(απο ένα παλιότερο κομμάτι)
Με αφορμή την ημέρα γενεθλίων του Πάμπλο Νερούντα.
Προσωπικά "γνώρισα" τον Νερούντα πολύ αργότερα από τον θάνατό του ,όντας τότε 17 χρονών και ερωτευμένος. Και παρότι λόγω του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη,η Ελλάδα μάθαινε τον Νερούντα από το υπέροχο Canto General,εγώ τον έμαθα από τα "100 ερωτικά σονέτα" τον "Ενθουσιασμένο τοξότη",τα "20 ερωτικά ποιήματα κι ένα θλιμμένο τραγούδι" και το "Εσπερινό"
Και μάλιστα σε μια εποχή που η μεταδικτατορική Ελλάδα δονούνταν από ένα ολοζώντανο λαϊκό κίνημα απ΄΄ακρη σ΄΄ακρη και η πολιτική ατμόσφαιρα με μάγευε όσο τίποτα.
Όμως τα βράδια με τη λάμπα χαμηλά ,για να μή με παίρνει είδηση κανείς μες στο σπίτι,ζούσα πάνω από το κόκκινο βιβλίο με τις τυρκουάζ σελίδες των εκδόσεων Τολίδη,όλον τον έρωτα του κόσμου,συνειδητοποιώντας πόσο μαγικά πλάταινε τον ορίζοντα της ζωής μου η ποίηση!
Εδώ αγαπώ
Μέσα στα πεύκα ξετυλίγεται ο άνεμος
φωσφορίζει το φεγγάρι πάνω στα φευγαλέα νερά...
...σε ξετυλίγει η ομίχλη μέσα σε ορχηστρικές μορφές
εδώ σ'αγαπώ και μάταια σε κρύβει ο ορίζοντας...
Η συνέχεια στο εδώ και τώρα
1 σχόλιο:
Είναι λάθος που δεν θέλω πια να ακούω τίποτα από όσα συμβαίνουν? Είναι λάθος που γύρισα την πλάτη σε αυτά που μου μαυρίζουν την ψυχή? Είναι λάθος που έκλεισα τηλεοράσεις, ειδήσεις, που δε διαβάζω πια εφημεριδες γιατι απλά δε θέλω να ξέρω τιποτα? Ειναι λάθος που αυτον τον καιρό προτιμω να ταξιδευω στη θάλασσα της μουσικής και των τραγουδιών, στη μαγεία των βιβλίων και της ποίησης αντί να μολύνω την ψυχή μου με τις κάθε λογής επικαιρες και ενημερωτικές συζητήσεις τους? ΟΧΙ δεν αδιαφορώ για το μέλλον που μου "προσφέρουν". Νοιάζομαι και αγχωνομαι για το αύριο των παιδιών μου, των παιδιών μας, των παιδιών τους. Όμως...Θες να είναι λόγω της ψυχικής μου ανάγκης να ξεφύγω από την τρομολαγνεία που μου προσφερουν, θες να είναι η ανάγκη μου να βγάλω απο μέσα μου τις μαύρες σκέψεις, θες γιατί προτιμώ να κάνω ακόμα όνειρα και να ελπιζω πως θα έχω περισσότερες ευκαιρίες να χαμογελάω, ΤΩΡΑ γυρίζω την πλάτη σ΄αυτα που με πονούν και δίνομαι ολοκληρωτικά σε αυτά που αγαπώ και με κάνουν να αισθάνομαι όμορφα...
"ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ. ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ ΒΑΘΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΟΥ... ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ"
Αυτή είναι η αντίληψη του Νερουντα για το έργο και τη ζωή του. Και εγω αυτό έχω αναγκη τώρα... να ακολουθώ ότι αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου . Και όχι ότι την πληγωνει...
(για όσο τουλάχιστον μπορέσω ή μ΄αφήσουν)
vasia secret life
Δημοσίευση σχολίου