Ο Μαρξ και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θέατρο που διδάσκει και προάγει τη συνείδηση

Με μεγάλη επιτυχία δόθηκε η παράσταση «Ο Μαρξ και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών» χτες στον Περισσό, στα πλαίσια του κύκλου εκδηλώσεων για τον κομμουνιστή διανοητή Μπέρτολτ Μπρεχτ

Χαρακτηριστική σκηνή όπου παρεμβαίνει στην παράσταση ο Μαρξ (Α. Γαλάρης)

Κατάμεστη η αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό

Πολύ μεγάλη ήταν η ανταπόκριση του κόσμου και στη χτεσινή εκδήλωση του β' κύκλου των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Ο Μπρεχτ στο θέατρο και τη μουσική», που έγινε στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του 3ου Επιστημονικού Συνεδρίου που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ, στις 27 και 28 Απρίλη 2013, για τον κορυφαίο μαρξιστή δημιουργό με τίτλο: «Μπέρτολτ Μπρεχτ: Για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθούν».

Η μουσική - χορευτική - θεατρική παράσταση«Ο Μαρξ και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών» μάγεψε το κοινό με την εκπληκτική δουλειά όλων των συντελεστών: τη δραματουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία - χορογραφία της Ιλιας Κοντού, τη μουσική διεύθυνση της Nίνας Πατρικίδου, την ενορχήστρωση του Bασίλη Ρώτα, τη σκηνογραφία του Γιάννη Σκαρπερού και του βοηθού σκηνογράφουΣτράτου Σαραντίδη. Τη μετάφραση έκανε η Γιούλα Ζωγράφου, ενώ συμμετείχαν 30 νέοι καλλιτέχνες - μουσικοί, ηθοποιοί, χορευτές. Το έργο είναι βασισμένο στην όπερα - μπαλέτο των Κουρτ Βάιλ - Μπέρτολτ Μπρεχτ «Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών», με την πολύ εύστοχη προσθήκη από τη σκηνοθέτη, κειμένων από τον Μαρξ, εμπνευστή του Μπρεχτ, για να τονιστεί το πολιτικό μήνυμα του έργου, που συνήθως «αγνοείται», για διάφορους λόγους...

Στο έργο αυτό ο Μπρεχτ με θαυμαστή λακωνικότητα καυτηριάζει τις αντιφάσεις του μικροαστού που, από τη μια θέλει να αποκτήσει χρήμα και δόξα, κι από την άλλη συγκρούεται με τη μικροαστική συνείδησή του, που βάζει όρια στην εξαχρείωσή του. Τελικά, συντετριμμένος από τις εσωτερικές αντιφάσεις του, μετατρέπεται σε θύμα των αμείλικτων νόμων της καπιταλιστικής αγοράς και του κοινωνικού της συστήματος, που εμπορευματοποιεί τα πάντα, ακόμη και τον άνθρωπο. Το έργο αποτελεί κριτική των μικροαστικών ψευδαισθήσεων για κοινωνική άνοδο και βελτίωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων στο καπιταλιστικό σύστημα.

Στιγμιότυπο από την παράσταση