη και με την επεξεργασία λύσεων για την εξάλειψη του χρέους.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ανάλογη κρίση και η εμπειρία άλλων χωρών δείχνει το δρόμο που θα μπορούσε να ακολουθήσει και εδώ μια ανάλογη διαδικασία .

Εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει, με πρωτοβουλία των καθηγητών του πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστα Λαπαβίτσα και Στάθη Κουβελάκη και του Αριστερού Βήματος Διαλόγου και Κοινής Δράσης, μια κίνηση συγκέντρωσης υπογραφών στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την ανάγκη συγκρότησης διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ), αποτελούμενης όχι μόνο από ειδικούς νομικούς και ορκωτούς λογιστές, αλλά και από μέλη εργατικών συνδικάτων, δημάρχους, πανεπιστημιακούς κ.ά., με σκοπό την πλήρη διαφάνεια του δημοσίου χρέους, των όρων βάσει των οποίων έχει προκύψει, καθώς και της χρήσης των δανείων. Ο έλεγχος του χρέους θα επιτρέψει στην κοινωνία να γνωρίζει τι οφείλεται και σε ποιον καθώς και τους όρους των συμβολαίων χρέους. Θα φανεί επίσης ποιο μέρος του είναι απεχθές ή παράνομο κι αυτό θα επιτρέψει στον οφειλέτη να αρνηθεί την καταβολή του.

Τη συγκρότηση της ΕΛΕ υποστηρίζουν Έλληνες και ξένοι πολίτες όλων των κοινωνικών χώρων, όπως βουλευτές, συνδικαλιστές, επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους βουλευτές Σοφία Σακοράφα και Παναγιώτη Λαφαζάνη, που πρώτοι έκαναν αναφορά στο θέμα στην Βουλή, τον Αλέκο Αλαβάνο, τον Πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Σπύρο Παπασπύρο, το συνταγματολόγο και πανεπιστημιακό Γιώργο Κατρούγκαλο, που γνωμοδότησε για την αντισυνταγματικότητα του Μνημόνιου, τον γνωστό σε όλους μας Νοαμ Τσόμσκι, τον Λόταρ Μπίσκι, πρώην Πρόεδρο του DIE LINKE και σημερινό Πρόεδρο της Ομάδας της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τη συγγραφέα και ερευνήτρια από τη Χιλή, σύμβουλο κινημάτων και αριστερών λατινοαμερικάνικων κυβερνήσεων Μάρτα Χάρνεκερ ή τον Ευρωβουλευτή από το Μπλόκο της Αριστεράς στην Πορτογαλία Ζ. Γκουσμάο. Και η διαδικασία συνεχίζεται.

Από κει και πέρα, η επιτυχία της πρωτοβουλίας για συγκρότηση ΕΛΕ και η ανάδειξη ενός άλλου δρόμου στην αντιμετώπιση του χρέους, πέραν του Μνημονίου, βρίσκεται στο χέρι κυρίως των κινημάτων.

ShareThis