Απεργία ΟΛΜΕ, μέρα 1η.
Τεράστια πραγματικά η συμμετοχή με ποσοστά που έφτασαν και το 100% σε κάποιες περιοχές!
Είναι φανερό ότι πολλοί καθηγητές που σε άλλες απεργίες έβρισκαν πάντα κάποια δικαιολογία για να μην πάρουν μέρος στην Απεργία, αυτή τη φορά αποφάσισαν να κάνουν το βήμα.
Πάρα πολλά σχολεία έμειναν κλειστά, ενώ αν υπήρχε η κατάλληλη οργάνωση, θα μπορούσαν να κλείσουν εντελώς ακόμη περισσότερα. Υπήρχαν σχολεία που άνοιξαν με 4-5 καθηγητές ενώ οι υπόλοιποι 30 απεργούσαν. Προφανως θα μπορούσε να ασκηθεί και σ'αυτούς κάποια πίεση, δεν εννοούμε βία, και να απεργήσουν και αυτοί. Το ίδιο ισχύει και για πολλά σχολεία που άνοιξαν με τους μισούς καθηγητές να απεργούν και τους άλλους μισούς να πηγαίνουν για δουλειά. Αν σ'αυτά τα σχολεία υπήρχαν απεργιακές επιτροπές τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Υπήρξε πάντως και σχολείο στον Αγ.Δημήτριο που άνοιξε με έναν(!) καθηγητή. Ο συγκεκριμένος μάλιστα προερχόταν από ΕΠΑΛ και προφανώς δε συγκινήθηκε καθόλου από την περιπέτεια 12 συναδέλφων του που μπήκαν σε διαθεσιμότητα στο προηγούμενο σχολείο του. Άλλο σχολείο στην Αργυρούπολη άνοιξε με 2 από τους 30 καθηγητές! Κάποιοι φαίνεται πως δεν έχουν ίχνος τσίπας.

Το σημερινό πολύ μεγάλο συλλαλητήριο των καθηγητών, αλλά και άλλων εργαζόμενων στο Δημόσιο(υγεία κλπ), κάποιοι μίλησαν για πάνω από 20000 κόσμο, έδειξε κάτι ακόμα. Οτι όταν μια απεργία έχει πολύ μεγάλη συμμετοχή όπως η σημερινή, ανάλογα πολύ μεγάλη είναι και η απεργιακή συγκέντρωση που ακολουθεί. Οι περισσότεροι από τους δεκάδες χιλιάδες που πήραν μέρος στην Απεργία, κατέβηκαν και στα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Φαίνεται λοιπόν πόσο δίκιο έχει το ταξικό κίνημα που επιμένει να δίνει όλες τους τις δυνάμεις για την επιτυχία των απεργιών.
Το ποια θα είναι η συνέχεια δεν μπορει κανείς να το ξέρει, αλλά είναι σίγουρο ότι η απεργία δεν περνάει καθόλου απαρατήρητη, όπως ευχόταν και υπολόγιζε η κυβέρνηση.
Θα πούμε ακόμη ότι στη διάρκεια της περασμένης βδομάδας, από την πίεση που ασκήθηκε από εκείνους που είχαν από την αρχή αποφασίσει να απεργήσουν, αναπτύχθηκε μια δυναμική που δεν φαινόταν και που έφερε τα σημερινά πολύ μεγάλα ποσοστά συμμετοχής.
Αν οι απεργοί καταφέρουν να αγκαλιαστεί ο αγώνας τους από μαθητές, γονείς και άλλους εργαζόμενους -πράγμα βέβαια που δεν είναι εύκολο και που χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια- μπορεί να δούμε ένα σκηνικό που να ανάβει σπίθες αισιοδοξίας για ένα φούντωμα του λαϊκού εργατικού κινήματος που τον τελευταίο καιρό, από τις εκλογές και μετά δείχνει σημάδια κούρασης.
Καλή συνέχεια στην Απεργία λοιπόν. Είμαστε όλοι στο πλάι των καθηγητών δίνοντας το χέρι σε όποιον σηκώνεται και παλεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου