Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Ενα τραγούδι για το Δεκέμβρη



Ραγίζουνε οι δρόμοι απόψε από θυμό...
φωνές τρελά πουλιά γυρεύουν ουρανό
ΜΑΤαδες με πολιτικά στις άκρες κόβουν την κίνηση
Κολλάει η ανάσα στο βραχνό μου το λαιμό
βρωμάει το πρόσωπό μου μαλόξ και νερό
κοιτάει μ' απορία το βράδυ και ψάχνει εξήγηση
Σταδίου χαμηλά ακούω τρελά ουρλιαχτά
ληγμένα δακρυγόνα στα Εξάρχεια
το χέρι μου γερά μη χαθούμε είναι ζόρι σου λέω
Το νου σου στα στενά γίνεται ντου ξαφνικό
ρίχνουνε κρότου-λάμψης για εκφοβισμό
το στόμα μου στεγνό αγωνία και καπνό αναπνέω

Όμορφη πόλη άσχημα καίγεσαι ξανά
φεύγει η ζωή και πάει χαράμι
μα αυτό που μέσα μου βαθιά μου με πονά
με αίμα το έγραψε στο τζάμι
Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι και κλαις
οι οθόνες ψέμματα σου τάζουν
είναι ο παράδεισος μακρυά ότι κι αν λες
γι' αυτούς που από μακρυά κοιτάζουν

Σφυρίζουνε οι πέτρες η βιτρίνα κομμάτια
τρεχάλα πάνω κάτω μην τρίβεις τα μάτια
σκουπίδια που καπνίζουν παντού γκρεμισμένα παρτέρια
Γερά στην αλυσίδα, κρατήστε μη σπάσει
αιμόφυρτη Ελλάδα το παιχνίδι έχεις χάσει
η νύχτα ένας κρότος χειροπέδες φοράει στ' αστέρια
Καμμένα λεωφορεία πανικός κι ασφυξία
μια νύχτα του 70' ζωντανεύει η ιστορία
Η Αθήνα μια τρελή που τρέχει πίσω στον χρόνο
τελειώσανε τα λόγια και τα ψέμματα
κάποιος ριγμένος μες το δρόμο μες τα αίματα
"Τι τον χτυπάτε ρε...ένα πεσμένο παιδί είναι μόνο..."

Όμορφη πόλη...

Υ.Γ.Το τραγούδι αυτό γράφτηκε πέρυσι Κυριάκη πρωί 7 Δεκέμβρη 2008

6 σχόλια:

Μαριανα είπε...

Το τραγούδι είναι συγκλονιστικό! Τρομεροί στίχοι και ερμηνεία! Μπράβο Γιώργο ...για άλλη μια φορά!!!

Ανώνυμος είπε...

Να σου πω μπραβο Γιωργο;Λιγο θα ειναι Σ'ευχαριστω θα σου πω..ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ απο εδω μεσα παρα πολλοι αυτα που εσυ εκανες τραγουδι..Να συνεχιζεις να φωναζεις ΚΑΙ με τετοια τραγουδια..Να εισαι καλα

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Αληθινότατο


Καλημέρες

Unknown είπε...

Μπράβο ρε Γιώργο για το τραγούδι, για την πρωτοβουλία, για την ερμηνεία, για όλα!

Η μόνη "ένσταση" μου είναι ότι αυτή την "ομορφιά" της Αθήνας, 10 χρόνια που την έζησα, δεν την γνώρισα ποτέ μου... Από όσες πόλεις έχω δει, ήταν πάντα η πιο άσχημη...

Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις!

Γιώργος Σαρρής είπε...

Φίλε Χρήστο,
η όμορφη πόλη που καίγεται άσχημα,ειναι πάντα η εντός μας.
Αυτή ειναι ο στόχος,ότι όμορφο έχει μείνει μέσα μας.Οσο για την άλλη,άστο καλύτερα...
Ευχαριστώ κι εσένα και όλους για όσα λέτε.

Aπολίτιστος είπε...

"Τι τον χτυπάτε ρε...ένα πεσμένο παιδί είναι μόνο..."

Αυτή η φράση με σημάδεψε στα περσινά
γεγονότα.. Καλώς ή κακώς έτυχε πολλές
φορές να είμαι μπροστά σε τέτοια γεγονότα
και να βοηθήσω μικρές κοπέλες και αγοράκια
λυκείου να την "γλυτώσουν"...

Το τραγούδι σου συνάδελφε (καλλιτέχνη)
είναι ίσως το καλύτερό σου κατ' εμέ
στη μέχρι τώρα δουλειά σου στο χώρο!
Πραγματικά εκπληκτικό και σε μουσική
και σε στίχους -ειδικά σε στίχους-!

Τέλος, σε ευχαριστώ -στα αλήθεια-
πολύ για την εγγραφή σου στο blog μας!

Να είσαι πάντα καλά και ελπίζω
να μην χαθούμε -μένουμε και κοντά-!

Καλή σου ημέρα!

ShareThis