Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Στη μάχη της Απεργίας κόντρα στο φόβο

Ο φόβος είναι το όπλο τους.
Ειναι καθαρό ότι για το σύστημα δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου από την κρίση, δηλαδή σχέδιο που να βελτιώνει έστω και ελάχιστα τη ζωή του λαού και των εργαζόμενων, τη ζωή του καθενός από μας. Τα πράγματα θα τραβήξουν την κατηφόρα τους κι εμείς το Γολγοθά και τον αγώνα μας.
Δεν μπορούν να υποσχεθούν τίποτα το χειροπιαστό, μπορούν μόνο να φλυαρούν γελοία ψιθυρίζοντας λέξεις και έννοιες ακατανόητες και χωρίς περιεχόμενο, όπως "πρωτογενές πλεόνασμα"... "ανάπτυξη" κ.α. τέτοια.
Και το μόνο που έχουν να πουν την ώρα που τρίζει η βεβαιότητα τους, είναι ότι αν δεν ακολουθούσαμε αυτό το φρικτό μονοπάτι ... τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα. Τόσο "αισιόδοξοι" είναι.
Κι από κει και πέρα αρχίζει το παιχνίδι του φόβου. Του φόβου τους εναντίον του φόβου του απλού κόσμου.
Του δικού τους φόβου ότι αν ο λαός ξεσηκωθεί μπορεί να χάσουν τα πάντα, επομένως πρέπει να κάνουν ό,τι γίνεται για να αποτρεψουν έναν ξεσηκωμό με σωστούς όρους και προυποθέσεις και με στόχο την ανατροπή. Κι  έτσι το πρώτο που κάνουν για να κρύψουν την αγωνία τους είναι να ενισχύουν το φόβο του λαού, ότι αν δεν ακολουθήσει την πορεία στο γκρεμό τότε θα έρθει το ...χάος. Η φτωχεια, η ...απομόνωση από την "Ευρώπη", η χρεοκοπία κι  ακόμη χειρότερα η αγριότητα, με ...δολοφονίες, με σκοτάδι κι ανεξέλεγκτες θεοσκότεινες καταστάσεις.
Δεν έχουν άλλο τρόπο για να συγκρατήσουν την κατάσταση. Μόνο αν ο λαός μείνει παγωμένος κι αναποφάσιστος έχουν ελπίδα να μείνουν αυτοί στη θέση τους κι ο λαός στη δυστυχία του.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ σήμερα. Μια απεργία που χτυπήθηκε και πολεμήθηκε ύπουλα από την αρχή και με όλους τους τρόπους. Από την απαξίωση των διάφορων "αριστερών" περί ...άλλης μιας "μπαταριάς στον αέρα", μέχρι την απόλυτη σιωπή αφού τα ΜΜΕ έπρεπε να μας δείχνουν από το πρωί ως το βράδι καρέ καρέ τις "συγκλονιστικές λεπτομέρειες" της δολοφονικής ενέργειας της Παρασκευής.

Κι όμως αυτό είναι το μόνο όπλο μας. Ο μόνος τρόπος να δηλώσουμε παρόντες και να πούμε πως δεν το βάζουμε κάτω. Πως για μας η μόνη ελπίδα και η μόνη αισιοδοξία  είναι ο αγώνας.
Οτι δεν πρόκειται να αφήσουμε τη θολούρα και την τρομοκρατία τους να περάσει.
Να πούμε ότι το μόνο που βλέπουμε μπροστά μας είναι ένας άλλος καλύτερος και δικαιότερος κόσμος χωρίς απελπισμένους, άνεργους φτωχούς και λεηλατημένους. Ένας κόσμος χαμόγελο για μας και τα παιδιά μας.
ΠΑΜΕ ΔΡΟΜΟ.
Στις  10.30 π.μ. στην Ομόνοια ή όπου αλλού στην Ελλάδα με το ΠΑΜΕ και το ταξικό κίνημα.
Για την ανατροπή.
Για τη ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis