Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Μου τόπε!

Βαθύ σκοτάδι ολόμαυρο
αζύγιστο άστρο, άλυωτο
τυφλό φεγγάρι σ' άγνωστη τροχιά
να ορίσει κύκλο ακύκλωτο
παλεύει
Φιλάει βοριάς το στόμα μου
το κέντρο μου θυμός
κι ο φόβος άχνα


Φυσάν μεσα μου χίμαιρες
χρυσάφι σκοτεινό
τραντάζει η ζάλη τ' άρμενα
της λογικής λατίνια
ή σακολέβες.
Χύνεται αυγή στ' αλάφιασμα της γύμνιας
μα όποιος ξεχνιέται με έρωτα
ψέμματα λέει
ας βγάλει το σκασμό


Φεύγουνε πλοία δαιμονικά
στα δυό κομμενα
Αλλού τραβάει το σκαρί
κι αλλού η ρότα


Μιλάει το θαύμα
πείσμα δροσερό
Άπνοια ψαριού, σπασμένη φλέβα, μαύρο αίμα


Φεγγάρι ασήμι λίμνασε
στο βλέμμα του ουρλιαχτού
Καιρός για γκρεμοτσάκισμα!


Βράδυ αξεδίψαστο
βροχή σπάζει τα τζάμια
κι οι εκβολές σβήσανε φώτα για καλά..

Σε λίγο θ'αρμενίζουμε στο Δέλτα των τεράτων

Στο μάτι του μονόφθαλμου κυκλώνα
τα πόδια ανοίγει και οργάζει η καταιγίδα
Σπορά τυφώνα ή θύελλας;


Φεγγάρι ασήμι άλυωτο αζύγιστο άστρο,
Θα το γλέντήσουνε οι άμοιροι, βραδυάζει,
στων σκιάχτρων τους χρησμούς
θα βγάλουν γλώσσα


Μαζί μας θα πλαγιάσει απόψε η Θέαινα
Μου τόπε! 
.            .             .γιώργος σαρρής.             .               .

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι εξαίσιο. Αυτή τη φορά όμως δεν προλαβαίνω να μεταφράσω πριν τη διαδήλωση...

Γιώργος Σαρρής είπε...

Χρειάζεσαι κάτω!Φευγω κι εγώ τώρα.

Ανώνυμος είπε...

She told me!

Deep dark pitch-black
unweighed star, unmelted
blind moon on unknown orbit
to set untwined circle
it struggles
Northern wind kisses my mouth
my centre wrath
and the fear silent


There blow chimeras inside me
dark gold
daze jars the sails
logic’s latin sails
or jigger sails.
There flows dawn in the fuss of bareness
but whoever forgets himself with love
he lies
he ‘d better shut up


There go demonic ships
cut in two pieces
To one side goes the hull
and elsewhere goes the course

There speaks the miracle
cool obstinacy
fish apnoea, broken vein, black blood


Silver moon puddled
in howl’s gaze
Time for dropping off!


Unquenched evening
rain breaks the window glasses
and the estuary turned off the lights for good..

In a while we will be sailing in the Delta of the monsters

In the eye of the one-eyed cyclone
the storm opens the legs and is in orgasm
Seed of typhoon or tempest?


Silver moon unmelted unweighed star,
Those hapless will enjoy themselves, it is getting dark,
the scarecrows’ oracles
they will sneer at


The Goddess will lay back with us tonight
She told me!
. . .giorgos sarris. . .

Ανώνυμος είπε...

Σημειώσεις από τη μετάφραση:
1) Το "λατίνι" δεν ήξερα πώς να το μεταφράσω, από μια μικρή έρευνα που έκανα είδα ότι ήταν μικρά τριγωνικά πανιά για βυζαντινά πλοιάρια. Επομένως οι επιλογές που είχα ήταν triangle sails ή latin sails.
2) Τη "σακολέβα" τη βρήκα ως sprit sail/jiggle sail στη wikipedia και για τη "ρότα", ενώ τη μετέφρασα course, δεν έχω σιγουριά ότι δεν πρόκειται και για συνώνυμο εξάρτημα κατεύθυνσης του πλοίου.
3) Το "αλάφιασμα" το μετέφρασα fuss γιατί το panic δεν μου "καθόταν καλά" σε σχέση με τα συμφραζόμενα. Το ίδιο επέλεξα να μεταφράσω το "δροσερός" cool, αν και θα το προτιμούσα full of dew και όχι fresh.
4) Το "γκρεμοτσάκισμα" το μετέφρασα drop off αφού έχει την έννοια του διώχνω/ξεφορτώνω ή ξεφορτώνομαι και το "βγάζω γλώσσα" το μετέφρασα sneer at (θα μπορούσε να είναι και scoff at) μια και καμία από τις δύο αυτές φράσεις δεν έχει αντίστοιχό της στην αγγλική - ή τουλάχιστον δεν κατάφερα να το βρω μέχρι στιγμής.

Γιώργος Σαρρής είπε...

Σε ευχαριστώ και πάλι.
Επειδή ο τρόπος που γράφω βασίζεται πολύ στον ήχο της γλώσσας νομιζω οτι προτιμότερο για τη σακολέωα είναι να κρατήσουμε τη λέξη όπως είναι sakoleva δηλ. που ετσι κι αλλιώς δεν είναι ελληνική αλλά έχει υπέροχο ήχο όπως και το λατίνι.
Eπίσης ίσως nakedness αντί για bare ness;
Το περναω στο κόκκινο πρωί.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα.
Εννοείται ότι χρησιμοποιείς όποιες λέξεις νομίζεις ότι αποδίδουν καλύτερα το νόημα (και εγώ είχα μια παρόμοια απορία για τη μετάφραση της "γύμνιας") και δίνουν καλύτερο ήχο αν διαβαστούν. Η μετάφραση είναι... ενδεικτική - από κει και πέρα κάνεις ό,τι διορθώσεις και βελτιώσεις θες! Εάν υπάρχει κάποιος που ξέρει πώς ακριβώς πρέπει να αποδοθεί κάτι στη μετάφραση, αυτός είναι ο ποιητής. Ευχαριστούμε και πάλι.

ΥΓ/Πολλές φορές αναρωτιέμαι τί χάνουν όσοι δεν μπορούν να διαβάσουν τα ποιήματα στο πρωτότυπο. Η μουσικότητα της έκφρασης χάνεται εντελώς στη μετάφραση.

Γιώργος Σαρρής είπε...

Καθομαι κάτι φορές και διαβάζω δυνατά ισπανούς ποιητές από το πρωτοτυπο πιάνοντας μόνο σκόρπιες λέξεις νοηματικά, αλλά τον ήχο τον απολαμβάνω σαν να ειναι τραγούδια

Ανώνυμος είπε...

και πυρηνική φυσική να διαβάζεις στα ισπανικά, πάλι μελωδικά ακούγεται...

ShareThis